Μετά την υπόσχεση για άρματα μάχης, η Ουκρανία καλεί τους δυτικούς συμμάχους της να παραδώσουν μαχητικά αεροσκάφη. Επειδή οι αναφορές για τα τελευταία σχέδια του Πούτιν προκαλούν φόβους ότι τα τανκς θα φτάσουν πολύ αργά. Ωστόσο, η γερμανική κυβέρνηση έχει λόγους να είναι ανακουφισμένη, σχολιάζει η Welt.

Ενώ ο απόηχος της απόφασης της Γερμανίας για τα Leopard 2 συνεχίζει να συγκινεί την πολιτική κοινή γνώμη στη Γερμανία, οι Ουκρανοί και πολλοί σύμμαχοι θέτουν στον εαυτό τους ένα διαφορετικό ερώτημα: θα φτάσουν τα δυτικά άρματα μάχης εγκαίρως για να κάνουν τη διαφορά στις εαρινές επιθέσεις που σχεδιάζουν και οι δύο πλευρές;

Έτσι, το Bloomberg αναφέρει επικαλούμενο πηγές στο Κρεμλίνο ότι η Ρωσία προφανώς προσπαθεί να προλάβει τις δυτικές παραδόσεις. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σχεδιάζει μια μεγάλη επίθεση πιθανώς τον Φεβρουάριο ή τον Μάρτιο. Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Μπόρις Πιστόριους, από την άλλη πλευρά, δήλωσε πρόσφατα ότι τα γερμανικά άρματα μάχης δεν θα παραδοθούν στην Ουκρανία πριν από τα τέλη Μαρτίου ή τις αρχές Απριλίου, αφού οι Ουκρανοί στρατιώτες έχουν εκπαιδευτεί στα συστήματα. Την ίδια στιγμή, εντείνεται η συζήτηση στη Δύση για την πιθανή παράδοση δυτικών μαχητικών αεροσκαφών.

Τώρα είναι ακόμη πιο προφανές γιατί η Ουκρανία ήταν τόσο απογοητευμένη από την τακτική καθυστέρησης της Γερμανίας στη συζήτηση για τα τανκς: επειδή κοστίζουν χρόνο που η χώρα δεν διαθέτει. Ακόμη και οι αισιόδοξες ουκρανικές εκτιμήσεις υποθέτουν ότι οι στρατιώτες της χώρας χρειάζονται τέσσερις έως πέντε εβδομάδες για να μάθουν πώς να χειρίζονται το Leopard 2. Η εκπαίδευση των ομάδων συντήρησης θα μπορούσε να διαρκέσει ακόμη και πολύ περισσότερο. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετή εκπαίδευση για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων των αρμάτων. Εξάλλου, τα άρματα μάχης δεν είναι ένας τύπος όπλου που αποφασίζει μόνος του τις μάχες.

Εάν οι Ουκρανοί θέλουν να ανακαταλάβουν τα κατεχόμενα εδάφη, πρέπει να μάθουν να χρησιμοποιούν τον νέο εξοπλισμό σε αυτό που ονομάζεται στη στρατιωτική ορολογία “η μάχη των συνδεδεμένων όπλων”, δηλαδή οι εξελίξεις στις οποίες συνδυάζονται πολλοί διαφορετικοί τύποι όπλων για να επιτευχθεί η μεγαλύτερη διεισδυτική ισχύς. Επομένως, η Ουκρανία πρέπει να συγκολλήσει τα νέα άρματα μάχης και τα νέα οχήματα μάχης πεζικού που υπόσχεται επίσης η Δύση, όπως το αμερικανικό Bradley, το γερμανικό Marder και το σουηδικό CV90, σε ισχυρές μονάδες.

“Τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και οι στρατιώτες εδάφους που μεταφέρουν προστατεύουν τα άρματα από το πεζικό του εχθρού, ενώ τα άρματα προστατεύουν τα δικά τους τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και το πεζικό που μεταφέρουν από τα εχθρικά άρματα”, συνοψίζει ο Ιταλός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Tόμας Τάινερ. “Αν επιτεθείς μόνο με πεζικό ή μόνο με άρματα μάχης, τότε τα δικά σου στρατεύματα θα σφαγιαστούν και τα άρματα μάχης θα καταστραφούν – κάτι που μας αποδεικνύει καθημερινά η Ρωσία”.

Επιπλέον, η επιτυχής προέλαση απαιτεί πολύ περισσότερο υποστηρικτικό εξοπλισμό, όπως οχήματα ανάκτησης, καθώς και αντιαεροπορικά άρματα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή ελικόπτερα για την εξασφάλιση των προελαύνοντων μονάδων από επιθέσεις από αέρος. Ο συντονισμός όλων αυτών απαιτεί μια εξαιρετικά ισορροπημένη “χορογραφία”, για την οποία οι Ουκρανοί πρέπει να εκπαιδευτούν τακτικά με τον νέο εξοπλισμό. Οι Αμερικανοί μόλις ξεκίνησαν ένα νέο πρόγραμμα εκπαίδευσης για το σκοπό αυτό στο Grafenwoehr της Βαυαρίας.

Ο Πούτιν πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει

Προς το παρόν, φαίνεται ότι η Ρωσία θέλει να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που μεσολαβεί μέχρι να λειτουργήσουν οι νέες, ισχυρότερες ουκρανικές μονάδες. Έτσι, η έκθεση του Bloomberg για επικείμενη ρωσική επίθεση συμπίπτει με την εκτίμηση του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW). “Το Κρεμλίνο πιθανότατα ετοιμάζεται να παρουσιάσει μια αποφασιστική στρατηγική δράση τους επόμενους έξι μήνες με στόχο να ανακτήσει την πρωτοβουλία και να σπάσει την τρέχουσα σειρά επιχειρησιακών επιτυχιών της Ουκρανίας”, γράφουν οι εμπειρογνώμονες του ISW στην τελευταία έκθεση κατάστασης.

Σε κάθε περίπτωση, και οι δύο πλευρές υποθέτουν ότι ο πόλεμος αυτός θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και ο Πούτιν προφανώς πιστεύει ότι μπορεί να το κερδίσει, επειδή οι Ρώσοι έχουν υψηλότερο όριο ανοχής στις απώλειες. Οι Ουκρανοί πιέζουν έντονα να αποκτήσουν ακόμη περισσότερα δυτικά οπλικά συστήματα. Στην κορυφή της λίστας: Πυραύλους ATACMS για τους εκτοξευτές HIMARS, των οποίων το μεγαλύτερο βεληνεκές των 300 χιλιομέτρων θα επέτρεπε την επίθεση σε ρωσικά κέντρα εφοδιασμού, τα οποία η Μόσχα έχει εν τω μεταξύ μετακινήσει πιο πίσω από το μέτωπο.

Επιπλέον, η συζήτηση σχετικά με τα δυτικά μαχητικά αεροσκάφη εντείνεται επί του παρόντος. Οι Ουκρανοί ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τα αμερικανικά F-16, τα οποία είναι διαθέσιμα σε μεγάλους αριθμούς στη Δύση. Η Ολλανδία έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα εξετάσει ευνοϊκά ένα πιθανό αίτημα του Κιέβου, ενώ το Παρίσι (με τα αεροσκάφη Rafale) και η Ουάσιγκτον φαίνεται επίσης να κινούνται αργά για τα μαχητικά αεροσκάφη. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ είχε ήδη εγκρίνει 100 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για την εκπαίδευση Ουκρανών πιλότων μαχητικών αεροσκαφών το περασμένο καλοκαίρι.

“Η Ουκρανία ζητά μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης γενιάς για να διασφαλίσει ότι ο εναέριος χώρος της παραμένει αμφισβητούμενος”, λέει ο Ουκρανός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Μικόλα Μπιλίσκοφ, εξηγώντας τη σημασία των νέων αεροσκαφών. Στην πραγματικότητα, μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις αυτού του πολέμου είναι ότι η πραγματικά πολύ ανώτερη ρωσική αεροπορία δεν κατάφερε να αποκτήσει την αεροπορική κυριαρχία πάνω από την Ουκρανία μέσα σε έντεκα μήνες. Όμως τα ουκρανικά αεροσκάφη σοβιετικής εποχής παρουσιάζουν πλέον σημαντικά σημάδια κόπωσης και τα ανταλλακτικά εξαντλούνται. Γι’ αυτό χρειάζονται νέα δυτικά αεροσκάφη. “Μόνο με αντιαεροπορικούς πυραύλους σε συνδυασμό με μαχητικά αεροσκάφη μπορεί η Ουκρανία να συνεχίσει να αρνείται στη Ρωσία την πρόσβαση στον εναέριο χώρο της”, λέει ο Μπιλίσκοφ.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της ουκρανικής πολεμικής αεροπορίας Γιούρι Ινάτ, το F-16 θα ήταν η καλύτερη επιλογή για ένα μαχητικό πολλαπλού ρόλου και το Κίεβο προετοιμάζει ήδη τα αεροδρόμια της χώρας για τα δυτικά αεροσκάφη. “Οι πιλότοι λένε ότι δεν είναι πρόβλημα να πετάξουν το F-16, θα μπορούσαν να το μάθουν σε λίγες εβδομάδες”, δήλωσε ο Ινάτ. “Ωστόσο, η μάχη με αυτά τα αεροσκάφη είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα όταν χρησιμοποιείς διαφορετικούς τύπους όπλων. Οι πιλότοι λένε ότι μπορούν να το κατακτήσουν αυτό σε περίπου μισό χρόνο”.

Όπως και με τα άρματα μάχης, είναι θέμα χρόνου να πέσει και το ταμπού για τα δυτικά μαχητικά αεροσκάφη. Και όπως και με τα άρματα μάχης, πρέπει να υπολογιστεί ότι θα μεσολαβούσαν μήνες μεταξύ της πολιτικής απόφασης και της επιχειρησιακής ικανότητας. Η γερμανική κυβέρνηση, ωστόσο, θα πρέπει να είναι ανακουφισμένη, διότι η Γερμανία δύσκολα θα παίξει ρόλο στη συζήτηση για τα αεριωθούμενα αεροσκάφη, καθώς η Bundeswehr δεν διαθέτει F-16.

Πηγή: capital.gr