ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ//HELLAS JOURNAL

Με πρότυπο τον ήρωα Σμηναγό Κώστα Ηλιάκη που ο ελιγμός του Τούρκου αεροπόρου σκότωσε τον αεροπόρο της 343 Μοίρας είχε μεγαλώσει και ανδρωθεί ο Υποσμηναγός Μάριος-Μιχαήλ Τουρούτσικας.

«Στο παιδί μου δεν θα του άρεσε να το λένε ήρωα, ήταν ταπεινό παιδί, δεν έλεγε καν ότι είναι πιλότος, πόσο δε μάλλον ήρωας. Ήρωα είχε μόνο τον Ηλιάκη και πρότυπο τους άλλους πεσόντες. Μου έλεγε πατέρα αυτοί πέθαναν εν καιρώ πολέμου, σε αερομαχία και τον χτύπησε ο Τούρκος. Το παιδί μου εμένα δεν σκοτώθηκε στον πόλεμο, σκοτώθηκε σε μια άσκηση, που προσομοιάζει συνθήκες πολέμου και δεν είχε και αντίπαλο. Από που και ως που είναι ήρωας; Δεν θα του άρεσε και ούτε και εμένα μου αρέσει.» Αυτό είπε σε δηλώσεις του ο Κωνσταντίνος Τουρούτσικας,
πατέρας του Υποσμηναγού, που για όλη την Ελλάδα όμως, μαζί με τον κυβερνήτη του F-4 Phantom, Σμηναγό Ευστάθιο Τσιτλακίδη είναι οι σύγχρονοι ήρωες που έχουν τάξει εαυτούς να φυλάττουν Θερμοπύλες στον ουρανό του Αρχιπελάγους.

Όλα τα «γεράκια» της Πολεμικής Αεροπορίας καλούνται κάθε μέρα να εκδιώξουν μια διαρκή υπαρκτή και αληθινά επιθετική απειλή. Είτε στα Phantom, είτε στα F-16, είτε στα Rafale & Mirage 2000-5 η προκεχωρημένη εκπαίδευση είναι ίδια. Σκληρή, απαιτητική, για τους μη μυημένους, επικίνδυνη…

Πάντως ο κυνισμός των Τούρκων που ξεπερνά κάθε επίπεδο δεν μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί αλλιώς ώστε να λαμβάνουν το μήνυμα της υπεροχής. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ημέρα ανακοίνωσης του θανάτου από την Πολεμική Αεροπορία και του κυβερνήτη Σμηναγό Ευστάθιου Τσιτλακίδη βάσει των εργαστηριακών ευρημάτων, οι προκλητικοί γείτονές μας θέλησαν ξανά να σκυλεύσουν στη μνήμη των δυο παλικαριών, παραβιάζοντας τον ελληνικό ουρανό, γεγονός όμως που οδήγησε σε 12 αερομαχίες, με 18 οπλισμένα τουρκικά αεροσκάφη F-16.

Μάλιστα την Τετάρτη σε συνέντευξή του ο Ταγίπ Ερντογάν μίλησε για δυναμικές απαντήσεις στο πεδίο, από την στιγμή που τα ελληνικά αεροσκάφη πετούν στον ζωτικό χώρο ασκήσεων τους, δηλαδή στο Αιγαίο.
Η εκπαίδευση και η επιχειρησιακή ετοιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας είναι αυτή που πονά ιδιαίτερα την Άγκυρα καθώς βλέπει και καταγράφει πως τα «μπλε φτερά» κυριαρχούν, ματώνουν, πονούν αλλά στέφονται πάντα οι νικητές.

Το πρωί της Πέμπτης μέσα σε κλίμα οδύνης θα γίνει η κηδεία του Υποσμηναγού Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα. Και η παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας δείχνει την εμπιστοσύνη σ’ αυτά τα νέα παιδιά που είναι μονίμως έτοιμα να θυσιαστούν ώστε να διατηρηθεί η ελευθερία της πατρίδας.

«Τα πάντα θα έκανε για την πατρίδα. Αύριο που θα τον κηδέψω η σημαία μόνο στο φέρετρο θεωρώ ότι θα την αναπαύσει την ψυχή του.» λέει ξανά ο πατέρας του Υποσμηναγού.
Στη σημαία αυτή πίστευε ο 29χρονος αεροπόρος και την υπηρετούσε με πάθος. Προσπαθούσε όπως τόσοι άλλοι να φτάσει ψηλά!

Την ίδια στιγμή στην 117 Πτέρυγα Μάχης είναι εύλογο πως έχει σημάνει συναγερμός στο προσωπικό εδάφους και τους έμπειρους μηχανικούς της 338 Μοίρας «Άρης» προκειμένου να επιθεωρήσουν τα μαχητικά και να είναι όλα στην εντέλεια ώστε να πετάξουν το συντομότερο δυνατό οι βομβαρδιστές της αεροπορίας. Παρά τον πόνο που τους διακατέχει η επιλογή είναι μόνον η συνέχεια όπως λένε οι ίδιοι.

Πάντως το ταπεραμέντο των αεροπόρων, η διαρκής εξάσκηση πάνω στους κανονισμούς ασφάλειας πτήσεων και το γεγονός της διαρκούς απειλής είχε φτάσει την συγκεκριμένη πολεμική μοίρα πολύ μακριά από ατυχήματα, με το τελευταίο να είχε σημειωθεί πριν μια 15ετία.
Και μπορεί κάθε μέρα απ’ όλες τις πολεμικές μοίρες να υπάρχουν δεκάδες απογειώσεις, για εκπαίδευση και για scramble ώστε ν’ αναχαιτιστούν τα τουρκικά αεροσκάφη, να σημειώνονται σκληρές αερομαχίες με ιδιαίτερα επικίνδυνες διασταυρώσεις, αλλά η πολεμική αεροπορία βρίσκεται πολύ χαμηλά στον δείκτη των αεροπορικών ατυχημάτων.