Η ατμόσφαιρα στην ιρανική πρωτεύουσα παραμένει τεταμένη. Μετά τους φονικούς ισραηλινούς βομβαρδισμούς, πολλοί κάτοικοι εκφράζουν οργή και απογοήτευση.
«Σκότωσαν τους διοικητές μας και περιμένουν να τους χειροκροτήσουμε;» λέει αγανακτισμένος ο 29χρονος ταξιτζής Μαχμούντ Ντόρι στο Associated Press. «Θα υπάρξει απάντηση. Οφθαλμόν αντί οφθαλμού.»
Η 31χρονη δασκάλα Πάρι Πουργκάζι υπερασπίζεται τη στάση του Ιράν: «Κάποιος πρέπει να σταματήσει το Ισραήλ. Νομίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να επιτίθενται όπου θέλουν. Το Ιράν τούς απέδειξε πως δεν είναι ανίκητοι – ακόμη κι αν κατέστρεψαν τη Γάζα ή τον Λίβανο.»
Ωστόσο, υπάρχουν και πιο ψύχραιμες φωνές. «Ήταν λάθος αυτό που έκαναν οι Ισραηλινοί, αλλά ελπίζω να μη συνεχιστεί η αιματοχυσία», σημειώνει ο 61χρονος μηχανικός Χουσάνγκ Εμπαντί. «Ένας πόλεμος δεν εξυπηρετεί κανέναν.»
Θα στραφεί η λαϊκή αγανάκτηση εσωτερικά;
Αναλυτές εκτιμούν ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια στο Ιράν ενδέχεται σταδιακά να μην περιορίζεται στο εξωτερικό, αλλά να στραφεί και κατά του ίδιου του καθεστώτος. Παρότι οι επιθέσεις έχουν πυροδοτήσει οργή κατά του Ισραήλ, οι κοινωνικές εντάσεις στο εσωτερικό σιγοβράζουν εδώ και καιρό – ειδικά μετά τη δολοφονία της Μάχσα Αμινί.
Η καταπίεση, η βαθιά οικονομική κρίση και η διεθνής απομόνωση έχουν ενισχύσει τη δυσπιστία των νέων προς την ηγεσία της χώρας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, τόνισε πως ο αγώνας του Ισραήλ στρέφεται κατά της ιρανικής ηγεσίας και όχι του λαού, απευθύνοντας μήνυμα στους πολίτες: «Τώρα είναι η ευκαιρία σας» – αφήνοντας να εννοηθεί μια πιθανή αλλαγή εκ των έσω.
Από την άλλη, οι πολύνεκρες επιθέσεις, όπως εκείνη σε πολυώροφο κτίριο, ενισχύουν την εχθρότητα απέναντι στην ισραηλινή κυβέρνηση.