Ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος SU-25 συνετρίβη την Πέμπτη στην περιοχή Μπέλγκοροντ της Ρωσίας κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία, ωστόσο, τα αίτια του συμβάντος δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά, δήλωσε ο περιφερειάρχης.
Επικαλούμενο τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων RIA τόνισε ότι ο πιλότος ήταν ακόμα ζωντανός αφότου εκτινάχθηκε από το αεροπλάνο.
Σε ανάρτηση στην εφαρμογή Messenger Telegram, ο κυβερνήτης του Μπέλγκροντ, Βιατσεσλάβ Γκλάντκοφ, τόνισε ότι οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και οι ερευνητές βρίσκονται στο σημείο κοντά στην πόλη Βαλιούκι, καθώς και ότι η αιτία της συντριβής έχει εξακριβωθεί.
Η περιοχή Μπέλγκοροντ, η οποία συνορεύει με την περιοχή Χάρκοβο της Ουκρανίας, έχει επανειλημμένα δεχτεί πυρά από την έναρξη της ευρείας κλίμακας εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία πριν ένα χρόνο.
Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό.
Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων).
Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας).
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.
Εχθές έγινε απαγόρευση συγκεντρώσεων στη Λάρισα λόγω εγκαινίων της συναγωγής «Ετς Χαγίμ»
Όπως αναφέρει η ΕΛΑΣ, “εγκυμονείται σοβαρός κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια και επαπειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής στην εν λόγω περιοχή, εν όψει πραγματοποίησης σε αυτήν εκδηλώσεων εγκαινίων της Ιεράς Συναγωγής Ετς Χαγίμ”
Την απαγόρευση συγκεντρώσεων σε τμήμα του κέντρου της Λάρισας, την Κυριακή 15 Ιουλίου, από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ, ανακοίνωσε η ΕΛΑΣ εξαιτίας των προγραμματισμένων εκδηλώσεων εγκαινίων της ανακατασκευασμένης συναγωγής «Ετς Χαγίμ» στην πόλη, αλλά και καλεσμάτων για συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από κόμματα και συλλογικότητες.
Σε ανακοίνωσή της η ΕΛΑΣ αναφέρει πως με απόφαση του Διευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Λάρισας, απαγορεύεται κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση από ώρες 08:00 έως 20:00 της Κυριακής 15/6/2025 στην πόλη της Λάρισας, στην περιοχή που περικλείεται από τα τμήματα των οδών ως αυτά ορίζονται ακολούθως:
Στο τμήμα της οδού Μανωλάκη από την οδό Παπαναστασίου έως την οδό Ηφαίστου,
Στο τμήμα της οδού Ηφαίστου από την οδό Μανωλάκη έως την οδό Ταγματάρχου Βελισσαρίου,
Στο τμήμα της οδού Ταγματάρχου Βελισσαρίου από την οδό Ηφαίστου έως την οδό Παπακυριαζή,
Στο τμήμα της οδού Παπακυριαζή από την οδό Ταγματάρχου Βελισσαρίου έως την οδό Παπαναστασίου,
Στο τμήμα της οδού Παπαναστασίου από την οδό Παπακυριαζή έως την οδό Κουμουνδούρου,
Στο τμήμα της οδού Κουμουνδούρου από την οδό Παπαναστασίου έως την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου,
Στο τμήμα της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου από την οδό Κουμουνδούρου έως την οδό Κούμα,
Στο τμήμα της οδού Κούμα από την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου έως την οδό Παπαναστασίου,
Στο τμήμα της οδού Παπαναστασίου από την οδό Κούμα έως την οδό Μανωλάκη,
Όπως αναφέρει η ΕΛΑΣ, «εγκυμονείται σοβαρός κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια και επαπειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής στην εν λόγω περιοχή, εν όψει πραγματοποίησης σε αυτήν εκδηλώσεων εγκαινίων της Ιεράς Συναγωγής Ετς Χαγίμ, λαμβάνοντας υπόψη α) την τρέχουσα επικαιρότητα στη Μέση Ανατολή και β) την ανακοίνωση πραγματοποίησης υπαίθριας συγκέντρωσης την Κυριακή 15/06/2025 ώρα 11:30΄ πλησίον των εκδηλώσεων και συγκεκριμένα στην ενταύθα Πλατεία Εβραίων Μαρτύρων με πρωτοβουλία οργανώσεων, συλλογικοτήτων, αλληλέγγυων Λάρισας με διακριτικό τίτλο της διαδικτυακής πρόσκλησης: ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΙΣΡΑΗΛ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ».
Η Ε.Ε. δεν μπορεί να διαχειριστεί τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας που μαίνεται πάνω από 3 χρόνια στα σύνορά της, πόσο μάλλον να δράσει για μια σύγκρουση πιο μακρινή.
Σε κάθε μείζον διεθνές ζήτημα που ανακύπτει, παρακολουθούμε την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρακολουθεί τις εξελίξεις ως απλός θεατής.
Για τη στάση της αυτή συχνά κατηγορείται από πολλούς, αλλά τελικά είναι καλύτερο να σιωπά και να περιορίζεται σε ευχολόγια που κανείς δεν τα λαμβάνει υπόψη;
«Οι αναφορές που έρχονται από τη Μέση Ανατολή είναι βαθιά ανησυχητικές. Η Ευρώπη προτρέπει όλα τα μέρη να επιδείξουν μέγιστη αυτοσυγκράτηση, να αποκλιμακώσουν αμέσως και να απόσχουν από αντίποινα», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, με αφορμή την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν.
Και πρόσθεσε: «Μια διπλωματική επίλυση είναι τώρα πιο επείγουσα από ποτέ, για χάρη της σταθερότητας και της παγκόσμιας ασφάλειας της περιοχής».
Υπό κανονικές συνθήκες, αν η Ε.Ε. ήταν «βασικός παίκτης» στη διεθνή σκακιέρα, δεν θα ευχόταν να προκύψει μια διπλωματική επίλυση. Θα την επιδίωκε με συγκεκριμένες κινήσεις.
Ίσως είναι καλύτερο που δεν παρεμβαίνει, αφού, όποτε το πράττει, συνήθως είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Η Ε.Ε. δεν μπορεί να διαχειριστεί τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας που μαίνεται πάνω από 3 χρόνια στα σύνορά της, πόσο μάλλον να δράσει για μια σύγκρουση πιο μακρινή.
Αποδέχτηκε σιωπηρά τη δρομολόγηση του πολέμου στην Ουκρανία και, όταν οι Αμερικανοί (οι οποίοι τον υποδαύλισαν) τράβηξαν χειρόφρενο, οι «Βρυξέλλες» αποφάσισαν ότι πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί ο πόλεμος. Με ποιον σκοπό άραγε;
Στο πλαίσιο αυτό, εξαγγέλθηκε και το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα RE-ARM Europe, το οποίο θα κοστίσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια, επιχειρώντας να πείσουν τους πολίτες της Ε.Ε. ότι θα πρέπει να ζουν μόνιμα με τον φόβο ενός πολέμου με τη Ρωσία.
Κάποιος αφελής θα ρωτούσε την ηγεσία της Ε.Ε.: Γιατί τη διπλωματική οδό, που συστήνετε χλιαρά και αορίστως σε Ιράν – Ισραήλ, δεν την εφαρμόζετε στα σύνορά σας;
Προφανώς επειδή απουσιάζει το «ειδικό βάρος» των διαπραγματευτών.
Το σύνολο των δημοσκοπήσεων όταν περιορίζονται να κάνουν την δουλειά τους, δηλαδή μετρήσεις των στάσεων και διαθέσεων της κοινής γνώμης στην παρούσα συγκυρία και όχι αυθαίρετες εκτιμήσεις των δημοσκόπων, καταγράφουν την δυσοίωνη πραγματικότητα.
Το σύνολο των δημοσκοπήσεων όταν περιορίζονται να κάνουν την δουλειά τους, δηλαδή μετρήσεις των στάσεων και διαθέσεων της κοινής γνώμης στην παρούσα συγκυρία και όχι αυθαίρετες εκτιμήσεις των δημοσκόπων, καταγράφουν την δυσοίωνη πραγματικότητα: η κυβέρνηση μεσοσταθμικά κινείται στο 24%, (οι πιο αξιόπιστες μάλιστα την εμφανίζουν γύρω στο 22,5%), παράλληλα υπάρχει κενό στην αντιπολίτευση τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά, αφού το δεύτερο κόμμα κινείται γύρω στο 10% – 12%.
Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις καταγράφουν ένα ακόμη περίεργο φαινόμενο: την υψηλή προσδοκία για τη δημιουργία καινούργιων κομμάτων στο κεντροαριστερό φάσμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα και στο δεξιό υπό τον Αντώνη Σαμαρά για να καλύψουν το κενό.
Το ότι γίνονται υποθετικές μετρήσεις για το τι ποσοστό θα ψήφιζε ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά και αντίστοιχα υπό τον Αλέξη Τσίπρα, πριν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί το αναγγείλουν είναι από μόνο του περίεργο. Ο τρόπος με τον οποίο τα αντιμετωπίζει το κυβερνητικό κέντρο αποκαλύπτει την αγωνία του. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί καταρρίπτουν το επιχείρημα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική στην παρούσα κυβέρνηση. Είτε συμφωνεί κανείς μαζί τους είτε διαφωνεί αμφότεροι έχουν ασκήσει διακυβέρνηση στο παρελθόν σε πολύ χειρότερες συνθήκες και με πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τον νυν πρωθυπουργό.
Οι δύο απειλούν την παρούσα κυβέρνηση: ένα κόμμα Σαμαρά έστω και στο 10% και με ένα ποσοστό να προέρχεται από τη ΝΔ θα κατεβάσει την κυβέρνηση κάτω από το 20%. Ένα κόμμα πάλι υπό τον Τσίπρα έστω και με 15% θα δημιουργήσει αμέσως υπολογίσιμη αντιπολίτευση και θα δημιουργήσει προσδοκίες και δυναμική ενοποίησης του κατακερματισμένου χώρου της κεντροαριστεράς. Ο οποίος όμως είναι σημαντικά συρρικωμένος όπως παντού στην Δύση όπου συντελείται στροφή δεξιά. Όλα αυτά υποθετικά. Αλλά ο μονόφθαλμος θα πάψει να βασιλεύει στους τυφλούς.
Προοδευτισμός και νέα Δεξιά
Φυσικά για να υπάρξουν νέα κόμματα θα πρέπει να υπάρχει η αντίστοιχη ανάγκη που έρχονται να καλύψουν. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας στη πρόσφατη τοποθέτησή του στην εκδήλωση του ομώνυμου Ινστιτούτου προσπάθησε να συνδέσει την διεθνή κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την άνοδο Τραμπ και την στροφή δεξιά που καταγράφεται συνολικότερα, με τα ελληνικά πράγματα και την παρούσα διακυβέρνηση. Ενώ διαβάζει σωστά τον καπιταλιστικό αυταρχισμό των ακροδεξιών κομμάτων, επιμένει ότι η απάντηση θα δοθεί από ένα νέο προοδευτικό κίνημα. Στην πραγματικότητα τόσο για τον διεθνή χώρο όσο και για τα ελληνικά πράγματα καταφεύγει στα κατάλοιπα της ιδεολογίας και της πολιτικής των Δημοκρατικών που ηττήθηκαν κατά κράτος στην Αμερική και της νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας που υποχωρεί παντού στην συλλογική Δύση. Ο προοδευτισμός του Αλέξη Τσίπρα δεν αμφισβητεί την φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δίχως σύνορα με όσα την συνοδεύουν -μεταναστευτικό, δικαιωματισμός, πράσινη ατζέντα. Ισχνή όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο η ανάγνωση του είναι πιο εύστοχη ως προς την ανάγκη να υπάρξει εναλλακτική εντός Ελλάδος. Όμως αυτή περιγράφεται ως μία διακυβέρνηση δίχως την διαφθορά και την αλαζονεία της παρούσας κυβέρνησης που έχει κάνει ακόμη και τμήματα του κατεστημένου να απηυδίσουν. Γι αυτό άλλωστε λέγεται ότι υποβάλλει τα διαπιστευτήρια του στο σύστημα και αν αληθεύουν οι πληροφορίες με επιτυχία. Ορισμένοι τουλάχιστον από τους μεγάλους οικονομικούς παίκτες της χώρας τον στηρίζουν. Ο Αλέξης Τσίπρας πρεσβεύει μία πιο χρηστή διακυβέρνηση και πιο δίκαιη κατανομή εισοδήματος.
Ο Αντώνης Σαμαράς κινείται σε άλλο επίπεδο, εκφράζει στα καθ’ ημάς την νέα Δεξιά που επικράτησε στις ΗΠΑ και κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη. Είναι κατά της παγκοσμιοποίησης, υπέρ του αυστηρού περιορισμού της μετανάστευσης, εχθρός της woke ατζέντας και της πράσινης μετάβασης και υπέρμαχος της ρεαλιστικής σχολής στις διεθνείς σχέσεις. Αναπτύσσει την ανάγκη επανατοποθέτησης της χώρας στον διεθνή περίγυρο, την αντιμετώπιση της Τουρκίας, την διαφυγή από το ενεργειακό μοντέλο της πράσινης ενέργειας. Αλλά δεν έχει εναλλακτική πρόταση για την κατανομή του εισοδήματος και το κοινωνικό κράτος. Ίσως γιατί θα προσκρούσει σε συμφέροντα που θέλει να προσεταιριστεί.
Είναι ο νεοφιλελευθερισμός
Για να γενικεύσουμε τόσο η μία άποψη όσο και η άλλη κινούνται στον αστερισμό του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος, που θεωρητικά θέλουν να υπερβούν. Εάν ο νεοφιλελευθερισμός όπως περιέγραψαν οι Πιέρο Νταρντό και Κριστιάν Λαβάλ στο βιβλίο τους «Ο νέος λόγος του κόσμου» είναι ένα αυταρχικό σύστημα διακυβέρνησης που βασίζεται στον γενικευμένο ανταγωνισμό και στην διάλυση κάθε συλλογικότητας, ούτε ο «προοδευτισμός» ούτε η νέα Δεξιά τον αμφισβητεί. Η Δεξιά, παλιά και νέα, βασίζεται στο έθνος ως συνεκτική ιδέα, μόνο που όπως περιγράφει ο Εμμανουέλ Τοντ στο πρόσφατο βιβλίο του «Η ήττα της Δύσης», το κοινωνικό κράτος είναι ο κορμός του έθνους κράτους. Δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ενότητα με διαλυμένους τους κοινωνικούς θεσμούς.
Η προοδευτική αριστερή άποψη, (η νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία εν ολίγοις) δεν μπορεί να αντιληφθεί ακόμη και τώρα αυτό που περιέγραφε εδώ και καιρό ο Ζαν Κλοντ Μισεά στο βιβλίο του «Τα μυστήρια της Αριστεράς», ότι δεν μπορείς να αντιστρατεύεται την οικονομική πτυχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης όταν αποδέχεται την πολιτική και πολιτιστική του διάσταση. Είναι σαν να προσπαθείς να τον βγάλεις από την πόρτα όταν έχεις ορθάνοιχτα τα παράθυρα για να επανέλθει. Η νέα Δεξιά πάλι δεν αντιλαμβάνεται – και δεν θέλει άλλωστε – ότι δεν μπορείς να ξορκίσεις την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αμφισβητώντας την πολιτιστική και πολιτική της πτυχή όταν διατηρείς τον οικονομικό της πυρήνα.
