Οι Κούρδοι εμφανίζονται περισσότερο διατεθειμένοι να επαναλάβουν τα λάθη παρά να τα διορθώσουν.

Οι Κούρδοι πρέπει να μετασχηματιστούν, να ξεσηκωθούν ή να αποτύχουν.

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν, National Security Journal

Οι Κούρδοι συχνά αυτοσαρκάζονται λέγονται, ότι «δεν έχουν φίλους παρά μόνο τα βουνά», μια νύξη για το πώς οι γείτονες και οι μεγάλες δυνάμεις τους θυματοποιούν. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά θα μπορούσαν επίσης να πουν ότι οι Κούρδοι δεν έχουν χειρότερους εχθρούς από τους εαυτούς τους. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι αντίπαλοι προσπάθησαν να τους διαιρέσουν και να κατακτήσουν. Οι Κούρδοι μπορεί να κατηγορούν τους ξένους για την ατυχία τους, αλλά οι ηγέτες τους πρόθυμα επέτρεψαν τη δική τους συνεργασία, θυσιάζοντας συχνά την αρχή για προσωπική δύναμη ή περιουσία.

Σκεφτείτε την περίπτωση του Μασούντ Μπαρζανί. Το 1996, μόλις οκτώ χρόνια αφότου ο Ιρακινός δικτάτορας Σαντάμ Χουσεΐν έσφαξε χιλιάδες από τη φυλή του Μπαρζανί και μόλις πέντε χρόνια αφότου σχηματίστηκε η περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν υπό την προστασία αμερικανικών, βρετανικών και γαλλικών αεροσκαφών, ο Μπαρζανί κάλεσε τους επίλεκτους Ρεπουμπλικανούς Φρουρούς του Σαντάμ στην κουρδική πρωτεύουσα Ερμπίλ. Ο Μπαρζανί νοιαζόταν ελάχιστα για τους Κούρδους τους οποίους ο Σαντάμ μπορούσε να συλλάβει και να βασανίσει, ή τα κορίτσια των Κούρδων που θα μπορούσε να  απαγάγει  και  να προσφέρει ως δώρα  σε άλλα αραβικά καθεστώτα. Δικαίωση Μπαρζανί; Φοβόταν ότι θα χάσει τη λαβή του από τον αντίπαλο ηγέτη των Κούρδων Τζαλάλ Ταλαμπανί.

Ενώ οι Κούρδοι αξιωματούχοι και οι λομπίστες τους επιθυμούν να περιγράφουν την περιοχή ως δημοκρατική, κάθε όψη δημοκρατίας εξαφανίζεται. Με την αρχική εκλογή της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν σχεδόν ισοπαλία, το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν του Μπαρζανί και η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν των Ταλαμπανί αποφάσισαν να μοιράσουν τα λάφυρα μεταξύ τους. Ο Μπαρζανί και ο Ταλαμπανί, αμφότεροι άφραγκοι, αλλά για την πολυτέλεια των χορηγών τους κατά τη διάρκεια της εξορίας, έγιναν γρήγορα δισεκατομμυριούχοι. Οι κομματικές τους μηχανές έγιναν εργαλεία για την παροχή πατρωνίας: Κάθε κυβερνήτης ή υπουργός του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν είχε έναν βουλευτή της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν και το αντίστροφο. Αυτό λειτούργησε καλά έως ότου οι του Μπαρζανί άρχισαν να εξαπατούν και να αφαιρούν έσοδα από το συνοριακό πέρασμα Ibrahim Khalil/Habur, την εποχή εκείνη τον πολυτιμότερο πόρο της περιοχής. Κατά τη διάρκεια του κουρδικού εμφυλίου πολέμου 1994-1997, τα δύο κόμματα χώρισαν ουσιαστικά την περιοχή τους σε δύο οικογενειακά φέουδα. Τα πάντα είναι διπλά: Δύο κυβερνήσεις, δύο πρωθυπουργοί, δύο υπουργικά συμβούλια και δύο πεσμεργκά. Οι προσπάθειες των ΗΠΑ για την επανένωση της κυβέρνησης είναι πλέον σχεδόν ενός τέταρτου αιώνα και οι προσπάθειές τους να ενώσουν τις δύο πολιτοφυλακές σχεδόν εξίσου.

Δεν θα λειτουργήσει ποτέ. Καθώς οι γενιές αλλάζουν από Masoud σε γιο Masrour και ανιψιό Nechirvan, ακόμη και από τον γιο του Masrour Areen από την πλευρά του Barzani και Jalal σε γιους Bafil και Qubad από την πλευρά των Talabani, οι Κούρδοι εμφανίζονται περισσότερο διατεθειμένοι να επαναλάβουν τα λάθη παρά να τα διορθώσουν. Ενώ κάποτε ο Μασούντ συμμάχησε με τον Σαντάμ για να διατηρήσει την εξουσία του, σήμερα ο Μασούρ εκπληρώνει μια διαβολική συμφωνία με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τους ίδιους σκοπούς. Παρέχει πληροφορίες σε τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη για να βομβαρδίσουν τους αντιπάλους του και επιτρέπει στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες να διεξάγουν επιτήρηση και να διεξάγουν επιχειρήσεις από το Ερμπίλ.

Οι Ταλαμπανί επαναλαμβάνουν επίσης την ιστορία. Ο Τζαλάλ φλέρταρε για πολύ καιρό με το Ιράν και καθοδήγησε την πολιτική πέρα ​​από την εγκαρδιότητα που θα μπορούσε να χρειαζόταν δεδομένης της εγγύτητας του Ιράν με το έδαφος της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν. Το ίδιο και ο Μπαφίλ πάει πολύ μακριά όταν επαινεί τον εκλιπόντα Γενικό Γραμματέα της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα. «Με βαθιά λύπη λάβαμε την είδηση ​​του μαρτυρίου του Sayyed Hassan Nasrallah», έγραψε. «Ενώ εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στις οικογένειες των μαρτύρων, τον λιβανέζικο λαό, τους μουσουλμάνους και τους φίλους των μαρτύρων για αυτό το μεγάλο πόνο… καλούμε τη διεθνή κοινότητα να παίξει τον νομικό και ανθρωπιστικό ρόλο της για να σταματήσει αυτή την αιματοχυσία και την επίθεση κατά της Παλαιστίνης, του Λιβάνου και την περιοχή». Αυτό θυμίζει το αυτογκόλ όταν ο εκπρόσωπος της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν στην Τεχεράνη, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα,  δήλωσε ότι οι «αμερικανοί κατακτητές» πρέπει να «φύγουν γρήγορα από το Ιράκ». Και στις δύο περιπτώσεις, ίσως μια πιο ουδέτερη επιλογή θα ήταν η σιωπή.

Εν τω μεταξύ, καθώς ο Μασούντ και ο Τζαλάλ περνούσαν τη δάδα, η διαφθορά επιδεινώθηκε και κάθε όψη δημοκρατίας εξατμίστηκε. Ο Masrour δεν επιδιώκει να μετατρέψει το Κουρδιστάν σε βιώσιμο κράτος ή ακόμα και σε έκδοση 2.0 του Ντουμπάι, αλλά μάλλον σε Masrouristan, στο οποίο έχει τον απόλυτο έλεγχο και μια λατρεία προσωπικότητας στο ίδιο επίπεδο με τον Πρόεδρο Isaias Afwerki στην Ερυθραία. Ο χώρος για τις θρησκευτικές και εθνοτικές μειονότητες έχει επίσης μειωθεί, καθώς οι Μπαρζανί αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα τους Γεζίντι και τους Χριστιανούς ως εκθέματα μουσείων και όχι ως ζωντανές κοινότητες.

Η τρέχουσα κοινοβουλευτική εκστρατεία είναι φάρσα. Και τα δύο μέρη ανταγωνίζονται στο κενό και τα πολυμέσα τους αγνοούν τους ανταγωνιστές. Εάν ο Μασρούρ ήταν ένας ώριμος ηγέτης με αυτοπεποίθηση στις ικανότητές του, δεν θα απαγόρευε στα ΜΜΕ του να καλύπτουν τις ομιλίες του Μπαφίλ Ταλαμπανί ή το αντίστροφο. Αλίμονο, η ελευθερία του Τύπου είναι σε χαλασμό. Κατά ειρωνικό τρόπο, η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη στο Ερμπίλ από ό,τι στη Βαγδάτη.

Πράγματι, ο Όργουελ είναι για τα καλά ζωντανός στο Ερμπίλ. Σκεφτείτε την πρόσφατη υπόθεση του Ταμείου Θυμάτων του Κουρδιστάν εναντίον της υπόθεσης του δικαστηρίου της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν που βρίσκεται τώρα ενώπιον του Περιφερειακού Δικαστηρίου της Ουάσιγκτον: τα ΜΜΕ του Barzani αναφέρουν ότι ο δικαστής απέρριψε την υπόθεση. Στην πραγματικότητα, συνέβη το αντίθετο. Οι δικηγόροι του Μπαρζανί ζήτησαν να απορρίψει την υπόθεση. Ο δικαστής  αρνήθηκε . Οι ενάγοντες μπορούν να αποσυρθούν και να καταθέσουν νέα στοιχεία για να συμπεριλάβουν νέες τραπεζικές πληροφορίες από μέλη της οικογένειας των αντιφρονούντων Barzani και δικηγόρους εκείνων των κατηγορουμένων που έπληξαν τους Barzanis από τον Ιούνιο.

Η τραγωδία του Ιράκ υπό τον Σαντάμ Χουσεΐν δεν ήταν μόνο ότι η κακοδιαχείρισή του σταμάτησε την ιρακινή πρόοδο, αλλά και ότι ενώ το Ιράκ ήταν παγωμένο στο χρόνο, ο κόσμος επιταχύνθηκε επίσης με τρόπους που οι απλοί Ιρακινοί δεν είχαν συλλάβει μέχρι να δουν πόσο πίσω είχαν μείνει. Ενώ τα Μέσα Ενημέρωσης του Masrour, του Nechirvan, του Bafel και του Qubad δημιουργούν μια φούσκα και ψεύδονται ξεκάθαρα για την οικονομία και τη διπλωματική τους θέση, οι απλοί Κούρδοι γνωρίζουν πόσο κακή έχει γίνει η διακυβέρνησή τους, γι’ αυτό και τόσοι πολλοί τώρα φεύγουν, ρισκάροντας τη ζωή τους για να διασχίσουν τα δάση της Λευκορωσίας και την Αγγλικό κανάλι, αντί να μείνετε στο Ερμπίλ ή στη Σουλεϊμανίγια.

Οι ιρακινοί Κούρδοι ηγέτες μπορεί να πιστεύουν ότι είναι απαραίτητοι για την Ουάσιγκτον, αλλά κάνουν λάθος. Οι Κούρδοι ηγέτες σύντομα θα ανακαλύψουν ότι ούτε η ξένη ούτε η στρατιωτική βοήθεια δικαιούνται. Απλώς ρωτήστε τους Τούρκους: Η πραγματικότητα έχει μεγαλύτερη σημασία από την περιστροφή του λόμπι στην Ουάσιγκτον. Οι Κούρδοι πρέπει να μετασχηματιστούν, να ξεσηκωθούν ή να αποτύχουν.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Προκόπης Παυλόπουλος: Αναξιοπρεπής και αναξιόπιστη η Τουρκία! Ο Ερντογάν δεν καταλαβαίνει τίποτα μπροστά σε αυτό που θέλει να πετύχει. Είναι ικανός να παραβιάσει μια συμφωνία για να καταφέρει αυτό που θέλει να πετύχει. Με την Τουρκία δεν μπορούμε να πάμε ποτέ στη Χάγη. Μπορούμε να ανακηρύξουμε ΑΟΖ πριν οριοθετήσουμε υφαλοκρηπίδα. Και ας τολμούσε να μας αμφισβητήσει κάποιος.

Σπόντα για Γεραπετρίτη: Δεν περνούνε στη Βουλή νομοσχέδια για εθνικές υποχωρήσεις.

Καμπανάκι για την πορεία των συζητήσεων με την Τουρκία, χτυπά με συνέντευξή του στο STAR Κεντρικής Ελλάδας ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, εφιστώντας την προσοχή του Υπουργείου Εξωτερικών και των διπλωματών μας, στην εμμονική τακτική της γειτονικής χώρας, που θέτει θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο.

Με αφυπνιστικό λόγο και νομικά επιχειρήματα, ο κ. Παυλόπουλος συστήνει, να καταστήσουμε σαφές στην Τουρκία ότι η διαφορά μας είναι μια, δηλαδή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα, να επεκτείνουμε σε 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά μας ύδατα, ασκώντας επιτέλους το κυριαρχικό μας δικαίωμα, όπως έχουμε υποχρέωση από το Διεθνές Δίκαιο και μάλιστα να το πράξουμε τώρα, νοτίως της Κρήτης, συμπληρώνει επίσης, ότι τα νησιά μας δικαιούνται αμυντικής θωράκισης, λόγω της απειλητικής τακτικής της Τουρκίας, ενώ για την Κύπρο, να απαιτήσουμε εφαρμογή του Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Δικαίου και να αποκλείσουμε κάθε συζήτηση περί αναγνώρισης δυο κρατών.

Σύμφωνα επίσης με τον κ.Παυλόπουλο όλα τα νησιά και οι βραχονησίδες δικαιούνται Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και δεν υπάρχει περίπτωση κανένας νόμος να αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα.

Σχετικά με το Κυπριακό και τις συζητήσεις περί δίκαιης και βιώσιμης λύσης, χαρακτηρίζει υποκριτές τους ΔυτικοΕυρωπαίους που στηρίζουν την Ουκρανία στον πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά αδιαφορούν για την 50χρονη κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία, ενώ Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να αποκλείσουν οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση που βάζει στο τραπέζι η Τουρκία.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Ο Δρ. γεωπολιτικής και καθηγητής γεωστρατηγικής & διεθνών σχέσεων Γιώργος Φίλης αναλύει πώς έχει αλλάξει το τοπίο στη μέση ανατολή στον ένα χρόνο από την επίθεση της Χαμάς της 7ης Οκτωβρίου 2023 στο Ισραήλ, την ισορροπία δυνάμεων αυτή τη στιγμή στην περιοχή, την εκτίμησή του για τις εξελίξεις και πώς εμπλέκονται οι ηγεμονικές δυνάμεις. Ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του Ισραήλ και του Ιράν; Ποιά συμφέροντα βρίσκονται ταυτόχρονα πίσω από το ρωσοουκρανικό και το μεσανατολικό μέτωπο; Ποιες προοπτικές δημιουργούνται για την Ελλάδα και γιατί η Τουρκία βρίσκεται σε κίνδυνο;

*Το απόσπασμα στο σημείο 30:35 – 37:30 γυρίστηκε τη Δευτέρα 30/9/2024

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.