Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή “Skal Wars – powered by XAK” στις 8 Οκτωβρίου 2024

1. Τούρκοι πιέζουν να ανοίξουν τα πρακτικά των Δικαστηρίων Αμάσειας | 02:30
2. Συνέντευξη Γεραπετρίτη στην “Καθημερινή” | 11:57
3. Τεράστιο θέμα ο σφετερισμός περιουσιών στα Κατεχόμενα | 19:21

4. Τουρκία και κουρδικός παράγων εν μέσω σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή | 26:47

5. Εν αναμονή της επίθεσης του Ισραήλ στο Ιράν | 32:42
6. Ισορροπία τρόμου στις ΗΠΑ σε ορισμένες πολιτείες πριν τις εκλογές | 43:03
7. Σχέδιο χάους από Ρωσία; | 49:38

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Η πολύφερνος νύφη Ευρώπη θα ενωνόταν με τον εμπορικό/ενεργειακό δρόμο του μεταξιού Belt and Road Initiative (BRI) που όταν ολοκληρωνόταν θα συμπεριελάμβανε το 60% της παγκόσμιας οικονομίας και θα έκανε την Κίνα την πρώτη οικονομία του πλανήτη περί το 2050. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό ούτε από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, ούτε από την παγκοσμιοποιητική οικονομική κλίκα που δεν ανέχεται τον προστατευτισμό του Ευρασιατικού μπλοκ που τους στερεί την ικανότητα να διεισδύουν «φιλελεύθερα» ώστε να λεηλατούν τις οικονομίες τους και να εκμεταλλεύονται τον πλούτο και τους πληθυσμούς τους.

H Κίνα χρησιμοποίησε το ενεργούμενο της Ιράν για να ξεκινήσει πόλεμος με το Ισραήλ ώστε οι Χούθι της Υεμένης να αποκλείσουν τον δρόμο IMEC

Του Μανώλη Σκούληκα

Ο Henry Kissinger είχε πει ότι αν ο Χίτλερ είχε απλά χρησιμοποιήσει το φθηνό εξειδικευμένο εργατικό της Γερμανίας και τις τεράστιες ποσότητες κατεργασμένου ατσαλιού από τα θωρηκτά που υποχρεώθηκε να λιώσει η Γερμανία με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών για δημιουργία βαριάς βιομηχανίας, η Ευρώπη θα μιλούσε ως δεύτερη γλώσσα τα γερμανικά και όχι τα αγγλικά.

Ο Ψυχρός Πόλεμος τελικά νικήθηκε με οικονομικά μέσα και η δεκαετία του ’80 εισήγαγε πλέον την οικονομική ισχύ ως μέσο γαιοστρατηγικής επικράτησης στην παγκόσμια γεωπολιτική κονίστρα. Σε αυτά τα πλαίσια και κατόπιν προτροπής του ιδίου του Kissinger o Deng Tsao Ping έστειλε σπουδαστές στην δύση να μάθουν τον νέο καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης και τον εφαρμόσουν όμως υπό τον αυταρχικό νεποτισμό ενός υβριδικού κομουνιστικού/καπιταλιστικού καθεστώτος. Αρχικά η Κίνα εξαιρέθηκε από την δυτική οικονομία αλλά η οικονομική σαγήνη του outsourcing την ενέτασσε όλο και περισσότερο στις δυτικές αγορές. Όμως η Κίνα δεν ξέχασε ποτέ τις ταπεινώσεις των αποικιοκρατών, ούτε την κομμουνιστική πολεμική της. Ήδη από το 1983 δήλωνε στο Newsweek ότι ο οικονομικός αποκλεισμός της από τη Δύση δεν θα ξεχνιόταν εύκολα αλλά θα ήταν λόγος αντεκδίκησης όταν αυτή ενδυναμωνόταν.

Αυτή η ενδυνάμωση δεν άργησε να έρθει και όταν η δύση άρχισε να ανησυχεί ήταν πια πολύ ισχυρή οι οικονομική της διαπλοκή με την Κίνα ώστε να επιβάλλει ένα επιτυχημένο εμπάργκο όπως έκανε με την ανερχομένη Ιαπωνία το ‘80. Η Κίνα αναπτύχθηκε σε θέματα τεχνογνωσίας και εξειδικευμένων τεχνολογιών, όπου μέσω κατασκευαστικής εμπειρίας ή πειρατικών αντιγράφων κατόρθωσε να ανταγωνίζεται τη Δύση όχι μόνο σε τιμές αλλά και σε ποιότητα. Έκανε επωφελείς αμοιβαίες εμπορικές συμφωνίες με τον βιομηχανικό γίγαντα της Ευρώπης που λεγόταν Γερμανία και την ενέπλεξε στη ενεργειακή σύνδεση με τη ενεργούμενη της Ρωσία ώστε να συμπαρασύρει σε μια ενεργειακή/οικονομική ένωση την Ευρώπη με το Ευρασιατικό μπλοκ. Στα πλαίσια αυτά η πολύφερνος νύφη Ευρώπη θα ενωνόταν με τον εμπορικό/ενεργειακό δρόμο του μεταξιού Belt and Road Initiative (BRI) που όταν ολοκληρωνόταν θα συμπεριελάμβανε το 60% της παγκόσμιας οικονομίας και θα έκανε την Κίνα την πρώτη οικονομία του πλανήτη περί το 2050.

Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό ούτε από το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, ούτε από την παγκοσμιοποιητική οικονομική κλίκα που δεν ανέχεται τον προστατευτισμό του Ευρασιατικού μπλοκ που τους στερεί την ικανότητα να διεισδύουν «φιλελεύθερα» ώστε να λεηλατούν τις οικονομίες τους και να εκμεταλλεύονται τον πλούτο και τους πληθυσμούς τους. Για να είμαστε δίκαιοι, το προνόμιο της εκμετάλλευσης της χωράς και του πληθυσμού στο Ευρασιατικό μπλοκ διαφυλάσσεται για τις πολίτικες κλίκες του εκάστοτε κράτους και επενδύεται σε όπλα και διαφθορά αντί για την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των υπηκόων τους. Δεδομένου ότι η απεμπλοκή της Αμερικής δεν θα μπορούσε να είναι ούτε άμεση ούτε καθολική και η Ευρώπη δεν έδειχνε καμμιά τέτοια διάθεση καθώς χόρευε στον γερμανικό ρυθμό, η Αμερική αποφάσισε να απεμπλέξει την Ευρώπη μέσα από τον Ρωσο-Ουκρανικο πόλεμο. Προκάλεσε τον Πούτιν με την προοπτική πυρηνικών όπλων 4 λεπτά από τη Μόσχα και παίζοντας με τ νεύρα ενός ψυχοπαθούς ηγέτη πέτυχε την εμπλοκή της Ρωσίας σε ένα πόλεμο που διέκοψε την ενεργειακή διασύνδεση με το Ευρασιατικό μπλοκ και την βραχυπρόθεσμη (πιθανώς και μεσοπρόθεσμη) εμπορική συνεργασία μέσω του BRI.

Βέβαια η Ευρώπαη χρειάζεται ακόμα φτηνά αγαθά και κάποιος πρέπει να της τα προσφέρει. Αυτός ο κάποιος είναι πλέον η Ινδία που διατίθεται να συνεργαστεί με τη Δύση χωρίς την εκδικητικότητα και την τάση κυριαρχίας (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) της Κίνας. Η διασύνδεση λοιπόν επρόκειτο να γίνει με το αντισχέδιο της Αμερικής India–Middle East corridor (IMEC) που περνά από τον Ινδικό Ωκεανό μέσω της Ερυθράς Θάλασσας στην Ευρώπη. Στα πλαίσια αυτά η Κίνα χρησιμοποίησε το ενεργούμενο της Ιράν για να ξεκινήσει πόλεμος με το Ισραήλ ώστε οι Χούθι της Υεμένης να αποκλείσουν τον δρόμο IMEC.

Το Ισραήλ ελπίζει στην εξόντωση του Ιράν είτε ως πυρηνική δύναμη, είτε ακόμα και ως θεοκρατίας. Όμως αυτή κοντόφθαλμη προσέγγιση δεν θα επιλύσει ούτε τον κίνδυνο κατά του Ισραήλ πάρα μόνο βραχυπροθέσμα, ούτε την απελευθέρωση του IMEC. Ακόμα και αν η Χαμάς, η Χεζμπολάχ και οι Χούθι εξολοθρευθούν ολοσχερώς και το καθεστώς του Ιράν γίνει μέχρι και φιλοδυτικό, η εκατόμβη νέκρων που έχει προκαλέσει στους Παλαιστίνιους το Ισραήλ έχει ήδη ριζοσπαστικοποιήσει αρκετούς Άραβες σε όλη τη Μέση Ανατολή και τα φιλοδυτικά αραβικά καθεστώτα θα δυσκολευθούν να συγκρατήσουν φανατικές ομάδες εντός του πληθυσμού τους. Ακόμα και αν δε ανατραπούν θα υποχρεωθούν σε υποχωρήσεις που σταδιακά -ή και άμεσα- θα υπονομεύσουν τον IMEC ενώ η αντιπαλότητα τους έναντι του Ισραήλ σταδιακά θα μεγαλώνει. Αναλόγως και που θα καταλήξουν οι Παλαιστίνιοι στο τέλος της ημέρας της διπλωματικής λήξης του πολέμου, θα εξαρτηθεί ποια κράτη θα έχουν να χειριστούν την ωρολογιακή βομβά αυτών των άμοιρων ανθρώπων που μπορούν να λειτουργήσουν σαν φλόγα στην εύφλεκτη κατάσταση της Μέσης Ανατολής.

Το Ισραήλ δε φαίνεται να βλέπει την στρατηγική εικόνα και εγκλωβίζεται στο μονόδρομο της κλιμάκωσης που ακολουθεί αλώστε -με ένα μόνο αποτυχημένο διάλειμμα- από τη δεκαετία του 1920. Αγνοεί την ντετερμινιστική αντεκδίκηση του Μωσαϊκού νόμου της σκληρής ανταπόδοσης και δεν μπορεί να ελπίζει σε μια χριστιανική συγχώρεση από τους ταπεινωμένους και οργισμένους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που θα αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω τα κοσμικά καθεστώτα που με τόσο κόπο συγκρατούν ακόμα την Μέση Ανατολή από τον θεοκρατικό μεσαίωνα.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.

Mirage 2000 σχεδιάζει να παραδώσει η Γαλλία στην Ουκρανία το πρώτο εξάμηνο του 2025. Αυτό υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας, Sebastien Lecornu, ο οποίος ανέφερε πως τα μαχητικά θα είναι εξοπλισμένα με νέο εξοπλισμό, ιδίως όπλα αέρος-εδάφους.

«Το βασικό είναι η εκπαίδευση πιλότων και μηχανικών, η οποία συνεχίζεται στη Νανσί» υπογράμμισε ο Γάλλος υπουργός Άμυνας. Στις αρχές Ιουνίου, ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron δήλωσε ότι το Παρίσι θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης για Ουκρανούς πιλότους καθώς και ότι σχεδιάζει να συντονίσει τη μεταφορά μαχητικών Mirage 2000-5 στο Κίεβο.

Όπως είχε αναφέρει, η εκπαίδευση των πιλότων επρόκειτο να διαρκέσει πέντε έως έξι μήνες και παραδέχτηκε ότι οι παραδόσεις αεροσκαφών θα μπορούσαν να ξεκινήσουν στα τέλη του τρέχοντος έτους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα La Tribune de Dimanche, η Γαλλία μπορεί να προμηθεύσει στην Ουκρανία όχι περισσότερα από έξι μαχητικά.

To δελταπτέρυγο της Dassault

Το Dassault Mirage 2000 είναι ένα γαλλικό πολλαπλών χρήσεων, μονοκινητήρων, πτέρυγας δέλτα , τέταρτης γενιάς μαχητικό τζετ που κατασκευάζεται από την Dassault Aviation . Σχεδιάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ως ελαφρύ μαχητικό για να αντικαταστήσει το Mirage III για τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία ( Armée de l’air ). Το Mirage 2000 εξελίχθηκε σε ένα αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων με πολλές παραλλαγές που αναπτύχθηκαν, με πωλήσεις σε πολλά έθνη. Αργότερα αναπτύχθηκε στις παραλλαγές χτυπήματος Mirage 2000N και 2000D , στο βελτιωμένο Mirage 2000-5 και σε αρκετές παραλλαγές εξαγωγής. Κατασκευάστηκαν πάνω από 600 αεροσκάφη και ήταν σε υπηρεσία με εννέα έθνη.

Το Mirage 2000 είναι ένα υπερηχητικό μαχητικό αεροσκάφος μεταλλικής κατασκευής που μοιράζεται τη γενική διάταξη πτερυγίων δέλτα με το Mirage III, αλλά ενσωματώνει αεροηλεκτρονικές προόδους που βοηθούν στην υπέρβαση των αεροδυναμικών περιορισμών του τελευταίου. Το λεπτό πτερύγιο του αεροσκάφους έχει σάρωση προς τα πίσω στην πρόσοψη 58° και σάρωση προς τα πίσω 3,5° προς τα εμπρός. Οι επιφάνειες πτήσης στα φτερά αποτελούνται από τέσσερα elevons και τέσσερα πηχάκια πρόσφατης ακμής . Ένα χαρακτηριστικό του πτερυγίου δέλτα είναι ότι προσφέρει μια σχετικά μεγάλη περιοχή πτερυγίων για ένα συγκεκριμένο σχέδιο, μειώνοντας έτσι τη φόρτωση των πτερυγίων. Το φτερό ενός Mirage 2000 έχει εμβαδόν 41 m 2 , δίνοντάς του φόρτωση πτερυγίων περίπου 77 lb/sq ft με βάρος απογείωσης 33.000 lb, καθιστώντας το πολύ πιο ευέλικτο από το F-15 και το παρόμοιου μεγέθους F- 16, το οποίο έχει φόρτωση πτερυγίων 110 lb/sq ft. Σε κανονικό φορτίο μάχης, ωστόσο, η φόρτιση των πτερυγίων μειώνεται στα 45 lb/sq ft. Ένα σχετικό πλεονέκτημα της σχεδίασης των πτερυγίων δέλτα, και ειδικά η ανάμειξη του Mirage 2000 ρίζα πτερυγίου και κινητήρα, είναι ότι θα μπορούσε να φιλοξενήσει περισσότερο καύσιμο, καθώς οι εσωτερικές δεξαμενές καυσίμου του αεροσκάφους μπορούν να μεταφέρουν πάνω από 900 γαλόνια καυσίμου, περισσότερα από 200 γαλόνια σε σχέση με το Mirage III. Η άτρακτος του αεροσκάφους είναι παραδοσιακής μονοκόκ κατασκευής σχεδόν εξ ολοκλήρου από μέταλλο. Η άτρακτος έχει οριστεί να διατηρεί μια σταθερή περιοχή διατομής μαζί με το πτερύγιο δέλτα για ελαχιστοποίηση της οπισθέλκουσας. 

Το αεροσκάφος χρησιμοποιεί αναδιπλούμενο τρίκυκλο προσγείωσης της Messier-Dowty , με διπλούς τροχούς μύτης και έναν μόνο τροχό σε κάθε κύριο εργαλείο. Κάτω από την ουρά μπορεί να τοποθετηθεί ένα άγκιστρο ουράς διαδρόμου ή ένα φέρινγκ για ένα αλεξίπτωτο φρένων , το οποίο μπορεί να λειτουργεί σε συνδυασμό με τα φρένα άνθρακα του συστήματος προσγείωσης για να μειώσει τις αποστάσεις προσγείωσης. Ένας αφαιρούμενος καθετήρας ανεφοδιασμού μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά από το πιλοτήριο , ελαφρώς μετατοπισμένος προς τα δεξιά του κέντρου.

Ένα αερόφρενο τοποθετείται πάνω και κάτω από κάθε πτερύγιο σε διάταξη πολύ παρόμοια με αυτή του Mirage III. Ένα αισθητά ψηλότερο ουραίο πτερύγιο επιτρέπει στον πιλότο να διατηρεί τον έλεγχο στο AoAs μετά τις 25°, υποβοηθούμενο από τις μικρές λωρίδες που τοποθετούνται κατά μήκος κάθε εισαγωγής αέρα. Ορισμένα σύνθετα υλικά έχουν χρησιμοποιηθεί για τα πτερύγια, το πηδάλιο, τα elevons και διάφορα πάνελ πρόσβασης, με αποτέλεσμα να εξοικονομείται βάρος περίπου 100 kg. Το Mirage 2000 έχει διακριθεί για τον εξαιρετικό χειρισμό του, ειδικά δεδομένου του σχεδιασμού του με δέλτα πτερύγια. 

Οι μηχανικοί της Dassault έχουν ενσωματώσει στη σχεδίαση έναν ορισμένο βαθμό χαλαρής σταθερότητας καθώς το κέντρο βάρους, ή το ουδέτερο σημείο, τοποθετείται μπροστά από το κέντρο πίεσης, ενισχύοντας την ικανότητα ελιγμών. Ενσωματώνει χειριστήρια αρνητικής σταθερότητας και fly-by-wire με τέσσερις αναλογικούς υπολογιστές . Όπως αποδείχθηκε για πρώτη φορά στο Farnborough Airshow του 1978, τέτοια σχέδια, καθώς και η χρήση δυναμικών χειριστηρίων ελεγχόμενων από υπολογιστή ήταν ικανά να ξεπεράσουν τις ελλείψεις των πτερύγων δέλτα που σχετίζονται με τον κακό έλεγχο χαμηλής ταχύτητας, διατηρώντας παράλληλα τα πλεονεκτήματα, όπως η χαμηλή αντίσταση, χαμηλή διατομή ραντάρ , ιδανική αεροδυναμική υψηλής ταχύτητας και μεγάλος εσωτερικός όγκος, καθώς και απλότητα, που παρέχεται από την απουσία οριζόντιων επιφανειών ουράς. 

Το σύστημα ελέγχου πτήσης αεροσκαφών είναι fly-by-wire, με δύο διακριτούς τρόπους λειτουργίας. [ 20 ] Το πρώτο επιτρέπει απεριόριστες λειτουργίες εντός του πλήρους επιτρεπόμενου φακέλου πτήσης του και χρησιμοποιείται όταν φέρει μόνο όπλα αέρος-αέρος. Το δεύτερο χρησιμοποιείται κατά τη μεταφορά δεξαμενών καυσίμου, πυρομαχικών αέρος-εδάφους ή συνδυασμού και των δύο. Αυτός ο δεύτερος τρόπος λειτουργίας λειτουργεί ως περιοριστής g, αποτρέποντας τα βαρύτερα πυρομαχικά από το να καταστρέψουν τους πυλώνες στους οποίους είναι τοποθετημένοι και εμποδίζοντας την πιθανή απομάκρυνσή τους από τους πυλώνες από υπερβολική δύναμη G.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.