Γράφει η Ουζάι Μπουλούτ, European Conservative
Σήμερα, οι Χριστιανοί της Τουρκίας (Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι) αποτελούν μόνο περίπου το 0,1% του πληθυσμού παρά το γεγονός ότι είναι αυτόχθονες πληθυσμοί της γης. Ένας σημαντικός λόγος αυτής της πληθυσμιακής κατάρρευσης είναι η χριστιανική γενοκτονία που διέπραξε η οθωμανική κυβέρνηση και το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα από το 1913 έως το 1923.
Πάνω από εκατό χρόνια αργότερα, οι Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι όχι μόνο αρνούνται επιθετικά αυτή τη γενοκτονία και απειλούν να διώξουν τους Τούρκους πολίτες που την απευθύνουν δημόσια – προσπαθούν επίσης να εμποδίσουν άλλες κυβερνήσεις να αναγνωρίσουν επίσημα τη γενοκτονία.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα τέτοιας παρεμπόδισης συνέβη στην Αυστραλιανή Πολιτεία Βικτώρια. Μια πρόταση αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων αναμενόταν να εισαχθεί στο Βικτωριανό Κοινοβούλιο στις 29 Οκτωβρίου από την ηγέτη των Πρασίνων Σαμάνθα Ράτναμ, αλλά απορρίφθηκε.
Ο ειδησεογραφικός ιστότοπος Νέος Κόσμος ανέφερε ότι η κυβέρνηση της Βικτώριας απέρριψε την πρόταση γενοκτονίας, επικαλούμενη τον κοινωνικό διχασμό εν μέσω της «σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή» [δηλαδή, του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς/Χεζμπολάχ], φοβούμενη τις αντιδράσεις των μουσουλμανικών κοινοτήτων.
Στις 24 Οκτωβρίου, το γραφείο του πρωθυπουργού της Βικτώριας, που διευθύνεται από το Εργατικό Κόμμα της Βικτώριας, επιβεβαίωσε σε μια δήλωση στα μέσα ενημέρωσης ότι δεν θα υποστήριζαν την πρόταση όταν παρουσιαστεί.
Αυτός ο συγγραφέας έμαθε από επαφές στη Βικτώρια ότι Τούρκοι διπλωμάτες στην Τουρκική Πρεσβεία στην Καμπέρα, οι συνεργάτες του Γκρίζοι Λύκοι στη Μελβούρνη και άλλοι Τούρκοι λομπίστες εμποδίζουν μαζί την κυβέρνηση της Βικτώριας να αναγνωρίσει τη γενοκτονία.
Οι Γκρίζοι Λύκοι είναι το άτυπο όνομα ενός τουρκικού εθνικιστικού κινήματος που ονομάζεται Ιδεαλιστικές Εστίες. Ο κύριος ιδεολόγος του κινήματος ήταν ο Nihal Atsız (1905–1975), υποστηρικτής των Ναζί . Η ομάδα λειτουργεί ως η μαχητική πτέρυγα του Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP), ενός σημερινού συμμάχου του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας. Οι Γκρίζοι Λύκοι έχουν μακρά ιστορία τρομοκρατίας που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1970. Έχουν κατηγορηθεί για βομβιστικές επιθέσεις στο Παρίσι και την Μπανγκόκ και είναι υπεύθυνοι για την απόπειρα θανάτωσης του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ το 1981. Μέλη της οργάνωσης έχουν σκοτώσει πολλούς από τους μειονοτικούς πολίτες της Τουρκίας, όπως Αλεβίτες και Κούρδους.
Τον Νοέμβριο του 2020, ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράρ Νταρμανίν ανακοίνωσε την απαγόρευση της ομάδας. Η ανακοίνωση ήρθε μετά από ένα μνημείο της γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915 έξω από την πόλη της Λυών που αντιμετωπίστηκε με κίτρινα γκράφιτι και φιλοτουρκικά συνθήματα.
Ο Πήτερ Στεφανίδης, Πρόεδρος του Ελληνικού Συμβουλίου της Αυστραλίας, δήλωσε στο europeanconservative.com :
Η κίνηση που αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή υπό την επεμβατική πίεση του πρωθυπουργού της Βικτώριας ήταν μια πρωτοβουλία που εργαζόμαστε εδώ και χρόνια.
Το τουρκικό λόμπι εδώ στη Βικτώρια έχει συγχέει την αναγνώριση της Γενοκτονίας ως επίθεση εναντίον όλων των Μουσουλμάνων και αυτό έχει ορισμένους πολιτικούς. Αλλά η πρωτοβουλία μας έχει δημιουργήσει ώθηση για τον σκοπό, και μας ενθαρρύνουν οι ευρύτερες αρμενικές, ασσυριακές και ελληνικές κοινότητες να συνεχίσουμε τον αγώνα για δικαιοσύνη.
Ο Michael Kolokossian, Εκτελεστικός Διευθυντής της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής της Αυστραλίας (ANCA), δήλωσε σε αυτή τη δημοσίευση:
Η Natalie Suleyman, μια βουλευτής που είναι εθνικά Τουρκάλα, λειτουργεί ως φερέφωνο για την τουρκική πρεσβεία και τις πολιτικές άρνησής της. Μαζί, οι προσπάθειές τους εμπόδισαν την κατάθεση της πρότασης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων φέτος.
Ωστόσο, η πλειοψηφία των βουλευτών της Βικτώριας έχουν εκφράσει την προθυμία τους να υποστηρίξουν μια τέτοια πρόταση. Η Τουρκική Πρεσβεία θα ξεμείνει από τακτική για να σταματήσει να υποστηρίζεται αυτή η κίνηση. Το θέμα δεν είναι, είναι θέμα πότε, και οι κορυφαίοι φορείς δημοσίων υποθέσεων της αρμενικής, της ασσυριακής και της ελληνικής κοινότητας δεν θα σταματήσουν την υπεράσπισή τους έως ότου η Βικτώρια ενταχθεί σε άλλες πολιτείες της Αυστραλίας για να αναγνωρίσει επίσημα την Αρμενική, Ασσυριακή, και Γενοκτονίες Ελλήνων.
Η αναγνώριση είναι σημαντική για να εξασφαλίσει το κλείσιμο των χιλιάδων απογόνων των επιζώντων της γενοκτονίας στη Βικτώρια, οι οποίοι έχουν αποσιωπηθεί από το να μιλήσουν με ακρίβεια για την ιστορία και τον πόνο της οικογένειάς τους.
Η γενοκτονία ξεκίνησε στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης της Τουρκίας με στόχο Έλληνες και Αρμένιους. Στη συνέχεια συνεχίστηκε στην Ανατολία, τα Αρμενικά υψίπεδα, τον Πόντο, την Ουρμία και το νότιο Καύκασο, μεταξύ άλλων περιοχών σε όλη την Οθωμανική Τουρκία. Περίπου 3 εκατομμύρια Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι Χριστιανοί σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας. Ο στόχος των τουρκικών αρχών ήταν να χρησιμοποιήσουν την τζιχάντ για να δημιουργήσουν μια «Τουρκία για τους Τούρκους» .
Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, οι Χριστιανοί αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού, αλλά μέχρι το 1924 είχαν μειωθεί σε μόλις 2%.
Σοβαροί μελετητές και ιστορικοί της γενοκτονίας συμφωνούν στην πραγματικότητα αυτής της γενοκτονίας. Η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονίας (IAGS) εξέδωσε μια δήλωση το 2007 δηλώνοντας ότι η οθωμανική εκστρατεία κατά των χριστιανικών μειονοτήτων της Αυτοκρατορίας συνιστούσε γενοκτονία κατά των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων.
Ο Δρ Παναγιώτης Διαμαντής, καθηγητής ιστορίας και διευθυντής του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Μελετών για το Ολοκαύτωμα και τη Γενοκτονία (AIHGS), δήλωσε στο europeanconservative.com :
Οι γενοκτονίες των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, των αυτόχθονων πληθυσμών της Θράκης, της Ανατολίας και της Μεσοποταμίας, αποτελούν μέρος της ιστορικής καταγραφής πολλών χωρών σε όλο τον κόσμο. Στο πλαίσιο μας, Αυστραλοί στρατιώτες, ναύτες και αεροπόροι έγιναν μάρτυρες των επακόλουθων των γενοκτονιών, τεκμηριώνοντας τις εμπειρίες τους και μοιράζοντάς τις με κυβερνήσεις και μέσα ενημέρωσης στην πατρίδα τους. Οπλισμένοι με αυτή τη γνώση, για πάνω από μια δεκαετία, οι Αυστραλοί έστελναν τρόφιμα, ρούχα, χρήματα και προμήθειες στους επιζώντες των Γενοκτονιών, μέρος της πρώτης διεθνούς προσπάθειας ανθρωπιστικής βοήθειας στον κόσμο. Αναγνωρίζοντας τις γενοκτονίες, τα κοινοβούλια σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν τη θέση αυτών των γενοκτονιών στις δικές τους εθνικές ιστορίες. Μόνο μέσω μιας τέτοιας εκπαίδευσης μπορεί η κοινωνία να καταστήσει το έγκλημα της γενοκτονίας θέμα ιστορίας και όχι πλέον επικαιρότητας.
Επιπλέον, η Αυστραλία έχει γίνει μάρτυρας τουρκικών επιθέσεων κατά της μνήμης των θυμάτων της γενοκτονίας. Το 2015, ένα μνημείο για τα θύματα της γενοκτονίας των Ασσυρίων στο Σίδνεϊ παραμορφώθηκε με ναζιστικές εικόνες και κακοποίηση σε βάρος Εβραίων, Αρμενίων και Ασσυρίων. Τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ήταν η τρίτη φορά που το μνημείο υφίσταται βανδαλισμό από τότε που ανεγέρθηκε το 2010.
Ο Hermiz Shahen, Πρόεδρος του Ασσυριακού Εθνικού Συμβουλίου-Αυστραλίας, είπε στο europeanconservative.com :
Η κύρια επιρροή που εμποδίζει αυτή την κίνηση φαίνεται να προέρχεται από την τουρκική κοινότητα και τις ομάδες λόμπι στη Βικτώρια. Η εμπλοκή της Τουρκίας είναι καλά τεκμηριωμένη, καθώς υπήρξε ιδιαίτερα ενεργή στο λόμπι ενάντια στην αναγνώριση της γενοκτονίας παγκοσμίως.
Σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός της Βικτώριας και τα μέλη του Εργατικού Κόμματος έχουν ανησυχίες ότι η ψήφιση μιας τέτοιας πρότασης θα μπορούσε να τείνει τους δεσμούς με την Τουρκία. Ενώ οι ομάδες λόμπι δεν ελέγχουν άμεσα τη νομοθεσία, η επίμονη επιρροή τους και οι πιθανές διπλωματικές συνέπειες φαίνεται να έχουν επηρεάσει την κυβέρνηση να απόσχει να λάβει επίσημη θέση για την αναγνώριση της γενοκτονίας. Η δικαιολογία τους είναι ότι η αναγνώριση θα διχάσει τη βικτωριανή κοινότητα.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ασσυρίων, των Αρμενίων και των Ελλήνων, ωστόσο, είναι απαραίτητη για την αναγνώριση των ιστορικών αδικιών που υπέστησαν αυτές οι κοινότητες, ιδιαίτερα οι Ασσύριοι, οι οποίοι όχι μόνο έχασαν αμέτρητες ζωές αλλά και την προγονική τους πατρίδα και την ταυτότητά τους ως κυρίαρχο έθνος. Η κυβερνητική αναγνώριση χρησιμεύει ως θεμέλιο για τη δικαιοσύνη, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση ιστορικών τραυμάτων και επιβεβαιώνοντας την αξιοπρέπεια εκείνων που πλήττονται από αυτές τις φρικαλεότητες. Θέτει επίσης ένα ισχυρό προηγούμενο κατά της άρνησης και της ατιμωρησίας, δίνοντας έμφαση σε μια παγκόσμια δέσμευση για την πρόληψη μελλοντικών γενοκτονιών ενισχύοντας την κατανόηση, τη θεραπεία και την ευθύνη.
Η άρνηση προηγούμενων εγκλημάτων διευκολύνει τη διάπραξη παρόμοιων εγκλημάτων στη συνέχεια. Καθώς η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει αποφύγει την ευθύνη για τη σφαγή περίπου τριών εκατομμυρίων Χριστιανών κατά τη διάρκεια μιας περιόδου δέκα ετών από το 1913 έως το 1923, συνεχίζει την επιθετικότητά της εναντίον της Αρμενίας, της Κύπρου, των Κούρδων, των Γιαζίντι και άλλων.
