Ιστορία - Πολιτισμός
Μάρκος Μπότσαρης 1823-2023 – Τιμή σε έναν μεγάλο ήρωα του Έθνους

Διακόσια χρόνια κλείνουν από τον ηρωικό θάνατο, του Σουλιώτη εθνικού ήρωα, στις 8 προς 9 Αυγούστου του 2023
Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου
Ο στρατηγός του 1821 που πολεμούσε στην πρώτη γραμμή και θυσιάστηκε μαχόμενος σαν απλός στρατιώτης. Σκοτώθηκε στο Κεφαλόβρυσο Ευρυτανίας, το βράδυ 8 προς 9 Αυγούστου 1823
Ήταν σπάνιες οι αρετές του, η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, η ευφυΐα του, η καλοσύνη του, η φιλοπατρία του, η στρατιωτική και στρατηγική του ικανότητα. Τίμησε το όνομά του όσο κανένας άλλος και θυσιάστηκε για την πατρίδα στο πεδίο της μάχης, παλικαρίσια και κατέχει δικαιωματικά μία από τις πρώτες θέσεις, στο πάνθεον των ηρώων της επανάστασης του 1821.
Ό Μάρκος ως γνωστό, γεννήθηκε στο Σούλι το 1790. Ήταν μετρίου αναστήματος, καστανός, έξυπνος, και καλοσυνάτος. Όπως συνηθιζόταν στο Σούλι έμαθε από μικρός στα όπλα αλλά και τον πόλεμο μέσα από τις περιπέτειες της οικογένειάς και της πατρίδας του. Από μικρός διδάχτηκε την καλή χρήση των όπλων, το αξιόμαχο και την περιφρόνηση του κινδύνου.
Κορυφαίος της γενιάς των Μποτσαραίων, κορυφαίος του γένους
των Σουλιωτών υπήρξε, αναμφισβήτητα, ο Μάρκος. Αντιπροσωπευτικός χαρακτήρας της Σουλιώτικης καλοψυχίας αλλά και της πολεμικής θρασύτητας.
Υπήρξε ο πιο μεγάλος Μπότσαρης, ό πιο τρανός Σουλιώτης!
Έχει καταλάβει πλέον δικαίως και επάξια μίαν από τις πρώτες θέσεις στο πάνθεον των ηρώων της προεπαναστατημένης και επαναστατημένης Ελλάδας. Αποτελεί προσωπικότητα σπανίων αρετών. Ήταν μεγάλο στρατηγικό μυαλό, πανέξυπνος στις διαπραγματεύσεις με τον εχθρό, αδάμαστος ήρωας, αφιλοκερδής αγωνιστής, ανώτερος άνθρωπος με ευγενή αισθήματα, με υψηλό φρόνημα, και όλες τις ψυχικές αρετές. Συνετός και τίμιος, ανδρείος, δίκαιος και φλογερός πατριώτης. Ό Μάρκος δραστήριος αλλά και σκεπτόμενος. Δεν ήταν μόνο ικανός να εκτελεί διαταγές αλλά και να παίρνει πρωτοβουλίες. Όσο άγριος και τραχύς ήταν κατά τις μάχες, άλλο τόσο μετριόφρων και ντροπαλός ήταν μακριά από τις μάχες.
Εμπνεόταν από τα ιδανικά της ελευθερίας, ήταν οραματιστής. Οι λόγοι του έκαναν πάντοτε βαθιά εντύπωση, όταν ενθάρρυνε τα παλικάρια του δίνοντας μεγάλη βαρύτητα στην καταφρόνηση των υλικών αγαθών. Μιλούσε με μεγάλη αγάπη και πατριωτισμό, ήταν στρατιωτικός αλλά και πολιτικός νους, ήταν ονειροπόλος και είχε σχέδια για την πατρίδα.
Ζώντας στην Αυλή του Αλή-πασά, στην Κέρκυρα, στην Ιταλία, στον Γαλλικό στρατό, πλούτισε τις γνώσεις του, την πολεμική πείρα του, μεγάλωσε η αυτοπεποίθησή του, ολοκληρώθηκε με ανθρωπισμό και γνώσεις.
Σε μικρή ηλικία δέχτηκε τον διορισμό του υπό του Αλή ως διοικητής του Κακόλακου το 1815. Το 1820-21 επέτυχε τη μεγάλη του ανάδειξη ως πολεμικός αρχηγός της επιθετικής φάλαγγας των Σουλιωτών στην Ήπειρο. Ήταν τότε που μεγαλούργησε στην Ήπειρο, από Άρτα ως Γιάννινα με πραγματικούς άθλους.
Το 1822 μεσουρανεί στην υπεράσπιση του Μεσολογγίου κατά την
πρώτη πολιορκία του. Διαπραγματεύτηκε άριστα με τον Όμέρ-Βρυώνη και κατόρθωσε να χρονοτριβήσει μέχρις ότου κατέφθασαν οι ενισχύσεις.
Το 1823 διορίστηκε Αρχιστράτηγος της Δυτικής Ελλάδος αλλά προκειμένου να σταματήσουν οι ζηλοφθονίες από Ρουμελιώτες και Σουλιώτες καπεταναίους, έσκισε το δίπλωμα λέγοντας:
«Όποιος είναι άξιος παίρνει το δίπλωμα με το σπαθί του από τα χέρια του πασά της Σκόντρας!…» και ζήτησε ομοψυχία από τους Σουλιώτες. Πήγε και πήρε το δίπλωμα του αρχιστρατήγου και το επισφράγισμα της αντρειοσύνης, αφού έφτασε έξω από την σκηνή του. Περνώντας με το σπαθί του ανάμεσα σε χιλιάδες εχθρούς και σκοτώνοντας ανελέητα εχθρικό ασκέρι. Έτσι, με την ηρωική θυσία, του έγινε αθάνατος, 33 ετών.
Ό Μάρκος Μπότσαρης είναι από τούς λίγους καπεταναίους του αγώνα, τέτοιας στρατηγικής αξίας και προσωπικής ανδρείας, μέγιστης πολιτικής σύνεσης, και ψυχικής ευγένειας. Άψογος, και αψεγάδιαστος, γεννημένος ικανότατος αρχηγός και πανάξιος μαχητής.
Ό Μάρκος ως οικογενειάρχης, σύζυγος και πατέρας, ήτο στοργικός
και τρυφερός. Είχε νυμφευθεί στην Κέρκυρα το 1810 την Χρυσούλα, κόρη
του αρματολού της Πρεβέζης Χρηστάκη Καλόγερου και είχε αποκτήσει
τρία παιδιά. Τον Δημήτριο, κατόπιν στρατηγό και υπουργό των Στρατιωτικών,
την Βασιλική και την πανέμορφη Αικατερίνη ή Ρόζα, σύζυγο έπειτα του στρατηγού Καρατζά. Όταν ή οικογένεια του επανήλθε από την αιχμαλωσία, ανταλλαγείσα με τα χαρέμια του Χουρσίτ, την συνάντησε για λίγες μέρες στην Κόρινθο και αμέσως την έστειλε στην Αγκώνα της Ιταλίας κοντά στον επίσκοπο Ιγνάτιο. Αποχαιρετώντας την γυναίκα του ό Μάρκος της είπε:
«Όταν γίνει ειρήνη θα είμαι όλη μέρα με σένα, αλλά τώρα που είναι πόλεμος θέλω να είμαι μόνον με την πατρίδα!»
Ό Πουκεβίλ γράφει, ότι ό Μάρκος δάκρυσε από την συγκίνηση του
όταν άκουσε ότι οι Ελβετοί αποφάσισαν να βάλουν τα παιδιά του δωρεάν στο Λύκειο. Όσον τρυφερός όμως και αν ήτο ό Μάρκος δεν υποχωρούσε μπροστά στην φιλοπατρία του και το στρατιωτικό του καθήκον. Η φιλοπατρία και μεγαλοψυχία του αποδεικνύεται ακόμη, όταν συγχώρησε τον φονιά του πατέρα του, τον Γώγο Μπακόλα ενώ είχε ορκισθεί εκδίκηση.
Αισθάνθηκε βαθιά τον φθόνο των άλλων καπεταναίων για την αρχιστρατηγία του. Αυτό τον πλήγωσε και αποφάσισε έστω μόνο με τους λίγους πιστούς Σουλιώτες του να μπει μέσα στο εχθρικό στρατόπεδο και να σφάζει εχθρούς, ώσπου ή να πιάσει ζωντανό τον Μουσταή πασά της Σκόντρας ή να τον σφάξει ή να σκοτωθεί!
Ήξερε ότι είχε λίγες πιθανότητες αλλά η πληγή που του άφησε ο φθόνος κάποιων καπεταναίων ακόμη και Σουλιωτών, για την αρχιστρατηγία, του άφησε αβάσταχτο πόνο!
Πονούσε η ψυχή του από την ζηλόφθονη άρνηση της αποδοχής, , όπως και η άρνηση να τον ακολουθήσει ένα μέρος μαχητών, κατά την νύχτα της επίθεσης, η οποία άρνηση ισοδυναμούσε ίσως και με προδοσία, τότε που επετέθη νύχτα μέσα στο στρατόπεδο του Μουστάμπεη, στο Κεφαλόβρυσο, όπου και ο ηρωικός του θάνατος.
Δεν ήταν προαίσθηση θανάτου, ήταν απόφαση με ρίσκο έτοιμος να το επωμιστεί.
Μπήκε στο ξωκλήσι του Προυσού και προσευχήθηκε… Πριν φύγει έδωσε στον παπά πολλά γρόσια και του είπε να τα μοιράσει στους φτωχούς λέγοντάς του: «…για την ψυχή του Μάρκο Μπότσαρη». Ο παπάς που δεν τον γνώριζε ποιος είναι τον κοίταξε εμβρόντητος και τον ρώτησε περίλυπος:
«Τι; Πέθανε ο Μάρκος;»
«Όχι… Πηγαίνει για να πεθάνει…» Απαντάει ο ίδιος ο Μάρκος.
Εκεί… στο μοναστήρι του Προυσού το θελε η μοίρα να τον εναποθέσουν τον Μάρκο νεκρό. Εκεί ασπάστηκε στο μέτωπο τον Μάρκο νεκρό ο Καραϊσκάκης λέγοντας με δάκρυα:
«’Άμποτε, ορέ Μάρκο, κι εγώ από τέτοιο θάνατο να πάω!»
Ο Γ. Αθάνας μας βεβαιώνει ότι προτού ξεχυθεί για την έφοδο ο Μάρκος είπε στα παλικάρια του: «Αν με χάσετε, θα με βρείτε στο τσαντίρι του πασά!»
Όμως έμελλε να φύγει πολύ πιο μακριά από το «τσαντίρι του πασά».
Το όνομά του να γίνει ο άνεμος, που θα φτάσει στην έρμη Ήπειρο, στο ορφανό Σούλι, να το πάρουν οι ποιητές, να το κάνουν ποιήματα, οι μούσες τραγούδια. Να πετάξει στα παιδιά του, να φέρει το γύρω του κόσμου, να συγκινήσει ακόμα και τους εχθρούς της πατρίδας και να μείνει στην Αιωνιότητα! Ή κηδεία του στο Μεσολόγγι ήταν μεγαλοπρεπέστατη!
Ο Μάρκος τραγουδήθηκε, ελληνικά και αρβανίτικα…
Ο θάνατος του ήρωα, συγκλόνισε τον μαχόμενο ελληνισμό και την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για ποιητές, γλύπτες και ζωγράφους, έγινε το όνομα σε δρόμους και πλατείες, όχι μόνο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αλλά και στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, τόσο όσο σε κανέναν άλλο!
Για δε την σεμνότητα του γράφοντα όλα τα παραπάνω, και όσα δεν χωρούν ή δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τον Σουλιώτη ήρωα Μάρκο Μπότσαρη, είναι ό,τι καλύτερο ανέδειξε η επανάσταση του ΄21 και πρέπει όλα τα παραπάνω, να αποτελούν λαμπρό παράδειγμα ήθους, αγωνιστικότητας και εντιμότητας, για τις επόμενες γενιές!

Ιστορία - Πολιτισμός
Επαναπατρίστηκαν τα οστά του Χαράλαμπου Σαρλιάν που έχασε τη ζωή του στα γεγονότα του 1964 στην Κύπρο
Επέστρεψε σήμερα στην πατρίδα του στο Νέστο (από την Κύπρο) μετά από 61 Χρόνια!

Συγκινητική τελετή επαναπατρισμού οστών σήμερα, πεσόντος στην Κύπρο με καταγωγή από την ΚΕΡΑΜΩΤΗ Χαράλαμπου Σαρλιάν!
Κανένας δεν ξεχνά, κανένας δεν ξεχνιέται!
Ο Στρατιώτης Σαρλιάν Χαράλαμπος από την Κεραμωτή Νέστου έχασε τη ζωή του στα γεγονότα του 1963-64 όπου και τα οστά του ταυτοποιήθηκαν πρόσφατα.
Επέστρεψε σήμερα στην πατρίδα του στο Νέστο (από την Κύπρο) μετά από 61 Χρόνια!
Ιστορικό..
Ο Χαράλαμπος Σαρλιάν του Αρτίνη από την Κεραμωτή Νέστου σκοτώθηκε από έκρηξη τορπίλων στον Άγιο Νικόλαο Κακοπετριάς τον Ιούλιο του 1964.
Η τελετή, η οποία διοργανώνεται από την ΕΤΥΚ (Ένωση Τραπεζικών Υπαλλήλων Κύπρου) και τον Δήμο Νέστου, θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 13 Ιουνίου 2025 στις 10:00 πμ στο Μνημείο των Ελλαδιτών -οι οποίοι υπηρέτησαν στην Κύπρο- στην Κεραμωτή .
Τα αποκαλυπτήρια του θα τελέσει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ιστορία - Πολιτισμός
Νίκαια 1700 χρόνια μετά: Το Φανάρι «αναβιώνει» την Α’ Οικουμενική Σύνοδο με τη δύναμη της εικόνας
Η δημοσιογράφος Μελικέ Τσαπάν πίσω από τη σύνοδο που έθεσε τις βάσεις της χριστιανικής πίστης

Μνήμη, έρευνα και σύγχρονη Χριστιανική συνείδηση συνομιλούν σε ένα ντοκιμαντέρ που ανατέμνει τη σημασία της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας, 1.700 χρόνια μετά τη σύγκλησή της.
Γράφει η Μαρία Ζαχαράκη, Ethnos.gr
Με αφορμή την ιστορική επέτειο, παρουσιάστηκε στην ιστορική Μαράσλειο Σχολή στο Φανάρι, παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, ένα ντοκιμαντέρ με ξεχωριστό πνευματικό και πολιτισμικό βάρος.
Το ντοκιμαντέρ φωτίζει τις καθοριστικές πτυχές μιας Συνόδου που υπήρξε όχι μόνο κορυφαίο θρησκευτικό γεγονός, αλλά και ιστορικό σημείο καμπής: Εκεί διαμορφώθηκε το Σύμβολο της Πίστεως (το “Πιστεύω”), εκεί καθορίστηκε ο τρόπος υπολογισμού του Πάσχα — να εορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία, δηλαδή μετά τις 21 Μαρτίου, όταν η μέρα και η νύχτα έχουν ίση διάρκεια.
«Σε κάθε Θεία Λειτουργία, η οποία είναι ένα από τα ιερά μυστήρια για εμάς, απαγγέλλουμε το Σύμβολο της Πίστεως της Νίκαιας, το οποίο αρχίζει με την ομολογία της πίστης. Πρόκειται για μια απόφαση που ελήφθη στη Σύνοδο της Νίκαιας», όπως υπογράμμισε στο ντοκιμαντέρ ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, Μακάριος.
Η προβολή συγκέντρωσε όχι μόνο πλήθος Χριστιανών, αλλά και μουσουλμάνους και ανθρώπους άλλων δογμάτων, σε ένα εμβληματικό μήνυμα συνύπαρξης.
Δημιουργός του ντοκιμαντέρ η έγκριτη Τουρκάλα δημοσιογράφος Μελικέ Τσαπάν, με μεγάλη γνώση των θρησκευτικών και μειονοτικών θεμάτων της Τουρκίας, η οποία κατάφερε να αναδείξει την παγκόσμια σημασία της Συνόδου, όχι μόνο ως θρησκευτικό, αλλά και ως ιστορικό και πολιτικό γεγονός.
Α’ Οικουμενική Σύνοδος, το θεμέλιο της χριστιανικής πίστης
Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη σύναξη της Εκκλησίας, που συγκάλεσε ο Μέγας Κωνσταντίνος το 325 μ.Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας, ανοίγοντας το δρόμο για την ενοποίηση της πίστης μέσα από κοινές αποφάσεις, γι’ αυτό και θεωρείται θεμέλιο της πίστης τόσο για την Ορθοδοξία όσο και για τον Καθολικισμό.
Καθόρισε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι “ομοούσιος” με τον Πατέρα, απορρίπτοντας την αιρετική άποψη ενός ιερέα από την Αλεξάνδρεια, του Αρείου, που υποστήριζε ότι ο Θεός (Πατέρας) και ο Ιησούς Χριστός (Υιός) ήταν δύο διαφορετικά όντα, και συνεπώς, μέσα σε ένα μονοθεϊστικό πλαίσιο, ο Χριστός δεν μπορούσε να είναι Θεός.
Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος αποφάσισε λοιπόν να επιλύσει τη θρησκευτική διαμάχη, που είχε προκαλέσει μεγάλο διχασμό στον Χριστιανισμό και εξαπλωνόταν ταχύτατα στα εδάφη της αυτοκρατορίας.

«Έστειλε μήνυμα σε όλες τις εκκλησίες και τους πνευματικούς ηγέτες του κόσμου. Τους προσκάλεσε στη Νίκαια», αναφέρει ο Πατριαρχικός Επίτροπος της Συριακής Ορθόδοξης Εκκλησίας, Γιουσούφ Τσετίν.
Προσκλήθηκαν 315 επίσκοποι από Ανατολή και Δύση. Ανάμεσά τους και ο αιρετικός Άρειος, ο Αθανάσιος, αλλά και ο Άγιος Νικόλαος των Μύρων (ο γνωστός Άγιος Βασίλειος).
«Εκεί θα αντιμετωπίζονταν όλα τα ζητήματα και θα επιλύονταν μια για πάντα», προσθέτει ο Τούρκος ιστορικός, Κουτλού Ακαλίν.
Μέγας Κωνσταντίνος: ο ηγέτης πίσω από την ενότητα Εκκλησίας και Αυτοκρατορίας
Η απόφαση για τη Σύνοδο είχε διαθρησκειακό, αλλά και πολιτικό υπόβαθρο: η ενοποίηση της Εκκλησίας συνέπιπτε με την ανάγκη ενότητας της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας στάθηκε στο πρόσωπο του Μεγάλου Κωνσταντίνου ως του κοσμικού προστάτη της Εκκλησίας και του συντονιστή της Α’ Συνόδου.
«Το ντοκιμαντέρ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι μας υπενθυμίζει τη σπουδαιότητα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου και φέρνει ενώπιόν μας μια μεγάλη προσωπικότητα που είναι ο Μέγας Κωνσταντίνος», ανέφερε.
«Το πρώτο διάταγμα που υπέγραψε ως αυτοκράτορας ήταν να καταργήσει τη λατρεία στον αυτοκράτορα… Αυτό σημαίνει ότι μέσα του, ενδόμυχα, ήξερε ότι ξεκινούσε ένα μακρύ ταξίδι με προορισμό τον Χριστιανισμό», σημείωσε, τονίζοντας τον αποφασιστικό ρόλο που διαδραμάτισε η μητέρα του Κωνσταντίνου στη διαμόρφωση της πνευματικής του ταυτότητας. Πέρα από την πολιτική ιδιοφυΐα του αυτοκράτορα, η μητρική επίδραση υπήρξε καθοριστική για την εσωτερική του στροφή προς τη νέα πίστη, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια ιστορική στροφή όχι μόνο στην προσωπική του διαδρομή, αλλά και στην πορεία ολόκληρης της Αυτοκρατορίας.
«Ο Μέγας Κωνσταντίνος ανατράφηκε ως χριστιανός. Αυτό συνέβη επειδή είχε μια αγία μητέρα, που ονομαζόταν Αγία Ελένη», είπε, ενώ την προσωπική επιρροή της μητέρας του στη θρησκευτική ταυτότητα του Κωνσταντίνου επισήμανε κι ο Αρμένιος Πατριάρχης στην Τουρκία, Σαχάκ Μασαλιάν.
«Όπως θα έκανε κάθε μητέρα, τού εξήγησε τις αρχές του χριστιανισμού και του μίλησε για τον Ιησού».
Μάλιστα, υπογραμμίζει πως μετά το διάταγμα των Μεδιολάνων, «ανέλαβε το ρόλο του υπερασπιστή του χριστιανισμού», επιδιώκοντας να τον χρησιμοποιήσει «ως τσιμέντο για την αυτοκρατορία του», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Αρμένιος Πατριάρχης.
Άλλωστε, ήταν και η κοινωνική συγκυρία που επέταξε μια τέτοια πρωτοβουλία από έναν πολιτικό ηγέτη. Όπως παρατηρεί ο Μητροπολίτης Δημητριάδος, Χρυσόστομος Καλαϊτζής «οι άνθρωποι στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχαν κουραστεί από τον παγανισμό».
Η κρίσιμη σύνοδος
Η σύνοδος διήρκεσε από το Μάιο έως τον Ιούλιο του 325 μ.Χ. και η απόφαση του αυτοκράτορα να τη συγκαλέσει δεν ήταν χωρίς αντιδράσεις. Κατά τη διάρκεια της συνόδου υπήρξαν έντονες διαφωνίες και συγκρούσεις, σύμφωνα με τον Μασιμιλιάνο Παλινούρο, επίσκοπο της Ιταλικής Καθολικής Εκκλησίας, ενώ, όπως εξηγεί η Τουρκάλα ιστορικός Ελίφ Τοκάι από το Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης, ο Κωνσταντίνος επικρίθηκε από τα μέλη της συγκλήτου, ακόμη και γιατί χρησιμοποίησε τις μεταφορές και ταχυδρομικές υπηρεσίες του κράτους για την εκκλησία.

Ο βυζαντινός αυτοκράτορας «ήξερε, ωστόσο, από την αρχή πού πήγαινε», σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, και η παρέμβασή του αποδείχθηκε τελικά κρίσιμη για την ενότητα της χριστιανικής πίστης.
Συγκεντρώθηκαν 315 επίσκοποι από όλο τον κόσμο, αλλά μόνο δύο πήραν το μέρος του Άρειου. Οι απόψεις του απορρίφθηκαν και η θεϊκή φύση του Ιησού ως «Υιού του Θεού» έγινε αποδεκτή. Η απόφαση αυτή αποτέλεσε τη βάση της χριστιανικής πίστης από εκείνη την ημερομηνία και μετά.
Οι αποφάσεις που σφράγισαν την ιστορία της Εκκλησίας
Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος της Νίκαιας έλαβε μια σειρά από θεμελιώδεις αποφάσεις που αποτέλεσαν τη βάση για τη θεσμοποίηση του Χριστιανισμού:
- Υιοθετήθηκε το Σύμβολο της Πίστεως (το «Πιστεύω»), που καθόρισε τη βάση της πίστης.
- Καταδικάστηκε ο Αρειανισμός, δηλαδή η άρνηση της θεότητας του Ιησού Χριστού.
- Συζητήθηκε η κοινή ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα για όλη την Εκκλησία.
- Τέθηκαν οι πρώτες βάσεις για την εκκλησιαστική διοίκηση και την ιεραρχία.
- Καθιερώθηκε η πρακτική της σύγκλησης Συνόδων για την επίλυση δογματικών και εκκλησιαστικών θεμάτων.
- Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ήταν ουσιαστική για την ιστορία της εκκλησίας, θα πει ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος.
«Διότι μας έδειξε τον τρόπο και τον τρόπο λήψης αποφάσεων. Με την πάροδο του χρόνου, ορισμένες εκκλησίες έλαβαν τις δικές τους αποφάσεις και επέλεξαν το δικό τους δρόμο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ενότητα, τουλάχιστον μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία».
Το θεμέλιο της πενταμερούς εκκλησίας, η αποκαλούμενη πενταρχία, τέθηκε επίσης στη Σύνοδο της Νίκαιας, όπως υπογράμμισε η ιστορικός στο πανεπιστήμιο Μαρμαρά, Σιρέν Τσελίκ.
Επίσκεψη Πάπα Λέοντος το Νοέμβριο στο Φανάρι
Από τον Μέγα Κωνσταντίνο ως τον Πάπα και τον Οικουμενικό Πατριάρχη, όλοι σήμερα αναγνωρίζουν σε αυτή τη σύνοδο το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίστηκε η εκκλησιαστική και θεολογική ταυτότητα του χριστιανικού κόσμου.
Δεν είναι τυχαίο πως Ορθόδοξοι και Καθολικοί αναγνωρίζουν τη Σύνοδο αυτή ως ακρογωνιαίο λίθο του Χριστιανισμού – ούτε ότι ο Πάπας Φραγκίσκος σχεδίαζε να παραστεί στις επετειακές εκδηλώσεις μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, πριν εκδημήσει. Ο νέος Πάπας Λέων, υλοποιώντας την παρακαταθήκη του προκατόχου του, αναμένεται να τιμήσει την επέτειο με μια ιστορική επίσκεψη στο Φανάρι τον προσεχή Νοέμβριο, ανήμερα της θρονικής εορτής του Αγίου Ανδρέα.
Ντοκουμέντο για το μέλλον
Όπως επισημάνθηκε και στο ντοκιμαντέρ, η ιστορία της Συνόδου δεν αφορά μόνο τους θεολόγους ή τους πιστούς? είναι κομμάτι του κοινού παγκόσμιου πολιτισμού. Μια συνάντηση που επηρέασε τη θρησκεία, την πολιτική και την ίδια τη δομή της κοινωνίας σε Ανατολή και Δύση.
Η δημοσιογράφος και σκηνοθέτις του ντοκιμαντέρ, Μελικέ Τσαπάν, περιγράφει την προσωπική της διαδρομή με αυτό το έργο ως «επιστροφή στο πεδίο». Παρότι μη Χριστιανή η ίδια, κατανόησε τη σημασία της Συνόδου ως μίας διατοπικής και διαθρησκευτικής ιστορικής τομής.
«Όταν μου προτάθηκε να κάνω αυτό το ντοκιμαντέρ, δεν ήμουν σίγουρη γι’ αυτό. Αλλά όταν ξεκίνησα, συνειδητοποίησα ότι αυτό δεν είναι μόνο για την ιστορία του Χριστιανισμού, αλλά και ένα θέμα που είναι συνυφασμένο με την πολιτική ιστορία, την ιστορία των πόλεων και των θρησκειών», θα πει στο Ethnos.gr.
«Πιστεύω ότι αφήσαμε στο μέλλον ένα πολύ καλό ντοκουμέντο για ένα ελάχιστα γνωστό θέμα», προσθέτει.
H υποχρέωση της μνήμης
Ο Άρχοντας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Λάκης Βίγκας, ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην παραγωγή του ντοκιμαντέρ, υπογράμμισε, με τη σειρά του, τη σημασία της Συνόδου όχι μόνο στο χριστιανικό κοινό, αλλά στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
«Είναι η Οικουμενική Σύνοδος που έβαλε τις βάσεις στη χριστιανική πίστη και νομίζω ότι δεν είναι γνωστό σε όλους, όσο θα έπρεπε τουλάχιστον… Οφείλαμε να το κάνουμε γνωστό και κατανοητό. Είναι ένα ντοκιμαντέρ που ερευνά, μελετάει, και ακούγονται διαφορετικές φωνές. Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί άλλων δογμάτων, συνδυάζοντας την ιστορία της εποχής», ανέφερε στην ομιλία του.
Το ντοκιμαντέρ αυτό, καρπός πρωτοβουλίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου με αφορμή τα 1700 χρόνια από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο, αυτό ακριβώς επιδιώκει να φωτίσει: τη Νίκαια όχι απλώς ως έναν σταθμό της ιστορίας, αλλά ως ένα σημείο συνάντησης πολιτισμών και θρησκειών, σε μια εποχή που κυριαρχείται από θρησκευτικές και εκκλησιαστικές συγκρούσεις, ανάδειξη της διαφορετικότητας και απομάκρυνση από την πίστη. Μέσα από τον φακό της Μελικέ Τσαπάν, το έργο ανοίγει το διάλογο για την ιστορική συνείδηση, πέρα από δόγματα, σύνορα και εποχές.
Ιστορία - Πολιτισμός
Πρόβλημα με την Ένωση Ποντίων Καλαμαριάς στην Τραπεζούντα! Το λογότυπο της Γενοκτονίας κινητοποίησε τους Τούρκους
Τί καταγγέλει ο Κώστας Ζώης για την περιπετειώδη είσοδο του συλλόγου στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στη Ματσούκα.

Πρόβλημα με την Ένωση Ποντίων Καλαμαριάς κατά την παρουσία της στην Τραπεζούντα. Ο ποντιακός σύλλογος της Θεσσαλονίκης μετέβη στα πάτρια εδάφη και αντιμετώπισε θέματα με τις τουρκικές αρχές κατά την είσοδο στο ιστορική μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά στη Ματσούκα.
Όπως καταγγέλλει το μέλος του συλλόγου και γνωστός οργανοπαίκτης του νταουλιού, Κώστας Ζώης, οι αρχές ανάγκασαν τους εκδρομείς να βγάλουν τα T-shirts παρότι δεν είχαν το λογότυπο της Γενοκτονίας (G), αλλά αυτό που τους έθεσε σε συναγερμό ήταν η λήξη “Πόντος”, μια λέξη που αποτελεί κόκκινο πανί, προφανώς γιατί πριν τον ξεριζωμό υπήρξαν ζυμώσεις για τη δημιουργία της Δημοκρατίας του Πόντου. Μάλιστα όπως μεταφέρει, η τουρκική αστυνομία κατέγραψε όλα τα ονόματα των Ελλήνων εκδρομέων.
«Αφού πρώτα , για να εισέλθουμε στο χώρο, μας επέβαλαν να βγάλουμε ή να φορέσουμε ανάποδα τα μπλουζάκια με το λογότυπο του συλλόγου (χωρίς να αναγράφεται το προκλητικό γι’αυτούς G ) , παίξαμε , τραγουδήσαμε και χορέψαμε στην Παναγία τη Σουμελά , εκεί , στο φυσικό της χώρο , στον Πόντο !!
Το κλίμα βέβαια τεταμένο με τους αστυνομικούς να παίζουν ανθρωποκυνηγητό με όλους εμάς , με ύφος αυστηρό και έτοιμοι για όλα !!
Ρώτησα έναν από αυτούς για πιο λόγο όλο αυτό το θέμα και αφού έδειξε με το χέρι του το λογότυπο στο στήθος μου , απάντησε με μια λέξη … Pontos (!)
Απομακρύνθηκα και φόρεσα ένα πανωφόρι για να καλύψω το λογότυπο . Οταν πάλι πήγα να περάσω τον έλεγχο με αναγνώρισαν και μ έστειλαν πίσω να το βγάλω τελείως !
Μας ακολούθησαν και έβγαλαν φωτογραφία τη λίστα με τα ονόματα των εκδρομέων και την πινακίδα του λεωφορείου , χωρίς βέβαια να προκύψει κάτι άλλο , για να είμαι ειλικρινής .
Αυτά για την ιστορία και για όσους φίλους έχουν σκοπό να ταξιδέψουν εκεί !», αναφέρει στο μήνυμά του ο Κώστας Ζώης.
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις3 μήνες πριν
Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Ανατροπή στην ανατροπή! Ο Σίσι βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Σινά – Καμία προσβολή της μοναδικής και ιερής θρησκευτικής θέσης της Μονής -Δεν αλλάζει πουθενά το καθεστώς
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Τούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Άμυνα1 μήνα πριν
Χειρουργική επιχείρηση! Η Ινδία χτύπησε το Πακιστάν με SCALP και HAMMER που εκτοξεύτηκαν από Rafale
-
Διεθνή1 μήνα πριν
Ινδός στρατηγός απειλεί με πυρηνικό αφανισμό την Τουρκία
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Με την ουρά στα σκέλια! Φιντάν: Η Τουρκία δεν επιθυμεί καμία αντιπαράθεση με το Ισραήλ στη Συρία
-
Άμυνα4 εβδομάδες πριν
Το 20% της αεροπορικής ισχύος του Πακιστάν διέλυσε σε ένα βράδυ η Ινδία!