Ακολουθήστε μας

Διεθνή

Το άκρως απόρρητο «σχέδιο Κίσινγκερ» για το Αιγαίο (1976)

Δημοσιεύτηκε στις

Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ με τον έλληνα ομόλογό του Δημήτριο Μπίτσιο σε συνάντησή τους στη Νέα Υόρκη το 1976. Το σχέδιο του «Μάγου» της διπλωματίας προέβλεπε είτε μια φόρμουλα διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο βάσει ενός πάρε-δώσε σε ζητήματα όπως τα 12 μίλια και ο ελληνικός εναέριος χώρος είτε πάλι μια λύση-πακέτο για Κύπρο και Αιγαίο ταυτόχρονα

Τι λέει μυστική έκθεση των ΗΠΑ για το Αιγαίο

Αλέξης Παπαχελάς – 24/11/2008 – ΤΟ ΒΗΜΑ

Για πρώτη φορά δημοσιοποιείται η μυστική έκθεση του Στεϊτ Ντιπάρτμεντ η οποία αποχαρακτηρίστηκε πριν από λίγον καιρό Το άκρως απόρρητο «σχέδιο Κίσινγκερ» για το Αιγαίο

«Η Ελλάδα θα χρειασθεί να κάνει τις πιο σοβαρές παραχωρήσεις σε σύγκριση με το προηγούμενο στάτους κβο».

Τον ΜάΪο του 1976 ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δρ Χένρι Κίσινγκερ είχε αποφασίσει να αναμειχθεί ο ίδιος σε μια προσπάθεια μεσολάβησης ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, είχαν συμφωνήσει στη διαπραγμάτευση των διμερών εκκρεμοτήτων χωρίς να καταλήξουν ποτέ σε θετικά αποτελέσματα. Ο Κίσινγκερ είχε ζητήσει από το Τμήμα Αναλύσεων και Πληροφοριών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να συντάξει μια μακροσκελή έκθεση για την ιστορία των προβλημάτων του Αιγαίου αλλά και τα πιθανά σενάρια επίλυσής τους. «Το Βήμα» φέρνει για πρώτη φορά στη δημοσιότητα την άκρως απόρρητη έκθεση που αποχαρακτηρίστηκε πριν από λίγο καιρό από τα αμερικανικά αρχεία. Η έκθεση αυτή με τίτλο «Η αμερικανική πολιτική στο Αιγαίο» δόθηκε στον αμερικανό υπουργό στις 17 Μαΐου 1976 και αποτέλεσε στη συνέχεια τη βάση ενός «σχεδίου Κίσινγκερ», που δεν καρποφόρησε ως το 1977, οπότε και ο κ. Κίσινγκερ έφυγε από την ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το σχέδιο προέβλεπε είτε μια φόρμουλα διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο βάσει ενός πάρε-δώσε σε ζητήματα όπως τα 12 μίλια και ο ελληνικός εναέριος χώρος είτε πάλι μια λύση-πακέτο για Κύπρο και Αιγαίο ταυτόχρονα. Σε κάθε περίπτωση η έκθεση υπογράμμιζε ότι «η Ελλάδα θα χρειασθεί να κάνει τις πιο σοβαρές παραχωρήσεις, σε σύγκριση με το προηγούμενο στάτους κβο». Σε λίγες ημέρες αρχίζει μία ακόμη επίσημη προσπάθεια επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πόσο λίγο έχουν αλλάξει ορισμένα από τα προβλήματα που εμπόδιζαν την επίτευξη συμφωνίας, όπως το αδιέξοδο στο Κυπριακό και η επιμονή της Αγκυρας να αποφύγει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Την ίδια στιγμή εντύπωση προκαλεί πόσο πιο ανισοβαρής είναι πλέον η ατζέντα των ελληνοτουρκικών εκκρεμοτήτων, σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Το 1976 θεωρείτο «ιστορική πρακτική» η μη παραβίαση από τα τουρκικά αεροσκάφη του εναέριου χώρου των 10 μιλίων γύρω από τα ελληνικά νησιά και οι περίφημες «γκρίζες ζώνες» δεν είχαν καν εμφανισθεί στο προσκήνιο. Ακολουθεί το κείμενο της έκθεσης.

«Η αμερικανική πολιτική στο Αιγαίο»

«Από τον Ιούλιο του 1974 και μετά η Κύπρος αποτελεί τη βασική πηγή έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Οι συνεχιζόμενες όμως διενέξεις γύρω από το Αιγαίο μπορεί – πολύ περισσότερο από ό,τι η Κύπρος – να προκαλέσουν άμεση σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών, είτε από λάθος είτε βάσει σχεδίου. Ο Μπίτσιος (σ.σ.: πρόκειται για τον Δημήτρη Μπίτσιο, υπουργό Εξωτερικών της τότε κυβέρνησης Καραμανλή) μάς εξήγησε τον Απρίλιο (1976) πως οι Ελληνες ανησυχούν μήπως οι Τούρκοι κάνουν κάποια προκλητική στρατιωτική ή άλλη ενέργεια για να ενισχύσουν τις διεκδικήσεις τους σε θαλάσσιες περιοχές που η Ελλάδα θεωρεί δικές της. Η τουρκική κυβέρνηση δέχεται εξάλλου μεγάλες εσωτερικές πιέσεις για να δείξει πως δεν δέχεται μια κατάσταση στην οποία το Αιγαίο εμφανίζεται ως ελληνική λίμνη.

Επί της αρχής τα ζητήματα του Αιγαίου θα μπορούσαν να λυθούν με μια διαπραγμάτευση, αν όχι πάνω σε νομική βάση, με πρακτικούς συμβιβασμούς σε θέματα όπως η κοινή εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Το πρόβλημα είναι πως τα πραγματικά ζητήματα εμπλέκονται με άλλα, πολύ πιο δυσεπίλυτα, όπως θέματα κυριαρχίας και εθνικών εγωισμών. Παρά το γεγονός πως έχουν γίνει πολύ σοβαρές διαπραγματεύσεις, η επίτευξη συμφωνίας έχει μπλοκαρισθεί από τη γενικότερη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και – κυρίως – το αδιέξοδο στην Κύπρο.

Ως τώρα οι ΗΠΑ έχουν αποφύγει την άμεση ανάμειξή τους στη διένεξη του Αιγαίου. Εχουμε περιορισθεί στην αποθάρρυνση στρατιωτικών ενεργειών και την προτροπή στις δύο πλευρές να αρχίσουν τον διάλογο. Η επιστολή του υπουργού Εξωτερικών (Χένρι Κίσινγκερ) στον Μπίτσιο στις 10 Απριλίου ξεπέρασε αυτή τη θέση στο σημείο που ανέφερε πως «οι ΗΠΑ θα είναι ενεργά και κατηγορηματικά αντίθετες στην επιβολή στρατιωτικής λύσης από μία από τις δύο χώρες». Αν και η θέση αυτή είναι ισορροπημένη, δεν αποτελεί την εγγύηση έναντι επιθετικών τουρκικών ενεργειών που ζητούσε η Ελλάδα. Της δίνει όμως τη βάση για να επιδιώξει τη βοήθειά μας στην αποτροπή ή απόκρουση τουρκικών ενεργειών, όπως πτήσεων στρατιωτικών αεροσκαφών πάνω από τα ελληνικά νησιά, γυμνασίων σε ορισμένες περιοχές ή ακόμη και της αποστολής ερευνητικού σκάφους σε αμφισβητούμενες περιοχές.

Εχουμε κάθε λόγο να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε να εμπλακούμε στην κρίση του Αιγαίου. Είναι προς το συμφέρον μας να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προωθήσουμε μια λύση των εκκρεμοτήτων του Αιγαίου ή τουλάχιστον να μην αφήσουμε να μετατραπούν σε πηγή σύρραξης».

Στη συνέχεια αναφέρονται στην έκθεση οι βασικές πτυχές του προβλήματος του Αιγαίου. Για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας τονίζεται πως δεν μπορεί να λυθεί εύκολα με την παραπομπή του και μόνο στο Διεθνές Δικαστήριο. Αυτή η μεθόδευση θα μπορούσε να είναι κομμάτι μιας τελικής συμφωνίας. Ειδικότερα θα μπορούσε να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση να κάνει τις υποχωρήσεις που απαιτεί μια συμφωνία.

«Το πετρέλαιο στο Αιγαίο»

«Το πρόβλημα του Αιγαίου επιδεινώθηκε μετά την ανακάλυψη πετρελαίου από την Ελλάδα έξω από τη Θάσο το 1973. Η πιθανότητα να βρεθούν νέα κοιτάσματα καθιστά απολύτως πραγματικό το πρόβλημα της υφαλοκρηπίδος. Δημιουργεί ακόμη τον κίνδυνο σύγκρουσης αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε εξερευνήσεις περιοχών που διεκδικούν ως δικές τους οι Ελληνες. Την ίδια στιγμή η ύπαρξη κοιτασμάτων που θέλουν και οι δύο χώρες μπορεί να αυξήσει το ενδιαφέρον τους για τη λύση του προβλήματος ή να οδηγήσει στην κοινή εκμετάλλευσή τους. Σε διαφορετική περίπτωση η ένταση στην περιοχή μπορεί να μην επιτρέψει την εκμεταλλευσή τους.

Πηγές της πετρελαϊκής βιομηχανίας τονίζουν πάντως πως το Αιγαίο δεν είναι πιθανό να δώσει σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου ή αερίου. Ως σήμερα μόνο ένα εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα έχει βρεθεί στο Αιγαίο. Ενα κονσόρτσιουμ αμερικανικών εταιρειών υπό την OCEANIC ανακάλυψε το κοίτασμα του Πρίνου κοντά στη Θάσο.

(….)

Το πετρέλαιο εκεί είναι όμως κακής ποιότητος και αρκετά βαρύ.

(…..)

Θα πρέπει να σημειωθεί πως δεν έχει ανακαλυφθεί πετρέλαιο στην αμφισβητούμενη περιοχή στο Αιγαίο. Οι έρευνες στη Θάσο δεν δείχνουν πιθανότητες ανακάλυψης στην περιοχή αυτή.

(…. )

Πρόσφατες αναφορές από την πρεσβεία της Αθήνας δείχνουν ότι η αμφισβητούμενη περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου είναι τρίτη σε προτεραιότητα για ελληνικές έρευνες. Η πρώτη προτεραιότητα είναι το Βόρειο Αιγαίο, όπου έχουν βρεθεί 25 πολλά υποσχόμενες περιοχές έξω από τα όρια της OCEANIC. Η δεύτερη προτεραιότητα είναι η περιοχή του Ιονίου.

«Η καρδιά του ζητήματος»

Το ιστορικό των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα δύο βασικά ζητήματα του Αιγαίου, την υφαλοκρηπίδα και τον έλεγχο του εναέριου χώρου, δείχνει ποια είναι η καρδιά του προβλήματος: η αμοιβαία καχυποψία, για να μην πούμε κάτι παραπάνω, μεταξύ των δύο λαών.

Οι δύο κυβερνήσεις διαπραγματεύονταν και είχαν φτάσει στο σημείο που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε ένα συμβιβασμό βάζοντας προσεκτικά όλα τα κομμάτια του παζλ. Παρ’ όλα αυτά οι συνομιλίες μετά από μερικούς γύρους κατέρρευσαν. Το συμπέρασμα είναι πως οι δύο πλευρές προσπάθησαν να βρουν λύση αλλά το ρίσκο της αποτυχίας ήταν μικρότερο από το ρίσκο της συμφωνίας.

Οι κίνδυνοι προέρχονται προφανώς από την εσωτερική πολιτική κατάσταση των δύο χωρών. Ο Καραμανλής ελέγχει τη Βουλή πλήρως αλλά φοβάται οιαδήποτε συμφωνία θα πληγώσει την ελληνική υπερηφάνεια και το αίσθημα ασφάλειας. Πάνω απ’ όλα φοβάται μήπως προκαλέσει ένα πραξικόπημα. Ο Ντεμιρέλ από την πλευρά του έχει να αντιμετωπίσει τον στρατό και βασίζει την παραμονή του στην εξουσία σε δύο εθνικιστικά, ακροδεξιά κόμματα. Εχει να αντιμετωπίσει εκλογική αναμέτρηση το 1977.

Και για τις δύο κυβερνήσεις η συνέχιση της έντασης μοιάζει πιο εύκολη από την εξεύρεση ενός συμβιβασμού.

«Τα στοιχεία του συμβιβασμού»

(…. )

Οπως φάνηκε από τις ως τώρα διαπραγματεύσεις, υπάρχουν εφικτοί συμβιβασμοί για όλα τα θέματα. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να δημιουργηθούν πακέτα λύσης 2-3 προβλημάτων. Ακολουθούν τα πιο πιθανά σενάρια για κάθε θέμα.

* Χωρικά ύδατα

Οι Τούρκοι δεν δέχονται τον ελληνικό ισχυρισμό πως κάθε νησί έχει τα δικά του χωρικά ύδατα αλλά έχουν συμφιλιωθεί με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με βάση το όριο των 6 μιλίων. Οι Ελληνες κατανοούν πως η Τουρκία δεν θα ανεχθεί την επέκταση στα 12 μίλια σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας. Μια συμφωνία σε αυτό το θέμα θα περιέχει:

* Διατήρηση των έξι μιλίων για τα περισσότερα νησιά στο Αιγαίο.

* Την αποδοχή από την Τουρκία των 12 μιλίων για τα ελληνικά νησιά που δεν βρίσκονται σε περιοχές συγκρουόμενων συμφερόντων (π.χ. Θάσος, Βόρειες Σποράδες, Σκύρος και ενδεχομένως Κυκλάδες).

* Το όριο των 12 μιλίων για τις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας και την ακτή της Τουρκίας στη Μεσόγειο. Το όριο των 12 μιλίων στην τουρκική ακτή στο Αιγαίο, εκτός από τις περιπτώσεις όπου τα ελληνικά νησιά βρίσκονται κοντά, οπότε απαιτείται η εφαρμογή του νόμου της ίσης απόστασης.

* Αν η Ελλάδα δήλωνε ότι δεν διεκδικεί τα 12 μίλια σε όλο το Αιγαίο, θα βελτίωνε την ατμόσφαιρα ανάμεσα στις δύο χώρες. Αλλιώς αυτή η ελληνική υποχώρηση θα έπρεπε να εξισορροπηθεί από μια αντίστοιχη, που δεν είναι εμφανής σε αυτό θέμα. Ισως να μπορεί να βρεθεί σε κάποιο άλλο.

* Η υφαλοκρηπίδα και η εκμετάλλευσή της

Είναι σαφές από την ιστορία των διαπραγματεύσεων και τη νομική μας ανάλυση ότι:

1) Δεν υπάρχει διεθνής συνθήκη που να δίνει σαφή λύση για την υφαλοκρηπίδα.

2) Ακόμη και αν υπήρχε, η Τουρκία θα επέμενε στη διαπραγμάτευση παρά τη διαιτησία για την επίλυση του προβλήματος.

3) Η Ελλάδα θα επιμένει σε έναν εμφανή ρόλο για το Διεθνές Δικαστήριο, προκειμένου να βρεθεί το πέπλο που θα καλύψει τους συμβιβασμούς που θα χρειασθεί να κάνει από τις αρχικές της θέσεις.

(…)

Με δεδομένο πως δεν θα υπάρξει σύντομα αμοιβαία αποδεκτή οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είτε μέσω διαπραγματεύσεων είτε μέσω διαιτησίας, μπορεί να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για τη διενέργεια κοινών ερευνών ή και την κοινή εκμετάλλευση σε κάποια ζώνη του Ανατολικού Αιγαίου (…). Αυτό θα μπορούσε να γίνει ως εξής:

* Η Ελλάδα και η Τουρκία να συμφωνήσουν στην κοινή εκμετάλλευση μιας ζώνης στο Ανατολικό Αιγαίο αλλά να την καθυστερήσουν ώσπου το Διεθνές Δικαστήριο να αποφασίσει όχι τα όρια της υφαλοκρηπίδας αλλά τα κριτήρια βάσει των οποίων θα ορισθούν αυτά (π.χ. ο ρόλος ειδικών συνθηκών κ.ά.).

Οι δύο χώρες να προχωρήσουν σε κοινή εκμετάλλευση, η οποία θα υλοποιείται παράλληλα με την παραπομπή του θέματος στο Δικαστήριο.

* Η συμφωνία κοινής εκμετάλλευσης μπορεί να συνοδευθεί από μια συμφωνία περαιτέρω διαπραγμάτευσης για το τι και πώς θα παραπεμφθεί στο Δικαστήριο…

Η πρώτη λύση βρίσκεται στη μέση των ελληνικών και τουρκικών συμφερόντων ενώ η δεύτερη και η τρίτη κλίνουν περισσότερο προς την τουρκική επιθυμία να επιτευχθεί συμφωνία για τη συνεκμετάλλευση χωρίς διαιτησία… Για τους Ελληνες, να μοιρασθούν την εκμετάλλευση του Αιγαίου ως αντάλλαγμα για την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους από την Τουρκία (όπως π.χ. με τη μορφή της παροχής δικαιωμάτων από την Ελλάδα) είναι πιθανό, για τους Ελληνες να κάνουν κάτι τέτοιο χωρίς τουρκική αναγνώριση των δικαιωμάτων τους θα είναι πολύ δύσκολο…

«Στρατιωτικές δραστηριότητες»

Είναι μάλλον απίθανο η Τουρκία να διαλύσει την 4η Στρατιά της με έδρα τη Σμύρνη, εκτός αν προχωρήσει πολύ η ελληνοτουρκική προσέγγιση. Αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, η ελληνική στρατιωτική παρουσία στα νησιά καθώς και οι αναγνωριστικές πτήσεις τουρκικών αεροσκαφών πάνω από αυτά δεν θα έχουν κανένα νόημα. Ο περιορισμός τέτοιου τύπου στρατιωτικών ενεργειών θα μπορούσε πάντως να μειώσει την ένταση και να συμπεριλαμβάνει:

* Τη δέσμευση της Τουρκίας να μην ενισχύσει τις επιχειρησιακές δυνατότητες της 4ης Στρατιάς να διεξάγει επιθετικές ενέργειες εναντίον των νησιών.

* Τη δέσμευση, ενδεχομένως ιδιωτική, της Ελλάδας να μειώσει τις δυνάμεις της στα νησιά, έστω και συμβολικά, και να μην πετά πάνω από την ηπειρωτική Τουρκία.

* Την παράλληλη δέσμευση της Τουρκίας να μην πετά πάνω από τα νησιά.

* Την αποχή από προκλητικές ενέργειες ή τουλάχιστον τη συμφωνία σε ένα σύστημα προειδοποιήσεων για τη διεξαγωγή γυμνασίων στο Αιγαίο.

Μια τέτοια σταδιακή συμφωνία θα μπορούσε να μειώσει την ένταση. Οι αρχές του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στη διαπραγμάτευσή της…

* Ο εναέριος χώρος και ο έλεγχός του

Οι ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις έδειξαν ότι η Τουρκία δεν επιχειρούσε να επεκτείνει το FIR της στο Αιγαίο και πως ένα σύστημα αμοιβαίας προειδοποίησης για πτήσεις κοντά στη γραμμή που χωρίζει τα δύο FIR ήταν εφικτό, εφόσον υπήρχε πολιτική βούληση. Με βάση τις συνομιλίες του περασμένου χειμώνα, μια συμφωνία θα μπορούσε να προβλέπει:

* Την επιστροφή στο σύστημα διαχείρισης των πτήσεων στο Αιγαίο που ίσχυε πριν από την κρίση. Η περιοχή θα άνοιγε πάλι για πτήσεις αεροσκαφών.

(…)

Η Τουρκία θα συμφωνήσει, όποια και αν είναι τα νομικά της επιχειρήματα για τα 10 μίλια του ελληνικού εναέριου χώρου, να συνεχίσει την ιστορική της πρακτική και να σέβεται τη ζώνη των 10 μιλίων γύρω από τα ελληνικά νησιά. Θα επικαλεσθεί λόγους ασφαλείας.

* Μια τέτοια τουρκική κίνηση θα άρμοζε απόλυτα με μια δήλωση της Ελλάδας πως δεν θα ασκήσει παντού στο Αιγαίο το δικαίωμα της επέκτασης στα 12 μίλια.

* Αλλα θέματα

Ολα αυτά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια καλύτερη ατμόσφαιρα ή να συνεισφέρουν σε μια συνολική συμφωνία. Εκτός από την ανταλλαγή πληθυσμών, που θα μπορούσε να αποδειχθεί αντιπαραγωγική, άλλα βήματα θα μπορούσε να είναι:

* Η επαναδιατύπωση της προσήλωσης των δύο χωρών στις διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάννης για τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

* Η δέσμευση για προσήλωση της Τουρκίας στη Λωζάννη σε σχέση με το στάτους του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

» Το κορυφαίο ζήτημα «

Τα μίση και οι φόβοι που έχουν συσσωρευθεί εδώ και αιώνες αναζωπυρώνονται συνεχώς από διάφορες κρίσεις και δεν μπορούν να εξαφανισθούν εύκολα. Κρίσεις όπως αυτή της Κύπρου ή του Αιγαίου προκαλούν νέους φόβους: πως η Τουρκία θέλει να επιβάλει την ηγεμονία της στο Αιγαίο, πως η Ελλάδα θέλει να κάνει το Αιγαίο ελληνική λίμνη, πως ο ένας θέλει να απομονώσει τον άλλο διεθνώς. Ολα αυτά εμποδίζουν την επίλυση προβλημάτων που επιδέχονται πρακτικών λύσεων. Το ίδιο δε θα ίσχυε ακόμη και αν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας ένιωθαν πιο σταθερές από ό,τι σήμερα. Το ερώτημα-κλειδί είναι αν κάποιο κομμάτι των ελληνοτουρκικών εκκρεμοτήτων μπορεί να λυθεί χωρίς να λυθούν όλα τα προβλήματα, δηλαδή η Κύπρος και το Αιγαίο μαζί…

Η ιστορία των ελληνοτουρκικών προσεγγίσεων δεν είναι εντελώς απογοητευτική. Οι Ελληνες και οι Τούρκοι έχουν καταφέρει να λύσουν κάποια προβλήματά τους στο παρελθόν. Εχουν λόγο να το κάνουν και τώρα. Το Αιγαίο έχει πολλές πτυχές, επί των οποίων θα μπορούσε να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός. Η Ελλάδα όμως θα χρειασθεί να κάνει τις πιο σοβαρές παραχωρήσεις, σε σύγκριση με το προηγούμενο στάτους κβο. Οι φόβοι της για το μέγεθος και την ισχύ της Τουρκίας είναι μεγαλύτεροι από τους αντίστοιχους τουρκικούς. Τι θα μπορούσε να ηρεμήσει την Ελλάδα και να την κάνει να συμφιλιωθεί με υποχωρήσεις στο Αιγαίο, την ίδια στιγμή που θα καλείτο να αφήσει κατά μέρος το μεγαλύτερο παράπονό της, την Κύπρο;

Ενα πρώτο βήμα θα μπορούσε να είναι το εξής:

* Και οι δύο χώρες θα επαναδιατυπώσουν την απόφασή τους να συνεχίσουν τις σχέσεις τους βάσει της συμφωνίας του 1923. Θα αποκηρύξουν ρητά κάθε εδαφική διεκδίκηση, ασφαλώς και κάθε ηγεμονική βλέψη. Ετσι θα διασφαλισθεί το στάτους κβο γύρω από την ελληνική μειονότητα και το Πατριαρχείο στην Τουρκία.

Και οι δύο πλευρές θα δηλώσουν ότι σέβονται τη συνθήκη του 1947 για τη μεταβίβαση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, η οποία προέβλεπε τη μη στρατιωτικοποίησή τους. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να υλοποιήσει τη δέσμευση αυτή αμέσως αλλά θα δώσει κάτι στην Τουρκία με σχετική αξία.

* Οι δύο πλευρές θα δηλώσουν ότι είναι πίστες στο ΝΑΤΟ… Ειδικότερα δε στο άρθρο 1, που καλεί τα μέλη της Συμμαχίας να επιλύουν τις διεθνείς τους διαφορές με ειρηνικά μέσα.

Αυτά τα αρχικά μέτρα θα μπορούσαν να συνοδευθούν από άλλα, σχετικώς εύκολα:

* Δήλωση της Ελλάδας πως δεν διεκδικεί τα 12 μίλια για όλα τα νησιά του Αιγαίου.

* Την υπόσχεση της Τουρκίας να μην πετάει μέσα στα 10 μίλια γύρω από τα νησιά.

* Τη δέσμευση για την αποτροπή μιας τυχαίας στρατιωτικής σύγκρουσης.

Ολα αυτά θα μπορούσαν να είναι ο πρόλογος για μια διαπραγμάτευση για τα πιο δύσκολα θέματα. Θα ήταν αρκετά για να επιλυθούν συγκεκριμένα προβλήματα στο Αιγαίο; Ισως. Αν όχι, υπάρχει μόνο ένα ακόμη πρακτικό βήμα που θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα: να εμπλέξει κανείς το Κυπριακό, που είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σε μια φόρμουλα εξισορρόπησης των προβλημάτων του Αιγαίου».

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Financial Times: Ευρωπαίοι και Αραβες προετοιμάζουν το δικό τους σχέδιο-απάντηση στον Τραμπ για τη Γάζα

Το πλάνο της απαλλαγμένης από Παλαιστινίους «ριβιέρας», που παρουσίασε αδρομερώς ο Αμερικανός πρόεδρος στις 4 Φεβρουαρίου, προκάλεσε συναγερμό και αντιδράσεις διεθνώς.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Πάνω σε ένα δικό τους εναλλακτικό σχέδιο για τη Λωρίδα της Γάζας, το οποίο θα είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο του Ντόναλντ Τραμπ, εργάζονται Ευρωπαίοι και Αραβες.

Το πλάνο της απαλλαγμένης από Παλαιστινίους «ριβιέρας», που παρουσίασε αδρομερώς ο Αμερικανός πρόεδρος στις 4 Φεβρουαρίου, προκάλεσε συναγερμό και αντιδράσεις διεθνώς. Παράλληλα ωστόσο, όπως αναφέρουν οι FT, έδωσε ώθηση και στην αναζήτηση άλλων εναλλακτικών σχεδίων αναφορικά με το μέλλον του παράκτιου παλαιστινιακού θύλακα της Ανατολικής Μεσογείου που έχει πια ισοπεδωθεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς των τελευταίων περίπου 15 μηνών. Ενδεικτικά, σχεδόν το 60% των κτηρίων στη Λωρίδα της Γάζας εκτιμάται ότι έχει καταστραφεί από τον πόλεμο.

Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε, μιλώντας στους FT, ότι οι προσπάθειες αντίδρασεις στο σχέδιο του Τραμπ, για να είναι αξιόπιστες και ουσιαστικές, θα πρέπει να συνοδεύονται από την παρουσίαση ενός άλλου πιο έξυπνου σχεδίου.

Οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας και της Ιταλίας πρόκειται να έχουν συνομιλίες με αραβικά κράτη στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια που ξεκινά σήμερα στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, δήλωσε Ευρωπαίος διπλωμάτης.

Η Αίγυπτος έχει ανακοινώσει, από την πλευρά της, ότι εργάζεται πάνω σε ένα δικό της σχέδιο για την ανοικοδόμηση της Γάζας, ενώ παράλληλα συντονίζεται και με άλλα αραβικά κράτη όπως είναι κυρίως η Σαουδική Αραβία και η Ιορδανία.

Αραβες και Ευρωπαίοι διπλωμάτες υπογραμμίζουν ωστόσο ότι, προτού ξεκινήσει οποιαδήποτε ανοικοδόμηση στη Γάζα, τα αραβικά κράτη και οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα μοντέλο διοίκησης του θύλακα που θα διασφαλίζει ότι η Χαμάς δεν θα έχει τον έλεγχο.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε Αραβας αξιωματούχος, ένα σχετικό σχέδιο αναμένεται να παρουσιαστεί κατά τη Σύνοδο Κορυφής που θα διεξαχθεί στο Ριάντ μέσα στον Φεβρουάριο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Reuters: Η Ουκρανία παρέδωσε σχέδιο συμφωνίας για τα ορυκτά στις ΗΠΑ

Ο Ζελένσκι παρουσίασε το περίγραμμα μιας συμφωνίας την περασμένη εβδομάδα, ξεδιπλώνοντας έναν χάρτη που δείχνει πολλά κοιτάσματα ορυκτών και λέγοντας ότι προσέφερε μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία για την από κοινού ανάπτυξή τους και όχι να τα παραχωρήσει

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τις εργασίες για ένα σχέδιο συμφωνίας για τα ορυκτά ολοκλήρωσε η Ουκρανία, το οποίο παρέδωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες για επανεξέταση, δήλωσαν την Παρασκευή στο Reuters δύο πηγές της ουκρανικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια του Μονάχου .

Οι πηγές ανέφεραν ότι η αμερικανική πλευρά ζήτησε μέχρι τις 17:00 (16:00 GMT) να επανεξεταστεί η συμφωνία, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της ώθησης του Κιέβου να κερδίσει την υποστήριξη του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ καθώς προσπαθεί να επιφέρει γρήγορο τέλος στον πόλεμο με τη Ρωσία.

«Η ουκρανική πλευρά πέρασε το όραμά της και η αμερικανική πλευρά έκανε μια παύση μέχρι το 1700 για να αξιολογήσει», είπε μια από τις πηγές.

Ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskiy και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ JD Vance επρόκειτο να συναντηθούν στο Μόναχο το πρωί της Παρασκευής, αλλά η συνάντησή τους αναβλήθηκε για τις 5 το απόγευμα κατόπιν αιτήματος της αμερικανικής πλευράς, ανέφερε μία από τις πηγές.

Ερωτηθείς εάν θα υπάρξει συμφωνία ορυκτών μεταξύ της Ουάσιγκτον και του Κιέβου την Παρασκευή, ο Βανς είπε στο Μόναχο: «θα δούμε».

Το Κίεβο έχει δηλώσει ότι είναι έτοιμο για μια συμφωνία για να ανοίξει τους τεράστιους πόρους του σε βασικά ορυκτά στις αμερικανικές επενδύσεις, καθώς επιδιώκει να λάβει εγγυήσεις ασφαλείας των ΗΠΑ ως μέρος οποιασδήποτε συμφωνίας για τον τερματισμό του πολέμου με τη Ρωσία.

Ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Σκοτ ​​Μπέσεντ ταξίδεψε στο Κίεβο την Τετάρτη και στην Ουκρανία παρουσιάστηκε ένα προσχέδιο συμφωνίας που εκπόνησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο ο Ζελένσκι είπε ότι το Κίεβο θα μελετήσει με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας στο Μόναχο.

Δεν είναι σαφές τι περιλαμβάνει η συμφωνία και αν το προσχέδιο των ΗΠΑ περιείχε διατάξεις ασφαλείας για την Ουκρανία που επιδιώκει απεγνωσμένα να την προστατεύσει από μια μελλοντική ρωσική εισβολή σε περίπτωση που καταστεί δυνατή η διαπραγμάτευση ειρήνης.

Ο Τραμπ, ο οποίος δεν είπε εάν θα συνεχίσει τη ζωτικής σημασίας στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, είπε ότι θέλει 500 δισεκατομμύρια δολάρια σε ορυκτά σπάνιων γαιών από το Κίεβο και ότι η υποστήριξη της Ουάσιγκτον πρέπει να «εξασφαλιστεί». με τον Dow να προσθέτει πάνω από τα τρία τέταρτα του τοις εκατό,

Ο Ζελένσκι παρουσίασε το περίγραμμα μιας συμφωνίας σε συνέντευξη στο Reuters την περασμένη εβδομάδα, ξεδιπλώνοντας έναν χάρτη που δείχνει πολλά κοιτάσματα ορυκτών και λέγοντας ότι προσέφερε μια αμοιβαία επωφελή συνεργασία για την από κοινού ανάπτυξή τους και όχι «να παραχωρήσει».

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Η τραγωδία και οι δυσχέρειες διαβίωσης παραμένουν στη Συρία! Πόσοι έχουν επιστρέψει στις περιοχές καταγωγής τους;

Η καταστροφή, η έλλειψη υπηρεσιών καθυστερούν τις ασφαλείς επιστροφές εντός της χώρας

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο OCHA αναφέρει ότι περισσότεροι από 825.000 άνθρωποι που εκτοπίστηκαν στη Συρία επέστρεψαν στις περιοχές καταγωγής τους από τον Δεκέμβριο.

Επιμέλεια: Γιάννης Πεγειώτης

Οι μετακινήσεις έξω από τους καταυλισμούς παραμένουν περιορισμένες, με περίπου 80.000 άτομα να αναχωρούν από καταυλισμούς στη βορειοδυτική Συρία από τον Δεκέμβριο και περίπου 300 Σύρους να εγκαταλείπουν τον καταυλισμό Areesha στα βορειοανατολικά στις 11 Φεβρουαρίου.

Σχεδόν 2 εκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν εκτοπισμένοι στα βορειοδυτικά, πολλοί που ζουν σε υπερπλήρεις τοποθεσίες και εύθραυστες σκηνές. Αυτό περιλαμβάνει περισσότερους από 615.000 ανθρώπους που παραμένουν πρόσφατα εκτοπισμένοι σε ολόκληρη τη χώρα από τότε που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους μετά τις 27 Νοεμβρίου. Η πλειοψηφία βρίσκεται στο Ιντλίμπ και στο Χαλέπι.

Ο ΟΗΕ και οι εταίροι του συνεχίζουν να παρέχουν βοήθεια όπως το επιτρέπουν οι συνθήκες και η χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένης της χειμερινής βοήθειας στη βόρεια Συρία, όπου ο καιρός είναι ιδιαίτερα σκληρός αυτή την εποχή του χρόνου.

Οι εταίροι πρώιμης ανάκαμψης παρείχαν επείγουσες επισκευές δρόμων και αποχετευτικών συστημάτων που επλήγησαν από παλαιότερες πλημμύρες στα βορειοδυτικά. Εννέα αγορές αποκαθίστανται επί του παρόντος κοντά σε στρατόπεδα εκτοπισμού.

Από τον Δεκέμβριο, περισσότερα από 260.000 παιδιά στο Idleb και στο βόρειο Χαλέπι έχουν υποστηριχθεί με θερμάστρες, χειμερινά ρούχα και άλλη βοήθεια. Χειμερινά κιτ διανεμήθηκαν επίσης σε 500 παιδιά στο Qamishli της επαρχίας Al-Hasakeh.

Κατά την ίδια περίοδο, οι εταίροι στον τομέα της υγείας ανέπτυξαν κινητές ιατρικές ομάδες, παρείχαν υποστήριξη ψυχικής υγείας και ενίσχυσαν εγκαταστάσεις με θέρμανση και μόνωση, φτάνοντας τους 800.000 ανθρώπους στη βορειοδυτική Συρία.

Οι εταίροι στον τομέα της υγείας προειδοποιούν επίσης για σημαντική αύξηση των ασθενειών που μοιάζουν με γρίπη και των σοβαρών οξειών λοιμώξεων του αναπνευστικού, οι οποίες πιέζουν περαιτέρω έναν υποχρηματοδοτούμενο τομέα υγείας. Πάνω από 100 εγκαταστάσεις υγείας στη βορειοδυτική Συρία είναι εκτός κεφαλαίων από την αρχή του έτους.

Από σήμερα, ο ΟΗΕ έχει λάβει λιγότερο από το 10 τοις εκατό των 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που απαιτούνται για να βοηθήσει 6,7 εκατομμύρια Σύρους μέχρι τον Μάρτιο.

Συρία: Η καταστροφή, η έλλειψη υπηρεσιών καθυστερούν τις ασφαλείς επιστροφές εντός της χώρας

Η μεγάλης κλίμακας καταστροφή και η απουσία βασικών υπηρεσιών είναι τα κορυφαία εμπόδια για τους εκτοπισμένους Σύρους που επιθυμούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, σύμφωνα με έρευνα του Νορβηγικού Συμβουλίου Προσφύγων (NRC).

Η οργάνωση ερεύνησε 4.106 εκτοπισμένους στη βορειοδυτική Συρία σχετικά με τα μελλοντικά τους σχέδια και μίλησε με εκατοντάδες οικογένειες που επέστρεψαν χρόνια μετά την εγκατάλειψη της πατρίδας τους.

Σε στρατόπεδα εκτοπισμού στα βορειοδυτικά, μόνο το 8 τοις εκατό των ερωτηθέντων δήλωσε ότι σχεδίαζε να επιστρέψει στις περιοχές καταγωγής τους μέσα στους επόμενους τρεις μήνες. Καταστροφές μεγάλης κλίμακας και έλλειψη αποταμιεύσεων, βασικών υπηρεσιών και θέσεων εργασίας αναφέρθηκαν όλα ως εμπόδια στην επιστροφή.

Τα βορειοδυτικά είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στη Συρία, φιλοξενώντας περίπου 3,4 εκατομμύρια εκτοπισμένους, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς.

«Οι Σύροι με τους οποίους μιλήσαμε μάς είπαν ότι λαχταρούσαν τα σπίτια τους», δήλωσε η Κάθριν Αχιλλές, επικεφαλής του τμήματος υπεράσπισης του NRC για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, που επισκέφθηκε τη χώρα νωρίτερα αυτό το μήνα.

«Ωστόσο, αυτή η επιθυμία να επιστρέψουμε αντιμετωπίζεται με την ανατριχιαστική πραγματικότητα στις πόλεις και τα χωριά της Συρίας. Οι άνθρωποι που επιστρέφουν για να ελέγξουν τα σπίτια τους έρχονται αντιμέτωποι με σκηνές ισοπεδωμένων κτιρίων, κατεστραμμένων γειτονιών, μαύρων σπιτιών και ελάχιστες προοπτικές εργασίας. Πολλοί από αυτούς ζουν σε στρατόπεδα εκτοπισμού σε άθλιες συνθήκες για χρόνια, αλλά προτιμούν να μείνουν εκεί προς το παρόν.

«Ενώ εξακολουθεί να ισχύει ότι εκατοντάδες χωριά και πόλεις δεν είναι προετοιμασμένες για μαζική επιστροφή ανθρώπων, οι Σύροι που επιθυμούν να επιστρέψουν πρέπει να υποστηριχθούν. Το πιο σημαντικό, πρέπει να είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση σε ακριβείς πληροφορίες για τις συνθήκες στις περιοχές καταγωγής τους και να λαμβάνουν υποστήριξη για τη λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων σχετικά με την επιστροφή τους».

Στην πόλη Χομς, το NRC μίλησε με οικογένειες που είχαν επιστρέψει μετά από χρόνια εκτοπισμού. Η πλειοψηφία τους ανέφερε ότι πιέστηκαν να επιστρέψουν από τον Λίβανο. Άλλοι είπαν ότι σχεδίαζαν να επιστρέψουν στο Idlib αφού συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχαν βιώσιμες υπηρεσίες και αντιμετώπισαν υψηλές τιμές στις τοπικές αγορές σε περιοχές επιστροφής. Οι ελλείψεις ρεύματος είναι εκτεταμένες, με ορισμένες περιοχές να λαμβάνουν τουλάχιστον 45 λεπτά ηλεκτρικής ενέργειας κάθε οκτώ ώρες, επηρεάζοντας τη θέρμανση και την παραγωγικότητα των επιχειρήσεων.

Η στέγαση σε μεγάλες επαρχίες, όπως το Χαλέπι, η Χομς και η αγροτική Δαμασκό, παραμένει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τους επαναπατριζόμενους. Πολλές οικογένειες χρειάζονται επισκευές στο σπίτι για να μπορέσουν να μείνουν. Εννέα στους 10 ερωτηθέντες είπαν ότι τα σπίτια τους είτε είχαν καταστραφεί ολοσχερώς είτε δεν ήταν κατοικήσιμα.

Σε άλλες περιπτώσεις που παρατηρήθηκαν από το NRC, οικογένειες έφτασαν στα σπίτια τους μόνο για να διαπιστώσουν ότι τα σπίτια τους ήταν κατειλημμένα από άλλες οικογένειες, πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι οικογένειες συχνά πρέπει να φύγουν και να βρουν το δικό τους εναλλακτικό κατάλυμα. Καθώς περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να επιστρέφουν, τα ενοίκια είναι πιθανό να αυξηθούν, δημιουργώντας τελικά τον κίνδυνο νέου εκτοπισμού εν μέσω υψηλής ανεργίας και οικονομικών κρίσεων.

Ο Σάερ, 35 ετών, επέστρεψε στο κατεστραμμένο σπίτι του στη Χομς, στην κεντρική Συρία, μετά από μια δεκαετία που πέρασε με την οικογένειά του στην Τουρκία. Είπε στο NRC, «Είμαστε πίσω στο σπίτι, στους γείτονές μας και στη γη μας, αλλά είναι αποκαρδιωτικό να βλέπουμε το σπίτι σε αυτή την κατάσταση. Θα χρειαστεί 30-40 εκατομμύρια λίρες Συρίας, ή περίπου 3.000 δολάρια ΗΠΑ για να επισκευαστεί. Θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να αποκτήσετε χρήματα, ειδικά χωρίς κανένα εισόδημα. Χρειαζόμαστε ευκαιρίες εργασίας. Έχω δουλέψει ως οικοδόμος. Έφερα την εργαλειοθήκη μου νομίζοντας ότι θα υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις εργασίας, αλλά δεν υπάρχει τίποτα μέχρι στιγμής».

Το NRC υποστηρίζει τόσο τις κοινότητες εκτοπισμένων όσο και των παλιννοστούντων με νομική βοήθεια, καταφύγιο, εκπαίδευση και μετρητά, που χρησιμοποιούνται κυρίως για θέρμανση, φαγητό και φάρμακα. Η οργάνωση δημιουργεί επίσης γραφεία βοήθειας στη συριακή πλευρά των συνόρων με τον Λίβανο για την παροχή νομικών συμβουλών σε άτομα που επιστρέφουν στη χώρα.

Το NRC προτρέπει τη διεθνή κοινότητα να διασφαλίσει ότι η υποστήριξη σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία της αντίδρασης είναι στραμμένη προς το μέλλον και κινείται πέρα από τη σωτήρια βοήθεια σε ολόκληρη τη Συρία. Τα προγραμματισμένα προγράμματα πρέπει να περιλαμβάνουν μακροπρόθεσμη υποστήριξη που περιλαμβάνει επισκευή σπιτιών, σχολείων και νοσοκομείων παράλληλα με τη δυνατότητα πρόσβασης στα βασικά, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, το καθαρό νερό και τα τρόφιμα. Αυτό εξαρτάται επίσης από τη νομική υποστήριξη που επιτρέπει στους ανθρώπους να έχουν πρόσβαση σε έγγραφα ταυτότητας και διασφαλίζουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματα στέγασης, γης ή ιδιοκτησίας – τα οποία αποτελούν κρίσιμο μέρος της ανοικοδόμησης.

Ενώ υπάρχει νέα ελπίδα για τους Σύρους, η ανάμειξη μιας αλλαγής του πλαισίου με την απόλυτη ασφάλεια θα μπορούσε να θέσει τις κοινότητες σε κίνδυνο πρόωρης επιστροφής σε περιοχές όπου κατεδαφίζονται σπίτια, οι υπηρεσίες είναι ανύπαρκτες, δεν υπάρχουν πουθενά θέσεις εργασίας και όπου τα συντρίμμια από τις συγκρούσεις δεν έχουν ακόμη καθαριστεί με ασφάλεια.

«Έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας για να διασφαλίσουμε ότι παρέχεται βιώσιμη βοήθεια τώρα με τρόπους που επιτρέπουν την ενδεχόμενη επιστροφή στο σπίτι. Οι διεθνείς χορηγοί θα πρέπει να εντείνουν την υποστήριξή τους για να επιτρέψουν στους Σύρους να σταθούν ξανά στα πόδια τους και να ξαναχτίσουν τη ζωή τους μετά από χρόνια συγκρούσεων και εκτοπισμού», είπε ο Αχιλλέας.

  • ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
  • Το NRC εξέτασε 4.106 εκτοπισμένους Σύρους στη βορειοδυτική Συρία, κυρίως στην Ιντλίμπ, μεταξύ 10 Δεκεμβρίου 2024 και 7 Ιανουαρίου 2025 για να εκτιμήσει την πρόθεσή τους να επιστρέψουν στις περιοχές καταγωγής τους μετά την πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης. Το NRC πήρε επίσης συνεντεύξεις από ανθρώπους στις επαρχίες Χομς και Χαλέπι, όπου πολλοί επέστρεψαν μετά από χρόνια εκτοπισμού.
    1. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων προέρχονταν αρχικά από την Ιντλίμπ, τη Χάμα, το Χαλέπι, τη Χομς, τη Λατάκια και τη Δαμασκό. Το 92 τοις εκατό εκτοπίστηκαν πριν από το 2019.
    2. Μόνο το 8 τοις εκατό δήλωσε ότι σκόπευε να επιστρέψει στις περιοχές καταγωγής του. Το 50 τοις εκατό των ερωτηθέντων δήλωσε ότι δεν σχεδίαζε να επιστρέψει μέσα στους επόμενους τρεις μήνες. Ένα άλλο 23 τοις εκατό δήλωσε ότι ήταν αναποφάσιστο.
    3. Μεταξύ των ερωτηθέντων, 1.600 είχαν καταφέρει να επισκεφτούν την περιοχή καταγωγής τους. Από αυτούς, το 72 τοις εκατό ανέφερε ότι τα σπίτια τους ήταν ολοσχερώς κατεστραμμένα ή μη κατοικήσιμα. Ένα επιπλέον 19 τοις εκατό είπε ότι τα σπίτια τους χρειάζονταν ουσιαστική ανακαίνιση ή ανακατασκευή.
  • Περίπου 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων δύο εκατομμυρίων ανθρώπων σε 1.500 στρατόπεδα, ζουν στα βορειοδυτικά ( UNHCR ).
  • Το 2024, καλύφθηκε λιγότερο από το 35 τοις εκατό της έκκλησης χρηματοδότησης από τον ΟΗΕ και τους εταίρους για 4 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για τη στήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη σε ολόκληρη τη Συρία ( OCHA ).
  • Για τον Ιανουάριο-Μάρτιο 2025, τα Ηνωμένα Έθνη και οι εταίροι έχουν κάνει έκκληση για 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για να καλύψουν τις πιο επείγουσες ανθρωπιστικές ανάγκες. Μέχρι στιγμής, η προσφυγή έχει χρηματοδοτηθεί λιγότερο από 10 τοις εκατό ( OCHA ).
Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Άμυνα55 δευτερόλεπτα πριν

Militaire: Συγκάλυψη και στην τραγωδία της Λιβύης!

Συγκάλυψη και στην τραγωδία της Λιβύης με την επιχείρηση φιάσκο και τους 5 νεκρούς! Αυτό δείχνουν οι κινήσεις του Εισαγγελέα Εφετών που...

Αναλύσεις54 λεπτά πριν

Ο Ερντογάν ως νέος χαλίφης

Το πραγματικό του σχέδιο η παλινόρθωση του χαλιφάτου σε πρακτικό επίπεδο και στη συνέχεια, όταν κατορθώσει να κατανικήσει και τα...

Πολιτική1 ώρα πριν

Τα μηνύματα του Τζέι Ντι Βανς που πρέπει να κρατήσετε!

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ατάκες του αντιπροέδρου των ΗΠΑ

Αναλύσεις2 ώρες πριν

GeoEurope: Η αναγκαιότητα είναι η μήτρα της εφεύρεσης

Οι Κινέζοι εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο από την Επανάσταση του 1949: μίμηση, αντιγραφή, μάθηση, διασκευή, καινοτομία, επέκταση.

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Le Figaro: Προσέγγιση Τραμπ -Πούτιν και εξαφάνιση της Ευρώπης από την παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή

Αφού οι Αμερικανοί άλλαξαν πρόεδρο και επέστρεψαν στον απομονωτισμό, ιδού οι Ευρωπαίοι, οι ηλίθιοι της ιστορίας

Δημοφιλή