ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ, ἀλλά δέν ἔχουμε κανένα λόγο νά συμμετέχουμε στόν ὁμαδικό ὑπνωτισμό πού ἐπιχειρεῖται αὐτές τίς μέρες γιά νά μήν «πάρουμε εἴδηση» τί ἀκριβῶς συζητεῖται πίσω ἀπό τίς κλειστές πόρτες μεταξύ τῶν κυρίων Μητσοτάκη καί Ἐρντογάν.

Τό σχέδιο ὑλοποιεῖται ἐντυπωσιακά μέχρι στιγμῆς. Εὖγε! Οἱ ὑπνωτισμένοι πολῖτες ἀπολαμβάνουν ἀπολύτως ἥσυχοι στούς ἀνά τήν ἐπικράτεια καφενέδες τά «ἤρεμα νερά» πού ἐπικρατοῦν στό Αἰγαῖο. Ἐνθουσιάζονται ἀπό τίς διακηρύξεις, ὅτι συζητᾶμε μέ τούς Τούρκους «τήν μία καί μόνη διαφορά» –καί τίποτε ἄλλο. Εἶναι βέβαιοι ὅτι ἀπορρίπτουμε διαρρήδην κάθε συζήτηση γιά προσβολή τῆς «ἐθνικῆς μας κυριαρχίας». Τί νά καθίσουν νά ψάχνουν λοιπόν; Ὅλα καλά, ὅλα ἀνθηρά! Μεταξύ Europa League, Ὀλυμπιακοῦ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκοῦ καί Κασσελάκη, ποιός νά κάθεται νά «ψειρίζει» τώρα τί σημαίνει ἡ φράση Μητσοτάκη στό CNN «συζητᾶμε μακροχρόνιες ἐδαφικές διαφορές καί ἐδαφικές δυσκολίες»; Μᾶλλον δέν θά ἔχει σημασία.

Τί νά ψάχνει στόν πληθυντικό τοῦ Πρωθυπουργοῦ «θαλάσσιες ζῶνες»; Ὅτι σέ αὐτές γιά τίς ὁποῖες κάνουμε διά-λο-γο περιλαμβάνονται καί τά «χωρικά ὕδατα» πού εἶναι ἀποκλειστικό μας δικαίωμα; Λεπτομέρειες. Γιατί νά πονοκεφαλιάζουμε νά διακρίνουμε τήν διαφορά «κυριαρχίας» καί «κυριαρχικοῦ δικαιώματος» ἀκόμη καί ἄν αὐτό σημαίνει παράδοση τοῦ ἐθνικοῦ πλούτου; Ὤχ, ἀδερφέ. Καί σιγά μήν «κλάψουμε» γιά τήν Κύπρο. Κυνισμοοοοός, ἀγαπητοί, κυνισμοοοοός καί ὑπνωτισμός! Τήν ἡσυχία μας νά ἔχουμε, τά τσίπουρά μας νά πίνουμε, τό γκόλ μας νά πανηγυρίζουμε, μέ τόν Κασσελάκη τό νέο pet τοῦ δημοσίου βίου νά σπᾶμε πλάκα καί ὅλα καλά. Ἡ ζωή εἶναι ὡραία. Δέν θέλει πολλή σκέψη.

Πράγματι! Γιατί ὄχι! Χάσαμε προχθές πέντε Ἕλληνες ἀξιωματικούς καί ἐθελοντές στήν Λιβύη, ἐπειδή κάποιοι σχεδίασαν ἐρασιτεχνικά τήν ἀποστολή καί ἐπειδή κάποιοι ἄλλοι μᾶς προειδοποίησαν μέ τό αἷμα τῶν ἀξιωματικῶν μας νά μήν ξαναπατήσουμε τό πόδι μας ἐκεῖ. Τήν θεωροῦν πλέον δικό τους «μαγαζί». Ἀλλά στίς ταβέρνες ἀντί γιά συζήτηση ἐπί αὐτοῦ τοῦ τραγικοῦ, ἀκοῦς χαχανητά, καί Στέφανο. Χαχανητά καί Τάιλερ. Χαχανητά καί Θεία Στέφανου. Πόσο ἀσεβεῖς καί ἀναίσθητοι ἔχουμε γίνει! Ὅλα περνοῦν ἀπό μπροστά μας, καί χάνονται. Ἡ θλίψη κρατᾶ ὧρες. Ἡ ζωή ἔχει βγεῖ στήν φτήνια. Οἱ ζωντανοί μέ τούς ζωντανούς καί οἱ νεκροί μέ τούς νεκρούς.

Δέν παρεξηγῶ. «Κατανοῶ». Ἔχουμε διαλυθεῖ ψυχικά ὡς ὀργανωμένη κοινωνία καί ἀποτελοῦμε πλέον ἄθροισμα ἀτομισμοῦ καί ἐγωισμοῦ. Αἴσθηση συλλογικῆς μοίρας δέν ὑπάρχει, μηδέν. Ὁ καθένας μόνος του. «Μακριά ἀπό ἐμᾶς», ἡ σκέψη. Ὁ ὑπνωτισμός «πιάνει», γιατί ἀναζητοῦμε ἕνα παράθυρο στήν χαρά καί σπεύδουμε νά ἀφήσουμε πίσω μας τά δυσάρεστα. Ποιός στενοχωριέται σήμερα γιά τόν Μιχάλη πού δολοφόνησαν οἱ Κροᾶτες; Πάει! Ποιός γιά τούς δύο πιλότους τοῦ Κανανταίρ; Πᾶνε. Ποιός γιά τούς 17 παπποῦδες τοῦ Παλαμᾶ; Πᾶνε. Ποιός γιά τούς 57 τῶν Τεμπῶν;

Πᾶνε. Ποιός γιά τούς 5 τῆς Λιβύης; Πᾶνε. Ποιός θέλει νά μάθει μέ λεπτομέρειες γιατί ἡ χώρα ἔγινε στόχος ξένων προβοκατόρων στήν Ρόδο, τήν Ἀγχίαλο καί τόν Ἕβρο; Ἄν ὄχι κανείς, λίγοι. Ὁ ὑπνωτισμός εἶναι προτιμώτερος. Ὅσο λιγώτερα ξέρουμε τόσο πιό εὐτυχισμένοι εἴμαστε!

Λυπᾶμαι, ἀλλά δέν μπορεῖ νά πάει γιά πολύ ἔτσι. Νά σερφάρουμε εὐτυχισμένοι στίς λάσπες μας. Ἔχει ἡμερομηνία λήξεως αὐτό τό σύννεφο. Ὅσο τά δεδομένα ἐνισχύουν τήν πεποίθησή μας ὅτι τό μεγάλο κακό ἔρχεται, πλησιάζει, ζυγώνει, θά ἐπιμένουμε καί ἄς εἴμαστε μόνοι. Δέν μᾶς πειράζει. Καί ἄς μήν ἀκούει κανένας. Δέν θά ὑποταχθοῦμε στό ἀσφυκτικό μέλλον πού μᾶς ἑτοιμάζουν μέ βελούδινο τρόπο. Καί μέ τά ἐσωτερικά καί μέ τά ἐξωτερικά. Θά κλείσω μέ τέσσερα παραδείγματα γιά νά γίνει κατανοητό πόσο ἐνοχλητικός εἶναι ὁ συμβιβασμός καί ὁ ὑπνωτισμός τοῦ 21ου αἰῶνα.

Στόν 20ό ὁ ἄνθρωπος εἶχε περισσότερη ἀξιοπρέπεια:

– Καί στά Τέμπη καί στήν Θεσσαλία καί στόν Ἕβρο (στρατόπεδο Ἄβαντα) καί στήν Λιβύη, πλήν φωτεινῶν ἐξαιρέσεων, δέν ἀκούσαμε οὔτε διαμαρτυρόμενους συγγενεῖς ἀποθανόντων ἐν τῇ ὑπηρεσίᾳ νά ὁμιλοῦν δημοσίως, οὔτε συγγενεῖς τραυματιῶν. Ἕνας ἀόρατος μηχανισμός φροντίζει γιά τίς σιωπές καί γιά τά κλειστά στόματα!

– Τό ἀστυνομικό δελτίο πού μετέδιδαν τά συστημικά ΜΜΕ γιά τούς 17 νεκρούς τῆς Θεσσαλίας ἀνέφερε ὅτι διακομίστηκαν στό νοσοκομεῖο «χωρίς τίς αἰσθήσεις τους». Ξέρετε γιατί; Γιά νά καταγραφεῖ ὁ θάνατος στό νοσοκομεῖο, ὄχι στό σπίτι τους, νά ἀποσυνδεθεῖ ἔτσι τό γεγονός ἀπό τήν πλημμύρα καί νά γλυτώσουν τήν ποινική δίωξη οἱ ὑπεύθυνοι κρατικοί ἀξιωματοῦχοι!

– Οἱ ἀλλοδαποί παράνομοι μετανάστες πού συνελήφθησαν γιά ἐμπρησμούς στήν Ρόδο καί στόν Ἕβρο (στό σμαραγδένιο νησί τούς ἔπιασαν μέ μπιτόνια βενζίνη στά χέρια) δέν διώχθηκαν ἀπό τήν Πολιτεία γιά τίς φωτιές ἀλλά γιά τό πρῶτο ἀδίκημα, τήν παράνομη εἴσοδό τους στήν χώρα! Στόν Ἕβρο προφυλακίστηκαν οἱ Ἕλληνες πού τούς συνέλαβαν καί ἀφέθηκαν ἐλεύθεροι οἱ ἀλλοδαποί ἐμπρηστές. «Ἐλλείψει ἀποδείξεων».

– Ἀπό τίς δηλώσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ στήν ΔΕΘ, στό CNN καί μετά τήν συνάντηση μέ τόν Ἐρντογάν, ἔλειπε μία λεξούλα: «Ἀποστρατιωτικοποίηση». Ἡ τελευταία φορά πού ἀκούσαμε ὅτι «δέν συζητᾶμε ἀποστρατιωτικοποίηση» ἦταν πρίν ἀπό τίς ἐκλογές. Μετά ἀπό αὐτές ἡ λέξη «ἐξαφανίστηκε». Μήπως ἐπειδή τελικῶς τήν συζητᾶμε στόν «βῆμα-βῆμα» διάλογο; Στόν ὁποῖο στό τέλος θά φᾶμε «βῆμα-βῆμα» τήν τελική κλωτσιά; Ἀλλά τί κάθομαι καί γράφω τώρα! Μέ αὐτές τίς «λεπτομέρειες» θά ἀσχολούμαστε τώρα; Καλημέρα, καί μέ τίς ὑγεῖες μας.

Υ.Γ. 1: Τό νά ἀνησυχεῖς ἔστω καί καθ’ ὑπερβολήν, δέν βλάπτει κανένα. Τό νά κοιμᾶσαι ὄρθιος, βλάπτει.

Υ.Γ. 2: Τελειώνει ὁ Σεπτέμβριος, καί οὔτε μία μέτρηση μέ πρόθεση ψήφου. «Τίιιι τρέχειειειειει;;;» πού θά ’λεγε καί ὁ Νιόνιος;