Γενικά θέματα
Το Ιράν είναι μια γεωπολιτική πρόκληση για την Ευρώπη
Του Cornelius Adebahr
Στις 16 Σεπτεμβρίου συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον θάνατο της Μαχσά Τζίνα Αμινί από την αστυνομία, που πυροδότησε την εξέγερση “Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία” στο Ιράν. Αυτό που ισοδυναμούσε με σοβαρό σοκ για το σύστημα της Ισλαμικής Δημοκρατίας έχει ως επί το πλείστον οδηγήσει μέχρι στιγμής σε αυξημένη και πιο εκτεταμένη καταστολή στο εσωτερικό της χώρας: εκατοντάδες έχουν σκοτωθεί – στους δρόμους, στις φυλακές ή από την αγχόνη – και έως και 20.000 άνθρωποι συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της πολύμηνης εξέγερσης.
Αν και αυτή η πρώτη επέτειος θα συγκεντρώσει κάποια ειδησεογραφική κάλυψη στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, δεν είναι το πιο αποφασιστικό στοιχείο για τις εξελίξεις μέσα και γύρω από το Ιράν. Αντίθετα, το να μετατραπεί η χώρα σε παγκόσμια πρόκληση απαιτεί μια συνολική επανεξέταση της αντίστοιχης πολιτικής της ΕΕ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το επόμενο έτος θα είναι κρίσιμο όχι μόνο για τις σχέσεις ΕΕ-Ιράν, αλλά και για τον ευρύτερο ρόλο της Ευρώπης.
Πρώτον, η πιο μακροπρόθεσμη διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Ιράν είναι μια διαδικασία παγίωσης του καθεστώτος ενόψει της απαραίτητης διαδοχής ηγεσίας. Με τη σχεδιασμένη εκλογή ενός σκληροπυρηνικού προέδρου το 2021, ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ ξεκίνησε να σταθεροποιήσει το σύστημα προετοιμάζοντας την εποχή μετά τον τελικό θάνατό του. Όντας εξουσία για τριάντα τέσσερα χρόνια, θα κλείσει τα ογδόντα πέντε του την επόμενη άνοιξη, λίγο μετά την 45η επέτειο της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Και ενώ λέγεται ότι είναι άρρωστος, συνεχίζει να εκπλήσσει τους εξωτερικούς παρατηρητές με σταθερές δημόσιες εμφανίσεις. Η απάντησή του στην εξέγερση ήταν μια μαζική καταστολή, που εδραίωσε το καθεστώς περισσότερο από πριν και άφησε ελάχιστα περιθώρια για προσέγγιση της διπλωματίας και του διαλόγου που προτιμούσε η Ευρώπη.
Από την άλλη, ο ηγετικός ρόλος της Ευρώπης στο Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης του 2015, γνωστό και ως πυρηνική συμφωνία, φθίνει. Επειδή η ΕΕ και τα πιο ισχυρά μέλη της δεν μπόρεσαν να τηρήσουν αποτελεσματικά το σύμφωνο όταν η αμερικανική κυβέρνηση αποχώρησε από αυτό το 2018, έχασαν κάθε νοήμα στα μάτια των Ιρανών αξιωματούχων. Επί του παρόντος, οι συνομιλίες για το εάν και πώς θα μπορούσε να αναβιώσει αυτή η συμφωνία διεξάγονται από την Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη, ενώ τα δύο μέρη δεν την τηρούν πλέον. Περιλαμβάνουν διμερή ζητήματα όπως οι ανταλλαγές κρατουμένων και το ξεπάγωμα κεφαλαίων, παρακάμπτοντας έτσι τον ρόλο της ΕΕ ως θεματοφύλακα της συμφωνίας υπό την εντολή του ΟΗΕ. Με το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ κατά του Ιράν να λήγει τον Οκτώβριο σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, το μόνο που μπορούν να κάνουν οι Ευρωπαίοι είναι να διατηρήσουν τις κυρώσεις του ΟΗΕ στο βιβλίο τους, δεδομένης της μη συμμόρφωσης του Ιράν και της αυξανόμενης αδιαλλαξίας του στις πυρηνικές επιθεωρήσεις.
Η υποστήριξη της Τεχεράνης στον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας αντιπροσωπεύει μια άμεση απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, πράγμα που αλλάζει θεμελιωδώς τις σχέσεις της ηπείρου με το Ιράν. Εκτός από την υποστήριξη της Ουκρανίας και την επιβολή κυρώσεων σε ιρανικές εταιρείες drones και στοιχεία στον τομέα της ασφάλειας, η ΕΕ πρέπει να συμβιβαστεί με την αυξανόμενη συμμαχία του Ιράν με τη Ρωσία. Εκτός από τη στρατιωτική τους συνεργασία, οι δύο χώρες συνεργάζονται επίσης για την αποφυγή κυρώσεων, είτε για υδρογονάνθρακες είτε για χρηματοοικονομικές συναλλαγές, ενωμένοι στην επιθυμία τους να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια κυριαρχία της Αμερικής.
Τέτοιες εξελίξεις, με τη σειρά τους, καθιστούν την Τεχεράνη κεντρικό μέρος της συνεχιζόμενης παγκόσμιας επανευθυγράμμισης με επίκεντρο την Κίνα: Μόνο τους τελευταίους έξι μήνες, το Ιράν διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία με τη βοήθεια του Πεκίνου, εντάχθηκε στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης υπό την ηγεσία της Κίνας και μόλις πρόσφατα έλαβε πρόσκληση να συμμετάσχει στην ομάδα των BRICS.
Το Ιράν, περήφανο εδώ και καιρό για τη μοναδική του θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης, τόσο γεωγραφικά όσο και πολιτικά, φαίνεται να έχει επιλέξει πλευρές τώρα. Εάν η πυρηνική συμφωνία του 2015 έδωσε μια ευκαιρία στο Ιράν να ανοίξει στην Ευρώπη και, πιθανώς, στις ΗΠΑ, οκτώ χρόνια αργότερα είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένο προς την Ανατολή – ή, μάλλον, προς τη μη Δύση.
Ο τρόπος αντιμετώπισης του Ιράν, επομένως, δεν είναι πλέον ζήτημα – επιλέξτε – περί μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων, ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή μόνο εμπορικών δεσμών. Αντιθέτως, σχετίζεται με το πώς βλέπει η ΕΕ τον εαυτό της εν μέσω ενός μεταβαλλόμενου παγκόσμιου τοπίου.
Οι επόμενοι δώδεκα μήνες θα είναι καθοριστικοί όχι μόνο για τις σχέσεις ΕΕ – Ιράν αλλά και για τον παγκόσμιο ρόλο της Ευρώπης. Να τι πρέπει να κάνει η ΕΕ.
Η εξέγερση για την Αμινί έχει υποχωρήσει προς το παρόν, αλλά η αναταραχή που σιγοβράζει παραμένει. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις περιφερειακές περιοχές της χώρας, όπως το Κουρδιστάν και το Μπαλουχιστάν, όπου σημειώθηκε δυσανάλογος αριθμός αυθαίρετων συλλήψεων και θανάτων. Λόγω ενός τεράστιου βαθμού απαλλαγής δικαιωμάτων ψήφου και τίτλων ιδιοκτησίας, οι μαζικές διαμαρτυρίες μπορούν να αναζωπυρωθούν ανά πάσα στιγμή. Ως εκ τούτου, η ΕΕ πρέπει να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα από το περασμένο έτος για να ανταποκριθεί καλύτερα σε τυχόν μελλοντικά περιστατικά – συμπεριλαμβανομένου του αν η επόμενη εξέγερση δεν θα είναι υπό την ηγεσία των γυναικών και δεν θα έχει φεμινιστικό χαρακτήρα. Οι Βρυξέλλες θα πρέπει να καθιερώσουν μια διδαχθείσα διαδικασία σχετικά με τον τρόπο δράσης σε κατασταλτικά πλαίσια και να διατηρήσουν στενούς δεσμούς με την κοινωνία των πολιτών και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την παρακολούθηση της κατάστασης στο Ιράν.
Γενικότερα, η ΕΕ πρέπει να επινοήσει μια προσέγγιση για το Ιράν ως μέρος ενός νέου γεωπολιτικού αστερισμού. Η Ισλαμική Δημοκρατία δεν θέλει πλέον να συνεργάζεται με την Ευρώπη, αλλά μάλλον εναντίον της, και ενδιαφέρεται μόνο για τις ΗΠΑ λόγω της παγκόσμιας προβολής ισχύος τους. Ωστόσο, πράγμα αντιφατικό, ενώ αποδέχεται την επιδείνωση των διμερών σχέσεων, η ΕΕ θα πρέπει να προσπαθήσει να εξετάσει τομείς πιθανής συνεργασίας, για παράδειγμα για το κλίμα, τη μετανάστευση και τη δημόσια υγεία: όχι από αφέλεια, αλλά με έντονο ενδιαφέρον – ως έναν τρόπο για να δοθεί ένα άνοιγμα στην ιρανική κοινωνία και για μια πιθανή μελλοντική προσέγγιση.
Μια τέτοια προσέγγιση θα φέρει, κατά καιρούς, την Ευρώπη σε αντίθεση με τις ΗΠΑ. Ωστόσο, η επινόηση διαφορετικών στρατηγικών για την αντιμετώπιση ορισμένων ζητημάτων δεν χρειάζεται να υπονομεύει τη συμμαχία τους. Ακριβώς επειδή η μελλοντική παγκόσμια τάξη πραγμάτων είναι τώρα υπό διαμόρφωση, απαιτείται απτή συμβολή από τους Ευρωπαίους για να ευδοκιμήσει η διατλαντική εταιρική σχέση. Μια ενημερωμένη πολιτική έναντι του Ιράν είναι μια καλή αρχή.
Carnegie Europe: Δείτε τη δημοσίευση του πρωτότυπου άρθρου εδώ
Γενικά θέματα
Λουτρό αίματος το Πακιστάν! Συγκρούσεις σουνιτών-σιιτών με δεκάδες νεκρούς
Τη ζωή σε ακόμη 13 ανθρώπους κόστισαν τις προηγούμενες ημέρες οι συγκρούσεις σουνιτών και σιιτών μουσουλμάνων στο βορειοδυτικό Πακιστάν, όπως ενημέρωσε χθες Σάββατο τοπικός αξιωματούχος, γεγονός που αύξησε σε 124 τον απολογισμό των θυμάτων των τελευταίων 10 ημερών βίαιων επεισοδίων.
«Υπάρχει ακραία έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δυο πλευρές και καμιά φυλή δεν θέλει να συμμορφωθεί προς τις κυβερνητικές διαταγές να τερματιστούν οι εχθροπραξίες», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, υπό τον όρο να μην κατονομαστεί, κυβερνητικός αξιωματούχος στην περιοχή Κουράμ.
Έκανε λόγο για δυο νεκρούς στη σουνιτική πλευρά και άλλους ένδεκα στη σιιτική.
Άλλοι 50 και πλέον άνθρωποι τραυματίστηκαν, πρόσθεσε ο αξιωματούχος, ενώ οι συγκρούσεις συνεχίζονταν ακόμη χθες το πρωί.
Το Πακιστάν είναι χώρα όπου ο πληθυσμός αποτελείται κατά τη μεγάλη πλειονότητά του από σουνίτες. Όμως στην περιφέρεια Κουράμ, στην επαρχία Χάιμπερ Παχτούνχβα, η οποία γειτονεύει με το Αφγανιστάν, υπάρχει πολυπληθής σουνιτική κοινότητα.
Ο κύκλος επιθέσεων και αντιποίνων, με ελαφριά και βαριά όπλα, άνοιξε πριν από κάπου δέκα ημέρες, όταν ένοπλοι άνοιξαν πυρ εναντίον δυο οχηματοπομπών οικογενειών σιιτών με αστυνομική συνοδεία.
Πάνω από 40 άνθρωποι, ανάμεσά τους παιδιά, σκοτώθηκαν.
Σε αντίποινα, οπλισμένοι σιίτες προχώρησαν σε εφόδους εναντίον σουνιτικών χωριών, πυρπολώντας εκατοντάδες καταστήματα και σπίτια. Σουνίτες αντέδρασαν ανοίγοντας πυρ.
Οι φυλές λύνουν τις διαφορές τους με τα όπλα εδώ και δεκαετίες.
Επταήμερη ανακωχή, που ανακοινώθηκε από την τοπική κυβέρνηση την περασμένη Κυριακή, δεν είχε διάρκεια. Οι συγκρούσεις ξανάρχισαν τη Δευτέρα. Νέα, δεκαήμερη ανακωχή, που ανακοινώθηκε πως συμφωνήθηκε την Τετάρτη, επίσης αποδείχθηκε κενό γράμμα.
«Η αστυνομία αναφέρει πως πολύς κόσμος θέλει να φύγει από την περιοχή εξαιτίας των βίαιων επεισοδίων αλλά η επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας το καθιστά αδύνατο», εξήγησε ο αξιωματούχος στην Κουράμ.
Επιβεβαιώνοντας τον απολογισμό των 124 νεκρών, αξιωματικός των σωμάτων ασφαλείας στην Πεσάβαρ, την περιφερειακή πρωτεύουσα, επισήμανε με δυσαρέσκεια πως «κανένα από τα μέτρα που προώθησε η επαρχιακή κυβέρνηση δεν εφαρμόστηκε πλήρως για να αποκατασταθεί η ειρήνη».
«Υπάρχουν φόβοι πως θα έχουμε κι άλλα θύματα», πρόσθεσε μιλώντας επίσης υπό τον όρο να μην κατονομαστεί.
Η αστυνομία γενικά δυσκολεύεται να ελέγξει τη βία στην Κουράμ, μέρος των άλλοτε ημιαυτόνομων περιοχών των φυλών του Πακιστάν, ώσπου η Χάιμπερ Παχτούνχβα έπαψε να έχει ειδικό καθεστώς το 2018.
Σύμφωνα με τον Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Πακιστάν, τουλάχιστον 79 άνθρωποι σκοτώθηκαν εξαιτίας συγκρούσεων μεταξύ κοινοτήτων στην περιοχή αυτή το διάστημα μεταξύ του Ιουλίου και του Οκτωβρίου.
Η σύγκρουση, που επιτείνεται εξαιτίας της θρησκευτικής διαφοράς, πυροδοτείται συχνά από διενέξεις για τη γαιοκτησία στην ορεινή επαρχία του Πακιστάν.
Γενικά θέματα
Δεν τα λέει καλά ο απεσταλμένος του Τραμπ για το ρωσοουκρανικό
Ποιες είναι οι προτάσεις του Κιθ Κέλογκ, του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ για την επίλυση της ρωσο-ουκρανικής διένεξης.
Σταύρος Καλεντερίδης: Ποιες είναι οι προτάσεις του Κιθ Κέλογκ, του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ για την επίλυση της ρωσο-ουκρανικής διένεξης.
Ποιος νίκησε τελικά στον πόλεμο μεταξύ Χεζμπολά και Ισραήλ;
Οι δηλώσεις του τούρκου ΥΠΑΜ που καίνε την κυβέρνηση της ΝΔ.
Γενικά θέματα
Έγκλημα πολέμου! Αμερικανικά όπλα σκότωσαν δημοσιογράφους σε ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βρήκε υπολείμματα στο σημείο της επίθεσης και εξέτασε φωτογραφίες των υπολειμμάτων που συνέλεξε ο ιδιοκτήτης του θέρετρου και διαπίστωσε ότι ήταν σύμφωνες με ένα κιτ καθοδήγησης JDAM που συναρμολογήθηκε και πωλήθηκε από την αμερικανική εταιρεία Boeing. Η ψ αναγνώρισε ένα υπόλοιπο ως μέρος του συστήματος ενεργοποίησης του κιτ καθοδήγησης που κινεί τα πτερύγια. Έφερε έναν αριθμητικό κωδικό που προσδιορίζει ότι έχει κατασκευαστεί από την Woodard, μια αμερικανική εταιρεία που κατασκευάζει εξαρτήματα για συστήματα καθοδήγησης σε πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένου του JDAM. Το JDAM είναι στερεωμένο σε βόμβες που ρίχνονται από τον αέρα και τους επιτρέπει να καθοδηγούνται σε έναν στόχο χρησιμοποιώντας δορυφορικές συντεταγμένες, καθιστώντας το όπλο ακριβές σε απόσταση μερικών μέτρων. |
Γράφει ο Γιάννης Πεγειώτης
(Βηρυτός, 25 Νοεμβρίου 2024) – Μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στον Λίβανο στις 25 Οκτωβρίου 2024, που σκότωσε τρεις δημοσιογράφους και τραυμάτισε άλλους τέσσερις ήταν πιθανότατα σκόπιμη επίθεση σε αμάχους και προφανές έγκλημα πολέμου, αναφέρει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Human Rights Watch.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων διαπίστωσε ότι οι ισραηλινές δυνάμεις πραγματοποίησαν την επίθεση χρησιμοποιώντας μια αεροπορική βόμβα εξοπλισμένη με κιτ καθοδήγησης Joint Direct Attack Munition (JDAM) παραγωγής των Ηνωμένων Πολιτειών . Η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα πρέπει να αναστείλει τις μεταφορές όπλων στο Ισραήλ λόγω των επανειλημμένων, παράνομων επιθέσεων του στρατού κατά αμάχων, για τις οποίες Αμερικανοί αξιωματούχοι μπορεί να είναι συνένοχοι σε εγκλήματα πολέμου.
«Η χρήση αμερικανικών όπλων από το Ισραήλ για παράνομες επιθέσεις και δολοφονίες δημοσιογράφων μακριά από οποιονδήποτε στρατιωτικό στόχο είναι ένα τρομερό σημάδι για τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς και για το Ισραήλ», δήλωσε ο Richard Weir , ανώτερος ερευνητής κρίσεων, συγκρούσεων και όπλων στο Human Rights Watch. «Οι προηγούμενες θανατηφόρες επιθέσεις του ισραηλινού στρατού σε δημοσιογράφους χωρίς καμία συνέπεια δίνουν ελάχιστες ελπίδες για απόδοση ευθυνών σε αυτήν ή μελλοντικές παραβιάσεις κατά των μέσων ενημέρωσης».
Η επίθεση σημειώθηκε νωρίς το πρωί στο Hasbaya Village Club Resort στη Χασμπάγια, μια πόλη στο νότιο Λίβανο, όπου περισσότεροι από δώδεκα δημοσιογράφοι έμεναν για πάνω από τρεις εβδομάδες. Η Human Rights Watch δεν βρήκε στοιχεία για μάχες, στρατιωτικές δυνάμεις ή στρατιωτική δραστηριότητα στην άμεση περιοχή τη στιγμή της επίθεσης. Οι πληροφορίες που εξέτασε το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δείχνουν ότι ο ισραηλινός στρατός γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι δημοσιογράφοι έμεναν στην περιοχή και στο στοχευόμενο κτίριο. Αφού αρχικά δήλωσε ότι οι δυνάμεις του έπληξαν ένα κτίριο όπου «επιχειρούσαν τρομοκράτες», ο ισραηλινός στρατός είπε ώρες αργότερα ότι «το περιστατικό είναι υπό εξέταση».
Η Human Rights Watch πήρε συνεντεύξεις από οκτώ άτομα που διέμεναν στο θέρετρο ή κοντά, μεταξύ των οποίων τρεις τραυματίες δημοσιογράφοι και ο ιδιοκτήτης του θέρετρου. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επισκέφτηκε επίσης τον ιστότοπο την 1η Νοεμβρίου και επαλήθευσε 6 βίντεο και 22 φωτογραφίες της επίθεσης και των συνεπειών της, καθώς και δορυφορικές εικόνες. Δεν υπήρξε απάντηση στις επιστολές που στάλθηκαν στον ισραηλινό στρατό στις 14 Νοεμβρίου με ευρήματα και ερωτήσεις και στον λιβανέζικο στρατό στις 5 Νοεμβρίου με ερωτήσεις.
Η επίθεση στο κτίριο στο οποίο διέμεναν οι δημοσιογράφοι σημειώθηκε λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα, βάσει συνεντεύξεων και πλάνα κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης με τον ίδιο κωδικό ώρας. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι κοιμόντουσαν. Ο Zakaria Fadel, 25 ετών, βοηθός εικονολήπτη για το ISOL for Broadcast με έδρα το Λίβανο, έναν λιβανέζικο πάροχο δορυφορικών και ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών, είπε ότι έπλενε τα δόντια του όταν η έκρηξη τον πέταξε στον αέρα.
Ένα πυρομαχικό χτύπησε το μονώροφο κτίριο και πυροδοτήθηκε μόλις έπεσε στο πάτωμα. Η έκρηξη σκότωσε τον Ghassan Najjar, δημοσιογράφο και εικονολήπτη, και τον Mohammad Reda, μηχανικό δορυφορικών εκπομπών, αμφότεροι από το Al Mayadeen TV, και τον Wissam Kassem, κάμεραμαν από το τηλεοπτικό δίκτυο Al Manar TV που ανήκει στη Χεζμπολάχ. Το Al Mayadeen είναι ένας παναραβικός τηλεοπτικός σταθμός με έδρα τον Λίβανο, πολιτικά σύμμαχος με τη Χεζμπολάχ και τη συριακή κυβέρνηση.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επαλήθευσε βίντεο που τραβήχτηκαν λίγα λεπτά μετά την επίθεση, τα οποία δείχνουν το στοχευόμενο κτίριο ολοσχερώς κατεστραμμένο και τα κοντινά κτίρια κατεστραμμένα. Η απεργία κατέρρευσε έναν τοίχο στο παρακείμενο κτίριο, τραυματίζοντας σοβαρά τον Hassan Hoteit, 48, κάμεραμαν του ISOL for Broadcast, και κατέστρεψε σημαντικά τον τοίχο ενός μικρού κτιρίου περίπου 10 μέτρα μακριά, τραυματίζοντας άλλους δημοσιογράφους, συμπεριλαμβανομένου του Ali Mortada, 46, μια κάμερα. χειριστής για το Al Jazeera.
Ο Μορτάντα είπε ότι ξύπνησε από την έκρηξη και κομμάτια σκυροδέματος έπεσαν πάνω του, τραυματίζοντας το πρόσωπο και το δεξί του χέρι. Όταν τα συντρίμμια σταμάτησαν να πέφτουν, πήγε να δει αν οι συνάδελφοί του ήταν καλά. Αυτός και άλλοι βρήκαν τον Hoteit τραυματισμένο και το κτίριο χτυπήθηκε κατεστραμμένο. Ο Mortada είπε ότι είδε τα πτώματα του Kassem και του Najjar κοντά. Βρήκαν τα λείψανα της Ρέντα πιο μακριά.
Αμέσως μετά, ο θυρωρός του θέρετρου τους πλησίασε, λέγοντας ότι είχε βρει δύο ανθρώπινα πόδια σε ένα υπνοδωμάτιο. Ο Ehab el–Okdy, δημοσιογράφος του Al Jazeera που διέμενε στο θέρετρο, είπε ότι είδε επίσης τα πτώματα και τα μέρη του σώματος των νεκρών ρεπόρτερ. «Είδαμε τα πτώματα», είπε. «Είδαμε τον Mohammad Reda να είναι συντετριμμένος παντού».
Ο Anoir Ghaida, ιδιοκτήτης του θέρετρου, είπε ότι οι δημοσιογράφοι έφτασαν την 1η Οκτωβρίου, μετά από εντολή εκκένωσης του ισραηλινού στρατού σε μια περιοχή νότια της Hasbaya. Οι δημοσιογράφοι έκαναν ρεπορτάζ από την Ibl al–Saqi, μια περιοχή που περιλαμβάνεται στην εντολή εκκένωσης.
Οι δημοσιογράφοι είπαν ότι από την 1η Οκτωβρίου μέχρι την ημέρα της επίθεσης, έκαναν καθημερινά και επαναλαμβανόμενα ταξίδια, αναφέροντας από την περιοχή Hasbaya, κάνοντας συχνά ζωντανά τηλεοπτικά ρεπορτάζ από την κορυφή ενός λόφου που έβλεπε μεγάλα τμήματα του νότιου Λιβάνου. Οι δημοσιογράφοι και η Γκάιντα είπαν ότι θα έφευγαν από το θέρετρο το πρωί και θα επέστρεφαν το βράδυ, περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα. Τα περισσότερα από τα οχήματα στο θέρετρο έφεραν την ένδειξη “Press” ή “TV“.
Οι δημοσιογράφοι και η Γκάιντα είπαν ότι άκουγαν συνεχώς το βουητό εναέριων drones στην περιοχή, υποδεικνύοντας ότι ήταν πιθανότατα υπό ισραηλινή επιτήρηση. Πριν από τις 25 Οκτωβρίου, δεν είχαν γίνει επιθέσεις στην πόλη Χασμπάγια.
Από τότε που ξεκίνησαν οι τρέχουσες εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ στις 8 Οκτωβρίου 2023, ο ισραηλινός στρατός επιτέθηκε και σκότωσε δημοσιογράφους και στόχευσε το Al Mayadeen TV. Στις 23 Οκτωβρίου , οι ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν και κατέστρεψαν ένα γραφείο που χρησιμοποιούσε το Al Mayadeen στη Βηρυτό. Ο Al Mayadeen είχε εκκενώσει το προσωπικό του από το κτίριο.
Τα ισραηλινά χτυπήματα σκότωσαν τουλάχιστον έξι Λιβανέζους δημοσιογράφους μεταξύ 8 Οκτωβρίου 2023 και 29 Οκτωβρίου 2024, σύμφωνα με την Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων. Η Human Rights Watch διαπίστωσε ότι η επίθεση της 13ης Οκτωβρίου 2023, η οποία σκότωσε τον δημοσιογράφο του Reuters Issam Abdallah και τραυμάτισε άλλους έξι δημοσιογράφους, ήταν προφανές έγκλημα πολέμου. Στις 21 Νοεμβρίου 2023, ένα ισραηλινό χτύπημα σκότωσε δύο Λιβανέζους δημοσιογράφους που έκαναν ρεπορτάζ για το Al Mayadeen TV, τον Rabih al–Maamari και τον Farah Omar, και τον οδηγό τους, Hussein Akil, στο Tayr Harfa στο νότιο Λίβανο.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επαλήθευσε μια φωτογραφία και ένα βίντεο από την κηδεία του Νατζάρ που έδειχνε το φέρετρό του τυλιγμένο με σημαία της Χεζμπολάχ και θαμμένο σε ένα νεκροταφείο της νότιας Βηρυτού όπου είναι θαμμένοι μαχητές της Χεζμπολάχ, κοντά στον τάφο του αλ-Μααμάρι. Ένας εκπρόσωπος της Χεζμπολάχ είπε στην Human Rights Watch στις 14 Νοεμβρίου ότι ο Najjar είχε ζητήσει να ταφεί κοντά στον φίλο και συνάδελφό του al–Maamari, αλλά ότι ο Najjar «ήταν απλώς ένας πολίτης» και «δεν είχε καμία απολύτως ανάμειξη σε στρατιωτικές δραστηριότητες».
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων βρήκε υπολείμματα στο σημείο της επίθεσης και εξέτασε φωτογραφίες των υπολειμμάτων που συνέλεξε ο ιδιοκτήτης του θέρετρου και διαπίστωσε ότι ήταν σύμφωνες με ένα κιτ καθοδήγησης JDAM που συναρμολογήθηκε και πωλήθηκε από την αμερικανική εταιρεία Boeing. Η Human Rights Watch αναγνώρισε ένα υπόλοιπο ως μέρος του συστήματος ενεργοποίησης του κιτ καθοδήγησης που κινεί τα πτερύγια. Έφερε έναν αριθμητικό κωδικό που προσδιορίζει ότι έχει κατασκευαστεί από την Woodard, μια αμερικανική εταιρεία που κατασκευάζει εξαρτήματα για συστήματα καθοδήγησης σε πυρομαχικά, συμπεριλαμβανομένου του JDAM. Το JDAM είναι στερεωμένο σε βόμβες που ρίχνονται από τον αέρα και τους επιτρέπει να καθοδηγούνται σε έναν στόχο χρησιμοποιώντας δορυφορικές συντεταγμένες, καθιστώντας το όπλο ακριβές σε απόσταση μερικών μέτρων.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έγραψε στη Boeing και στον Woodard στις 14 Νοεμβρίου, αλλά δεν έλαβε απαντήσεις. Οι εταιρείες έχουν ευθύνες σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Αρχές των Ηνωμένων Εθνών για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα , τις Κατευθυντήριες Γραμμές του ΟΟΣΑ για τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις για Υπεύθυνη Επιχειρηματική Συμπεριφορά και τις σχετικές οδηγίες για να σταματήσουν, να αποτρέψουν, να μετριάσουν ή να αποκαταστήσουν πραγματικές και πιθανές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που προκαλούν, συμβάλλουν ή συνδέονται με.
Δεδομένου του ιστορικού του Ισραήλ για εκτεταμένους νόμους περί πολεμικών παραβιάσεων και την έλλειψη λογοδοσίας, οι εταιρείες θα πρέπει να τερματίσουν τις πωλήσεις όπλων, να ανακαλέσουν ήδη πουλημένα όπλα όπου είναι δυνατόν και να σταματήσουν όλες τις υπηρεσίες υποστήριξης για όπλα που έχουν ήδη πωληθεί.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει τεκμηριώσει προηγουμένως την παράνομη χρήση όπλων εξοπλισμένων από τις ΗΠΑ από τον ισραηλινό στρατό σε ένα χτύπημα τον Μάρτιο που σκότωσε επτά εργαζόμενους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας στο νότιο Λίβανο.
Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, ή οι νόμοι του πολέμου, απαγορεύει τις επιθέσεις κατά αμάχων και πολιτικών αντικειμένων. Οι δημοσιογράφοι θεωρούνται άμαχοι και είναι απρόσβλητοι από επιθέσεις, εφόσον δεν συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες. Οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να δέχονται επίθεση για τη δουλειά τους ως δημοσιογράφοι, ακόμη κι αν το αντίπαλο μέρος θεωρεί ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι προκατειλημμένα ή χρησιμοποιούνται για προπαγάνδα. Κατά τη διεξαγωγή οποιασδήποτε επίθεσης, τα εμπόλεμα μέρη πρέπει να λαμβάνουν όλες τις εφικτές προφυλάξεις για να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά των πολιτών και τη ζημιά σε πολιτικά αντικείμενα. Αυτό περιλαμβάνει τη λήψη όλων των απαραίτητων ενεργειών για να επαληθευτεί ότι οι στόχοι είναι στρατιωτικοί στόχοι.
Άτομα που διαπράττουν σοβαρές παραβιάσεις των νόμων του πολέμου με εγκληματική πρόθεση —δηλαδή, εκ προθέσεως ή απερίσκεπτα— ενδέχεται να διωχθούν για εγκλήματα πολέμου. Τα άτομα μπορεί επίσης να θεωρηθούν ποινικά υπεύθυνα για συνδρομή, διευκόλυνση, βοήθεια ή υποκίνηση εγκλήματος πολέμου.
Ο Λίβανος θα πρέπει επειγόντως να αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου να δώσει στον εισαγγελέα του δικαστηρίου την εντολή να διερευνήσει σοβαρά διεθνή εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην επικράτεια της χώρας.
Οι βασικοί σύμμαχοι του Ισραήλ —οι Ηνωμένες Πολιτείες , το Ηνωμένο Βασίλειο , ο Καναδάς και η Γερμανία —θα πρέπει να αναστείλουν τη στρατιωτική βοήθεια και τις πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ, δεδομένου του πραγματικού κινδύνου να χρησιμοποιηθούν για τη διάπραξη σοβαρών καταχρήσεων. Η πολιτική των ΗΠΑ απαγορεύει τις μεταφορές όπλων σε κράτη «που είναι πιο πιθανό παρά όχι» να τα χρησιμοποιήσουν κατά παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.
«Καθώς αυξάνονται αποδεικτικά στοιχεία για την παράνομη χρήση αμερικανικών όπλων από το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων των προφανών εγκλημάτων πολέμου, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ πρέπει να αποφασίσουν εάν θα τηρήσουν το αμερικανικό και το διεθνές δίκαιο διακόπτοντας τις πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ ή κινδυνεύουν να βρεθούν νομικά συνένοχοι σε σοβαρές παραβιάσεις», είπε ο Weir. .
-
Γενικά θέματα1 μήνα πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις1 μήνα πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά4 εβδομάδες πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή2 εβδομάδες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra