Όχι στην αντικατάσταση των δασκάλων από τέτοιες τεχνολογίες
Μέσα στις σχολικές αίθουσες, η αντικατάσταση των δασκάλων από τέτοιες τεχνολογίες θα μπορούσε να επηρεάσει τη συναισθηματική υγεία των παιδιών και να τα καταστήσει ευάλωτα στη χειραγώγηση, προειδοποιεί η UNESCO.
Να «ρυθμίσουν γρήγορα» τη χρήση εργαλείων Τεχνητής Νοημοσύνης, όπως το ChatGPT, στις σχολικές αίθουσες, περιορίζοντας, μεταξύ άλλων τη χρήση τους στα μικρότερης ηλικίας παιδιά, ζήτησε σήμερα η UNESCO από τις κυβερνήσεις.
Σε συστάσεις που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα ο οργανισμός, τονίζει ότι οι δημόσιες αρχές δεν είναι έτοιμες να διαχειριστούν ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με την ενσωμάτωση τεχνολογιών Τεχνητής Νοημοσύνης σε σχολικές αίθουσες διδασκαλίας και προτείνει στις κυβερνήσεις να ορίσουν μια ελάχιστη ηλικία για τη χρήση τεχνολογιών Τεχνητής Γενικής Νοημοσύνης, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα 13 έτη.
Με βάση την αμερικανική νομοθεσία, το ChatGPT έχει ήδη θέσει αυτό το ηλικιακό όριο για τους χρήστες του, αλλά «πολλοί σχολιαστές πιστεύουν ότι αυτό το όριο είναι πολύ χαμηλό και στηρίζουν την αύξησή του στα 16 έτη», υπογραμμίζει η έκθεση.
Μέσα στις σχολικές αίθουσες, η αντικατάσταση των δασκάλων από τέτοιες τεχνολογίες θα μπορούσε να επηρεάσει τη συναισθηματική υγεία των παιδιών και να τα καταστήσει ευάλωτα στη χειραγώγηση, προειδοποιεί η UNESCO.
Πηγή ζημιάς και βλάβης
Σύμφωνα με τη γενική διευθύντρια της UNESCO, Οντρέ Αζουλέ, «η Τεχνητή Γενική Νοημοσύνη μπορεί να είναι μια τεράστια ευκαιρία για την ανθρώπινη ανάπτυξη, αλλά μπορεί επίσης να είναι η πηγή ζημιάς και βλάβης».
«Δεν μπορεί (η Τεχνητή Γενική Νοημοσύνη) να ενσωματωθεί στην εκπαίδευση χωρίς τη δημόσια εμπλοκή και τους ισχυρούς κυβερνητικούς κανονισμούς και διασφαλίσεις», τόνισε η Αζουλέ.
Τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης που είναι διαθέσιμες στο ευρύ κοινό έχουν αναπτυχθεί από τα τέλη του 2022, όταν το ChatGPT, που δημιουργήθηκε από την OpenAI, αποδείχθηκε ικανό να δημιουργεί συνοπτικά κείμενα, ποιήματα και συνομιλίες από συνοπτικές ερωτήσεις.
Αυτή η έκρηξη των συγκεκριμένων εργαλείων έχει επίσης εγείρει φόβους για νέες μορφές λογοκλοπής ή απάτης στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, χωρίς ωστόσο να μειώνει την ελκυστικότητα μιας αγοράς εκπαίδευσης που θεωρείται δυνητικά πολύ προσοδοφόρα.
Η UNESCO υπογραμμίζει με τις κατευθυντήριες οδηγίες της ότι εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, για παράδειγμα, δημιουργώντας υπότιτλους, υπό την προϋπόθεση ότι οι δάσκαλοι, οι χρήστες και οι ερευνητές βοηθούν στο σχεδιασμό των εργαλείων αυτών και ότι οι κυβερνήσεις ρυθμίζουν τη χρήση τους.
Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό.
Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων).
Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας).
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.
Ακόμα βαθύτερα στην ευρωπαϊκή άμυνα εισέρχεται η Τουρκία. Μετά την εξαγορά των εταιρειών Piaggio Aerospace και Leonardo από τη Baykar ακολούθησε άλλη μία… επένδυση από τουρκική εταιρεία αμυντικής βιομηχανίας.
Όπως αναφέρει ο τουρκικός Τύπος, μετά από μια διαδικασία πώλησης που διήρκεσε αρκετούς μήνες και διευθύνθηκε προσωπικά από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της ARCA, Ισμαήλ Τερλεμέζ, η ιταλική κατασκευάστρια πυρομαχικών Esplodenti Sabino πέρασε στα χέρια της τουρκικής εταιρείας ARCA Savunma, μιας από τις κορυφαίες στον κόσμο στον τομέα της παραγωγής πυρομαχικών.
Μια νέα εποχή ξεκινά για την εταιρεία με έδρα το Casalbordino
Η Esplodenti Sabino είναι μία από τις σπάνιες εταιρείες στην Ευρώπη που ασχολούνται με την εξουδετέρωση πυρομαχικών, πυραύλων και εκρηκτικών, έχοντας αναλάβει σημαντικά έργα από χώρες του ΝΑΤΟ και το Υπουργείο Άμυνας της Ιταλίας τα τελευταία χρόνια.
Αν και οι οικονομικές λεπτομέρειες της εξαγοράς δεν έχουν γίνει γνωστές, οι αλλαγές που προτίθεται να κάνει η ARCA Savunma στο εργοστάσιο του Casalbordino παραμένουν προς το παρόν αδιευκρίνιστες.
Η ARCA Savunma, που έχει την έδρα της στην Άγκυρα, διατηρεί επίσης γραφείο στο Μιλάνο. Στην Τουρκία, παράγει πυρομαχικά διαφόρων διαμετρημάτων για κανόνια, όλμους και φορητά όπλα, ρουκέτες με βεληνεκές 20–40 χλμ., καθώς και πλαστικά εκρηκτικά. Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται τώρα ποια θα είναι η παραγωγική δραστηριότητα που θα αναπτύξει η ARCA στο νέο της εργοστάσιο στην Ιταλία.
Η ARCA είναι γνωστή ως η εταιρεία με την υψηλότερη παραγωγή βλημάτων πυροβολικού στην ήπειρο της Αμερικής, χάρη στο εργοστάσιό της που βρίσκεται στο Τσόρουμ.
Η Τουρκία στον SAFE
Υπενθυμίζεται, ότι στα τέλη Μαΐου το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ ενέκρινε ομόφωνα με μηχανισμούς ασφαλείας και ρήτρες τη συμμετοχή της Τουρκίας στον νέο ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μηχανισμό «SAFE» (Security and Action for Europe), με στόχο τη χορήγηση δανείων συνολικού ύψους έως 150 δισεκατομμυρίων ευρώ, για κοινές επενδύσεις στον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας.
Η πρόβλεψη για συμμετοχή τρίτων χωρών συνοδεύεται από αυστηρούς όρους. Όπως τονίζεται ρητά στον κανονισμό, καμία χώρα που απειλεί την ασφάλεια της ΕΕ ή κράτους-μέλους της δεν μπορεί να συμμετάσχει. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η αναφορά αυτή αφορά κυρίως την Τουρκία, παρότι δεν κατονομάζεται.
Οποιαδήποτε συμμετοχή υποψήφιας προς ένταξη χώρας στο SAFE θα πρέπει να επικυρωθεί με ειδική συμφωνία που θα εγκριθεί ομόφωνα από το Συμβούλιο, βάσει του άρθρου 212 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ. Η Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κύπρου, Μαριλένα Ραουνά, χαρακτήρισε «αδιανόητο» να επωφεληθούν χώρες που δεν σέβονται την ασφάλεια και την κυριαρχία των κρατών-μελών. Υπογράμμισε δε, πως είναι κρίσιμη η δέσμευση της Επιτροπής ότι οποιαδήποτε εμπλοκή τρίτης χώρας θα απαιτεί προηγούμενη συμφωνία με ομοφωνία και πλήρη σεβασμό στα συμφέροντα της ΕΕ.
Καύκασος: Διπλωματικές κινήσεις και απροκάλυπτη παρέμβαση
Νέες εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική της Αρμενίας. Το ζήτημα αφορά την πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών να μισθώσουν για 100 χρόνια έναν διάδρομο κατά μήκος των συνόρων της επαρχίας Σιουνίκ, πρόταση γύρω από την οποία οι μυστικές διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει σταδιακά να έρχονται στο φως.
Καύκασος: Διπλωματικές κινήσεις και απροκάλυπτη εξωτερική παρέμβαση κάτω από τον μανδύα μιας εμπορικής λύσης
Υπό το φως των πρόσφατων αποκαλύψεων και επίσημων δηλώσεων, έχουν ανακύψει νέες εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική της Αρμενίας. Το ζήτημα αφορά την πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών να μισθώσουν για 100 χρόνια έναν διάδρομο κατά μήκος των συνόρων της επαρχίας Σιουνίκ, πρόταση γύρω από την οποία οι μυστικές διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει σταδιακά να έρχονται στο φως.
Ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Τουρκία, Tom Barrack, σε πρόσφατες δηλώσεις του επιβεβαίωσε όσα μέχρι πρότινος θεωρούνταν μόνο ως δημοσιογραφικές αποκαλύψεις. Δήλωσε:
«Η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν διαφωνούν για έναν δρόμο μήκους 32 χιλιομέτρων, και ερχόμαστε εμείς και λέμε, δώστε μας αυτόν τον δρόμο με ενοίκιο. Όλες οι πλευρές θα ωφεληθούν».
Αν αυτή η επιβεβαίωση του Αμερικανού διπλωμάτη ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τότε αυτό σημαίνει ότι ένας δρόμος στο κυρίαρχο έδαφος της Αρμενίας μετατρέπεται σε ζώνη που ελέγχεται από ξένη εταιρεία. Από την άποψη του διεθνούς δικαίου, αυτό σημαίνει παραχώρηση εδαφικής κυριαρχίας. Το ζήτημα δεν αφορά πλέον τις υποδομές αλλά εισέρχεται στον τομέα της εθνικής ασφάλειας και της κρατικής κυριαρχίας.
Ο ερευνητής-δημοσιογράφος Ragip Soylu έγραψε στο Middle East Eye ότι ένα τέτοιο σχέδιο είχε συζητηθεί ήδη κατά τη διακυβέρνηση Trump ως εμπορική λύση σε μια εκρηκτική περιφερειακή κατάσταση. Έτσι, μια αμερικανική εταιρεία θα γινόταν υπεύθυνη για τη διακίνηση εμπορευμάτων, ενώ ταυτόχρονα θα αναλάμβανε και πολιτικά τον ρόλο του ουδέτερου εγγυητή. Ωστόσο, άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι η αρχική πρωτοβουλία διαμορφώθηκε στην Άγκυρα. Η Τουρκία, σύμφωνα με την παραδοσιακή στρατηγική της, προσπαθεί να μετατρέψει τo Σιουνίκ σε κρίκο ενός νότιου διαδρόμου, ελέγχοντας όχι μόνο την οικονομία, αλλά και τις γεωπολιτικές ισορροπίες.
Μια άλλη πηγή, που φαίνεται να έχει άμεσες πληροφορίες για τις διαπραγματεύσεις, ανέφερε ότι η αρχική εκδοχή του σχεδίου είχε γίνει αποδεκτή και από την Αρμενία και από το Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, η αρμενική πλευρά φέρεται να ζήτησε η ίδια εταιρεία να ελέγχει και τη διαδρομή από την πλευρά του Ναχιτσεβάν, αίτημα το οποίο το Μπακού απέρριψε κατηγορηματικά. Αυτή η πραγματικότητα δείχνει ότι όχι μόνο το Σιουνίκ, αλλά ολόκληρη η περιοχή έχει μετατραπεί σε πεδίο σύγκρουσης διεθνών συμφερόντων.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Αρμενίας, Mnatsakan Safaryan, ουσιαστικά δεν διέψευσε ότι το Γερεβάν έχει συζητήσει τέτοια πρόταση. Τόνισε μόνο την «διπλωματική ασάφεια» χωρίς σαφή τοποθέτηση. Αντίθετα, η εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού, Nazeli Baghdasaryan, δήλωσε κατηγορηματικά ότι «η Αρμενία ποτέ δεν έχει συζητήσει ούτε συζητά οποιονδήποτε τρίτο έλεγχο στο έδαφός της». Αυτή η ξεκάθαρη αντίφαση μέσα στην ίδια την κυβέρνηση φανερώνει τη σύγχυση και την αδυναμία πολιτικής στρατηγικής. Όταν υπάρχει τέτοια ασυμφωνία γύρω από κρίσιμο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, καθίσταται προφανής η έλλειψη υπευθυνότητας και σαφούς πλαισίου, ενώ αναδύεται και η πιθανότητα πίεσης από εξωτερικούς παράγοντες.
Τον Σεπτέμβριο του 2023, ο πρωθυπουργός Πασινιάν είχε δηλώσει δημόσια: «Η Αρμενία είναι έτοιμη να εφαρμόσει την ίδια μεταχείριση που εφαρμόζει το Ιράν προς το Αζερμπαϊτζάν».
Αν όμως οι αποκαλύψεις του Αμερικανού πρέσβη είναι ακριβείς, τότε το υπό συζήτηση σχέδιο παραβιάζει όλες τις βάσεις αυτής της δήλωσης.
Το περιεχόμενο των μυστικών διαπραγματεύσεων γύρω από το Σιουνίκ διαφωτίζεται περισσότερο όταν εξετάσουμε τη συνάντηση Πασινιάν – Αλίεφ που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Άμπου Ντάμπι. Αν και δεν υπήρξε επαρκής ενημέρωση της κοινής γνώμης, η συνάντηση σχολιάστηκε με ανακοινώσεις από τα υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών, με εμφανείς διαφορές.
Η πλευρά του Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε ότι «η συνάντηση ήταν χρήσιμη ως προς το άνοιγμα περιφερειακής επικοινωνίας, τη σύνδεση Ναχιτσεβάν – Αζερμπαϊτζάν και τον καθορισμό οικονομικών διαδρόμων».
Κατά το Μπακού, οι δύο πλευρές «κατέγραψαν προσεγγίσεις ως προς τη λογική της απεμπλοκής των εμπορικών ροών».
Η αρμενική πλευρά δήλωσε ότι συζητήθηκαν «όροι συμφωνίας ειρήνης» και «γενικές δυνατότητες προσέγγισης», χωρίς όμως να διευκρινιστεί το περιεχόμενο και το κόστος τους.
Αυτές οι διαφορές στο ύφος δείχνουν ότι η Αρμενία προσπαθεί να αποκρύψει από το εσωτερικό κοινό τις υποχωρήσεις που πραγματοποιούνται, ενώ το Μπακού προβάλλει με διαφάνεια ότι έχει ήδη επιτύχει σημαντικές συμφωνίες, κυρίως σε σχέση με την απεμπλοκή και τις επικοινωνιακές οδούς.
Κατά την εκτίμηση πολιτικών αναλυτών, η συνάντηση στο Άμπου Ντάμπι ενδέχεται να αποτέλεσε το πλαίσιο συμφωνιών διακυβέρνησης, οι οποίες τώρα επιχειρείται να υλοποιηθούν μέσω της αμερικανικής διπλωματικής παρέμβασης. Παρά τη γνωστή επιφυλακτικότητα των ΗΠΑ να εμπλέκονται σε περιφερειακές υποθέσεις, τη Δευτέρα ο Πρόεδρος Τραμπ δήλωσε ότι «η σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν πλησιάζει σε επιτυχή επίλυση». Το ανέφερε κατά τη συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι το Γερεβάν και το Μπακού βρίσκονται κοντά στην επίλυση των διαφορών τους.
Στο ίδιο πλαίσιο μπορεί να ενταχθεί και το πρόσφατο ταξίδι του Πασινιάν στην Ευρώπη και οι υποστηρικτικές δηλώσεις που διατυπώθηκαν εκεί.
Αυτή η διαδικασία εκτυλίσσεται τη στιγμή που η εξουσία ασκεί ευρείας κλίμακας πιέσεις στο εσωτερικό μέτωπο κατά της αντιπολίτευσης. Οι συλλήψεις πολιτικών και θρησκευτικών παραγόντων, οι κατασκευασμένες κατηγορίες περί “πραξικοπήματος”, οι “αποκαλύψεις” στημένων σκανδάλων κατά της Εκκλησίας και η μαζική προπαγανδιστική ατμόσφαιρα εξυπηρετούν έναν σκοπό: Να κατευθύνουν τη προσοχή του κόσμου σε «μια εσωτερική αστάθεια», κρατώντας τον μακριά από την ατζέντα των αποφάσεων εξωτερικής πολιτικής.
Σε κάθε περίπτωση, οι πρόσφατες ταχείες αποκαλύψεις έδειξαν ότι οι σχέσεις Πασινιάν – Αλίεφ έχουν εμβαθυνθεί περαιτέρω. Με την κυβέρνηση να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής αποφεύγοντας τον κοινοβουλευτικό διάλογο και την κοινή γνώμη, η Αρμενία βρίσκεται αντιμέτωπη με τα σοβαρότερα προβλήματα κυριαρχίας και ασφάλειας. Οι εξωτερικές πιέσεις και τα εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια ενδέχεται να οδηγήσουν σε εθνική απώλεια χωρίς επιστροφή.
Μετάφραση από την αρμενική γλώσσα του άρθρου του Κερόπ Εκιζιάν στην Εφημερίδα Αζάτ Ορ
