Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

1974 – Οι Τούρκοι ζήτησαν βοήθεια από τους Βρετανούς σε περίπτωση διαιτησίας για υφαλοκρηπίδα!

Δημοσιεύτηκε

στις

γράφει η Φανούλα Αργυρού*

Η γεωγραφία και γεωλογία του Αιγαίου πολύ περίπλοκη…

Ένα πολύ ενδιαφέρον έγγραφο βγήκα στο Εθνικό Βρετανικό Αρχείο τις τελευταίες μέρες, καθώς ερευνούσα για κάτι εντελώς διαφορετικό από το Κυπριακό. Το οποίο μετά από 50 χρόνια σχετίζεται και με την επικαιρότητα…

 

Κατά την διάρκεια των βρετανο-γαλλικών διαπραγματεύσεων για την βρετανική υφαλοκρηπίδα το 1974, οι Τούρκοι έδειξαν ενδιαφέρον και είχαν τουλάχιστον δύο συναντήσεις με το αρμόδιο τμήμα του Φόρειν ΄Οφις.

Η δεύτερη συνάντηση έλαβε χώρα στις 31 Οκτωβρίου 1974,  και ο βρετανός αξιωματούχος που συνομίλησε με τους Τούρκους αξιωματούχους ετοίμασε αυθημερόν  αναφορά την οποία έστειλε στον συνάδελφό του κ. Goodison που ήταν επικεφαλής του τμήματος για την Νότια Ευρώπη (και την Κύπρο).

Δεν γνωρίζαμε μέχρι τώρα για τουρκικό ενδιαφέρον και ειδικά το 1974, για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε το Ηνωμένο Βασίλειο με τις διαπραγματεύσεις του με την Γαλλία για την υφαλοκρηπίδα. 

Γι΄αυτό δεν θα σχολιάσω το εν λόγω έγγραφο αλλά  το παραθέτω αυτούσιο για προβληματισμό. Σε ελεύθερη μετάφραση ακολουθεί.

« Ο κ. Oztek, ο οποίος ήλθε να συζητήσει την Αγγλο/Γαλλική υφαλοκρηπίδα μαζί μου τουλάχιστον σε μια προηγούμενη περίπτωση, σήμερα έφερε μαζί του και τον κ. Alacakaptan οι ερωτήσεις του οποίου ήταν εμφαντικά πολύ πιο συγκεκριμένες από εκείνες του κ. Oztek, Τους είπα αρκετά σχετικά με τις προετοιμασίες μας για διαιτησία και τους έδωσε λιγότερο καθαρές απαντήσεις για τις συνομιλίες μας που αναβιώσαμε με τους Ιρλανδούς τις τελευταίες εβδομάδες. Το «βάρος»  όλου αυτού του τουρκικού ενδιαφέροντος δόθηκε βέβαια στο θέμα της Ιρλανδίας και τις διαπραγματεύσεις μας με τους Ιρλανδούς …

Ο κ. Alacakaptan, ο οποίος τόνισε ότι μιλούσε δίχως οδηγίες, ρώτησε κατά πόσο η Κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας θα ήταν πρόθυμη να βοηθήσει τους Τούρκους αν αυτοί βρισκόντουσαν σε κάποια φάση σε κατάσταση που να πρότειναν διαιτησία με τους Έλληνες για το Αιγαίο. Γνώριζε (είπε) ότι η Σύμβαση για την Υφαλοκρηπίδα του 1958  θέλει τους υπογράφοντες αυτήν πρώτα να διαπραγματευτούν μεταξύ τους,  όμως δεν πίστευε ότι στην σημερινή πολιτική κατάσταση ήταν μια ρεαλιστική πιθανότητα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.  Από την άλλη, αναγνώριζε ότι η Ελλάδα σήμερα  δεν έδειχνε καμία  διάθεση να ξεκινήσει απευθείας για διαιτησία.  Είπα (ο Βρετανός) ότι είχαμε αναμειχθεί σε ελάχιστες κλασσικές περιπτώσεις διαιτησίας από τον καιρό του πολέμου (εννοείται του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου) και εμείς ξεκινήσαμε ουσιαστικά από την αρχή. ΄Όμως, δεν είχα καμία αμφιβολία ότι για το συμφέρον προώθησης μιας λύσης σε μία ιδιόμορφα περίπλοκη διαφωνία μεταξύ δύο από τους συμμάχους μας θα κάνουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε. 

Οι Γάλλοι και εμείς δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει κατά πόσο να δημοσιοποιήσουμε το κείμενο της συμφωνίας για την διαιτησία, η οποία ήταν τώρα σχεδόν έτοιμη, όμως θεωρούμε την ενδεχόμενη  δημοσιοποίησή της με το αποτέλεσμα της διαιτησίας (ίσως ενωρίς το 1976) ως αναπόφευκτη. 

Αν θα ήταν βοηθητική σε κάποιο στάδιο αργότερα για τις κυβερνήσεις Τουρκίας και Ελλάδας, δεν αποκλείω οι Γάλλοι και εμείς να συμφωνήσουμε να αποδεσμεύσουμε εμπιστευτικά το κείμενο της συμφωνίας (σε Τουρκία και Ελλάδα).»

Και ολοκλήρωσε την αναφορά του ο  βρετανός αξιωματούχος κ. B. Hitch με τα ακόλουθα προς τον κ. Goodison:

« Δεν νομίζω ότι πρέπει να ερμηνεύσουμε οτιδήποτε με αυτά ότι οι Τούρκοι  βρίσκονται  κοντά στο να προτείνουν διαιτησία. Παρόλο που αυτός είναι ο δρόμος προς τα εμπρός,  και που εμείς φαντάζομαι ως τρίτο μέρος θα καλωσορίζαμε, όμως η γεωγραφία και η γεωλογία του Αιγαίου είναι τόσο περίπλοκη που, με τα σημερινά του διεθνούς δικαίου, αμφότερες οι πλευρές μάλλον θα αποφεύγουν την διαιτησία (αν όχι για άλλο λόγο) το αποτέλεσμα της θα είναι εντελώς απρόβλεπτο. 

Δεν νομίζω αυτές οι ενδείξεις είναι αρκετά δυνατές για να τις μεταφέρουμε στις πρεσβείες μας στην Άγκυρα και στην Αθήνα , όμως παρακαλώ κάντε το αν το επιθυμείτε».

2023

Από το 1974 που οι Τούρκοι προσέγγισαν το Φόρειν ΄Οφις για βοήθεια σε περίπτωση που θα αντιμετώπιζαν διαιτησία με την Ελλάδα για το Αιγαίο/υφαλοκρηπίδα, πέρασαν 50 χρόνια. Δεν γνωρίζουμε αν σήμερα οι Βρετανοί και σε ποιο βαθμό συμβουλεύουν και βοηθούν τους Τούρκους όπως υποσχέθηκε το 1974 ο αξιωματούχος του Φόρειν ΄Οφις. Και αν γνωρίζει οτιδήποτε η Ελλάδα…

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος 

ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 1/10/2023

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Εμείς εξοπλίζουμε την Τουρκία!

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή “Skal Wars” powered by XAK στις 14 Οκτωβρίου 2024.

Δημοσιεύτηκε

στις

Σάββας Καλεντερίδης: Εμείς εξοπλίζουμε την Τουρκία! Αν δεν ξυπνήσει η Ελλάδα θα βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων στον τομέα των μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για την επίθεση στο Ιράν, το οποίο φέρεται, ότι αν είναι οριοθετημένη η απάντηση του Τελ Αβίβ δεν θα απαντήσει η Τεχεράνη. Ας επικρατήσει η λογική και η ψυχραιμία.

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή “Skal Wars” powered by XAK στις 14 Οκτωβρίου 2024.

Τα θέματα της εκπομπής

1. Σημείωμα Έλληνα του εξωτερικού στην εκπομπή | 04:37

2. Άρθρο του Κώστα Μαυρίδη | 10:19
3. Άτυπη τριμερή στη Νέα Υόρκη | 17:57
4. Τα ενεργειακά σχέδια της Τουρκίας για Ελλάδα | 21:51

5. Οι ΗΠΑ στέλνουν THAAD στο Ισραήλ | 28:57

6. Η κατάσταση στις ΗΠΑ | 45:17
7. Ειδήσεις από Ρωσία-Κίνα | 52:24

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Αλληλέγγυοι και ψεύτο προοδευτικοί κατέστρεψαν την πρώτη πόλη στις ΗΠΑ

Δημοσιεύτηκε

στις

Ζωντανή εκπομπή στο κανάλι του Σταύρου Καλεντερίδη.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Υδραυλική αυτοκρατορία

Μπορεί η Κίνα να εφαρμόσει το απόλυτο κεφαλοκλείδωμα στην παγκόσμια τεχνολογία και να ελέγξει την παγκόσμια οικονομία μέσα από οιονεί μονοπώλιο σε ημιαγωγούς και σπάνιες γαίες;

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Αυτός ο εξωτικός τίτλος αποδίδεται σε ένα σύστημα όπου η κυρίαρχη δύναμη ελέγχει ένα αγαθό που είναι απαραίτητο για την επιβίωση των υπολοίπων, όπως το νερό (εξ ού και ο τίτλος υδραυλική) ή κατέχει ένα πλεονέκτημα που την καθιστά παντοδύναμη έναντι των υπολοίπων, όπως η τεχνογνωσία ενός υπέρ-όπλου.

Μπορεί η Κίνα να εφαρμόσει το απόλυτο κεφαλοκλείδωμα στην παγκόσμια τεχνολογία και να ελέγξει την παγκόσμια οικονομία μέσα από οιονεί μονοπώλιο σε ημιαγωγούς και σπάνιες γαίες;

Του Μανώλη Σκούληκα

«Οποιος μπορει να καταστρεψει κατι, το ελεξχει» έγραφε ο Frank Herbert to 1969, στο μυθιστορημα επιστημονικης φαντασιας Dune. Αν και τότε ο φανερός συμβολισμός ήταν το πετρέλαιο, σήμερα οι ημιαγωγοί και οι σπάνιες γαίες που απαιτούνται για την κατασκευή τους είναι απόλυτα απαραίτητα απάρτια για κάθε ηλεκτρική συσκευή αλλά ακόμα περισσότερο για την πλειάδα των βαλλιστικών και αντιβαλλιστικών κατευθυνόμενων πυρομαχικών που θα αποτελέσουν τον ακρογωνιαίο λίθο του πολέμου στο εγγύς μέλλον.

«Υδραυλική Αυτοκρατορία»… Αυτός ο εξωτικός τίτλος αποδίδεται σε ένα σύστημα όπου η κυρίαρχη δύναμη ελέγχει ένα αγαθό που είναι απαραίτητο για την επιβίωση των υπολοίπων, όπως το νερό (εξ ού και ο τίτλος υδραυλική) ή κατέχει ένα πλεονέκτημα που την καθιστά παντοδύναμη έναντι των υπολοίπων, όπως η τεχνογνωσία ενός υπέρ-όπλου.

Όταν το 1949, ο Klaus Fuchs έδωσε το πυρηνικό μυστικό στη Σοβιετική Ένωση, οι ΗΠΑ δεν είχαν ακόμα κατασκευάσει αρκετές πυρηνικές κεφαλές ώστε να βιώσουμε μια τέτοια ιστορική συγκυρία. Όμως σήμερα απέχουμε πολύ λίγο από μια τέτοια προοπτική.

Η σύγχρονη τεχνολογία βασίζεται στους ημιαγωγούς για να λειτουργήσει. Από τα αυτοκίνητα, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα έως τους δορυφόρους, τα ραντάρ και τους βαλλιστικούς πυραύλους. Οι τελευταίοι μάλιστα αποτελούν την αιχμή του δόρατος στον σύγχρονο πόλεμο που περισσότερο από ποτέ εξελίσσεται σε βληματοκεντρικό-όπου η ποσότητα και το βεληνεκές των βαλλιστικών και αντιβαλλιστικών βλημάτων διαδραματίζει σημαντικότατο ρόλο στην αποτροπή και την απειλή σε στρατηγικό επίπεδο. Στα πλαίσια αυτής της βαλλιστικής-αντιβαλλιστικής αντιπαράθεσης όποιος διαθέτει το μεγαλύτερο οπλοστάσιο μπορεί να απειλήσει υποδομές του αντιπάλου που φαντάζουν αδιανόητες για μια σύγχρονη κοινωνία όπως πετρελαϊκές και ενεργειακές εγκαταστάσεις, σταθμοί υδρεύσεως, δίκτυα διακινήσεως τροφίμων, δίκτυα τηλεπικοινωνιών, αστικοί πληθυσμοί, κέντρα διοικήσεως και διακυβέρνησης. Μόνο η αποκοπή της ύδρευσης και των μεγάλων αρτηριών μετακίνησης θα μπορούσε να προκαλέσει απώλειες έως και 90% του πληθυσμού των μεγάλων αστικών κέντρων μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες, όπως το ίδιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να έχει η απώλεια των ηλεκτρονικών συσκευών από την ενεργοποίηση ενός ισχυρού όπλου Ηλεκτρομαγνητικού Παλμού (ΕΜΡ) στην ανώτερη ατμόσφαιρα μέσω βαλλιστικού πλήγματος. Ενώ η χρήση τους σε στρατιωτικούς στόχους μπορεί να επιφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στον αεροναυτικό στόλο του αντιπάλου. Φανταστείτε την εικόνα 5 αεροπλανοφόρων και των συνοδών πλοίων τους στο βυθό της θάλασσας…

Αν λάβουμε ως δεδομένη την εκατέρωθεν βαλλιστική τεχνογνωσία, όπως ενδεικνύουν οι πρόσφατες πυραυλικές αντιπαραθέσεις Ιράν-Ισραήλ, το μόνο που καθορίζει πλέον την επικράτηση σε αυτήν την κούρσα βαλλιστικής αντιπαράθεσης είναι η ποσότητα των όπλων ώστε να επέλθει υπερκέραση των αντιβαλλιστικών αμυνών του αντιπάλου. Όποιος λοιπόν έχει τους απαραίτητους προς υπερκέραση πυραύλους μπορεί να κυριαρχήσει έναντι όποιων αντιπάλων έχει εντός του βεληνεκούς κρούσης του. Επανερχόμενοι λοιπόν στην ικανότητα κατασκευής τους, αντιμετωπίζουμε την διαθεσιμότητα ημιαγωγών αλλά και των σπάνιων γαιών που είναι απαραίτητες για την παραγωγή τους.

Η Ταϊβάν παράγει το 70% των ημιαγωγών παγκοσμίως. Οι περισσότερες συγκεντρώσεις σπάνιων γαιών στον πλανήτη βρίσκονται στην Κίνα, τη Σιβηρία και την Υποσαχάρια Αφρική.

Ο ενημερωμένοι αναγνώστες ίσως έχουν ήδη αρχίσει να ξετυλίγουν το νήμα της ιστορικής προοπτικής… Αν η διείσδυση της Κίνας στους επιστήμονες της Ταϊβάν συνεχίσει με τον παρόντα ρυθμό, πολύ σύντομα, ένα μεγάλο ποσοστό της παραγωγής των προηγμένων ημιαγωγών που απαιτούνται για τους βαλλιστικούς πυραύλους θα παράγεται στην Κίνα. Αν μάλιστα η Κίνα καταλάβει την Ταϊβάν αυτό θα γίνει εν μια νυκτί. Ο ουκρανικός πόλεμος συνέδεσε άρρηκτα για το άμεσο μέλλον τη Ρωσία με την Κίνα και το Σαχέλ αποχαιρετά τη Δύση σταδιακά μεν, χωρίς όμως άμεση προοπτική επανένωσης δε.

Αν λοιπόν η παραγωγή ημιαγωγών περάσει στην Κίνα κατά το μεγαλύτερο ποσοστό παγκοσμίως, η προοπτική μιας υδραυλικής αυτοκρατορίας φαντάζει πιθανή. Ας υπενθυμίσουμε ότι στο παίγνιο αυτό κερδίζει όποιος έχει υπεροπλία, όχι απαραίτητα μονοπώλιο. Δεδομένου μάλιστα, ότι η πιθανότητα τοπικής ναυτικής ισοδυναμίας μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας στην περιοχή της Άπω Ανατολής υπολογίζεται μεταξύ του 2027 και του 2030, ακολουθεί από τούδε και η πιθανότητα προσπάθειας κατάληψης της Ταϊβάν ή μιας αεροναυτικής αντιπαράθεσης στην Νότια Σινική θάλασσα που θα καθορίσει την κυριαρχία στην περιοχή και θα αποτελέσει και πολιτική μόχλευση στα τοπικά κράτη που φλερτάρουν με την AUKUS. Αυτή η αντιπαράθεση θα αποτελέσει την κορωνίδα της τρέχουσας παγκόσμιας σύγκρουσης μεταξύ των σκιωδών αντιπάλων ΗΠΑ-Κίνας. Αυτή τη φορά δεν θα είναι δι’ αντιπροσώπων και θα αποτελέσει την σημαντικότερη πολιτικο-στρατιωτική σύγκρουση κατά τα αρχικά στάδια αυτής της αντιπαράθεσης. Οι ΗΠΑ, λοιπόν, έχουν κάθε λόγο να επισπεύσουν αυτή τη σύγκρουση προτού η Κίνα ενδυναμωθεί περαιτέρω.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ επισπεύδουν το κλείσιμο των μετώπων στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, ενώ αντιθέτως το Ευρασιατικό μέτωπο επιδιώκει τη διαιώνιση των κρίσεων αυτών και επιπροσθέτως κρατά και μερικούς κρυφούς άσσους στο μανίκι του, όπως τα Βαλκάνια, το Σαχέλ και άλλες περιοχές της Μέσης Ανατολής.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή