Διεθνή
Geopolitical Monitor: Will BRICS Expansion Finally End Western Economic and Geopolitical Dominance?
Following the conclusion of the 2023 BRICS meeting held in Johannesburg, South Africa, the official summit declaration announced that in January 2024 the BRICS group of emerging market economies would undertake in the words of the Chinese President an ‘historic’ expansion and admit five new member countries: Egypt, Ethiopia, Iran, Saudi Arabia and the United Arab Emirates (Argentina was also invited to join, but it’s new President Javier Milei declined the offer). While the term BRIC first came to fruition via the work of Jim O’Neill in 2001 the official creation and formalization of the BRIC bloc by its four founding members: Brazil, Russia, India and China, did not take place until 2009, followed by the admission of South Africa in 2010. As a group of high growth emerging economies, even before its recent expansion, the group accounted for 26% of global GDP and 40.8% of the global population. However, as important as the BRICS countries are economically, by their own admission the BRICS grouping is more than an economic forum, in that they commit themselves to the creation of a “more representative, fairer international order, a reinvigorated and reformed multilateral system.” Exactly what representative, fairer, and reformed translates as for the BRICS grouping is unclear, but it is often interpreted to mean that the BRICS will act as a counterweight or indeed a means to ultimately supersede Western dominance economically and politically. It is important, therefore, to reflect upon the recent expansion of the BRICS group and the implications and likely challenges for future global governance, economics, and geopolitics given the BRICS grouping is likely to expand its membership further in the years ahead.
From an economic perspective the new membership will generate an additional $2.6 trillion in GDP terms representing an overall BRICS economy of $28.5 trillion and 28.1% of global output. Yet, while a significant economic grouping, by comparison G7 countries continue to dominate global output, accounting for 43.2% of global GDP.
However, if forecasts are correct the size and therefore importance of the G7 economies will reduce over the coming decades, while many of the BRICS economies are projected to grow significantly. This is particularly the case in relation to new members such as Egypt and Ethiopia who are projected to grow by 635% and 1,170% respectively in GDP terms by 2050.
The projected top economies in the world for GDP (USD trillions) in 2050 and 2075:
Source: Goldman Sachs
From a trading perspective the expanded group accounts for more than 43% of global oil production, doubling its capacity, and enhancing its geostrategic reach into the Middle East via the admission of Saudi Arabia, Iran, and the UAE. Further still, the expanded group now accounts for 25% of global exports, while the original four BRIC members account for and control 72.5% of global reserves of rare earth minerals, with China alone producing 85% of all globally refined earths in 2020. Critical for the production of a huge range of products from high-tech weaponry, but also every day consumables including electric cars, circuit boards, semiconductors, and mobile phones, rare earths face huge demand, as part of the global supply chain for products that are consumed by the rapidly expanding global middle class – of which China, India, Brazil, and Egypt alone will account for 59% of all new middle classes in 2024. Ultimately the newly enlarged BRICS grouping, which now accounts for 45% of the world’s population, will continue to grow in economic and geostrategic importance shifting the economic center of gravity towards the Global South.
However, the BRICS do not limit their ambitions to an economic agenda, but rather seek to leverage their collective economic weight to pursue a wider political ambition. Believing that the progress of emerging and developing countries are hindered by a Western centric economic and political order, the BRICS have engaged in a number of actions to rebalance and counteract the existing global order alongside its institutions.
Notably in order to reduce dependence on the World Bank and International Monetary Fund -institutions that are historically led by Europeans and Americans and are often criticized for their lack of transparency and draconian structural adjustment programs – the BRICS established the New Development Bank in 2015 to mobilize resources for infrastructure and sustainable development projects. With initial authorized capital of $100 billion, by 2022 the bank has assigned $32.8 billion to 96 approved projects, helping to build and upgrade 15,700 km of roads, 850 bridges, and 260 km of rail transit networks. Facilitating growth and development on more favorable terms, while simultaneously reducing dependence on Western-led institutions articulates a clear message about the shifting sands of global power.
From a diplomatic perspective the hosting of the annual BRICS summit allows the group to meet and discuss issues they believe are specifically important to emerging market economies. Symbolically, this sends a signal to the West, and particularly the G7 countries, that they no longer exclusively control the global agenda via membership of their exclusive economic and financial forums, which have historically favored their market-based economies and financial systems.
Indeed, although a number of the BRICS membership are keen to reform the international monetary system, and challenge the dominance of the US dollar, it is less clear how this will be achieved. While the creation of a common BRICS currency would in theory reduce vulnerability to dollar exchange fluctuations; the implementation of a BRICS currency is, at best, many years away given the lack of macroeconomic convergence widely considered to be critical to a successful common currency. Further rebuffing any prospect of dethroning the dollar, according to the Bank for International Settlements, the US Dollar remains the single-most traded currency, accounting for almost 90% of all foreign exchange transactions. Second, as the world’s reserve currency since 1944, the dollar accounts for 60% of global foreign exchange reserves whereas by comparison the Chinese renminbi accounts for 3%. Third, the dollar is easily convertible (liquid), widely accepted as a medium of exchange, and largely free from capital controls, of which the same cannot be said of the Chinese, Russian, Indian and South African currencies. In short, while the BRICS will likely increase their use of local currencies for bilateral trade, in part reducing their exposure to foreign exchange volatility, the demise of the US dollar and the introduction of a BRICS common currency is overstated.
Therefore, while enlargement has expanded the BRICS economic power and geostrategic reach, the BRICS face a number of domestic and geopolitical challenges, which will limit both deeper integration, and ultimately the group’s ability to shift the balance of global power in their favor.
First, while the collective might of the BRICS economies is beyond question, the groups leverage on the international stage is highly reliant on the $17.9 trillion Chinese economy, which accounts for 62.9% of the groups economic output. This dependency is problematic for a number of reasons, not least because it makes China disproportionately powerful within the group itself, but interrelated to this point is bilateral power dynamic between China and India. For example, although India has the second largest BRICS economy, China’s economy is five times larger in GDP terms; and while the BRICS may talk about ‘sovereign equality’ and ‘mutual respect,’ ultimately ‘money talks’ giving China greater leverage and scope to implement its world view and interpretation of any recalibrated global governance system.
Expanded BRICS GDP in trillions of USD; Source: World Bank
Yet, while China and India agree on a need to rebalance the distribution of global power better reflecting their elevated status, as competing economic superpowers and geostrategic rivals, bilateral relations are often strained. Rarely in agreement, heightened tensions around ongoing border disputes in the Himalayan region and India’s antipathy to China’s transcontinental Belt and Road Initiative are unlikely to result in consensus, yet if China and India cannot agree a common path, it is difficult to envisage how the wider BRICS grouping can ever achieve their full potential.
Second, with China forecast to have the largest global economy in both 2050 and 2075, recency bias clouds significant headwinds facing the Chinese economy. For instance, how Beijing’s political leadership chooses to address the harsh domestic realities of a slowing economy, soaring youth unemployment, an ageing and declining population, alongside the increasing potential for contagion in the overheated Chinese property market – a sector which accounts for 25% of China’s GDP – may all yet impact the global standing of the BRICS group.
Furthermore, economic uncertainty coupled with increased geopolitical tensions, particularly between China and the United States are leading companies to reduce their exposure to China, as demonstrated by a drastic fall in FDI from $189 billion year on year to $15 billion in 2023. Moreover, China’s direct investment liabilities appear to show that investors are rapidly repatriating profits and exiting the Chinese market. Whether this remains a long-term trend remains to be seen. However, with China facing considerable domestic challenges, investors are nervous, and this is before considering the consequences that may arise from any military conflict with Taiwan, an issue on which China is becoming increasingly assertive.
Indeed, Russia’s invasion of Ukraine in 2022 has laid bare the consequences of a major military conflict. While Russia has tarnished the BRICS reputation for promoting peace and security, one of its founding members and major economies is now ranked amongst the world’s riskiest countries in which to conduct international business. Not a good look, and one that was reinforced by a recent presidential decree allowing for the seizure of foreign owned companies and assets in Russia.
If Russia’s extraterritorial activities in Ukraine are causing an image problem, the BRICS brand, as a movement for the promotion of peace, security and stability is hardly enhanced via its recently expanded membership, of whom many have deep-seated and historical geopolitical rivalries. Iran, a regional power, is the group’s problem child. Economically unimportant but of geostrategic importance, Iran’s membership is highly controversial, in that Iran is considered by many to be the world’s largest state sponsor of terrorism regularly calling for the destruction of the United States and the eradication of Israel. Complicating matters further, Iran is currently engaged in a number of regional conflicts via its proxies and a decade long war against fellow BRICS member and regional rival Saudi Arabia in Yemen. As the only new member with a trillion dollar economy, Saudi Arabia, has also attracted criticism for its poor human rights record and extrajudicial killings, while on the African continent Egypt and Ethiopia are engaged in a stand-off over The Grand Ethiopian Renaissance Dam. If utilized in an unfriendly manner, the dam represents an existential threat to Egypt given 85% of Nile River water emanates upstream of the dam on Ethiopia’s Blue Nile.
In summary, the expanded BRICS are economically strong(er), yet geopolitically weak(er), and while they may rebalance the global order, any thoughts of replacing it are misguided. The eclectic mix of different political, economic, and cultural systems, including democracies, autocratic monarchies, authoritarian regimes, and an Islamic theocracy lay bare the difficulties associated with reaching a common ground on any new system of global governance. By contrast the Western dominated system they seek to counteract, while not perfect, is far more homogenous, founded on a well-established rule-based order, and without the scale of geopolitical tensions that engulf the newly expanded BRICS.
Source: Geopolitcal Monitor
Διεθνή
Ο ανηφορικός δρόμος του Φρανσουά Μπαϊρού!
Το πολύπλοκο σκηνικό και ο αγώνας του για σταθερή κυβέρνηση μέσα από 15 απόψεις
Η μείωση του χρέους της Γαλλίας είναι «ηθική υποχρέωση», λέει ο νέος Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού
Το πολύπλοκο σκηνικό και ο αγώνας του για σταθερή κυβέρνηση μέσα από 15 απόψεις
Ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας Μπαϊρού βρίσκεται αντιμέτωπος με «μακρύ δρόμο» απέναντι σε ένα διχασμένο κοινοβούλιο
«Ένα έργο των Ιμαλαΐων βρίσκεται μπροστά μας», λέει ο Bayrou
«Κανείς δεν ξέρει τη δυσκολία της κατάστασης καλύτερα από μένα», λέει ο νέος Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού
«Η χώρα μας αντιμετωπίζει μια αρκετά δύσκολη περίοδο», λέει ο απερχόμενος Γάλλος πρωθυπουργός Μπαρνιέ
Οι συντηρητικοί της Γαλλίας αφήνουν ανοιχτή την πόρτα για να ενταχθούν στην κυβέρνηση Μπαϊρού
Ποιος είναι ο Φρανσουά Μπαϊρού, ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας;
Ο επικεφαλής της ΕΕ συγχαίρει τον νέο Γάλλο πρωθυπουργό Μπαϊρού
Όλοι γνωρίζουν ότι ο δρόμος θα είναι μακρύς, λέει ο εισερχόμενος Γάλλος πρωθυπουργός Μπαϊρού
Οι Σοσιαλιστές της Γαλλίας δεν θα ενταχθούν στην κυβέρνηση υπό τον Μπαϊρού, λέει ο επικεφαλής της ομάδας
Η ηγέτης της ακροδεξιάς Λεπέν προειδοποιεί ότι η «επέκταση του Μακρονισμού» από τον Μπαϊρού θα προκαλούσε «αποτυχία»
Οικολόγοι απειλούν με ψήφο δυσπιστίας για νέο πρωθυπουργό
Ο Μπαϊρού πρέπει να βρει τον δρόμο για «σταθερότητα και δράση», λέει η ομάδα του Μακρόν
To France24 αναλύει το προφίλ του Μπαϊρού
Φρανσουά Μπαϊρού, κεντρώος σύμμαχος του Εμανουέλ Μακρόν και νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας
“Τον μισεί”
Διεθνή
Indepedent: Χιλιάδες κάνουν ουρές για να εγκαταλείψουν τη Συρία καθώς οι εθνοτικές μειονότητες φοβούνται το μέλλον μετά τον Άσαντ
Πολλοί από εθνοτικές μειονότητες εγκαταλείπουν τη Συρία μετά την ανατροπή του βάναυσου καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ το Σαββατοκύριακο
Γράφει ο Άλεξ Κροφτ, Indepedent
Χιλιάδες Σύροι είναι εγκλωβισμένοι στο συνοριακό πέρασμα Μασνάα με τον Λίβανο , προσπαθώντας να εγκαταλείψουν τη χώρα φοβούμενοι για το μέλλον τους, αφού οι ισλαμιστικές ανταρτικές ομάδες ανέτρεψαν το βάναυσο καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Μειονοτικές ομάδες στη Συρία, συμπεριλαμβανομένων των Χριστιανών και των Αλαουιτών , είναι μεταξύ εκείνων που ανησυχούν ότι το μέλλον της νέας Συρίας μπορεί να μην είναι ανεκτικό με τις κοινότητές τους, πολλοί από τους οποίους αντιτάχθηκαν στην επανάσταση το 2011 και στον επακόλουθο 13ετή εμφύλιο πόλεμο.
Το συνοριακό σημείο Masnaa – η μόνη επιχειρησιακή διέλευση μεταξύ Συρίας και Λιβάνου – έχει πλημμυρίσει από τεράστιες ουρές Σύριων που προσπαθούν να ταξιδέψουν και προς τις δύο κατευθύνσεις, με πολλούς να ελπίζουν να επιστρέψουν σε μια απελευθερωμένη πατρίδα μετά από χρόνια εκτοπισμού στο Λίβανο.
Έχουν προκύψει αναφορές ότι η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) εξετάζει το ενδεχόμενο να δημιουργήσει έναν καταυλισμό κατά μήκος των συνόρων Λιβάνου-Συρίας για τους εκτοπισμένους Σύρους που εγκλωβίζονται καθώς προσπαθούν να περάσουν. Ο Independent επικοινώνησε με έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες για περισσότερες πληροφορίες.
Σε μια ενημέρωση της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, η οργάνωση είπε ότι «γνωρίζει ότι χιλιάδες Σύροι φεύγουν από τη Συρία στον Λίβανο» και ότι «εκατοντάδες χιλιάδες» Σύροι «φεύγουν για να σώσουν τη ζωή τους μέσα στη χώρα».
Πηγή ασφαλείας είπε στο Al–Araby Al–Jadeed ότι η εισροή ανθρώπων που προσπαθούν να φύγουν από τη Συρία περιλαμβάνει Ιρανούς και Ιρακινούς – αλλά ότι οι περισσότεροι προέρχονται από συριακές μειονότητες. Έρχεται παρά τις υποσχέσεις που έδωσε η Hayat Tahrir al–Sham (HTS) – η ανταρτική ομάδα που ανέτρεψε τον Άσαντ – ότι όλοι οι πολίτες της Συρίας, συμπεριλαμβανομένων των μειονοτήτων της, θα ζουν με ασφάλεια.
Αλλά για τις μειονότητες που έχουν περάσει χρόνια ζώντας με το φόβο τόσο του Άσαντ όσο και των εναλλακτικών λύσεων των ανταρτών, μια επικείμενη περίοδος σημαντικής αβεβαιότητας και χάους έχει αφήσει ελάχιστη επιλογή από το να φύγουν.
Η κοινότητα των Αλαουιτών – από την οποία προέρχεται η οικογένεια Άσαντ – είναι η μεγαλύτερη μουσουλμανική μειονότητα στη Συρία, που αποτελεί περίπου το 10 τοις εκατό του πληθυσμού και βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στις παράκτιες επαρχίες της Συρίας. Η οικογένεια Άσαντ στηρίζεται εδώ και πολύ καιρό στους Αλαουίτες, οι οποίοι έχουν καταλάβει πολλές ανώτερες θέσεις στο καθεστώς, από τότε που ήρθαν στην εξουσία το 1970.
Πολλές αναφορές υποδηλώνουν ότι είχαν στοχοποιηθεί δυσανάλογα για στρατολόγηση από το καθεστώς Άσαντ τα προηγούμενα χρόνια του πολέμου, με αντικρουόμενες εκτιμήσεις να συμφωνούν ότι τουλάχιστον δεκάδες χιλιάδες Αλαουίτες έχουν σκοτωθεί στη σύγκρουση.
Αν και καταλαμβάνουν δυσανάλογο αριθμό θέσεων σε βασικές θέσεις του καθεστώτος, οι κοινότητες των Αλαουιτών είναι επίσης μερικές από τις φτωχότερες στη Συρία. Ένας οδοντίατρος Alawi είπε στους Times ότι ήταν συγκρίσιμο με έναν «στρατό σκλάβων», με πολλούς να ζουν με την πεποίθηση ότι «αν τον αφήσουμε [τον Άσαντ], θα πεθάνουμε».
Οι χριστιανοί στη Συρία, μια από τις παλαιότερες κοινότητες χριστιανών στον κόσμο και συγκεντρωμένοι σε παρόμοιες περιοχές με τους Αλαουίτες, ζουν επίσης υπό τον φόβο ενός «αβέβαιου και επικίνδυνου μέλλοντος», σύμφωνα με τον πρόεδρο της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων International Christian Concern, Τζεφ. Βασιλιάς.
«Οι επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα είναι κρίσιμες για τη μοίρα της χριστιανικής κοινότητας», πρόσθεσε ο κ. Κινγκ στην Christian Post. «Οι Χριστιανοί, με ρίζες που εκτείνονται σχεδόν δύο χιλιετίες πίσω, αντιμετωπίζουν τώρα ένα αβέβαιο και επικίνδυνο μέλλον».
Το HTS προσπάθησε να κάνει τους σωστούς ελιγμούς , με τον έλεγχό του στη Συρία αλλά δεν έχει ακόμη παγιωθεί. Έχει αποτρέψει ζημιές σε χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις και άλλα θρησκευτικά κτίρια και μνημεία, με έναν Χριστιανό να λέει στο πρακτορείο ειδήσεων AFP ότι η συμπεριφορά των ανταρτών ήταν «εντελώς διαφορετική από ό,τι περιμέναμε».
Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, έχει καλέσει τους νέους Σύρους ηγέτες να σεβαστούν τα δικαιώματα των εθνοτικών μειονοτήτων, αλλά η μακροπρόθεσμη προσέγγισή τους απέναντι στις μειονοτικές ομάδες μένει να φανεί.
Διεθνή
Οι 10 περιοχές στον κόσμο που βρίσκονται σε τραγική ανθρωπιστική κατάσταση
Πάνω από το 82% όσων έχουν παγκόσμια ανθρωπιστική ανάγκη ζουν σε 20 χώρες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο ανθρωπιστικής επιδείνωσης το 2025.
Ο David Miliband, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης παρουσίασε τις εικοσι χωρες αμέσου τραγικής ανάγκης προστασίας των πολτών τους
- Πάνω από το 82% όσων έχουν παγκόσμια ανθρωπιστική ανάγκη ζουν σε 20 χώρες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο ανθρωπιστικής επιδείνωσης το 2025.
……………………………………………………………………
Η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης (IRC) βοηθά τους ανθρώπους που πλήττονται από ανθρωπιστικές κρίσεις —συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής κρίσης— να επιβιώσουν, να ανακάμψουν και να ξαναχτίσουν τη ζωή τους.
Το IRC, το οποίο ιδρύθηκε μετά από πρόσκληση του Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1933, εργάζεται τώρα σε περισσότερες από 40 χώρες που έχουν πληγεί από την κρίση, καθώς και σε κοινότητες σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Προσφέρει μόνιμη βοήθεια παρέχοντας υγειονομική περίθαλψη, βοηθώντας τα παιδιά να μάθουν και ενδυναμώνοντας τα πρόσωπα και τις κοινότητες να γίνουν αυτοδύναμες, επιδιώκοντας πάντα την αντιμετώπιση των ανισοτήτων που σε κάποιες κοινωνίες αντιμετωπίζουν οι γυναίκες και τα κορίτσια.
Ιεράρχηση παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης από την IRC για το 2025
Ιεράρχηση παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης IRC 2025: «Ένας κόσμος εκτός ισορροπίας», Σουδάν, κατεχόμενη παλαιστινιακή επικράτεια και Μιανμάρ στην κορυφή της κατάταξης για την ανθρωπιστική κρίση – Πιθανή και απαραίτητη επείγουσα δράση
- Πάνω από το 82% όσων έχουν παγκόσμια ανθρωπιστική ανάγκη ζουν σε 20 χώρες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο ανθρωπιστικής επιδείνωσης το 2025.
- Το Σουδάν είναι τώρα η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση που έχει καταγραφεί ποτέ, αντιπροσωπεύοντας το 10% των ανθρώπων σε ανθρωπιστική ανάγκη παγκοσμίως, παρόλο που φιλοξενεί μόλις το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, καθώς η Συρία επανέρχεται στις 5 κορυφαίες χώρες ανησυχίας για πρώτη φορά εδώ και αρκετά χρόνια
- Τέσσερις ανισορροπίες εξηγούν την παγκόσμια επιδείνωση: η συντριπτική διπλωματία της σκληρής δύναμης, οι άμαχοι που φέρουν το βάρος του πολέμου, η κλιματική κρίση που προσθέτει στην ανθρωπιστική ανάγκη, η οικονομική ανισότητα που επιβαρύνει το βάρος
- Το IRC ζητά μεταρρύθμιση της ανθρωπιστικής βοήθειας και πώς η αλλαγή πολιτικής μπορεί να εξισορροπήσει ξανά τη ζυγαριά
Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, 11 Δεκεμβρίου 2024 — Σήμερα, η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης (IRC) αποκαλύπτει την ετήσια λίστα παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης , επισημαίνοντας τις 20 χώρες που είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν την κλιμάκωση της ανθρωπιστικής κρίσης το 2025. Οι πέντε κορυφαίες κρίσεις είναι το Σουδάν, τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, Μιανμάρ, Συρία και Νότιο Σουδάν.
305 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χρειάζονται ανθρωπιστική υποστήριξη. Οι χώρες με λίστα παρακολούθησης αντιπροσωπεύουν το 82% αυτού του αριθμού, παρόλο που αποτελούν μόνο το 11% του παγκόσμιου πληθυσμού. Το 77% των εκτοπισμένων στον κόσμο οφείλεται σε κρίσεις στις χώρες της λίστας παρακολούθησης. Οι χώρες της λίστας παρακολούθησης αντιπροσωπεύουν πάνω από το 30% και ο αριθμός των ακραίων φτωχών του κόσμου.
Η φετινή λίστα παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης μιλά στο «Ένας κόσμος εκτός ισορροπίας», ως ο καταλύτης για νέες κρίσεις και το εμπόδιο για να τις φέρεις στο τακούνι. Οι τέσσερις βαθιές ανισορροπίες στο διεθνές σύστημα που προκαλούν την κρίση είναι:
- Περισσότερες συγκρούσεις και λιγότερη διπλωματία είναι το πιο προφανές και πιο επικίνδυνο σύμπτωμα του κόσμου εκτός ισορροπίας. Σήμερα σημειώνεται ρεκόρ 59 συγκρούσεων το 2023, οι υψηλότερες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
- Οι επιθέσεις εναντίον αμάχων και μη στρατιωτικών υποδομών είναι όλο και πιο κεντρικό στη στρατηγική μάχης. Ο αριθμός των επιθέσεων εναντίον αμάχων από κρατικές και μη κρατικές ένοπλες ομάδες σε όλο τον κόσμο αυξήθηκε κατά 66% μεταξύ 2013 και 2023 και το 74% ήταν σε χώρες της λίστας παρακολούθησης.
- Περισσότερες εκπομπές άνθρακα και λιγότερη υποστήριξη για τους ανθρώπους που υποφέρουν από την κλιματική κρίση είναι η τρίτη ανισορροπία. Οι χώρες της λίστας παρακολούθησης συμβάλλουν λιγότερο από το 4% των παγκόσμιων εκπομπών CO2, αλλά πάνω από το ένα τρίτο όλων των ανθρώπων που έμειναν άστεγοι ή εκτοπίστηκαν λόγω φυσικών κινδύνων τα τελευταία 5 χρόνια ήταν σε χώρες της λίστας παρακολούθησης.
- Τέλος, περισσότερη συσσώρευση πλούτου, λιγότερη μείωση της φτώχειας. Κατά μέσο όρο, τα επίπεδα φτώχειας στις χώρες της λίστας παρακολούθησης είναι τώρα σχεδόν 85% υψηλότερα από ό,τι ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ενώ έχουν μειωθεί κατά 37% στον υπόλοιπο κόσμο την ίδια περίοδο.
Το IRC προτείνει μια ατζέντα δράσης σε έξι κατηγορίες.
- Μεταρρύθμιση του συστήματος ανθρωπιστικής βοήθειας, χρησιμοποιώντας εργαλεία οικονομικής αποδοτικότητας και κόστους-αποτελεσματικότητας για την προώθηση της σχέσης ποιότητας/τιμής.
- Ανακουφίστε τα βάρη του χρέους, επεκτείνετε τη χρηματοδότηση και προωθήστε την οικονομική σταθερότητα για την αντιμετώπιση των παραγόντων της κρίσης και την προώθηση της κοινής ευημερίας.
- Βελτιώστε την προστασία των πολιτών με μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για αύξηση της εκπροσώπησης και αναστολή της χρήσης του βέτο σε περιπτώσεις μαζικής θηριωδίας.
- Ανακουφίστε τον πόνο των πολιτών προστατεύοντας την πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια , διασφαλίζοντας ότι η βοήθεια μπορεί να παραδοθεί με ασφάλεια σε όσους έχουν ανάγκη.
- Επενδύστε στην προσαρμογή του κλίματος και στην ανθεκτικότητα για να μετριαστούν οι επιπτώσεις των κλιματικών σοκ.
- Επέκταση ασφαλών οδών και βοήθειας για τους πρόσφυγες για την ενίσχυση της προστασίας και της ένταξης.
Ο David Miliband, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης, δήλωσε:
«Είναι σαφές ότι «ο κόσμος φλέγεται» είναι μια καθημερινή πραγματικότητα για 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός κόσμου βασικά εκτός ισορροπίας. Ως ανθρωπιστικός οργανισμός, η δουλειά του IRC είναι να ανταποκρίνεται στις ανάγκες, αλλά και να τις καλεί. Αυτός είναι ο σκοπός της λίστας παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης που δημοσιεύτηκε σήμερα.
«Η συγκέντρωση της ακραίας φτώχειας είναι αξιοσημείωτη. Ο κόσμος χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα: μεταξύ εκείνων που γεννιούνται σε ασταθείς καταστάσεις σύγκρουσης και εκείνων που έχουν την ευκαιρία να φτάσουν σε σταθερές καταστάσεις. Αυτή είναι μια τάση που πρέπει να αντιμετωπιστεί για ηθικούς και στρατηγικούς λόγους. Η ηθική υπόθεση είναι ότι με περισσότερους πόρους από ποτέ, πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να βοηθηθούν οι πιο ευάλωτοι στον κόσμο. Η στρατηγική περίπτωση είναι ότι τα προβλήματα που ξεκινούν από το Σουδάν ή τη Συρία δεν μένουν εκεί: η αστάθεια εξαπλώνεται.
«Το επιχειρείν ως συνήθως δεν θα ανατρέψει αυτήν την τάση. Οι άμαχοι θα συνεχίσουν να υφίστανται τις χειρότερες επιπτώσεις από τις αυξανόμενες συγκρούσεις και να διακινδυνεύσουν επικίνδυνα ταξίδια αν δεν παραβιάσουμε το status quo. Η διεθνής κοινότητα έχει μια απίστευτη ευκαιρία και ευθύνη να αλλάξει τους όρους της ανθρωπιστικής και διπλωματικής δέσμευσης στις χώρες της λίστας παρακολούθησης. Και ενώ οι προκλήσεις σε αυτές τις χώρες είναι πολύπλοκες, η εμπειρία του IRC δείχνει ότι υπάρχουν τρόποι για να σωθούν ζωές, να χτιστεί η ανθεκτικότητα και να διατηρηθούν τα μέσα διαβίωσης των πιο ευάλωτων».
Σημειώσεις προς τους συντάκτες:
Την τελευταία δεκαετία, η έκθεση της λίστας παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης του IRC βοήθησε το IRC να καθορίσει πού να επικεντρώσει τις προσπάθειές μας για την ετοιμότητα έκτακτης ανάγκης, προβλέποντας με επιτυχία κατά μέσο όρο το 85-95% των 20 χωρών που αντιμετωπίζουν τη χειρότερη επιδείνωση. Είναι επίσης το σημείο όπου μοιραζόμαστε την ανάλυσή μας για το πώς εξελίσσεται η παγκόσμια ανθρωπιστική κρίση, γιατί και τι μπορεί να γίνει για να μειωθεί ο αντίκτυπος στις πληγείσες κοινότητες.
Λίστα παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης 2025 του IRC με μια ματιά
Κατάταξη στην πρώτη τραγική δεκάδα
Σουδάν
κατεχόμενο παλαιστινιακό έδαφος (oPt)
Μιανμάρ
Συρία
Νότιο Σουδάν
Λίβανος
Μπουρκίνα Φάσο
Αΐτη
Μάλι
Σομαλία
Χωρεςστη δεύτερη τραγική δεκάδα
Αφγανιστάν
- Καμερούν
- Τσαντ
- ΛΔΚ
- Αιθιοπία
- Νίγηρας
- Νιγηρία
- Ουκρανία
- Υεμένη
Τώρα, η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση που έχει καταγραφεί ποτέ, η μεγαλύτερη κρίση εκτοπισμού στον κόσμο, και οδεύοντας προς έναν από τους χειρότερους λιμούς στον κόσμο εδώ και δεκαετίες, το Σουδάν βρίσκεται στην κορυφή της λίστας παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης για δεύτερη συνεχή χρονιά. Η κατάρρευση της χώρας επιταχύνεται καθώς ένας βάναυσος εμφύλιος πόλεμος, που τροφοδοτείται από εξωτερικές δυνάμεις, καταστρέφει τις ζωές αμάχων. Μακριά από το να εργάζονται προς μια διπλωματική επίλυση, οι ηγέτες και των δύο φατριών φαίνεται να πιστεύουν ότι οι συνεχιζόμενες μάχες εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά τους, βάζοντας το Σουδάν στην πορεία για καταστροφική ανθρωπιστική κατάρρευση το 2025.
Η κατεχόμενη παλαιστινιακή επικράτεια παραμένει η δεύτερη στη λίστα παρακολούθησης μετά από περισσότερο από ένα χρόνο συγκρούσεων που έχει καταστρέψει τη Γάζα και έχει επιδεινώσει σημαντικά τις συνθήκες στη Δυτική Όχθη. Δεν υπάρχει ασφαλές μέρος στη Γάζα: πάνω από 1 στους 50 ανθρώπους στη Γάζα έχουν σκοτωθεί από τον Οκτώβριο του 2023 και χωρίς διαρκή κατάπαυση του πυρός και χαλάρωση των περιορισμών στις εισαγωγές, τα θύματα θα αυξηθούν και θα υπάρχει κίνδυνος πείνας το 2025.
Τρίτη στη λίστα, η Μιανμάρ είδε ένοπλες ομάδες να ενώνονται και να προχωρούν γρήγορα σε όλη τη χώρα, προκαλώντας σχεδόν 900.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους – αύξηση 37% από το 2023. Η ισορροπία κλίνει σταθερά προς περισσότερο πόλεμο φέτος. Η χολέρα και άλλες ασθένειες απειλούν να κατακλύσουν το σύστημα υγείας της Μιανμάρ, το οποίο έχει αποδεκατιστεί από τις συγκρούσεις. Οι πλημμύρες και άλλες καταστροφές που προκαλούνται από το κλίμα σημαίνουν ότι η ικανότητα της χώρας να αντιμετωπίσει πρόσθετες ανάγκες θα ωθηθεί στο χείλος του γκρεμού το επόμενο έτος.
Η Συρία μπαίνει ξανά στην πεντάδα της λίστας παρακολούθησης έκτακτης ανάγκης για πρώτη φορά από το 2021, αφού μη κρατικές ένοπλες ομάδες εξαπέλυσαν μια αιφνιδιαστική επίθεση στα τέλη του 2024, προκαλώντας ταχεία κατάρρευση των κυβερνητικών δυνάμεων. Καθώς η λίστα παρακολούθησης τυπώνεται, η κατάσταση είναι εξαιρετικά αβέβαιη. Αν οι τελευταίες αλλαγές στη σύγκρουση θα επιτρέψουν στους Σύρους να αρχίσουν να ξαναχτίζουν τις ζωές τους το 2025 ή να βαθύνουν την κρίση παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.
Οι επιπτώσεις από τη σύγκρουση στο Σουδάν εκθέτουν το Νότιο Σουδάν σε μια αυξανόμενη οικονομική κρίση, ενώ η άφιξη περισσότερων από 878.000 ανθρώπων που εγκατέλειψαν τον πόλεμο του Σουδάν προσθέτει στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα. Η παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας είναι ύπουλη, με τουλάχιστον 28 επιθέσεις σε εργαζομένους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας κατά τη διάρκεια του 2024 που υπογραμμίζουν την πραγματικότητα ότι το Νότιο Σουδάν είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη για τους εργαζόμενους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας. Αυτό θα κάνει τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κρίσης που βαθαίνει ακόμη πιο προδοτικές το 2025.
Επιμελεια έρευνα ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
Όταν η Δύση ξυπνήσει από τις ναρκισσιστικές της ονειρώξεις με τον τζιχαντιστή θα είναι πολύ αργά
Η επόμενη μέρα στη Συρία. Γραφεί ο Μανώλης Σκούληκας
Επικίνδυνη εξέλιξη -Η σημαία του Ισλάμ στο υπουργικό συμβούλιο της Συρίας (13-12-2024)
Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Παρασκευής 13 Δεκεμβρίου 2024
Ο ανηφορικός δρόμος του Φρανσουά Μπαϊρού!
Το πολύπλοκο σκηνικό και ο αγώνας του για σταθερή κυβέρνηση μέσα από 15 απόψεις
Τι θα πάρει η Τουρκία από τη Συρία;
O ρόλος της Τουρκίας που εποφθαλμιά την κατοχή εδαφών στη Συρία και την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
“Πειραγμένα” τα ζάρια στη Συρία! Χορογραφία με καλοπληρωμένο σκηνοθέτη
Διλήμματα και ζαριές στη Συρία. Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος
-
Γενικά θέματα2 μήνες πρινΤί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πρινΑνατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις2 μήνες πρινΗ Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά1 μήνα πρινΔεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πρινΙσραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Ενδιαφέροντα1 εβδομάδα πρινΑποκάλυψη του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη! Κόπηκε ταινία στην Ελλάδα από φεστιβάλ επειδή προέβαλλε την Ορθοδοξία
-
Άμυνα2 μήνες πρινΈτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή4 εβδομάδες πρινΟι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;