Σικελία, το μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου με σπουδαία και πλούσια ιστορία, όσο και γνωστή για πολλούς λόγους, πέρα από την ομορφιά της. Ένα νησί στο οποίοι οι Έλληνες που το εποίκισαν μεγαλούργησαν ήδη από το 700 π.Χ. δημιουργώντας μια νέα Ελλάδα, με όλα τα στοιχεία του κλασικού τους πολιτισμού. Οι σημερινοί Σικελοί δεν το έχουν ξεχάσει -ή μάλλον, το ξαναθυμούνται και στρέφονται στις ρίζες τους για να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον… Ακολουθεί το τρίτο και τελευταίο μέρος του μεγάλου οδοιπορικού του Newsbomb.gr στη Μεγάλη Ελλάδα.

Του Σωτήρη Σκουλούδη

Το Newsbomb.gr πραγματοποίησε μεγάλο οδοιπορικό στη Μεγάλη Ελλάδα, αναδεικνύοντας μια σύγχρονη συγκινητική τάση πολλών κατοίκων, οι οποίοι τιμούν την ελληνική κληρονομιά τους, επιζητώντας ισχυρότερη σύνδεση μαζί μας, τη «μαμά πατρίδα» όπως μας λένε. Αναδεικνύουμε επίσης ότι ο κλασικός μας πολιτισμός -και όχι μόνο- είναι εμφανής παντού και τιμάται δεόντως.

Στο πρώτο μέρος του οδοιπορικού σάς παρουσιάσαμε την Κύμη, τη Νάπολη, την Ποσειδωνία, το Μεταπόντιο και τον Τάραντα. Ακολούθησε το δεύτερο μέρος, με τον Κρότωνα και την Καλαβρία, ενώ σας παρουσιάσαμε και το ρεπορτάζ από τα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας και της Καλαβρίας, εκεί όπου οι κάτοικοι όχι μόνο είναι Έλληνες, αλλά μιλάνε κιόλας, με τη δική μας λαλιά, τα Γκρίκο.

Καταλήγουμε με το τρίτο και τελευταίο μέρος που κλείνει αυτό το οδοιπορικό, στο νησί της Σικελίας.

Παρά τις πολλές κατακτήσεις που γνώρισε το νησί, ο επισκέπτης θα αντιληφθεί σχεδόν αμέσως, ότι η ρήση «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα» βρίσκει πλήρη εφαρμογή εδώ, ενώ το ανάγλυφο του νησιού, τα σπουδαία του μνημεία, η κουζίνα αλλά και τόσα άλλα, δεν μοιάζουν με τα ελληνικά, αλλά είναι ελληνικά…

Όπως νιώθουν και πολλοί κάτοικοι στο σήμερα, αναζητώντας στην κληρονομιά τους ένα ένδοξο μέλλον, βασισμένο στις αξίες της κλασικής αρχαιότητας, της οποίας είναι κοινωνοί τόσο, όσο εμείς, στην από εδώ πλευρά της Αδριατικής.

Δείτε το οδοιπορικό του Newsbomb.gr στη Σικελία:

Παίρνουμε το φέρι μποτ από την Καλαβρία και περνάμε απέναντι στο λιμάνι της Μεσσήνης, κι από εκεί κατεβαίνουμε προς τις ανατολικές ακτές της Σικελίας και την Ταορμίνα (αρχαίο Ταυρομένιο), έναν υπερ-δημοφιλή τουριστικό προορισμό, στους πρόποδες σχεδόν, της Αίτνας. Εκεί, μας περιμένουν σε ένα ειδυλλιακό τοπίο καθηγητές πανεπιστημίου και λόγιοι οι οποίοι ζήτησαν να μας δουν, για να μας εκφράσουν τι είναι για αυτούς η ελληνικότητα και γιατί το νησί τους είναι γεμάτη από αυτήν.

Συνεχίζουμε στη Νάξο -ναι καλά διαβάσατε- μια αποικία μας από το 734 π.Χ., ενώ η περιοχή μετονομάστηκε πρόσφατα -ξανά- με το όνομα του κυκλαδίτικου νησιού, προκειμένου να θυμούνται όλοι την καταγωγή τους.

Εκεί, και δίπλα από την Πορτάρα -ναι υπάρχει κι εδώ- εκπαιδευτικοί μας ενημερώνουν για το πώς γαλουχούν τα παιδιά στα σχολεία με όλα αυτά τα οποία εδώ, μάλλον τα παραγκωνίζουμε…

Πέρασμα από την Κατάνια και στις νότιες ακτές της Σικελίας, όπου συνεχίζουμε το ταξίδι, για όσους δεν το γνωρίζουν, συμβαίνει ένα πραγματικό αρχαιοελληνικό θαύμα, που μόνο όποιος την επισκεφτεί, μπορεί να το αντιληφθεί στην ολότητά του.

Αρχικά οι Συρακούσες, η πιο σπουδαία μάλλον πόλη της Μεγάλης Ελλάδας και μια εκ των σημαντικότερων όλης της Μεσογείου κάποτε, εκεί όπου μεγαλούργησε ο Αρχιμήδης. Ο εφευρέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων παραμένει ο «τοπικός ήρωας» τής και σήμερα πανέμορφης πόλης, όπως είναι εμφανές παντού. Στο αρχαίο της θέατρο, δε, συμβαίνει κάτι υπέροχο: Από το 1914 και με διακοπή μόνο τους δύο παγκοσμίους πολέμους και την πανδημία, πραγματοποιείται ένα δίμηνο θερινό φεστιβάλ αρχαιοελληνικών παραστάσεων -τη χρονιά που μας πέρασε σημειώθηκε ρεκόρ με 160.000 θεατές.

Στις νότιες ακτές, έχουμε προορισμό τη Γέλα, τον Ακράγαντα και τον Σελινούντα, όπου παντού μας υποδέχτηκαν θερμά για να μας εξηγήσουν πόσο σημαντική είναι η ελληνικότητα για αυτούς αλλά και πόσο την «εξασκούν» στο σήμερα, με το βλέμμα στο αύριο… Ήταν κάτι που το αντιληφθήκαμε εύκολα, παρατηρώντας ειδικά τους σπουδαίους αρχαίους ναούς που ευτυχώς διασώζονται – ειδικά ο Ακράγαντας είναι μια σύγχρονη ωδή στον κλασικό πολιτισμό, με σπουδαίους ναούς, πενταπλάσιους σε μέγεθος από τη δική μας Ακρόπολη. Δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε ποια μορφή θα είχε και η κυρίως Ελλάδα, αν είχαν διασωθεί ένα μέρος μόνο των αρχαίων αρχιτεκτονικών θαυμάτων, έτσι όπως συνέβη εκεί.

Γέλα:

Ακράγαντας:

Σελινούντας:

Ανεβαίνουμε στα ενδότερα της Σικελίας, και μετά από μια απαραίτητη στάση στον ναό της Σέγεστας -που σώθηκε ως εκ του θαύματος στις πρόσφατες μεγάλες πυρκαγιές.

Φτάνουμε στο Παλέρμο, όπου και εκεί, ακούμε σπουδαίες ιστορίες για τον τόπο και τον πολιτισμό, από ανθρώπους σαν κι εμάς, που μας θεωρούν αδέλφια τους και συμπατριώτες.

Τελευταία στάση πριν την επιστροφή, στην Ιμέρα, εκεί όπου διεξήχθη μια από τις πιο θριαμβευτικές μάχες του Ελληνισμού της αρχαιότητας.

«Θέμα επιβίωσης η σύνδεση Ελλάδας-Μεγάλης Ελλάδας»

Κάπου εδώ τελειώνει το μεγάλο οδοιπορικό, που μας εξέπληξε και μας χαροποίησε, στη Μεγάλη Ελλάδα. Ο Ανδρέας Βελισσάρης, εκπαιδευτικός, μας βοήθησε με τις επαφές που διατηρεί με τα «αδέλφια» μας, όπως μας λέει, με στόχο να αναδειχτεί αυτό το σπουδαίο ζήτημα της σύνδεσης που γινόταν, αλλά και μπορεί να γίνει και στο σήμερα, με μεγάλη προοπτική για το αύριο.

Ζητήσαμε το σχόλιό του, και μας είπε τα ακόλουθα:

«Η σύνδεση Μεγάλης Ελλάδας και Ελλάδας είναι θέμα επιβίωσης και για τις δύο. Η Μεγάλη Ελλάδα λεηλατείται οικονομικά από τη Βόρεια Ιταλία από το τραγικό 1861 όπου κατακτήθηκε από τους Βόρειους Ιταλούς με άμεσο αποτέλεσμα τη φτωχοποίησή της και τη δημογραφική της διάλυση.

Το 1861 ήταν επίσης το έτος κατά το οποίο συστήθηκαν οι μαφίες που δρουν στο Νότο με αποτέλεσμα τη μετανάστευση του 70% του πληθυσμού του Νότου σε άλλες χώρες ή στη Βόρεια Ιταλία. Η Ελλάδα με τη δημογραφική κατάρρευση των τελευταίων δεκαετιών η οποία συνεχίζεται, σε 30 χρόνια θα βρεθεί με ένα πληθυσμό 8 εκατομμυρίων κάτι το οποίο θα σημάνει τη μείωση της γεωπολιτικής της ισχύος.

Αυτό θα θέσει σε κίνδυνο μια σειρά από προγράμματα που σχετίζονται με το Ελληνικό μέλλον και κυρίως θα κάνει πιο ασφυκτική την εξάρτηση της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες. Η σύνδεση με την Ελλάδα θα βοηθήσει τη Μεγάλη Ελλάδα να ξεπεράσει όλες τις παθογένειες τις οποίες της δημιούργησε το Ιταλικό κράτος. Και η σύνδεση με τη Μεγάλη Ελλάδα θα βοηθήσει την Ελλάδα να ανακτήσει την ισχύ της στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Και ταυτόχρονα θα της επιτρέψει να έχει ένα ανεξάρτητο πολιτικό και πολιτιστικό ρόλο.

Μέσα στη Μεγάλη Ελλάδα ζουν 18 εκατομμύρια. Μόνο στην Αργεντινή των 46 εκατομμυρίων ζουν περίπου 20 εκατομμύρια μετανάστες από τη Μεγάλη Ελλάδα. Η σύνδεση Ελλάδας και Μεγάλης Ελλάδας θα δημιουργήσει έναν Ελληνισμό περίπου 60 εκατομμυρίων παγκοσμίως που θα είναι ένας αριθμός που θα επιτρέψει στο Ελληνικό στοιχείο να διασφαλίσει την βιωσιμότητά του στο μέλλον και θα του δώσει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει οικονομικά και πολιτιστικά»…

Για τη σύνδεση Ελλάδας-Μεγάλης Ελλάδας έχει δημιουργηθεί μια σελίδα στο facebook, με εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθους:

Κλείνουμε, με τα λόγια του σπουδαίου ζωγράφου μας, Γιάννη Τσαρούχη, με τα οποία συνοδεύει το άγνωστό έργο του που εντοπίσαμε στο διαδίκτυο και ανήκει στην ιδιωτική συλλογή του Γιώργου Δαμιανού, έχοντας για το τέλος κάτι να συμπληρώσουμε.

«Από τη Μεγάλη Ελλάδα στη Μητέρα Ελλάδα:
Μητέρα άργησες
Ξύπνα τον Οδυσσέα
Το Δένδρο της ζωής ξεράθηκε
Το μοναστήρι των Κασούλων γκρεμίστηκε
Η Μαρία Μπούκαλη δεν φάνηκε ακόμα
Μητέρα πεθαίνω πεθαίνω πεθαίνω…»

Και συμπληρώνουμε με μια μικρή παράφραση, λίγες δεκαετίες μετά από τη μέρα που γράφτηκαν τα παραπάνω λόγια:

«Η Ρωμιοσύνη κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο…»

Δείτε το πρώτο και το δεύτερο μέρος του οδοιπορικού, καθώς και ρεπορτάζ για τη Μεγάλη Ελλάδα: