Ανδρέας Μουντζουρούλιας: Οι Ισραηλινοί λένε, ότι οι ΗΠΑ βάζουν εμπόδια. Το Τελ Αβίβ ήθελε να κάνει επίθεση εναντνίον του Ιράν αλλά ο Τραμπ το ξέκοψε. Υπάρχει ένταση και στο θέμα της ΣΥρίας με τις ΗΠΑ. Επίσης ο Τραμπ πιέζει να δοθούν F-35 στην Τουρκία παρότι υπάρχουν αντιδράσεις στις ΗΠΑ. Θα είναι εγκληματική εξέλιξη αν δοθούν F-35 στην Άγκυρα. Γι’αυτό το Ισραήλ καλεί την Ελλάδα για συνασπισμό εναντίον της Τουρκίας.

Ο Σταύρος Καλεντερίδης σε μια παλαιότερη αλλά εύστοχη για τις μέρες μας εκπομπή, συζητά με τους εκλεκτούς Ηλία Λεοντάρη, Αντιστράτηγο ε.α. και τον Περικλή Νεάρχου, Πρέσβη ε.τ.

Θα συμμετέχει η Τουρκία στην αμυντική συνεργασία της ΕΕ (στα πλαίσια της Ρesco); Πώς η Ελλάδα αποδέχτηκε τις μεταναστευτικές πιέσεις της Τουρκίας, ανταμείβοντας την Άγκυρα με μέτρα όπως η άρση της βίζας.

Ιταλοί ευρωβουλευτές από τους Fratelli d’Italia μόλις ψήφισαν κατά της πρώτης πραγματικής προσπάθειας δόμησης μιας αμυντικής βιομηχανίας ανεξάρτητης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις Βρυξέλλες, οι ψήφοι είναι μερικές φορές πιο αποκαλυπτικές από τις ομιλίες. Την Πέμπτη 24 Απριλίου, καθώς οι επιτροπές Άμυνας (Sede) και Βιομηχανίας (Itre) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν το Edip (Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας), την πρώτη πραγματική προσπάθεια δόμησης μιας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας ανεξάρτητης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Ιταλοί ευρωβουλευτές του κόμματος Fratelli d’Italia της Giorgia Meloni ψήφισαν όλοι κατά του νομοσχεδίου.
Σε αυτές τις κοινές επιτροπές συμμετείχαν πέντε : η Έλενα Ντοναζάν, η Κιάρα Τζέμα, ο Μικέλε Πικάρο, ο Φραντσέσκο Τορσέλι, η Μαριατερέζα Βιβαλντίνι. Η ψήφος τους ήταν συνεπής, καθώς απέρριψαν τόσο το ίδιο το κείμενο όσο και την εντολή για διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο.

Αυτό δεν ίσχυε πάντα με άλλες «εχθρικές» ομάδες. Για παράδειγμα, οι πέντε βουλευτές του Εθνικού Συναγερμού (RN) από την ευρωομάδα Les Patriotes ψήφισαν κατά του Edip αλλά υπέρ της εντολής για διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο. Το ίδιο ισχύει και για τη Marion Maréchal (ομάδα ECR). Προσπαθούμε να βρούμε μια εξήγηση.

Ρώμη-Ουάσινγκτον, μια άρρηκτη σχέση

Ας επιστρέψουμε όμως στους Ιταλούς που παρέμειναν σταθεροί και έχουν βάσιμο λόγο να είναι. Η Τζόρτζια Μελόνι, η οποία υπερασπίζεται την ιταλική βιομηχανία, είναι δεμένη χειροπόδαρα με το αμερικανικό αμυντικό σύστημα. Και αυτό δεν είναι καινούργιο. Δεν πρόκειται μόνο για τις ιδεολογικές συνδέσεις – οι οποίες είναι πολύ στενές, παρεμπιπτόντως – μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και της Τζόρτζια Μελόνι.

Για να κατανοήσουμε αυτήν την ψήφο κατά ενός έργου που είναι ωστόσο κρίσιμο για το στρατηγικό μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να επιστρέψουμε στις βασικές αρχές της ιταλικής εξωτερικής πολιτικής. Από το 1945, η Ρώμη έχει καταστήσει τη συμμαχία της με την Ουάσιγκτον τον ακρογωνιαίο λίθο της διπλωματίας της. Η Ιταλία φιλοξενεί τουλάχιστον 120 αμερικανικές τοποθεσίες στο έδαφός της, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στρατηγικών όπως η αεροπορική βάση Αβιάνο (Φρίουλι), ο Ναυτικός Αεροσταθμός Σιγκονέλα στη Σικελία και το αρχηγείο του Αμερικανικού 6ου Στόλου στη Νάπολη.

Αυτές οι εγκαταστάσεις αντιπροσωπεύουν όχι μόνο μια εγγύηση ασφάλειας για τη Ρώμη, αλλά και έναν σημαντικό μοχλό επιρροής για την Ουάσιγκτον. Όποιος και αν είναι ο ένοικος του Palazzo Chigi, η Αμερική έχει αναγκαστικά τεράστιο βάρος στις ιταλικές υποθέσεις.

Η ιταλοαμερικανική αμυντική αλληλεξάρτηση δεν περιορίζεται στην στρατιωτική παρουσία. Είναι βαθιά οικονομική και βιομηχανική. Η Leonardo (πρώην Finmeccanica), η ναυαρχίδα της ιταλικής αμυντικής βιομηχανίας με τους 60.468 υπαλλήλους της, τον κύκλο εργασιών της ύψους 17,8 δισεκατομμυρίων ευρώ (το 2024), το υπέροχο βιβλίο παραγγελιών της (44,2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024), είναι εμβληματική αυτής της διατλαντικής συμβίωσης. Η ιταλοαμερικανική αμυντική συνεργασία βασίζεται σε διάφορους δομικούς πυλώνες.

Το πρόγραμμα F-35 : μια στρατηγική ολοκλήρωση

Καταρχάς, η Ιταλία είναι ένας από τους κύριους διεθνείς εταίρους του προγράμματος F-35, με συνολική επένδυση που εκτιμάται σε 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Το εργοστάσιο Faco (Τελική Συναρμολόγηση και Έλεγχος) στο Cameri (Πιεμόντε) είναι ένα από τα δύο μόνο κέντρα τελικής συναρμολόγησης εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, μαζί με αυτό στην Ιαπωνία. Αυτή η εγκατάσταση όχι μόνο συναρμολογεί ιταλικά αεροσκάφη, αλλά προμηθεύει επίσης εξαρτήματα για ολόκληρο το πρόγραμμα και συναρμολογεί F-35 για την Ολλανδία.

Αυτή η βιομηχανική συμμετοχή αντιπροσωπεύει έναν πραγματικό τεχνολογικό και οικονομικό ομφάλιο λώρο: περισσότερες από εκατό ιταλικές εταιρείες συμμετέχουν στην αλυσίδα εφοδιασμού, δημιουργώντας περίπου δέκα χιλιάδες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας στη χερσόνησο. Μέχρι σήμερα, αυτή η συμμετοχή έχει αποφέρει οικονομικά οφέλη ύψους 4,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ιταλία έως το 2023, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Defence News.

Δεύτερος άρρηκτος κρίκος: Η Leonardo συνεργάζεται στενά με την αμερικανική Lockheed Martin σε πληθώρα προγραμμάτων. Στον τομέα των ελικοπτέρων, η Leonardo κέρδισε τη σύμβαση για προεδρικά ελικόπτερα των ΗΠΑ με το AW101, το οποίο μετονομάστηκε σε VH-71 Kestrel. Στον τομέα των αμυντικών ηλεκτρονικών, οι δύο ομάδες συνεργάζονται σε πολλά συστήματα ραντάρ και αεροηλεκτρονικών συστημάτων.

Η Leonardo North America, η αμερικανική θυγατρική του ιταλικού ομίλου με έδρα το Άρλινγκτον (κοντά στο Πεντάγωνο), είναι σήμερα ένας σημαντικός προμηθευτής του Πενταγώνου, με πολυετή συμβόλαια σε ευαίσθητους τομείς όπως τα συστήματα τακτικής επικοινωνίας και ο ηλεκτρονικός πόλεμος: κρυπτογραφημένα συστήματα επικοινωνίας ανθεκτικά σε παρεμβολές, ηλεκτρονική προστασία μαχητικών αεροσκαφών, εκπαίδευση Αμερικανών στρατιωτών σε προσομοιωτές, εξαρτήματα και συστήματα για τακτικά drones κ.λπ.

Αρκετές σημαντικές διοικήσεις του ΝΑΤΟ

Τρίτη ουσιαστική συνεργασία: ο ιταλικός ναυτικός γίγαντας Fincantieri έχει σημειώσει μια αξιοσημείωτη διείσδυση στην αμερικανική αγορά, η οποία συνήθως είναι πολύ προστατευτική. Το 2020, η θυγατρική της Marinette Marine κέρδισε μια ιστορική σύμβαση αξίας 795 εκατομμυρίων ευρώ, η οποία θα μπορούσε να φτάσει τα 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια εάν ασκηθούν όλα τα δικαιώματα προαίρεσης, για την κατασκευή 10 φρεγατών FFG(X) για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, νικώντας τους Αμερικανούς ανταγωνιστές στο δικό τους έδαφος.
Το πρόγραμμα, το οποίο θα μπορούσε να επεκταθεί σε έως και 20 πλοία με συνολικό κόστος 29 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύει μια άνευ προηγουμένου ενσωμάτωση ενός Ευρωπαίου κατασκευαστή στα ιερά της αμερικανικής στρατιωτικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Αυτή η συνεργασία υπερβαίνει μια απλή σύμβαση: περιλαμβάνει μεταφορές τεχνολογίας, μόνιμη βιομηχανική παρουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες και βαθιά ενσωμάτωση στο αμερικανικό αμυντικό οικοσύστημα.

Τέλος, η Ιταλία φιλοξενεί αρκετές σημαντικές διοικήσεις του ΝΑΤΟ : τη Διοίκηση Κοινών Δυνάμεων στη Νάπολη, μία από τις δύο κύριες επιχειρησιακές διοικήσεις της Συμμαχίας· το Κολλέγιο Άμυνας του ΝΑΤΟ στη Ρώμη, υπεύθυνο για την εκπαίδευση ανώτερων αξιωματικών· και το Κέντρο Αριστείας για Επιχειρήσεις Σταθεροποίησης στη Βιτσέντζα του Βένετο. Αυτές οι δομές δημιουργούν μια συμβίωση μεταξύ της ιταλικής στρατιωτικής ελίτ και του συστήματος του ΝΑΤΟ, με Ιταλούς αξιωματικούς να καταλαμβάνουν τακτικά σημαντικές διοικητικές θέσεις εντός της Συμμαχίας.

Αν το πρόγραμμα Edip σχεδιάστηκε ακριβώς για να μειώσει την ευρωπαϊκή εξάρτηση από τις αναταραχές της αμερικανικής πολιτικής, η Giorgia Meloni κάνει την αντίστροφη επιλογή, καθώς βρίσκεται παγιδευμένη σε μια άλυτη κατάσταση. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να συνδεθεί ακόμη πιο στενά με την Ουάσινγκτον, επειδή η ευρωπαϊκή επιλογή της φαίνεται πολύ μεγάλου ρίσκου. Μπορεί να χάσει τα πάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ψήφος του κόμματός του κατά του Edip αντανακλά μια ψυχρή ανάγνωση της ισορροπίας δυνάμεων.

ΠΗΓΗ: Le Point

Μετάφραση: Μπάμπης Γεωργίου Πετράκης