Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία πιέζει ασφυκτικά κράτη επιρροής της για να αναβαθμίσουν τις σχέσεις τους με την αποσχιστική οντότητα. Μια χώρα, η οποία φαίνεται να ακολουθεί τις υποδείξεις του καθεστώτος Ερντογάν είναι το Αζερμπαϊτζάν. Σημειώνεται ότι ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ και ο Αζέρος Πρόεδρος, Ιλχάμ Αλίεφ είχαν την τελευταία περίοδο δυο τηλεφωνικές επικοινωνίες. Και δεν γίνεται αυτό για πρώτη φορά. Συνηθίζουν να έχουν επικοινωνίες όπως και συναντήσεις.
ΠΡΟΣΦΑΤΑ έχει συσταθεί «ομάδα εργασίας διακοινοβουλευτικών σχέσεων» στο εθνικό κοινοβούλιο του Αζερμπαϊτζάν με τη λεγόμενη βουλή του αποσχιστικού καθεστώτος. Πρόκειται για τις ομάδες φιλίας, που δημιουργούνται μεταξύ κοινοβουλίων. Στις άλλες περιπτώσεις οι ομάδες αυτές φιλίας συγκροτούνται μεταξύ κοινοβουλίων αναγνωρισμένων κρατών. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, το ένα «κοινοβούλιο» είναι αποσχιστικής οντότητας. Στην προκειμένη περίπτωση η μια πλευρά είναι «θεσμός» κατοχικού καθεστώτος. Είναι «θεσμός» ψευδοκράτους.
ΑΥΤΟ, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να ανησυχούμε. Ο πρόεδρος της ομάδας εργασίας, Τζαβανσίρ Φεϊζίγιεφ, δήλωσε προ ημερών στο τουρκικό πρακτορείο Ανατολού, ότι πρόκειται για μια «ιστορική και αναμενόμενη εδώ και πολύ καιρό απόφαση του Εθνικού Κοινοβουλίου» της χώρας του.
ΤΟ Αζερμπαϊτζάν κάνει ό,τι ζητά η κατοχική Τουρκία και αυτό είναι επικίνδυνο και άκρως ανησυχητικό. «Αρχίσαμε αυτό το βήμα μέσω της κοινοβουλευτικής διπλωματίας. Όμως είμαι βέβαιος ότι αυτή η κατάσταση θα αντικατοπτριστεί στις διακρατικές σχέσεις αργότερα και θα εγκατασταθούν σχέσεις ρυθμισμένες από το διεθνές δίκαιο ανάμεσα στα κράτη μας», ανέφερε ο Τζαβανσίρ Φεϊζίγιεφ.
ΩΣ αναμενόταν οι εξελίξεις αυτές προκαλούν ανησυχία στη Λευκωσία. Πρέπει να σημειωθεί πως η Λευκωσία έχει φροντίσει να έχει ανοικτά κανάλια επικοινωνίας με το Μπακού και προσπαθεί συνεχώς να τα ενισχύει και αναβαθμίσει.
Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ του Αλίεφ από τον Ερντογάν είναι γνωστή. Κι αυτό δεν μπορεί ποσώς να υποβαθμίζεται. Γιατί μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή μια κίνηση με επιπτώσεις, που θα προκαλέσει κρίση.
Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ αξιοποιεί το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για ένα εργαλείο πίεσης το οποίο μπορεί να αισθανθεί το Μπακού καθώς θα έχει προφανώς οικονομικό και πολιτικό κόστος στην περίπτωση, που κάνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης του ψευδοκράτους. Αυτό τον μπαμπούλα πρέπει να το αισθάνονται όσα κράτη είναι δορυφόροι της κατοχικής Τουρκίας.