Δρ. Νεοκλής Σαρρής : «Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα».
O Δρ. Νεοκλής Σαρρής
Η Αθήνα εγκατέλειψε τη Κύπρο και τις υποχρεώσεις της που υπέγραψε το 1960 (Συνθήκη Εγγυήσεως) και ας αφήσουν όλοι τις κουτοπονηριές. ΄Οπως έγραψαν και οι συνάδελφοι Κώστας Βενιζέλος στον «Φ» 9.4.24 «Μητσοτάκη υπερβολές για την Κύπρο» και Σάββας Ιακωβίδης «Σ»14/4/24 «Το Κ.Κ.Ε. είναι, τελικά, πιο πατριωτικό από τους διζωνιστές Χριστοδουλίδη-ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ;»
Υπενθυμίζονται οι δηλώσειςΧρ. Ροζάκη«κρυπτοσύμβουλου» του Έλληνα πρωθυπουργού στις 5.4.2024 στο πρώτου Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας με τον Χρήστο Μιχαηλίδη: «…Το ζήτημα είναι ότι όταν συναντηθούν οι δύο πρωθυπουργοί θα πρέπει να προωθήσουν τα πράγματα πέραν αυτού, διότι είναι πολύ μεγάλο ζήτημα το μεταναστευτικό και το θέμα των συνόρων αλλά έχει σημασία αυτή τη στιγμή να λύσουμε το κεντρικό τρίγωνο των θεμάτων, δηλαδή η αιγιαλίτιδα, η υφαλοκρηπίδα και η οικονομική ζώνη, τα οποία είναι και το μόνο που μας ενδιαφέρει εμάς και μας αφορά, διότι όλα τα άλλα τα απορρίπτουμε…
… Σε μία φάση όπου η μεν Τουρκία θα υποχωρήσει ως προς τις φιλοδοξίες της ανερμάτιστες τις οποίες έχει, να μιλάει για κυριαρχία των νησιών και να το συνδέει με την αποστρατικοποίηση λόγου χάριν, η δε Ελλάδα θα πρέπει κι εκείνη να βάλει λίγο νερό στο κρασί της ως προς ορισμένες διεκδικήσεις. Ποιες είναι αυτές; Είναι οι διεκδικήσεις στο Καστελόριζο και είναι και η διεκδίκηση στην πλήρη επήρεια των νησιών.
Το Κυπριακό δεν το βάζουμε στο τραπέζι σαν διαφορά με την Τουρκία διότι αυτή τη στιγμή προέχει να λύσουμε τα δικά μας καθαρά ελληνικά προβλήματα, ελληνοτουρκικά προβλήματα. Η Κύπρος πρέπει να είναι πάντα στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μας, με την έννοια ότι εμείς θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τους Κυπρίους, να ξεκινήσει ο διάλογος…»
Ξεσκεπάστηκαν με τις απανωτές δηλώσεις αξιωματούχων της ελληνικής κυβέρνησης (γράψαμε γι΄αυτές) και άλλων όπως Χρ. Ροζάκη, υπέρ των «ήσυχων νερών» με τη κυβέρνηση Μητσοτάκη να προσανατολίζεται στον διαμοιρασμό του Αιγαίου με την «γείτονα» Τουρκία…
«ΤουρκοΑιγαίο»
Από το 2022 όμως,η Τουρκία έβαλε μπροστά με«προνοητικές» τουριστικές διαφημίσεις στα αγγλικά που πλάκωσαν τα βρετανικά ΜΜΕ (μετά τη «Γαλάζια Πατρίδα»). Απότο 2022 προβάλλουνοι Τούρκοι ανενόχλητοι, οι ξεδιάντροποι,το Αιγαίο ως… ΤΟΥΡΚΙΚΟ!!! «Turkaeagean».
Ποία νήσος στο Αιγαίοβρε κλέφτες είναι τουρκική;
Στις 3.7.1922 είχε γράψει στην «Guardian» η βρετανίδα δημοσιογράφος Helena Smith με τίτλο:« Η τουριστική καμπάνια για «ΤουρκοΑιγαίο» προκάλεσε θυμωμένη αντίδραση από την Αθήνα». Έγραψε:
« Τουρκική προσπάθεια να ελκύουν τουρίστες με μια καμπάνια για «ΤουρκοΑιγαίο» πλαισιωμένη με ιστορικά Ελληνικά μνημεία και με μουσική μπουζουκιού προκάλεσε θυμό και προσβολή στην Αθήνα… Η Τουρκία λέγει ότι είναι καιρός να σταματήσει η περιοχή να συνδέεται αποκλειστικά με την Ελλάδα. Τον περασμένο Δεκέμβριο η Τουρκία ζήτησε από το intellectual property office τηςΕυρωπαϊκή Ένωση να χρησιμοποιείται ο όρος «ΤουρκοΑιγαίο». Έγκριση της αίτησης (της Τουρκίας)δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, και έπιασε εξ απροόπτου τους Έλληνες πολιτικούς. «Κάποιοι άνθρωποι… πολύ απλά, δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους» δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης», έγραψε η δημοσιογράφος και πρόσθεσε πως «καθώς Έλληνες αξιωματούχοι βλέπουν τον πολιτισμό τους να σφετερίζεται προσπάθησαν να αμυνθούν, με τον Μητσοτάκη να δηλώνει στο Συνέδριο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη«Σίγουρα η κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε νομική πιθανότητα να χειριστεί την εξέλιξη»…
Το δημοσίευμα ανέφερε ότι ο Αντι-πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, απαίτησε όπως αναθεωρηθεί η απόφαση. Σε μια σκληρή επιστολή του προς τον συνάδελφό του υπεύθυνο για εσωτερικές αγοράς Thierry Breton, ο Σχοινάς κατηγόρησε το εν λόγω σώμα της ΕΕ ότι απέτυχε να δημοσιοποιήσει το τουρκικό αίτημα.
H Helena Smith, μάλιστα τόνισε ότι το Αιγαίο πήρε το όνομά του από το αρχαίο Ελληνικό όνομα του Αιγεύς (Aegeus) του πατέρα του μυθικού βασιλιά Θησέα (Theseus) ο οποίος ίδρυσε την Αθήνα και ότι πολύ σπάνια η ελληνική κληρονομιά του Αιγαίου αμφισβητήθηκε…
«Το Τουρκικό Αιγαίο είναι μια από τις πλέον αξιόλογες περιοχές που προσφέρει η Τουρκία» δήλωσε ο Τούρκος ΥπουργόςΤουρισμού Mehmet Nuri Ersoy στουςFinancial Times αναφερόμενος σε μια περιοχή με ερείπια που περιλαμβάνουν την αρχαία Τροία και το λιμάνι της Εφέσου, που κάποτε θεωρείτο από τους Έλληνες ως το πλέον σημαντικό εμπορικό κέντρο της Μεσογείου, έγραψε η Helena Smithκαι συνέχισε:
« Συνήγοροι της επαναπροσέγγισης τονίζουν ότι το ΤουρκοΑιγαίο φανερώνει πως από υπέροχες ακρογιαλιές, μουσική και φαγητό, οι δύο χώρες έχουν περισσότερα κοινά από ότι ίσως να πιστεύουν».
Και ολοκληρώνοντας το δημοσίευμα τόνισε ότι ο Τούρκος Υπ. Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu, προειδοποίησε ότι η Τουρκία θα αμφισβητήσει το ελληνικό στάτους των ανατολικών νησίδων της Ελλάδας αν αυτή δεν αποσύρειτο στρατό από αυτά…
« Δεν είναι απλά μια αθώα διαφήμιση αλλά ακόμα ένας τρόπος να αμφισβητείται η κυριαρχία των Ελληνικών νήσων στο Αιγαίο και τα δικαιώματά μας στις ναυτικές οικονομικές ζώνες» είπε οπρώην υπ. Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος… «Υπήρξε μια πολύ επιθετική σχεδόν αποκαλυπτική αναβάθμιση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο. Είναι σαν και η Τουρκία προετοιμάζει το διεθνές ακροατήριο για ότι ίσως ακολουθήσει» είπε καιο καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Φίλης.
Το Αιγαίο διαφημίζεται καθημερινά στο Λονδίνο ως «Turkaegean, Coast of Happiness, Go Turkiye»!
Και τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση έκτοτε: Πως διεκδίκησε με κάθε νομικό μέσο το θέμα: Ποιοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, πως τιμωρήθηκαν, που …εξαφανίστηκε όλος εκείνος ο …θυμός και πως η Τουρκία εξασφάλισε την «έγκριση» της ΕΕ για τη χρήση «Turkaegean»;
Τουρκικό ΥΠΕΞ – «ανάγκη συνεργασίας στο Αιγαίο»
«Τα κύρια σημεία της ανακοίνωσης του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών είναι ότι μιλάει για προβλήματα και όχι σε ένα πρόβλημα που τονίζει η Αθήνα πως υφίσταται, δηλαδή τηςΑΟΖ / Υφαλοκρηπίδας…μίλησε για ανάγκη συνεργασίας στο Αιγαίο, θεωρώντας το κοινή ελληνοτουρκική θάλασσα». (βλέπε 11.4.24 εδώ – https://i-epikaira.blogspot.com/2024/04/blog-post_48.html)
«Θαλάσσια Πάρκα»
Ταυτόχρονα μας ήλθε και η νέα… «έμπνευση» του Έλληνα πρωθυπουργού να δημιουργήσει«Θαλάσσια Πάρκα»!!!Ένα στο Αιγαίο και ένα στο Ιόνιο. Συναφές το άρθρο του Σωτήρη Σιδέρη με αινιγματικό ερωτηματικό στις11.4.2024 «Τα Θαλάσσια Πάρκα ανοίγουν τον δρόμο για «συνεκμετάλλευση» δια της πλαγίας οδού;».
Στις δε 15.4.2024 ενημερωθήκαμε, δίχως έκπληξη βέβαια, για «Ασύμμετρες τουρκικές επενδύσεις σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου».
Μεγάλη δραστηριότητα από Τούρκους επιχειρηματίες που επενδύουν επιχειρησιακά και αγοράζουν περιουσίες σε νησιά από τη Ρόδο τη Σαντορίνη, Μύκονο μέχρι Κέρκυρα, Κρήτη μέχρι Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο… Ονομάζονται τουρκικές εταιρείες όπως η Akfen, Cengiz Holdings, Limak, Yildirim Holding…ο ΄Ομιλος Koc διαχειρίζεται τη μαρίνα της Μυτιλήνης, καιάλλοι τουρκικοί όμιλοι…Τα στοιχεία είναι της Golden Visa και αποκαλύπτουν, γράφει το δημοσίευμα,ότι οι Τούρκοι επενδυτές αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα με άδειες παραμονής, μετά τους Κινέζους και τους Ρώσους. Πηγή – futurewarfare.gr
Ο Γεραπετρίτης προλέγει ότι θα κατηγορηθεί για μειοδοσία!
Υποκλινόμενος Γεραπετρίτης προς Ερντογάν κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα τον Δεκέμβριο 2023. Σάλο είχαν προκαλέσει δύο τέτοια στιγμιότυπα.
Κλείνοντας προσθέτω και την τελευταία είδηση (16/4/2024) που επιβεβαιώνει πλέον τη «μειοδοσία» δια στόματος Υπ. Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη στο πρόσφατο 9οΣυνέδριο των Δελφών.
«Υποστολή σημαίας για τα 12 μίλια στο Αιγαίο, 6 μίλια παντού κατ΄απαίτηση του Φιντάν (Τούρκου ΥΠΕΞ)»– συμβουλεύει ο κ. Ροζάκης, βλέπε άρθρο του στο KReport και τι δήλωσε ο Γιώργος Γεραπετρίτης στη Νίκη Λυμπεράκη στους Δελφούς.
«Εγώ θέλω να αφήσω μια παρακαταθήκη ήσυχης γειτονίας…Πρέπει να δούμε τα πράγματα με γενναιότητα…δύσκολη συζήτηση πιθανότατα θα έχει αρνητικές συνέπειες για εκείνον ο οποίος διευθύνει τις συζητήσεις, που πιθανότατα θα είμαι εγώ…σε σχέση με την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών… Θα πρέπει να καθίσουμε να δούμε με την Τουρκία πώς μπορούμε να έχουμε μια ισόρροπη στάση… και να προχωρήσουμε μπροστά και ενδεχομένως να παραπέμψουμε στη Χάγη ή στο Αμβούργο, σε μια διεθνή δικαιοδοσία…Ξέρετε, η παραπομπή σε δικαιοδοσία από μόνη της έχει το στοιχείο της γενναιότητας, διότι πάντοτε αβέβαιη είναι η έκβαση μιας διεθνούς δικαιοδοσίας».
Εν κατακλείδι, το «ΤουρκοΑιγαίο» αποτελεί μέροςευρύτερου τουρκικού σχεδιασμού για άλωση ελληνικών εδαφών και κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Μια στρατηγική που θυμίζει τις εκθέσεις τουΔρ. Νιχάτ Ερίμ το Νοέμβριο του 1956 για το πως να «απανακτήσουν την Κύπρο».Και που ακολουθούν μέχρι σήμερα οι Τούρκοι από το Μεντερές μέχρι τονΕρντογάν.
Με την ελλαδική ηγεσία -όπως και τη κυπριακή-αντί να αντιδρούν δυναμικά να συμμερίζονταιτις παροτρύνσεις ξένων και ντόπιων συνηγόρων της λεγόμενης επαναπροσέγγισης (ξεπουλήματος)… Δικαιώνοντας για ακόμα μια φορά τις προβλέψεις του αείμνηστου Καθηγητή Δρ. Νεοκλή Σαρρή όταν είπε:
«Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα».
Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.
Η Ουάσιγκτον τον υποδέχεται μάλιστα με πολικό ψύχος, αναγκάζοντας τον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να ορκιστεί στο εσωτερικό του Καπιτωλίου – όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν πριν από 40 χρόνια.
Ο Ντόναλντ Τραμπ επιστρέφει και επισήμως από σήμερα, με τον αέρα του θριαμβευτή, στον Λευκό Οίκο.
Η Ουάσιγκτον τον υποδέχεται μάλιστα με πολικό ψύχος, αναγκάζοντας τον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να ορκιστεί στο εσωτερικό του Καπιτωλίου – όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν πριν από 40 χρόνια.
Ο Τραμπ ξεκινά τη δεύτερη θητεία του παντοδύναμος. Με πολύ υψηλά ποσοστά δημοτικότητας και κυρίως έχοντας στο πλευρό του όλους τους αμερικανικούς κολοσσούς. Αλλά και τους περισσότερους δισεκατομμυριούχους στο υπουργικό του συμβούλιο.
Η εταιρική Αμερική έχει αγκαλιάσει τον πρόεδρο Τραμπ, ελπίζοντας ότι με την οικονομική και εμπορική του πολιτική θα κάνει ξανά την Αμερική μεγάλη.
«Στην πρώτη θητεία όλοι με πολεμούσαν», είπε ο Τραμπ σε μια συνέντευξη Τύπου. «Σε αυτή τη θητεία όλοι θέλουν να είναι φίλοι μου».
Στην εξωτερική του πολιτική, ο νέος πρόεδρος θα έχει στόχο να δώσει πίσω στις ΗΠΑ περισσότερη οικονομική δύναμη, διοχετεύοντας όλους τους πόρους στην πατρίδα του – μια πολύ αξιοσημείωτη αλλαγή κατεύθυνσης, δηλαδή.
Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη, πολλοί διερωτώνται αν οι «παγωμένοι άνεμοι» που φυσούν στην αμερικανική πρωτεύουσα την ημέρα της ορκωμοσίας θα περάσουν και στην άλλη ακτή του Ατλαντικού…
Ο Τραμπ, άλλωστε, δεν μπήκε καν στον κόπο να καλέσει την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην τελετή ορκωμοσίας, παρά μόνο την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι. Σημάδι των καιρών, για το ποιους βλέπει ως συμμάχους στην Ευρώπη.
Αλλά και η Ε.Ε. αντιμετωπίζει τη δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ χωρίς σαφή στρατηγική. Με ένα πρωτοφανές ηγετικό κενό και με φόβους για έναν εμπορικό πόλεμο που απειλεί να σπρώξει την Ευρωζώνη στην ύφεση.
Η κατάσταση αυτή ενισχύει τον ακροδεξιό λαϊκισμό. Τα αστικά κόμματα υφίστανται τραυματικές αποτυχίες στις εκλογές. Γιατί δεν μπορούν να βρουν ικανοποιητικές απαντήσεις στις επαναλαμβανόμενες κρίσεις.
Στην προσπάθεια ανταγωνισμού με την Άκρα Δεξιά για τη λαϊκή ψήφο, κάποια κόμματα κινούνται προς τα δεξιά, άλλα βασίζονται σε χαρισματικούς ηγέτες ή σε συνεργασία με την Ακροδεξιά. Όλοι στην Ευρώπη προσπαθούν να προσαρμοστούν, δηλαδή, στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται.
Στην Ελλάδα, μένει να δούμε πόσο η πολιτική Τραμπ θα επηρεάσει και θα αλλάξει το πολιτικό μας σύστημα. Γιατί αλλαγές θα υπάρξουν – γίνονται ήδη. Όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Ο Γκίντεον Ράχμαν, αναλυτής των Financial Times, μιλά με τον Μάικλ Ιγκνατίεφ, τον πρώην ηγέτη του κόμματος των Φιλελευθέρων του Καναδά, για το πώς θα αντιμετωπίσει η χώρα με τον πρόσφατα εχθρικό νότιο γείτονά της όταν υφίσταται αλλαγή ηγεσίας στο εσωτερικό. Συζητούν την απειλή του Ντόναλντ Τραμπ να αυξήσει τους τιμωρητικούς δασμούς στις καναδικές εισαγωγές και πώς να απαντήσουν στην πρότασή του να γίνει ο Καναδάς η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Η «μικρή» κατά πολλούς Ελλάς διαθέτει ένα «πυρηνικό όπλο» που όμως αρνείται να χρησιμοποιήσει. Είναι ο πολιτισμός της και αυτό το λέει ο Δρ Ιωάννης Μάζης σε συνέντευξη του στο millitaire channel. Όσοι βιαστούν να πουν ότι είναι παράδοξο να μιλάμε με τον κ.Μάζη για πολιτισμό καλό θα ήταν να δουν όλη τη συνέντευξη του.
Ο κ.Μάζης παραδίδει μάθημα για την «ήπια ισχύ», την οποία σήμερα στην Αθήνα κάποιοι επικαλούνται μόνο για να «κρυφτούν» και να μην κάνουν τίποτα. Ούτε καν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ήπια ελληνική ισχύ , έστω στην «περίμετρο» μας.
Η Ελλάδα που έχει σχεδόν παντού στον πλανήτη ριζωμένους πληθυσμούς είναι απούσα από παντού. Ειδικά από την γειτονιά της όπου εκτυλίσσονται δραματικές εξελίξεις. Τελευταία στη Συρία, όπου οι ελληνορθόδοξοι της Αντιοχείας ζήτησαν βοήθεια και προστασία από την Ιταλίδα πρωθυπουργό Μελόνι!
Η συζήτηση με τον κ.Μάζη γίνεται με αφορμή το τελευταίο του έργο. Ο καθηγητής Μάζης σχολιάζει και κάνει εκσυγχρονισμό τεκμηρίωσης στο βιβλίο της F.S. Saunders: «Πολιτιστικός ψυχρός πόλεμος – η CIA και ο κόσμος των τεχνών και των γραμμάτων».
Όπως αναφέρει ο ίδιος στην περίληψη του βιβλίου «καθόλην την διάρκεια της θητείας μου ως Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας […] δεν έπαψα να τονίζω τη σημασία του Πολιτισμού ως Γεωπολιτικού Πυλώνα Ισχύος […] μεταξύ των τεσσάρων Γεωπολιτικών Πυλώνων Ισχύος τους οποίους είχα εντάξει στη Θεωρία μου, της Συστημικής Γεωπολιτικής Αναλύσεως […]. Όταν […] εντόπισα το πόνημα της F.S. SAUNDERS, (The Cultural Cold War. The CIA and the World of Arts and Letters, The New Press, NY, 2000) κατάλαβα ότι στην πολύ σοβαρή αυτή έρευνα εύρισκα όλα τα αποδεικτικά στοιχεία της Θεωρίας μου και ειδικά για έναν πολύ ευαίσθητο και δυσκατανόητο πυλώνα γεωπολιτικής ισχύος που οι μαθητές μου εξεπλήσσοντο όταν με άκουγαν να τον διδάσκω αναδεικνύοντάς τον ως τέτοιο. Δεν μπορούσαν να φαντασθούν πως η «αθώα Τέχνη» μπορούσε μέσω της χειραγώγησής της και της προπαγανδιστικής της επιβολής να μετατραπεί σε ισχυρό όπλο κοινωνικοπολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής χειραγώγησης των εθνικών κοινωνικών σχηματισμών!
Το κείμενο αυτό, πλην μερικών ακροθιγών αναφορών (κάποιες αναφορές ή χρήση ελάχιστων στοιχείων του) σε αρθρογραφία ελλήνων ακαδημαϊκών, επιστημόνων, λογοτεχνών, κριτικών τέχνης και σχολιαστών, δεν έχει γίνει ποτέ γνωστό στην συγκλονιστική για τις Τέχνες και τα Γράμματα ολότητά του. Δεν θα ήθελα να αναφέρω έναν ατελή πίνακα των σημαντικών, ούτως ή άλλως συμβολών αυτών στην παρούσα έκδοση και να αδικήσω κάποιον από τους συγγραφείς τους. Επιφυλάσσομαι να το πράξω στην Δεύτερη Εκδοση, κάνοντας μια ιδιαίτερα σχολαστική έρευνα για ό,τι σχετικό έχει γραφεί.
Στόχευσα να εμπλουτίσω το εξαιρετικό αυτό πόνημα της F.S. Saunders με κείμενα τα οποία κατά την διάρκεια της συγγραφής του παρόντος πονήματος δεν ήταν διαθέσιμα στην Συγγραφέα. Και νομίζω ότι, ως ένα βαθμό το πέτυχα, συλλέγοντας, μεταφράζοντας, σχολιάζοντας (με επεξηγηματικά σχόλια πολύτιμα για τον αναγνώστη) και παραθέτοντας στο Παράρτημα Κειμένων Τεκμηρίωσης μια σημαντική σειρά πρωτότυπων εγγράφων που διαφωτίζουν ακόμη περισσότερο τον αναγνώστη για την θεωρητική και ιδεολογική βάση του εγχειρήματος της CIA του Άλλεν Ντάλες από το 1947 μέχρι το 1968.
Όπως γίνεται αντιληπτό, με το βιβλίο αυτό δεν έχω σκοπό να… προαγάγω την… ακαδημαϊκή μου εξέλιξη η οποία έχει λήξει ευδοκίμως εδώ και τρία, περίπου, χρόνια. Ούτε με ενδιαφέρει να… εμπλουτίσω το ήδη ανιαρό στην ανάγνωσή του βιογραφικό μου σημείωμα (uoa scholar ioannis mazis). Επιθυμώ απλώς να ενημερώσω κάθε καλόπιστο και καλλιεργημένο έλληνα πολίτη, που ενδιαφέρεται για την Γεωπολιτική της Τέχνης και του Πολιτισμού σχετικά με το παρασκήνιο των χειραγωγήσεων των κοινωνιών και της Σκέψης στο όνομα της «Ελευθερίας» και του «αντικομμουνισμού». […]
Ο κ.Μάζης είναι μαχητής που χρησιμοποιεί την ήπια ισχύ. Το ταλέντο του στη ζωγραφική γνωστό και μερικά από τα τελευταία του έργα, όπως θα διαπιστώσετε έχουν να κάνουν με σημαντικές μορφές του Ελληνισμού. Το μήνυμα των έργων του , αν έπρεπε να βάλουμε ένα τίτλο είναι «ενότητα-ομοψυχία».
