Αναλύσεις

Τρομάζουν όλους οι τουρκικές βλέψεις στην Κύπρο

Δημοσιεύτηκε στις

7 Μαΐου 2024 στις 18:00

από τον

Η στρατηγική σημασία της Κυπριακής Δημοκρατίας

Η στρατηγική σημασία της Κυπριακής Δημοκρατίας αναδεικνύεται μόνο μέσα από δράσεις. Και για να υπάρξουν δράσεις πρέπει να υπάρχει διαμορφωμένη πολιτική και καθορισμένο πλαίσιο υλοποίησης της. Αυτά συνδέονται με εκείνο που για χρόνια αναδεικνυόταν σε σχέση με την ανάγκη αξιοποίησης της γεωστρατηγικής σημασίας της χώρας.

Η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει μέρος της ανακατανομής ισχύος, γνωρίζοντας το μέγεθος και τις δυνατότητες της, αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση και την ιδιότητά της ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. Άλλωστε η Λευκωσία έχει κάνει δυο στρατηγικού βάθους κινήσεις με την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διαμόρφωση Ενεργειακού Προγράμματος. Αυτά για να έχουν σημασία πρέπει να στηρίζονται σε πολιτικές υλοποίησης.

Η πρωτοβουλία της «Αμάλθειας», που σχεδιάσθηκε για να μεταφερθεί από τη Λάρνακα στη Γάζα ανθρωπιστική βοήθεια στους Παλαιστίνιους, είχε χλευαστεί στο εσωτερικό και υποβαθμίσθηκε αρχικά από διεθνείς παίκτες. Με επιμονή και συστηματική δουλειά η Λευκωσία κατάφερε να ενταχθεί στη μεγάλη εικόνα των εξελίξεων το σχέδιο αυτό. Και κατάφερε να εξασφαλισθεί η συναίνεση όλων των εμπλεκόμενων αλλά και διεθνών παικτών, με πρώτιστο στόχο να μεταφερθεί βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους της Γάζας, που δίνουν μάχη επιβίωσης.

Παράλληλα, η Κυπριακή Δημοκρατία έχοντας να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα με τις μεταναστευτικές ροές, ανέλαβε πρωτοβουλίες. Προώθησε αυξημένα μέτρα, μεταξύ αυτών και περιπολίες στα ανοικτά της χώρας. Η Κύπρος έχει υποχρεώσεις και τις τηρεί ενώ μια χώρα υπό κατοχή πάντα οφείλει, όπως πράττει άλλωστε, να αντιμετωπίζει με ευαισθησία τους ανθρώπους αυτούς που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Είναι κι αυτοί θύματα του πολέμου αλλά και των εμπόρων ανθρώπινων ζωών, όπως είναι οι διακινητές, που έχουν ανακαλύψει μια «χρυσοφόρα δουλειά». Ταυτόχρονα με τα μέτρα, οι πρωτοβουλίες αποσκοπούσαν να εμπλέξουν και την Ευρωπαϊκής Ένωση. Προφανώς και η εμπλοκή της Ένωσης, η έκφραση αλληλεγγύης δεν είναι αυτονόητη και δεδομένη. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Και για μικρά κράτη η προσπάθεια φαντάζει τιτάνια. Γι αυτό και η επίσκεψη του Προέδρου Χριστοδουλίδη και της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στη Βηρυτό δεν έγινε τυχαία, ούτε και αυτόματα επειδή το ζήτησε ο ηγέτης ενός κράτους-μέλους. Είναι προφανώς αποτέλεσμα προσπαθειών.

Στην εξίσωση θα πρέπει να μπει και το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να διαδραματίσει ρόλο στην περιοχή. Παρά τις εσωτερικές ισορροπίες, ενίοτε και ανισσοροπίες και την εξάρτηση από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, προφανώς και στις Βρυξέλλες υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν μια αυτόνομη παρέμβαση. Ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. που γεωγραφικά γειτνιάζει με την περιοχή της Μέσης Ανατολής και το οποίο έχει καταφέρει να έχει καλές σχέσεις με όλες σχεδόν τις χώρες είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Μπορεί να είναι μικρή χώρα αλλά έχει δυνατότητες και το γνωρίζουν εταίροι μας. Ο προγραμματισμός και η πραγματοποίηση της επίσκεψης στο Λίβανο το επιβεβαιώνει. Όπως και το γεγονός ότι υπήρξε και εμπλοκή κι άλλων ηγετών προς την κατεύθυνση στήριξης των αιτημάτων της Λευκωσίας προς τη Βηρυτό. Όπως του Γάλλου Προέδρου, Εμμανουέλ Μακρόν.

Η Κυπριακή Δημοκρατία με κινήσεις και ενέργειες, όπως τις παρακολουθούμε, επιχειρεί να αξιοποιήσει αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημα. Τούτο θα πρέπει να εμβολιάσει και τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού. Και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο μιας συμφωνίας. Αλλά και αναφορικά με την εμπλοκή των διαφόρων τρίτων, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν εξυπηρετούνται τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή εάν η Κυπριακή Δημοκρατία είναι υπό τουρκικό έλεγχο. Δεν εξυπηρετούνται από μια συμφωνία στο Κυπριακό, που θα καθιστά το νησί προτεκτοράτο της Άγκυρας. Πρέπει να τους τρομάζει. Ούτε και τους εξυπηρετεί- πρωτίστως εμάς- μια μακρά εκκρεμότητα, όπου η κατοχική δύναμη εδραιώνει την παρουσία της.

Φιλελεύθερος

Σχετικά θέματαΚύπρος

Σταύρος Καλεντερίδης

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Επιστρέφει με τον αέρα του θριαμβευτή!

Η Ουάσιγκτον τον υποδέχεται μάλιστα με πολικό ψύχος, αναγκάζοντας τον νέο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών να ορκιστεί στο εσωτερικό του Καπιτωλίου – όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν πριν από 40 χρόνια.

Δημοσιεύτηκε

12 ώρες πριν

στις

20 Ιανουαρίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος • psilosm@naftemporiki.gr

Ο Ντόναλντ Τραμπ επιστρέφει και επισήμως από σήμερα, με τον αέρα του θριαμβευτή, στον Λευκό Οίκο.

Ο Τραμπ ξεκινά τη δεύτερη θητεία του παντοδύναμος. Με πολύ υψηλά ποσοστά δημοτικότητας και κυρίως έχοντας στο πλευρό του όλους τους αμερικανικούς κολοσσούς. Αλλά και τους περισσότερους δισεκατομμυριούχους στο υπουργικό του συμβούλιο.

Η εταιρική Αμερική έχει αγκαλιάσει τον πρόεδρο Τραμπ, ελπίζοντας ότι με την οικονομική και εμπορική του πολιτική θα κάνει ξανά την Αμερική μεγάλη.

«Στην πρώτη θητεία όλοι με πολεμούσαν», είπε ο Τραμπ σε μια συνέντευξη Τύπου. «Σε αυτή τη θητεία όλοι θέλουν να είναι φίλοι μου».

Στην εξωτερική του πολιτική, ο νέος πρόεδρος θα έχει στόχο να δώσει πίσω στις ΗΠΑ περισσότερη οικονομική δύναμη, διοχετεύοντας όλους τους πόρους στην πατρίδα του – μια πολύ αξιοσημείωτη αλλαγή κατεύθυνσης, δηλαδή.

Την ίδια ώρα, στην Ευρώπη, πολλοί διερωτώνται αν οι «παγωμένοι άνεμοι» που φυσούν στην αμερικανική πρωτεύουσα την ημέρα της ορκωμοσίας θα περάσουν και στην άλλη ακτή του Ατλαντικού…

Ο Τραμπ, άλλωστε, δεν μπήκε καν στον κόπο να καλέσει την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην τελετή ορκωμοσίας, παρά μόνο την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι. Σημάδι των καιρών, για το ποιους βλέπει ως συμμάχους στην Ευρώπη.

Αλλά και η Ε.Ε. αντιμετωπίζει τη δεύτερη θητεία του Ντόναλντ Τραμπ χωρίς σαφή στρατηγική. Με ένα πρωτοφανές ηγετικό κενό και με φόβους για έναν εμπορικό πόλεμο που απειλεί να σπρώξει την Ευρωζώνη στην ύφεση.

Η κατάσταση αυτή ενισχύει τον ακροδεξιό λαϊκισμό. Τα αστικά κόμματα υφίστανται τραυματικές αποτυχίες στις εκλογές. Γιατί δεν μπορούν να βρουν ικανοποιητικές απαντήσεις στις επαναλαμβανόμενες κρίσεις.

Στην προσπάθεια ανταγωνισμού με την Άκρα Δεξιά για τη λαϊκή ψήφο, κάποια κόμματα κινούνται προς τα δεξιά, άλλα βασίζονται σε χαρισματικούς ηγέτες ή σε συνεργασία με την Ακροδεξιά. Όλοι στην Ευρώπη προσπαθούν να προσαρμοστούν, δηλαδή, στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται.

Στην Ελλάδα, μένει να δούμε πόσο η πολιτική Τραμπ θα επηρεάσει και θα αλλάξει το πολιτικό μας σύστημα. Γιατί αλλαγές θα υπάρξουν – γίνονται ήδη. Όπως και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Γκίντεον Ράχμαν: Αποτελεί απειλή ο Τραμπ;

Δημοσιεύτηκε

14 ώρες πριν

στις

20 Ιανουαρίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Ο Γκίντεον Ράχμαν, αναλυτής των Financial Times, μιλά με τον Μάικλ Ιγκνατίεφ, τον πρώην ηγέτη του κόμματος των Φιλελευθέρων του Καναδά, για το πώς θα αντιμετωπίσει η χώρα με τον πρόσφατα εχθρικό νότιο γείτονά της όταν υφίσταται αλλαγή ηγεσίας στο εσωτερικό. Συζητούν την απειλή του Ντόναλντ Τραμπ να αυξήσει τους τιμωρητικούς δασμούς στις καναδικές εισαγωγές και πώς να απαντήσουν στην πρότασή του να γίνει ο Καναδάς η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Ο Ιωάννης Μάζης καταρρίπτει τους μύθους για τη “μικρή” Ελλάδα

Η Ελλάδα που έχει σχεδόν παντού στον πλανήτη ριζωμένους πληθυσμούς είναι απούσα από παντού.

Δημοσιεύτηκε

15 ώρες πριν

στις

20 Ιανουαρίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Η «μικρή» κατά πολλούς Ελλάς διαθέτει ένα «πυρηνικό όπλο» που όμως αρνείται να χρησιμοποιήσει. Είναι ο πολιτισμός της και αυτό το λέει ο Δρ Ιωάννης Μάζης σε συνέντευξη του στο millitaire channel. Όσοι βιαστούν να πουν ότι είναι παράδοξο να μιλάμε με τον κ.Μάζη για πολιτισμό καλό θα ήταν να δουν όλη τη συνέντευξη του.

Ο κ.Μάζης παραδίδει μάθημα για την «ήπια ισχύ», την οποία σήμερα στην Αθήνα κάποιοι επικαλούνται μόνο για να «κρυφτούν» και να μην κάνουν τίποτα. Ούτε καν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ήπια ελληνική ισχύ , έστω στην «περίμετρο» μας.

Η Ελλάδα που έχει σχεδόν παντού στον πλανήτη ριζωμένους πληθυσμούς είναι απούσα από παντού. Ειδικά από την γειτονιά της όπου εκτυλίσσονται δραματικές εξελίξεις. Τελευταία στη Συρία, όπου οι ελληνορθόδοξοι της Αντιοχείας ζήτησαν βοήθεια και προστασία από την Ιταλίδα πρωθυπουργό Μελόνι!

Η συζήτηση με τον κ.Μάζη γίνεται με αφορμή το τελευταίο του έργο. Ο καθηγητής Μάζης σχολιάζει και κάνει εκσυγχρονισμό τεκμηρίωσης στο βιβλίο της F.S. Saunders: «Πολιτιστικός ψυχρός πόλεμος – η CIA και ο κόσμος των τεχνών και των γραμμάτων».

Όπως αναφέρει ο ίδιος στην περίληψη του βιβλίου «καθόλην την διάρκεια της θητείας μου ως Καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας […] δεν έπαψα να τονίζω τη σημασία του Πολιτισμού ως Γεωπολιτικού Πυλώνα Ισχύος […] μεταξύ των τεσσάρων Γεωπολιτικών Πυλώνων Ισχύος τους οποίους είχα εντάξει στη Θεωρία μου, της Συστημικής Γεωπολιτικής Αναλύσεως […]. Όταν […] εντόπισα το πόνημα της F.S. SAUNDERS, (The Cultural Cold War. The CIA and the World of Arts and Letters, The New Press, NY, 2000) κατάλαβα ότι στην πολύ σοβαρή αυτή έρευνα εύρισκα όλα τα αποδεικτικά στοιχεία της Θεωρίας μου και ειδικά για έναν πολύ ευαίσθητο και δυσκατανόητο πυλώνα γεωπολιτικής ισχύος που οι μαθητές μου εξεπλήσσοντο όταν με άκουγαν να τον διδάσκω αναδεικνύοντάς τον ως τέτοιο. Δεν μπορούσαν να φαντασθούν πως η «αθώα Τέχνη» μπορούσε μέσω της χειραγώγησής της και της προπαγανδιστικής της επιβολής να μετατραπεί σε ισχυρό όπλο κοινωνικοπολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής χειραγώγησης των εθνικών κοινωνικών σχηματισμών!

Το κείμενο αυτό, πλην μερικών ακροθιγών αναφορών (κάποιες αναφορές ή χρήση ελάχιστων στοιχείων του) σε αρθρογραφία ελλήνων ακαδημαϊκών, επιστημόνων, λογοτεχνών, κριτικών τέχνης και σχολιαστών, δεν έχει γίνει ποτέ γνωστό στην συγκλονιστική για τις Τέχνες και τα Γράμματα ολότητά του. Δεν θα ήθελα να αναφέρω έναν ατελή πίνακα των σημαντικών, ούτως ή άλλως συμβολών αυτών στην παρούσα έκδοση και να αδικήσω κάποιον από τους συγγραφείς τους. Επιφυλάσσομαι να το πράξω στην Δεύτερη Εκδοση, κάνοντας μια ιδιαίτερα σχολαστική έρευνα για ό,τι σχετικό έχει γραφεί.

Στόχευσα να εμπλουτίσω το εξαιρετικό αυτό πόνημα της F.S. Saunders με κείμενα τα οποία κατά την διάρκεια της συγγραφής του παρόντος πονήματος δεν ήταν διαθέσιμα στην Συγγραφέα. Και νομίζω ότι, ως ένα βαθμό το πέτυχα, συλλέγοντας, μεταφράζοντας, σχολιάζοντας (με επεξηγηματικά σχόλια πολύτιμα για τον αναγνώστη) και παραθέτοντας στο Παράρτημα Κειμένων Τεκμηρίωσης μια σημαντική σειρά πρωτότυπων εγγράφων που διαφωτίζουν ακόμη περισσότερο τον αναγνώστη για την θεωρητική και ιδεολογική βάση του εγχειρήματος της CIA του Άλλεν Ντάλες από το 1947 μέχρι το 1968.

Όπως γίνεται αντιληπτό, με το βιβλίο αυτό δεν έχω σκοπό να… προαγάγω την… ακαδημαϊκή μου εξέλιξη η οποία έχει λήξει ευδοκίμως εδώ και τρία, περίπου, χρόνια. Ούτε με ενδιαφέρει να… εμπλουτίσω το ήδη ανιαρό στην ανάγνωσή του βιογραφικό μου σημείωμα (uoa scholar ioannis mazis). Επιθυμώ απλώς να ενημερώσω κάθε καλόπιστο και καλλιεργημένο έλληνα πολίτη, που ενδιαφέρεται για την Γεωπολιτική της Τέχνης και του Πολιτισμού σχετικά με το παρασκήνιο των χειραγωγήσεων των κοινωνιών και της Σκέψης στο όνομα της «Ελευθερίας» και του «αντικομμουνισμού». […]

Ο κ.Μάζης είναι μαχητής που χρησιμοποιεί την ήπια ισχύ. Το ταλέντο του στη ζωγραφική γνωστό και μερικά από τα τελευταία του έργα, όπως θα διαπιστώσετε έχουν να κάνουν με σημαντικές μορφές του Ελληνισμού. Το μήνυμα των έργων του , αν έπρεπε να βάλουμε ένα τίτλο είναι «ενότητα-ομοψυχία».