Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Φειδίας και ΑΚΕΛ… λόγου χάριν

Δημοσιεύτηκε στις

Η υπό τον Στ.Στεφάνου ηγεσία του ΑΚΕΛ – Αριστερά – Κοινωνική Συμμαχία μετά από το εκλογικό … Φαινόμενο Φειδίας.

Ο Φειδίας έλαβε 71.330 σταυρούς προτίμησης

Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

ΤΟ «ΦΕΙΔΙΑΣ» θα μπορούσε να δοθεί ως όνομα τού… «μεσογειακού τυφώνα» που αίφνης έπληξε κατακούτελα το κομματικό μας σύστημα στις ευρωεκλογές της παρελθούσας Κυριακής 9ης Ιουνίου. Επειδή όντως γέγονε ήδη: Ένας παντελώς άγνωστος στο πολιτικό στερέωμα. Mε παιδίζουσα ειλικρίνεια αυτοπροσώπως δεδηλωμένος αχάπαρος περί πολιτικής, 24ετής εύχαρις νεανίσκος ονόματι Φειδίας Παναγιώτου. Παπαδοπαίδι εκ χωρίου και υπηρετήσας θητεία στα δύσκολα Ο.Υ.Κ. Επιτυχέστατος γιου-τιούπερ και τικ-τόκκερ και ινφλουένσερ, καθώς λένε στην πόλα-σέλα κραταιά πλέον γλώσσα των χαλόου στην διαδικτυακά επικοινωνούσα κοινωνία. Εκκωφαντικά εξέπληξε με 71.330 ψήφους να εκλεγεί πρώτος των ευρωβουλευτών της Κύπρου. Ξεπερνώντας κατά χιλιάδες και τους… γίγαντες τών ισχυροτέρων ΔηΣυ-ΑΚΕΛ. Αφήνοντας άναυδους απ’ έξω, προβεβλημένα στελέχη κι εκλεκτούς των κομμάτων.

– Ο Φειδίας έλαβε 71.330 σταυρούς προτίμησης.

– Δεύτερος ο Φουρλάς του ΔηΣυ με 53.156.

– Τρίτος ο Γ. Γεωργίου του ΑΚΕΛ με 33.488…

– Γιατί, άραγε;

– Προφανώς για… εβδομήντα μία χιλιάδες και τριακοσίους τριάκοντα διαφορετικούς λόγους που συνοψίζονται σε έναν:

– «Κυρίες και κύριοι των κομμάτων δεν σας προτιμούμε».

– Οι 71.330 του Φειδία, αποτελούν το 19,36% των εγκύρων ψήφων. Μπορούν να υπολογίζονται με πειστικό νόημα (στη νόηση όσων δύνανται να εννοήσουν) για την από ετών αυξανόμενη παρακμή των κομμάτων. Ένας «από το πουθενά» Φειδίας στο 19,36%, («εν το πιστεύκω ρε παιθκιά!» είπε) απέναντι στο 24,78% και στο 21,49% όπου κατέπεσαν αντιστοίχως οι ανέκαθεν πρώτοι των ΔηΣυ-ΑΚΕΛ. Προκειμένου να φανούν ευκρινέστερα τα μεγέθη της γενικότερης παρακμής που την σηματοδότησε ως έκλαμψη το Φαινόμενο Φειδίας, αρκούν οι ξεροκέφαλοι αριθμοί των συνολικών δεδομένων:

ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ σώμα, των 683.432 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων:

– Πρώτη «δύναμη» μετρήθηκαν οι 281.156 έχοντες ψήφο, που δεν προσήλθαν στις κάλπες, η Αποχή του 41,14%.

– Ο ΔηΣυ έλαβε 91.316 ψήφους. Ήτοι, ποσοστό 13.36% του εκλογικού σώματος.

– Το ΑΚΕΛ έλαβε 79.163 ψήφους, δηλαδή 11,58%.

– Κι ο Φειδίας 71.330, ποσοστό 10,43%.

– Οι υπόλοιποι έλαβαν: 6,03% ΕΛΑΜ, 5,24% ΔηΚο, 2,73% ΕΔΕΚ, 1,57% Βολτ, 1,14% ΔηΠα, 0,69% οι Οικολόγοι και… ούτω καθεξής πτωτικότερα.

– 25.371 στις κάλπες (6.31%) έριξαν λευκό και,

– 8.450 (2,1%) έριξαν άκυρο…

ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ζαλάδες έπληξαν, ως εκ τούτου, από το βράδυ των αποτελεσμάτων απαξάπαντες τους κομματικούς. Μαζί και τους επί χρόνια διαμορφωτές της Κοινής Γνώμης, ξερόλες και περσόνες τηλεοράσεων και άλλων ΜΜΕ. Εξαιτίας της Φειδιακής Βόμβας Μεγατόνων:

– «Ακραίος καύσωνας στην πολιτική ζωή – Φαινόμενο Φειδίας σάρωσε όλο το κομματικό σύστημα», ήταν την επαύριον χαρακτηριστικός ο πρωτοσέλιδος τίτλος του «Φιλελευθέρου».

– Η δε πιο κομματική από τις εφημερίδες, η «Χαραυγή» του ΑΚΕΛ, οδυρομένη για την κατραπακιά ανήγγειλε: «Ανατροπή του πολιτικού σκηνικού μετά τα αποτελέσματα των εκλογών».

Βεβαίως, για άλλους, πολλαπλάσιους των συρρικνούμενων αριθμών όσων διαβάζουν εφημερίδες, οι… ανατρεπτικές εκλογές ήσαν οι πιο… διασκεδαστικές. Όσο μπορεί να διασκεδάζει κανείς, όταν παρακολουθεί στις οθόνες ένα κομματικό σύστημα να θρηνεί και να ολοφύρεται σαστισμένο που ο κυρίαρχος (μόνο στιγμιαία στις κάλπες) λαός, το έκανε να μην βρίσκει τρύπα να χωστεί…

ΠΡΩΤΗ φορά στις 9 Ιουνίου δοκιμάστηκε στην Κύπρο η επινόηση των πολυ-εκλογών. Την ίδια μέρα, στην ίδια κάλπη, με μια δεσμίδα διαφορετικών χρωμάτων ψηφοδελτίων εκλογές: (1) Ευρωβουλευτών. (2) Περιφερειαρχών. (3) Δημάρχων. (4) Αντιδημάρχων. (5) Δημοτικών Συμβούλων. (6) Εκλογή των εν εκτοπισμώ Δημάρχων σκλαβωμένων από τους Τούρκους Δήμων. (7) Κοινοταρχών. (8) Σχολικών Εφορειών.

– Οι αρμόδιες υπηρεσίες τις διεξήγαγαν με αξιέπαινη επάρκεια.

– Ουδέν σοβαρό παρατράγουδο. Κι ούτε χρειάστηκε να έχουν οι ψηφίσαντες κάποιο… δοκτοράτο πίσω από το παραβάν.

Ίσως να έχει δόση αληθείας η εικασία ότι οι ταυτόχρονες πολυεκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση με το πλήθος των τοπικών φίλων, των γνωστών και των συγγενών της στρατιάς των υποψηφίων, απέτρεψαν την αύξηση της Αποχής στις Ευρωεκλογές.

ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ, πολιτική έποψη και διαχρονική, με τους αριθμούς αξιολόγηση των πραγμάτων, μπορεί ίσως να τεκμηριωθεί ο ισχυρισμός ότι: Ο πιο αποτυχημένος, από την πλειάδα των αποτυχόντων στις εκλογές, υπήρξε η ηγεσία του ΑΚΕΛ. Υπό την έννοια των εξής πασίγνωστων:

(α) Έντεκα χρόνια, από το 2013 το ΑΚΕΛ ασκείται στην καθημερινή επί παντός αντιπολίτευση. Απέναντι στην «πιο διεφθαρμένη», κατά την ορολογία του, 10ετή διακυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔηΣυ. Κι απέναντι στην «ανεπαρκέστατη», όπως το ίδιο την χαρακτηρίζει επί 16 μήνες, κυβέρνηση Χριστοδουλίδη. Για την οποία λένε κιόλας ότι «οι δύο στους τρεις που τον ψήφισαν για Πρόεδρο το έχουν μετανοιώσει». Παρά ταύτα, το εκλογικό σώμα έχει αποφανθεί στις εκλογές της 9ης Ιουνίου ότι το ΑΚΕΛ στην αντιπολίτευση παραμένει… ασκήσιμο. Ανίκανο κι ανάξιο να εισπράξει θριαμβευτικά στις κάλπες την δυσφορία και τα παράπονα των πολιτών.

(β) Αναμετρήθηκε το ΑΚΕΛ+Συμμαχία για την πρωτιά με την παραπαίουσα ηγεσία του ΔηΣυ. Ενός κόμματος διχασμένου από την ήττα Αβέρωφ-Τσουνάμι στις προεδρικές εκλογές του 2023. Πάλιν δεν τα κατάφερε να του πάρει την πρωτιά. Η Αννίτα Δημητρίου, με πολυτραυματισμένο κόμμα και παρά τις αποστασίες, κατάφερε να διατηρήσει τους δύο ευρωβουλευτές, να ξεπεράσει το ΑΚΕΛ, ενώ ο Στέφανος Στεφάνου με τη «ρωμαλέα» Κοινωνική Συμμαχία του ΑΚΕΛ, κατήντησε το κόμμα, για πρώτη φορά, με έναν ευρωβουλευτή.

(γ) Πρόταξε και πρόβαλε και διαφήμιζε εαυτήν, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, ως το «ανάχωμα» απέναντι στην άνοδο των «ακροδεξιών, νεο-ναζιστών, φασιστών» κοκ του ΕΛΑΜ. Κατάφερε στις εκλογές το ανάχωμά της να γίνει… χώμα. Επί του οποίου το ΕΛΑΜ προέλασε για να αυξήσει τους ψηφοφόρους του. Ανερχόμενο στην κλίμακα του τρίτου κόμματος.Αφήνοντας πίσω του, ΔηΚο, ΕΔΕΚ κλπ.

(δ) Το αρχαιότερο και εμπειρότερο από το 1941 κόμμα, το ΑΚΕΛ, μ’ επικεφαλής τον Στ. Στεφάνου, διατελέσαντα επιστήθιο τού αειμνήστου ΠτΔ Δ. Χριστόφια στη διακυβέρνηση 2008-2013, χωρίς ίχνος πλέον από τις παλαιότερες διασπάσεις τύπου ΑΔΗΣΟΚ, «κατορθώνει» εν έτει 2024 μόνο με 7.833 ψήφους να ξεπεράσει το πολιτικό μειράκιο ονόματι Φειδίας. Και άπαντες αντιλαμβάνονται το μέγεθος της αποτυχίας.

(ε) Και εν τέλει, για να γίνει εναργέστερο πώς ο «μεσογειακός τυφώνας Φειδίας» έπληξε κατακούτελα, παραζαλισμένους πλέον τους ΑΚΕΛιστές επιτετραμμένους στη διαμόρφωση Κοινής Γνώμης, προσφέρεται τεκμήριο το πρωτοσέλιδο της προχθεσινής (14.6.2024) εβδομαδιαίας εφημερίδας τους, της «Γνώμης». Έγραψε ότι: «Η σαρωτική νίκη ΑΚΕΛ στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές και παρά την απώλεια μιας έδρας στο ευρωκοινοβούλιο = “Μαγιά” για την μεγάλη αλλαγή στη διακυβέρνηση της Κύπρου» (!!!)

«Παρηορκά στον άρρωστον ώσπου να φκει ψυσιή του», καθώς έλεγαν και οι παλαιότεροι των ΑΚΕΛ, ΕΔΟΝ, ΠΕΟ, ΕΚΑ, ΠΟΓΟ, Μορφωτικών Συλλόγων, Ποδοσφαιρικών Σωματείων, Συναυλιών του Λαϊκού Κινήματος κοκ… αριστερότερα έως… σφυροδρεπανικότερα. Για δε όλους τους άλλους αποτυχόντες, το προ αιώνων γραφέν: «Κατὰ τὸ ἀνθρώπινον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι» (ΘΟΥΚ. Α-22)..

 

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Αναλύσεις

Λουκάς Κατσώνης στους Leaders: «Αν τολμήσει ο Ερντογάν, θα χάσει»

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στην εκπομπή LEADERS στις 20.1.2025 με τον Ηλία Παπανικολάου, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εξωτερικών Υποθέσεων Λουκάς Κατσώνης αναλύει τι σηματοδοτεί στο παγκόσμιο σύστημα η νέα εποχή Τραμπ, πώς θα επηρεάσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και αν η φιλία του Αμερικανού προέδρου με τον Ερντογάν θα αποτελέσει εμπόδιο για τη χώρα μας.

Ο διευθυντής σύνταξης του Geopolitico.gr και δημοσιογράφος του Sportdog.gr Χρήστος Κωνσταντινίδης παρουσιάζει πώς επιτυγχάνεται η γεωπολιτική αναβάθμιση της Κύπρου μετά την υπογραφή τριών σημαντικών αμυντικών συμφωνιών με τις ΗΠΑ. Σ

τη στήλη της εκπομπής που αφορά στην ομογένεια, ο δημοσιογράφος Μπάμπης Πετράκης αποκαλύπτει ότι μέσα στο 2025 θα ανοίξει το γραφείο του ΕΟΤ στην Αυστραλία πράγμα που θα δώσει ώθηση στην τουριστική αγορά της μακρινής ηπείρου για τη χώρα μας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Χώρα της παιδοκρατίας και της εφηβικής διακυβέρνησης

Μια χώρα σε ανώριμη εφηβική δημοκρατία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

To λευκό μαλλί του πενηντάρη της πολιτικής ελίτ, η αυξανόμενη καμπούρα του, ο αργός βηματισμός του, οι λιμουζίνες που οδηγεί καθώς και η έπαρση της εξουσίας αναπόφευκτα τον εμποδίζουν από του να βλέπει το μέγεθος της ανωριμότητας του.

Μια χώρα σε ανώριμη εφηβική δημοκρατία

Γράφει ο Άρης Πετάσης*

Εφηβική δημοκρατία. Μαζί με την ‘πεφωτισμένη δημοκρατία’ οι Αρχαίοι Έλληνες μας είχαν δώσει και άλλες βαρυσήμαντες λέξεις όπως ‘νοησιαρχία’ και νοησιοκρατία.’ Στην άλλη πλευρά μας προσέφεραν και τις έννοιες ‘ανώριμη δημοκρατία’ και ‘παιδοκρατία’ που εύκολα μετατρέπουν μια χώρα σε ανώριμη εφηβική δημοκρατία.

Γράφοντας στο ΤΙΜΕ στις 10 Ιουνίου, 2011 με τίτλο: «Παιχνίδια εξουσίας: Πώς η παιδική συμπεριφορά των κορυφαίων πολιτικών διαμορφώνει τον κόσμο» η Catherine Mayer αναφέρει: «Η δημοκρατία είναι άσκηση στην ενήλικη ζωή (στην ενηλικιότητα)» Και συνεχίζει, «Δεν θέλουμε οι εκλεγμένοι ηγέτες μας να αυτοχαρακτηρίζονται, όπως κάνουν συχνά, δεσπότες ή πατέρες των εθνών μας, αλλά απλά τους θέλουμε να είναι υπεύθυνοι ενήλικες, επικεντρωμένοι στην εκτέλεση των εντολών που τους έχουμε δώσει.»

Ώριμη ηλικία—ανώριμες αποφάσεις; Όλα αυτά μας ωθούν στο να επισκεφτούμε εκ νέου βασικές έννοιες της αναπτυξιακής ψυχολογίας και ιδιαίτερα της εφηβικής/ανώριμης vs της ενήλικης/ώριμης συμπεριφοράς. Με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών του 2019, η ελληνική Βουλή αποτελείτο από άτομα ‘ώριμης’ μέσης ηλικίας—περίπου 53 ετών. Δεν γνωρίζω την μέση ηλικία του τότε υπουργικού συμβουλίου ούτε της σημερινής Βουλής αλλά υπολογίζω πως αυτή θα είναι γύρω στα 50 έτη. Ας δούμε τώρα μερικές αποφάσεις της πολιτικής ελίτ των τελευταίων δεκαετιών για να κρίνουμε κατά πόσο αυτές συνάδουν με την αναμενόμενη ποιότητα πολιτικών με μέση ηλικία (και ωριμότητα) των περίπου 50 ετών. Για να μπορέσει ο αναγνώστης να αξιολογήσει το σημερινό επίπεδο ωριμότητας στη δημόσια ζωή και να βγάλει συμπεράσματα μπορεί να δει πιο κάτω ορισμένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ανώριμου/έφηβου. Ακολούθως μπορεί να διαβάσει παραδείγματα αποφάσεων που χαρακτηρίζονται από οτιδήποτε άλλο εκτός από ωριμότητα. Με βάση την ποιότητα των αποφάσεων, όπως αυτές φαίνονται μέσα από τα πιο κάτω παραδείγματα, θα μπορούσε ο αναγνώστης να αξιολογήσει το επίπεδο των αποφάσεων της πολιτική ελίτ στην κλίμακα: ωριμότητα—ανωριμότητα.

Χαρακτηριστικά ανωριμότητας: ελλιπής συναισθηματική ρύθμιση, απουσία μακροπρόθεσμου προγράμματος, κυριαρχία της στιγμιαίας ικανοποίησης (instant gratification), έλλειψη σεβασμού προς στην γνώμη των άλλων, αχαλίνωτη ανάγκη για επίδειξη, κυριαρχία αυταπάτης, εύκολη αποδοχή του κάθε τι μοδάτου, υπακοή σε ζημιογόνα θελήματα τρίτων της κυρίαρχης παγκόσμιας τάξης—δηλαδή, απουσία διάκρισης.

Ώριμες/ανώριμες αποφάσεις. Ας δούμε τώρα την ποιότητα των πιο κάτω αποφάσεων της πολιτικής ελίτ για να τις κρίνουμε με βάση την κλίμακα ωριμότητα/ευθυκρισία vs ανωριμότητα/συναισθηματισμός: 1.) η πολιτική ελίτ αποφάσισε πως «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία—που δεν μας έχει κάνει κακό… γιατί έτσι μας είπαν να κάνουμε οι πρεσβείες, ενώ είμαστε φίλοι με την Τουρκία των διεκδικήσεων, 2.) Επιφανειακή προσέγγιση εθνικών θεμάτων με την απόφαση για αγορά φευγαλέας ηρεμίας [‘ήρεμα νερά’…για να μην χαλάσει η επόμενη τουριστική σεζόν(!)] που δίνει μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα στην Τουρκία και ζημιώνει την Ελλάδα, 3.) Απόφαση της πολιτικής ελίτ για ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ με χρήση ψευδών στοιχείων…ώστε το κράτος να μπορεί να δανείζεται με χαμηλό τόκο για να ξοδεύει αλύπητα επειδή δεν έχει την ωριμότητα πρώτα να αποταμιεύσει και μετά να ξοδέψει. Ο έφηβος αυτό που θέλει να πάρει το θέλει τώρα, τώρα, τώρα και δεν μπορεί να περιμένει, 4.) Ψήφιση νόμου για τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών αγνοώντας πλήρως την κατακραυγή της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Τον έφηβο/ανώριμο δεν τον ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Σε απάντηση της ερώτησης «γιατί το έκανες αυτό;» ο έφηβος απαντά: ‘έτσι θέλω—έτσι γουστάρω’, 6.) Τυμπανοκρουσίες και αυτοέπαινοι κάθε φορά που ανώτερα κλιμάκια του ελληνικού κράτους συναντούν κάποιο υψηλόβαθμο χώρας της Δύσης και ο οποίος και τους επαινεί ως statesmen! Ο έφηβος παίρνει στα σοβαρά κάθε έπαινο που εισπράττει από τρίτους και επαίρεται, ασχέτως εάν ο έπαινος στο τέλος κάνει κακό σε αυτόν και στους άλλους, 7.) βλέποντας ο πολίτης άτομα της πολιτικής ελίτ πως εμφανίζονται σε δημόσιες εκδηλώσεις παίρνει την εντύπωση του «εγώ είμαι και κανείς άλλος.» Στο έφηβο αρέσει η έπαρσης και κομπορρημοσύνη—ζει με αυτή!, 8.) η πολιτική ελίτ αυταπατάται πως οι αποφάσεις της για κατευνασμό της Τουρκίας είναι ‘σωτήριες’ ενώ στην ουσία αυτές απλά σπρώχνουν το πρόβλημα παρακάτω και ταυτόχρονα το μεγεθύνουν εις βάρος της Ελλάδος.

Οι αποφάσεις πενηντάρη. Η ψυχολογία διδάσκει πως η συμπεριφορά των ανθρώπων εξελίσσεται και αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και πως ο άνθρωπος ωριμάζει πριν φθάσει τα 50 του χρόνια (ο υπολογιζόμενος περίπου μέσος όρος ηλικίας της πολιτικής ελίτ της Ελλάδος.) Άρα, ο Έλληνας πολίτης θα ανάμενε και την ανάλογη ωρίμανση της συμπεριφοράς και των αποφάσεων της πολιτικής ελίτ. Όμως, μια επιφανειακή αξιολόγηση του επιπέδου συζήτησης της πολιτικής ελίτ στην Βουλή ή στους συστημικούς τηλεοπτικούς σταθμούς μάς κάνει να αμφιβάλλουμε κατά πόσο τα συμπεράσματα της επιστήμης της ψυχολογίας είναι ορθά! Βέβαια, δεν είναι και τόσο δύσκολο ένας ενήλικας να ξεχαστεί και να αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν νεαρός στο γήπεδο ή στον αυλόγυρο του σχολείου! Διαβάσαμε πως Έλληνας βουλευτής μιλούσε στο κινητό τηλέφωνο ενώ ανέβαινε στο βήμα και συνέχισε να μιλά στο τηλέφωνο παρά τις παρατηρήσεις συναδέλφων του ενισχύοντας έτσι την εντύπωση περί εφηβικής συμπεριφοράς ακόμη και των πενηντάρηδων της πολιτικής ελίτ. Γνωρίζουμε πως οι έφηβοι το θεωρούν μαγκιά να μιλούν δημόσια στο τηλέφωνο στην προσπάθεια τους για επίδειξη και δημιουργίας εικόνας του ‘είμαι σπουδαίος! Για να μην αγωνιούμε πως είμαστε οι μόνοι με τέτοιες συμπεριφορές αναφέρω πως σε χώρα-πρότυπο για τους ‘εκσυγχρονιστές’ της Ελλάδος η πρωθυπουργός έπαιζε Pokémon Go μέσα στο κοινοβούλιο.

Κατά τις συζητήσεις μεταξύ της πολιτικής ελίτ στη Βουλή βλέπουμε περιπτώσεις όπου ο ένας βουλευτής προσβάλλει τον άλλον ή φωνάζει από την μια άκρη της αίθουσας στην άλλη κινώντας δάκτυλα, χέρια, ακόμη και πόδια ή διακόπτει τον ομιλητή. Βέβαια, σποραδικά βλέπουμε παρόμοιες συμπεριφορές και σε οικονομικά πλουσιότερες χώρες. Δηλαδή, σε χώρες τις οποίες η ελληνική πολιτική ελίτ της περιόδου 1996-2004 θεωρούσε πρότυπα που έπρεπε να αντιγράφουμε ώστε να ‘εκσυγχρονιστεί’ η Ελλάδα και να κλωνοποιηθεί σε κάτι άλλο ο απαξιωμένος Έλληνας. Σε εκείνη την εποχή ο παιάνας ‘τρέξτε να εξυχρονιστούμε γιατι χανόμαστε’ αντικαταστούσε το μνημειώδες, «[…] νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.» Με διάθεση επίδειξης που αρμόζει σε ανώριμο άτομο η περίοδος εκείνη προωθούταν και ως «η χρυσή εποχή του εκσυγχρονισμού.» (sic) Για να είναι ‘in ο ανώριμος αντιγράφει χωρίς να αξιολογεί αυτό που αντιγράφει γι’ αυτό και πριν λίγες μέρες είδαμε την οδηγία για καταγραφή ‘γονέα 1’ και γονέα 2’ αντί πατέρα και μητέρα προσβάλλοντας έτσι και τους λαμπρούς προγόνους μας που αναγνώριζαν μόνο πατέρα και μητέρα στο μνημειώδες «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η Πατρίς.»

To λευκό μαλλί του πενηντάρη της πολιτικής ελίτ, η αυξανόμενη καμπούρα του, ο αργός βηματισμός του, οι λιμουζίνες που οδηγεί καθώς και η έπαρση της εξουσίας αναπόφευκτα τον εμποδίζουν από του να βλέπει το μέγεθος της ανωριμότητας του. Εξάλλου, η ψευδαίσθηση περί ώριμου ανδρός στα 50 δύσκολα πεθαίνει!

*Συγγραφέας τους βιβλίου Leadership Triumphs & Failures. (AMAZON.COM)

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Οδοστρωτήρας Τραμπ!

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Τρίτης 21 Ιανουαρίου 2025

Δημοσιεύτηκε

στις

Θέματα Εκπομπής 21ης Ιανουαρίου 2025
1. Τι περιμένει η κυβέρνηση από τον Τραμπ, που επελαύνει ως οδοστρωτήρας, σε ελληνοτουρκικά και οικονομία
2. Κύπρος: Ο Τατάρ δεν απάντησε στην πρόταση οκτώ σημείων του Χριστοδουλίδη 30:40
3. Συρία: Οι Δρούζοι πήραν τα όπλα και εξεδίωξαν τους τζιχαντιστές από γειτονιές της Δαμασκού 37:10
4. Ισραήλ: Παραιτήθηκε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Χέρτσι Χαλεβί 45:00
5. ΗΠΑ: Ο Τραμπ τα αλλάζει όλα 49:20

 

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτική4 λεπτά πριν

Δημοσίευμα στην TAZ δημιουργεί θέμα για τις νησίδες στον Έβρο

Aναφέρεται σε έρευνα της ΜΚΟ Forensis που δείχνει «πως πρόσφυγες γίνονται θύματα των ανεπίλυτων συνοριακών διενέξεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας»

Αναλύσεις1 ώρα πριν

Λουκάς Κατσώνης στους Leaders: «Αν τολμήσει ο Ερντογάν, θα χάσει»

Στην εκπομπή LEADERS στις 20.1.2025 με τον Ηλία Παπανικολάου, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εξωτερικών Υποθέσεων Λουκάς Κατσώνης αναλύει τι σηματοδοτεί...

Πολιτική2 ώρες πριν

Αντιδράσεις στον τουρκικό Τύπο για τον νέο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Ο Μάρκο Ρούμπιο είπε ότι η Τουρκία στρέφεται προς την αυταρχική διακυβέρνηση υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και οι...

Απόψεις2 ώρες πριν

Αναβάπτισμα Μητσοτάκη με… απεταξάμην τον σατανά! Νέα αποκήρυξη της Woke ατζέντας και επαναφορά στα δύο φύλα – Με λένε Ρίζο και όπως τα θέλω τα γυρίζω

Ναι, τυχαίνει να πιστεύω ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτό...

Ιστορία - Πολιτισμός3 ώρες πριν

Ένα ταξίδι γεύσεων από τη Μικρά Ασία στη Δράμα

Στην κουζίνα του ξενοδοχείου Νέσσος, στο Παρανέστι Δράμας, η ιστορία της Μικράς Ασίας ζωντανεύει μέσα από μία συνταγή

Δημοφιλή