Οι φερέλπιδες νέοι της ΣΜΥΝ μας υπενθυμίζουν πως όχι μόνο δεν έχει καμία θέση η κατοχική Τουρκία στην άμυνά μας – κάτι το οποίο από μόνο του ακούγεται παράδοξο αν όχι προκλητικό – αλλά δεν έχει καμία θέση ως υποψήφιο μέλος προς ένταξη στην ΕΕ.

Γράφει ο Σταύρος Καλεντερίδης

Η Τουρκία είναι μια αναθεωρητική και ιμπεριαλιστική χώρα

Στηρίζει την διεθνή τζιχαντιστική τρομοκρατία (Αλ Κάιντα, ISIS), επιτίθεται σε αμάχους, σχολεία και νοσοκομεία (Β. Ιράκ, Ροζάβα), εξοπλίζει δυνάμεις εισβολής (τους Αζέρους στο Αρτσάχ), απειλεί με ευθύ και προκλητικό τρόπο την Ελλάδα (casus belli, θα έρθουμε νύχτα, θα σας βομβαρδίσουμε με τους Tayfun, η Θεσσαλονίκη είναι τουρκικό σύνορο, κτλ.), και παραμένει κατοχική δύναμη στην Κυπριακή Δημοκρατία μετά από την διπλή παράνομη εισβολή του ’74 κατά την οποία ο στρατιωτικός της όχλος επιδόθηκε σε βιασμούς, λεηλασίες και δολοφονίες αμάχων Ελλήνων.

Προφανώς και αποτελεί απειλή για τον Ελληνισμό και μόνο οι ανίδεοι, οι εθνικά απονευρωμένοι και οι εθελόδουλοι αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν.

Το δίκαιο σύνθημα των σπουδαστών της Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού έχει μεγάλη πολιτική αξία για το εσωτερικό της χώρας μας, αλλά και μια ευρύτερη γεωπολιτική διάσταση.

Την στιγμή που οι διεφθαρμένες ψευτο-ελίτ των Βρυξελλών ετοιμάζονται να εντάξουν την πειρατική Τουρκία στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική άμυνας και ασφάλειας, ο Ελληνισμός πρέπει να αντιδράσει.

Η πρόεδρος της Κομισιόν, φον ντερ Λάιεν, και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, αποκάλυψαν ότι οι Τούρκοι θα μπορέσουν να δανειστούν μερικώς με τις πλάτες της ΕΕ και να χρηματοδοτήσουν την αμυντική βιομηχανία τους. Θα επιδοτούμε δηλαδή τα τουρκικά φασιστικά όπλα που μας απειλούν.

Σε αυτό το πλαίσιο οι διαπλεκόμενοι του ευρω-ιερατείου δεν έχουν κάνει το παραμικρό για να καταδικάσουν το πραξικόπημα Ερντογάν στην χώρα του, συλλαμβάνοντας τον μεγαλύτερό αντίπαλό του, τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου. Στο ίδιο πλαίσιο οι εγχώριοι τοποτηρητές των ξένων, σε Ελλάδα και Κύπρο, δεν έχουν τολμήσει να εμποδίσουν την Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση της βάρβαρης τουρκικής πολεμικής μηχανής. Προφανώς δεν τους το επιτρέπουν οι ταγοί τους, είτε αυτοί βρίσκονται στις Βρυξέλλες, είτε στην Άγκυρα, είτε αλλού.

Σε αυτή την πολυδιάστατη σκακιέρα το εθνικά υπερήφανο μήνυμα των νέων παιδιών της ΣΜΥΝ, δρα σε πολλαπλά επίπεδα.

Αρχικά ακυρώνει το επίπλαστο και κίβδηλο αφήγημα της “ελληνοτουρκικής φιλίας” την οποία έχει πληρώσει ο Ελληνισμός με απανωτές υποχωρήσεις και διολισθήσεις των εθνικών μας θέσεων (π.χ. Συμφωνία των Αθηνών). Μπορεί το πολιτικό σύστημα να είναι διατεθειμένο να παραδώσει «γη και ύδωρ» στην επεκτατική Τουρκία για να διατηρήσουν λίγο ακόμα χρόνο στην εξουσία, αλλά οι Έλληνες πολίτες δεν εξαπατώνται από την εγχώρια χειραγώγηση. Οι σπουδαστές μας θυμίζουν την πολιτική πραγματικότητα και αφυπνίζουν τα εθνικά μας αντανακλαστικά.

Έπειτα, η εθνική υπερήφανη στάση των σπουδαστών της ΣΜΥΝ φέρνει αναγκαστικά στον πολιτικό διάλογο την ανάγκη αποκλεισμού της Τουρκίας από τις ευρωπαϊκές δομές – είτε πρόκειται για τις υφιστάμενες, είτε για τις υπό διαμόρφωση αμυντικές συμφωνίες. Η ιμπεριαλιστική Τουρκία έχει πλέον γαλουχηθεί πολιτικά από τον Ερντογάν, με το τουρκικό στράτευμα να βιώνει ένα παροξυσμό σωβινισμού, ευρισκόμενο σε διαρκή παραλήρημα ανθελληνισμού και εν γένει μισαλλοδοξίας. Ίδια και χειρότερη είναι η κατάσταση της τουρκικής κοινωνίας η οποία έχει εκφασιστεί σε επικίνδυνο βαθμό, είτε λόγω του Ερντογανικού συστήματος εκπαίδευσης με την «Γαλάζια Πατρίδα» που κόβει στην μέση το Αιγαίο, είτε λόγω του κόμματος Ιμάμογλου το οποίο υπερθεματίζει σε υπερθνικιστικές κορώνες, καλώντας σε «απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου που παρανόμως κατέχουν οι Έλληνες».

Σύμφωνα με όλα τα ανωτέρω, το βέτο από Κύπρο και Ελλάδα στην αμυντική διασύνδεση Ευρώπης – Τουρκίας αποτελεί μονόδρομος και η οποιαδήποτε πολιτική υποχώρηση φαντάζει με μειοδοσία.

Οι φερέλπιδες νέοι της ΣΜΥΝ μας υπενθυμίζουν πως όχι μόνο δεν έχει καμία θέση η κατοχική Τουρκία στην άμυνά μας – κάτι το οποίο από μόνο του ακούγεται παράδοξο αν όχι προκλητικό – αλλά δεν έχει καμία θέση ως υποψήφιο μέλος προς ένταξη στην ΕΕ. Με το καθεστώς του υποψήφιου κράτους-μέλους, η Τουρκία απολαμβάνει προενταξιακά ευρωπαϊκά κονδύλια τα οποία επενδύονται σε τουρκικά όπλα που στρέφονται κατά του Ελληνισμού.

Τέλος, αυτά τα νέα παιδιά που αξίζουν την τιμή και τον σεβασμό μας, οδήγησαν σε διασυρμό τις εγχώριες φιλοτουρκικές δημοσιογραφικές και πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες έσπευσαν να τους καταγγείλουν για τον πατριωτισμό τους, χαρακτηρίζοντας «ανιστόρητη» και «φασιστική» την δήλωση πως η Κύπρος είναι Ελληνική, ομολογώντας έτσι τον σκοταδισμό του πνεύματός τους, καθώς και το μένος τους για την διαχρονία του Ελληνισμού. Οφείλουμε λοιπόν ένα μεγάλο ευχαριστώ στα παιδιά αυτά που προκάλεσαν την πέμπτη φάλαγγα να δείξει το ανθελληνικό της πρόσωπο, και μας απέδειξαν εμμέσως ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός εντός.

Το σθένος, το θάρρος και η φιλοπατρία των σπουδαστών της ΣΜΥΝ πράγματι εμπνέουν και γαλβανίζουν τους Έλληνες και απανταχού φιλέλληνες, ενώ το μήνυμα τους είναι ιδιαίτερα επίκαιρο κατά τους εορτασμούς της ενδόξου Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821. Μιας Επανάστασης που μας απήλλαξε από τον απεχθή Οθωμανικό ζυγό, αλλά που παραμένει ανολοκλήρωτη, καθώς εκκρεμεί η απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους ξενοκίνητους ραγιάδες που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να μας καταδυναστεύουν.

Υ.Γ.: Ας το σκεφτούν πολύ προσεκτικά όσοι αξιωματικοί και πολιτικοί εξετάσουν την υπόθεση των παιδιών. Ιδίως αυτοί που θα τολμήσουν να τα τιμωρήσουν θα χαρακτηριστούν άνθρωποι της πέμπτης φάλαγγας και εχθροί της κοινωνίας και των πολιτών. Κάτω τα χέρια σας, διότι θα μας βρείτε απέναντί σας.

Υ.Γ. 2: Μιας και οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν απαξιωθεί αν όχι αποδυναμωθεί με προφανώς βαρύτατες ευθύνες της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, με πολλά στελέχη να τις εγκαταλείπουν, να μην ξεχάσουν να μας ενημερώσουν αυτοί που θα τολμήσουν να «τιμωρήσουν» τους φερέλπιδες νέους, πού θα βρουν τους αντικαταστάτες τους: Στα μέλη της ΟΝΝΕΔ ή της Ομάδας Αλήθειας;

Στο ενδιαφέρον της Chevron να επενδύσει στην ελληνική ΑΟΖ νότια της Κρήτης, ακολουθώντας τα βήματα της ExxonMobil αναφέρεται ο διπλωματικός συντάκτης Νίκος Μελέτης σε άρθρο στο Liberal.gr με τίτλο “Chevron και ExxonMobil βάζουν την Ελλάδα στο ενεργειακό παιχνίδι και απονομιμοποιούν το Τουρκολιβυκό μνημόνιο” .  Αυτή η εξέλιξη ενισχύει τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, καθώς αμφισβητεί την ισχύ του τουρκολιβυκού μνημονίου.

Όπως σημειώνεται στο άρθρο, η επένδυση αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα από μεγάλες αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι αυτή η αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ αποδυναμώνει τις τουρκικές διεκδικήσεις. Η Λιβύη ακολούθησε επίσης μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση, σεβόμενη τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η Chevron ενδιαφέρεται για δύο οικόπεδα νότια της Κρήτης, με σχετικές αποφάσεις να εκκρεμούν από το ελληνικό Υπουργείο Ενέργειας. Συνολικά, η αμερικανική ενεργειακή παρουσία στην περιοχή φαίνεται να ενισχύει τη θέση της Ελλάδας και να αποδυναμώνει την τουρκική επιρροή στη Μεσόγειο, όπως σημείωσε άλλωστε και το Geopolitico.gr στη σχετική ανάρτηση του ρεπορτάζ.

Ακούστε το σχετικό podcast:

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Νίκου Μελέτη στο Liberal.gr:

Η εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον αμερικανικό κολοσσό CHEVRON για δυναμική είσοδο στην ελληνική ΑΟΖ αποτελεί φυσικά μια ψήφο εμπιστοσύνης σε ενεργειακό και επενδυτικό επίπεδο για τη χώρα μας. Όμως, λόγω της ιδιομορφίας της περιοχής νότια της Κρήτης, σηκώνει μελλοντικά και μια ασπίδα προάσπισης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα οποία απειλεί και αμφισβητεί η Τουρκία μέσω και του τουρκολιβυκού μνημονίου.

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας την Τετάρτη (26/03) στο Υπουργικό Συμβούλιο, αποτύπωσε αυτή ακριβώς τη διάσταση τονίζοντας ότι «η αμερικανική πολυεθνική αναγνωρίζει έμπρακτα την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην περιοχή, ενώ θέλω να επισημάνω ότι και η Λιβύη, η οποία πρόσφατα δημοπράτησε θαλάσσια οικόπεδα στη δική της ΑΟΖ, ακολούθησε και αυτή τη μέση γραμμή, σεβόμενη δηλαδή ουσιαστικά τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα».

Την Τετάρτη (26/03), ο Υπουργός Ενέργειας Σ. Παπασταύρου ανακοίνωσε την εκδήλωση ενδιαφέροντος της Chevron για τα οικόπεδα Νότια της Κρήτης Ι και Νότια της Κρήτης ΙΙ, τα οποία είχαν οριοθετηθεί από το 2014. Πλέον, θα ακολουθήσουν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις: αποδοχής του αιτήματος, προσδιορισμού των γεωγραφικών περιοχών, επιλογής του τύπου της σύμβασης και έγκρισης του κειμένου της προκήρυξης του διαγωνισμού.

Η Chevron θα είναι η δεύτερη, μετά την ExxonMobil, αμερικανική εταιρεία τέτοιου μεγέθους που θα εμπλακεί στο ελληνικό πρόγραμμα έρευνας και αξιοποίησης υδρογονανθράκων. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, γεγονός που οδηγεί τους δύο κολοσσούς να στραφούν στην Ελλάδα και να επενδύσουν σημαντικά κεφάλαια. Φυσικά, για τις νέες περιοχές που επέδειξε ενδιαφέρον η Chevron, θα απαιτηθεί χρόνος, μέχρις ότου γίνει ο διεθνής διαγωνισμός και κατόπιν θα χρειαστεί ένα σημαντικό διάστημα για σεισμογραφικές έρευνες πριν ληφθούν αποφάσεις για τα επόμενα βήματα.

Γεωπολιτικά, είναι σημαντικό ότι και η Ελλάδα μπαίνει με τη σειρά της δυναμικά στο «ενεργειακό κλαμπ» των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, στο οποίο συμμετέχουν το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κύπρος και ο Λίβανος. Εφόσον, μάλιστα, διαπιστωθεί η ύπαρξη κοιτασμάτων, η Ελλάδα λόγω της θέσης της θα μπορούσε να αποτελέσει έναν σημαντικό κόμβο παραγωγής αλλά και μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρώπη, κάτι που ενισχύει και τη διαπραγματευτική της θέση έναντι εταίρων και συμμάχων.

Όμως, εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι και η Chevron, μετά την Exxon Mobil, δείχνει να αψηφά τις προειδοποιήσεις και απειλές που είχαν εκτοξευθεί στο παρελθόν για τη χάραξη των οικοπέδων νότια της Κρήτης, κυρίως από τη Λιβύη, αλλά και από την Τουρκία.

Όλα τα οικόπεδα οριοθετήθηκαν με βάση τη λεγόμενη Τροπολογία Μανιάτη (2011), η οποία όριζε ότι στην περίπτωση μη ύπαρξης συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες, η Ελλάδα εκλαμβάνει ως εξωτερικό όριο της ΑΟΖ της τη μέση γραμμή.

Η Λιβύη είχε διαμαρτυρηθεί για την αρχική οριοθέτηση των οικοπέδων, δηλώνοντας ότι επικαλύπτουν τη λιβυκή υφαλοκρηπίδα. Μετά το 2019, όταν υπογράφηκε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, υπήρχε πάντοτε η ανησυχία στην Αθήνα ότι η Λιβύη, με την παρότρυνση της Άγκυρας, θα επιχειρήσει να εφαρμόσει στην πράξη το Μνημόνιο και στη δική της πλευρά της γραμμής οριοθέτησης νότια της Κρήτης, «ωθώντας» προς τα πάνω τη μέση γραμμή.

Η Λιβύη, μάλιστα, έχει υπογράψει και δεύτερο Μνημόνιο με την Τουρκία, το οποίο προβλέπει τη συνεργασία των δύο χωρών και την ανάθεση στην τουρκική κρατική εταιρεία TPAO ερευνών για υδρογονάνθρακες στις θαλάσσιες περιοχές της Λιβύης.

Η Αθήνα υποδέχθηκε με ικανοποίηση το γεγονός ότι η Λιβύη, στην προκήρυξη για τον διαγωνισμό για σειρά οικοπέδων (7 Μαρτίου), φρόντισε ώστε τα υπεράκτια οικόπεδα να κινηθούν στη βάση της μέσης γραμμής που έχει μονομερώς ορίσει η Ελλάδα και στην οποία στηρίχθηκε και η χάραξη των ελληνικών οικοπέδων.

Αυτή η κίνηση, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, δείχνει πως η Λιβύη δεν έχει πρόθεση να προκαλέσει την Ελλάδα με τετελεσμένα, αμφισβητώντας στην πράξη τη μέση γραμμή, η οποία στη χάραξή της έχει στηριχθεί στις ελληνικές θέσεις για τον υπολογισμό της επήρειας της Γαύδου και άλλων μικρών νησιών και απορρίπτοντας το κλείσιμο του Κόλπου της Σύρτης.

Πάντως, η είσοδος των δύο αμερικανικών κολοσσών στα οικόπεδα αυτά, νότια μέχρι νοτιοδυτικά της Κρήτης, δημιουργεί ένα τετελεσμένο, το οποίο θα αποδειχθεί ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο για τη χώρα μας, όταν και όποτε Ελλάδα και Λιβύη καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Όλα αυτά, βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι η ExxonMobil, που έχει ολοκληρώσει τις έρευνες, θα αποφασίσει να προχωρήσει σε δοκιμαστική γεώτρηση και τα αποτελέσματα θα είναι επιτυχή και οι έρευνες της Chevron θα ανακαλύψουν την ύπαρξη κοιτασμάτων, που θα οδηγήσουν την εταιρεία σε επενδύσεις για την αξιοποίησή τους.

Οι τελευταίες εξελίξεις, τόσο με την οριοθέτηση των λιβυκών οικοπέδων νοτίως της μέσης γραμμής, όσο και με την είσοδο, μετά την ExxonMobil και της Chevron, στα δύο οικόπεδα που γειτνιάζουν με τη γραμμή οριοθέτησης του παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου, είναι σημαντικές, καθώς ενισχύουν τις ελληνικές θέσεις για οριοθέτηση στη βάση των αρχών του Δικαίου της Θάλασσας.

Ταυτόχρονα, αποδυναμώνουν το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και τον μονομερή και αυθαίρετο ορισμό της «τουρκικής ΑΟΖ», η οποία επιχειρεί να εξαφανίσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον χάρτη που μονομερώς έχει καταθέσει η Τουρκία στον ΟΗΕ, επιχειρείται ο περιορισμός της Ελλάδας στα χωρικά ύδατα των 6 ν.μ. ανατολικά του τόξου Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου και Κρήτης.

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ενισχύεται διπλωματικά η χώρα μας, καθώς η έμπρακτη αξιοποίηση της ελληνικής μη οριοθετημένης ΑΟΖ με τη Λιβύη και η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της προχωρά, έχοντας πλέον ως «ασπίδα» και την παρουσία των αμερικανικών πετρελαϊκών κολοσσών και συγχρόνως εφόσον ο προγραμματισμός προχωρήσει κανονικά, αποδυναμώνεται και απονομιμοποιείται ακόμη περισσότερο το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.

Στη στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσον αφορά την Τουρκία, μετά τους πανηγυρισμούς στον Λευκό Οίκο για την ελληνοαμερικανική συνεργασία αναλύει σε άρθρο της η ιστοσελίδα Hellas Journal του Μιχάλη Ιγνατίου. Στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ τέθηκαν καίρια ερωτήματα, οι απαντήσεις στα οποία ήταν «περίεργες», κάτι που δείχνει ότι πιθανώς να έχει ξεκινήσει συζήτηση για κυρώσεις και για το θέμα των F-35, με την ιστοσελίδα να υποστηρίζει την ύπαρξη πληροφόρησης προς αυτήν την κατεύθυνση. Η αλλαγή στάσης φαίνεται να σχετίζεται με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις και την τουρκική επιθετικότητα. Αναφέρεται ότι η Τουρκία ενδέχεται να υποστεί συνέπειες λόγω της πολιτικής της και της στάσης της απέναντι στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Επίσης υπάρχουν ενδείξεις ότι η συζήτηση για πιθανές κυρώσεις μπορεί να έχει ενεργοποιηθεί ξανά, αν και ακόμα δεν υπάρχει ξεκάθαρη απόφαση. Το άρθρο υπογραμμίζει ότι η κατάσταση είναι ρευστή, αλλά η στάση των ΗΠΑ δείχνει πως κάτι αλλάζει σε σχέση με την προσέγγισή τους προς την Τουρκία.

Διαβάστε αναλυτικά:

Ο ισλαμιστής υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν βρίσκεται ακόμα στην Ουάσιγκτον μαζί με άλλους Τούρκους αξιωματούχους και παλεύει να πείσει τους συνομιλητές του για την ανάγκη να αρθούν οι κυρώσεις ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την αγορά από την Τουρκία των αμερικανικών μαχητικών F-35.

Υπάρχουν αντιδράσεις και μέσα στην αμερικανική κυβέρνηση αλλά για το θέμα αυτό θα αποφασίσει ο ίδιος ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό είναι μέγα πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι η συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο με τον Τούρκο ομόλογό του, δεν πήγε καλά. Το είδαμε και στις δημόσιες ανακοινώσεις. Άλλα ο ένας άλλα ο άλλος.

Θέσαμε ξανά σήμερα ένα βασικό ερώτημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η απάντηση είναι θα έλεγα περίεργη και ύποπτη, καθώς μας προετοιμάζει για εξελίξεις:

Ρωτήσαμε αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξετάζει το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων CAATSA -που αφορά τις αγορές πολεμικού υλικού από τη Ρωσία- στην Τουρκία, η οποία έχει αγοράσει το ρωσικό σύστημα S-400 παραβιάζοντας τον αμερικανικό νόμο.

Και είπαμε επίσης τα εξής: Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τουρκία εξακολουθεί να παραβιάζει το νόμο CAATSA – και αφότου επιβάλατε κυρώσεις στην Τουρκία, οι Τούρκοι έχουν γίνει χορηγοί τρομοκρατικών ομάδων όπως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ – γιατί να το σκεφτεί η αμερικανική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή; Εννοούμε την άρση των κυρώσεων.

Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μας απάντησε, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος, τα εξής ανησυχητικά:

• «Δεν πρόκειται να σχολιάσουμε τις ιδιαιτερότητες των συζητήσεών μας με την Τουρκία για αυτό το θέμα.
• Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος και συνεχίζουμε να δεσμευόμαστε για πιθανές ευκαιρίες για την ενίσχυση της σχέσης μας σε μια σειρά τομέων».

Γιατί είναι περίεργη η δήλωση; Επειδή μέχρι τώρα μας απαντούσαν ότι η γνωστή θέση δεν αλλάζει; Ποια είναι η γνωστή θέση; Ότι όσο η Τουρκία έχει στην κατοχή της το ρωσικό σύστημα S-400 οι κυρώσεις θα παραμείνουν. Και δεν θα δικαιούται να αγοράσει τα μαχητικά F-35.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, η Τουρκία και οι ΗΠΑ θα ξεκινήσουν τεχνικές συνομιλίες για τα F-35 και το πρόβλημα που δημιουργεί η παρουσια των S-400 στο τουρκικό έδαφος.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΗΛΩΣΗ:

Οι απαιτήσεις για την αγορά των (αμερικανικών) F-35 από την Τουρκία είναι γνωστές και η πολιτική μας δεν έχει αλλάξει. Η συνεχιζόμενη διαλειτουργικότητα της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ παραμένει κρίσιμη προτεραιότητα των ΗΠΑ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να δεσμεύονται να εφαρμόζουν σθεναρά τις κυρώσεις CAATSA για να αποτρέψουν τις εξαγωγές όπλων που φέρνουν στη Ρωσία έσοδα, πρόσβαση και επιρροή.

Προσβλέπουμε στην επίλυση αυτού του ζητήματος με την Τουρκία με παραγωγικό τρόπο.

Αναρωτήθηκα πραγματικά: Τι στο καλό είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος στα πέντε λεπτά που του έδωσε ο Πρόεδρος Τραμπ; Μίλησε για τα εθνικά μας θέματα; Αναφέρθηκε στα F-35 και στην ανάγκη να ΜΗΝ δοθούν την Τουρκία; Ή πήγε μόνο για τα πανηγύρια;

Το πρόβλημα παίρνει μεγάλες διαστάσεις, καθώς διασταυρωμένες πληροφορίες της Hellas Journal, αναφέρουν ότι ο Φιντάν άλλα άκουσε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλα πληροφορήθηκε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, ο Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς, ο προσωπικός σύμβουλος του Ερντογάν.