Αναλύσεις
Τ’ ακατόρθωτα του Ερντογάν…

«Εάν θέλεις ειρήνη, να ακούς και να εκτελείς ό,τι σου λέω εγώ»…
ΤΟΤΕ που ανήλθε στην εξουσία, το 2002, ο Ερντογάν, με τον μανδύα του «ευρωπαϊστή, ισλαμο-δημοκράτη» και τον ήθελαν οι ΗΠΑ μαζί τους λόγω Κουβέιτ για να εισβάλουν και από την Τουρκία στο Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν, οι Αγγλοαμερικάνοι αξιοποιώντας το ταμιευτήριο των 28χρονων (1974-2002) διαδοχικών διαπραγματευτικών υποχωρήσεων των Ηττημένων Μυαλών του Ελληνισμού (Αθηνών τε και Λευκωσίας) στο Κυπριακό, του είχαν προσφέρει, με Σχέδιο «λύσης» του Γ.Γρ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, την ευκαιρία νομιμοποίησης των «τετελεσμένων» του Αττίλα ’74 και μετατροπής της Κύπρου σε ελεγχόμενο από την Τουρκία οιονεί προτεκτοράτο. Δεν κατόρθωσε όμως ο Ερντογάν με το ΝΑΙ του, και με τις περί win-win πολλών μπαγαποντιές, να ξεγελάσει τον ψήφω αποφασίσαντα το λαϊκό 76% ΟΧΙ κυπριακό Ελληνισμό. Δεν κατόρθωσε ο Ερντογάν να καταστήσει Εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία. Ούτε και ν’ ανακόψει την Ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρ’ όλες τις περί «άνευ ορίων» τότε απειλές του.
ΒΕΒΑΙΩΣ δεν εγκατέλειψε ποτέ, από τότε μέχρι και σήμερα, τα τουρκικά επεκτατικά σχέδια ο Ερντογάν. Αντιθέτως ανέπτυξε ευρύτερα τους σχεδιασμούς του, με νεο-οθωμανικής ηγεμονίας πλέον στην περιοχή επιδιώξεις, στον Καύκασο, στην Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Βόρειο Αφρική, οραματιζόμενος ρόλο τουρκικής υπερδύναμης στον κόσμο έναντι πάντων. Στρατηγικά σχέδια, επιδρομικές ρητορικές, επιδειξιομανίες «σκακιστή παγκοσμίου εμβέλειας», επίμονες εξοπλιστικές προπαρασκευές, νεο-σουλτανικές επάρσεις, ποδηγετήσεις τζιχαντιστικών ισλαμιστών, εργαλειοποιήσεις άτυχων μεταναστευτικών πληθυσμών, κορδώματα νεο-Πορθητή στην Αγιασοφιά και στη Μονή της Χώρας, αυτοπροαλειφόμενου προστάτη πάντων των Μουσουλμάνων της Ευρώπης, με εκφωνούμενα ακαταπαύστως «Σύνορα της Καρδιάς» του, με «Γαλάζιες Πατρίδες» στις θάλασσες, και μισοφέγγαρες «Πατρίδες στους Αιθέρες» και με στεντόρειους εκφοβιστικούς βρυχηθμούς «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», ώστε τρομοκρατώντας τους εθισμένους στην δειλία στερημένους τόλμης και αρετής, να επιβάλει με στρατιωτικό καταναγκασμό τη συμμόρφωση στο τουρκικών προδιαγραφών «δίκαιο των θαλασσών» κόντρα στο ισχύον διεθνές δίκαιο.
– Τουρκική σύνοψη του οποίου είναι σαφώς το «εάν θέλεις ειρήνη, να ακούς και να εκτελείς ό,τι σου λέω εγώ»…
– Σύνοψη, όμως, των έως τώρα «κατορθωμάτων» του Ερντογάν είναι ότι, επί 22 συναπτά έτη δεν τόλμησε ούτε βραχονησίδα στο Αιγαίο, ούτε τουρκική κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΠΡΩΤΟΝ, διότι γνωρίζει ο Ερντογάν πως απέναντί του υπάρχει ικανή Αποτρεπτική Ισχύς του Ελληνισμού. Η οποία δεν του επιτρέπει να ρισκάρει. Ισχύς στρατιωτική, διπλωματική διεθνο-πολιτική, οικονομική, κοινωνικής συνοχής, και αποφασιστικότητας που – προπάντων και κυρίως – δεν πάσχει πλέον από αυτοκαταστροφικές προγονικές πανούκλες εμφυλιο-πολεμικών παθών. Γνωρίζει ο Ερντογάν ότι Ελλάς και Κύπρος δεν είναι σαν την εμφυλίως ρημαγμένη Συρία. Ελληνική ισχύς ενδυναμωθείσα εξαιτίας και των δικών του νεο-οθωμανικών απειλών.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, διότι τρέμει ο Ερντογάν από αγιάτρευτους ενδο-τουρκόθεν εφιάλτες. Ξέρει ότι τα παραδοσιακά τουρκικά ορμέμφυτα εντός Τουρκίας, τον περιμένουν στην γωνία. Και δεν ξεχνά την εικόνα του ανατραπέντος το 1960 Πρωθυπουργού Αντνάν Μεντερές, κρεμασμένου στην τουρκική κεμαλική αγχόνη. Γνωρίζει ήδη από της ανόδου του στην εξουσία το στρατιωτικό «Σχέδιο Βαριοπούλα» για την ανατροπή του, μετά από «θερμό» πολεμικό επεισόδιο στο Αιγαίο. Ξέρει, εξ ιδίων, ότι η μακροχρόνια υπομονή όλων όσοι εντός Τουρκίας τον μισούν διαρκώς πολύ περισσότερο από τα «σύνορα της καρδιάς» του δεν τερματίζεται. Γνωρίζει ότι η εξευτελιστική ταπείνωση του τουρκικού στρατού, που ο ίδιος είχε προκαλέσει στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 των Γκιουλενιστών, δεν έπαψε ποτέ να κυοφορεί την αντεκδίκηση.
ΤΡΙΤΟΝ, επειδή βλέπει ότι οι διεθνείς συγκυρίες που έχουν διαμορφωθεί ως προεόρτια Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω της συνεχιζόμενης από 24.2.2022 ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα εξαιτίας της τρομοκρατικής σφαγής αμάχων Ισραηλινών ειρηνιστών, 7.10.2023, από την παλαιστινιακή Χαμάς, διαμορφώνουν σκηνικό στην περιοχή, παραπλήσιο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918, όπου ηττήθηκε και διαλύθηκε η τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, ξεκουμπισμένη έκτοτε και από την Ιερουσαλήμ «της καρδιάς του».
ΕΑΝ ορθά εξιχνιάζεται με όλ’ αυτά ο τουρκικός νεο-οθωμανικός ισλαμιστικός τρόπος σκέψης τού (ουδέποτε απρόβλεπτου) Ερντογάν, μπορεί ευχερέστερα να εξηγηθεί η στροφή του της 7ης Δεκεμβρίου 2023 στην «Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας», την οποία συνυπέγραψε με τον τέως εκφωνημένο υπό του ιδίου «Μητσοτάκης Γιοκ». Για… ήρεμο περιβάλλον στην περιοχή, πίστωση χρόνου, ελληνικά διαπιστευτήρια Τουρκίας προς ΗΠΑ και ΕΕ.
Χωρίς ποτέ την παραμικρή έκπτωση της τουρκικής βουλιμικής και επιδρομικής ρητορικής στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στην Θράκη, ή την υποστολή των επεκτατικών λαβάρων της «Γαλάζιας Πατρίδας» και της «κυριαρχικής ισότητας – ισότιμου διεθνώς καθεστώτος» (Δύο Ισότιμων Κρατών) που απαιτεί, ως εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση, για την έναρξη νέων διαπραγματεύσεων για «λύση» τού Κυπριακού.
ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ στα Φοβικά Σύνδρομα, εν Αθήναις και εν Λευκωσία αποφασίζοντες, που κατατρύχονται από την εκ δειλίας μονοδιάστατη ανάγνωση τού Μηλίων Διαλόγου τού αειθαλούς Θουκυδίδη (Ε-89) ότι «ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η ισχύς του και ο αδύναμος υποχωρεί σε ό,τι του το επιβάλλει η αδυναμία του», χρήσιμο είναι να αναστοχαστούν και να μετρήσουν την εκατέρωθεν σύγκριση ισχύος Τουρκίας – Ελληνισμού, με βάση τα ήδη μετρήσιμα πεπραγμένα και ιδίως τα μη πεπραγμένα (και ακατόρθωτα του Ερντογάν) καθ’ όλη την διάρκεια της έως τώρα συνεχιζόμενης Ερντογανοκρατίας 2002 – 2024.
– Είναι επαρκές χρονικό διάστημα για τη συναγωγή των απαραίτητων συμπερασμάτων για την παραπέρα πορεία Ελλάδος και Κύπρου.
– Τ’ ακατόρθωτα του Ερντογάν, εναντίον του Ελληνισμού, επί είκοσι δύο συναπτά έτη της εξουσίας του, δείχνουν σαφέστατα την εμπράγματη σημασία που έχει η αύξηση όλων των συντελεστών της εθνικής ισχύος Ελλάδος και Κύπρου, πρωτίστως της στρατιωτικής και διπλωματικής επιδεξιότητας, για την ικανή αποτροπή της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: (*) «Τουρτζιά τζιαί Ασκερλήες», όπως τα έγραψε στο κορυφαίο της κυπριακής διαλέχτου «Η 9η Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία Κύπρου», ο Βασίλης Μιχαηλίδης. Με την ευκαιρία που ο ικανός συνάδελφος Κορνήλιος Χατζηκώστας, από την σκλαβωμένη Φιλιά της Κύπρου, εξέδωσε το σπουδαίο βιβλίο της απόδοσης στην Νεοελληνική ποιημάτων του εθνικού ποιητή και η πρώτη βιβλιοπαρουσίαση έγινε την περ. Παρασκευή στην Αίθουσα Ηρώων των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ στη Λευκωσία. Κορνήλιε, ευγνωμονούμε. Πανελλήνιας πλέον ανάγνωσης.
Σημερινή

Αναλύσεις
Το ναυάγιο του “Αιώνα της Τουρκίας”
Η διεμβόλιση της τουρκικής στρατηγικής από την Ε.Ε. στις τουρκόφωνες χώρες της Κ. Ασίας με τον Ερντογάν να έχει πιεί το αμείλικτο νερό. Τί πρέπει να πράξουν Ελλάδα και Κύπρος μετά από αυτές τις εξελίξεις;

Η τριετής διάρκεια του «Αιώνα της Τουρκίας», η Ελλάδα και η Κύπρος
Γράφει ο αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης
Η διάσκεψη Ε.Ε. – Τουρκόφωνων χωρών στην Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν στις 4 Απριλίου, έφερε στο προσκήνιο μία νέα εφιαλτική προοπτική για το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας», το οποίο αποτελεί τον πυρήνα της φιλόδοξης υψηλής στρατηγικής του Ρ. Τ. Ερντογάν.
Μετά την διάσκεψη ακολούθησε, η κοινή δήλωση των χωρών, Ουζμπεκιστάν, Καζακστάν Τουρκμενιστάν και Κιργιστάν με την οποία επικαλούμενες αποφάσεις του ΟΗΕ επέκριναν την Τουρκία ως κατοχική δύναμη στην Κύπρο, καθώς και η απόφαση ανοίγματος πρεσβειών από τις τρεις πρώτες στη Λευκωσία. Η Ε.Ε. σε αντάλλαγμα, υποσχέθηκε κονδύλιο 12 δις ευρώ για αναπτυξιακές υποδομές και εκμετάλλευση των πολύ πλούσιων φυσικών πόρων των τουρκόφωνων χωρών της Κεντρικής Ασίας.
Τα πέντε τουρκογενή κράτη, δηλαδή, το Κιργιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν, από το 2018 ενεργούν από κοινού σε θέματα που έχουν σχέση με την ανάπτυξη των υποδομών τους. Το ενδιαφέρον της Ε.Ε. για την περιοχή αυτή, εκδηλώθηκε το 2019. Την ίδια περίοδο, η Τουρκία του Ερντογάν αναζητούσε ένα νέο όραμα μιας και το «Όραμα 2023» της κυβέρνησής του έβαινε σε λήξη. Τον Σεπτέμβριο του 2022, ο Ερντογάν ανακοίνωσε για πρώτη φορά το νέο όραμα του, το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας».
Αυτό προέβλεπε, την ενοποίηση των τουρκογενών χωρών της Κεντρικής Ασίας, χρησιμοποιώντας τον Οργανισμό Τουρκογενών Κρατών ο οποίος αποτελούσε τον απόγονο του πρώην Συμβουλίου Συνεργασίας Τουρκόφωνων Κρατών. Η Τουρκία σε εφαρμογή του Σχεδίου αυτού, επιδιώκει να αποτελεί τον ενεργειακό και εμπορικό κόμβο από την Κεντρική Ασία προς την Ευρώπη. Στην πραγματικότητα η Τουρκία επιδιώκει να αποτελεί τον κεντρικό οικονομικό – ενεργειακό – εμπορικό κόμβο μεταξύ Ασίας – Μέσης Ανατολής – Αφρικής και Ευρώπης.
Το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας», παρουσιάσθηκε επίσημα από τον ίδιο τον Ερντογάν κατά τον εορτασμό της «Ημέρας Δημοκρατίας» της Τουρκίας στις 29 Οκτωβρίου 2022. Από τότε έγιναν πολλά βήματα προς μία πολιτισμική, πολιτική, οικονομική και αμυντική ενοποίηση των χωρών αυτών ενώ απέβησαν άκαρπες οι προσπάθειες της Τουρκίας να επιβάλλει την αναγνώριση του ψευδοκράτους της βόρειας Κύπρου από τις χώρες μέλη του Οργανισμού. Τουρκικές πηγές είχαν αποδώσει μάλιστα την επίσκεψη του Εμίρη του Κατάρ στις τουρκόφωνες χώρες της Κεντρικής Ασίας αμέσως μετά την επανεκλογή του Ερντογάν στις εκλογές της 28 Μαίου 2023, στην πρόθεση του Κατάρ να χρηματοδοτήσει το Σχέδιο «Αιώνας της Τουρκίας».
Γιατί ο Ερντογάν αλλάζει στάση;
Το θέμα της αλλαγής στάσης των τουργενών κρατών έναντι της Κύπρου, δεν προκάλεσε καμία αντίδραση από πλευράς Ερντογάν για την εμπλοκή της Ε.Ε.. Αυτό, αν και αποτέλεσε πρώτη είδηση για τα κεμαλικά ΜΜΕ στην Τουρκία τα οποία έκαναν λόγο για πλήρη αποτυχία της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, τα ερντογανικά ΜΜΕ υποβάθμισαν ή καλύτερα «έπνιξαν» το θέμα.
Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι, μπορεί να προσβλέψει στην υποστήριξη της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση τριών πολύ σοβαρών θεμάτων τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την Τουρκία αλλά και για τον ίδιο προσωπικά. Μάλιστα θεωρούνται τόσο ζωτικά τα θέματα αυτά, που ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος δείχνει αδύναμος μπροστά στην Ε.Ε. την οποία λίγο πριν υποτιμούσε και τις κουνούσε το δάχτυλο, απειλώντας με αποστολή κυμάτων προσφύγων ενώ ταυτόχρονα προέβαλλε αλαζονικά τις τουρκικές δυνατότητες παροχής ασφάλειας στην Ευρώπη.
Είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη του Ερντογάν προς την Ευρώπη, που δέχεται να κλείσει τα μάτια και το στόμα του ακόμη και σε μία διαφαινόμενη ευρωπαϊκή διεμβόλιση των τουρκικών συμφερόντων στην Κεντρική Ασία, απειλώντας ακόμη και το μεγαλεπήβολο Σχέδιο του Ερντογάν, «Αιώνας της Τουρκίας». Έτσι εξηγείται και η πλήρης αφωνία της Άγκυρας στην στάση των τουρκόφωνων χωρών έναντι της Κύπρου και του ψευδοκράτους. Πιθανότατα έτσι να εξηγείται και η προβληματική ή καλύτερα ασθενική αντίδραση της Άγκυρας στην ανακοίνωση από την Ελλάδα του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού (ΘΧΣ).
Το πρώτο θέμα, είναι η ευρωπαϊκή άμυνα και η πίτα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, μέρος της οποίας διεκδικεί η Άγκυρα.
Το δεύτερο σημαντικό θέμα, είναι η βοήθεια που προσβλέπει η Άγκυρα από την Ε.Ε. για να βγει αλώβητη από το τέλμα της Συρίας το οποίο έχει δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά την στήριξη της Ε.Ε. για την άρση της οικονομικής απομόνωσης του καθεστώτος Τζολάνι, αφού τα συμφέροντα της Τουρκίας περνάνε μέσα από την τουρκική δορυφοροποίηση της Συρίας. Το δεύτερο σκέλος, αφορά μία στήριξη της Ε.Ε. προς την Τουρκία έναντι των σχεδίων του Ισραήλ στην περιοχή τα οποία απειλούν την τουρκική στρατηγική, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που δημιουργούνται δυναμικές μια τουρκο-ισραηλινής στρατιωτικής σύγκρουσης στο έδαφος της Συρίας.
Το τρίτο και σοβαρότερο θέμα, έχει να κάνει με την πολιτική επιβίωση του Ερντογάν. Ο Τούρκος Πρόεδρος επιδιώκει πάση θυσία την ευρωπαϊκή στήριξη ή καλύτερα αφωνία σε κάθε αντιδημοκρατική μεθόδευση που έχει να κάνει με την πολιτική εξαφάνιση του Ε. Ιμάμογλου, ο οποίος απειλεί την επανεκλογή του Ερντογάν στις επόμενες εκλογές για τον προεδρικό θώκο της Τουρκίας.
Ελλάδα – Κυπριακή Δημοκρατία
Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να εκμεταλλευτούν την συγκυρία αυτή καθώς ο Ερντογάν δείχνει αδύναμος έναντι της Ε.Ε.. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ε.Ε. παρείχε και στο παρελθόν στήριξη προς τον Ερντογάν κάτι το οποί φαίνεται ότι έχει λησμονήσει ο Τούρκος Πρόεδρος. Μιλάμε για την ευρωπαϊκή στήριξη στην πρώτη δεκαετία διακυβέρνησης Ερντογάν και συγκεκριμένα όταν αυτός έδινε τη μάχη εξουσίας ενάντια στη στρατιωτική ιεραρχία.
Η Κύπρος έχει γευτεί την ευρωπαϊκή επίδειξη ισχύος έναντι του Ερντογάν με την προαναφερόμενη αλλαγή στάσης των τουρκογενών χωρών της Κεντρικής Ασίας.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει μόνο στο θέμα του ΘΧΣ αλλά πρέπει να αναζητήσει την ευρωπαϊκή υποστήριξη και για άλλα σημαντικά θέματα, όπως το πρόγραμμα καλωδιακής διασύνδεσης, η οριοθέτηση ΑΟΖ Ελλάδας – Κύπρου κ.α..
Όλα αυτά έχουν φυσικά ένα μελλοντικό σημείο αναφοράς και για το λόγο αυτό η Αθήνα θα πρέπει να δράσει με σύνεση αλλά και έγκαιρα. Αυτό, καθώς η στάση της Τουρκίας θα αλλάξει σε περίπτωση που ο Ερντογάν εξέλθει από το τέλμα της Συρίας και κυρίως, εάν ο Τούρκος Πρόεδρος πετύχει την επανεκλογή του στις επόμενες εκλογές του 2028.
Οι καιροί ευνοούν τους συνετούς, τους αποφασιστικούς και όσους διαθέτουν σχέδιο και εκμεταλλεύονται τις συμμαχίες. Αντιθέτως, δεν ευνοούν όσους θεωρούν ότι τα προβλήματα λύνονται θέτοντας σε λειτουργία «τον αυτόματο πιλότο», τηρώντας στάση ουδετερότητας και «όπου μας βγάλει». Η τελευταία επιλογή θα μας οδηγήσει στα βράχια.

Κώστας Μαρδάς: Οι αρμόδιοι για το καλώδιο έπρεπε να ξέρουν, ότι ο Ερντογάν θα αντιδράσει και ενόπλως. Έχουμε φάει παραμύθι με την ΕΕ.
Όλοι οι πολιτικοί και πολλοί αναλυτές έχουν δημιουργήσει λανθασμένες προσδοκίες στον ελληνικό λαό.
Δεν μας λένε προχωρήστε και εμείς θα αναλάβουμε την προστασία του εγχειρήματος. Σκεφτήκαμε αν συμφέρει ευρωστρατός;
Πρώτα πρέπει να ξέρουμε ποιός είναι ο εχθρός. Θα μπει ότι είναι η Τουρκία; Όχι επειδή έχει κληθεί να συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή άμυνα.
Έχουμε πει την αλήθεια στον λαό τι συζητάμε από το 1976 με την Τουρκία; Διεκδικήσεις της Άγκυρας.
Εμείς γιατί δεν βάζουμε μια λίστα με δικές μας διεκδικήσεις; Να απαιτήσουμε ειδικό καθεστώς διοίκησης στην Ίμβρο.
Να ζητήσουμε να διαβάζετε τρεις φορές τον χρόνο το Ευαγγέλιο στην Αγιά Σοφιά. Να ζητήσουμε να αναφέρονται ως αρχαίες ελληνικες αρχαιότητες. Ν
α έχει γραφείο το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας.
Να ζητήσουμε τη διάλυση της στρατιάς του Αιγαίου. Είναι ζήτημα ασφαλείας.
Αναλύσεις
Ποιος αποφασίζει τι διδάσκεται στα πανεπιστήμια; Πολιτικοί ή ακτιβιστές;
Τι κρύβεται πίσω από την αναμέτρηση Τραμπ και Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και ποιος έχει δίκιο;

Σταύρος Καλεντερίδης: Τι κρύβεται πίσω από την αναμέτρηση Τραμπ και Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και ποιος έχει δίκιο; Τι ισχύει στην χώρα μας και ποιες επικίνδυνες ιδεολογίες προωθούνται στους νέους;
Πώς εμπλέκεται και πώς δρα το εγχώριο «καθηγητάτο»;
Αφιέρωμα των New York Times εξηγεί τα σενάρια ισραηλινού βομβαρδισμού του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν με ολέθρια αποτελέσματα.
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις4 εβδομάδες πριν
Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Τούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Πολιτική1 μήνα πριν
Έλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Πολιτική3 μήνες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Απόψεις3 μήνες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον