Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 112 χρόνια από την ίδρυση του Αλβανικού κράτους και 33 από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, συνέπεια της οποίας ήταν – μεταξύ άλλων – ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας σε κράτη (ένα από τα οποία αυτό των Σκοπίων που πρωτοδημιουργήθηκε σε βάση αλυτρωτική το 1944), οι εκ δυσμών και βόρειοι γείτονές μας (Αλβανοί και Σκοπιανοί) άγονται και φέρονται από την ίδια (ιδεολογικά φορτισμένη) προπολεμική νοοτροπία.

   Την νοοτροπία του μεγαλοϊδεατισμού και αλυτρωτισμού, που είναι πολύ επικίνδυνη για την στοχοποιημένη Ελλάδα, γιατί στηρίζεται στην κυνική και γελοία διαστροφή της ιστορικής πραγματικότητας με στόχο την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας.

  Μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό έχουν όχι μόνο οι πολιτικοί αμφότερων των κρατών, αλλά και οι ιστοριογράφοι της μετακομμουνιστικής γενιάς, οι οποίοι – αντί να ξαναγράψουν την ιστορία των πατρίδων τους επανεκτιμώντας το παρελθόν με βάση την ιστορική αλήθεια – μηρυκάζουν τα κομμουνιστικά αποκυήματα.

   Αποκυήματα ευφάνταστα τα οποία διαμόρφωσε η εθνική αγωγή των ολοκληρωτικών καθεστώτων τους, με αποτέλεσμα να συνεχίζουν να τροχοδρομούν οι σύγχρονοι Αλβανοί και Σκοπιανοί στις ράγες της στρατευμένης και ιδεολογικά φορτισμένης ιστοριογραφίας των πρώην κομμουνιστικών βαλκανικών χωρών τους (βλ. ”Kosova”, βιβλίο του Αλβανού [εθνικιστή] ”ιστορικού” Γιουσούφ Μπουτζόβι, όπου γίνεται λόγος για… ιλλυρική και όχι ελληνική αρχαία Μακεδονία) .

   Προφανώς η αποκομμουνιστικοποίηση σε αυτές, μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων τους, δεν επετεύχθη σε ιστορικό επίπεδο με αρνητικό αντίκτυπο στον πολιτικό πλουραλισμό και τον εκδημοκρατισμό τους.

   Τα δύο τελευταία είναι… προς αναζήτηση σε Αλβανία και Σκόπια όσο εμφορούνται από μεγαλοϊδεατισμό και αλυτρωτισμό, δεδομένου ότι είναι ύβρις για τη δημοκρατία η ”ολοκληρωτική” παραχάραξη και παραποίηση της ιστορικής αλήθειας.

   Αλλά πού να το καταλάβουν αυτό οι Αλβανοί και οι Σλάβοι γείτονές μας που θεωρούν ότι η αλήθεια τους εκμηδενίζει και τους περιορίζει ιστορικά και γεωγραφικά. Ότι περιορίζει τις αλυτρωτικές βλέψεις τους και τις αδίστακτες γεωγραφικές διεκδικήσεις τους σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας…

   Εθνικιστικά ”Φίδια” στον κόρφο της. Αλβανοτσάμηδες και ψευτομακεδονες που κρυφοτρώνε από χρόνια αργά, σταθερά και ύπουλα – σαν το σαράκι – το οικοδόμημα του Ελληνισμού, ενδεδυμένοι οι δεύτεροι με τον ορθόδοξο, ”αδελφικό” μανδύα και αμφότεροι με την υποκριτική διπλωματία που έχει πέραση στην ευρωπαϊκή και ΝΑΤΟϊκή οικογένεια…

   Στην περίπτωση των βορείων γειτόνων μας ιδιαίτερα, η διάθεσή τους απέναντί μας και μετά τις Πρέσπες συνεχίζει να είναι καπηλευτική, σε βαθμό που ανακυκλώνει τις πικρές αναμνήσεις μας απ’ την λιμνιαία συμφωνία και μας εξοργίζει πληθαίνοντας τα ερωτηματικά γύρω από την υπογραφή μας (17/7/’18).

   Μια υπογραφή που βάλαμε ελαφρά τη καρδία παραδίδοντας όνομα, γλώσσα και ταυτότητα παραχαράσσοντας την ελληνική ιστορία και προσφέροντας ως ”θήραμα” την Μακεδονία. Προσφέροντας ως ”θήραμα” την Μακεδονία στους άρπαγες του ”Μακεδονισμού”.

  Στους εθνικιστές Σλάβους των βορείων συνόρων μας που αμφισβητούν θρασύτατα την Ελληνικότητα της Μακεδονίας και του Αιγαίου αυτοαποκαλούμενοι ”Αιγαιοπελαγίτες Μακεδόνες” ή σκέτο ”Μακεδόνες” δια χειλέων της προέδρου τους Γκορντάνας Σιλιάνοφσκα, η οποία – από κοινού με τον ομοϊδεάτη της πρωθυπουργό της ”Βόρειας Μακεδονίας” Χρίστιαν Μίτσκοσκι – πέταξε τον γεωγραφικό προσδιορισμό (”Βόρεια”) στον κάλαθο των αχρήστων (μετά την νίκη του εθνικιστικού κόμματός τους VMRO-DPMNE τον περασμένο Απρίλιο) και αποκαλεί τη χώρα της μέσα και έξω απ’ τα σύνορά της ως… ”Μακεδονία”.

   Απροσμέτρητο θράσος, δυσανάλογο με την ιστορική, πολιτική και γεωπολιτική σημασία του νεότευκτου κρατιδίου (1944) που λέγεται πλέον ”Βόρεια Μακεδονία”. Του κρατιδίου στα βόρεια σύνορά μας το οποίο επιδεικνύει κραυγαλέα σήμερα αυτά που διαφαίνονταν ήδη από το 2018 (τουλάχιστον), αλλά δεν ήθελαν να τα δουν οι τότε κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ όταν υπέγραφαν την ”εθνικά ασύμφορη” Συμφωνία των Πρεσπών, κατά δήλωση του τότε αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης – και πρωθυπουργού της Ελλάδας από τον Ιούλιο του ’19 μέχρι σήμερα – Κυριάκου Μητσοτάκη.

   Η πρόφαση των εκπροσώπων της Κεντροαριστερής κυβέρνησης (πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά) οι οποίοι υπέγραψαν τότε τη λιμνιαία ”Συμφωνία”) – ότι με αυτήν θα κλείσουμε τον δρόμο στην Τουρκία και το ενδεχόμενο απειλητικού επεκτατισμού της στα βόρεια σύνορά μας – κατέρρευσε παταγωδώς εξαρχής.

   Και κατέρρευσε λόγω της δικής μας αμεριμνησίας στο θέμα της διακομματικής υιοθέτησης της ”Συνθήκης”, χάρη στην οποία μπήκαν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ ως ”Βόρεια Δημοκρατία”, ενώ επίκειται και η είσοδό τους στην Ε.Ε ανεμπόδιστα (οι λεονταρισμοί της Αθήνας εκλαμβάνονται απ’ τους Σκοπιανούς ως ”εικονικοί”, όπως στην περίπτωση της Αλβανίας, όπου ο Ράμα κόβει και ράβει εκεί με λαθροχειρίες τα στοιχεία απογραφής, για να πετύχει την τεχνητή συρρίκνωση της ελληνικής μειονότητας).

   Κατέρρευσε η ελληνική πρόφαση για τα Σκόπια με φόβητρο την Τουρκία, δεδομένου ότι οι σχέσεις της τελευταίας με την ”Βόρεια Μακεδονία” όχι μόνο δεν διερράγησαν μετά την υπογραφή της ”Συμφωνίας των Πρεσπών”, αλλά έκτοτε ενισχύθηκε σταδιακά η στήριξη της Τουρκίας στην αλυτρωτική ατζέντα των Σκοπίων (τα οποία ποτέ δεν έπαψε να τα αποκαλεί ”Μακεδονία” ο Ταγίπ Ερντογάν) σε βαθμό που να μας γεννά υποψίες.

   Υποψίες που επιβεβαιώθηκαν στις τελευταίες Ευρωεκλογές με τα μαγειρέματα της Τουρκίας στη Θράκη μέσω DEB-ΚΙΕΦ, στον νικητήριο μειονοτικό συνδυασμό του οποίου συμμετείχε και Σκοπιανή εκπρόσωπος της… ”Μακεδονίας” (η Ευγενία Νατσουλίδου της ”Μακεδονικής Κίνησης Προώθησης της μητρικής γλώσσας Κρστε Μισιρκοφ”), όπως διαφημίστηκε από τους τουρκόψυχους του εν λόγω κόμματος (που αυτοαποκαλείται ”τουρκικό”), επιβεβαιώνοντας ότι Σκοπιανοί και Τούρκοι εκεί πάνω λειτουργούν – κάτω απ’ την μύτη των ελληνικών Αρχών – συνεταιριστικά.

   Συνεταιριστικά και υπονομευτικά σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας σε Μακεδονία και Θράκη, αφού δώσαμε πρώτοι εμείς το δικαίωμα στους Σλαβοβούλγαρους των Σκοπίων και σε τουρκόψυχους μειονοτικούς βουλευτές της Θράκης (”αγγελιοφόρους” της Τουρκίας εκεί) εντάσσοντάς τους από το 1999 στα κόμματα εξουσίας, ενώ από το 2012 ακούγαμε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλούν ανενδοίαστα ”Μακεδόνες” τους Σκοπιανούς και να τάσσονται υπέρ της αναγνώρισης ”τουρκικής” μειονότητας στη Θράκη…

   Αυτά θυμάται και εκμεταλλεύεται σήμερα ο πρωθυπουργός της ”Βόρειας Μακεδονίας” Χρίστιαν Μίτσκοσκι, ο οποίος – στην προοπτική συνάντησής του με τον Έλληνα ομόλογό του Κυριάκο Μητσοτάκη, με αφορμή  την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον από τις 9 μέχρι τις 11 Ιουλίου  – τον προκαταλαμβάνει με αιχμηρούς υπαινιγμούς.

   Τον προκαταλαμβάνει μιλώντας για… αξιοπρέπεια και καλή γειτονία σε μια εποχή όπου πέρασαν ανεπιστρεπτί, όπως λέει, οι οσφυοκάμπτες πολιτικοί της πατρίδας του (”οι έχοντες λυγισμένη σπονδυλική στήλη), που ”ήταν έτοιμοι να υπογράψουν τα πάντα, αλλά όχι τα συμφέροντα των πολιτών της Μακεδονίας” (σ.σ: Ευθεία βολή στον ”ενδοτικό” Ζόραν  Ζάεφ, ο οποίος υπέγραψε εκ μέρους τους τη ”Συμφωνία των Πρεσπών”).

   Κι αυτό σε αντιπαραβολή, όπως υπονοεί, με τη περήφανη στάση που προτίθεται να κρατήσει ο ίδιος αποκαλώντας ”Μακεδονία” την ”Βόρεια Μακεδονία”. Ομολογία θράσους εκ μέρους του, με πρόδηλη τη διάθεσή του να κρατήσει ανυποχώρητη στάση υπερασπιζόμενος τα κίβδηλα δικαιώματα της 33χρονης πατρίδας του επί των κλοπιμαίων της ελληνικής Μακεδονίας (όνομα, γλώσσα, ταυτότητα) με την τρισχιλιετή ιστορία.

   Στάση που έπρεπε ήδη να αντιμετωπιστεί ακαριαία από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία παριστάνει την πατριωτική στα λόγια. Και το ”ακαριαία” προϋποθέτει: Αίτημα στην Ε.Ε για διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεών της με την Βόρεια Μακεδονία και κάθε χρηματοδότησής της προς αυτήν (δικαίωμα που έχουν οι υπό ένταξη σε αυτήν χώρες).

   Εγκατάσταση στο έδαφός της ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου, ώστε κάθε αναφορά των ηγεσιών της στο όνομα ”ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” (χωρίς τον γεωγραφικό προσδιορισμό μπροστά, όπως καθιερώθηκε με τη ”Συμφωνία των Πρεσπών”) να στοιχίζει στο εν λόγω κρατίδιο ένα χρόνο επιπλέον καθυστέρησης για την ένταξή του στην Ε.Ε.

   Με την ίδια ποινή να τιμωρείται η δόλια καθυστέρηση των βορείων γειτόνων μας στο ξήλωμα των αλυτρωτικών συμβόλων τους και στο θέμα διόρθωσης αλυτρωτικών δημοσίων εγγράφων, βιβλίων, διαβατηρίων κλπ, ενώ θα πρέπει να σταματήσει πάραυτα η αεροπορική ή χερσαία αμυντική κάλυψή τους από την Ελλάδα (το πρόσχημα του τουρκικού κινδύνου δεν γίνεται δεκτό πλέον) όσο δεν τηρείται στο ακέραιο η ”Συμφωνία” που έχουν συνυπογράψει…

Κρινιώ Καλογερίδου