Η απόσταση μερικών χιλιομέτρων που θα χωρίζει σήμερα τις δυο εκδηλώσεις στην Κύπρο, η μια στην κατεχόμενη Λευκωσία και η άλλη στο Προεδρικό Μέγαρο στην ελεύθερη Κύπρο, δεν μπορεί να κρύψει την τεράστια και διευρυνόμενη απόσταση δύο διαφορετικών κόσμων.
Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που θα παραστεί στην εκδήλωση Μνήμης και Καταδίκης της τουρκικής εισβολής και κατοχής, με την παρουσία του θέλει να στείλει το μήνυμα της προσήλωσης της Ελλάδας στην υποστήριξη της Κύπρου για αναζήτηση λύσης στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΣΑ του ΟΗΕ, που θα οδηγήσει στην επανένωση του νησιού σε μια γνήσια Ομοσπονδία.
Χωρίς ξένες εξαρτήσεις και Εγγυήσεις όπως αρμόζει σε μια χώρα μέλους της Ε.Ε. Παρόντες και οι αρχηγοί των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Και τα μηνύματα των Κυρ. Μητσοτάκη και Ν. Χριστοδουλίδη θα είναι ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η διεθνής ανοχή σε αυτή τη βάναυση παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς νομιμότητας με τη συνέχιση της Κατοχής και της διαίρεσης μιας ευρωπαϊκής χώρας. Λευκωσία και Αθήνα υποστηρίζουν και στηρίζουν τις προσπάθειες επανέναρξης των συνομιλιών προσβλέποντας πλέον στην επόμενη πρωτοβουλία του ΓΓ του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες.
Από την άλλη πλευρά της Πράσινης Γραμμής όμως όπου από το πρωί του Σαββάτου θα βρίσκεται ο Τ. Ερντογάν και ολόκληρη η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας σε μια σπάνια εκδήλωση «εθνικής ομοψυχίας», υψώνεται το «τείχος» της αδιαλλαξίας και του αδιεξόδου.
Η μεγάλη φιέστα που οργανώνει η Τουρκία για να τιμήσει την «ειρηνευτική επιχείρηση» περιλαμβάνει εκτός των άλλων και μια επίδειξη στρατιωτικής ισχύος. Στρατιωτική παρέλαση των κατοχικών δυνάμεων και ειδικών δυνάμεων του Τουρκικού Στρατού, «παρέλαση» 50 πλοίων του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού με επικεφαλής το ΑΝΑΤΟΛΟΥ έξω από την ακτή Πέντε Μίλι που έγινε η πρώτη εισβολή, πτήσεις μαχητικών και μη επανδρωμένων Bayraktar πανω από τα Κατεχόμενα.
Διότι η Άγκυρα θέλει με αυτή την κίνηση να στείλει μήνυμα στρατιωτικής ισχύος σε όλη την περιοχή της Γαλάζιας Πατρίδας. Εξάλλου, τις τελευταίες ημέρες και η ηγεσία των Τουρκοκυπρίων ο Ε. Τατάρ, ο λεγόμενος «ΥΠΕΞ» του Ψευδοκράτους Τ. Ερτουγρούλογλου θέτουν το πραγματικό πλαίσιο στο οποίο η Τουρκία αντιμετωπίζει το Κυπριακό: «….Η 20η Ιουλίου είναι μια ιστορική ημέρα που η ειρηνευτική επιχείρηση άνοιξε το δρόμο για τη Γαλάζια Πατρίδα, η οποία διέγραψε και επαναπροσδιόρισε από την αρχή όλες τις σχέσεις στη Μεσόγειο…».
Αποκαλύπτοντας με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο ότι το Κυπριακό πια δεν είναι θέμα δυο κοινοτήτων αλλά είναι θέμα ύψιστης στρατηγικής σημασίας για τις αναθεωρητικές επιδιώξεις της Τουρκίας και για την εξυπηρέτηση των φιλοδοξιών της να καταστεί ηγεμονική περιφερειακή δύναμη. Και η Κύπρος είναι ένα εργαλείο για να της εξασφαλίσει πρόσβαση και στους ενεργειακούς πόρους της Ανατολικής Μεσογείου…
Το παραλήρημα μίσους εναντίον των Ελληνοκυπρίων και της Ελλάδας που κυριαρχεί αυτές τις ημέρες στις εορταστικές εκδηλώσεις σε Κατεχόμενα και Κύπρο, απλώς μεγαλώνει ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ των δυο πλευρών. Πολύ περισσότερο που όλο και λιγότεροι πλέον Κύπριοι έχουν γεννηθεί πριν από το πραξικόπημα ώστε να έχουν μνήμες και προσδοκίες κοινής συμβίωσης…
Η Άγκυρα επέλεξε να διαλύσει τις όποιες ψευδαισθήσεις πριν ακόμη προσγειωθεί το προεδρικό αεροσκάφος στα Κατεχόμενα.
Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση την Πέμπτη το απόγευμα ενέκρινε Ψήφισμα για την 50ή επέτειο της «ειρηνευτικής επιχείρησης» καθιστώντας πλέον επίσημη κρατική πολιτική, τη θέση των «δυο κρατών» και την επιδίωξη λύσης που θα περιλαμβάνει την «κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο διεθνές καθεστώς του Τουρκοκυπριακού λαού».
Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση μάλιστα έδωσε το σύνθημα για να συνεχισθεί η προσπάθεια διεθνούς αναγνώρισης του ψευδοκράτους, όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η δέσμευση πλέον και μέσω του ψηφίσματος για διατήρηση των Εγγυήσεων η οποία μάλιστα διατυπώνεται με ύφος απειλητικό : «Η Τουρκία θα συνεχίσει να είναι ο εγγυητής της ελευθερίας και της ευημερίας των Τουρκοκυπρίων στο μέλλον, όπως ήταν μέχρι σήμερα, και θα συνεχίσει να εκπληρώνει τις ευθύνες της ως Εγγυήτρια Χώρα και Μητέρα Πατρίδα με ευαισθησία. Σε καμία περίπτωση δε θα επιτρέψει τη διάβρωση των νόμιμων δικαιωμάτων και συμφερόντων του τουρκοκυπριακού λαού».
Στην ομιλία του μετά τη στρατιωτική παρέλαση και την κατάθεση στεφάνου στο μνημείο Ατατούρκ ο Τ. Ερντογάν θα θέσει το πλαίσιο το οποίο δε θα απέχει και πολύ από τις μέχρι τώρα δημόσια διακηρυγμένες θέσεις από τον ίδιο.
Όμως εκ των πραγμάτων η φιέστα στα Κατεχόμενα επιβαρύνει το κλίμα. Γιατί είναι μεν κατανοητή η προσδοκία που διατυπώνεται ότι η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων θα συμβάλει και στην επίλυση του Κυπριακού όμως το ίδιο ακριβώς και η επιδείνωση στο Κυπριακό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στα Ελληνοτουρκικά.
Είναι προφανές ότι σε ένα τέτοιο κλίμα και με τέτοιου είδους αξιώσεις για το Κυπριακό εκ μέρους της Τουρκίας που τσιμεντώνουν το αδιέξοδο, και με προκλήσεις επί του πεδίου (Νεκρή Ζώνη, Βαρώσια και πιθανόν στην Κυπριακή ΑΟΖ), η θετική ατζέντα του Κ. Φραγκογιάννη και η ανταλλαγή εθιμοτυπικών επισκέψεων μεταξύ ανώτερων αξιωματικών, δεν μπορούν να κάνουν και …θαύματα.
Είναι χαρακτηριστικό επίσης του πως αντιλαμβάνεται η Τουρκία την ελληνοτουρκική προσέγγιση, όταν εξέδωσε αυτή την επιθετική και απαράδεκτη ανακοίνωση το τουρκικό ΥΕΘΑ εναντίον του Ν. Δένδια επειδή αναφέρθηκε σε «εισβολή και κατοχή» κατά την επίσκεψή του στην Κύπρο, υποστηρίζοντας ότι τέτοιες αναφορές υπονομεύουν το κλίμα που έχουν δημιουργήσει οι δυο ηγέτες…
Εξάλλου, τις τελευταίες ημέρες η Τουρκία φρόντισε να υπενθυμίσει με κάθε τρόπο και με κάθε αφορμή τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδας. Με NAVTEX που αφορούσαν εργασίες ερευνητικών σκαφών για πόντιση καλωδίου αλλά και αεροναυτική άσκηση, όχι μόνο αμφισβήτησε την περιοχή ευθύνης της Ελλάδας για έκδοση NAVTEX η οποία συμπίπτει με το ελληνικό FIR, αλλά εξέδωσε και αντι-NAVTEX για έρευνες σκάφους στα όρια των χωρικών υδάτων της Καρπάθου.
Υποστηρίζοντας ότι η περιοχή εμπίπτει σε τουρκική υφαλοκρηπίδα, θέλοντας έτσι να υπενθυμίσει και επαναβεβαιώσει τη διεκδίκηση της Γαλάζιας Πατρίδας και τη μονομερή και αυθαίρετη δήλωση εξωτερικών ορίων της υποτιθέμενης τουρκικής ΑΟΖ, στον ΟΗΕ τον Μάρτιο του 2020.
Οι σημερινές επετειακές εκδηλώσεις στην Κατεχόμενη Λευκωσία και στην Ελεύθερη Κύπρο αφήνουν ένα βαρύ στίγμα. Που υπενθυμίζει πόση απόσταση χωρίζει τους δυο «κόσμους» μας.
Πηγή: liberal.gr