Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

50 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ: Μια αποτίμηση της περιόδου και η επόμενη μέρα

Δημοσιεύτηκε στις

Το καλοκαίρι του 1974 υπήρξαν συγκλονιστικά γεγονότα τα οποία διαφοροποίησαν δραστικά την ιστορική πορεία της Κύπρου. Έκτοτε τα κατοχικά δεδομένα εδραιώνονται και εμβαθύνονται, ενώ παράλληλα διαφαίνεται ότι η Τουρκία δεν αρκείται στη διχοτόμηση. Η πολιτική που έχει ακολουθηθεί τα τελευταία 50 χρόνια δεν ήταν αποτελεσματική. Αντίθετα, είναι προφανές ότι απέτυχε.

Η κρίση του 1974

Το πραξικόπημα της Χούντας εναντίον του Προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974 έδωσε μοναδική ευκαιρία στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο 5 μέρες αργότερα, στις 20 Ιουλίου. Αξιολογώντας τα ιστορικά δεδομένα είναι προφανές ότι αφ’ ενός η Κύπρος προδόθηκε και αφ’ ετέρου υπήρξε ανοχή έναντι της τουρκικής επιδρομής. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποτρέψουν το χουντικό πραξικόπημα αλλά δεν το έπραξαν. Και όταν η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο, ο στόχος του Κίσσινγκερ ήταν η αποτροπή ενός ελληνοτουρκικού πολέμου.

Με την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, η προτεραιότητα της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν η σταθερότητα και η ανόρθωση της χώρας. Θεωρήθηκε επίσης ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία. Πέραν τούτου, το γεγονός της μη αντίδρασης της Αθήνας διευκόλυνε τα τουρκικά σχέδια. Ούτε η Βρετανία αντέδρασε. Το Λονδίνο θεωρούσε ότι μια δυναμική αντίδραση μπορούσε να λάβει χώρα μόνο σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Θα ήταν δυνατό όπως η Ελλάδα και η Βρετανία ως εγγυήτριες δυνάμεις να ενεργούσαν από μόνες τους για να προστατεύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν το έπραξαν όμως.

Η Σοβιετική Ένωση είχε καταδικάσει έντονα το πραξικόπημα της Χούντας εναντίον του Μακαρίου. Όμως η αντίδρασή της έναντι της τουρκικής επιδρομής δεν ήταν ανάλογη της στάσης που επέδειξε στην κρίση του 1964. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι και η στάση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έναντι της τουρκικής επιδρομής ήταν χλιαρή. Μέχρι σήμερα, δεν χρησιμοποιήθηκαν οι όροι εισβολή και κατοχή. Πάνω από όλα το Κυπριακό αξιολογείται ως ένα διακοινοτικό πρόβλημα και η Τουρκία εν πολλοίς θεωρείται τρίτο μέρος. Η ανοχή που επιδεικνύεται έναντι του τουρκικού σωβινισμού είναι πρωτοφανής. Ενδεικτικό του γεγονότος αυτού είναι οι ίσες αποστάσεις «για τα δυο μέρη στην Κύπρο» όπως αποτυπώνονται στις συναφείς Εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ.

Η καταστροφή που υπέστη η Κύπρος ήταν βιβλικών διαστάσεων. Η Τουρκία κατέλαβε το 37% του εδάφους της χώρας και προέβη σε εθνικό ξεκαθάρισμα. Χιλιάδες οι πρόσφυγες, οι νεκροί, οι τραυματίες και οι αγνοούμενοι. Ένα μεγάλο μέρος των υποδομών καθώς και της οικονομικής δραστηριότητας λάμβαναν χώρα στα εδάφη που καταλήφθηκαν. Υπήρχε επίσης ανασφάλεια, ανεργία και ως εκ τούτου χιλιάδες Έλληνες Κύπριοι ήταν σε αναζήτηση προοπτικής σε άλλες χώρες. Παρά την τουρκική επιδρομή και τις πολλαπλές αντιξοότητες, η Κυπριακή Δημοκρατία επιβίωσε. Μέχρι και σήμερα, η Τουρκία θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα» και προσπαθεί να την καταστρέψει.

Η αποδοχή της oμοσπονδίας και ο μακροχρόνιος αγώνας

Αρχές Νοεμβρίου του 1974, σε ομιλία του στην Γκαλερί Αργώ, ο Προεδρεύων Γλαύκος Κληρίδης τόνισε ότι υπό τις περιστάσεις, η μόνη εφικτή λύση ήταν η διπεριφερειακή δικοινοτική ομοσπονδία. Η τοποθέτηση αυτή ήταν εν πολλοίς αποτέλεσμα των παραινέσεων των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Ελλάδας.

Στις 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 1974 σε σύσκεψη της ελλαδικής και κυπριακής ηγεσίας στην Αθήνα, εν πολλοίς έγινε αποδεκτή η ομοσπονδία ως βάση για τη διευθέτηση του Κυπριακού. Και τούτο χωρίς μελέτη και επαρκή κατανόηση του τι συνεπαγόταν. Ο Μακάριος είχε πολλούς ενδοιασμούς. Κάποια στιγμή όμως δήλωσε ότι μια πολυπεριφερειακή δικοινοτική ομοσπονδία θα ήταν ανεκτή. Στις 12 Φεβρουαρίου 1977 υπήρξε η συμφωνία υψηλού επιπέδου Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Πόλυς Πολυβίου άσκησε κριτική τόσο στον Μακάριο όσο και στον Κληρίδη για την αποδοχή της ομοσπονδίας.

Ο Μακάριος θεωρούσε την αποδοχή της ομοσπονδίας και την κατάθεση χάρτη με δυο περιφέρειες ως τις ύστατες οδυνηρές υποχωρήσεις. Πρέπει να σημειωθεί ότι είχε λάβει υποσχέσεις από διάφορες χώρες, κυρίως από τις ΗΠΑ, ότι με αυτές τις γενναίες υποχωρήσεις θα άνοιγε ο δρόμος για οριστική διευθέτηση του Κυπριακού. Η τουρκική πλευρά όμως δεν ανταποκρίθηκε. Η απογοήτευση του Μακαρίου ήταν μεγάλη και στην τελευταία του ομιλία στις 20 Ιουλίου 1977 διακήρυξε ότι η απάντηση στην τουρκική αδιαλλαξία ήταν ο μακροχρόνιος αγώνας.

Η συνέχιση της πολιτικής του ιστορικού συμβιβασμού και το εσωτερικό μέτωπο

Ο Σπύρος Κυπριανού που διαδέχθηκε τον Μακάριο διακήρυξε ότι θα συνέχιζε την πολιτική του προκατόχου του. Ήταν όμως την πολιτική του ιστορικού συμβιβασμού που θα ακολουθούσε με συνέπεια και όχι εκείνη του μακροχρόνιου αγώνα που διακήρυξε ο Μακάριος λίγο πριν τον θάνατό του.

Στις 19 Μαΐου 1979 υπήρξε η συμφωνία υψηλού επιπέδου Κυπριανού-Ντενκτάς. Ο Κύπριος Πρόεδρος εργάστηκε συστηματικά και βελτίωσε τη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Σπύρος Κυπριανού απέδιδε μεγάλη σημασία στην εφαρμογή των βασικών ελευθεριών καθώς και στη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το χάσμα μεταξύ των δυο πλευρών ήταν όμως τεράστιο.

Μεταξύ των Ελληνοκυπρίων υπήρχαν τρεις τάσεις. Η πρώτη υποστήριζε αυτό που στην πορεία του χρόνου επικράτησε και αποκαλείται ως «διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο». Η δεύτερη ήταν πολύ πιο ευέλικτη καθώς, μεταξύ άλλων, εν πολλοίς προσπερνούσε τα ζητήματα της εκ περιτροπής προεδρίας και της παρθενογένεσης. Ο στόχος ήταν η κατάληξη σε συμφωνία το συντομότερο δυνατό. Η τρίτη απέρριπτε την ιδέα της ομοσπονδίας ως βάση για λύση στο Κυπριακό.

Οι διάφορες πρωτοβουλίες και το στίγμα τους

Όλα τα σχέδια και οι ιδέες που κατατέθηκαν μετά το 1974 για διευθέτηση του Κυπριακού στηρίζονταν σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Αρχικά ήταν το Αμερικανοβρετανικοκαναδικό Σχέδιο (1978), οι Δείκτες Γκουεγιάρ (1984-85), οι Ιδέες Γκάλι (1992), το Σχέδιο Ανάν (2002-04) και το Πλαίσιο Γκουτέρες (2017). Οι βασικοί πυλώνες των Σχεδίων αυτών ήταν η συναινετική δημοκρατία, η διζωνικότητα και η πολιτική ισότητα. Υποστηρίζεται επίσης ότι και η παρθενογένεση αποτελούσε χαρακτηριστικό των Σχεδίων. Παράλληλα, σε μεγάλο βαθμό νομιμοποιείτο ο εποικισμός ενώ διατηρούντο οι εγγυήσεις. Η συνταγματική δομή καθώς και το νέο τρικέφαλο κρατικό μόρφωμα θα είχαν ασφαλώς αρνητικές επιπτώσεις σε θέματα διακυβέρνησης και οικονομίας.

Λαμβάνοντας υπ’όψιν όλα τα δεδομένα, δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι δεν υπήρξε χαμένη ευκαιρία μετά το 1974. Έχοντας επίσης υπόψιν τον έλεγχο που ασκεί η Τουρκία σε όλα τα επίπεδα στα κατεχόμενα εδάφη, μια συμφωνία για ομοσπονδία μεταξύ των δύο κοινοτήτων ενδέχεται στην ουσία να είναι μια ομοσπονδία των εδαφών που ελέγχονται από την Κυπριακή Δημοκρατία με την Τουρκία. Οι συνέπειες μιας τέτοιας συμφωνίας θα είναι από οδυνηρές έως καταστροφικές.

Πώς προχωρούμε σήμερα

Είναι καθοριστικής σημασίας να κατανοηθούν επαρκώς τα σημερινά δύσκολα δεδομένα και να υπάρξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Τουρκία έχει ως στόχο την καταστροφή της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον στρατηγικό έλεγχο της Μεγαλονήσου. Ελάχιστος στόχος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η προάσπιση της ελεύθερης Κύπρου και η μη επιδείνωση του status quo και μέγιστος στόχος η αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας στα πλαίσια ενός ιδιότυπου ομοσπονδιακού κράτους. Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι σημαντικό να κατατεθεί συγκεκριμένη πρόταση καθώς και η υιοθέτηση μιας εξελικτικής προσέγγισης. Συγκεκριμένες εισηγήσεις επί τούτων έχω ήδη καταθέσει. Θα ήταν θεμιτό να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις ή/και να υπάρξουν προσθήκες για την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Η ουσία είναι να διαφυλαχθεί η φιλοσοφία και η μεθοδολογία της προσέγγισης αυτής.

Στη σημερινή συγκυρία απαιτείται η συνεχής αναβάθμιση όλων των συντελεστών ισχύος: άμυνα, οικονομία, δημογραφικά δεδομένα, αφήγημα, αξιοποίηση της γνώσης, της συμμετοχής στην ΕΕ καθώς και άλλων δικτύων συνεργασίας, αξιακό σύστημα και αποτελεσματική ηγεσία. Επιπρόσθετα, μια πραγματιστική εξωτερική πολιτική αποτελεί προτεραιότητα. Τέλος υπογραμμίζεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να καταστεί ένα κράτος πρότυπο καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα συμβάλει καθοριστικά στον μεγάλο στόχο της εθνικής επιβίωσης.

* Ο Καθηγητής Ανδρέας Θεοφάνους είναι Πρόεδρος του Κυπριακού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων καθώς και του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Λουκάς Κατσώνης στους Leaders: «Αν τολμήσει ο Ερντογάν, θα χάσει»

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στην εκπομπή LEADERS στις 20.1.2025 με τον Ηλία Παπανικολάου, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εξωτερικών Υποθέσεων Λουκάς Κατσώνης αναλύει τι σηματοδοτεί στο παγκόσμιο σύστημα η νέα εποχή Τραμπ, πώς θα επηρεάσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και αν η φιλία του Αμερικανού προέδρου με τον Ερντογάν θα αποτελέσει εμπόδιο για τη χώρα μας.

Ο διευθυντής σύνταξης του Geopolitico.gr και δημοσιογράφος του Sportdog.gr Χρήστος Κωνσταντινίδης παρουσιάζει πώς επιτυγχάνεται η γεωπολιτική αναβάθμιση της Κύπρου μετά την υπογραφή τριών σημαντικών αμυντικών συμφωνιών με τις ΗΠΑ. Σ

τη στήλη της εκπομπής που αφορά στην ομογένεια, ο δημοσιογράφος Μπάμπης Πετράκης αποκαλύπτει ότι μέσα στο 2025 θα ανοίξει το γραφείο του ΕΟΤ στην Αυστραλία πράγμα που θα δώσει ώθηση στην τουριστική αγορά της μακρινής ηπείρου για τη χώρα μας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Χώρα της παιδοκρατίας και της εφηβικής διακυβέρνησης

Μια χώρα σε ανώριμη εφηβική δημοκρατία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

To λευκό μαλλί του πενηντάρη της πολιτικής ελίτ, η αυξανόμενη καμπούρα του, ο αργός βηματισμός του, οι λιμουζίνες που οδηγεί καθώς και η έπαρση της εξουσίας αναπόφευκτα τον εμποδίζουν από του να βλέπει το μέγεθος της ανωριμότητας του.

Μια χώρα σε ανώριμη εφηβική δημοκρατία

Γράφει ο Άρης Πετάσης*

Εφηβική δημοκρατία. Μαζί με την ‘πεφωτισμένη δημοκρατία’ οι Αρχαίοι Έλληνες μας είχαν δώσει και άλλες βαρυσήμαντες λέξεις όπως ‘νοησιαρχία’ και νοησιοκρατία.’ Στην άλλη πλευρά μας προσέφεραν και τις έννοιες ‘ανώριμη δημοκρατία’ και ‘παιδοκρατία’ που εύκολα μετατρέπουν μια χώρα σε ανώριμη εφηβική δημοκρατία.

Γράφοντας στο ΤΙΜΕ στις 10 Ιουνίου, 2011 με τίτλο: «Παιχνίδια εξουσίας: Πώς η παιδική συμπεριφορά των κορυφαίων πολιτικών διαμορφώνει τον κόσμο» η Catherine Mayer αναφέρει: «Η δημοκρατία είναι άσκηση στην ενήλικη ζωή (στην ενηλικιότητα)» Και συνεχίζει, «Δεν θέλουμε οι εκλεγμένοι ηγέτες μας να αυτοχαρακτηρίζονται, όπως κάνουν συχνά, δεσπότες ή πατέρες των εθνών μας, αλλά απλά τους θέλουμε να είναι υπεύθυνοι ενήλικες, επικεντρωμένοι στην εκτέλεση των εντολών που τους έχουμε δώσει.»

Ώριμη ηλικία—ανώριμες αποφάσεις; Όλα αυτά μας ωθούν στο να επισκεφτούμε εκ νέου βασικές έννοιες της αναπτυξιακής ψυχολογίας και ιδιαίτερα της εφηβικής/ανώριμης vs της ενήλικης/ώριμης συμπεριφοράς. Με βάση τα αποτελέσματα των εκλογών του 2019, η ελληνική Βουλή αποτελείτο από άτομα ‘ώριμης’ μέσης ηλικίας—περίπου 53 ετών. Δεν γνωρίζω την μέση ηλικία του τότε υπουργικού συμβουλίου ούτε της σημερινής Βουλής αλλά υπολογίζω πως αυτή θα είναι γύρω στα 50 έτη. Ας δούμε τώρα μερικές αποφάσεις της πολιτικής ελίτ των τελευταίων δεκαετιών για να κρίνουμε κατά πόσο αυτές συνάδουν με την αναμενόμενη ποιότητα πολιτικών με μέση ηλικία (και ωριμότητα) των περίπου 50 ετών. Για να μπορέσει ο αναγνώστης να αξιολογήσει το σημερινό επίπεδο ωριμότητας στη δημόσια ζωή και να βγάλει συμπεράσματα μπορεί να δει πιο κάτω ορισμένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ανώριμου/έφηβου. Ακολούθως μπορεί να διαβάσει παραδείγματα αποφάσεων που χαρακτηρίζονται από οτιδήποτε άλλο εκτός από ωριμότητα. Με βάση την ποιότητα των αποφάσεων, όπως αυτές φαίνονται μέσα από τα πιο κάτω παραδείγματα, θα μπορούσε ο αναγνώστης να αξιολογήσει το επίπεδο των αποφάσεων της πολιτική ελίτ στην κλίμακα: ωριμότητα—ανωριμότητα.

Χαρακτηριστικά ανωριμότητας: ελλιπής συναισθηματική ρύθμιση, απουσία μακροπρόθεσμου προγράμματος, κυριαρχία της στιγμιαίας ικανοποίησης (instant gratification), έλλειψη σεβασμού προς στην γνώμη των άλλων, αχαλίνωτη ανάγκη για επίδειξη, κυριαρχία αυταπάτης, εύκολη αποδοχή του κάθε τι μοδάτου, υπακοή σε ζημιογόνα θελήματα τρίτων της κυρίαρχης παγκόσμιας τάξης—δηλαδή, απουσία διάκρισης.

Ώριμες/ανώριμες αποφάσεις. Ας δούμε τώρα την ποιότητα των πιο κάτω αποφάσεων της πολιτικής ελίτ για να τις κρίνουμε με βάση την κλίμακα ωριμότητα/ευθυκρισία vs ανωριμότητα/συναισθηματισμός: 1.) η πολιτική ελίτ αποφάσισε πως «βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία—που δεν μας έχει κάνει κακό… γιατί έτσι μας είπαν να κάνουμε οι πρεσβείες, ενώ είμαστε φίλοι με την Τουρκία των διεκδικήσεων, 2.) Επιφανειακή προσέγγιση εθνικών θεμάτων με την απόφαση για αγορά φευγαλέας ηρεμίας [‘ήρεμα νερά’…για να μην χαλάσει η επόμενη τουριστική σεζόν(!)] που δίνει μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα στην Τουρκία και ζημιώνει την Ελλάδα, 3.) Απόφαση της πολιτικής ελίτ για ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ με χρήση ψευδών στοιχείων…ώστε το κράτος να μπορεί να δανείζεται με χαμηλό τόκο για να ξοδεύει αλύπητα επειδή δεν έχει την ωριμότητα πρώτα να αποταμιεύσει και μετά να ξοδέψει. Ο έφηβος αυτό που θέλει να πάρει το θέλει τώρα, τώρα, τώρα και δεν μπορεί να περιμένει, 4.) Ψήφιση νόμου για τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων ζευγαριών αγνοώντας πλήρως την κατακραυγή της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Τον έφηβο/ανώριμο δεν τον ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι. Σε απάντηση της ερώτησης «γιατί το έκανες αυτό;» ο έφηβος απαντά: ‘έτσι θέλω—έτσι γουστάρω’, 6.) Τυμπανοκρουσίες και αυτοέπαινοι κάθε φορά που ανώτερα κλιμάκια του ελληνικού κράτους συναντούν κάποιο υψηλόβαθμο χώρας της Δύσης και ο οποίος και τους επαινεί ως statesmen! Ο έφηβος παίρνει στα σοβαρά κάθε έπαινο που εισπράττει από τρίτους και επαίρεται, ασχέτως εάν ο έπαινος στο τέλος κάνει κακό σε αυτόν και στους άλλους, 7.) βλέποντας ο πολίτης άτομα της πολιτικής ελίτ πως εμφανίζονται σε δημόσιες εκδηλώσεις παίρνει την εντύπωση του «εγώ είμαι και κανείς άλλος.» Στο έφηβο αρέσει η έπαρσης και κομπορρημοσύνη—ζει με αυτή!, 8.) η πολιτική ελίτ αυταπατάται πως οι αποφάσεις της για κατευνασμό της Τουρκίας είναι ‘σωτήριες’ ενώ στην ουσία αυτές απλά σπρώχνουν το πρόβλημα παρακάτω και ταυτόχρονα το μεγεθύνουν εις βάρος της Ελλάδος.

Οι αποφάσεις πενηντάρη. Η ψυχολογία διδάσκει πως η συμπεριφορά των ανθρώπων εξελίσσεται και αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και πως ο άνθρωπος ωριμάζει πριν φθάσει τα 50 του χρόνια (ο υπολογιζόμενος περίπου μέσος όρος ηλικίας της πολιτικής ελίτ της Ελλάδος.) Άρα, ο Έλληνας πολίτης θα ανάμενε και την ανάλογη ωρίμανση της συμπεριφοράς και των αποφάσεων της πολιτικής ελίτ. Όμως, μια επιφανειακή αξιολόγηση του επιπέδου συζήτησης της πολιτικής ελίτ στην Βουλή ή στους συστημικούς τηλεοπτικούς σταθμούς μάς κάνει να αμφιβάλλουμε κατά πόσο τα συμπεράσματα της επιστήμης της ψυχολογίας είναι ορθά! Βέβαια, δεν είναι και τόσο δύσκολο ένας ενήλικας να ξεχαστεί και να αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν νεαρός στο γήπεδο ή στον αυλόγυρο του σχολείου! Διαβάσαμε πως Έλληνας βουλευτής μιλούσε στο κινητό τηλέφωνο ενώ ανέβαινε στο βήμα και συνέχισε να μιλά στο τηλέφωνο παρά τις παρατηρήσεις συναδέλφων του ενισχύοντας έτσι την εντύπωση περί εφηβικής συμπεριφοράς ακόμη και των πενηντάρηδων της πολιτικής ελίτ. Γνωρίζουμε πως οι έφηβοι το θεωρούν μαγκιά να μιλούν δημόσια στο τηλέφωνο στην προσπάθεια τους για επίδειξη και δημιουργίας εικόνας του ‘είμαι σπουδαίος! Για να μην αγωνιούμε πως είμαστε οι μόνοι με τέτοιες συμπεριφορές αναφέρω πως σε χώρα-πρότυπο για τους ‘εκσυγχρονιστές’ της Ελλάδος η πρωθυπουργός έπαιζε Pokémon Go μέσα στο κοινοβούλιο.

Κατά τις συζητήσεις μεταξύ της πολιτικής ελίτ στη Βουλή βλέπουμε περιπτώσεις όπου ο ένας βουλευτής προσβάλλει τον άλλον ή φωνάζει από την μια άκρη της αίθουσας στην άλλη κινώντας δάκτυλα, χέρια, ακόμη και πόδια ή διακόπτει τον ομιλητή. Βέβαια, σποραδικά βλέπουμε παρόμοιες συμπεριφορές και σε οικονομικά πλουσιότερες χώρες. Δηλαδή, σε χώρες τις οποίες η ελληνική πολιτική ελίτ της περιόδου 1996-2004 θεωρούσε πρότυπα που έπρεπε να αντιγράφουμε ώστε να ‘εκσυγχρονιστεί’ η Ελλάδα και να κλωνοποιηθεί σε κάτι άλλο ο απαξιωμένος Έλληνας. Σε εκείνη την εποχή ο παιάνας ‘τρέξτε να εξυχρονιστούμε γιατι χανόμαστε’ αντικαταστούσε το μνημειώδες, «[…] νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.» Με διάθεση επίδειξης που αρμόζει σε ανώριμο άτομο η περίοδος εκείνη προωθούταν και ως «η χρυσή εποχή του εκσυγχρονισμού.» (sic) Για να είναι ‘in ο ανώριμος αντιγράφει χωρίς να αξιολογεί αυτό που αντιγράφει γι’ αυτό και πριν λίγες μέρες είδαμε την οδηγία για καταγραφή ‘γονέα 1’ και γονέα 2’ αντί πατέρα και μητέρα προσβάλλοντας έτσι και τους λαμπρούς προγόνους μας που αναγνώριζαν μόνο πατέρα και μητέρα στο μνημειώδες «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η Πατρίς.»

To λευκό μαλλί του πενηντάρη της πολιτικής ελίτ, η αυξανόμενη καμπούρα του, ο αργός βηματισμός του, οι λιμουζίνες που οδηγεί καθώς και η έπαρση της εξουσίας αναπόφευκτα τον εμποδίζουν από του να βλέπει το μέγεθος της ανωριμότητας του. Εξάλλου, η ψευδαίσθηση περί ώριμου ανδρός στα 50 δύσκολα πεθαίνει!

*Συγγραφέας τους βιβλίου Leadership Triumphs & Failures. (AMAZON.COM)

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Οδοστρωτήρας Τραμπ!

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Τρίτης 21 Ιανουαρίου 2025

Δημοσιεύτηκε

στις

Θέματα Εκπομπής 21ης Ιανουαρίου 2025
1. Τι περιμένει η κυβέρνηση από τον Τραμπ, που επελαύνει ως οδοστρωτήρας, σε ελληνοτουρκικά και οικονομία
2. Κύπρος: Ο Τατάρ δεν απάντησε στην πρόταση οκτώ σημείων του Χριστοδουλίδη 30:40
3. Συρία: Οι Δρούζοι πήραν τα όπλα και εξεδίωξαν τους τζιχαντιστές από γειτονιές της Δαμασκού 37:10
4. Ισραήλ: Παραιτήθηκε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Χέρτσι Χαλεβί 45:00
5. ΗΠΑ: Ο Τραμπ τα αλλάζει όλα 49:20

 

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτική35 λεπτά πριν

Δημοσίευμα στην TAZ δημιουργεί θέμα για τις νησίδες στον Έβρο

Aναφέρεται σε έρευνα της ΜΚΟ Forensis που δείχνει «πως πρόσφυγες γίνονται θύματα των ανεπίλυτων συνοριακών διενέξεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας»

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Λουκάς Κατσώνης στους Leaders: «Αν τολμήσει ο Ερντογάν, θα χάσει»

Στην εκπομπή LEADERS στις 20.1.2025 με τον Ηλία Παπανικολάου, ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εξωτερικών Υποθέσεων Λουκάς Κατσώνης αναλύει τι σηματοδοτεί...

Πολιτική2 ώρες πριν

Αντιδράσεις στον τουρκικό Τύπο για τον νέο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Ο Μάρκο Ρούμπιο είπε ότι η Τουρκία στρέφεται προς την αυταρχική διακυβέρνηση υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και οι...

Απόψεις3 ώρες πριν

Αναβάπτισμα Μητσοτάκη με… απεταξάμην τον σατανά! Νέα αποκήρυξη της Woke ατζέντας και επαναφορά στα δύο φύλα – Με λένε Ρίζο και όπως τα θέλω τα γυρίζω

Ναι, τυχαίνει να πιστεύω ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτό...

Ιστορία - Πολιτισμός3 ώρες πριν

Ένα ταξίδι γεύσεων από τη Μικρά Ασία στη Δράμα

Στην κουζίνα του ξενοδοχείου Νέσσος, στο Παρανέστι Δράμας, η ιστορία της Μικράς Ασίας ζωντανεύει μέσα από μία συνταγή

Δημοφιλή