Ακολουθήστε μας

Ελλάδα

Κύπρος 1974: Το βράδυ που έρχονταν οι Τούρκοι οι προδότες αξιωματικοί του ΓΕΕΦ ήθελαν να παραδώσουν τα πιστόλια τους στον Καναδό Λοχαγό Νίκον

Δημοσιεύτηκε

στις

Τι λέει ένας αυτόπτης μάρτυρας, που έζησε την προδοσία της Κύπρου

Η ιστορία γράφεται από τους αυτόπτες μάρτυρες. Το  1974 ήταν η χρονιά που αναποδογυρίστηκε η ιστορία:  Η προδοσία και μετά η εισβολή και η μέχρι σήμερα κατοχή. Μια μαρτυρία, η οποία στηρίζεται παράλληλα με τα δικά του βιώματα και σε έρευνα για τα όσα συνέβησαν εκείνο το καλοκαίρι, είναι αυτή του Αθανάσιου Χρυσάφη.  Είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και το 1974 υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ. Ήταν Λοχίας τότε. Με καταγωγή από το Νομό Χαλκιδικής και  κάτοικος σήμερα Θεσσαλονίκης, βίωσε την αγριότητα του πολέμου. Έζησε την προδοσία σε βάρος της Κύπρου, του ελληνισμού.

Τα όσα έχει βιώσει  τα εξιστορεί λεπτομερέστατα στο βιβλίο του των 1.800 σελίδων, «Οι άγνωστοι στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ, του 211 Τ.Π. και λοιπής Εθνοφρουράς, 1974».  Στην έρευνα αυτή , όπως αναφέρει τον βοήθησε ένας συμπολεμιστής του.  Οι 500 περίπου σελίδες για τις μάχες στην Πράσινη Γραμμή γράφτηκαν μετά από ενδελεχή ιστορική έρευνα από τον βαριά τραυματία Κώστα Μεταξά, σημερινό Πρόεδρο του Συνδέσμου «Μαχητές 1ου Λόχου 211 Τ.Π. 1974».

Στη συνέντευξή του, ο Αθανάσιος Χρυσάφης ( η φωτό πιο κάτω, από τη θητεία του στην ΕΛΔΥΚ)  αναφέρεται, μεταξύ άλλων στη μάχη του αεροδρομίου της Λευκωσίας.  Κερδίσαμε, είπε, αλλά μας ανάγκασαν οι Οηέδες να το παραδώσουμε σε αυτούς.

-Το 1974 είσαστε στρατιώτης στην ΕΛΔΥΚ. Καταρχήν πώς βιώσατε το Πραξικόπημα και πώς λειτούργησαν οι εξ Ελλάδος Αξιωματικοί.

– Είχα έρθει στην Κύπρο με την 105 σειρά της ΕΛΔΥΚ τον Ιανουάριο του 1974, έξι μήνες πριν το Πραξικόπημα. Θα υπηρετούσα άλλον ένα χρόνο στην Κύπρο και θα απολυόμουν για να διορισθώ έπειτα ως Καθηγητής Φυσικής Αγωγής στη Μέση Εκπαίδευση. Η προπαγάνδα που γινόταν καθημερινώς από το Διοικητή της ΕΛΔΥΚ Συνταγματάρχη Κονδύλη και όλους σχεδόν τους Αξιωματικούς ήταν ότι ο Πρόεδρος της Κύπρου  Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και εκλεγμένος από το 95% του Κυπριακού Ελληνισμού, ήταν ανθέλληνες, αριστεροί, κομμουνιστές και δεν ήθελαν την Ένωση με την Ελλάδα. «Θα διώξουμε τον ανθέλληνα Μακάριο» έλεγαν, «θα κάνουμε την Ένωση και με το ένα πόδι, αν χρειαστεί, θα είμαστε στο Κιόνελι και με το άλλο στην Άγκυρα». Σαν να ήταν αφέντες της Κύπρου και μπορούσαν να κατακτήσουν και την Τουρκία. Αυτό γινόταν σε όλα τα στρατόπεδα της Εθνοφρουράς που στελεχωνόταν με 600 Έλληνες αξιωματικούς. Φακέλωναν τους στρατιώτες, αναλόγως, αν ήταν Μακαριακοί ή όχι. Γι’ αυτό τη μαύρη μέρα του Πραξικοπήματος οι μισοί Εθνοφρουροί που είχαν χαρακτηριστεί Μακαριακοί αφοπλίστηκαν και κρατήθηκαν άοπλοι μέσα στα στρατόπεδα. Εγώ γνώριζα από την Αθήνα, όπου σπούδαζα, από πληροφορίες του φοιτητικού κινήματος ότι τον Ιούνιο του 1971 στη Λισαβώνα έγινε Σύνοδος Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, όπου πάρθηκε η προδοτική απόφαση για διάλυση με κάθε δυνατό τρόπο της Ελληνικής Κυπριακής Κυβέρνησης με όργανο την Χούντα των Αθηνών και λύση του Κυπριακού, σύμφωνα με τις αποφάσεις από τις χουντοτουρκικές, διχοτομικές διαβουλεύσεις που έγιναν πίσω από την πλάτη της Κυπριακής Κυβέρνησης, ώστε να ικανοποιούν την Τουρκία και το ΝΑΤΟ. Για να κρύψουν λοιπόν όλη αυτή την προδοσία που είχε επίσημα αποφασισθεί μας πουλούσαν προπαγάνδα μέσα στα στρατόπεδα, χρησιμοποιώντας με τους… τόνους τη λέξη Ένωση. Πάρα πολλοί αφελείς στρατιώτες και πολίτες τους πίστευαν. Όποιος στρατιώτης αντιδρούσε ή σχολίαζε αυτή την προπαγάνδα, χαρακτηριζόταν ως κομμουνιστής και τον «έτρωγε η μαρμάγκα». Στη χειρότερη περίπτωση τον εξαφάνιζαν, όπως τον οπλίτη γιατρό της ΕΛΔΥΚ από τα Γιάννενα που αντέδρασε για το Πραξικόπημα, όταν έφεραν τραυματίες στο Κέντρο Νοσηλείας της ΕΛΔΥΚ. Είχε πει σε έναν υπολοχαγό γιατρό: «Όταν σκοτωνόμαστε μεταξύ μας οι Έλληνες και γκρεμίζουμε τη νόμιμη Κυβέρνηση, που είμαστε εγγυητές, τι θα κάνουν οι Τούρκοι κύριε Υπολοχαγέ;». Αμέσως τον συνέλαβε η ΕΣΑ και τον μετέφεραν με χειροπέδες στο Ψυχιατρείο της Λευκωσίας. Το Ψυχιατρείο βομβαρδίστηκε από τους Τούρκους 20 Ιουλίου και ο οπλίτης γιατρός είναι ακόμη αγνοούμενος!

– Πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα, εκείνη την ημέρα,  την 15η Ιουλίου;

-Το μαύρο πρωί της 15ης Ιουλίου 1974, στις 7 π.μ., στο Διοικητήριο της ΕΛΔΥΚ έγινε σύσκεψη αξιωματικών, υπό τον χουντικό Υποδιοικητή της ΕΛΔΥΚ, Αντισυνταγματάρχη Παπαγιάννη (ο Κονδύλης έλειπε στην Αθήνα). Είπε στους αξιωματικούς: «Η επαναστατική κυβέρνηση της Ελλάδος, δηλαδή η Χούντα των Αθηνών, διέταξε την πτώση του ανθέλληνα Μακαρίου και την επιβολή της τάξεως στην αναρχία των κομμουνιστών που επικρατούσε στην Κύπρο». Ευτυχώς για εμάς τους απλούς φαντάρους της ΕΛΔΥΚ, στο Πραξικόπημα, βγήκαν έξω από το στρατόπεδο μόνο 4 Διμοιρίες στο Αεροδρόμιο και 4 Διμοιρίες στις Κεντρικές Φυλακές, για να μη φανεί ότι η Χούντα κάνει το πραξικόπημα. Οι υπόλοιποι είμασταν οπλισμένοι μέσα στο στρατόπεδο, σε πλήρη ετοιμότητα, περιμένοντας την εξέλιξη του Πραξικοπήματος που εξελισσόταν με αιχμή του δόρατος τις 3 Μοίρες Καταδρομών, τα άρματα Τ34 της 23 ΕΜΑ, τα ελαφρά άρματα της 21 ΕΑΝ, το 361 Τ.Π., τμήματα των Μονάδων Πυροβολικού της Αθαλάσσας και το 286 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού που το ξήλωσαν από τον Καραβά και το έφεραν στη Λευκωσία. Ήταν το μόνο Τάγμα κατάλληλα εξοπλισμένο για να χτυπήσει μια απόβαση. Όλες αυτές οι δυνάμεις που έλαβαν μέρος στο Πραξικόπημα, το βράδυ 19 Ιουλίου, που όλοι γνωρίζαμε από το BBC ότι έρχονται οι Τούρκοι, στάθμευαν σχεδόν διαλυμένες γύρω από το στάδιο ΓΣΠ, χωρίς διαταγές άμυνας. Κι άλλες τόσες μονάδες είχαν σταλεί στην Πάφο να κυνηγήσουν τον Μακάριο και βρισκόταν σχεδόν διαλυμένες στο δρόμο της επιστροφής προς τη Λευκωσία. Το σχέδιο αμύνης «Αφροδίτη 3» δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τους αρχιπραξικοπηματίες τους ΓΕΣ και του ΓΕΕΦ, ενώ γνώριζαν ότι οι Τούρκοι έρχονται. Κάτω από τέτοιο σάπιο και προδοτικό καθεστώς ταχθήκαμε, λοιπόν, να πολεμήσουμε άοπλοι τους Τούρκους, 20 Ιουλίου 1974. Τόσο σάπιο και προδοτικό καθεστώς ήταν που μάθαμε αργότερα από ανθυπολοχαγούς Κύπριους τους ΓΕΕΦ, που ήταν παρόντες, ότι το βράδυ που έρχονταν οι Τούρκοι οι προδότες αξιωματικοί του ΓΕΕΦ ήθελαν να παραδώσουν τα πιστόλια τους στον Καναδό Λοχαγό Νίκον, που ήταν σύνδεσμος του ΓΕΕΦ με τους ΟΗΕδες. Αυτός δεν το δέχτηκε γιατί δήλωσε αναρμόδιος!

 -Το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ ήταν δίπλα σε αυτό της ΤΟΥΡΔΥΚ. Πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα;

  – Το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και της ΤΟΥΡΔΥΚ συνόρευαν δίπλα-δίπλα, δυτικά της Λευκωσίας. 300 μ. πιο ανατολικά άρχιζαν τα προάστεια Αγίου Παύλου και Αγίου Δομετίου της Λευκωσίας που ήταν ο 1ος Λόχος του 211 Τ.Π. Το βράδυ 19 Ιουλίου 1974 που οι Τούρκοι ήταν στο πέλαγος και ερχόταν για απόβαση, ένας λόχος της ΤΟΥΡΔΥΚ που φύλαγε το στρατόπεδο οπισθοχώρησε κρυφά στο Κιόνελι και άφησαν στη διαπασών τα μεγάφωνα με αμανέδες και εμβατήρια, τα οποία έπαιζαν μέρα-νύχτα από τη μέρα του Πραξικοπήματος. Οι υπόλοιποι Λόχοι της ΤΟΥΡΔΥΚ από το 1964 στάθμευαν μέσα στον θύλακα του Κιόνελι. Όλα ήταν τέλεια σχεδιασμένα από τους Τούρκους, εν αντιθέσει με το ΓΕΣ και το ΓΕΕΦ που επικρατούσε ένα χάος. Την 19η  Ιουλίου είχε φύγει η 103 Σειρά της ΕΛΔΥΚ (400 στρατιώτες) για την Ελλάδα με το «Λέσβος» να απολυθούν και ήρθαν 400 νέοι στρατιώτες της 107 Σειράς, οι οποίοι δεν ήξεραν ούτε πού βρίσκεται η Λευκωσία. Επίσης, όπως ήδη ανέφερα,  η μισή Εθνοφρουρά πήγε να κυνηγήσει τον Πρόεδρο Μακάριο στην Πάφο και βρισκόταν στην επιστροφή και οι άλλοι μισοί ήταν διαλυμένοι μέσα στις πόλεις ή στα στρατόπεδα με κύριο αστυνομικό έργο της επιβολή της χούντας και στην Κύπρο. Δεν είχαμε καμία διαταγή από την χούντα των Αθηνών και το ΓΕΕΦ να εφαρμόσουμε το σχέδιο Αμύνης «Αφροδίτη 3», που ήταν σχέδιο με σύνθημα «Οι Τούρκοι στη θάλασσα». Όλα εξελίσσονταν 100% σύμφωνα με τα σχέδια της Τουρκίας, της CIA, της Intelligence Service και του ΝΑΤΟ. Η χούντα ήταν το τέλειο όργανό τους με το Πραξικόπημα και ο συμπαραστάτης τους αφήνοντας ολάνοιχτες και αφύλαχτες τις κερκόπορτες. 187 χώρες στον πλανήτη καταδίκασαν το Πραξικόπημα.

Όλες οι πρεσβείες στη Λευκωσία είδαν τα αίσχη και τις αδελφοκτονίες. Δεν δόθηκε καμία απολύτως διαταγή αμύνης σύμφωνα με το σχέδιο «Αφροδίτη 3» που χρειαζόταν τουλάχιστον δύο ημέρες κινητοποίησης για να εφαρμοσθεί έγκαιρα απόκρουση της εισβολής και να έχει επιτυχία.  Οι Τούρκοι, πανέτοιμοι από χρόνια, έκαναν εντατικές ασκήσεις απόβασης από τον Απρίλιο του 1974, όταν στο Μετζέβ της Γαλλίας πάρθηκε η τελική απόφαση από την Τριμερή Επιτροπή για την βίαιη πτώση της Κυπριακής Κυβέρνησης.

«Ο πόλεμος είχε χαθεί…»

-Σας βομβάρδισαν τα τουρκικά αεροσκάφη;

-Το πρωί της 20ης Ιουλίου άρχισε να μας βομβαρδίζει η Τουρκική Αεροπορία μέσα στα στρατόπεδα. Βομβαρδίστηκαν όλα τα στρατόπεδα Πυροβολικού και η ΕΛΔΥΚ. Οι νέοι φαντάροι της ΕΛΔΥΚ που δεν ήξεραν πού βρισκόταν και πού πατούσαν, μαζί με την 105 Σειρά, τη δική μου, διεξήγαγαν δύο επιθέσεις εναντίον του Κιόνελι. Μία το πρωί 20 Ιουλίου 1974 μέσα στον φλεγόμενο κάμπο και μία ολονύχτια  20 προς 21 Ιουλίου. Εκείνη την επική βραδιά είχαμε 19 νεκρούς και αγνοούμενους και δεκάδες τραυματίες. Η κατάληψη του Κιόνελι απέτυχε, λόγω οχύρωσης, ενίσχυσης με Τούρκους αλεξιπτωτιστές και λόγω ότι από τα 12 δικά μας άρματα, χάλασαν τα 11 μέσα στον κάμπο και έμεινε ένα που έπεσε στην αντιαρματική τάφρο πριν το Κιόνελι. Επίσης, εκείνη τη βραδιά, όλες οι διαλυμένες Μονάδες της Εθνοφρουράς, προσπάθησαν για αντεπίθεση και κατάληψη του θύλακα. Την απόβαση στο Πέντε Μίλι δεν την χτύπησε κανένας. Το μεγάλο σημείο απειλής που ήταν η απόβαση έμεινε ανέπαφο. Το 286 Μηχανοκίνητο Τάγμα που μπορούσε να τη χτυπήσει είχε έρθει στη Λευκωσία από τον Καραβά για το Πραξικόπημα και όταν ξεκίνησε μέρα μεσημέρι – 20 Ιουλίου – να πάει προς την απόβαση, καταστράφηκε στο χωριό Κοντεμένο από την Τουρκική Αεροπορία. Το ίδιο και το 281 Τ.Π. Το 251 Τ.Π. της Γλυκιώτισσας του Αντισυνταγματάρχη Κουρούπη τους έκλεισε προσωρινά το δρόμο προς Κερύνεια. Οι τρεις άριστα εκπαιδευμένες Μοίρες Καταδρομών, αντί να σταλούν να καταστρέψουν την απόβαση που ήταν το μεγάλο σημείο απειλής, τις έστειλαν με 17 ώρες καθυστέρηση στις κορυφές του Πενταδακτύλου. Όλα γινόταν λάθος και κατόπιν εορτής.

Όλα αυτά αναλυτικά τα περιγράφω μέσα στο βιβλίο μου.  Η Τουρκική Αεροπορία χτυπούσε ό,τι κινούνταν στο βόρειο μέρος της Κύπρου. Έτσι 22 Ιουλίου το πρωί έγινε η δεύτερη απόβαση των Τούρκων με βαριά άρματα, τις Ειδικές Δυνάμεις «Μπόρα» που προχώρησαν στις 11 π.μ. και κατέλαβαν την Κερύνεια και το απόγευμα έφθασαν στη Λευκωσία και ένωσαν τον θύλακα.  Στις 4 μ.μ. που είχε συμφωνηθεί εκεχειρία οι Τούρκοι προχωρούσαν και χτυπούσαν. Απόγευμα προωθήθηκαν από το Κιόνελι προς την ΕΛΔΥΚ και έγινε ολονύχτια μάχη για να καταλάβουν το στρατόπεδό μας. Ηττήθηκαν αλλά έμειναν μακριά μας, στα 300 μ. και έσκαβαν με μπουλντόζες ορύγματα. Οι άλλοι προχώρησαν νότια, 23 Ιουλίου μεσημέρι, παρακάμπτοντας από δυτικά την ΕΛΔΥΚ, για να καταλάβουν το Αεροδρόμιο. Εκεί έγινε η μάχη του Αεροδρομίου. Με τους Έλληνες καταδρομείς της Α΄ Μοίρας και έναν Λόχο της 33ης Μοίρας. Δυστυχώς, αν και νικήσαμε σ’ αυτή τη μάχη, μας ανάγκασαν οι ΟΗΕδες να παραδώσουμε το Αεροδρόμιο σε αυτούς. Οι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν 300 μ. βόρεια του Αεροδρομίου, όπως ανέφερα, έσκαβαν οχυρωματικά έργα και συνελάμβαναν αιχμαλώτους αθώους πολίτες που έτρεχαν να δουν τα σπίτια τους και έψαχναν τους δικούς τους. Όσους είχαν στολή τους εκτελούσαν επί τόπου. Τους άλλους τους έστελναν στα Άδανα.

Την 23η  Ιουλίου, ο πόλεμος είχε χαθεί! 

Γιατί το λέτε αυτό;

Το προδοτικό ΓΕΣ και ΓΕΕΣ παρέδωσε επίσημα την ΤΟΥΡΔΥΚ στους Τούρκους, 24 Ιουλίου, χωρίς μάχη. Τους άφησε να πλησιάσουν στα 200 μ. από τα προάστεια Άγιος Παύλος και Άγιος Δομέτιος, όπου αμύνονταν ο 1ος Λόχος του 211 Τ.Π. και άλλες επικουρικές δυνάμεις. Από τις 23 Ιουλίου και μετά, οι στρατηγίσκοι του Πραξικοπήματος έδιναν «γη και ύδωρ» στους Τούρκους στρατηγούς. Ξέχασαν και τους όρκους τους στην πατρίδα και την ελληνική σημαία. Οι Τούρκοι, μη σεβόμενοι την εκεχειρία, κατέβασαν ανενόχλητοι χιλιάδες στρατό στην Κερύνεια τις επόμενες μέρες. Χτυπούσαν και προχωρούσαν, όπως στον κεντρικό και δυτικό Πενταδάκτυλο, Λάπηθο, Καραβά κ.λπ., ενώ δέχθηκαν τις συνομιλίες καθαρά για καθυστέρηση ώστε να κατεβάσουν χιλιάδες στρατό και να ετοιμασθούν πλήρως για τη σφαγή του 2ου Αττίλα. Στον 2ο Αττίλα, όποιοι από τους αξιωματικούς ήταν αγνοί πατριώτες, τίμησαν τον όρκο τους και κάθισαν μαζί μας και πολέμησαν, αν και γνώριζαν ότι όλα ήταν χαμένα. Πολλοί σκοτώθηκαν και τραυματίσθηκαν. Αυτούς τους τίμιους αξιωματικούς τους προβάλω με ονόματα και φωτογραφίες μέσα στο βιβλίο. Οι αρχιπροδότες του ΓΕΕΦ και οι περισσότεροι «σερίφηδες» του Πραξικοπήματος, ήταν κρυμμένοι στον 2ο Αττίλα στα υπόγεια της ντροπής της Μαλούντας και ο νέος στρατηγός που ήρθε (Καραγιάννης) δεν μπόρεσε να σώσει ούτε την Αμμόχωστο ούτε τα χωριά της Μόρφου.

Στο στρατόπεδο της ΤΟΥΡΔΥΚ είχαν βάλει στη διαπασών τα μεγάφωνα με τους αμανέδες

-Πώς βιώσατε την προδοσία; Η δική σας μαρτυρία σε αυτό το ζήτημα ποια είναι; Μιλάτε και δικαίως σκληρά για τους χουντικούς.

– Την προδοσία την βιώσαμε από το πρώτο δευτερόλεπτο που άρχισε το Πραξικόπημα. Αυτά που ζούσαμε και βλέπαμε, δηλαδή αδελφοκτονίες εν ψυχρώ, χάος σε όλη την Κύπρο, το φίδι της προδοσίας φώλιασε αμέσως μέσα μας. Βλέπαμε τους Τούρκους δίπλα στην ΤΟΥΡΔΥΚ να έχουν βάλει στη διαπασών τα μεγάφωνα με τους αμανέδες και να το γλεντούν, γνωρίζοντας ότι σε λίγες μέρες η μισή Κύπρος θα είναι δική τους. Εμείς το γνωρίζαμε ότι έρχονται οι Τούρκοι από το BBC και πράγματι έτσι έγιναν τα πράγματα. Καμιά προετοιμασία από το ΓΕΣ και το ΓΕΕΦ για εφαρμογή του αμυντικού σχεδίου «Αφροδίτη 3». Διαλυμένη τελείως η Εθνοφρουρά μέχρι τις 20 Ιουλίου που άρχισε να βομβαρδίζεται η Κύπρος από 150 αεροπλάνα που απογειώνονταν από τρία αεροδρόμια της Τουρκίας. Μας αιφνιδίασαν 100% και ό,τι άμυνα γινόταν μετά, ήταν σπασμωδική, χωρίς στρατηγικό αποτέλεσμα. Κάθε διοικητής που χτυπιόταν το στρατόπεδό του έκανε του κεφαλιού του. Το ίδιο και στην ΕΛΔΥΚ. Διεξήχθησαν δύο τιτάνιες αλλά αποτυχημένες επιθέσεις εναντίον του Κιόνελι και μετά γινόταν μόνο άμυνα γύρω από το στρατόπεδο με τα ατομικά όπλα, εναντίον των αεροπλάνων και των Τούρκων που μας περικύκλωσαν από βορρά, δύση και νότο. Στις 22 Ιουλίου το βράδυ, που οι Τούρκοι ένωσαν τον θύλακα, κύκλωσαν την ΕΛΔΥΚ και έγινε ολονύχτια μάχη. Απέτυχαν παταγωδώς, αφήνοντας νεκρούς και τραυματίες, αλλά το πρωί τους είδαμε στα 300 μ. από μας να σκάβουν με μπουλντόζες ορύγματα. Μετά προχώρησαν στο βόρειο μέρος του Αεροδρομίου και το χτύπησαν. Αποκρούστηκαν αλλά έμειναν βόρεια 300 μ. οργανώνοντας αμυντικά έργα.

Ο πόλεμος είχε χαθεί πλέον. Τη μεγαλύτερη προδοσία τη νιώσαμε όταν 24 Ιουλίου όταν  το ΓΕΣ και το ΓΕΕΦ παρέδωσαν επίσημα την ΤΟΥΡΔΥΚ χωρίς μάχη στους Τούρκους. Επίσης τους άφησαν να προχωρήσουν ανενόχλητοι στον κάμπο του Κιόνελι και να φτάσουν 200 μ. από τα προάστεια Άγιος Παύλος, Άγιος Δομέτιος, όπου αμύνονταν ο 1ος Λόχος του 211 Τ.Π. και άλλες εφεδρικές δυνάμεις. Οι Τούρκοι προχωρούσαν και χτυπούσαν, εμείς εφαρμόζαμε την παύση πυρός και τους βλέπαμε να ετοιμάζονται πλήρως για την σφαγή του 2ου Αττίλα. Πήγαν δήθεν για συνομιλίες στη Γενεύη και στο Λονδίνο για να κατεβάσουν στην Κύπρο τον μισό στρατό της Τουρκίας. Μετά τις 24 Ιουλίου όταν ήταν χαμένα και η προδοσία και η απελπισία φώλιασε μέσα μας. Στην ουσία είμασταν τελείως άοπλοι απέναντι στους πάνοπλούς Τούρκους χωρίς καμιά βοήθεια από την Ελλάδα. Όποιος από εκείνη τη μέρα και μετά καθόταν να πολεμήσει ήταν στην ουσία ξεγραμμένος. Γνωρίζοντας και βλέποντας όλα αυτά, μείναμε και πολεμήσαμε στον 2ο Αττίλα και μαζί με το 211 Τ.Π. και άλλες εφεδρικές δυνάμεις σώσαμε την Λευκωσία και την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας με τίμημα 200 νεκρούς και αγνοούμενους στην Πράσινη Γραμμή και 105 στην ΕΛΔΥΚ. Δυστυχώς το ανατολικό μέτωπο προς Αμμόχωστο έσπασε, το ίδιο και το δυτικό προς Μόρφου και σκλαβώθηκαν δεκάδες χωριά και κωμοπόλεις.

Αύριο στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης ο τραυματισμός του οι μάχες στην περιοχή Λευκωσίας  και οι διώξεις από τους πραξικοπηματίες.

Φιλελεύθερος

Ελλάδα

H FIBRAN γιορτάζει τα 50 χρόνια της με νέες επενδύσεις 45 εκατ. ευρώ

Δημοσιεύτηκε

στις

Αύξηση κύκλου εργασιών και κερδοφορίας το 2023, παρά τις πιέσεις από τις τιμές ενέργειας

Nέες επενδύσεις στην Ελλάδα, συνολικού ύψους 45 εκατ. ευρώ, τρέχει από φέτος η ελληνική πολυεθνική βιομηχανία παραγωγής μονωτικών υλικών FIBRAN. Σε συνδυασμό με τις επενδύσεις που έχουν προηγηθεί ή τρέχουν επίσης επί του παρόντος στις μονάδες της στο εξωτερικό ο Όμιλος «τρέχει» και φέτος –χρονιά σημειωτέον κατά την οποία εορτάζει τα 50 χρόνια από την ίδρυσή της –  ανοδικά, έχοντας ξεπεράσει στη χρήση 2023 το «φράγμα» των 200 εκατ. ευρώ τζίρου.

Όπως επισημαίνει σχετικά στη «Ν» η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της εταιρείας και του Ομίλου, Μαρία Δ. Αναστασιάδου Σαββαΐδου,  το επενδυτικό πρόγραμμα των 45 εκατ. ευρώ αφορά:

  • Νέα γραμμή εξηλασμένης πολυστερίνης στην έδρα της εταιρείας  στην Τερπνή Σερρών. Η νέα γραμμή θα παράγει προϊόντα μεγαλύτερου πάχους (20 cm) με τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 2025.
  • Επενδύσεις προσθήκης εξοπλισμού βελτίωσης ποιότητας και αυτοματισμού των παραγόμενων προϊόντων πετροβάμβακα τη μονάδα πετροβάμβακα της εταιρείας επίσης στην Τερπνή Σερρών.
  • Επενδύσεις στην ενέργεια για μετάβαση από την Μέση στην Υψηλή Τάση.
  • Νέες εγκαταστάσεις (αποθήκες κ.α.) στην Τερπνή.
  • Επενδύσεις σε ΑΠΕ στην Κεντρική Μακεδονία και
  • Νέα γραφεία Διοίκησης στην περιοχή της Θέρμης, στη Θεσσαλονίκη. Προβλέπεται μεταφορά της Διοίκησης σε αυτά σε ορίζοντα διετίας.

Έντονη εξωστρέφεια

Παράλληλα, ο Όμιλος επεκτείνει τις επενδύσεις του στην Ιταλία για τη βέλτιστη μακρόχρονη βιώσιμη αξιοποίηση των λατομείων στην Τοσκάνη και για βελτιστοποίηση του εξοπλισμού του εργοστασίου γύψου που εξαγόρασε μαζί με τα τρία λατομεία το 2021. Περαιτέρω, μάλιστα, όπως προσθέτει η κα.Αναστασιάδου Σαββαΐδου, ήδη εξετάζεται και μεσοπρόθεσμο επιχειρηματικό πλάνο επενδύσεων στα Βαλκάνια και την αφρικανική ήπειρο.

Συνολικά, επίσης, την προηγούμενη τριετία η FIBRAN ολοκλήρωσε επενδύσεις της τάξης των 100 εκατ. ευρώ που εκτός από τις προαναφερόμενες επενδύσεις στην Ιταλία αφορούσαν την αγορά εργοστασίου πετροβάμβακα στη Βουλγαρία και στην παραγωγή εξηλασμένης πολυστερίνης στη νέα της μονάδα παραγωγής στην Τσεχία, αμφότερα το 2022. Παράλληλα οι θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου στη Σλοβενία, την Ιταλία, την Πορτογαλία και τη Βουλγαρία παίζουν ενεργό ρόλο τόσο στην έρευνα και ανάπτυξη για την υιοθέτηση μοντέλων αειφορίας στη διαχείριση υλικών και στην εφαρμογή των συστημάτων μόνωσης και ξηράς δόμησης σε συνεργασία με τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ευρώπης αλλά και ως ιδρυτικά μέλη ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για τα δομικά υλικά και την κατασκευή.

Με εμπορική παρουσία σε 46 χώρες, εξαγωγές σε όλες τις ηπείρους και με παρουσία στα σημαντικότερα κατασκευαστικά έργα της Ευρώπης και του κόσμου, όπως προσθέτει η επικεφαλής της, κερδίζει την εμπιστοσύνη των κατασκευαστών, των επενδυτών και του μελετητικού κόσμου.

Εν κατακλείδι, η FIBRAN είναι ίσως ο μοναδικός όμιλος δομικών υλικών στην Ευρώπη που διαθέτει εργοστάσια με όλα τα μονωτικά υλικά (εξηλασμένη πολυστερίνη, πετροβάμβακα, διογκωμένη πολυστερίνη) και προϊόντα ξηράς δόμησης.  «Μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι δεν υπάρχουν κακά και καλά μονωτικά υλικά και το αποδεικνύουμε στην πράξη.  Αυτό που πρεσβεύουμε είναι ότι επιλέγουμε μονωτικά υλικά ανάλογα με τη χρήση της εφαρμογής, την τοποθεσία του κτιρίου, την ηλικία, τις περιβαλλοντικές και κλιματολογικές συνθήκες, τα ρίσκα και τους κινδύνους», σημειώνει η Πρόεδρος και CEO του Ομίλου.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι με το εργοστάσιο παραγωγής πετροβάμβακα στην Τερπνή, ένα από τα ελάχιστα που παράγουν με ηλεκτρικούς φούρνους σε όλο τον κόσμο,  και την πρόσφατη επένδυση στη Βουλγαρία η FIBRAN αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετροβάμβακα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Πάγιες αρχές του Ομίλου – και η πιο σημαντική παρακαταθήκη από τον ιδρυτή του, Δημήτρη Αναστασιάδη, όπως επισημαίνει η κα. Αναστασιάδου Σαββαΐδου, είναι το τετράπτυχο:

  • Σεμνότητα: Να μιλάνε οι πράξεις σου και όχι τα λόγια σου
  • Νοικοκυροσύνη: Να επενδύεις χωρίς εξαρτήσεις
  • Εξωστρέφεια: Δεν υπάρχουν σύνορα στη δράση αλλά ούτε και στα όνειρα
  • Ανθρωποκεντρικότητα: Ο κάθε άνθρωπος έχει ρίζες και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο είναι προϋπόθεση για να επιστρέφει στις ρίζες του.

Στην Ελλάδα, επίσης, η μητρική εταιρεία συμμετέχει διαχρονικά σε ερευνητικά προγράμματα με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Πατρών και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και παράλληλα επενδύει σταθερά στο ανθρώπινο δυναμικό της που πλέον ξεπερνά τα 730 άτομα, όπως και στον κοινωνικό ιστό των περιοχών δραστηριοποίησης.

Σταθερά ανοδική πορεία

Με κύκλο εργασιών που ξεπέρασε το 2023 τα 200 εκατομμύρια ευρώ – συγκεκριμένα ανήλθε σε 200,723 εκατ. ευρώ, έναντι  199,976 εκατ. το 2022 – ο Όμιλος FIBRAN συνεχίζει κάθε χρόνο την ανοδική του πορεία.

Η ελληνική μητρική, με κύκλο εργασιών που ξεπέρασε τα 76 εκατομμύρια ευρώ – συγκεκριμένα ανήλθε σε 76,477 εκατ. ευρώ έναντι 72,786 εκατ. του 2022 – είχε την καλύτερη επίδοση στην ιστορία της. Σημειωτέον, δε, ότι το 2023 η ελληνική μητρική κατέγραψε κέρδη προ φόρων ύψους 9,710 εκατ. έναντι 4,074 εκατ. ευρώ του 2022 και μετά φόρων κέρδη ύψους 7,521 εκατ. ευρώ έναντι 2,526 εκατ. την προηγούμενη χρονιά, με το πολύ μεγάλο κόστος της ενέργειας και τις μειώσεις τιμών στις οποίες προέβη η εταιρεία να συμπιέζουν μάλιστα την κερδοφορία.
Αντίστοιχα, σε επίπεδο Ομίλου τα ενοποιημένα προ φόρων κέρδη ανήλθαν σε 15,736 εκατ. ευρώ έναντι 10,462 εκατ. του 2022 και τα ενοποιημένα μετά φόρων κέρδη σε 12,116 εκατ. έναντι 7,106 εκατ. ευρώ το 2022.

Το «ταξίδι» της FIBRAN ξεκίνησε από το όραμα του ιδρυτή της, αείμνηστου Δημήτρη Αναστασιάδη, για μια πρότυπη παραγωγική μονάδα μονωτικών υλικών σε μια μικρή επαρχιακή κωμόπολη και μια Ελλάδα της παραγωγής και της προκοπής, που παράγει με τις δυνάμεις της προϊόντα καλύτερα από τον διεθνή ανταγωνισμό.

Τα 50 χρόνια διαδρομής της FIBRAN εορτάστηκαν με μια λαμπερή εκδήλωση στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, παρουσία του Υπουργού Ανάπτυξης, Τάκη Θεοδωρικάκου και διακεκριμένων εκπροσώπων του ελληνικού «επιχειρείν».

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

FSRU Αλεξανδρούπολης: Σε εμπορική λειτουργία ο Τερματικός Σταθμός LNG

Δημοσιεύτηκε

στις

Σε λειτουργία ο πρώτος υπεράκτιος σταθμός φυσικού αερίου στη χώρα

Ξεκινά η Εμπορική Λειτουργία του Τερματικού Σταθμού LNG Αλεξανδρούπολης, με στόχο και την ανάδειξη της πόλης σε μια νέα ενεργειακή πύλη για ολόκληρη την Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η Gastrade, ανακοινώνει ότι θέτει σε εμπορική λειτουργία τον Τερματικό Σταθμό LNG Αλεξανδρούπολης. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα ενεργειακά έργα σε Ευρωπαϊκό, Περιφερειακό, Εθνικό και τοπικό επίπεδο, που σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε, ανήκει και θα λειτουργείται από την Gastrade. Ένα έργο-ορόσημο που οραματίστηκε πριν από 15 χρόνια ο Δημήτρης Κοπελούζος.

Αποτέλεσμα μεγάλων συνεργασιών, με πρωτοποριακή σύλληψη το έργο συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια και στη διαφοροποίηση των πηγών και των οδών προμήθειας ενέργειας της Νοτιοανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, αναβαθμίζοντας καθοριστικά τον ρόλο και τη σημασία της Ελλάδας στον σύγχρονο ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης, καθιστώντας την ενεργειακή πύλη  για εννέα και πλέον χώρες.

Από την Τελική Επενδυτική Απόφαση στην Έναρξη της Εμπορικής Λειτουργίας

Η υλοποίηση του έργου άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με τη λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID) στις 27 Ιανουαρίου 2022 από τη Gastrade, Στη συνέχεια, οι χερσαίες και υπεράκτιες κατασκευαστικές εργασίες στην Αλεξανδρούπολη προχώρησαν ταχύτατα, ενώ τον Φεβρουάριο του 2023 ξεκίνησε η κατασκευή της πλωτής μονάδας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG (FSRU) στη Σιγκαπούρη. Το FSRU απέπλευσε από το ναυπηγείο Seatrium στις 26 Νοεμβρίου 2023, φτάνοντας στα νερά του Θρακικού Πελάγους στις 17 Δεκεμβρίου 2023, όπου και αγκυροβόλησε στη μόνιμη θέση του.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση όλων των δοκιμών λειτουργίας και την έκδοση από το Υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος της άδειας Λειτουργίας του το περασμένο καλοκαίρι, το έργο τέθηκε σε λειτουργική ετοιμότητα επιτρέποντας επίσημα την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του Έργου.

Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης αποτελείται εκτός από το FSRU, από  ένα υποθαλάσσιο και χερσαίο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου, ο οποίος συνδέει το FSRU με το Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς («ΕΣΜΦΑ») και μέσω αυτού θα παραδίδει φυσικό αέριο εκτός από την Ελλάδα και στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Σερβία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία στα ανατολικά, καθώς και την Ουγγαρία και Σλοβακία στα δυτικά. Η Πλωτή Μονάδα, που ονομάστηκε «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ» προς τιμήν της πόλης και των κατοίκων της, που αγκάλιασαν το φιλόδοξο αυτό σχέδιο από την αρχή, διαθέτει τεχνολογία αιχμής, με μέγιστη δυναμικότητα επαναεριοποίησης 5,5 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως.

Η επόμενη μέρα

Ήδη 14 ελληνικές και διεθνείς εταιρείες συμμετέχουν εμπορικά στο έργο δεσμεύοντας σχεδόν το σύνολο της δυναμικότητας του με χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι το 2030. Ταυτόχρονα, η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του έργου, σηματοδοτεί την επέκταση της πρωτοβουλίας του Κάθετου Διαδρόμου, ενισχύοντας σημαντικά τη δυναμική του με στόχο τη δημιουργία ενός κόμβου συναλλαγών φυσικού αερίου στην Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η ομάδα της Gastrade, μαζί με τους στρατηγικούς εταίρους και μετόχους της, Ελμίνα Κοπελούζου, Gaslog, ΔΕΠΑ Εμπορίας, Bulgartransgaz και ΔΕΣΦΑ, ευχαριστεί όλους τους φορείς που συνέβαλαν στην επιτυχή ολοκλήρωση αυτού του Εθνικού έργου και παραμένει αφοσιωμένη στη διασφάλιση ενός πιο βιώσιμου και ασφαλούς ενεργειακού μέλλοντος για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gastrade Κωστής Σιφναίος ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Είμαστε όλες και όλοι, η ομάδα της Gastrade, πραγματικά υπερήφανοι και ενθουσιασμένοι που φθάσαμε στο τέλος της μεγάλης αυτής διαδρομής με επιτυχία και παραδίδουμε στη χώρα μας και σε όλη τη περιοχή γύρω μας ένα τόσο σημαντικό έργο. Το όραμά μας είναι να λειτουργήσει το έργο αυτό στην αγορά με τρόπο φιλικό για τη κοινωνία της Αλεξανδρούπολης, το περιβάλλον και τους πελάτες μας, προσφέροντας μια σταθερή και αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για όλη την περιφέρειά μας. Θέλουμε να γίνουμε σημείο αναφοράς για τη ποιότητα των υπηρεσιών που θα προσφέρουμε».

«Χρειάστηκαν το όραμα ενός ανθρώπου, δεκαπέντε χρόνια προσπάθειας και δύο σχεδόν χρόνια εντατικής τεχνικής προετοιμασίας, ώστε η Ελλάδα, η Αλεξανδρούπολη, να αποκτήσουν ένα έργο τομή για τα ενεργειακά δεδομένα της ευρύτερης ευρωπαϊκής περιφέρειας. Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης, είναι πολλά περισσότερα από ένα επιχειρηματικό έργο. Είναι μια απτή απόδειξη των δυνατοτήτων που έχουμε στην Ελλάδα να δημιουργούμε ευρωπαϊκές υποδομές που απαντούν σε προβλήματα των καιρών μας, δίνοντας ευκαιρίες και προοπτικές για ένα καλύτερο και βιώσιμο ενεργειακά μέλλον» τονίζει η ιδρύτρια μέτοχος της Εταιρείας κυρία Ελμίνα Κοπελούζου.

«Η GasLog είναι περήφανη για το γεγονός ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του έργου από την αρχή, τη μετατροπή ενός πλοίου μεταφοράς LNG σε FSRU, την παράδοση της πλωτής μονάδας στην Αλεξανδρούπολη και την επιτυχή έναρξη λειτουργίας του Τερματικού Σταθμού Αλεξανδρούπολης, συμβάλλοντας ως μέτοχος αλλά και ως φορέας λειτουργίας του FSRU, τηρώντας παράλληλα τη δέσμευσή μας για την παροχή αξιόπιστων και καινοτόμων υπηρεσιών LNG σε παγκόσμια κλίμακα», δήλωσε ο κος Paolo Enoizi, Διευθύνων Σύμβουλος της GasLog.

«Η σημερινή μέρα σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου στο ενεργειακό τοπίο της περιοχής μας. Ο Τερματικός Σταθμός LNG Αλεξανδρούπολης, σχεδιασμένος με όραμα στραμμένο προς το μέλλον, αντιπροσωπεύει μια απτή λύση στις πιεστικές προκλήσεις της ενεργειακής ασφάλειας και της διαφοροποίησης των πηγών εφοδιασμού στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Μέσω αυτού του έργου, διασφαλίζουμε πρόσβαση σε πιο αξιόπιστες και ποικίλες πηγές ενέργειας, δημιουργώντας νέες οικονομικές ευκαιρίες για την τοπική κοινότητα και ενισχύουμε τη γεωπολιτική θέση του έθνους μας. Είμαστε πολύ περήφανοι για την καθοριστική συμβολή της ΔΕΠΑ Εμπορίας στην επιτυχή υλοποίηση αυτής της στρατηγικής υποδομής, η οποία θα αποφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στις γειτονικές της χώρες», δήλωσε ο Κωνσταντίνος Ξιφαράς, Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΠΑ Εμπορίας.

«Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του FSRU Αλεξανδρούπολης αποτελεί σημαντικό ορόσημο για τη διασφάλιση της διαφοροποίησης του χαρτοφυλακίου προμηθειών και για την  εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας όχι μόνο για τη Βουλγαρία, αλλά και για την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η απόφαση, που ελήφθη το 2020, από τη Βουλγαρία και την Bulgartransgaz να γίνουν μέτοχοι με μερίδιο 20% στην Gastrade A.E. αποδείχθηκε στρατηγική. Σήμερα, το FSRU Αλεξανδρούπολης είναι αναμφίβολα μια κρίσιμη υποδομή που εξασφαλίζει πρόσβαση σε προμήθειες φυσικού αερίου από ασφαλείς και αξιόπιστες πηγές, όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ, η Αίγυπτος κ.λπ. Ο αυξανόμενος ρόλος του LNG για την περιοχή και η παρουσία αυτής της νέας δυνατότητας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG είναι υψίστης σημασίας για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που στοχεύουν να διαφοροποιήσουν τον εφοδιασμό τους και να ανεξαρτητοποιηθούν από το ρωσικό φυσικό αέριο. Θα βελτιώσει επίσης την ρευστότητα και ολοκλήρωση της ενεργειακής αγοράς στην περιοχή μας,» σχολίασε ο Kiril Ravnachki, Εκτελεστικός Διευθυντής της Bulgartransgaz.

«Η έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του Τερματικού Σταθμού LNG της Αλεξανδρούπολης (Alexandroupolis FSRU) αποτελεί ορόσημο, εδραιώνοντας την Ελλάδα ως βασική ενεργειακή πύλη για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και ευρύτερα. Ο νέος αυτός σταθμός εισαγωγής LNG, σε συνδυασμό με τον σταθμό LNG της Ρεβυθούσας και τις επενδύσεις του ΔΕΣΦΑ για την αύξηση της εξαγωγικής δυναμικότητας του ελληνικού δικτύου, καθώς και με πρωτοβουλίες όπως ο TAP, ο IGB και ο Κάθετος Διάδρομος, ενισχύουν περαιτέρω τις ενεργειακές υποδομές και τη διασυνδεσιμότητα της περιοχής,» πρόσθεσε η κυρία Maria Rita Galli, Διευθύνουσα Σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ.

Nαυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ελλάδα

Το παγκόσμιο συμφέρον, το συμφέρον τον αγορών και το συμφέρον της χώρας

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης (Eurokinissi)

Μήπως αυτή η στρατηγική υπηρετεί τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ και τις προσωπικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού για πλαισίωση του ιερατείου του Νταβός;

Χάρης Τοπαλίδης

Ήταν τελείως φυσικό, σε μια κοινωνία αποπροσανατολισμένη και προς ώρας γονατισμένη από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της φτωχοποίησης, του κορπορατισμού και της συρρίκνωσης της δημόσιας σφαίρας επικοινωνίας και γοητευμένης ταυτόχρονα από τις σειρήνες του life-style, να συμβεί και αυτό: Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης της να τοποθετηθεί στη Γ.Σ. του ΟΗΕ ότι: «το παγκόσμιο συμφέρον διαπερνά το μεμονωμένο συμφέρον των κρατών» και ταυτόχρονα να βραβευθεί στη ΝΥ από τον Α. Μπουρλά με το βραβείο «Global citizen 2024».

Σε ποίες συνθήκες της χώρας ή έστω της τρέχουσας διεθνούς συγκυρίας ανταποκρίνεται αυτή η στάση και η δραστηριότητα του πρώτου πολίτη της στο ανώτατο forum της διεθνούς σκηνής για την ετήσια παρουσίαση της πολιτικής και των θέσεων των κρατών στο διεθνές στερέωμα και τι υποδηλώνει για την ανταπόκρισή του ως Πρωθυπουργού σε αυτές;

Είναι σαφές ότι ο νεολογισμός του Πρωθυπουργού «παγκόσμιο συμφέρον» χρησιμοποιείται ως πολιτική έννοια και όχι ως κάτι ευρύτερο (π.χ. οικουμενικό συμφέρον που εμπλέκει ηθικές και αξιακές θεωρήσεις οικουμενικού χαρακτήρα). Οι πολιτικές οντότητες όμως που δραστηριοποιούνται στην παγκόσμια σκηνή, είναι τα κράτη τα οποία έχουν διαφορετικά και πολλές φορές αντιτιθέμενα συμφέροντα, όπως δείχνει η αιματοβαμμένη πορεία της Ιστορίας. Πώς είναι λοιπόν δυνατό να συγκεραστούν τα επιμέρους εθνικά συμφέροντα σε ένα παγκόσμιο συμφέρον; Πως, με ποιες διαδικασίες θα γίνει επιτέλους ο συγκερασμός – μετά από τόσους αιώνες Ιστορίας – και με ποιά παγκόσμια ιεραρχική οργάνωση θα ασκηθεί η πολιτική του παγκοσμίου συμφέροντος; Ή μήπως ο νεολογισμός του Πρωθυπουργού διαπνέεται απλά από μια ρομαντική και ιδεαλιστική προσέγγιση άλλων εποχών στο παγκόσμιο γίγνεσθαι που θεωρεί τον κοσμοπολιτισμό ως προϋπόθεση για την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία και δεν μπορεί να κατηγορηθεί παρά μόνο για έλλειψη ρεαλισμού; Ή μήπως οι διεθνείς συνθήκες χαρακτηρίζονται σήμερα από μια ισορροπία στις διεθνείς σχέσεις, σταθερότητα στους διεθνείς συσχετισμούς, ευημερία στη διεθνή οικονομία και πνεύμα συνεργασίας στις διακρατικές σχέσεις που επιτρέπουν την πρωτοποριακά ρηξικέλευθη έστω προσέγγιση του παγκοσμίου συμφέροντος; Ή τέλος, μήπως παρά τη διεθνή και μάλιστα πολεμική αναταραχή που εξελίσσεται σήμερα γύρω της, η χώρα την οποία εκπροσωπεί, η Ελλάδα, απολαμβάνει υπό την ηγεσία του μια περίοδο δυναμισμού και σταθερότητας, έχοντας αντιμετωπίσει με επιτυχία τα χρόνια ζητήματα ανάπτυξης και τα προβλήματα εθνικής κυριαρχίας με τους γείτονές της και θέλει να αναβαθμίσει τη διεθνή της θέση εξάγοντας και προωθώντας την διεθνή αυτοπεποίθηση και τον κοσμοπολιτισμό που έχουν κατακτήσει οι πολίτες της;

Η προφανής ασυμβατότητα όλων των προηγούμενων ερωτημάτων, που θα μπορούσε να θέσει ένας καλόπιστος παρατηρητής, με τη ζέουσα πραγματικότητα που ζούμε σήμερα αποκαλύπτει για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρα την πολιτική και ιδεολογική στράτευση και στόχευση της κυβέρνησης της ΝΔ και ταυτόχρονα ξεσκεπάζει τις αιτίες των κύριων παθογενειών της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ).

Η υπονόμευση της δημοκρατίας και της εθνικής κυριαρχίας

Η παγκόσμια διακυβέρνηση με τη δημιουργία μιας υπερεθνικής δομής διακυβέρνησης συνιστά από τη δεκαετία του 1970 τον απώτατο διακηρυγμένο στόχο των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων της αγοράς. Με βάση το πρόταγμα τους, της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας και της ανεξαρτησίας από τις πολιτικές αποφάσεις, μια υπερεθνική δομή διακυβέρνησης εξασφαλίζει την αυτορρυθμιζόμενη λειτουργία των αγορών σε παγκόσμια κλίμακα σε ένα τέτοιο πλαίσιο.

Το επίπεδο της ρυθμιστικής εξουσίας που είναι ωστόσο δυνατό να θεσμοθετηθεί σε μια τέτοια κλίμακα, είναι μηδαμινό έως ελάχιστο, γιατί μια τέτοια δομή εξουσίας δεν θα διέθετε δημοκρατική νομιμοποίηση και η αντιπροσωπευτικότητά της θα εξαντλούνταν στον υφιστάμενο ηγεμονικό συσχετισμό μεταξύ αναπτυγμένων – αναπτυσσόμενων χωρών (Βορρά-Νότου).

Όπως έχει τεκμηριώσει εμφατικά ο Γερμανός φιλόσοφος J. Habermas, μια πολιτική ρυθμιστική υπερεθνική δομή δεν είναι εφικτή χωρίς τη διαμεσολάβηση μακροπρόθεσμων κοινωνικών και πολιτιστικών διεργασιών σύγκλισης ανάμεσα στα κράτη, που προϋποθέτουν άλλες πολιτικές από αυτές της πολεμικής σύγκρουσης και της μονοπολικής διάρθρωσης της παγκόσμιας ισχύος, που κυριαρχούν σήμερα.

Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, και καθώς οι πρόνοιες της δημοκρατίας και οι εγγυήσεις του κράτους Δικαίου είναι κατακτήσεις των λαών σε εθνική κλίμακα, η σύσταση μιας πολιτικής ρυθμιστικής υπερεθνικής δομής ομοσπονδιακού τύπου συνιστά κατάφωρη παραβίαση των αρχών της δημοκρατικής λειτουργίας και της εθνικής κυριαρχίας. Προοιωνίζεται περαιτέρω μια κοινωνία τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων, χωρίς συλλογικά δικαιώματα.

Τα συμφέροντα της χώρας

Τι σημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, η τοποθέτηση του πρωθυπουργού στον ΟΗΕ και η βράβευσή του από το Atlantic Council ένα think tank των ΗΠΑ στενά συνδεδεμένο με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (Νταβός);

Είναι κατ’ αρχήν σαφές ότι ως παγκόσμιο συμφέρον εννοείται το συμφέρον της Δύσης. Επομένως, συμμερίζεται απολύτως την πολεμική ανάγκη το συμφέρον της Δύσης να καταστεί παγκόσμιο συμφέρον. Κατά δεύτερο λόγο, και καθώς τα εθνικά συμφέροντα δεν μπορούν να συγκεραστούν σε ένα παγκόσμιο, όπως ρητά αναγνωρίζει, το υπερεθνικό συμφέρον που επικαλείται είναι το συμφέρον των αγορών, που «διαπερνά τα εθνικά συμφέροντα», στο οποίο στρατεύεται. Τοποθετείται δηλαδή, ως εάν η στράτευση της χώρας στο Δυτικό στρατόπεδο και στα συμφέροντα των αγορών συνιστά τη θεμελιώδη πολιτική της χώρας για την ανάπτυξη και την ασφάλειά της στο νέο διεθνές περιβάλλον. Επιχειρείται δηλαδή ένα άλμα στη θέση της χώρας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και στον διεθνή της προσανατολισμό, καθώς ταυτίζει τα συμφέροντά της αποκλειστικά με αυτά των αναπτυγμένων κεφαλαιοκρατικά χωρών του Βορρά. Εδώ εγείρονται τα ερωτήματα: (α) μήπως υπάρχουν εγγυήσεις για υποστήριξη από τις τελευταίες στα πεδία της ανάπτυξης και της ασφάλειας, που, παρά το γεγονός ότι αντιβαίνουν στην πρόσφατη εμπειρία μας, έχουν δοθεί αλλά δεν τις γνωρίζουμε; (β) μήπως έχει μειωθεί, χωρίς να ομολογείται, τόσο η ισχύς της χώρας ώστε να είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει εκούσια ή ακούσια τις προτεραιότητες του Βορρά (καμία άλλη χώρα του Ευρωπαϊκού Νότου δεν έχει υιοθετήσει τόσο εμφατικά την Ατζέντα του) ακόμη και αν αντίκεινται στα σαφώς διαφορετικής φύσης συμφέροντα της χώρας; (γ) καθώς η χώρα κάθε άλλο παρά παρουσιάζει συγκριτικό πλεονέκτημα σε κεφάλαια και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, (το τραπεζικό της σύστημα δεν έχει καν ακόμη αποκτήσει την αυτονομία του από τα κεφάλαια των φορολογουμένων) πως εξηγείται η ταύτισή της με τα συμφέροντα των αυτορρυθμιζόμενων αγορών; (δ) ή μήπως αυτή η στρατηγική υπηρετεί τα συμφέροντα μιας μικρής ελίτ και τις προσωπικές φιλοδοξίες του Πρωθυπουργού για πλαισίωση του ιερατείου του Νταβός;

Ποια είναι όμως αυτή η Ατζέντα, σε τι αποσκοπεί και πως συνδέεται με τον φορέα της επιβράβευσης του Πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη; Πρόκειται για τη νεοφιλελεύθερη Ατζέντα της ψηφιακής και πράσινης μετάβασης, όπως έχει σχεδιαστεί από το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ, για την παγκόσμια προώθηση της μονοπολικής ηγεμονίας τους στην εποχή που ανοίγεται μπροστά μας και διαδέχεται τον φιλελευθερισμό. Η Ατζέντα αυτή, αναδιαρθρώνοντας ριζικά τις σχέσεις κεφαλαίου εργασίας υπέρ του κεφαλαίου και τις σχέσεις Βορρά Νότου υπέρ του Βορρά, έχει διχάσει τις ΗΠΑ, αλλά είναι κυρίαρχη στα ΜΜΕ και στις τρέχουσες πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης.  Πώς αυτό; κύριος φορέας της προώθησής της στην Ευρώπη, με γόνιμα όπως φαίνεται αποτελέσματα, είναι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, στενά συνδεδεμένο με το Atlantic Council από το οποίο και εκπορεύθηκε, σε αναγνώριση των υπηρεσιών του Πρωθυπουργού, και η βράβευση του, ως παγκόσμιου Πολίτη το 2024.

Το καταληκτικό ερώτημα που εγείρεται είναι: πως είναι δυνατόν σήμερα, και η κυβέρνηση της ΝΔ και η αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) να αναγνωρίζουν τον ίδιο μέντορα της πολιτικής τους; Η ταύτιση με το  Πρόγραμμα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ προβάλλεται από μεν τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ, ως τεκμήριο της προσχώρησής της στη νέα λεωφόρο της προόδου από δε την Αριστερά/Κεντροαριστερά, ως ανταπόκρισή της στην Ατζέντα της νέας Μέκκας του σοσιαλισμού και της προοδευτικότητας.

Υπηρετεί αυτή η Ατζέντα τα συμφέροντα της χώρας; Την απάντηση πρέπει να την αναζητήσουμε στην εκλογική καταβαράθρωση του πολιτικού συστήματος, στη διαρκώς συρρικνούμενη απήχηση της κυβέρνησης και στην καχεξία της Αντιπολίτευσης αλλά και στην τεράστια άνοδο της Ακροδεξιάς.

Πηγή: Έθνος

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή