Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

27 Σεπτεμβρίου του 1831: Δολοφονείται ο Ιωάννης Καποδίστριας! Ο ρόλος του ως στρατιωτικού ηγέτη

Δημοσιεύτηκε στις

Για πολλούς ο Ιωάννης Καποδίστριας είναι ο κορυφαίος Έλληνας πολιτικός που γνώρισε η νεότερη Ελλάδα, που όμοιος του δεν έχει υπάρξει από τότε.

Ο αντικειμενικός σκοπός του Καποδίστρια ήταν να συνεχίσει τον πόλεμο και να εκδιώξει τα εχθρικά στρατεύματα από την ηπειρωτική Ελλάδα, ώστε τα διαπραγματευόμενα σύνορα του νέου κράτους να φτάνουν μέχρι τη γραμμή Άρτας- κόλπου Βόλου, σύνορα που θεωρούσε ότι μπορούσαν να εξασφαλιστούν στρατιωτικά

Του Σπύρου Μουτάφη

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 ο Ιωάννης Καποδίστριας δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο από μέλη της οικογένειας του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Για πολλούς ο Ιωάννης Καποδίστριας είναι ο κορυφαίος Έλληνας πολιτικός που γνώρισε η νεότερη Ελλάδα, που όμοιος του δεν έχει υπάρξει από τότε. Ο Καποδίστριας δημιούργησε το ελληνικό κράτος εκ του μηδενός και το έργο του αφορούσε το σύνολο των λειτουργιών του νεότευκτου κράτους. Μια ενδιαφέρουσα πτυχή του κυβερνήτη είναι εκείνη του στρατιωτικού ηγέτη, η οποία συνήθως παραγκωνίζεται από τον ρόλο του ως διπλωμάτη και ως κυβερνήτη. Ποιος ήταν, λοιπόν,ο στρατιωτικός ηγέτης Ιωάννης Καποδίστριας;

Η άφιξη του κυβερνήτη και η κατάσταση που υπήρχε

Τον Ιανουάριο του 1828 όταν ο Καποδίστριας έφτασε στην Ελλάδα, έπειτα από την απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας, η κατάσταση που υπήρχε ήταν αποκαρδιωτική. Η επανάσταση βρισκόταν σε δυσμενή κατάσταση, καθώς η πλειοψηφία των περιοχών που είχαν απελευθερωθεί τα πρώτα έτη της Επανάστασης είχαν περιέλθει στα χέρια του εχθρού ή ήταν έρμαιο του. Η εσωτερική κατάσταση ήταν εξίσου απελπιστική, καθώς η προσπάθεια του εχθρού να καταστρέψει τον ελληνικό πληθυσμό και τους οικονομικούς του πόρους του είχε ως συνέπεια σοβαρότατες απώλειες σε έμψυχο και υλικό δυναμικό1.

Η Υψηλή Πύλη θεωρούσε ότι μπορούσε ακόμα να καταπνίξει την Επανάσταση και ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β’ συνέχιζε να κρατά μια άτεγκτη στάση μη αποδεχόμενος καμία λύση, παρά τις πιέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων2.Γι ‘αυτό το σκοπό, ο Ιμπραήμ λεηλατούσε ανηλεώς την Πελοπόννησο, παράλληλα οι Οθωμανοί είχαν ισχυρά ερείσματα στην Στερεά3.

Η οργάνωση του στρατού από τον Καποδίστρια

Ο αντικειμενικός σκοπός του Καποδίστρια ήταν να συνεχίσει τον πόλεμο και να εκδιώξει τα εχθρικά στρατεύματα από την ηπειρωτική Ελλάδα, ώστε τα διαπραγματευόμενα σύνορα του νέου κράτους να φτάνουν μέχρι τη γραμμή Άρτας- κόλπου Βόλου, σύνορα που θεωρούσε ότι μπορούσαν να εξασφαλιστούν στρατιωτικά4.

Για να το πετύχει αυτό ο Καποδίστριας ανέλαβε ο ίδιος την διοίκηση του στρατού και του στόλου, διόρισε σε μείζονες θέσεις ικανά άτομα που διέθεταν την αποδοχή των υπολοίπων και αντικατέστησε τις παλιές φρουρές με νέα πειθαρχημένα τμήματα5. Έτσι, η Επανάσταση έλαβε νέα δυναμική και αναζωπυρώθηκε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι την γενική διεύθυνση του πολέμου την ανέλαβε ο ίδιος ο Καποδίστριας6.

Ο Καποδίστριας προχώρησε στην οργάνωση των άτακτων σωμάτων του στρατού ,στην δημιουργία τακτικού στρατού και στην οργάνωση του στόλου, διορίζοντας σε υψηλές ηγετικές θέσεις του στρατού τον Κολοκοτρώνη, τον Δημήτριο Υψηλάντη και τον στρατηγό Τσώρτς, συγχρόνως υψηλές θέσεις στον στόλο ανέλαβαν ο Μιαούλης, ο Σαχτούρης, ο Σαχίνης και ο πλοίαρχος ‘Αστιγξ7. Σε ότι αφορά την οργάνωση τακτικού στρατού Γάλλοι αξιωματικοί ανέλαβαν τον σημαντικό ρόλο να αποτελέσουν τον πυρήνα του τακτικού στρατού8.

Κάτι εξίσου σημαντικό με την αναδιοργάνωση του στρατού ήταν η δημιουργία της σχολής Ευελπίδων9και η ίδρυση στρατιωτικού νοσοκομείου στο Ναύπλιο το καλοκαίρι του 182810.

Το εσωτερικό μέτωπο

Πέρα από τον πόλεμο με τους Οθωμανούς και τους Αιγύπτιους ο κυβερνήτης έπρεπε να αντιμετωπίσει και την πειρατεία στο εσωτερικό, καθώς οι πειρατές λυμαίνονταν εμπορικά πλοία στο Αιγαίο τόσο ελληνικά όσο και Ευρωπαϊκά και πέρα από τις απτές συνέπειες που είχαν στην οικονομία και στην εσωτερική ασφάλεια αμαύρωναν την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό και δημιουργούσαν την εκνευρισμό στις Μεγάλες Δυνάμεις.

Η πρώτη αποστολή που ανατέθηκε στον αναδιοργανωμένο ελληνικό στόλο ήταν η πάταξη της πειρατείας στις Βόρειες Σποράδες και τη Γραμβούσα της Κρήτης, όπου οι πειρατές είχαν τις βάσεις τους11.Επικεφαλής της επιχείρησης ορίστηκε ο μπαρουτοκαπνισμένος και ικανότατος Μιαούλης, ο οποίος έφερε εις πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε12και εξασφάλισε την ασφαλή διέλευση των πλοίων στο Αιγαίο. Ωστόσο, η εξάλειψη της πειρατείας αποδείχθηκε θνησιγενής επιτυχία καθώς έπειτα από λίγα έτη οι πειρατές επέστρεψαν στα νερά του Αιγαίου και μάλιστα μετά την δολοφονία του κυβερνήτη, υπήρξε έντονη δραστηριότητα των πειρατών, γεγονός που εν μέρει οφειλόταν στις οικονομικές και κοινωνικές παθογένειες του νεοπαγούς κράτος13.

Ευκολότερο ήταν το έργο της εξάλειψης της ληστείας της υπαίθρου, η οποία αντιμετωπίστηκε χάρι στην αναδιοργάνωση του στρατού και συγκεκριμένα των άτακτων στρατευμάτων14. Προς επίρρωση της εσωτερικής ασφάλειας ίδρυσε την Πολιταρχία, την πρώτη Ελληνική Αστυνομία στο Ναύπλιο, η οποία είχε διευρυμένα καθήκοντα και καταπολέμησε τις ασυδοσίες των στρατιωτών εις βάρος του τοπικού πληθυσμού15.

Η στρατιωτική στρατηγική του Καποδίστρια

Κατά την άφιξη του κυβερνήτη η ελεύθερη Ελλάδα αποτελούταν από το Ναύπλιο, μερικές πόλεις της Ανατολικής Πελοποννήσου, τη Μάνη, την περιοχή του Ισθμού μέχρι την Ελευσίνα, μια μικρή έκταση στην Δυτική Στερεά και τα νησιά του Αργοσαρωνικού16.

Ως αντικειμενικό σκοπό ο Καποδίστριας καθόρισε την απελευθέρωση της Στερεάς, διότι γνώριζε ότι η Πελοπόννησος θα ήταν ο πυρήνας του νέου κράτους, οι Μεγάλες Δυνάμεις και συγκεκριμένα η Αγγλία δεν υποστήριζαν τη θέση η Ελλάδα να συμπεριλαμβάνει και τη Στερεά, έτσι ο σκοπός του ήταν να φέρει αντιμέτωπες τις Μεγάλες Δυνάμεις με τετελεσμένα γεγονότα17. Στο διπλωματικό μέτωπο, ως δεινός διπλωμάτης που ήταν άρχισε τις διαπραγματεύσεις για τα σύνορα ζητώντας όσα περισσότερα μπορούσε μεταξύ αυτών την Κρήτη, την Ήπειρο, την Θεσσαλία, την Μακεδονία, την Σάμο και την Χίο18, παρόλο που γνώριζε τη δυσφορία των Μεγάλων Δυνάμεων με το να έχει η Ελλάδα τόσο διευρυμένα σύνορα.

Σε επιχειρησιακό επίπεδο ο στόλος ανέλαβε την κατάληψη της Χίου και τον ναυτικό αποκλεισμό αποκλεισμό της Κρήτης και τα παραλία της Πελοποννήσου ώστε να πλήξουν τον ανεφοδιασμό και γενικά την επιμελητεία του στρατού του Ιμπραήμ19.

Η τακτική του Καποδίστρια δεν ήταν η κατά μέτωπο επίθεση του εχθρού εναντίον του κέντρου βάρους του με σκοπό την εκμηδένιση του αλλά η έμμεση προσέγγιση. Αυτό αφορά την αποκοπή των γραμμών εφοδιασμού του εχθρού, την κατάληψη ασφαλών θέσεων και την επίθεση σε μεμονωμένα τμήματα του αντιπάλου20.

Μια μεταβολή που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της ελληνικής πλευράς ήταν η αλλαγή της συμπεριφοράς του στρατού απέναντι στους εχθρούς, δηλαδή η πολιτισμένη και όχι η απάνθρωπη συμπεριφορά έναντι των αιχμαλώτων και των αμάχων και η τήρηση των συμφωνηθέντων ανάμεσα στους αντιμαχόμενους. Γεγονός που μεσοπρόθεσμα οδηγούσε τους αντίπαλους στρατούς να συνθηκολογούν πιο εύκολα και να παραδίδουν φρούρια, κάτι που ανύψωσε το κύρος της Ελλάδας και εξοικονομούσε δυνάμεις για άλλα μέτωπα21.

Με την έναρξη του πολέμου της Ανδριανουπόλεως (1828-1829) τον Απρίλιο του 1828 ανάμεσα στη Ρωσία και την Οθωμανούς ο Καποδίστριας αξιοποίησε αυτό το γεγονός πείθοντας του Γάλλους να στείλουν στρατό στην Ελλάδα για να εξισορροπήσουν τη ρωσική επιρροή στο ελληνικό ζήτημα22. Η Γαλλία ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Καποδίστρια και έστειλε στρατό στην Πελοπόννησο υπό τον στρατηγό Μαιζών με αντικειμενικό σκοπό την εκδίωξη του αιγυπτιακού στρατού από τον Μοριά, η Γαλλία με αυτή την εμπλοκή της θα ανέστηνε το πληγωμένο της κύρος μετά την ήττα της το 1814-1815 και θα επανερχόταν στο προσκήνιο ως η μεγάλη δύναμη της Μεσογείου23.Ο Καποδίστριας πέτυχε τον στόχο του και ο Ιμπραήμ αποχώρησε από την Πελοπόννησο τον Αύγουστο του 1828, μη έχοντας πετύχει τον αντικειμενικό του σκοπό που δεν ήταν άλλος από την κατάπνιξη της Επανάστασης στον Μοριά, ενώ δέκα μήνες αργότερα οι Γάλλοι με τη σειρά τους αποχώρησαν από την Ελλάδα24.

Στο μέτωπο της Στερεάς ο ελληνικός στόλος απέκλεισε τον Αμβρακικό και ο κυβερνήτης συντόνισε τις ενέργειες του στρατού προς κατάληψη των φρουρίων της Ναυπάκτου, του Ρίου και της μαρτυρικής πόλης του Μεσολογγίου. Όσο ο στρατός έδινε μάχες στο πολεμικό πεδίο, ο κυβερνήτης έδινε τις δικές του στο διπλωματικό και μια από αυτές ήταν η άρνηση να διατάξει την αποχώρηση του στρατού από την Στερεά καθ’ υπόδειξη των Άγγλων, αρνούμενος ο Καποδίστριας βρήκε ως συμπαραστάτη τη Γαλλία25. Με την αποχώρηση του Ιμπραήμ από την Πελοπόννησο αποδέσμευσε δυνάμεις από τον Μοριά και τις μετέφερε στο μέτωπο της Στερεάς με αντικειμενικό σκοπό την απελευθέρωση και του υπόλοιπου τμήματος της. Η πλήρης κατάληψη της Στερεάς ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1829 με την μάχη της Πέτρας26.

Οι παραπάνω επιτυχίες αναδεικνύουν μια αγνοημένη πτυχή της πληθωρικής προσωπικότητας του κυβερνήτη, εκείνη του στρατιωτικού ηγέτη, ο οποίος ανέτρεψε τα δεδομένα και χάρη στην υψηλή στρατηγική του δημιούργησε τετελεσμένα σε πολεμικό επίπεδο και συνέβαλε τα μάλα, όχι μόνο στην ολοκλήρωση της επανάστασης αλλά κυρίως στην αναζωπύρωση της εναντίον δύο ισχυρών αντιπάλων. Με άλλα λόγια ο συντελέστης που αντέστρεψε τα δεδομένα ήταν η ανάληψη από τον Καποδίστρια της διακυβέρνησης της χώρας και κυρίως η ανάληψη της ηγεσίας της Επαναστάσεως27.

Ο Καποδίστριας ωστόσο δεν επέζησε προκειμένου να δει του κόπους τους δικούς του να ευοδώνονται ,διότι όταν καθορίστηκαν τα σύνορα της Ελλάδας το 1832, τα οποία ταυτίζονταν με εκείνα που είχε θέσει ως στόχο, ήταν ήδη δολοφονημένος.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

  • Αντιπλοίαρχος Πρωτονοτάριος Δημ.ΠΝ, «Ιωάννης Καποδίστριας. Προσωπικότητα Διεθνούς κύρους Κυβερνήτης της Νεώτερης Ελλάδας. Σκιαγράφηση και σχολιασμός πτυχών της δραστηριότητας του σε σχέση με το ευρωπαϊκό/πολιτικό σκηνικό της εποχής εκείνης», στο pn_1821/Ιωάννης%20Καποδίστριας.%20Προοσωπικότητα%20διεθνούς%20κύρους.pdf
  • Δεσποτόπουλος Αλέξανδρος, «ΝΕΑ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙΣΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ 1828-1830», στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος 29, Μέρος Γ’σσ.66-124, Εκδοτική Αθηνών, 2021( ειδική έκδοση με την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ).
  • Διβάνη Λένα, Η ΕΔΑΦΙΚΗ ΟΛΟΚΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1830-1947),Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη,2000.
  • Gallant W. Thomas , Νεότερη Ελλάδα: Από τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας μέχρι τις μέρες μας, Αθήνα, Πεδίο,2017.
  • Κωνσταντάρας Κωνσταντίνος, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: ο ηγέτης, ο κυβερνήτης, ο διπλωμάτης, ο άνθρωπος, Αθήνα, Ήλεκτρον, 2017( ειδική έκδοση για την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ).

1Αντιπλοίαρχος Δημ Πρωτονοτάριος ΠΝ, «Ιωάννης Καποδίστριας. Προσωπικότητα Διεθνούς κύρους Κυβερνήτης της Νεώτερης Ελλάδας. Σκιαγράφηση και σχολιασμός πτυχών της δραστηριότητας του σε σχέση με το ευρωπαϊκό/πολιτικό σκηνικό της εποχής εκείνης» ,στο pn_1821/Ιωάννης%20Καποδίστριας.%20Προοσωπικότητα%20διεθνούς%20κύρους.pdf ,σ.176.

2 Thomas W. Gallant, Νεότερη Ελλάδα: Από τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας μέχρι τις μέρες μας, Αθήνα, Πεδίο,2017, σ.103.

3 Κωνσταντίνος Κωνσταντάρας, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: ο ηγέτης, ο κυβερνήτης, ο διπλωμάτης, ο άνθρωπος, Αθήνα, Ήλεκτρον, 2017( ειδική έκδοση για την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ), σ.51.

4 Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος, «ΝΕΑ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΕΩΣ ΚΑΙ ΑΙΣΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ 1828-1830», στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος 29, Μέρος Γ’, Εκδοτική Αθηνών, 2021( ειδική έκδοση με την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ), σ,75.

5 Πρωτονοτάριος, «Καποδίστριας»,σ.177.

6 Δεσποτόπουλος, «ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ»,σ,75.

7 Κωνσταντάρας, Καποδίστριας, σ,54-55.

8 Gallant, Ελλάδα, σ.104.

9 Κωνσταντάρας, Καποδίστριας, σ.56

10 Ό,π.,.π,σ.133.

11 Δεσποτόπουλος, «ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ», σ.77.

12 Ό,π.

13 Κωνσταντάρας, Καποδίστριας,σ,115-117.

14 Δεσποτόπουλος, «ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ»,Δσ.77-78.

15 Κωνσταντάρας, Καποδίστριας, σ,107.

16 Ό,π.,σ.53.

17 Δεσποτόπουλος, «ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ», σ.90.

18 Λένα Διβάνη, Η ΕΔΑΦΙΚΗ ΟΛΟΚΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1830-1947),Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη,2000,σ.106.

19 Πρωτονοτάριος, «Καποδίστριας»,σ,176-177.

20 Κωνσταντάρας, Καποδίστριας, σ,54.

21 Δεσποτόπουλος, «ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ»,σ,91.

22 Πρωτονοτάριος, «Καποδίστριας», σ,178.

23 Διβάνη, ολοκλήρωση, σ,104.

24 Πρωτονοτάριος, «Καποδίστριας», σ,178.

25 Διβάνη, Ολοκλήρωση, σ,108-109.

26 Πρωτονοτάριος, «Καποδίστριας», σ,178.

27 Δεσποτόπουλος, «ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ», σ,66.

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Τα δύο σενάρια για τη Συρία και η παγίδα για την Τουρκία

Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Πέμπτης 6 Δεκεμβρίου 2024

Δημοσιεύτηκε

στις

Θέματα Εκπομπής 5ης Δεκεμβρίου 2024
1. Η πορεία των ελληνοτουρκικών
2. Κύπρος: Ο “σιδηρούς θόλος” πόνεσε την Τουρκία 24:40
3. Τα δύο σενάρια για τη Συρία και η παγίδα για την Τουρκία 32:10
4. Ισραήλ: Η Διεθνής Αμνηστία κατηγορεί το Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα 54:20

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Ιωάννης Μπαλτζώης: Ό,τι γίνεται στη Συρία μας ενδιαφέρει άμεσα

Δημοσιεύτηκε

στις

O Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης, Αντιστράτηγος (ε.α.) και πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.), σε μια άκρως αναλυτική συζήτηση στον 98.4 για τις αθέατες πλευρές του νέου πολεμικού μετώπου στη Συρία , την επίδραση στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τις τοποθετήσεις μεγάλων και μικρότερων παικτών ισχύος και τον παρεμβατικό στρατηγικής σημασίας ρόλο της Τουρκίας, που ακόμη και τώρα , όπως λέει, δεν οδηγεί την Ελλάδα σε αναγκαία συμπεράσματα, για το πώς πρέπει να βγει από την ακινησία του δεδομένου και να χαράξει στρατηγική βάθους ακόμη και έναντι παικτών , τους οποίους ανεξήγητα ακόμη και τώρα , που όλα αλλάζουν δεν τους συναντάμε καν .

ψ

Eπιχείρηση με την κωδική ονομασία «Repelling the Aggression  εξαπέλυσαν οι Τζιχαντιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής την οργάνωση Χαγιάτ Ταχρί αλ Σιάμ (HTS), πρώην Τζαμπχάτ Νούσρα, πρώην Ισλαμικό Κράτος στις 27 Νοεμβρίου. Πρόκειται για μία αιφνιδιαστική επίθεση από την επαρχία Ιντλίμπ στην πόλη-κόσμημα της Συρίας, το Χαλέπι,  το οποίο κατέλαβαν σχεδόν ολόκληρο. Κατόπιν με την δυναμική του αιφνιδιασμού, της σφοδρότητας και της αποχώρησης χωρίς αντίστασης του Συριακού Εθνικού Στρατού, προχώρησαν προς τον Νότο, ελέγχοντας τον υψίστης σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ5 που συνδέει την Δαμασκό με τον Βορρά και τα σύνορα με την Τουρκία. Οι τζιχαντιστές εξόρμησαν από την περιοχή του Ιντλίμπ, μια περιοχή δυτικά της Συρίας, που μετά την Συμφωνία της Αστάνας τον Σεπτέμβριο 2017, μεταξύ Ρωσίας , Ιράν και Τουρκίας, κατέληξαν σε συμφωνία στο θέμα του Ιντλίμπ και οριοθέτησαν την τέταρτη ζώνη μη διαμάχης, την περιφέρεια του Ιντλίμπ. Εκεί συγκέντρωσαν τις ηττημένες τζιχαντιστικές τρομοκρατικές ισλαμιστικές οργανώσεις, μαζί με τις οικογένειές των, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί μια τζιχαντιστική «χωματερή», με ευθύνη, επίβλεψη, τροφοδοσία από την Τουρκία.

Έτοιμοι για οιαδήποτε αποστολή οι τζιχαντιστές του Ιντλίμπ

Αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της σκοτεινής και επικίνδυνης περιοχής, η Τουρκία γνώριζε και τους κινδύνους και τα οφέλη που θα αποκόμιζε από τον έλεγχο και την επιρροή που αποκτούσε επί των φανατικών ισλαμιστών και δη Σουνιτών, για κάθε ενέργεια δύσκολη, επικίνδυνη και φυσικά παράνομη που θα απαιτείτο για την υλοποίηση των γεωστρατηγικών της επιδιώξεων. Και η Τουρκία για κάθε μαύρη ή βρώμικη επιχείρηση οπουδήποτε, χρησιμοποιούσε μέχρι τώρα, τους τζιχαντιστές του Ιντλίμπ, που για λίγα χρήματα μπορούσαν να εκτελέσουν οιαδήποτε αποστολή, οπουδήποτε στον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβύη, με την αποστολή και χρησιμοποίηση εμπειροπόλεμων και ετοιμοπόλεμων φανατικών ισλαμιστών από το Ιντλίμπ, οι οποίοι πέτυχαν αυτό που επεδίωκε. Την αναχαίτηση των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ, να σώσουν την Τρίπολη και τώρα να ελέγχουν πλήρως την Δυτική Λιβύη. Οι δίοδοι επικοινωνίας, οι εισαγωγές τροφίμων (και όχι μόνον) , οι έξοδοι από την ιδιότυπη αυτή τζιχαντική χωματερή γινόταν κατά βάση από την Τουρκία, η οποία επωφελούντο οικονομικά από αυτές τις συναλλαγές. Η επιβίωση του τρομοκρατικού μορφώματος, εξαρτάται από χορηγίες αραβικών κρατών, όπως των χωρών του Κόλπου, της υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας ΜΙΤ, του λαθρεμπορίου όπλων και ναρκωτικών και ιδιαίτερα της τεχνητής αμφεταμίνης Captagon, το αποκαλούμενο και «χάπι των πριγκήπων», που παράγεται αφειδώς στην Συρία και διακινείται και με την συμμετοχή της Χεζμπολάχ.

Η αιφνιδιαστική επιχείρηση

Η αιφνιδιαστική επιχείρηση που φαίνεται αιφνιδίασε, αν και δεν θα έπρεπε την συριακή κυβέρνηση και το Ιράν, που είναι η ηγετική δύναμη του λεγόμενου «Άξονα της Αντίστασης», που μέλους του είναι η Συρία, καθώς και οι Σιϊτικές πολιτοφυλακές του Ιράκ και φυσικά οι γνωστές τρομοκρατικές οργανώσεις, Χεζμπολάχ, Χαμάς και Χούτι . Οι επιτιθέμενοι είναι οι ισλαμικές εξτρεμιστικές οργανώσεις της HTS , του SDA (Syrian Democratic Army) , που είναι η καθοδηγούμενη αντιπολίτευση της Συρίας, καθώς και άλλες ισλαμιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις, καθώς και μια Ταξιαρχία Τουρκμένων που δημιούργησε και εξόπλισε η Τουρκία, όπου με μια αστραπιαία επίθεση, εξοπλισμένοι με τουρκικά όπλα, πυρομαχικά και οχήματα και καθοδηγούμενες από τούρκους επιτελείς, κατόρθωσαν να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του Χαλεπίου και μέσω του αυτοκινητοδρόμου Μ5 έφτασαν μέχρι τη Χάμα μέσα σε λίγες μέρες, καθώς οι κυβερνητικές δυνάμεις υποχώρησαν, χωρίς να δώσουν ουσιαστική και δυναμική αντίσταση, καταλαμβάνοντας την περιοχή (περίπου στο μέγεθος του Ιντλίμπ), που φαίνεται στον παρακάτω χάρτη, με πράσινο και διαγραμμίσεις. Οι μπλε περιοχές στον Βορρά είναι οι περιοχές, που κατοικούσαν Κούρδοι της Συρίας του YPG, που είχε καταλάβει και διατηρεί η Τουρκία ακόμη και εκτιμώ ότι δεν πρόκειται να ποτέ να παραδώσει. Ακόμη η κίτρινη περιοχή ανατολικά του Ευφράτη ελέγχεται από τους Κούρδους του YPG, οι μαύρες διάσπαρτες περιοχές είναι νησίδες τζιχαντιστών και το κόκκινο η περιοχή της Συρίας, που ελέγχεται από την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας και πρόεδρο τον Άσαντ.

Ο Χάρτης με την κατάσταση επί του εδάφους στην ΒΔ Συρία. Με πράσινο χρώμα και πλάγιες γραμμές, η περιοχή που ελέγχουν σήμερα οι τζιχαντιστές της HTS.

Τα γρήγορα κέρδη των ανταρτών – τα πιο σημαντικά από το 2016 – φέρνουν ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και τις υφιστάμενες συμμαχίες που υπάρχουν. Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Το κύριο ερώτημα είναι, αν γνώριζαν οι υπηρεσίες πληροφοριών την προετοιμασία που εξελισσόταν στην περιοχή του Ιντλίμπ και πότε θα εκδηλωνόταν η επίθεση. Αν γνώριζαν, τι έκαναν οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι όπως η Συρία και οι Κούρδοι της περιοχής. Γιατί έγινε αμέσως μετά την συμφωνία κατάπαυσης πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολλάχ και αν έχει σχέση με αυτή την επιχείρηση; Η Τουρκία το γνώριζε και έχει ρόλο σημαντικό στην επιχείρηση; Τελικά η επιχείρηση αυτή τι σκοπούς έχει και ποιος οφείλεται και ποιος χάνει;

Πίσω από όλα η Τουρκία

Ο εν λόγω χάρτης μας δείχνει με το πράσινο χρώμα, το μέγεθος της περιοχής που έχουν καταλάβει μέχρι την 2 Δεκ. 2024, οι τζιχαντιστές, συμπεριλαμβανομένη της περιοχής Ινλίμ

Σε απάντηση των ερωτημάτων αυτών, φαίνεται ότι πίσω από όλα αυτά είναι η Τουρκία, η οποία προετοίμασε, εκπαίδευσε και σχεδίασε την εν λόγω επιχείρηση με ενημέρωση των ΗΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες από ΜΜΕ της Μέσης Ανατολής, ο σχεδιασμός και η εκπαίδευση είχε αρχίσει τουλάχιστον προ διμήνου, ήταν σχεδιασμένη να γίνει τον Μάρτιο, αλλά επισπεύστηκε να γίνει τώρα, λόγω της συμφωνίας κατάπαυσης πυρός μεταξύ Ισραήλ – Λιβάνου και Χεζμπολάχ. Η Τουρκία είχε πολλούς λόγους για την επίθεση αυτή. Σημειώθηκε σε μια ευαίσθητη διπλωματική στιγμή: εδώ και χρόνια καθυστερεί η διπλωματική προσέγγιση Δαμασκού και Άγκυρας, με σκοπό την διατήρηση των εδαφών που κατέχει στον Βορρά η Τουρκία, κάτι που ο Άσαντ αρνείται όχι να συζητήσει, αλλά έστω και να συναντηθεί με Ερντογάν. Οι περιοχές που κατέλαβε η Τουρκία κατά την διάρκεια του πολέμου στην Συρία είναι με τις επιχειρήσεις:

Α. «Ασπίδα του Ευφράτη» το 2016-17, καταλαμβάνοντας την περιοχή Γιαραμπλούς, όπου υπήρχε η εθνότητα των Τουρκμένων.

Β. «Κλάδος Ελαίας», το 2018, που κατέλαβε την επαρχία του Αφρίν, καθαρά κουρδική περιοχή, που εξεδιώχθησαν.

Γ. «Πηγή Ειρήνης», το 2019, καταλαμβάνοντας την περιοχή Τελ Αμπιάντ-Ρας ελ Αίν, ανατολικά του Ευφράτη στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας, που κατοικούσαν Κούρδοι.

Αποκλιμάκωση ζητούν να υπάρξει η Ρωσία και το Ιράν, αλλά η Δαμασκός ζητεί την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων που έχουν αναπτυχθεί στη βόρεια Συρία κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, που σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να επέμβει, ο δε Άσαντ με την βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας που βομβαρδίζει τους εισβολείς και των συμμάχων του στο Ιράκ και του Ιράν, ορκίζεται να συντρίψει τους τζιχαντιστές, σε πόλεμο μέχρι εσχάτων. Για την Κάρολαϊν Ρόουζ, του Institute Newlines με έδρα την Ουάσινγκτον, η μετρημένη αντίδραση των συμμάχων της Δαμασκού ενδέχεται να είναι «ένας τρόπος να αναγκάσουν το καθεστώς Άσαντ να διαπραγματευθεί από μια πιο αδύναμη θέση και απουσία κάθε ένδειξης στήριξης από τους Ρώσους και τους Ιρανούς», όπως έγραψε στο Χ. Ίσως οι ρωσικοί βομβαρδισμοί να είναι απλώς σκόπιμοι και φυσικά για να μην πλησιάσουν οι τζιχαντιστές προς τα Δυτικά, που έχουν τις δύο βάσεις των στην Λατάκεια και στην Ταρτούς.

Ο σκοπός που η Τουρκία υλοποιεί την επιχείρηση αυτή είναι η εξουδετέρωση του όποιου σχεδιασμού υλοποίησης της κουρδικής Ροζάβα, δηλαδή κουρδικού κράτους στα βόρεια σύνορα της Συρίας. Και τούτο γιατί τελευταία κυκλοφόρησαν ξανά οι Χάρτες-εφιάλτης της Τουρκίας, του Ραλφ Πήτερς και της Ρόμπιν Ράιτ, που αναφέρονται σε αναδιαμόρφωση των συνόρων στην Μέση Ανατολή και την δημιουργία Κουρδικού κράτους στην Συρία και στο Ιράκ. Ακόμη όλη αυτή η περιοχή στην Βόρεια Συρία περιλαμβάνεται στον Χάρτη του Εθνικού Όρκου (Misak I Milli), που περιλαμβάνεται και το Χαλέπι, την πόλη που ονειρευόταν και Μουσταφά Κεμάλ. Ένας άλλος παράγοντας που μπαίνει στην εξίσωση είναι η Ουκρανία. Σύμφωνα με την εφημερίδα Kyiv Independent, η Ουκρανία εκπαίδευσε τζιχαντιστές στην Ιντλίμπ και διέθεσε ΜΕΑ (Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη), φυσικά με συνεννόηση και συνεργασία με την Τουρκία.

Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι και χαμένοι

Η επίθεση αυτή είναι το ηχηρό μήνυμα της Τουρκίας προς τον Άσαντ για διαπραγματεύσεις και από θέση ισχύος να του επιβάλει την κατοχύρωση των εδαφών που κατείχε. Τώρα θέλει και την περιοχή του Χαλεπίου, αφενός να συνενώσει τις περιοχές Ιντλίμπ, Αφρίν και Γιαραμπλούς σε ενιαίο χώρο και αφετέρου να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες που έχουν συσσωρευτεί στην Τουρκία.

 

Το κάστρο της Βεροίας/Χαλεπίου.

Στους κερδισμένους ανήκει το Ισραήλ. Η Συρία ανήκε στον «Άξονα της Αντίστασης» και στο έδαφός της υπήρχαν εγκαταστάσεις και Μονάδες των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, που εκπαίδευαν, σχεδίαζαν, χορηγούσαν εφόδια και οπλικά συστήματα στους συμμάχους των και πολλές φορές προσβάλαν με πυρά το έδαφος του Ισραήλ. Από το έδαφος της Συρίας διέρχονταν οι άξονες τροφοδοσίας για την Χεζμπολάχ, αλλά και για την Χαμάς. Ακόμη, σε αλλαγή του «Status Quo» στην Συρία, το Ισραήλ παγιώνει και «κερδίζει» τα υψώματα του Γκολάν, που κατέλαβε από τον πόλεμο του 1967. Βέβαια έχει και μια απώλεια, λόγω της συμμαχίας και υποστήριξης του κουρδικού YPG, το οποίο ευρίσκεται σε δύσκολη θέση και οι επιδιώξεις του για δημιουργία κράτους φαίνεται προς το παρόν να μην ευνοούνται. Οι δε ΗΠΑ γνώριζαν την επιχείρηση και έδωσαν την έγκριση, λόγω της σχεδιαζόμενης νέας Μέσης Ανατολής, αν και η επιχείρηση αυτή δεν ευνοεί τους συμμάχους τους Κούρδους στην Συρία.

Στους χαμένους βρίσκεται πρωταρχικά η Συρία και ο πρόεδρος Άσαντ, που αν δεν κατορθώσει να απαντήσει νικηφόρα στην εισβολή θα χάσει και άλλα εδάφη και ενδεχομένως και την εξουσία του. Ακόμη σε αυτή την φάση είναι και οι Κούρδοι του YPG, που πολεμούν σε αυτή την φάση εναντίον των φιλότουρκων τζιχαντιστών και ελπίζοντας για το αύριο. Και χαμένοι είναι όλοι οι σύμμαχοι του, όπως το Ιράν, η Χεζμπολάχ, το Ιράκ και το κυριότερο η Ρωσία, που με τις δύο βάσεις της είχε βάλει πόδι στην Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή. Μπορεί στον πόλεμο της Συρίας την δεκαετία του 2020 να είχε ουσιαστική παρεμβατική παρουσία και να βοήθησε την Συρία να αντιμετωπίσει το Ισλαμικό Κράτος, τώρα με την πόλεμο στην Ουκρανία είναι πολύ δύσκολο να εμπλακεί και να βοηθήσει σημαντικά τον σύμμαχό της τον Άσαντ και την Συρία γενικά.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, ότι οι κερδισμένοι της υπόθεσης με την αναζωπύρωση της σύγκρουσης στη Συρία είναι η Τουρκία και το Ισραήλ, οι ΗΠΑ ευνοϊκά ουδέτεροι και χαμένοι στρατηγικά και επί του πεδίου ο Άξονας της Αντίστασης, που είναι υπό κατάρρευση , από τα διαδοχικά κτυπήματα επί του πεδίου και τους διοικητικούς αποκεφαλισμούς των πληρεξούσιών του, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Είναι πολύ νωρίς για να διαγράψουμε το καθεστώς Άσαντ, λέει το BBC. Έχει έναν πυρήνα γνήσιας υποστήριξης. Ορισμένοι Σύριοι το βλέπουν ως τη λιγότερο κακή επιλογή – καλύτερη από τους τζιχαντιστές που κυριάρχησαν στην εξέγερση. Όμως, αν άλλες ομάδες κατά του Άσαντ – και είναι πολλές – ξεσηκωθούν, το καθεστώς του θα βρεθεί και πάλι σε θανάσιμο κίνδυνο. Και για να μην ξεχνιόμαστε, δεν βλέπουμε κάποια καταδίκη της «πολιτισμένης δημοκρατικής» Δύσης σε αυτή την εισβολή της Τουρκίας δια αντιπροσώπων, ούτε καν η Ελλάδα να μιλήσει, όπως έχει ηθικό και εθνικό δικαίωμα, για τους εκατοντάδες χιλιάδες Ρουμ (Ρωμιοί , Έλληνες της Συρίας) χριστιανούς ορθοδόξους της Συρίας, που εξοντώνονται στην περιοχή των επιχειρήσεων των «φίλων¨ μας Τούρκων, παρά μόνο για την Ουκρανία. Όπως αναφέρεται σε ανάλυση του BBC, τα γεγονότα στη Συρία τις τελευταίες ημέρες είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο πόλεμος που κυριαρχεί στη Μέση Ανατολή κλιμακώνεται και δεν υποχωρεί.

Ποιοί είναι κερδισμένοι από την αναζωπύρωση της σύγκρουσης στη Συρία;

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Ερωτήματα για τη σύγκορυση στη Συρία που ψάχνουν απαντήσεις στο πεδίο της μάχης

Δημοσιεύτηκε

στις

Καθως ο Συριακος Στρατός υποχωρει αποφευγοντας τις οδομαχιες από δύο σημαντικες πολεις.Το  υποστηριζει με ειδήσεις και ανακοινωσεις. Είναι εμφανες για την Κυβέρνηση ΑΣΣΑΝΤ πως αναμενει την προσθετη ενισχυση από τους συμμαχους της.

Και προκυπτει αβιαστα το ερωτημα:Θα αφησει η ΡΩΣΣΙΑ τη Δαμασκο να καταρρευσει;Οι προσφατες δηλωσεις του Κρεμλινου και μια σειρά από συνέχεις επαφες του Ρωσσου Υπουργου Εξωτερικών τις επομένες δέκα μέρες μάλλον προδιδουν το αντίθετο.

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΠΕΣΚΟΦ

Το Κρεμλίνο παρακολουθεί στενά την κατάσταση στη Συρία, δήλωσε εκπρόσωπος του Κρεμλινου.

Σύμφωνα με τον Ντμίτρι Πεσκόφ, «θα είναι δυνατό να συζητηθεί το επίπεδο βοήθειας που χρειάζονται οι συριακές αρχές για την αντιμετώπιση των μαχητών και την εξάλειψη αυτής της απειλής».

Το Κρεμλίνο παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Συρία, διατηρώντας το διάλογο με τους «Σύρους συμμάχους» του, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ.

“Παρακολουθούμε πολύ στενά τι συμβαίνει στη Συρία. Είμαστε σε συνεχή διάλογο <…> με τους Σύρους συμμάχους μας, με τη Δαμασκό. Ανάλογα με τις εκτιμήσεις της κατάστασης, <…> θα είναι δυνατό να συζητήστε το επίπεδο βοήθειας που χρειάζονται οι συριακές αρχές για την αντιμετώπιση των μαχητών και την εξάλειψη αυτής της απειλής», είπε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους.

ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑΤΑ

Το ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΤΑΣΣ  δεν συνηθίζει να παρουσιάζει ειδήσεις με ανυπαρκτο πολεμικο πυρηνα. Εξαλλου οι τελευταίες πολεμικες ανταποκρισεις του διασταυρωθηκαν και από διεθνη πρακτορεια και ανθρωπιστικους Οργανισμούς. Ειναι γι’ αυτό που μας προβληματιζει η πρόσφατα ανταποκριση του:

” Ρωσικά και συριακά στρατιωτικά αεροσκάφη εξοντώνουν τουλάχιστον 300 μαχητές μέσα στην ημέρα

Σύμφωνα με ανώτερο αξιωματικό, καταστράφηκαν επίσης 9 πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών, επτά άρματα μάχης, 28 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης

Οι ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις και η συριακή Πολεμική Αεροπορία έπληξαν θέσεις διοίκησης και κρησφύγετα μαχητών κατά τη διάρκεια της ημέρας, καταστρέφοντας τουλάχιστον 300 τρομοκράτες, καθώς και μια αποθήκη πυρομαχικών και μια αποθήκη drones μαχητών στις επαρχίες Idlib, Hama και Haleppo. δήλωσε ανώτερος αξιωματικός του Ρωσικού Κέντρου για τη Συμφιλίωση των Εχθρικών Μερών στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.

“Οι ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις συνεχίζουν να βοηθούν τον συριακό στρατό στην επιχείρηση για την απόκρουση τρομοκρατικής επίθεσης στις επαρχίες Ιντλίμπ, Χάμα και Χαλέπι. Την τελευταία ημέρα, τα αεροσκάφη των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και της Συριακής Πολεμικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν πυραυλικές επιθέσεις κατά συγκεντρώσεων μαχητών, θέσεις διοίκησης και καταφύγια Τουλάχιστον 300 τρομοκράτες, εννέα πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών, επτά άρματα μάχης, 28 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 14 οχήματα, μια θέση διοίκησης, μια αποθήκη πυρομαχικών και μια αποθήκη drone καταστράφηκαν», δήλωσε ο λοχαγός 1ου βαθμού Όλεγκ Ιγκνάσιουκ, αναπληρωτής επικεφαλής του κέντρου.”

Άρα ενώ προχωρουν οι ανταρτες παραμενει μια μεγάλη ανησυχία. Οι αεροπορικες Ρωσσικες δυνατότητες, η ΡΩΣΣΙΚΗ ικανότητα να επιστρεφουν τα στρατευματα της σε ΠΟΛΕΜΙΚΑ μετωπα νικηφορα  μετά από υποχωρησεις και η γνωστή ΡΩΣΣΙΚΗ επιμονη τους να παραμεινουν οι Ρωσσικες Δυνάμεις στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολη.

Άρα αντίπαλοι των Τζιχατιστων ανταρτων δεν είναι το καθεστως ΑΣΣΑΝΤ αλλά η ΡΩΣΣΙΑ η πολεμικη της μηχανή και μια σειρά πολιτοφυλακων που μπορούν να πολεμησουν συμμαχικα με την ωθηση της.

Πολλες οντοτητες θα αποκαλυψουν τα σχέδια τους στις επομένες δύο εβδομαδες.

Πολλά τα ερωτηματα που αναμενουν απαντήσεις στο πεδίο της μαχης.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Διεθνή9 λεπτά πριν

Πεδίο μάχης ολόκληρη η Συρία

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν 1. Το Μέτωπο της Χομς: μετά την κατάληψη της Χάμα, η Hayat Tahrir al-Sham (HTS) προελαύνει...

Πολιτική39 λεπτά πριν

Για χατήρι των Τούρκων και της… θετικής ατζέντας! Αλλάζει ο σχεδιασμός στα θαλάσσια πάρκα

Για τρίμηνη παράταση στα θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο κάνει λόγο η εφημερίδα “Τα Νέα”. Αλλαγές στο κυβερνητικό χρονοδιάγραμμα ως προς...

Διεθνή1 ώρα πριν

Η κατάσταση στο ουκρανικό μέτωπο

Βίντεο και χάρτες κατάστασης μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 2024

Άμυνα2 ώρες πριν

Νέες μέθοδοι ανίχνευσης υποακουστικών και υπερηχητικών απειλών

H ανάγκη για καινοτόμες μεθόδους ανίχνευσης καθίσταται πιο επιτακτική από ποτέ.

Διεθνή2 ώρες πριν

Christian Post: Σε σοβαρό κίνδυνον οι Σύροι Χριστιανοί! Το κενό και η υπόσχεση Τραμπ

Λίγο πριν την ημέρα των εκλογών, ο εκλεγμένος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεσμεύτηκε να προστατεύσει τους διωκόμενους χριστιανούς.

Δημοφιλή