Ακολουθήστε μας

Πολιτική

Indemography: Παράδοξο! Μια στις τρεις από τις 1035 Δημοτικές Ενότητες στη χώρα μας έχουν λιγότερες από 10 γεννήσεις ετησίως

Δημοσιεύτηκε στις

Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε η αναστολή λειτουργίας πλήθους Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων, πολλά εκ των οποίων ήταν κλειστά εδώ και χρονιά. Οι επικαλούμενοι λόγοι ήταν ο μικρός η μηδενικός αριθμός μαθητών και σε κάποιες περιπτώσεις και η ακαταλληλότητα της κτηριακής υποδομής. Η πρόσφατη αυτή απόφαση επανάφερε στη δημοσιότητα ακόμη μια φορά την «υπογεννητικότητα», την μείωση δηλ. των γεννήσεων στη χώρα μας που ξεκίνησε πριν από πέντε δεκαετές, άμεση απόρροια της πτώσης της γονιμότητας στις διαδοχικές γενεές (από 2,1-2,παιδιά ανά γυναίκα στις γενεές που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1940 και το 1960 σε λιγότερα από 1,5 παιδιά σε αυτές που γεννήθηκαν μετά το 1985).

Η υπογεννητικότητά είναι όμως ο μονός λόγος που σε πολλές Δημοτικές Ενότητες (Δ.Ε) έχουμε τα τελευταία χρόνια έναν εξαιρετικά περιορισμένο και φθίνοντα αριθμό γεννήσεων που επηρεάζει/θα επηρεάσει τον πληθυσμό προσχολικής και σχολικής ηλικίας; Πόσες και που είναι οι Ενότητες αυτές και ποια τα κοινά χαρακτηριστικά τους; Στη μεγάλη τους πλειοψηφία βρίσκονται στην ορεινή και ημιορεινή ηπειρωτική Ελλάδα, είναι όλες ολιγοπληθείς και χαρακτηρίζονται ταυτόχρονα από έναν ταχύτατα φθίνοντα πληθυσμό, υψηλά ποσοστά 60 ετών και άνω, συρρίκνωση του πλήθους των νέων και χαμηλά ποσοστά 20-49 ετών, πολύ περισσότερους θανάτους από γεννήσεις και συνήθως απουσία αλλοδαπών, ενώ σε αρκετές εκλείπει στις ηλικίες δημιουργίας οικογένειας – απόκτησης παιδιών και μια ισορροπημένη αναλογία ανάμεσα στα δυο φύλλα. Η ύπαρξη σήμερα Δ.Ε (σχεδόν μια στις 3) που έχουν έναν εξαιρετικά περιορισμένο και φθίνοντα αριθμό γεννήσεων δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί αποκλειστικά, όπως συνήθως γίνεται, στη συρρίκνωση της γονιμότητας (στη μείωση του δηλ. αριθμού των παιδιών στις μετά το 1960 γενεές). Οφείλεται και στην εξαιρετικά άνιση κατανομή του πληθυσμού στον χώρο), εξαιτίας κυρίως της έντονης εσωτερικής μετανάστευσης της πεντηκονταετίας 1950-2000 -και δευτερευόντως της φυγής των νέων στο εξωτερικό την τελευταία δεκαπενταετία-. Η ανισοκατανομή αυτή, άμεση απόρροια του μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης και της απουσίας χωροταξικού σχεδιασμού, ελάχιστα προβληματίζει τους ενασχολούμενους με το «Δημογραφικό» και απουσιάζει δυστυχώς από τον δημόσιο διάλογο που έχει ανοίξει. Συνοδεύτηκε όμως όχι μόνον από την άνιση κατανομή στο χώρο του εργατικού δυναμικού, των οικονομικών δραστηριοτήτων και του παραγομένου πλούτου αλλά και από σημαντικά διαφοροποιημένες δημογραφικές εξελίξεις που έχουν προκαλέσει ήδη τη δημογραφική κατάρρευση πολλών περιοχών της χώρας μας.

 

Η μείωση των γεννήσεων τις τελευταίες δεκαετίες είναι γεγονός. Σε εθνικό επίπεδο, αν περιοριστούμε στην μετά το 1980 περίοδο, θα διαπιστώσουμε ότι αυτές μειωθήκαν κατά 37% ανάμεσα στο 1979-1983 και το 2014-19, ενώ αναμένεται να μειωθούν ακόμη κατά14% την εξαετία 2020-25 (Πίνακας 1). Η μείωση αυτή αναπόφευκτα αποτυπώνεται και στον νεανικό πληθυσμό, ξεκινώντας αρχικά από αυτόν της προσχολικής ηλικίας και στη συνέχεια σε αυτόν που διατρέχει όλες τις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Έτσι, πριν λίγες μέρες, με αποφάσεις περιφερειακών Διευθυντών ανακοινώθηκε η αναστολή λειτουργίας πλήθους Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων, πολλά εκ των οποίων ήταν κλειστά εδώ και χρόνια. Οι επικαλούμενοι λόγοι ήταν ο μικρός ή μηδενικός αριθμός μαθητών και σε κάποιες περιπτώσεις και η ακαταλληλότητα της κτηριακής υποδομής. Η πρόσφατη αυτή απόφαση επανάφερε στη δημοσιότητα ακόμη μια φορά την «υπογεννητικότητα», την μείωση δηλαδή των γεννήσεων στη χώρα μας που ξεκίνησε πριν από πέντε δεκαετές, άμεση απόρροια της πτώσης της γονιμότητας στις διαδοχικές γενεές (από 2,1-2,0 παιδιά ανά γυναίκα που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1940 και το 1960 σε λιγότερα από 1,5 παιδιά σε αυτές που γεννήθηκαν μετά το 1985).

Πίνακας 1

Περίοδοι

Γεννήσεις ανά περίοδο (χιλ.)

Γεννήσεις, μέσος ετήσιος περιόδου (χιλ.)

1978-83

853,6

142,3

1984-89

670,7

111,8

…..

2008-13

651,9

108,7

2014-19

535,6

89,3

2020-25*

460,0

76,7

*Εκτίμηση

Η σε εθνικό επίπεδο καταγραφείσα πτώση των γεννήσεων μετά το 1980 δεν συντελείται όμως με την ίδια ταχύτητα σε όλες τις περιοχές χώρας μας, και αυτό δεν οφείλεται μόνον στην διαφοροποιημένη γονιμότητα (στο ότι δηλαδή οι γυναίκες σε κάποιες από αυτές κάνουν λίγο περισσότερα παιδιά από ότι σε άλλες). Έχει άμεση σχέση και με την διαχρονικά μεταβολή του συνολικού πληθυσμού κάθε περιοχής, μεταβολή που επηρεάσθηκε σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες και από την μετανάστευση (εσωτερική και εξωτερική) που επηρέασε και το πλήθος των ατόμων σε ηλικία δημιουργίας οικογένειας και απόκτησης παιδιών (στους 20-49 ετών).

Συνεπώς αν πάρουμε δυο διοικητικές ενότητες που πριν είχαν τον ίδιο πληθυσμό (1.000 κάτοικους π.χ) και την ίδια κατανομή του ανά ηλικία, εάν η πρώτη συγκρατεί τους νέους της προσελκύοντας ταυτόχρονα και άλλους από τρίτες περιοχές ή το εξωτερικό θα έχει μια αύξηση και μια σχετικά ισορροπημένη σήμερα κατανομή ανά ηλικία του πληθυσμού της (πχ. 30% 60 ετών και άνω, 40% ηλικίας 20-49 ετών)1. Εάν η δεύτερη αντιθέτως χάνει συνεχώς νεανικό πληθυσμό εξαιτίας της μετανάστευσης θα έχει μια συνεχή μείωση του πληθυσμού της – κυρίως όμως των 20-49 ετών – και μια εξαιρετικά μη ισορροπημένη σήμερα κατανομή του ανά ηλικία (πχ 50% 60 ετών και άνω και 25% 20-49 ετών)1. Αν στη πρώτη ενότητα ο πληθυσμός αυξηθεί κατά 50% και στη δεύτερη μειωθεί κατά 50%, τα άτομα σε αναπαραγωγική ηλικία της πρώτης θα είναι σήμερα 1.500×40%=600, ενώ στη δεύτερη 500×25%=125. Είναι προφανές ότι αν τα ζευγάρια στις δυο αυτές περιοχές έκαναν πριν και σήμερα κατά μέσο όρο τον ίδιο αριθμό παιδιών -πολύ λιγότερα φυσικά σήμερα από ότι χθες, πχ. 2,5 παιδιά πριν από κάποιες δεκαετίες και 1,5 σήμερα-, στην πρώτη ενότητα θα έχουμε μια περιορισμένη μείωση των γεννήσεων ενώ στην δεύτερη την κατάρρευσή τους.

Πόσες και ποιες όμως είναι οι περιοχές αυτές όπου καταγράφεται μετά το 2014 ένας εξαιρετικά περιορισμένος αριθμός γεννήσεων, αριθμός που αποτυπώνεται ήδη – και θα αποτυπωθεί εντονότερα και στο εγγύς μέλλον – στον πληθυσμό προσχολικής και σχολικής ηλικίας; Για να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό στηριχτήκαμε στα δεδομένα των γεννήσεων ανά Δημοτική Ενότητα (Δ.Ε.) που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ για δυο εξαετίες (2014-29 και 2020-24)2 και χαρτογραφήσαμε τα αποτελέσματα. Διαπιστώνουμε καταρχάς (Πίνακας 2) ότι το πλήθος των Δ.Ε με έναν εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό γεννήσεων (έως και 60 γεννήσεις ανά εξαετία) είναι σημαντικό και αυξανόμενο καθώς αφορά το 29,8% των Δ.Ε την πρώτη εξαετία και το 35,5% την δεύτερη. Μια στις δυο από τις Δημοτικές αυτές ενότητες έχουν πληθυσμό από 1000-3600 κάτοικους και μια στις10 μικρότερο των 250. Σε έναν πολύ μικρό αριθμό δεν είχαμε/δεν θα έχουμε γεννήσεις ενώ μόνον στο 8% εξ αυτών θα έχουμε 41-60 γεννήσεις ανά εξαετία (δηλαδή από 7 έως 10 ανά έτος).

Πίνακας 2

Γεννήσεις

2014-19

2020-25

Πλήθος

%

Πλήθος

%

0

16

1.5

27

2.6

1-10

74

7.1

75

7.2

11-20

54

5.2

66

6.4

21-40

88

8.5

113

10.9

41-60

76

7.3

86

8.3

Σύνολο

308

29.8

367

35.5

* ιδρυτικά μέλη του ΙΔΕΜ

https://indemography.gr

Από τους χάρτες που αποτυπώνουν την χωρική κατανομή των ΔΕ των πέντε αυτών ομάδων (Χάρτες 1 και 2) διαπιστώνουμε ότι η μεγάλη τους πλειοψηφία βρίσκεται στην ορεινή και ημιορεινή ηπειρωτική Ελλάδα και όλες σχεδόν σε απόσταση μεγαλύτερη της μίας ώρας από τις αντίστοιχες Έδρες των 13 Περιφερειών της χώρας (με εξαίρεση κάποιες στην Περιφέρεια Πελοποννήσου).

Χάρτης 1: ΔΕ με λιγότερες από 60 γεννήσεις, 2014 – 2019

Χάρτης 2: ΔΕ με λιγότερες από 60 γεννήσεις, 2020-25

Ποια όμως είναι τα βασικά κοινά χαρακτηριστικά των Δ.Ε. αυτών; Οι αναλύσεις του Ινστιτούτου Δημογραφικών Μελετών και Ερευνών(ΙΔΕΜ) μας επιτρέπουν δώσουμε μια πρώτη απάντηση. Οι Ενότητες με έναν εξαιρετικά περιορισμένο αριθμό γεννήσεων σήμερα είναι όλες ολιγοπληθείς και χαρακτηρίζονται ταυτόχρονα από έναν ταχύτατα φθίνοντα πληθυσμό, υψηλά ποσοστά 60 ετών και άνω, συρρίκνωση του πλήθους των νέων και χαμηλά ποσοστά 20-49 ετών, πολύ περισσότερους θανάτους από γεννήσεις και απουσία συνήθως αλλοδαπών, ενώ σε αρκετές από αυτές εκλείπει στις ηλικίες δημιουργίας οικογένειας – απόκτησης παιδιών και μια ισορροπημένη αναλογία ανάμεσα στα δυο φύλλα.

Θα μπορούσε κάποιος φυσικά να ισχυρισθεί ότι ο εξαιρετικά περιορισμένος αριθμός γεννήσεων οφείλεται αποκλειστικά στο μικρό μέγεθος του πληθυσμού των Ενοτήτων αυτών. Συσχέτιση ανάμεσα στο μέγεθος του πληθυσμού και το πλήθος των γεννήσεων ασφαλώς υπάρχει αλλά δεν επαρκεί για να ερμηνεύσει τις σημαντικές διαφορές που καταγράφονται καθώς, ενώ το 2014-19 ανάμεσα στις Δ.Ε. με 41-60 γεννήσεις 13 είχαν πληθυσμό στην απογραφή του 2021 από 2.000 έως 2.500 κάτοικους, 30 Δ.Ε. με τον ίδιο πληθυσμό είχαν την ίδια περίοδο τον διπλάσιο αριθμό γεννήσεων (81-120)3.

Κλείνοντας το σύντομο αυτό σημείωμα θα επισημάνουμε ότι η ύπαρξη περισσοτέρων του 1/3 από τις 1.035 Δ.Ε. με έναν εξαιρετικά περιορισμένο και φθίνοντα αριθμό γεννήσεων που αναπόφευκτα επηρεάζει/θα επηρεάσει τον πληθυσμό προσχολικής και σχολικής ηλικίας δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί αποκλειστικά, όπως συνήθως γίνεται, στη συρρίκνωση της γονιμότητας (στη μείωση του δηλαδή του αριθμού των παιδιών στις μετά το 1960 γενεές). Οφείλεται και στην εξαιρετικά άνιση κατανομή του πληθυσμού στον χώρο (το 10% των Δ.Ε με πληθυσμό άνω των 20 χιλ. συγκεντρώνει το 2021 το 62% του πληθυσμού ενώ ένας στους δυο κατοίκους της χώρας μας διέμενε σε 75 μόνον από τις 6.138 Δημοτικές Τοπικές Κοινότητές της), αποτέλεσμα της έντονης εσωτερικής μετανάστευσης της πεντηκονταετίας 1950-2000 (και δευτερευόντως της φυγής των νέων στο εξωτερικό την τελευταία δεκαπενταετία). Η ανισοκατανομή αυτή, άμεση απόρροια του μεταπολεμικού μοντέλου ανάπτυξης και της απουσίας χωροταξικού σχεδιασμού, ελάχιστα προβληματίζει τους ενασχολούμενους με το «Δημογραφικό» και απουσιάζει δυστυχώς από τον δημόσιο διάλογο που έχει ανοίξει για το θέμα αυτό. Συνοδεύεται όχι μόνον από την άνιση κατανομή στο χώρο του εργατικού δυναμικού, των οικονομικών δραστηριοτήτων και του παραγομένου πλούτου αλλά και από εξαιρετικά διαφοροποιημένες δημογραφικές εξελίξεις που έχουν προκαλέσει ήδη τη πληθυσμιακή κατάρρευση πολλών περιοχών, γεγονός που αποτυπώνεται και στις γεννήσεις των δυο τελευταίων εξαετιών.

1 Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Τα άτομα αναπαραγωγικής ηλικίας (20-49 ετών) στη τελευταία απογραφή αποτελούν το 44% στην Π.Ε. Μύκονου και μόνον 28,5% στην Ευρυτανία. Οι 60 ετών και άνω αποτελούν το 43% στην Π.Ε. Ευρυτανίας αλλά μόλις το 18% στην Π.Ε Μυκόνου.

2 Για την περίοδο 2020-25 εκτιμήσαμε τον αναμενόμενο αριθμό γεννήσεων για την τριετία 2023-25.

3 Θα μπορούσαμε εξετάζοντας τη σχέση πληθυσμού και αριθμού γεννήσεων να δώσουμε πλήθος παραδειγμάτων της υφιστάμενης «δυσαρμονίας» ανάμεσα στο μέγεθος του πληθυσμού και το πλήθος των γεννήσεων συγκρίνοντας Δ.Ε. με τον ίδιο αριθμό γεννήσεων. Για παράδειγμα οι Δ.Ε. Καβάλας και Λιοσίων είχαν το 2014-19 τον ίδιο αριθμό γεννήσεων αν και ο πληθυσμός της πρώτης το 2021 υπερτερούσε σημαντικά αυτού των Λιοσίων (56 έναντι 35 χιλ.), ενώ στη Δ.Ε. Αργυρούπολης είχαμε τον ίδιο αριθμό γεννήσεων με την Δ.Ε. Θήρας παρόλο που ο πληθυσμός της πρώτης ήταν υπερδιπλάσιος αυτού της δευτερης (35 έναντι 14,5 χιλ.).

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα χειριστή ασύρματων μέσων.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτική

Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης λόγω λειψυδρίας η Αράχωβα!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας κηρύχθηκεο Δήμος Διστόμου – Αράχωβας – Αντίκυρας με απόφαση της Πολιτικής Προστασίας, που εκδόθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2024.

Η απόφαση αυτή στοχεύει στην άμεση διαχείριση των επιπτώσεων από τη λειψυδρία που πλήττει την περιοχή, με σκοπό την αποτελεσματική ανταπόκριση στις έκτακτες ανάγκες.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα ισχύει για έναν μήνα, έως τις 6 Δεκεμβρίου 2024, και θα αρθεί αυτόματα χωρίς την έκδοση νέου εγγράφου, μετά την παρέλευση της προθεσμίας.

Η απόφαση λήφθηκε σε αντίδραση στις ανησυχίες των τοπικών Αρχών για την επάρκεια νερού, καθώς η παρατεταμένη ανομβρία των τελευταίων μηνών δημιουργεί κινδύνους για την περιοχή, ενόψει ενός δύσκολου χειμώνα.

Διακοπή υδροδότησης

Το πρόβλημα είναι τόσο σοβαρό που στις 28 Οκτωβρίου έγινε γνωστό, ότι ο Δήμαρχος της περιοχής, Γιάννης Σταθάς, προχώρησε στην αναστολή της υδροδότησης του κοσμικού χωριού εξαιτίας της οξείας λειψυδρίας που πλήττει τον τόπο και τις υποδομές του. Με τη διακοπή να εφαρμόζεται από τη μία τα ξημερώματα έως τις έξι το πρωί, η ανακοίνωση προκάλεσε αίσθηση, καθώς η Αράχωβα βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανή προβλήματα λειψυδρίας λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας και της ραγδαίας αύξησης του αριθμού των επισκεπτών εκείνη την περίοδο (σ.σ. τριήμερο 28ης Οκτωβρίου).

Ο Δήμαρχος της Αράχωβας, αναγνωρίζοντας την κρισιμότητα της κατάστασης, έλαβε δράση, ενεργοποιώντας υδροφόρες οι οποίες πραγματοποίησαν συνεχείς μεταφορές νερού από τον Μόρνο. Μέσω αυτών των δρομολογίων επιχειρήθηκε να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες ύδρευσης, καθώς τα αποθέματα της Αράχωβας δεν επαρκούν για να καλύψουν τη ζήτηση.

Οι ξενοδόχοι, που ενημερώθηκαν έγκαιρα για την απόφαση, μετέφεραν την πληροφόρηση στους πελάτες τους, προσπαθώντας να περιορίσουν την ταλαιπωρία των επισκεπτών. Ωστόσο το ζήτημα ήταν ιδιαίτερα κρίσιμο, αφού περισσότεροι από 10.000 επισκέπτες στην Αράχωβα έμειναν χωρίς νερό για τις βασικές τους ανάγκες!

Η φετινή ξηρασία και οι ελλείψεις στις τοπικές υποδομές έχουν επιτείνει τα προβλήματα, αναδεικνύοντας την ανάγκη για άμεση και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση. Ο Δήμαρχος διαβεβαίωσε τους κατοίκους και τους επισκέπτες πως θα συνεχιστεί η μεταφορά νερού μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση, ενώ έκανε έκκληση για υπεύθυνη χρήση των διαθέσιμων πόρων.

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Είναι επικίνδυνος ο Τραμπ για τη δημοκρατία;

Όλα τα ΜΜΕ οργίαζαν εις βάρος του. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, για να βάλλουν φραγμό στην υποψηφιότητά του, τον έσερναν στα δικαστήρια. 

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Σήμερα οι επικριτές του, με την ουρά στα σκέλια, τον εκθειάζουν για τη «μεγαλειώδη νίκη του» και αποβλέπουν σε επωφελή για τη χώρα τους συνεργασία με την υπερδύναμη.

Όλα τα ΜΜΕ οργίαζαν εις βάρος του. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, για να βάλλουν φραγμό στην υποψηφιότητά του, τον έσερναν στα δικαστήρια.

του Σωκράτη Σίσκου*

Κάποιοι σε όλη την Ευρώπη αλλά και εμφανέστατα και στην Ελλάδα, απόρησαν που «ένας εχθρός της Δημοκρατίας», εξελέγη, στις 5 Νοεμβρίου 2024, ως ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία.

Όλα τα ΜΜΕ οργίαζαν εις βάρος του. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, για να βάλλουν φραγμό στην υποψηφιότητά του, τον έσερναν στα δικαστήρια. Όλοι οι εισαγγελείς που τον παρέπεμψαν σε δίκη, είχαν εκλεγεί με το κόμμα των Δημοκρατικών, ενώ οι μέχρι τώρα εκδοθείσες δικαστικές αποφάσεις ακυρώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο. Οι παγκόσμιας εμβέλειας φορείς εξουσίας στην ενημέρωση, του επέβαλαν, ως αυτόκλητα όργανα κρατικής εξουσίας, μια ακατανόητη για δημοκρατικό κράτος λογοκρισία και φίμωση του πολιτικού του λόγου. Αντικατέστησαν (και στην Ελλάδα) τη λέξη «τραμπουκισμός» με τον «τραμπισμό».

Σήμερα οι επικριτές του, με την ουρά στα σκέλια, τον εκθειάζουν για τη «μεγαλειώδη νίκη του» και αποβλέπουν σε επωφελή για τη χώρα τους συνεργασία με την υπερδύναμη. Και το ερώτημα που αιωρείται είναι ανεξήγητο και άγνωστο για τον απλό πολίτη! Για πιο λόγο διαλαλούσαν όλοι, χωρίς ίχνος διπλωματικής πρόβλεψης, από τηλεοράσεις, εφημερίδες ή εξώστες, ότι ο Τραμπ ήταν επικίνδυνος για τη σύγχρονη Δημοκρατία, στην οποία ο πολίτης βιώνει μια ζωή τρόμου; Όλοι μας ζούμε σε μια επικίνδυνη κοινωνία απόλυτης εγκληματικής ασυλίας, ενώ τον παγκόσμιο πλούτο τον βλέπουμε, άνισα κατανεμημένο, στα χέρια εκατό μεγιστάνων! Είναι αυτοί οι πάμπλουτοι σαράφηδες των χρηματιστηρίων, που μετέβαλαν, όπως είπε και ο Χριστός, «τον οίκον του πατρός μας (την Ευρώπη) σε σπήλαιο ληστών». Μήπως έχει σχέση αυτή η Δημοκρατία, αυτός ο παράδεισος των εγκληματιών και των κερδοσκόπων, με την αληθινή Δημοκρατία των ηθικών αρχών και αξιών;

Ο πόλεμος εναντίον του Τραμπ δεν άρχισε για να σωθεί δήθεν η Δημοκρατία, αλλά βασίζεται σε μια ανελέητη σύγκρουση συμφερόντων, μέσα στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποίησης που έχει ξεστρατήσει. Διότι το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο (ο μονεταρισμός ή νεοφιλελευθερισμός), το οποίο δημιουργήθηκε στη «Σχολή του Σικάγου», στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο της οικογένειας Ροκφέλερ, από τον Μίλτον Φρίντμαν,

αποσκοπούσε στην ανάδειξη των ΗΠΑ σε μοναδική παγκόσμια δύναμη και την καθιέρωση των τραπεζιτών, ως ηγετών, σε μια διεθνιστική (multi-culti) κοινωνία, με κράτη χωρίς σύνορα, χωρίς ομοιογενή πληθυσμό και θρησκεία, ιστορία και παραδόσεις.

Με τη σύντηξη και άλλων θεωριών ( Χάντιγκτον, Φουκουγιάμα) και την ίδρυση της «Τριμερούς Επιτροπής» (Trilateral Commission) από τους Ροκφέλερ, Κίσινγκερ και Μπρεζίνσκι, δημιουργήθηκε το διεθνιστικό κράμα της παγκοσμιοποίησης, στην ενδυνάμωση της οποίας συνέπραξαν και οι διεθνιστές της Μεταμοντέρνας Αριστεράς (Post-modern Left), οι οποίοι, χωρίς να έχουν σχέση και χωρίς να συνδέονται οργανωτικά και κομματικά με την επίσημη κομμουνιστική Αριστερά, αποτελούν τον πυλώνα του προπαγανδιστικού μηχανισμού της διεθνιστικής κεφαλαιοκρατίας. Για το «Βαθύ Κράτος» οι πόλεμοι είναι η τροφή του.

Αλλά ο Τραμπ γιατί είναι επικίνδυνος για τη Δημοκρατία;

Η αμερικανική δημοκρατία θα είναι ακριβώς ίδια και απαράλλαχτη όταν, μετά από 4 χρόνια, θα φύγει από το Λευκό Οίκο. Όμως, είναι επικίνδυνος για το «Βαθύ Κράτος» του Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο αγωνίζεται, με νύχια και δόντια, για να διασώσει την καταρρέουσα παγκοσμιοποίηση.
Η ανισοκατανομή του παγκόσμιου πλούτου και τα κέρδη των πολεμικών βιομηχανιών, δεν υπολογίζονται σε δισεκατομμύρια αλλά σε τρισεκατομμύρια. Ο Τραμπ δήλωσε στο Φόρουμ του Ντσβός του 2020, ότι είναι εχθρός της παγκοσμιοποίησης, διότι τώρα η μόνη χώρα που ωφελείται είναι η Κίνα. Οι Κινέζοι κατάφεραν να εισχωρήσουν, με βιομηχανικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας σε όλον τον κόσμο, αλλά και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Το ολοκληρωτικό πολιτικό καθεστώς τους, διευκολύνει τον έλεγχο του εργατικού κόστους και συνεπώς θα είναι απαράμιλλοι ανταγωνιστές στην ελεύθερη παγκοσμιοποιημένη οικονομία.

Το τεράστιο λάθος της Δύσης (Αμερικής και Ευρώπης), ήταν η απρονοησία της να εξωθήσει τη Ρωσία σε στρατηγική συμμαχία με τις πυρηνικές δυνάμεις της Κίνας, Βόρειας Κορέας και Ιράν.
Είναι αβέβαιο αν, τώρα, ο Τραμπ θα μπορέσει να αντιστρέψει τις δυσοίωνες εξελίξεις, με τη νέα φιλειρηνική πολιτική του. Η Ρωσία, μετά τις επιτυχίες της στην Ουκρανία και τις νέες της συμμαχίες, νιώθει περισσότερο ισχυρή. Σε δύσκολη θέση βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως η ατμομηχανή της, η Γερμανία. Η άλλοτε πανίσχυρη χώρα του Κολ και της Μέρκελ, βρίσκεται σε μια επικίνδυνη οικονομική και στρατηγική περιδίνηση και κατάρρευση. Οι προαναφερόμενοι καγκελάριοι, με τη συνέχιση της «ostpolitik» του Βίλι Μπραντ, κατάφεραν να ενώσουν τις δυο Γερμανίες και η χώρα τους να αποκτήσει τεράστιο πλούτο χάρη στα φθηνά ρωσικά καύσιμα. Η Γερμανία πληρώνει τα σφάλματα που διέπραξε, ενισχύοντας την πολιτική Ζελένσκι, για ανατροπή της Συμφωνίας του Μινσκ. Σήμερα η Ουκρανία θα ήταν μια ευημερούσα ομοσπονδία δυο σλαβικών λαών, όπως, παρά τις αντιθέσεις, συμβιώνουν ειρηνικά στο Βέλγιο οι Βαλόνοι με τους Φλαμανδούς.

*Ο Σωκράτης Σίσκος γεννήθηκε στον Εμμανουήλ Παπά του νομού Σερρών. Περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες και αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι σε θέματα “οικονομίας των μεταφορών” και συνέγραψε πλήθος άρθρων και δυο βιβλία συγκοινωνιακού περιεχομένου. Εργάσθηκε στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους και διετέλεσε, πριν από τη συνταξιοδότηση του, προϊστάμενος εμπορικής εκμεταλλεύσεως στην περιφερειακή διεύθυνση Μακεδονίας – Θράκης. Υπήρξε, για οκτώ χρόνια, ειδικός σύμβουλος στην εταιρεία ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ, σε θέματα διακίνησης υγραερίων και εφαρμογής της νομοθεσίας περί καυσίμων. Συμμετείχε, ως εισηγητής, στην έρευνα για τη διακίνηση των επικίνδυνων φορτίων, με βάση τους κανονισμούς και τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την έρευνα πραγματοποίησε (1997/1998) το Εργαστήριο Συγκοινωνιακής Τεχνικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτική

Το κακουργιοδικείο Λευκωσίας ανοίγει τον δρόμο! Απογυμνώνονται τα επιχειρήματα των σφετεριστών

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

πογυμνώνει την επιχειρηματολογία των σφετεριστών ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας.

“Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι αδιαίρετη με δικαιοδοσία να εκδικάζει αδικήματα που συντελέστηκαν στα κατεχόμενα”, αποφαίνεται, απορρίπτοντας τις προδικαστικές ενστάσεις του υπό κατηγορία σφετεριστή, Σιμόν Αϊκούτ.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις35 λεπτά πριν

Ντάγκλας Μάρεϊ στη New York Post: Ξεκαθάρισμα Τραμπ στον Ερντογάν! Ώρα να διαλέξεις – Χαμάς ή ΝΑΤΟ;

Δέκα πράγματα που μπορεί να κάνει ο Τραμπ για να καθαρίσει τα χάλια του Μπάιντεν στο εξωτερικό

Γενικά θέματα1 ώρα πριν

Ποιους εκφράζει η Ντόρα Μπακογιάννη;

Αυτά που αντιπροσωπεύει η κυρία Μπακογιάννη δεν είναι μόνο η επίσημη του κόμματος της θέση. Είναι και η επίσημη θέση...

Διεθνή2 ώρες πριν

DW: Η εξέλιξη που περιμένει διακαώς ο Ερντογάν με τους Κούρδους και η άλλη όψη του νομίσματος

Σε αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας και σε ευνοϊκές για την χώρα του εξελίξεις στο Κουρδικό προσβλέπει ο Τούρκος πρόεδρος, που...

Αναλύσεις2 ώρες πριν

Ανησυχία στη Ρωσία προκαλεί ο Ερντογάν! Δεν αρέσουν στη Μόσχα οι ζυμώσεις με τον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών

Η Ρωσία δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη στις διεργασίες που συντελούνται, με πρωτοβουλία της Τουρκίας, στην Κεντρική Ασία και στον...

Άμυνα3 ώρες πριν

Φλώρος Φλούρος: Η πολιτική οικονομία της ασφάλειας και της άμυνας

Η αξία της ασφάλειας και της άμυνας για μια κοινωνία και ένα έθνος-κράτος είναι ύψιστης σημασίας και προτεραιότητα

Δημοφιλή