Στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» της Λευκωσίας δημοσιεύθηκε μια καταγγελία του ελληνικού παροικιακού σχολείου της πόλεως Plymouth της Αγγλίας κατά του Υπουργείου Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κατηγορείται το Υπουργείο ότι «έχει άλλες προτεραιότητες… διότι αφήνει τις κατά τόπους ελληνικές ομογενειακές κοινότητες στη μοίρα τους, χωρίς εκπαιδευτικούς».
Η Σχολική Επιτροπή του ελληνικού σχολείου Πλύμουθ μέμφεται το κυπριακό Υπουργείο σημειώνοντας ότι η έλλειψη ενδιαφέροντος από δασκάλους της Κύπρου για να εργαστούν στα παροικιακά σχολεία οφείλεται (ενδεχομένως) στο γεγονός ότι το Υπουργείο ΔΕΝ προβαίνει σε κατάλληλη ενημέρωση για τα κίνητρα που υπάρχουν.
Παράλληλα, η Επιτροπή του σχολείου Πλύμουθ με επιστολή της προς τους Συλλόγους Γονέων της Ομογένειας αμφισβητεί την πρακτική εργοδότησης ωρομίσθιων τοπικών εκπαιδευτικών, λέγοντας ότι «δεν αποτελεί μόνιμη σταθερή λύση» και ότι θα… οδηγήσει σε «καταστροφικά αποτελέσματα», όπως έγινε στη Γερμανία «όπου τα ελληνικά σχολεία, επειδή αναγκάστηκαν να λειτουργήσουν με ωρομίσθιο προσωπικό, άρχισαν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο».
Θεωρούμε τις κατηγορίες αυτές κατά του υπουργείου Παιδείας της Κύπρου και κατά της Κυπριακής Εκπαιδευτικής Αποστολής (ΚΕΑ) άδικες. Ο μηδενισμός που επιχειρείται και η απαξίωση της τεράστιας προσφοράς του κυπριακού κράτους προς την Ελληνική Παιδεία στη Βρετανία αγγίζει τα όρια της αχαριστίας. Ναι, προβλήματα υπάρχουν, πάντοτε υπήρχαν, εντάθηκαν τελευταίως λόγω του BREXIT, αλλά οι αφορισμοί ότι η Κυπριακή Πολιτεία εγκαταλείπει τα παροικιακά σχολεία «στη μοίρα τους» μόνο ως αγνωμοσύνη «κατά του ευεργέτου» μπορεί να χαρακτηριστεί.
Το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου διατηρεί Εκπαιδευτική Αποστολή στην Αγγλία αδιακόπως από το 1967, δείχνοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον του για την Ελληνική Παιδεία των Αποδήμων. Κι όταν ακόμα, στα «πέτρινα» χρόνια των μνημονίων και των επιταγών της Τρόικα εξασκήθηκαν πιέσεις για ολοκληρωτική κατάργηση της ΚΕΑ επειδή, έλεγαν, «πρόκειται για σχολεία σε άλλο κράτος», η κυπριακή κυβέρνηση δεν υπέκυψε και συνέχισε να αποστέλλει δασκάλους και εκπαιδευτικό υλικό στην Ομογένεια.
Βεβαίως, προτεραιότητα του Υπουργείου Παιδείας είναι – και πρέπει να είναι – η εκπαίδευση των παιδιών των Κυπρίων φορολογουμένων πολιτών. Είναι υποχρέωση της Κυπριακής Πολιτείας να συντηρεί στην επικράτειά της σχολεία και να ευθύνεται για την πλήρη λειτουργία τους, όπως συμβαίνει σε κάθε κράτος.
Στη Βρετανία τα ελληνικά παροικιακά σχολεία ιδρύονται και λειτουργούν με πρωτοβουλία και ευθύνη των γονιών, των συλλόγων ή της Εκκλησίας. Το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει την οργανωτική ευθύνη ύπαρξης αυτών των σχολείων ούτε εισπράττει δίδακτρα, αλλά έχει την εκπαιδευτική εποπτεία. Από ηθική και εθνική ευθύνη έρχεται ως πολύτιμος αρωγός και συμπαραστέκεται στις προσπάθειες των Ελλήνων γονιών (ανεξαρτήτως τόπου καταγωγής), προμηθεύοντας τα σχολεία με βιβλία και συνδράμοντας οικονομικά με παροχή αποσπασμένων δασκάλων και άλλως πως, με επιμόρφωση και με πληρωμή ικανού αριθμού ωρομισθίων, τους οποίους διορίζουν και εργοδοτούν οι Σχολικές Επιτροπές. Σε ολόκληρη τη Βρετανία η ΚΕΑ πληρώνει περίπου 150 ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς, βοηθώντας τα παροικιακά σχολεία να ανταπεξέλθουν στα έξοδα που υφίστανται.
Ο θεσμός των ωρομισθίων δασκάλων της ΚΕΑ αποδείχθηκε μια πάρα πολύ καλή λύση-ανάγκης για την Ομογένεια. Στην πραγματικότητα ήταν εισήγηση δική μας, της κυπριακής παροικίας, που έγινε αποδεκτή και εφαρμόστηκε εδώ και 20 περίπου χρόνια. Ο λόγος είναι προφανής. Είναι αδύνατον το κυπριακό κράτος να καλύψει πλήρως με εκπαιδευτικούς όλα τα σχολεία, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων (πέραν του 80%) λειτουργούν μόνο κάθε Σάββατο. Είναι άδικο (και σκανδαλώδες) για τον Κύπριο φορολογούμενο να αποσπώνται από την Κύπρο δάσκαλοι και να εργάζονται μόνο μία μέρα τη βδομάδα, δηλαδή μερικές ώρες το Σάββατο. Ο αριθμός οργανικών μελών της ΚΕΑ, που σήμερα υπάρχει, θα μπορούσε λογικά να αυξηθεί στους 26, ούτως ώστε να έχει τη δυνατότητα η ΚΕΑ να ανταποκριθεί επαρκέστερα στο έργο της. Όπως είχαμε εισηγηθεί πέρυσι στην Υπουργό Παιδείας της Κύπρου, για να υπάρξει αυξημένο ενδιαφέρον, μπορεί σε αυτή την αποστολή να έχουν δικαίωμα να συμπεριληφθούν και φιλόλογοι από τον Κατάλογο Διοριστέων. Πιο παλιά στην Κύπρο, όταν υπήρχε έλλειψη δασκάλων, διορίστηκαν στα Δημοτικά και φιλόλογοι. Αναλογικά το ίδιο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και για την ΚΕΑ.
Φυσικά, μας λυπεί το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει σταματήσει από το 2010 να στέλνει δασκάλους και βιβλία στα παροικιακά σχολεία. Μπορεί στα πρώτα δύσκολα χρόνια των μνημονίων να ήταν δικαιολογημένη η αποκοπή. Σήμερα, όμως, επιβάλλεται – για πολλούς λόγους – να αποσπάσει και το ελληνικό κράτος μικρό αριθμό εκπαιδευτικών, έστω 10, για τα ομογενειακά σχολεία. Εξάλλου, η τωρινή «σύνθεση» των παροικιακών σχολείων έχει αλλάξει άρδην, αφού πάνω από το 30% των μαθητών στα παροικιακά σχολεία είναι παιδιά Ελλαδιτών.
Έχουμε τη βεβαιότητα ότι οι Ομογενείς στην Αγγλία (είτε κατάγονται από την Κύπρο είτε από την Ελλάδα) θα συνεχίσουν να συντηρούν και να λειτουργούν ελληνικά σχολεία με την πολύτιμη βοήθεια της πατρίδας, η οποία έχει ηθική και εθνική ευθύνη να είναι αρωγός, στο μέτρο του δυνατού, των προσπαθειών αυτών. Και πατρίδα δεν είναι μόνο η Κύπρος αλλά και η Ελλάδα. Ο Ελληνισμός στη Βρετανία είναι ενιαίος και αδιαίρετος.
ΠΗΓΗ: Ελευθερία