Αναλύσεις
O ρόλος της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο ΔΕΝ ενισχύεται με λύση διζωνικής ομοσπονδίας
Πού ξανακούστηκε, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος να διαλύεται για να φτιαχτεί κάτι άλλο που, εκ προοιμίου, ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι θα καταρρεύσει αμέσως, εξαιτίας καταστρατηγήσεων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκληματικών παραβιάσεων ελευθεριών και κράτους δικαίου;
Πού ξανακούστηκε, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος να διαλύεται για να φτιαχτεί κάτι άλλο που, εκ προοιμίου, ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι θα καταρρεύσει αμέσως, εξαιτίας καταστρατηγήσεων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκληματικών παραβιάσεων ελευθεριών και κράτους δικαίου;
Γράφει ο Σάββας Ιακωβίδης, Σημερινή
Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον απερχόμενο Αμερικανό Πρόεδρο, Μπάιντεν (30/10/2024), ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Ν. Χριστοδουλίδης, προέβη σε μιαν αμφίσημη και οιονεί σιβυλλική αναφορά. Είπε: «Ναι, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ για την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών. Εκείνο, όμως, που κρατώ ιδιαίτερα είναι τη σύνδεση που έγινε από πλευράς των ΗΠΑ, του Αμερικανού Προέδρου, αλλά και του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, για την ανάγκη μέσα από τη λύση του Κυπριακού, ο ρόλος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή, όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να ενισχυθεί περισσότερο. Άρα, οι εξελίξεις στην περιοχή επηρεάζουν ή λαμβάνονται υπόψη και στην οπτική των ΗΠΑ σε σχέση με την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών, αλλά και το περιεχόμενο της λύσης του Κυπριακού».
Η πιο πάνω αναφορά του Προέδρου πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ΜΜΕ, που εστίασαν, κυρίως, στην «υποστήριξη (Μπάιντεν), για μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα για όλους τους Κυπρίους, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών». Όλοι υπερτόνισαν την υποστήριξη στη διζωνική ως επιβεβαίωση της «σταθερής εξωστρεφούς εξωτερικής πολιτικής» και της επιλογής της «σωστής πλευράς της Ιστορίας». Τι φέρονται να είπαν στον Ν. Χριστοδουλίδη, οι Μπάιντεν-Μπλίνκεν; Σύνδεσαν «την ανάγκη, μέσα από τη λύση του Κυπριακού, ο ρόλος της Κυπριακής Δημοκρατίας στην περιοχή, όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να ενισχυθεί περισσότερο». Ποια λύση προάγει διάτορα και ο σημερινός Πρόεδρος; Τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, αγγλικής έμπνευσης-υποβολής, τουρκικής υιοθεσίας και ελληνικής αποδοχής, ως «αδήριτης ανάγκης».
Ο Ν. Χριστοδουλίδης, προεκλογικά υποσχέθηκε την απαλλαγή από τον παλαιοκομματισμό, ο οποίος κατακρήμνισε το Κυπριακό στα Τάρταρα με οδυνηρές υποχωρήσεις. Οι Έλληνες της Κύπρου, στις 24/4/2004, έβαλαν φρένο στην ολέθρια κατολίσθηση με το βροντερό ΟΧΙ στο τερατούργημα Ανάν. Και, δι’ αυτού, ενταφίασαν όλες τις υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς – και τη διζωνική. Ήταν μία κλασική, μοναδική, ιστορική ευκαιρία για μια νέα πορεία στο Κυπριακό. Ο Τάσσος αρνήθηκε να την εκμεταλλευτεί, επειδή σκεφτόταν τις επόμενες εκλογές. Ο Δ. Χριστόφιας προέβη στις ολέθριες συγκλίσεις. Ο Αναστασιάδης χαντάκωσε το πρόβλημα αποδεχθείς, μεταξύ άλλων, ότι η μελλοντική, πιθανή ομοσπονδία θα ήταν όχι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά αποτέλεσμα χωριστών δημοψηφισμάτων. Ο Ν. Χριστοδουλίδης αγκιστρώθηκε βολικά στη διζωνική και την προβάλλει ως πανάκεια στη λεγόμενη «διεθνή κοινότητα», που δεν ενδιαφέρεται ποσώς να είναι βασιλικότερη των διζωνιστών ηγετών μας.
Το 2004, η «Πανελλήνια Επιτροπή για Ευρωπαϊκή Λύση στην Κύπρο» συγκάλεσε το «Διεθνές Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων για Ευρωπαϊκή Λύση του Κυπριακού». Σε πολυσέλιδη έκθεση (που παρουσιάστηκε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο), εφτά διαπρεπείς ξένοι Συνταγματολόγοι, Νομικοί και Καθηγητές Διεθνούς Δικαίου, ανέλυσαν το σχέδιο Ανάν και το απέρριψαν ως δυναμίτη που θα κατέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία ήδη εντάχθηκε στην ΕΕ, και θα την παρέδιδε στην Τουρκία. Τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι απαιτούν λύση δύο κρατών. Απορία: Πώς ο ρόλος της Κύπρου θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί, αφού η διζωνική, με τις καταστροφικές υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς και τις κραυγαλέες παραβιάσεις θεμελιωδών αρχών, αξιών της ΕΕ και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δυναμιτίζουν και συντρίβουν αυτήν την προοπτική; Και πώς θα υπάρξουν συνομιλίες για να εξευρεθεί λύση μεταξύ δύο άκρως αντίθετων-ασύνδετων θέσεων; Ο Ν. Χριστοδουλίδης δεν εξηγεί. Επισήμανε και τα εξής:
«Οι εξελίξεις στην περιοχή επηρεάζουν ή λαμβάνονται υπόψη και στην οπτική των ΗΠΑ σε σχέση με την ανάγκη επανέναρξης των συνομιλιών, αλλά και το περιεχόμενο της λύσης». Ας δούμε αυτές τις εξελίξεις. Πρώτον, ο συνεχιζόμενος πόλεμος Χαμάς-Χεζμπολάχ-Χούθι-Συρίας-Ιράν-Ισραήλ. Το Ισραήλ έχει δύο ζωτικές διεξόδους προς δυσμάς, την Κύπρο και την Ελλάδα, με τις οποίες διατηρεί ισχυρές σχέσεις απέναντι σε έναν εχθρικό μουσουλμανικό ωκεανό. Δεύτερον, πώς είναι δυνατόν να ανεχθεί μετατροπή της Κύπρου σε τουρκικό προτεκτοράτο, καθ’ ομολογίαν του Αναστασιάδη; Τρίτον, η Τουρκία είναι εχθρική προς το Ισραήλ, χώρα. Ο Ερντογάν το κατηγορεί για γενοκτονία των Παλαιστινίων και εμφανίζεται ως ο μόνος υπερασπιστής τους. Ταυτόχρονα καταγγέλλει σκληρά τις ΗΠΑ ότι στηρίζουν και εξοπλίζουν ένα γενοκτονικό κράτος που επιδιώκει, τάχα, να επιτεθεί και στην Τουρκία. Τέταρτον, η Τουρκία, όπως ο Ερντογάν διευκρίνισε (18/9/2024), «γυρνά το πρόσωπό της προς τη Δύση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα γυρίσουμε την πλάτη μας στην Ανατολή, ότι θα αγνοήσουμε την Ανατολή».
Η Τουρκία ακολουθεί ανεξάρτητη από τη Δύση και το ΝΑΤΟ εξωτερική πολιτική, αλλά εκμεταλλεύεται τη Δύση (ΗΠΑ, ΕΕ) και συμπράττει επωφελώς με την Ανατολή (Ρωσία, Κίνα, BRICS). Πέμπτον, οι ΗΠΑ δυσανασχετούν με έναν μη φιλικό σύμμαχο, την Τουρκία, αλλά… τον ανέχονται εξαιτίας της γεωπολιτικής και στρατηγικής σημασίας του στη Μ. Ανατολή και στην Ευρασία. Έκτον, η Αίγυπτος είναι η μεγαλύτερη αραβική χώρα με ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Δεν θα ανεχόταν έλεγχο της Κύπρου από την Τουρκία. Έβδομον και σημαντικότερο: Η επανεκλογή Τραμπ ενδέχεται να αλλάξει πλήρως την αμερικανική οπτική για το Κυπριακό και την περιοχή. Συνεπώς: Μια διζωνική τερατουργία, που θα καταλύει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα την παραδίδει στον έλεγχο μιας νέας τουρκοκρατίας, πώς, πού και πόσο εντάσσεται σε μιαν αμερικανική οπτική για επανέναρξη πιθανών συνομιλιών και στο περιεχόμενο μιας πιθανής λύσης;
Ο Ν. Χριστοδουλίδης απλώς πανηγυρίζει για την «ιστορική συνάντηση» με τον, υπό αναχώρηση, Μπάιντεν. Με το ΑΚΕΛ, ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΔΗΠΑ να εμμένουν αδιατάρακτα στην τουρκοδιζωνική, μη και ενοχληθεί η «διεθνής κοινότητα», μη και μας μαλώσει ένας ανεκδιήγητος ΓΓ του ΟΗΕ, μη και υψώσουν ειρωνικά το φρύδι τους οι παντεπόπτες Εγγλέζοι. Δεν αντιλαμβάνονται ότι απειλείται η εθνική και βιολογική, πολιτειακή και κρατική επιβίωση της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού!
Πού ξανακούστηκε, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος να διαλύεται για να φτιαχτεί κάτι άλλο που, εκ προοιμίου, ΟΛΟΙ γνωρίζουν ότι θα καταρρεύσει αμέσως, εξαιτίας καταστρατηγήσεων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκληματικών παραβιάσεων ελευθεριών και κράτους δικαίου; Τρεμαλέοι, ανεπαρκείς, σπιθαμιαίοι ηγέτες, μασούν μανιωδώς τα τουρκοδιζωνικά φύλλα και δεν τολμούν να διεκδικήσουν το αυτονόητο, που επιτάσσει η ιδιότητά μας ως κράτους-μέλους της ΕΕ: Να ισχύσει το Κοινοτικό Κεκτημένο και η Διεθνής και Ευρωπαϊκή Νομιμότητα για την επίλυση του Κυπριακού. ΓΙΑΤΙ δεν τα απαιτούν;
Η Mercosur είναι μια οικονομική ένωση με ισχυρή γεωργική παραγωγή, ενώ η ΕΕ στοχεύει στη διείσδυση των βιομηχανικών και καταναλωτικών αγαθών της στη Νότια Αμερική. Οι διαφορές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η συμφωνία απειλούν την εσωτερική συνοχή της ΕΕ και αναδεικνύουν τις διχαστικές προσεγγίσεις σε θέματα εμπορίου, περιβάλλοντος και γεωπολιτικής στρατηγικής
ΕΕ-Mercosur: Από τη Συμφωνία στην Κρίση
Γράφει η Μαριάνα Συμεωνίδη
Την Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2024 η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής και οι ομόλογοί της από τέσσερις χώρες της Mercosur (Πρόεδροι Βραζιλίας, Αργεντινής, Παραγουάης και Ουρουγουάης) ολοκλήρωσαν τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία εταιρικής σχέσης ΕΕ-Mercosur.
«Πρόκειται για μια συμφωνία win-win, η οποία θα αποφέρει σημαντικά οφέλη στους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις, και από τις δύο πλευρές. Επικεντρωνόμαστε στη δικαιοσύνη και το αμοιβαίο όφελος», δήλωσε η Ursula von der Leyen.
Το υπόβαθρο της συμφωνίας ΕΕ-Mercosur
Η συμφωνία ΕΕ-Mercosur, που διαπραγματεύεται εδώ και δύο δεκαετίες, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές συμφωνίες που έχει επιχειρήσει η ΕΕ. Στόχος της είναι να διευκολύνει την πρόσβαση στις αγορές των δύο περιοχών, μειώνοντας δασμούς και προωθώντας τη ροή αγαθών και υπηρεσιών. Η Mercosur είναι μια οικονομική ένωση με ισχυρή γεωργική παραγωγή, ενώ η ΕΕ στοχεύει στη διείσδυση των βιομηχανικών και καταναλωτικών αγαθών της στη Νότια Αμερική.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η συμφωνία αυτή προσφέρει:
- Ασφάλιση και διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού
- Νέες ευκαιρίες για κάθε είδους επιχειρήσεις, καταργώντας συχνά υπέρογκους δασμούς στις εξαγωγές της ΕΕ προς τη Mercosur.
- Εξοικονόμηση δασμών αξίας 4 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις επιχειρήσεις της ΕΕ ετησίως.
- Εμπορική προτίμηση σε στρατηγικούς μηδενικούς βιομηχανικούς τομείς όπως οι τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τα καύσιμα χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
- Βοήθεια στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις να κάνουν περισσότερες εξαγωγές μειώνοντας τη γραφειοκρατία.
- Αποτελεσματική αξιόπιστη και βιώσιμη ροή πρώτων υλών κρίσιμης σημασίας για την παγκόσμια πράσινη μετάβαση.
Ωστόσο, το κείμενο της συμφωνίας έχει επικριθεί έντονα. Αποτελώντας αντικείμενο διαμάχης στο εσωτερικό της ΕΕ, η εν λόγω συνεργασία έχει δημιουργήσει δύο αντίθετα στρατόπεδα, της Γαλλίας και της Γερμανίας (Politico, 2024). Οι διαφορές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η συμφωνία απειλούν την εσωτερική συνοχή της ΕΕ και αναδεικνύουν τις διχαστικές προσεγγίσεις σε θέματα εμπορίου, περιβάλλοντος και γεωπολιτικής στρατηγικής.
Η θέση της Γαλλίας με περιβαλλοντικό πρόσωπο
Η Γαλλία έχει ταχθεί κατά της επικύρωσης της συμφωνίας, επικαλούμενη την περιβαλλοντική της διάσταση. Ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν έχει εκφράσει ανησυχίες για την έλλειψη δεσμευτικών ρυθμίσεων σχετικά με την προστασία του Αμαζονίου, κατηγορώντας τη Βραζιλία για την αδυναμία της να ελέγξει την αποψίλωση. Επίσης, η Γαλλία, παραδοσιακά, προστατεύει και τους αγρότες της, οι οποίοι θα ζημιωθούν από τη φθηνότερη αγροτική παραγωγή της Νότιας Αμερικής. «Χωρίς να υποχωρήσουμε, θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την αγροτική μας κυριαρχία», δήλωσε ο Emmanuel Macron. Επομένως, οι περιβαλλοντικές ανησυχίες έρχονται δεύτερες συγκριτικά με την πολιτική αποσταθεροποίηση και τη διαταραγμένη κατάσταση στο εσωτερικό της Γαλλίας.
«Η Ursula von der Leyen δεν θα μπορούσε να επιλέξει χειρότερη στιγμή από αυτήν». Είναι μεγάλο λάθος να το κάνει αυτό τώρα. Δίνει πραγματικά την εντύπωση ότι εκμεταλλεύεται την κρίση στη Γαλλία για να προσπαθήσει να προχωρήσει μόνη της» είπε ο Christophe Grudler, άλλο μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το στρατόπεδο του Μακρόν.
Ο πρώην Πρωθυπουργός Michel Barnier είχε ήδη πει στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι “αυτή η συμφωνία είναι απαράδεκτη για τη Γαλλία.”
Πάντως, και άλλα κράτη μέλη, όπως η Ιρλανδία, η Αυστρία, το Βέλγιο και η Ολλανδία, έχουν εκφράσει έντονα τις ανησυχίες τους σχετικά με τον αντίκτυπο της εν λόγω συμφωνίας στο περιβάλλον, τις περιβαλλοντικές πολιτικές της ΕΕ και την έλλειψη εργαλείων για την αντιμετώπιση της αποψίλωση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου λόγω της φερόμενης απουσίας δεσμευτικών υποχρεώσεων (Gracia Belén, 2024).
Η θέση της Γερμανίας και η στρατηγική των ελεύθερων αγορών
Αντίθετα, η Γερμανία υποστηρίζει την επικύρωση της συμφωνίας, βλέποντας σε αυτήν μια ευκαιρία για την ενίσχυση των εξαγωγών της και τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ απέναντι σε άλλες παγκόσμιες δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα. Η αυξανόμενη ανησυχία για τη βιομηχανική της παρακμή, ώθησε τη Γερμανία στην υποστήριξη της εύρεσης νέων αγορών ανάπτυξης και στην προσμονή των οφελών από τη μείωση των δασμών των εξαγωγών τους προς τη Mercosur (MercoPress, 2024). Η Γερμανία επιχειρεί να υποβαθμίσει τις περιβαλλοντικές ανησυχίες, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία περιλαμβάνει ρήτρες για τη βιώσιμη ανάπτυξη και ότι η ΕΕ θα μπορεί να επιβάλει κυρώσεις σε περίπτωση παραβίασης των δεσμεύσεων για το περιβάλλον.
Ακόμα μια απειλή στην εσωτερική συνοχή της ΕΕ
Η αντιπαράθεση μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας αντανακλά βαθύτερες διαφορές στις προσεγγίσεις για το μέλλον της ΕΕ. Η Γαλλία προκρίνει μια πιο προστατευτική προσέγγιση για τις εγχώριες αγορές και το περιβάλλον, ενώ η Γερμανία δίνει έμφαση στον φιλελευθερισμό και την οικονομική ανάπτυξη. Αυτή η διχογνωμία αποτυπώνει τη δυσκολία της ΕΕ να μιλήσει με μία φωνή σε κρίσιμα ζητήματα.
Πολλώ δε μάλλον, όταν οι εμπορικές συμφωνίες εντάσσονται σε μια από τις αποκλειστικές αρμοδιότητες της ΕΕ, που της έχουν ανατεθεί εκ μέρους όλων των 27 χωρών της ΕΕ. Μιλάμε, δηλαδή, για τα πεδία πολιτικής στα οποία η ΕΕ είναι η μόνη αρμόδια να νομοθετεί και κάθε απόφαση εφαρμόζεται υποχρεωτικά από όλα τα κράτη-μέλη. Ας μην ξεχνάμε ότι από το 1947 η Δύση θέσπιζε τη γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου, με σκοπό να ρυθμίσει το παγκόσμιο εμπόριο και να το πλαισιώσει σε ένα φιλελεύθερο σύστημα μείωσης δασμών και μη δασμολογικών μέτρων (Πιστικού, 2024).
Η κίνδυνοι φαίνεται να αυξάνονται όταν μιλάμε για ριζική διαφωνία των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της ΕΕ, οι οποίες αποτελούν τα ευρωπαϊκά «κλειδιά», αφενός για την σταθεροποίηση της ΕΕ και αφετέρου για τη λήψη οιουδήποτε είδους κοινών αποφάσεων (Schramm & Krotz, 2024; Friis & Tamnes, 2024). Επομένως, όταν η Κοινή Εμπορική Πολιτική, ως ο πιο ολοκληρωμένος τομέας και το «σημείο αναφοράς» των Βρυξελλών, συναντά τέτοιου είδους τροχοπέδη, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί το άμεσο μέλλον της Ευρώπης μέσα στο ευρύτερο διαταραγμένο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Προοπτικές και προκλήσεις
Η πιθανότητα μιας συμβιβαστικής λύσης εξαρτάται από το αν οι δύο πλευρές θα μπορέσουν να συμφωνήσουν σε τροποποιήσεις που θα εξισορροπούν τις περιβαλλοντικές ανησυχίες με την ανάγκη οικονομικής ανάπτυξης. Η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι η συμφωνία δεν θα έρθει σε αντίθεση με τις δεσμεύσεις της για την Πράσινη Συμφωνία, προστατεύοντας παράλληλα τα στρατηγικά της συμφέροντα.
Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη γεωπολιτική ανταγωνιστικότητα, η ΕΕ οφείλει να εξεύρει έναν τρόπο να γεφυρώσει τις εσωτερικές της διαφορές και να δράσει ως ενωμένη δύναμη. Η συμφωνία ΕΕ-Mercosur, αν και περίπλοκη, θα μπορούσε να αποτελέσει δοκιμασία για την ικανότητα της Ένωσης να λειτουργεί συντονισμένα, προωθώντας ταυτόχρονα οικονομικά και περιβαλλοντικά συμφέροντα. Η μη επικύρωση από της συμφωνίας από το Συμβούλιο της ΕΕ είναι πιθανό να βλάψει τη φήμη της ως αξιόπιστου εταίρου στις διεθνείς διαπραγματεύσεις. Επιπλέον, θα μπορούσε να ενισχύσει την επιρροή της Κίνας και των ΗΠΑ στη Νότια Αμερική, υπονομεύοντας τον γεωπολιτικό ρόλο της ΕΕ.
Bιβλιογραφία
European Commission. (2024). EU and Mercosur reach political agreement on groundbreaking partnership. Retrieved December 5, 2024, from https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_24_6244
Friis, K., & Tamnes, R. (2024). The defence of northern Europe: new opportunities, significant challenges. International Affairs, iiae019.
Gracia, M. B. (2024). The European Union-Mercosur agreement is not a threat to EU environmental policy. Trade Experettes. Retrieved December 7, 2024, from https://www.tradeexperettes.org/blog/articles/the-european-union-mercosur-agreement-is-not-a-threat-to-eu-environmental-policy
Politico. (2024). EU-Mercosur trade deal faces French resistance at Latin America summit. Retrieved December 5, 2024, from https://www.politico.eu/article/eu-mercosur-december-trade-deal-france-latin-america-summit-china-brazil/
Schramm, L., & Krotz, U. (2024). Leadership in European crisis politics: France, Germany, and the difficult quest for regional stabilization and integration. Journal of European Public Policy, 31(5), 1153-1178.
MercoPress. (2024). France and Germany split over the EU-Mercosur trade pact. Retrieved December 5, 2024, from https://en.mercopress.com/2024/05/21/france-and-germany-split-over-the-eu-mercosur-trade-pact
Πιστικού, Β. (2024). Εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-ΕΕ: Όταν ο λύκος φωνάζει για τα πρόβατα. Capital.gr. Retrieved December 5, 2024, from https://www.capital.gr/me-apopsi/3885713/emporikos-polemos-ipa-ee-otan-o-lukos-fonazei-gia-ta-probata
Αναλύσεις
Συναγερμός για την κατάσταση των Ελληνορθόδοξων Χριστιανών στη Συρία!
Συνέντευξη στην e-enimerosi με τον κύριο Καΐς, για τη δύσκολη κατάσταση των Χριστιανών στη Συρία και τις ελπίδες για διεθνή υποστήριξη.
Ανησυχία για την κατάσταση των Ελληνορθόδοξων Χριστιανών στη Συρία και ανάγκη για διεθνή υποστήριξη, με ιδιαίτερη αναφορά στην ελληνική κυβέρνηση και τον πολιτιστικό δεσμό μεταξύ Ελλάδας και Συρίας. Στο επίκεντρο παραμένει η διατήρηση των χριστιανικών κοινοτήτων και των παραδόσεών τους εν μέσω συνεχιζόμενης σύγκρουσης και διωγμών.
Συνέντευξη στην e-enimerosi με τον κύριο Καΐς, για τη δύσκολη κατάσταση των Χριστιανών στη Συρία και τις ελπίδες για διεθνή υποστήριξη.
Συνέντευξη στον Χρήστο Μουρτζούκο για το e-enimerosi.com
Η συνέντευξη του κ. Καΐς, επικεντρώνεται στην κρίσιμη κατάσταση των Ελληνορθόδοξων Χριστιανών στη Συρία, και ιδιαίτερα στην πόλη του Χαλεπιού, η οποία υπήρξε ιστορικά κέντρο του ελληνικού πολιτισμού και της ορθόδοξης πίστης στην περιοχή του Λεβάντε. Ο κ. Καΐς αναφέρεται στις διώξεις, τις εκδιώξεις και τη βία που υφίστανται οι Χριστιανοί στην περιοχή, επισημαίνοντας ότι η ελληνική κοινότητα στη Συρία έχει υποστεί δραματική μείωση, με τον αριθμό των Χριστιανών στο Χαλέπι να έχει πέσει από πάνω από 500.000 σε λιγότερους από 20.000.
Η συνέντευξη αναδεικνύει τη σημασία της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και της ορθόδοξης πίστης στην περιοχή, η οποία συνεχίζει να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την Ελλάδα, ακόμη και σε συνθήκες πολέμου και διωγμών. Ο κ. Καΐς αναφέρει ότι πολλές εκκλησίες στη Συρία εξακολουθούν να τελούν τη Λειτουργία στην ελληνική γλώσσα, ενώ τονίζει τη θεμελιώδη ανάγκη για διεθνή στήριξη, ιδίως από την Ελλάδα, προκειμένου να προστατευτούν οι χριστιανικές κοινότητες και η πολιτιστική τους κληρονομιά.
Η Ελλάδα, όπως σημειώνει, διαδραματίζει έναν σημαντικό διπλωματικό ρόλο στην υποστήριξη αυτών των κοινοτήτων, αλλά η κατάσταση παραμένει αβέβαιη, με πολλές εκκλησίες και μοναστήρια να έχουν υποστεί ζημιές και τον πληθυσμό να είναι σε διαρκή φόβο. Η συνέντευξη καταλήγει με την ελπίδα ότι οι Χριστιανοί της Συρίας θα λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται για να παραμείνουν στις περιοχές τους, όπως το Χαλέπι και η Δαμασκός, όπου έχουν ρίζες χιλιετιών.
Συνοψίζοντας: Ο κ. Καΐς εκφράζει την ανησυχία του για την κατάσταση των Ελληνορθόδοξων Χριστιανών στη Συρία, επισημαίνοντας την ανάγκη για διεθνή υποστήριξη, με ιδιαίτερη αναφορά στην ελληνική κυβέρνηση και τον πολιτιστικό δεσμό μεταξύ Ελλάδας και Συρίας. Στο επίκεντρο παραμένει η διατήρηση των χριστιανικών κοινοτήτων και των παραδόσεών τους εν μέσω συνεχιζόμενης σύγκρουσης και διωγμών.
Η συνέντευξη:
ΧΜ: Καλησπέρα, κύριε Καΐς, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε πολύ για την παρουσία σας. Είστε στη Γερμανία, αλλά η σκέψη σας είναι συνεχώς με τους συμπατριώτες σας στη Συρία. Καταρχήν, τι πληροφορίες έχετε για τους Ελληνορθόδοξους Χριστιανούς στο Χαλέπι; Αυτή η πόλη ήταν κάποτε η μεγαλύτερη χριστιανική πόλη του Λεβάντε, το κέντρο του ελληνικού πολιτισμού, της πίστης και της τέχνης.
Κάις: Γεια σας, θα ήθελα επίσης να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση. Το Χαλέπι, ιστορικά γνωστό ως Beroea=Βέροια, που είναι πόλη της Μακεδονίας, σημαντικό κέντρο του ελληνορθόδοξου πολιτισμού και της πίστης. Η ελληνική κοινότητας στο Χαλέπι ξεκινάει την ύπαρξή της από την ορθόδοξη πίστη από τον πρώτο αιώνα του Χριστιανισμού, αλλά και πριν από τους Χριστιανούς. Η περιοχή επηρεάστηκε από τον ελληνικό πολιτισμό, έτσι πριν από το 2011 υπήρχαν περίπου 400.000 χριστιανοί, σήμερα βρίσκουμε σχεδόν 20.000 χριστιανούς, δηλαδή η πλειοψηφία τους ανήκει στην Ελληνορθόδοξη και Ελληνοκαθολική Εκκλησία.
ΧΜ: Σήμερα τα μηνύματα που έρχονται είναι ότι έχουν πεθάνει πάνω από 800 ανθρώπους και 115 χιλιάδες έχουν εκτοπιστεί από το Χαλέπι και τις γύρω περιοχές.
Κάις: Ακριβώς, οι Χριστιανοί σε αυτήν την περιοχή είναι επίσης εκτεθειμένοι σε διώξεις, εκδίωξη και βία, η πτώση της Χάμα, παραδείγματος χάρη, ανάγκασε πολλούς να εγκατασταθούν στην κοιλάδα των Χριστιανών. Αυτή είναι η Χομς, αυτές οι κοινότητες τώρα αντιμετωπίζουν απειλές για την ζωή τους, την πίστη τους και την πολιτιστική τους ταυτότητα. Έρχονται πολλά νέα σχετικά με οικογένειες χριστιανών που πλέον εγκατέλειψαν τη Χομς, έχουν αφήσει την Χόμς, και είναι τώρα στην Δαμασκό, μεταναστεύουν στην Δαμασκό.
ΧΜ: Χθες καταλήφθηκε και η πόλη Χάμα και οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί κατέφυγαν στην Κοιλάδα των Χριστιανών. Πιστεύετε ότι διώκονται χριστιανοί από αυτές τις περιοχές;
Κάις: Όπως λοιπόν είπα, οι Χριστιανοί σε κάθε περίπτωση διώκονται, στο παρελθόν ο αριθμός των Χριστιανών ήταν πάνω από 500.000 στο Χαλέπι και στη Χάμα, και τώρα μιλάμε για λιγότερους από 20.000, με τον καιρό λοιπόν, ο αριθμός μειώνεται.
ΧΜ: Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ της εκκλησίας μας και αυτής της Ελλάδας; Μιας και μιλάτε σε ελληνικό κανάλι.
Κάις: Οι εκκλησίες μας είναι πανομοιότυπες με τις εκκλησίες στην Ελλάδα. Όταν πάει κάποιος σε μία Λειτουργία ή Παράκληση στην Εκκλησία μας, νιώθει σαν να είναι στην Ελλάδα. Οι εικόνες είναι οι ίδιες, η Λειτουργία είναι η ίδια και τα ίδια τα πρόσωπα των ανθρώπων αντικατοπτρίζουν την ίδια κληρονομιά. Κάποιες εκκλησίες στην Συρία κάνουν την Λειτουργία ακόμα στην ελληνική γλώσσα, είναι πανομοιότυπες, σε αντίθεση με την σχέση μας π.χ. με την Ρωσία, η οποία είναι κι εκείνη ορθόδοξη, η σύνδεσή μας με την Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένη μέσα στους αιώνες.
ΧΜ: Την περασμένη Δευτέρα η Ελληνική Οργάνωση Αντιοχείας έστειλε επιστολή στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών ζητώντας απεγνωσμένα τη βοήθεια του ελληνικού κράτους. Εορτάζουν τη μακραίωνη παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή, καθώς και τη στήριξη που παρείχαν οι πρόγονοί τους κατά την Ελληνική Επανάσταση πριν από 203 χρόνια (1821). Ξέρετε αν υπήρξε ανταπόκριση και αν υπάρχει βοήθεια από την Ελλάδα;
Κάις: Τόσοι πολλοί Έλληνες πολιτικοί και βουλευτές γνωρίζουν την κατάστασή μας και έχουν δείξει αλληλεγγύη, έχουν υποστηρίξει ακόμη και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και σας είμαστε βαθύτατα ευγνώμονες για την υποστήριξή τους, επομένως η ελληνική κυβέρνηση έχει σημαντική διπλωματική επιρροή που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να επιτευχθεί αυτό. Πρέπει να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η διατήρηση των χριστιανικών χωριών που βρίσκονται επί του παρόντος υπό τον έλεγχο ομάδων που υποστηρίζονται από την Τουρκία, ναι ναι, λόγω των ιστορικών και πολιτιστικών δεσμών μεταξύ της Ελλάδας και αυτών των κοινοτήτων, η Αθήνα βρίσκεται σε καλή θέση σε διεθνές επίπεδο για την προστασία τους, μπορεί να χρησιμοποιήσει η Ελλάδα τις διπλωματικές τις σχέσεις ώστε αυτός ο χριστιανικός πληθυσμός να προστατευθεί και η πολιτιστική του κληρονομιά εν μέσω συνεχιζόμενων συγκρούσεων.
ΧΜ: Σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα το Πατριαρχείο Αντιοχείας;
Κάις: Το Πατριαρχείο Αντιοχείας βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό τεράστια πίεση. Οι κληρικοί και οι πιστοί του είναι διασκορπισμένοι, ενώ πολλές εκκλησίες και μοναστήρια έχουν υποστεί ζημιές. Ο ρόλος του ως πολιτιστικός και πνευματικός ηγέτης είναι καθοριστικός, ιδιαίτερα για τη διατήρηση της παρουσίας αυτών των κοινοτήτων σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Φοβόμαστε ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν πλέον Χριστιανοί σε αυτή την περιοχή, όπου ιδρύθηκαν οι πρώτες εκκλησίες.
ΧΜ: Τι πιστεύεται ότι θα έρθει τις επόμενες μέρες στην Συρία;
Κάις: Λοιπόν, παρακολουθούμε πάντα… Παρακολουθούμε πάντα τις ειδήσεις, τι… Δηλαδή, τώρα έρχονται πολλές αναφορές. Και, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στο μέλλον. Δηλαδή, η κατάσταση είναι πολύ χαοτική. Στο τέλος της ημέρας, δηλαδή, έχουμε ομάδες της Αλ Κάιντα, ριζοσπαστικές ομάδες, στη Συρία, που… δηλαδή, υποστηρίζονται από την Τουρκία. Και επίσης, δηλαδή, υπάρχουν πολλές χώρες που παίζουν ρόλο και στη Συρία.
ΧΜ: Έχετε κάποια ανακοίνωση ή μιλάτε για παράδειγμα με γνωστούς και συγγενείς;
Κάις: Λοιπόν, έχουμε επαφή στο Χαλέπι. Έχουμε ήδη επικοινωνήσει με μερικούς ανθρώπους. Μας είπαν, δηλαδή, ότι η κατάσταση είναι καλή μέχρι στιγμής. Δηλαδή, ναι, φοβούνται. Δεν μπορούν επίσης να μιλήσουν τόσο ανοιχτά. Ιδιαίτερα οι άνθρωποι που βρίσκονται στο Χαλέπι. Ακόμα κι όταν είσαι σε επαφή με τους ανθρώπους στη Δαμασκό. Δηλαδή, νιώθεις ότι οι άνθρωποι τώρα έχουν πολύ φόβο, επειδή δεν ξέρουν τι θα συμβεί. Εάν θα μείνουν στη Δαμασκό ή εάν, για παράδειγμα, θα χρειαστεί να πάνε κάπου αλλού. Κανείς δεν ξέρει την κατάσταση. Ακόμη και η κυβέρνηση στη Συρία δεν λέει τίποτα γι’ αυτό. Δεν ενημερώνει καθόλου τον κόσμο. Ο κόσμος βλέπει τώρα ειδήσεις παντού και δεν ξέρει τι θα συμβεί. Δυστυχώς, έτσι έχουν τα πράγματα.
ΧΜ: Δεν γνωρίζουμε τι θα έρθει από τις ομάδες της Αλ Κάϊντα ή γενικά τις τρομοκρατικές ομάδες στην Δαμασκό.
Κάις: Ακριβώς, όταν, για παράδειγμα, έρθουν στη Δαμασκό, αυτό μετράει πρώτα, δηλαδή αυτό που έχουμε τώρα. Δηλαδή, εντάξει, και τι θα συμβεί στο επόμενο βήμα; Θα υπάρξει μια ισλαμική κυβέρνηση στη Συρία; Ή τι θα συμβεί με τις άλλες κοινότητες στη Συρία; Είναι χαοτικό, δηλαδή κανείς δεν ξέρει πραγματικά.
ΧΜ: Ο ηγέτης Τζουλάνι (ηγείται των τρομοκρατικών ομάδων) είπε ότι θέλουν τον Πρόεδρο Άσαντ να φύγει από τη Συρία. Αλλά μετά, τι έρχεται στις επόμενες ημέρες;
Κάις: Αυτό, αυτό, αυτό…
ΧΜ: Στις επόμενες ημέρες.
Κάις: Ακριβώς, πιστεύω ότι πρέπει να περιμένουμε. Εάν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί έτσι, τότε πρέπει να περιμένουμε, πραγματικά. Κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση στο μέλλον.
ΧΜ: Είναι πολύ, πολύ δύσκολο.
Κάις: Ακριβώς, είναι δύσκολο και επίσης επικίνδυνο για πολλούς ανθρώπους. Αλλά πρέπει να περιμένουμε. Και ελπίζουμε ότι… Δηλαδή, το κύριο είναι ότι οι άνθρωποι βρίσκονται σε καλή κατάσταση αυτή τη στιγμή.
ΧΜ: Αυτό είναι καλό. Αλλά τι θα συμβεί στο μέλλον; Περιμένουν, για παράδειγμα, βοήθεια από τη Δύση, από την ΕΕ ή από την Αμερική;
Κάις: Δηλαδή, βοήθεια από την ΕΕ ή αν μπορούμε να την περιμένουμε;
ΧΜ: Ναι, ακριβώς.
Κάις: Πραγματικά, δεν μπορώ να πω Ναι ή Όχι. Δηλαδή, ελπίζουμε μόνο αυτές οι κοινότητες να λάβουν υποστήριξη. Δηλαδή, κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν από το Χαλέπι. Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν από τη Δαμασκό. Θέλουν να μείνουν εκεί. Έχουν εκεί δηλαδή μια μακρά παρουσία σε αυτές τις πόλεις. Δηλαδή, ελπίζουμε ότι αυτές οι κοινότητες τώρα έχουν υποστήριξη, ώστε να μπορέσουν, για παράδειγμα, να παραμείνουν στη Δαμασκό, στο Χαλέπι, στη Συρία, στον Λίβανο, δηλαδή να παραμείνουν.
ΧΜ: Αλλά πόσο επικίνδυνο είναι αυτό, αν ο κόσμος παραμείνει εκεί;
Κάις: Λοιπόν, γνωρίζω ανθρώπους, για παράδειγμα, που βρίσκονται στο Χαλέπι. Δηλαδή, δεν θέλουν απλά να φύγουν από το Χαλέπι. Έχουν εκεί πολλές αναμνήσεις, έχουν πολλές σχέσεις με τους ανθρώπους εκεί, με την εκκλησία, για παράδειγμα, ή κάνουν εθελοντική εργασία και τα λοιπά. Απλά δεν θέλουν να φύγουν. Ελπίζουμε ότι αυτή η κοινότητα θα λάβει υποστήριξη, ώστε να μπορέσει να παραμείνει σε αυτόν τον τόπο, αν αυτό θέλει. Δηλαδή, αν πείτε τώρα, για παράδειγμα, ότι στο Χαλέπι υπάρχουν 20.000 Χριστιανοί. Αν αυτοί οι 20.000 Χριστιανοί φύγουν από το Χαλέπι, τότε το Χαλέπι θα μείνει εντελώς χωρίς Χριστιανούς.
ΧΜ: Άδειο.
Κάις: Ακριβώς, και αυτό είναι λυπηρό, γιατί το Χαλέπι είναι μια πολύ παλιά χριστιανική κουλτούρα. Όπως είπαμε νωρίτερα, έχει μια μεγάλη ιστορία. Ακριβώς, ακριβώς.
ΧΜ: Λοιπόν, κύριε Καΐς, λέμε ένα μεγάλο, μεγάλο ευχαριστώ. Και ελπίζουμε τις επόμενες μέρες να έχουμε όλα τα καλά.
Κάις: Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και επίσης για την υποστήριξη. Ευχαριστώ.
Αναλύσεις
Η επόμενη μέρα στη Συρία
Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου 2024
-
Γενικά θέματα2 μήνες πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις2 μήνες πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά1 μήνα πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή3 εβδομάδες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra