Απόψεις
Οι Ελληνοτουρκικές συνομιλίες και οι κίνδυνοι «Φινλανδοποίησης»
Η αποδοχή των όρων της Τουρκίας από την Ελλάδα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις όχι μόνο στα κυριαρχικά της δικαιώματα αλλά και στην κυριαρχία και ανεξαρτησία της
Οι ελληνοτουρκικές συζητήσεις δεν πρόκειται να ευοδωθούν.
Η αποδοχή των όρων της Τουρκίας από την Ελλάδα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις όχι μόνο στα κυριαρχικά της δικαιώματα αλλά και στην κυριαρχία και ανεξαρτησία της
Γράφει : Ο Γιώργος Γκορέζης*
Οι ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Κύπρο δεν φαίνεται μέχρι τώρα να βρίσκουν μόνιμη λύση. Και οι δύο χώρες δεν δείχνουν βούληση για συμβιβασμό. Το τουρκικό δόγμα της γαλάζιας πατρίδας και το βαθύ εθνικιστικό αίσθημα υπεροχής που καλλιεργεί η ηγεσία της χώρας, αποθαρρύνουν τουρκικές παραχωρήσεις. Από τη πλευρά της η Αθήνα δεν πρόκειται να κάνει υποχωρήσεις σε τουρκικές απαιτήσεις που ακουμπάν στην εθνική της κυριαρχία, ή ακόμα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της. Εν μέσω συρράξεων η Αμερική και οι σύμμαχοι τους δίνουν προτεραιότητα στη συνοχή του ΝΑΤΟ, αν και η Άγκυρα θα μπορούσε να εκμεταλλευθεί κάποιο κενό για να προωθήσει τις εδαφικές της διεκδικήσεις.
Σημείο καμπής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτέλεσε ο καταστροφικός σεισμός στη Τουρκία το Φεβρουάριο του 2023, όταν δόθηκε στην Ελλάδα η ευκαιρία παροχής βοηθείας στους πληγέντες. Έκτοτε οι δύο χώρες ανανέωσαν την επαναπροσέγγιση τους, μετά από χρόνια στρατιωτικής και διπλωματικής έντασης. Το Δεκέμβριο του 2023 ο Erdogan επισκέφθηκε την Αθήνα και υπογράφηκαν οικονομικές και πολιτιστικές συμφωνίες μεταξύ των χωρών, όπως και η περίφημη «Διακήρυξη των Αθηνών για φιλικές σχέσεις και καλή γειτονία». Το Μάιο 2024 Μητσοτάκης και Erdogan συναντήθηκαν στην Άγκυρα και επαναβεβαίωσαν τη πρόθεση τους να κτίσουν θετικό μομέντουμ στη παραπέρα προώθηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Πέρασαν περίπου δύο χρόνια μετά την εκτόξευση της «διπλωματίας των σεισμών», και παρά το γεγονός ότι έλειψαν η ένταση και οι απειλές των τούρκων, στη πράξη παρουσιάζεται μια πιο απαισιόδοξη προοπτική, αφού καμία πλευρά δεν έδειξε να υπαναχωρεί από θέσεις που τις κρατούν για πολλά χρόνια.
Η Τουρκία έχει εμμονή με τη «γαλάζια πατρίδα» και την χαραχθείσα απ’ αυτή και τη παράνομη κυβέρνηση της Λιβύης Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, όπως επίσης συνεχίζει να απαιτεί την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και να επιμένει να χαρακτηρίζει την μουσουλμανική μειονότητα στην ελληνική Θράκη σαν τουρκική, απαιτήσεις που απολύτως απορρίπτει η ελληνική ηγεσία και διπλωματία. Πέραν απ’ αυτό διατηρεί την απειλή πολέμου με το casus belli του 1995, και δεν δέχεται το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδος για τα 12 Ναυτικά Μίλια και τον εθνικό της εναέριο χώρο, που θα αποτελούσαν την αφετηρία για τη χάραξη ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, ή το λιγότερο τη σύναψη συμφωνητικού για το Διεθνές Δικαστήριο. Επιπλέον ο Erdogan έχει εγκλωβιστεί στις επικλήσεις του για λύση δύο κρατών στη Κύπρο και την αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, και όλα αυτά σε αντίθεση με το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με ένα κυρίαρχο κράτος. Σε αντίθεση η Ελλάδα υπογραμμίζει ότι η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο χωρών που δέχεται να συζητήσει είναι η οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, και για την Κύπρο απορρίπτει κάθε λύση, που δεν είναι σύμφωνη με το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών.
Η εσωτερική κατάσταση και η κοινή γνώμη στις δύο χώρες, και περισσότερο στη Τουρκία, δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Τον Απρίλιο ο τούρκος υπουργός παιδείας αποφάσισε να περιλάβει στο σχολικό πρόγραμμα το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας». Η ευρεία προπαγάνδα του δόγματος στα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης, με τη παράλληλη συνεχή προσπάθεια ενδυνάμωσης των ναυτικών δυνάμεων και οικοδόμησης νέων φρεγατών και σκαφών αποβίβασης και επέκταση της στρατιωτικής βιομηχανίας, τώρα δε τελευταία το σχέδιο να ενσταλάξουν το νέο δόγμα στα μυαλά των νέων γενεών, όλα δείχνουν ότι αυτό δεν είναι μόνο μια αρχική μαξιμαλιστική θέση που τέθηκε για να αποσυρθεί στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Ο έντονος εθνικισμός είναι πανταχού παρών, σ’ όλο το πολιτικό φάσμα της Τουρκίας. Αμφότεροι κυβέρνηση και αντιπολίτευση στηρίζουν τις βλέψεις στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο. Πίσω από το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας», σε συνδυασμό με την παράνομη τουρκολιβυκή ΑΟΖ, καλλιεργείται η στρατηγική αντίληψη ότι : Ο έλεγχος του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου και το σπάσιμο της τανάλιας που δημιουργούν οι ελληνικές νήσοι και η Κύπρος στην απέναντι Ανατολία θα επιτρέψουν την ανεμπόδιστη προβολή της τουρκικής ναυτικής ισχύος από τα Στενά μέχρι το Σουέζ, την Ερυθρά θάλασσα και τον Ινδικό ωκεανό, και θα έχουν ανάλογη επιρροή στους ζωτικούς άξονες ναυσιπλοΐας στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Ο Erdogan, μετά τη πρόσφατη οδυνηρή ήττα στις πρόσφατες τοπικές εκλογές, είναι αδύνατο να κάνει παραχωρήσεις σε ευαίσθητα εθνικά θέματα.
Αλλά και στην Ελλάδα το κυβερνών κόμμα είναι στα χαμηλά του, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, και ο Μητσοτάκης αποκλείεται να ενδώσει στις ελληνοτουρκικές διαφορές, ειδικά τώρα που βάλλεται από δυνάμεις στο εσωτερικό του κόμματος του. Έχει γίνει κατανοητό ότι παραχωρήσεις στις τουρκικές απαιτήσεις θα βλάψουν τα εθνικά συμφέροντα και μακροπρόθεσμα θα κινδυνεύσουν πέραν των κυριαρχικών δικαιωμάτων και η ίδια η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αιγαίου και την Κύπρο, με αποτέλεσμα την σταδιακή «Φινλανδοποίηση» της Ελλάδος και την υποβάθμιση της σταδιακά σε τουρκικό δορυφόρο, ή, στο χειρότερο σενάριο ,την απώλεια εδαφών.
Οι τούρκοι βλέπουν ότι οι ευρύτερες τοπικές και παγκόσμιες τάσεις τους ευνοούν σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Παρά τις οικονομικές τους δυσκολίες, όχι μόνο κατάφεραν να προωθήσουν σημαντικά την αμυντική βιομηχανία και τις δυνατότητες προβολής ισχύος, αλλά οι συνεχιζόμενες συρράξεις στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή έδωκαν προστιθέμενη αξία στη γεωπολιτική θέση της χώρας τους. Η γειτνίαση τους με μεγάλους εμπορικούς άξονες Ανατολής – Δύσης και η ζωτική τους θέση μεταξύ Μαύρης Θάλασσας και Μεσογείου επιδρά στον Καύκασο, την Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία, την Αφρική και άλλες περιοχές ζωτικές στον ανταγωνισμό μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους με τη Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν, πράγμα που τους καθιστά σημαντικό, αν όχι δύσκολο εταίρο για την Ουάσινγκτον και τους Ευρωπαίους συμμάχους.
Σε αντίθεση η Ελλάδα είναι σε αβέβαια οικονομική και δημογραφική κατάσταση, με υψηλό χρέος, προβληματική ανάπτυξη και πτωτικούς ρυθμούς γεννήσεων, που όλα επιδρούν αρνητικά στη μελλοντική της στρατιωτική ισχύ. Επίσης, παρά τις ελπίδες που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν, έχουμε ενδείξεις για χαλάρωση των δεσμών της χώρας με τον σημαντικότερο σύμμαχο της, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Φήμες φέρουν την Ουάσινγκτον αδιάφορη μέχρι απρόθυμη να επέμβει στη σύντομη κρίση στη περιοχή Κάρπαθος – Κάσος. Αλλά και μια παρτίδα βοηθείας προς την Ελλάδα από την Κυβέρνηση του Biden το περασμένο Ιανουάριο απορρίφθηκε από τη χώρα λόγω της παλαιότητας του υλικού, πεπαλαιωμένων φρεγατών και οχημάτων μάχης, που αποκαλύπτουν τη χαμηλή προτεραιότητα που δίνει η Αμερική στις στρατιωτικές ανάγκες της χώρας. Ακούσθηκαν δε κατηγορίες ότι ελληνικά πλοία συχνά ενεργούν ενάντια προς τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία.
Οι τούρκοι ταγοί έχουν επενδύσει σε παγκόσμιες γεωπολιτικές μεταβολές. Πιστεύουν ότι η διεθνής τάξις διολισθαίνει σε είδος πολυπολικού συστήματος, στο οποίο μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις σαν τη Τουρκία θα έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν τη θέληση τους σε ασθενείς γείτονες. Επομένως θα πρέπει να έχουν την υπομονή και την εγκαρτέρηση να έλθουν οι συνθήκες αυτές. Κατά την τουρκική αντίληψη η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει είτε να δεχθούν εθελούσια τις διεκδικήσεις της Άγκυρας και την μερική απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας ή να πιεστούν διπλωματικά και στρατιωτικά να τις δεχθούν. Το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» είναι η επίσημη φόρμουλα στις επιδιώξεις τους, που είναι η άρση των εμποδίων Ελλάδος και Κύπρου στην προβολή της ναυτικής τους ισχύος.
Η αποδοχή των όρων της Τουρκίας από την Ελλάδα θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις όχι μόνο στα κυριαρχικά της δικαιώματα αλλά και στην κυριαρχία και ανεξαρτησία της. Γι’ αυτό και οι ελληνοτουρκικές συζητήσεις δεν πρόκειται να ευοδωθούν. Παρά ταύτα η Άγκυρα προσέρχεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να ανανεώνει κάθε φορά τις διεκδικήσεις της, και κυρίως να διατηρεί ζωντανό το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας», πιστεύοντας ότι θα ωριμάσουν οι συνθήκες να εθίσει τον αντίπαλο σε μια de facto κατάσταση δορυφόρου ή και «Φινλανδοποίηση», στην οποία η Ελλάδα και η Κύπρος θα έχουν την ελευθερία κινήσεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο που εκάστοτε θα παραχωρεί η Τουρκία.-
*Ο Γιώργος Γκορέζης είναι υποστράτηγος ε.α., αρθρογράφος, συγγραφέας, απόφοιτος της Σχολής Διοικήσεως και Επιτελών Αμερικής.
Απόψεις
Κίνδυνος κυβερνητικού κενού
Στόχος του παρόντος κειμένου είναι να αναλυθεί ο κίνδυνος να βρεθεί η χώρα σε κυβερνητικό κενού . Παρά τις όποιες διαφωνίες σε τυχόν αποφάσεις εκπέμπει αρνητικά μηνύματα η αδυναμία ενός Κράτους να αποτρέψει απειλές κατά της Κυβερνητικής του Δομής.
Γράφει ο Δημήτρης Φούκας
Ραγδαίες οι γεωπολιτικές εξελίξεις εκτός συνόρων και οι εσωτερικής πολιτικής εντός .Κοινός παρονομαστής η πολιτική ηγεσία του τόπου και οι αποφάσεις της. Οι τελευταίες την έχουν καταστήσει στόχο σφοδρής κριτικής από λαϊκά στρώματα και ξένες κυβερνήσεις (λόγω ακρίβειας, εξωτερικής πολιτικής στις σχέσεις με Τουρκία , συνεργασίας με Πρόεδρο της Ουκρανίας, δυσλειτουργία Κρατικών υπηρεσιών). Στόχος κριτικής είναι μόνο η Ελληνική Κυβέρνηση ή διαφαίνεται και κάτι πιο απειλητικό;
Ο γράφων αναλύει εν είδει υποκειμενικής εκτίμησης το τελευταίο στοιχείο υπό τη μορφή υβριδικής απειλής με στόχο αποκλειστικά την Ελληνική Κυβέρνηση. Ως θεσμός και κέντρο λήψης πολιτικών αποφάσεων, το πιο κρίσιμο στη χώρα,η Ελληνική Κυβέρνηση καλείται να προστατευτεί από «ανεπιθύμητες καταστάσεις» που τη δεδομένη στιγμή φαίνονται στον ορίζοντα ως πολύ πιθανό σενάριο.
Οι παράγοντες αυτοί είναι ως επί το πλείστον γεωπολιτικοί. Το πολεμικό μέτωπο της Ουκρανίας «κλείνει» σιγά σιγά παρά τις κινήσεις φαινομενικής αναζωπυρώσεως αλλά η Ρωσική ηγεσία δια στόματος Πούτιν δε φαίνεται να έχει ξεχάσει τους Δυτικούς ηγέτες που βοήθησαν την Ουκρανική αντίστοιχη ποικιλοτρόπως. Η τελευταία υπογραφή αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας και Ουκρανίας συν τις προηγούμενες ανακοινώσεις του Έλληνα ΠΘ υπέρ της Ουκρανικής άμυνας δεν περνούν απαρατήρητα από τις ειδικές υπηρεσίες του Ρωσικού Κράτους (SVR-GRU).
Στην εξίσωση πλέον κάθε εξετάζων το θέμα δεν μπορεί να μην προσθέσει την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ. Πληροφορίες μιλούν για στενές σχέσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης με την απερχόμενη, εναντίον της οποίας ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζει «αντεπίθεση». Η φράση «Τραμπισμός» εντός Βουλής, όπως τα ΜΜΕ πρόβαλλαν, δείχνει πολλά . Όχι καλός οιωνός.
Γιατί; ΗΠΑ και Ρωσία έχουν μια μακρά και μη αναίμακτη «παράδοση» στη μεταχείριση πολιτικών τους αντιπάλων. Το λεγόμενο «κλαμπ Μπερεζόφσκι» , κύκλος Ρώσων πολιτικών αντιπάλων του Ρώσου Προέδρου, πέθαναν όλοι για «αδιευκρίνιστους λόγους », χωρίς στοιχεία για την αιτία τους. Ο Βρετανός δικηγόρος Σκοτ Γιαγκ , ανήκων στον στενό κύκλο του Ρώσου ολιγάρχη Μπερεζόφσκι, βρέθηκε νεκρός σε πολυσύχναστο σημείο του Λονδίνου παρά τη φρουρά που διέθετε. Την ίδια κατάληξη είχε και ο Ρώσος επιχειρηματίας κι άλλοι του ίδιου περιβάλλοντος, χωρίς οι δράστες να βρεθούν ποτέ. Η Επιχείρηση «Κόνδωρας» στη Νότια Αμερική με το Ευρωπαϊκό παρακλάδι «Gladio» της CIA ( βλ. «The Guardian:Operation Condor terrors the South America») που κόστισε τη ζωή και την εξουσία του Σ. Αλιέντε στη Χιλή και πολλών άλλων είναι ένα άλλο παράδειγμα που επί ηγεσίας Τραμπ μπορεί να επαναληφθεί με στόχους και Έλληνες παράγοντες.
Ακόμα μια συνισταμένη είναι και το σχέδιο του αγωγού East Med που η Ελληνική Κυβέρνηση έδειξε σύμφωνα με πληροφορίες να μην υποστηρίζει ιδιαίτερα. Ο ισχυρισμός του Ν. Φαραντούρη, υποψηφίου Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και συμβούλου επενδύσεων στον ΔΕΔΔΗΕ ότι «το Μέγαρο Μαξίμου έβαλε τον East Med στο συρτάρι» σε συνέντευξη του στο κανάλι Militaire.gr προβληματίζει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επικρίνει τη χώρα μας για την μη κατάθεση χωροταξικού σχεδίου στα θαλάσσια σύνορα της. Όλη αυτή η άρνηση εκμετάλλευσης των χωρικών υδάτων για οικονομικές δραστηριότητες σύμφωνα με αναλυτές (Γ Φίλης, Κ. Γρίβας, ΕΛΙΣΜΕ, Ι. Μάζης και άλλοι) εντάσσεται στη λεγόμενη «θετική ατζέντα» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που έντονα οι Έλληνες ΠΘ και ΥΠΕΞ προβάλλουν. Στον East Med όμως εμπλέκονται με αμοιβαία οικονομικά συμφέροντα οι παράγοντες Ισραήλ – Ινδία-Σαουδική Αραβία. Ειδικά η πρώτη χώρα έχει γνωστές δυνατότητες υβριδικού τύπου επιχειρήσεων, που όλοι παρακολούθησαν με τα πρόσφατα γεγονότα στο Λίβανο και το Ιράν. Παρά τις πολύ καλές σχέσεις των δυο κυβερνήσεων Ελλάδας και Ισραήλ, μια διάσταση απόψεων στο ζήτημα του αγωγού θα φέρει ενδεχομένως απροσδόκητες εξελίξεις.
Ένα στοιχείο μπορεί να αποτελέσει το «μακρύ χέρι» των παραπάνω παραγόντων. Τι συμβαίνει με τον νεοναζί πολιτικό χώρο στην Ελλάδα; Υπάρχουν πληροφορίες για τη δυναμική του στη χώρα και την επιρροή του στον τοπικό πληθυσμό; Σύμφωνα με την Εφημερίδα DW της Γερμανίας η οργάνωση ProPatria διαδέχεται τη Χρυσή Αυγή στη δράση που είχε η τελευταία μέχρι τη σύλληψη της το 2013.Η πολιτική κατάσταση της Δύσης «έχει δικαιώσε» τη συντηρητική και άκρα μερίδα Ευρωπαίων πολιτών, κάτι που φαίνεται σε κατά τόπους εκλογικές διαδικασίες. Εν Ελλάδι(αλλά και λοιπά Βαλκάνια) , με τόσο μεγάλο ποσοστό δεδηλωμένο υπέρ της Ρωσίας, μια πολιτική παράταξη – ένοπλη τρομοκρατική οργάνωση τύπου ΧΑΜΑΣ σε νεοναζί εκδοχή , με ή χωρίς εξωτερική υποστήριξη, μπορεί να αποτελέσει νέα απειλή για την παρούσα κυβέρνηση (όπως ο σύνδεσμος ΙΔΕΑ τη δεκαετία του 60).
Σε όλα αυτά υπάρχουν μηχανισμοί να φέρουν αντίδραση; Βάσει ανώνυμης πηγής από την ΕΛΑΣ, οι αστυνομικοί που φυλάσσουν πρόσωπα πολιτικού και οικονομικού κύρους δεν υποβάλλονται όλοι στα 2 εκπαιδευτικά σχολεία που προβλέπουν τα καθήκοντα τους, ούτε σε συνεχείς μετεκπαιδεύσεις. Την ίδια στιγμή ιδιώτες Φύλακες εκπαιδεύονται ανά έτος ή εξάμηνο θεωρητικά και πρακτικά στα αντικείμενα των καθηκόντων τους(βλ. venetisconsulting. gr) . Η εφαρμογή του μοντέλου εκπαίδευσης των Ιδιωτών σε Κρατικές υπηρεσίες δε θα αποτελούσε ρεαλιστική πρόταση;
Απόψεις
Πόση ξεφτίλα να αντέξει αυτή η χώρα; Για την εθνική εορτή των Αλβανών, δώσαμε το Σύνταγμα – Για την εθνική εορτή των Ελλήνων, εκείνοι «φύτεψαν» 2 σφαίρες στον Κατσίφα
Με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εκατοντάδες Αλβανοί έκαναν εθνικιστική φιέστα στο κέντρο της Αθήνας
Μπορείτε να φανταστείτε εκατοντάδες Έλληνες την 28η Οκτωβρίου να κλείνουν το κέντρο στα Τίρανα και βαστώντας ελληνικές σημαίες να κάνουν κατάληψη σε έναν χώρο δίπλα στο αλβανικό Κοινοβούλιο, φωνάζοντας συνθήματα για τη Βόρεια Ήπειρο και τη Μεγάλη Ελλάδα;
Προφανώς όχι, αν και θα είχαμε κάθε λόγο να το κάνουμε. Γιατί όχι; Διότι κάθε κυρίαρχο κράτος που θέλει να λέγεται σοβαρό, ακόμα και αν έχει έναν τυχοδιώκτη μαφιόζο σαν τον Ράμα στο τιμόνι του, δεν επιτρέπει τέτοιες προκλήσεις που πλήττουν το εθνικό κύρος, πόσο μάλλον όταν αυτές γίνονται στην «καρδιά» της πρωτεύουσας.
Εμείς όμως, ούτε κυρίαρχο κράτος είμαστε, ούτε σοβαρό.
Εμείς ως Ελλάδα επιτρέψαμε εχθές σε εκατοντάδες Αλβανούς να στήσουν ανενόχλητοι μια εθνικιστική φιέστα στο Σύνταγμα, όπου κυριάρχησαν τα συνθήματα για τον UCK, τα πανό με τη «Μεγάλη Αλβανία», οι χειρονομίες με τον «αλβανικό αετό». Και όλα αυτά έγιναν στη φωταγώγηση του χριστουγεννιάτικου δέντρου, δηλαδή σε μια εκδήλωση που κάποτε απευθυνόταν στους Έλληνες Αθηναίους και σήμερα ανήκει σε όλες τις άλλες φυλές που έχουν κυριεύσει το κέντρο της Αθήνας.
Είχαν προηγηθεί δύο φιέστες του Έντι Ράμα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπου ο Αλβανός ούτε λίγο – ούτε πολύ συμπεριφέρθηκε σαν παρα-πρωθυπουργός της Ελλάδας, θέτοντας την εθνικιστική ατζέντα του μπροστά στα «μούτρα» των Ελλήνων. Και έπραξε αυτά, ενώ διεξάγει εθνοκάθαρση λεηλατώντας τις περιουσίες των ομογενών, ενώ φυλάκισε παράνομα τον Μπελέρη και ενώ το παρακράτος του δολοφόνησε τον εθνομάρτυρα Κωνσταντίνο Κατσίφα.
Γιατί συμβαίνουν αυτά άραγε; Επειδή είμαστε πολύ… δημοκράτες ή επειδή είμαστε πολύ χρήσιμοι ηλίθιοι για κάθε αλυτρωτισμό που μας «γλεντάει» όπως και όποτε θέλει; Δεν θέλει και ερώτημα. Προφανώς ισχύει το δεύτερο.
Αλβανοί πολίτες της Ελλάδας που έχουν φάει ελληνικό «ψωμί», έχουν ελληνική πελατεία, έχουν πάει σε ελληνικά σχολεία, έχουν κάνει σπουδές στην Ελλάδα, έχουν ωφεληθεί από το ελληνικό ΕΣΥ, τα ελληνικά επιδόματα και την ελληνική πρόνοια, έκαναν επίδειξη αλβανικής «δύναμης» για να περάσουν τα αντεθνικά μηνύματά τους.
Σίγουρα αυτή η πρόκληση δεν αντιπροσωπεύει όλους τους Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα, αλλά μην είμαστε και αιθεροβάμονες.
Θα μπορούσαν κάλλιστα να πάνε στην Αλβανική πρεσβεία για να γιορτάσουν τη γιορτή Ανεξαρτησίας τους, με σεβασμό – πάντα – στη χώρα που τους δέχτηκε και τους ευεργέτησε ποικιλοτρόπως. Δεν έκαναν αυτό όμως. Έκαναν κατάληψη στο Σύνταγμα γιατί ήθελαν να προκαλέσουν. Και ο λόγος που προκαλούν είναι γιατί έχουν συνειδητοποιήσει απόλυτα τι απάτριδες πολιτικοί κυβερνούν την Ελλάδα.
Και ο Κατσίφας ήθελε να γιορτάσει την 28η Οκτωβρίου, όχι επιδεικτικά στα Τίρανα, αλλά στο μικρό χωριό του, τους Βουλιαράτες. Σεμνά και απλά. Χωρίς καταλήψεις πλατειών, φιέστες, κάμερες, συνθήματα και κλειστούς δρόμους. Αλλά η αλβανική αστυνομία έπνιξε στο αίμα τη γιορτή, με δύο σφαίρες στην καρδιά και στο κεφάλι του Κωνσταντίνου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ SPORTIME
Απόψεις
Σχιζοφρένεια «πράσινης» ατζέντας! Για όλα φταίει ο… αερισμός των αγελάδων! Πού το πάνε το έργο;
Παρανοϊκοί νόμοι που έχουν σκοπό να καταστρέψουν τις μικρές φάρμες και να δώσουν τον έλεγχο της τροφής στις πολυεθνικές
Ο πραγματικός στόχος είναι να συρρικνωθεί η κτηνοτροφία στα χέρια ελάχιστων πολυεθνικών και να προωθηθεί η βιομηχανία του εργαστηριακού «κρέατος» και της εντομοφαγίας.
Αυτή η παρανοϊκή είδηση μας έρχεται με κάθε επισημότητα από τη Δανία και αφορά το εξής: η Δανία γίνεται η πρώτη χώρα παγκοσμίως που επιβάλλει φόρο στα γαστρεντερικά… αέρια των αγελάδων και των γουρουνιών. Στο όνομα της «κλιματικής κρίσης» προφανώς.
Οι αρχικοί φορολογικοί συντελεστές που θα ισχύσουν θα είναι 300 DKK (περίπου 40€) ανά τόνο CO2 από το 2030, ενώ θα αυξηθούν σε 750 DKK (περίπου 100€) το 2035.
Ο υπεύθυνος για τη φορολόγηση στη Δανία Γίπε Μπρους Κρίστενσεν, δήλωσε ότι: «Είναι ένα τεράστιο έργο που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη: να μετατρέψουμε μεγάλα τμήματα της γης μας από αγροτική παραγωγή σε δασοκομία, σε φυσικούς χώρους, για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να επαναφέρουμε τη ζωή στα φιόρδ μας».
Προφανώς οι Δανοί ηγέτες θεωρούν κατάκτηση το να τρώνε… δέντρα. Και ότι τα φιόρδ δεν μπορούν να ζωντανέψουν, αν δεν φορολογηθεί ο… αερισμός της αγελάδας.
Πέρα όμως από το φαιδρό της υπόθεσης, ο πραγματικός στόχος είναι να συρρικνωθεί η κτηνοτροφία στα χέρια ελάχιστων πολυεθνικών και να προωθηθεί η βιομηχανία του εργαστηριακού «κρέατος» και της εντομοφαγίας. Δεν το κρύβουν άλλωστε στη Δανία ότι η πρόθεσή τους είναι η σταδιακή μετάβαση προς μια πιο «φιλική για το κλίμα» βιομηχανία τροφίμων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ SPORTIME.GR
-
Γενικά θέματα1 μήνα πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις1 μήνα πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά4 εβδομάδες πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή2 εβδομάδες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra