Πρόκειται για ορατό κίνδυνο δημιουργίας τετελεσμένων και εξαιρετικά δυσάρεστα αποτελέσματα για την Ελλάδα και την Κύπρο και πρέπει να δοθούν απαντήσεις

Το θέμα είναι ίσως από τα πιο σοβαρά που έχουν απασχολήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τις κρίσεις του 1976, το 1987 και του 1996

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Ο πρωθυπουργός κος Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών κος Γιώργος Γεραπετρίτης, για να στηρίξουν πολιτικά το εγχείρημα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τη «Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας», που υπέγραψε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρόεδρος της Τουρκίας, μας μιλούσαν συνεχώς για ένα «παράθυρο ευκαιρίας» που πρέπει να εκμεταλλευθούμε.

Ποτέ, όμως δεν είπαν μια λέξη σε τι συνίσταται το «παράθυρο ευκαιρίας» και εννοούμε κάποιο σημάδι ή κάποια προδιάθεση της Τουρκίας να αποστεί έστω και εν μέρει από τις παράνομες διεκδικήσεις της εις βάρος της Ελλάδας.

Επίσης, ακαδημαϊκοί και άλλοι δημοσιολογούντες, που εκφράζουν τις θέσεις του Μαξίμου, με άρθρα που μερικές φορές υπέγραφαν δυο-δυο ακόμα και τρεις, προσπαθούσαν να μας πείσουν πόσο χρήσιμη είναι η παραπομπή στη Χάγη, αρά πόσο επιβεβλημένος είναι τώρα ο διάλογος και η ελληνοτουρκική προσέγγιση. Μόνο που δεν έκαναν τον κόπο να εξηγήσουν πόσο πιθανόν είναι να υπογράψει η Ελλάδα με την Τουρκία συνυποσχετικό για την παραπομπή στη Χάγη, όταν δεν είναι σε θέση να πείσει την Αλβανία για το ίδιο θέμα, μια χώρα σαφώς ασθενέστερη από κάθε άποψη από την Τουρκία και μάλιστα για ένα θέμα που έχει την πολυπλοκότητα του Αιγαίου, που επιβαρύνεται από τις διεκδικήσεις της Τουρκίας.

Τώρα βλέπουμε ότι μάλλον «στενεύει το παράθυρο ευκαιρίας», αφού στα πρακτικά της τουρκικής εθνοσυνέλευσης υπάρχει καταγεγραμμένος όλος ο κατάλογος των διεκδικήσεων της Τουρκίας, με σαφείς απειλές, ειδικά στο θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου. Η καταγραφή έγινε κατά την ομιλία του Τούρκου υπουργού Άμυνας στην Επιτροπή του Προϋπολογισμοί του υπουργείου του στην τουρκική εθνοσυνέλευση. Εκεί, όσον αφορά το περιστατικό της Κάσου τον Ιούλιο, τόνισε ότι οι τουρκικές δυνάμεις εμπόδισαν το ιταλικό πλοίο «Ιεvoli Relume» να κάνει έρευνες πόντισης καλωδίου πέραν των 6νμ στην «τουρκική υφαλοκρηπίδα» και ότι τελικά το ιταλικό πλοίο μπόρεσε να πραγματοποιήσει τίς δραστηριότητές του, αφού είπε «ναι, αποδέχομαι τη δική σας περιοχή ευθύνης, μπορώ να έχω την άδειά σας;» αποδεχόμενο έτσι την δικαιοδοσία της Τουρκίας στην εν λόγω περιοχή, που είναι οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα με συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου. Η Τουρκία διατείνεται ότι είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα, επικαλούμενη το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, που δεν έχει αναγνωρίσει ούτε η ίδια η βουλή της Λιβύης.

Επειδή η αναφορά αυτή του Τούρκου υπουργού Άμυνας φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, βγήκαν αμέσως διάφοροι επώνυμοι και ανώνυμοι να διακινούν το επιχείρημα ότι «δεν πρέπει να πιστεύουμε τους Τούρκους» και δεν πρέπει να «πέφτουμε θύματα» της προπαγάνδας τους.

Ασφαλώς και δεν πιστεύουμε τους Τούρκους, απλώς παραθέτουμε τα γεγονότα, τα οποία είναι αυτά που ζητούν απαντήσεις.

Τις 23 Ιουλίου 2024, λίγες ώρες μετά το επεισόδιο, διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι το ΥΠΕΞ πραγματοποιεί επαφές σε όλα τα ενδεδειγμένα κανάλια επικοινωνίας προκειμένου να μην ξεφύγει και να αποσυμφορηθεί η κατάσταση και να ολοκληρωθούν χωρίς πρόβλημα οι έρευνες του Ievoli Relume. Συγκεκριμένα, τονίστηκε ότι «λαμβάνουν χώρα οι δέουσες συνεννοήσεις ενόψει ολοκλήρωσης της έρευνας βάσει του υφιστάμενου προγραμματισμού».

Εμείς, σε άρθρο μας στην παρούσα στήλη, τις 17 Ιουλίου, χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ όψιν καμία δήλωση Τούρκου αξιωματούχου, γράφαμε για το θέμα:

«Να σημειωθεί ότι με το τουρκολυβικό μνημόνιο, το οποίο υπερασπίζεται με κάθε τρόπο και μέσο, των φρεγατών συμπεριλαμβανομένων, η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλει και να κατοχυρώσει de facto ότι τα ελληνικά νησιά, της Κρήτης συμπεριλαμβανομένης, δεν δικαιούνται ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, πέραν των 6νμ που είναι το όριο των χωρικών υδάτων.

Ενώ η Τουρκία είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί και να επιβάλει, αν χρειαστεί ακόμα και με την δύναμη των όπλων, το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο, η Ελλάδα, με τη σειρά της, πράττει ακριβώς το αντίθετο, δείχνοντας στην πράξη ότι δεν είναι διατεθειμένη να υπερασπιστεί και να επιβάλει την καθ’ όλα νόμιμη, με βάση το διεθνές δίκαιο, ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία.

Αυτή η διαφορά πολιτικής έγινε εμφανέστατη στην κρίση που ξέσπασε στην Κάσο. Η Τουρκία έστειλε πέντε πολεμικά πλοία και δήλωσε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει στην Ελλάδα να ασκήσει τα νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα σε περιοχή της οριοθετημένης ΑΟΖ με την συμφωνία με την Αίγυπτο.

Και η Ελλάδα επέλεξε την οδό της παραίτησης, για να ξεπεραστεί η κρίση. Μετά από τηλεφωνικές συνεννοήσεις μεταξύ Γεραπετρίτη–Φιντάν, επέτρεψε κατάβραδα στο ιταλικό πλοίο να ζητήσει από την Τουρκία έκδοση παράνομης NAVTEX, για να του επιτρέψουν τα τουρκικά πολεμικά να συνεχίσει την έρευνά του πέραν των χωρικών υδάτων της Κάσου, δηλαδή μέσα σε περιοχή «τουρκικής δικαιοδοσίας», δηλαδή εντός περιοχής οριοθετημένης με το τουρκολυβικό μνημόνιο. Σημειώνεται ότι την NAVTEX θα πρέπει να την ζήτησε το ιταλικό πλοίο, με την άδεια του αναδόχου, που είναι ο ελληνικός ΑΔΜΗΕ, ενώ η Ελλάδα δεν αντέδρασε, με την έκδοση αντι-NAVTEX στη συγκεκριμένη ενέργεια της Τουρκίας.

Και μετά ακολούθησαν οι επισημότατες ευχαριστίες της Τουρκίας, δηλαδή του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, τις οποίες δεν υιοθετούμε, αλλά παραθέτουμε για να βγάλουν οι αναγνώστες μας μόνοι τους τα συμπεράσματά τους: «…Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τις ελληνικές και ιταλικές Αρχές για τον σεβασμό τους στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία τους».

Το θέμα είναι ίσως από τα πιο σοβαρά που έχουν απασχολήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τις κρίσεις του 1976, το 1987 και του 1996 (Χόρα, Σισμίκ, Ίμια). Πρόκειται για ορατό κίνδυνο δημιουργίας τετελεσμένων και εξαιρετικά δυσάρεστα αποτελέσματα για την Ελλάδα και την Κύπρο και πρέπει να δοθούν απαντήσεις:

Η Ελλάδα γιατί δεν εξέδωσε antiNAVTEX για να ακυρώσει την παράνομη NAVTEX της 23:44 ώρας της 23-07-2024 που εξέδωσε η Τουρκία, μετά την έκδοση της οποίας εκτονώθηκε και η κρίση;

Στις 7 Ιουνίου η Διεύθυνση Δ1 του υπουργείου Εξωτερικών και η Επιτροπή Χορήγησης Ερευνών Θαλάσσης (ΕΧΑΕΘ), έπειτα από αίτημα του ΑΔΜΗΕ, έδωσαν άδεια για την εκτέλεση των ερευνών από το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume». Στη σχετική άδεια υπάρχει όρος που δεσμεύει την ιταλική εταιρεία σε θέματα αίτησης άδειας ερευνών στην οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα;

Αν δεν υπάρχει, πρέπει να ζητηθούν ευθύνες και μάλιστα ποινικές από τους υπευθύνους.

Αν υπάρχει, τότε η ιταλική εταιρεία παραβίασε τις οδηγίες και ζήτησε μόνη της άδεια από την Τουρκία.

Αν η ιταλική εταιρεία παραβίασε τις οδηγίες, γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να συνεργάζεται με την εν λόγω εταιρεία;

Αν όχι, ποιος έδωσε την έγκριση από ελληνικής πλευράς στο ιταλικό πλοίο να ζητήσει άδεια από την Τουρκία, ο οποίος θα πρέπει να λογοδοτήσει πολιτικά και ποινικά.

Δείτε την παρέμβαση στο κανάλι μας στο youtube: