Αναλύσεις
Τελικά η Ελλάδα κερδίζει το στοίχημα του brain gain;
Ποιά είναι τελικά η αλήθεια;
Έχουμε επιστροφή των ελληνικών μυαλών στην πατρίδα ή όχι;
Ποιά είναι τελικά η αλήθεια;
Γράφει η Βασιλική Καραΐσκου
Το φαινόμενο brain drain δεν είναι νέο και σίγουρα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 1.000.100 άτομα αναζήτησαν εργασία στο εξωτερικό. Η διαρροή του ελληνικού ανθρώπινου εξειδικευμένου προσωπικού στο εξωτερικό έχει ως πολύ μεγάλη συνέπεια την απώλεια της αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας. Δημιουργεί ελλείψεις σε κλάδους και επιδεινώνει το δημογραφικό πρόβλημα. Δεν πρέπει να αποδίδεται μόνο στην οικονομική κρίση της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και σε ευρύτερες αδυναμίες της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Πρόσφατα η κυβέρνηση είδαμε να τοποθετείται αισιόδοξα επί του θέματος, σε εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ για τα 50ά γενέθλιά της, με τα στατιστικά στοιχεία από έρευνα του ΕΚΤ του περασμένου μήνα να δείχνουν ότι το στοίχημα του brain drain κερδίζεται στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα ευρήματα αυτά, οι νέοι επιστρέφουν στην πατρίδα είτε για να δουλέψουν σε επιχειρήσεις με καλύτερους από το παρελθόν μισθούς, είτε για να δουλέψουν εξ αποστάσεως για λογαριασμό ξένων εταιρειών. Όπως αναφέρει ο κύριος Τολιάς, διευθυντή του ΕΚΤ, από τον περασμένο Μάρτιο 25% των επιχειρήσεων προσλαμβάνουν Έλληνες με πολύ υψηλή εξειδίκευση που επαναπατρίστηκαν την τελευταία τριετία.
Γιατί γύρισαν;
Ο νόστος ο καλός καιρός η οικογένεια, οι φίλοι είναι οι σταθερές, αλλά επίσης η βελτιωμένη πολιτική κατάσταση στη χώρα και η βελτίωση της ελληνικής οικονομίας. Επιπλέον, οι επαναπατρισθέντες έχουν περισσότερα κίνητρα, όπως. Η κυβέρνηση τονίζει πως πολιτικές για τη νέα γενιά όσον αφορά φορολογικές ελαφρύνσεις για τους επαναπατρισθέντες, αλλαγές στην αγορά εργασίας, την εκπαίδευση, τη στέγαση και την οικογένεια, ανέστρεψαν το φαινόμενο του brain drain σε brain gain.
Ο όρος brain drain έχει κυριαρχήσει τα τελευταία χρόνια αλλά για την Ελλάδα η διαρροή εργατικών χεριών και μυαλιών ξεκινά από τη δεκαετία του 1950 .
Το πρώτο μεταναστευτικό κύμα Ελλήνων διανοουμένων βρίσκεται χρονολογικά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν άφησαν τη χώρα τους για να συμβάλουν στην ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης Ευρώπης (Λαμπριανίδης, 2011). Η Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1950 έχανε ετησίως το 21% των πτυχιούχων μηχανικών της, που μετακινούνταν προς τις ΗΠΑ (Grubel & Scott, 1966). Στη δεκαετία του 1970, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 35% των πτυχιούχων μηχανικών, πάνω από το 27% των πτυχιούχων φυσικών επιστημών και το 25% των οι απόφοιτοι ιατρικών σχολών εγκατέλειψαν τη χώρα. Επίσης, εκτιμάται ότι για την περίοδο μεταξύ 1998 έως το 2007, συνολικά 550.000 Έλληνες (7,3% του ενεργού πληθυσμού) μετανάστευσαν στο εξωτερικό για να συμμετάσχουν σε εξειδικευμένα επαγγέλματα (Ρομπόλης, 2007).
Οι σύγχρονες κοινωνίες όπως διαμορφώνονται σήμερα, διακατέχονται από κινητικότητα και ρευστότητα. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που προωθείται η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών λόγω σπουδών εργασίας και διαμονής σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. με απώτερο σκοπό τις καλύτερες προοπτικές απασχόλησης και ευκαιρίες σταδιοδρομίας. Στην πρόσφατη βιβλιογραφία, υπάρχει επίσης ενδιαφέρον για τα πρότυπα μετανάστευσης από χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ισπανία, Ελλάδα, Πορτογαλία και Ιταλία), ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση του 2008 (Lafleur & Stanek, 2017; Ramos, 2018). Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου που αφορούσε νέους 15-35 ετών, το 68% των νέων Ισπανών, το 67% των νέων Ιρλανδών, το 64% των νέων Ελλήνων και το 57% των νέων Πορτογάλων επιθυμούσαν να εργαστούν μόνιμα ή εποχιακά σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα (Deutche Bank, 2011). Οι νέοι ενήλικες μεταξύ 18 και 29 ετών, που μεγαλώνουν σε δυτικές χώρες, παρουσιάζουν παρόμοια χαρακτηριστικά ανάλογα με την ανάπτυξή τους: εξερεύνηση ταυτότητας, αστάθεια, αυτοσυγκέντρωση, αίσθημα ενδιάμεσης σχέσης και δυνατότητες (Arnett, 2004).
Η Ελλάδα έχει πληγεί από το φαινόμενο του brain drain.
Τι λέει ο χώρος της έρευνας…
Οι δείκτες του ΟΟΣΑ μαρτυρούν ότι έχουμε περίπου διπλάσιο αριθμό Ελλήνων αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ζουν στο εξωτερικό σε σχέση με άλλες χώρες.
Σύμφωνα με τον κύριο Λόη Λαμπριανίδη-καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας- το 86% των Ελλήνων φεύγουν λόγω χειροτέρευσης της ελληνικής οικονομίας, ενώ το 82% γυρνούν για να απολαύσουν τη χώρα. Από τον Covid και μετά φαίνεται μια τάση επιστροφής, μείωσης της μετανάστευσης, περίπου 300.000 όμως παραμένουν στο εξωτερικό. Κάθε χρόνο βλέπουμε να φεύγουν 27.000 άτομα και να επιστρέφουν 6.900. Ακόμη, ένα μέρος των εργαζομένων που επιστρέφουν, δουλεύουν για το εξωτερικό διαδικτυακά το λεγόμενο “Virtual brain drain”, άρα δεν βοηθούν ουσιαστικά την ελληνική οικονομία. Αυτοί που μεταναστεύουν στο εξωτερικό για εργασία φεύγουν όχι λόγω ανεργίας, αλλά λόγω κακών απολαβών, απουσίας προοπτικών και αντιστοιχίας με το αντικείμενό τους.
Το Δεκέμβριο του 2023 το Εργαστήριο Ποιοτικής Έρευνας στην Ψυχολογία και Ψυχική Υγεία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών παρουσίασε τα ερευνητικά αποτελέσματα προγράμματος-που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΛΙΔΕΚ-σε ημερίδα ιστορίας κινητικότητας νέων επιστημόνων, Brain drain και Brain gain. Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν αποτελέσματα από την έρευνα που διεξήχθη σε Έλληνες και Ελληνίδες υψηλής εξειδίκευσης, με προπτυχιακές σπουδές σε ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, έζησαν και εργάστηκαν στο εξωτερικό και σήμερα έχουν επιστρέψει και εργάζονται στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν πολλές έρευνες σχετικά με τους ψυχολογικούς μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των συναισθημάτων, στην απόφαση των ατόμων να μεταναστεύσουν για εργασία από την Ελλάδα προς το εξωτερικό.
Οι παράγοντες που βρέθηκε να επηρεάζουν την απόφαση των νέων να φύγουν είναι η εργασιακή ικανοποίηση, η ποιότητα ζωής και οι ευκαιρίες που έχουν, όπως έχει δείξει και η βιβλιογραφία (Bozionelos et al., 2015; Froese, 2012; Suutari and Brewster, 2000). Τα άτομα που επιλέγουν να εργαστούν και να ζήσουν στο εξωτερικό συχνά νοηματοδοτούν με θετικούς όρους αυτή τη μετακίνησή τους. Παράλληλα, όμως, υπάρχει ένα αίσθημα συναισθηματικής αποστέρησης, καθώς τα άτομα δεν νιώθουν ότι έχουν κάτι που το αξίζουν στη χώρα προέλευσή τους και θέλουν να το πετύχουν σε μια άλλη χώρα. Από την άλλη, παράγοντες αποτροπής της κινητικότητας είναι οι συναισθηματικοί δεσμοί με τους σημαντικούς ανθρώπους, κάτι που καταδεικνύει και η υπάρχουσα βιβλιογραφία (Bozionelos et al., 2015; Brookfield Global Relocation Services, 2011; Selmer and Lauring, 2011; Tharenou, 2008; Wang and Bu, 2004). Οι νέοι σε ποσοστό κάτω του 20% ανέφεραν ότι είναι σίγουρο να μείνουν η να επιστρέψουν στην Ελλάδα, ενώ το 70% δήλωσαν το αντίθετο. Συνθήκες που αξιολογήθηκαν θετικά στην Ελλάδα είναι η ασφάλεια, ενώ αρνητικά, οι συνθήκες εργασίας και τα επίπεδα των μισθών. Άτομα που τώρα φοιτούν στο εξωτερικό, αξιολογούν χαμηλότερα τις συνθήκες στην Ελλάδα.. Επιπρόσθετα, τα άτομα που ζουν στο εξωτερικό ρωτήθηκαν για το πώς αισθάνονται το μέλλον τους στο εξωτερικό, αποδείχθηκε ότι νιώθουν συναισθήματα αισιοδοξίας και χαράς.
Όσον αφορά το brain gain, η έρευνα έδειξε ότι τα άτομα νοηματοδοτούν την επιστροφή τους στην Ελλάδα με μία αίσθηση υποχρέωσης. Αξιοπερίεργο είναι ότι τα άτομα που επέστρεψαν στην Ελλάδα , όσο πιο αρνητικά αξιολογούν τις πεποιθήσεις τους για την αυτοαξία και τις ικανότητές τους, τόσο περισσότερο επιλέγουν να παραμείνουν στην Ελλάδα. Η μετανάστευση των νέων Ελλήνων δεν γίνεται κατανοητή υπό το πρίσμα μόνο οικονομικών αιτιών, αλλά πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν και διαστάσεις όπως η ποιότητα ζωής, η αντιστοιχία της ατομικής νοοτροπίας με το κοινωνικό περιβάλλον και οι αξίες (Bartolini et al., 2017). Από την άλλη μεριά, το brain gain, όπως καταδεικνύει και η βιβλιογραφία (Crescenzi et al. 2015), βασίζεται κυρίως σε παράγοντες όπως οι εργασιακές και οικονομικές συνθήκες, τα κοινωνικά δίκτυα και οι προσωπικές φιλοδοξίες.
Συμπερασματικά…..
Ποιος τελικά λέει την αλήθεια; Οι στατιστικοί δείκτες και τα ευρήματα των επιστημόνων επί του θέματος ή η κυβέρνηση με την εξωραϊσμένη κατάσταση που επιδιώκει να παρουσιάσει;
Βιβλιογραφία
Chalari, A., & Koutantou, E. I. (2021). Narratives of leaving and returning to homeland: The example of Greek brain drainers living in the UK. Sociological Research Online, 26(3), 544-561.
Theodoropoulos, D., Kyridis, A., Zagkos, C., & Konstantinidou, Z. (2014). Brain Drain Phenomenon in Greece: Young Greek scientists on their Way to Immigration, in an era of “crisis”. Attitudes, Opinions and Beliefs towards the Prospect of Migration. Journal of Education and Human Development, 3(4), 229-248.
Subjective Well-Being: Emigration Intention and Its Antecedents (Turulja, L., Kapo, A., & Husić-Mehmedović, M. (2022, October). Subjective Well-Being: Emigration Intention and Its Antecedents. In Interdisciplinary Advances in Sustainable Development: Proceedings of the BHAAAS International Conference on Sustainable Development-ICSD 2022 (pp. 96-108). Cham: Springer International Publishing.)
Georgalou, M. (2021). Emotions and migration in social media discourse: A new Greek migrant case study. Emotion, Space and Society, 38, 100745.
Lazaretou, S. (2022). The Greek brain drain: the new pattern of Greek emigration during the recent crisis. Bank of Greece Economic Bulletin, (43).
Panagiotakopoulos, A. (2020). Investigating the factors affecting brain drain in Greece: looking beyond the obvious. World Journal of Entrepreneurship, Management and Sustainable Development, 16(3), 207-218.
Dohlman, L., DiMeglio, M., Hajj, J., & Laudanski, K. (2019). Global brain drain: how can the Maslow theory of motivation improve our understanding of physician migration?. International journal of environmental research and public health, 16(7), 1182.
Factors Influencing Nurses’ Intention to Leave their Profession in the Midst of the Economic Crisis in Greece (Potira, S., Siskou, O., Spinthouri, M., & Theodorou, M. (2019). Factors influencing nurses’ intention to leave their profession in the midst of the economic crisis in Greece. Advanced Practices in Nursing, 4(1), 1-7.)
Ette, A., & Witte, N. (2021). Brain drain or brain circulation? Economic and non-economic factors driving the international migration of German citizens. In The Global Lives of German Migrants: Consequences of International Migration Across the Life Course (pp. 65-83). Cham: Springer International Publishing.
Khan, J. (2021). European academic brain drain: A meta‐synthesis. European Journal of Education, 56(2), 265-278.
Naumovski, L. (2021). The attraction of intellectual migration-brain drain or exodus of human capital in Southeast Europe-Western Balkans and North Macedonian transitional conditions. The International Journal of Social Sciences World (TIJOSSW), 3(2), 1-24.
Vega-Muñoz, A., Gónzalez-Gómez-del-Miño, P., & Espinosa-Cristia, J. F. (2021). Recognizing new trends in brain drain studies in the framework of global sustainability. Sustainability, 13(6), 3195.
El-Mallakh, N., & Wahba, J. (2021). Upward or downward: Occupational mobility and return migration. World Development, 137, 105203.
Radoeva, G. (2022). The Return of the Exotic Birds Understanding the role of the governmental authorities in the process of brain gain in Bulgaria (Master’s thesis).
Teney, C. (2021). Immigration of highly skilled European professionals to Germany: intra-EU brain gain or brain circulation?. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 34(1), 69-92.
https://www.insider.gr/eidiseis/341221/mitsotakis-brain-drain-se-megalo-bathmo-ehei-anastrafei
https://youtu.be/ts48dAP3H34?feature=shared
Αναλύσεις
Τα δύο σενάρια για τη Συρία και η παγίδα για την Τουρκία
Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Πέμπτης 6 Δεκεμβρίου 2024
Θέματα Εκπομπής 5ης Δεκεμβρίου 2024
1. Η πορεία των ελληνοτουρκικών
2. Κύπρος: Ο “σιδηρούς θόλος” πόνεσε την Τουρκία 24:40
3. Τα δύο σενάρια για τη Συρία και η παγίδα για την Τουρκία 32:10
4. Ισραήλ: Η Διεθνής Αμνηστία κατηγορεί το Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα 54:20
Αναλύσεις
Ιωάννης Μπαλτζώης: Ό,τι γίνεται στη Συρία μας ενδιαφέρει άμεσα
O Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης, Αντιστράτηγος (ε.α.) και πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.), σε μια άκρως αναλυτική συζήτηση στον 98.4 για τις αθέατες πλευρές του νέου πολεμικού μετώπου στη Συρία , την επίδραση στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, τις τοποθετήσεις μεγάλων και μικρότερων παικτών ισχύος και τον παρεμβατικό στρατηγικής σημασίας ρόλο της Τουρκίας, που ακόμη και τώρα , όπως λέει, δεν οδηγεί την Ελλάδα σε αναγκαία συμπεράσματα, για το πώς πρέπει να βγει από την ακινησία του δεδομένου και να χαράξει στρατηγική βάθους ακόμη και έναντι παικτών , τους οποίους ανεξήγητα ακόμη και τώρα , που όλα αλλάζουν δεν τους συναντάμε καν .
ψ
Eπιχείρηση με την κωδική ονομασία «Repelling the Aggression εξαπέλυσαν οι Τζιχαντιστικές δυνάμεις, με επικεφαλής την οργάνωση Χαγιάτ Ταχρί αλ Σιάμ (HTS), πρώην Τζαμπχάτ Νούσρα, πρώην Ισλαμικό Κράτος στις 27 Νοεμβρίου. Πρόκειται για μία αιφνιδιαστική επίθεση από την επαρχία Ιντλίμπ στην πόλη-κόσμημα της Συρίας, το Χαλέπι, το οποίο κατέλαβαν σχεδόν ολόκληρο. Κατόπιν με την δυναμική του αιφνιδιασμού, της σφοδρότητας και της αποχώρησης χωρίς αντίστασης του Συριακού Εθνικού Στρατού, προχώρησαν προς τον Νότο, ελέγχοντας τον υψίστης σημασίας αυτοκινητόδρομο Μ5 που συνδέει την Δαμασκό με τον Βορρά και τα σύνορα με την Τουρκία. Οι τζιχαντιστές εξόρμησαν από την περιοχή του Ιντλίμπ, μια περιοχή δυτικά της Συρίας, που μετά την Συμφωνία της Αστάνας τον Σεπτέμβριο 2017, μεταξύ Ρωσίας , Ιράν και Τουρκίας, κατέληξαν σε συμφωνία στο θέμα του Ιντλίμπ και οριοθέτησαν την τέταρτη ζώνη μη διαμάχης, την περιφέρεια του Ιντλίμπ. Εκεί συγκέντρωσαν τις ηττημένες τζιχαντιστικές τρομοκρατικές ισλαμιστικές οργανώσεις, μαζί με τις οικογένειές των, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί μια τζιχαντιστική «χωματερή», με ευθύνη, επίβλεψη, τροφοδοσία από την Τουρκία.
Έτοιμοι για οιαδήποτε αποστολή οι τζιχαντιστές του Ιντλίμπ
Αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της σκοτεινής και επικίνδυνης περιοχής, η Τουρκία γνώριζε και τους κινδύνους και τα οφέλη που θα αποκόμιζε από τον έλεγχο και την επιρροή που αποκτούσε επί των φανατικών ισλαμιστών και δη Σουνιτών, για κάθε ενέργεια δύσκολη, επικίνδυνη και φυσικά παράνομη που θα απαιτείτο για την υλοποίηση των γεωστρατηγικών της επιδιώξεων. Και η Τουρκία για κάθε μαύρη ή βρώμικη επιχείρηση οπουδήποτε, χρησιμοποιούσε μέχρι τώρα, τους τζιχαντιστές του Ιντλίμπ, που για λίγα χρήματα μπορούσαν να εκτελέσουν οιαδήποτε αποστολή, οπουδήποτε στον κόσμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εμπλοκή της Τουρκίας στην Λιβύη, με την αποστολή και χρησιμοποίηση εμπειροπόλεμων και ετοιμοπόλεμων φανατικών ισλαμιστών από το Ιντλίμπ, οι οποίοι πέτυχαν αυτό που επεδίωκε. Την αναχαίτηση των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ, να σώσουν την Τρίπολη και τώρα να ελέγχουν πλήρως την Δυτική Λιβύη. Οι δίοδοι επικοινωνίας, οι εισαγωγές τροφίμων (και όχι μόνον) , οι έξοδοι από την ιδιότυπη αυτή τζιχαντική χωματερή γινόταν κατά βάση από την Τουρκία, η οποία επωφελούντο οικονομικά από αυτές τις συναλλαγές. Η επιβίωση του τρομοκρατικού μορφώματος, εξαρτάται από χορηγίες αραβικών κρατών, όπως των χωρών του Κόλπου, της υπηρεσίας πληροφοριών της Τουρκίας ΜΙΤ, του λαθρεμπορίου όπλων και ναρκωτικών και ιδιαίτερα της τεχνητής αμφεταμίνης Captagon, το αποκαλούμενο και «χάπι των πριγκήπων», που παράγεται αφειδώς στην Συρία και διακινείται και με την συμμετοχή της Χεζμπολάχ.
Η αιφνιδιαστική επιχείρηση
Η αιφνιδιαστική επιχείρηση που φαίνεται αιφνιδίασε, αν και δεν θα έπρεπε την συριακή κυβέρνηση και το Ιράν, που είναι η ηγετική δύναμη του λεγόμενου «Άξονα της Αντίστασης», που μέλους του είναι η Συρία, καθώς και οι Σιϊτικές πολιτοφυλακές του Ιράκ και φυσικά οι γνωστές τρομοκρατικές οργανώσεις, Χεζμπολάχ, Χαμάς και Χούτι . Οι επιτιθέμενοι είναι οι ισλαμικές εξτρεμιστικές οργανώσεις της HTS , του SDA (Syrian Democratic Army) , που είναι η καθοδηγούμενη αντιπολίτευση της Συρίας, καθώς και άλλες ισλαμιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις, καθώς και μια Ταξιαρχία Τουρκμένων που δημιούργησε και εξόπλισε η Τουρκία, όπου με μια αστραπιαία επίθεση, εξοπλισμένοι με τουρκικά όπλα, πυρομαχικά και οχήματα και καθοδηγούμενες από τούρκους επιτελείς, κατόρθωσαν να καταλάβουν το μεγαλύτερο μέρος του Χαλεπίου και μέσω του αυτοκινητοδρόμου Μ5 έφτασαν μέχρι τη Χάμα μέσα σε λίγες μέρες, καθώς οι κυβερνητικές δυνάμεις υποχώρησαν, χωρίς να δώσουν ουσιαστική και δυναμική αντίσταση, καταλαμβάνοντας την περιοχή (περίπου στο μέγεθος του Ιντλίμπ), που φαίνεται στον παρακάτω χάρτη, με πράσινο και διαγραμμίσεις. Οι μπλε περιοχές στον Βορρά είναι οι περιοχές, που κατοικούσαν Κούρδοι της Συρίας του YPG, που είχε καταλάβει και διατηρεί η Τουρκία ακόμη και εκτιμώ ότι δεν πρόκειται να ποτέ να παραδώσει. Ακόμη η κίτρινη περιοχή ανατολικά του Ευφράτη ελέγχεται από τους Κούρδους του YPG, οι μαύρες διάσπαρτες περιοχές είναι νησίδες τζιχαντιστών και το κόκκινο η περιοχή της Συρίας, που ελέγχεται από την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας και πρόεδρο τον Άσαντ.
Τα γρήγορα κέρδη των ανταρτών – τα πιο σημαντικά από το 2016 – φέρνουν ραγδαίες εξελίξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και τις υφιστάμενες συμμαχίες που υπάρχουν. Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Το κύριο ερώτημα είναι, αν γνώριζαν οι υπηρεσίες πληροφοριών την προετοιμασία που εξελισσόταν στην περιοχή του Ιντλίμπ και πότε θα εκδηλωνόταν η επίθεση. Αν γνώριζαν, τι έκαναν οι άμεσοι ενδιαφερόμενοι όπως η Συρία και οι Κούρδοι της περιοχής. Γιατί έγινε αμέσως μετά την συμφωνία κατάπαυσης πυρός μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολλάχ και αν έχει σχέση με αυτή την επιχείρηση; Η Τουρκία το γνώριζε και έχει ρόλο σημαντικό στην επιχείρηση; Τελικά η επιχείρηση αυτή τι σκοπούς έχει και ποιος οφείλεται και ποιος χάνει;
Πίσω από όλα η Τουρκία
Σε απάντηση των ερωτημάτων αυτών, φαίνεται ότι πίσω από όλα αυτά είναι η Τουρκία, η οποία προετοίμασε, εκπαίδευσε και σχεδίασε την εν λόγω επιχείρηση με ενημέρωση των ΗΠΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες από ΜΜΕ της Μέσης Ανατολής, ο σχεδιασμός και η εκπαίδευση είχε αρχίσει τουλάχιστον προ διμήνου, ήταν σχεδιασμένη να γίνει τον Μάρτιο, αλλά επισπεύστηκε να γίνει τώρα, λόγω της συμφωνίας κατάπαυσης πυρός μεταξύ Ισραήλ – Λιβάνου και Χεζμπολάχ. Η Τουρκία είχε πολλούς λόγους για την επίθεση αυτή. Σημειώθηκε σε μια ευαίσθητη διπλωματική στιγμή: εδώ και χρόνια καθυστερεί η διπλωματική προσέγγιση Δαμασκού και Άγκυρας, με σκοπό την διατήρηση των εδαφών που κατέχει στον Βορρά η Τουρκία, κάτι που ο Άσαντ αρνείται όχι να συζητήσει, αλλά έστω και να συναντηθεί με Ερντογάν. Οι περιοχές που κατέλαβε η Τουρκία κατά την διάρκεια του πολέμου στην Συρία είναι με τις επιχειρήσεις:
Α. «Ασπίδα του Ευφράτη» το 2016-17, καταλαμβάνοντας την περιοχή Γιαραμπλούς, όπου υπήρχε η εθνότητα των Τουρκμένων.
Β. «Κλάδος Ελαίας», το 2018, που κατέλαβε την επαρχία του Αφρίν, καθαρά κουρδική περιοχή, που εξεδιώχθησαν.
Γ. «Πηγή Ειρήνης», το 2019, καταλαμβάνοντας την περιοχή Τελ Αμπιάντ-Ρας ελ Αίν, ανατολικά του Ευφράτη στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας, που κατοικούσαν Κούρδοι.
Αποκλιμάκωση ζητούν να υπάρξει η Ρωσία και το Ιράν, αλλά η Δαμασκός ζητεί την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων που έχουν αναπτυχθεί στη βόρεια Συρία κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, που σημαίνει ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να επέμβει, ο δε Άσαντ με την βοήθεια της ρωσικής αεροπορίας που βομβαρδίζει τους εισβολείς και των συμμάχων του στο Ιράκ και του Ιράν, ορκίζεται να συντρίψει τους τζιχαντιστές, σε πόλεμο μέχρι εσχάτων. Για την Κάρολαϊν Ρόουζ, του Institute Newlines με έδρα την Ουάσινγκτον, η μετρημένη αντίδραση των συμμάχων της Δαμασκού ενδέχεται να είναι «ένας τρόπος να αναγκάσουν το καθεστώς Άσαντ να διαπραγματευθεί από μια πιο αδύναμη θέση και απουσία κάθε ένδειξης στήριξης από τους Ρώσους και τους Ιρανούς», όπως έγραψε στο Χ. Ίσως οι ρωσικοί βομβαρδισμοί να είναι απλώς σκόπιμοι και φυσικά για να μην πλησιάσουν οι τζιχαντιστές προς τα Δυτικά, που έχουν τις δύο βάσεις των στην Λατάκεια και στην Ταρτούς.
Ο σκοπός που η Τουρκία υλοποιεί την επιχείρηση αυτή είναι η εξουδετέρωση του όποιου σχεδιασμού υλοποίησης της κουρδικής Ροζάβα, δηλαδή κουρδικού κράτους στα βόρεια σύνορα της Συρίας. Και τούτο γιατί τελευταία κυκλοφόρησαν ξανά οι Χάρτες-εφιάλτης της Τουρκίας, του Ραλφ Πήτερς και της Ρόμπιν Ράιτ, που αναφέρονται σε αναδιαμόρφωση των συνόρων στην Μέση Ανατολή και την δημιουργία Κουρδικού κράτους στην Συρία και στο Ιράκ. Ακόμη όλη αυτή η περιοχή στην Βόρεια Συρία περιλαμβάνεται στον Χάρτη του Εθνικού Όρκου (Misak I Milli), που περιλαμβάνεται και το Χαλέπι, την πόλη που ονειρευόταν και Μουσταφά Κεμάλ. Ένας άλλος παράγοντας που μπαίνει στην εξίσωση είναι η Ουκρανία. Σύμφωνα με την εφημερίδα Kyiv Independent, η Ουκρανία εκπαίδευσε τζιχαντιστές στην Ιντλίμπ και διέθεσε ΜΕΑ (Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη), φυσικά με συνεννόηση και συνεργασία με την Τουρκία.
Ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι και χαμένοι
Η επίθεση αυτή είναι το ηχηρό μήνυμα της Τουρκίας προς τον Άσαντ για διαπραγματεύσεις και από θέση ισχύος να του επιβάλει την κατοχύρωση των εδαφών που κατείχε. Τώρα θέλει και την περιοχή του Χαλεπίου, αφενός να συνενώσει τις περιοχές Ιντλίμπ, Αφρίν και Γιαραμπλούς σε ενιαίο χώρο και αφετέρου να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες που έχουν συσσωρευτεί στην Τουρκία.
Στους κερδισμένους ανήκει το Ισραήλ. Η Συρία ανήκε στον «Άξονα της Αντίστασης» και στο έδαφός της υπήρχαν εγκαταστάσεις και Μονάδες των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, που εκπαίδευαν, σχεδίαζαν, χορηγούσαν εφόδια και οπλικά συστήματα στους συμμάχους των και πολλές φορές προσβάλαν με πυρά το έδαφος του Ισραήλ. Από το έδαφος της Συρίας διέρχονταν οι άξονες τροφοδοσίας για την Χεζμπολάχ, αλλά και για την Χαμάς. Ακόμη, σε αλλαγή του «Status Quo» στην Συρία, το Ισραήλ παγιώνει και «κερδίζει» τα υψώματα του Γκολάν, που κατέλαβε από τον πόλεμο του 1967. Βέβαια έχει και μια απώλεια, λόγω της συμμαχίας και υποστήριξης του κουρδικού YPG, το οποίο ευρίσκεται σε δύσκολη θέση και οι επιδιώξεις του για δημιουργία κράτους φαίνεται προς το παρόν να μην ευνοούνται. Οι δε ΗΠΑ γνώριζαν την επιχείρηση και έδωσαν την έγκριση, λόγω της σχεδιαζόμενης νέας Μέσης Ανατολής, αν και η επιχείρηση αυτή δεν ευνοεί τους συμμάχους τους Κούρδους στην Συρία.
Στους χαμένους βρίσκεται πρωταρχικά η Συρία και ο πρόεδρος Άσαντ, που αν δεν κατορθώσει να απαντήσει νικηφόρα στην εισβολή θα χάσει και άλλα εδάφη και ενδεχομένως και την εξουσία του. Ακόμη σε αυτή την φάση είναι και οι Κούρδοι του YPG, που πολεμούν σε αυτή την φάση εναντίον των φιλότουρκων τζιχαντιστών και ελπίζοντας για το αύριο. Και χαμένοι είναι όλοι οι σύμμαχοι του, όπως το Ιράν, η Χεζμπολάχ, το Ιράκ και το κυριότερο η Ρωσία, που με τις δύο βάσεις της είχε βάλει πόδι στην Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή. Μπορεί στον πόλεμο της Συρίας την δεκαετία του 2020 να είχε ουσιαστική παρεμβατική παρουσία και να βοήθησε την Συρία να αντιμετωπίσει το Ισλαμικό Κράτος, τώρα με την πόλεμο στην Ουκρανία είναι πολύ δύσκολο να εμπλακεί και να βοηθήσει σημαντικά τον σύμμαχό της τον Άσαντ και την Συρία γενικά.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, ότι οι κερδισμένοι της υπόθεσης με την αναζωπύρωση της σύγκρουσης στη Συρία είναι η Τουρκία και το Ισραήλ, οι ΗΠΑ ευνοϊκά ουδέτεροι και χαμένοι στρατηγικά και επί του πεδίου ο Άξονας της Αντίστασης, που είναι υπό κατάρρευση , από τα διαδοχικά κτυπήματα επί του πεδίου και τους διοικητικούς αποκεφαλισμούς των πληρεξούσιών του, της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Είναι πολύ νωρίς για να διαγράψουμε το καθεστώς Άσαντ, λέει το BBC. Έχει έναν πυρήνα γνήσιας υποστήριξης. Ορισμένοι Σύριοι το βλέπουν ως τη λιγότερο κακή επιλογή – καλύτερη από τους τζιχαντιστές που κυριάρχησαν στην εξέγερση. Όμως, αν άλλες ομάδες κατά του Άσαντ – και είναι πολλές – ξεσηκωθούν, το καθεστώς του θα βρεθεί και πάλι σε θανάσιμο κίνδυνο. Και για να μην ξεχνιόμαστε, δεν βλέπουμε κάποια καταδίκη της «πολιτισμένης δημοκρατικής» Δύσης σε αυτή την εισβολή της Τουρκίας δια αντιπροσώπων, ούτε καν η Ελλάδα να μιλήσει, όπως έχει ηθικό και εθνικό δικαίωμα, για τους εκατοντάδες χιλιάδες Ρουμ (Ρωμιοί , Έλληνες της Συρίας) χριστιανούς ορθοδόξους της Συρίας, που εξοντώνονται στην περιοχή των επιχειρήσεων των «φίλων¨ μας Τούρκων, παρά μόνο για την Ουκρανία. Όπως αναφέρεται σε ανάλυση του BBC, τα γεγονότα στη Συρία τις τελευταίες ημέρες είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο πόλεμος που κυριαρχεί στη Μέση Ανατολή κλιμακώνεται και δεν υποχωρεί.
Ποιοί είναι κερδισμένοι από την αναζωπύρωση της σύγκρουσης στη Συρία;
Αναλύσεις
Ερωτήματα για τη σύγκορυση στη Συρία που ψάχνουν απαντήσεις στο πεδίο της μάχης
Καθως ο Συριακος Στρατός υποχωρει αποφευγοντας τις οδομαχιες από δύο σημαντικες πολεις.Το υποστηριζει με ειδήσεις και ανακοινωσεις. Είναι εμφανες για την Κυβέρνηση ΑΣΣΑΝΤ πως αναμενει την προσθετη ενισχυση από τους συμμαχους της.
Και προκυπτει αβιαστα το ερωτημα:Θα αφησει η ΡΩΣΣΙΑ τη Δαμασκο να καταρρευσει;Οι προσφατες δηλωσεις του Κρεμλινου και μια σειρά από συνέχεις επαφες του Ρωσσου Υπουργου Εξωτερικών τις επομένες δέκα μέρες μάλλον προδιδουν το αντίθετο.
ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΠΕΣΚΟΦ
Το Κρεμλίνο παρακολουθεί στενά την κατάσταση στη Συρία, δήλωσε εκπρόσωπος του Κρεμλινου.
Σύμφωνα με τον Ντμίτρι Πεσκόφ, «θα είναι δυνατό να συζητηθεί το επίπεδο βοήθειας που χρειάζονται οι συριακές αρχές για την αντιμετώπιση των μαχητών και την εξάλειψη αυτής της απειλής».
Το Κρεμλίνο παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Συρία, διατηρώντας το διάλογο με τους «Σύρους συμμάχους» του, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ.
“Παρακολουθούμε πολύ στενά τι συμβαίνει στη Συρία. Είμαστε σε συνεχή διάλογο <…> με τους Σύρους συμμάχους μας, με τη Δαμασκό. Ανάλογα με τις εκτιμήσεις της κατάστασης, <…> θα είναι δυνατό να συζητήστε το επίπεδο βοήθειας που χρειάζονται οι συριακές αρχές για την αντιμετώπιση των μαχητών και την εξάλειψη αυτής της απειλής», είπε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους.
ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑΤΑ
Το ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΤΑΣΣ δεν συνηθίζει να παρουσιάζει ειδήσεις με ανυπαρκτο πολεμικο πυρηνα. Εξαλλου οι τελευταίες πολεμικες ανταποκρισεις του διασταυρωθηκαν και από διεθνη πρακτορεια και ανθρωπιστικους Οργανισμούς. Ειναι γι’ αυτό που μας προβληματιζει η πρόσφατα ανταποκριση του:
” Ρωσικά και συριακά στρατιωτικά αεροσκάφη εξοντώνουν τουλάχιστον 300 μαχητές μέσα στην ημέρα
Σύμφωνα με ανώτερο αξιωματικό, καταστράφηκαν επίσης 9 πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών, επτά άρματα μάχης, 28 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης
Οι ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις και η συριακή Πολεμική Αεροπορία έπληξαν θέσεις διοίκησης και κρησφύγετα μαχητών κατά τη διάρκεια της ημέρας, καταστρέφοντας τουλάχιστον 300 τρομοκράτες, καθώς και μια αποθήκη πυρομαχικών και μια αποθήκη drones μαχητών στις επαρχίες Idlib, Hama και Haleppo. δήλωσε ανώτερος αξιωματικός του Ρωσικού Κέντρου για τη Συμφιλίωση των Εχθρικών Μερών στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας.
“Οι ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις συνεχίζουν να βοηθούν τον συριακό στρατό στην επιχείρηση για την απόκρουση τρομοκρατικής επίθεσης στις επαρχίες Ιντλίμπ, Χάμα και Χαλέπι. Την τελευταία ημέρα, τα αεροσκάφη των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και της Συριακής Πολεμικής Αεροπορίας πραγματοποίησαν πυραυλικές επιθέσεις κατά συγκεντρώσεων μαχητών, θέσεις διοίκησης και καταφύγια Τουλάχιστον 300 τρομοκράτες, εννέα πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών, επτά άρματα μάχης, 28 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 14 οχήματα, μια θέση διοίκησης, μια αποθήκη πυρομαχικών και μια αποθήκη drone καταστράφηκαν», δήλωσε ο λοχαγός 1ου βαθμού Όλεγκ Ιγκνάσιουκ, αναπληρωτής επικεφαλής του κέντρου.”
Άρα ενώ προχωρουν οι ανταρτες παραμενει μια μεγάλη ανησυχία. Οι αεροπορικες Ρωσσικες δυνατότητες, η ΡΩΣΣΙΚΗ ικανότητα να επιστρεφουν τα στρατευματα της σε ΠΟΛΕΜΙΚΑ μετωπα νικηφορα μετά από υποχωρησεις και η γνωστή ΡΩΣΣΙΚΗ επιμονη τους να παραμεινουν οι Ρωσσικες Δυνάμεις στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολη.
Άρα αντίπαλοι των Τζιχατιστων ανταρτων δεν είναι το καθεστως ΑΣΣΑΝΤ αλλά η ΡΩΣΣΙΑ η πολεμικη της μηχανή και μια σειρά πολιτοφυλακων που μπορούν να πολεμησουν συμμαχικα με την ωθηση της.
Πολλες οντοτητες θα αποκαλυψουν τα σχέδια τους στις επομένες δύο εβδομαδες.
Πολλά τα ερωτηματα που αναμενουν απαντήσεις στο πεδίο της μαχης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
-
Γενικά θέματα2 μήνες πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις1 μήνα πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά4 εβδομάδες πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή2 εβδομάδες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra