Κινητικότητα καταγράφηκε τα τελευταία 24ωρα από κυβερνητικής πλευράς για τα θαλάσσια πάρκα στο Νότιο Αιγαίο.

Η εξέλιξη αυτή έρχεται, ύστερα από ένα τρίμηνο αδράνειας που από πολλούς είχε ερμηνευθεί υπό το πρίσμα της επιδίωξης μιας αναγκαίας «νηνεμίας» στο Αιγαίο, στο πλαίσιο και του εν εξελίξει ελληνοτουρκικού διαλόγου και στον απόηχο πιθανώς της αρχικής αντίδρασης του τουρκικού ΥΠΕΞ, με το θέμα να απασχολεί ακολούθως και τη συνάντηση κορυφής Μητσοτάκη – Ερντογάν στην Αγκυρα τον περασμένο Μάιο.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το περασμένο Σαββατοκύριακο το θέμα του θαλάσσιου πάρκου στο Νότιο Αιγαίο βγήκε από τον «πάγο» μέσα από κάποιες πρώτες συνομιλίες γύρω από τα προτεινόμενα όρια προστασίας, που σε άλλες περιοχές αγγίζουν τα 3 ναυτικά μίλια και σε άλλες τα 6 ν.μ., πάντα εντός των χωρικών μας υδάτων.

Θαλάσσια είδη

Αφού επανεξετάστηκαν οι λόγοι που σε κάθε περιοχή (και κυρίως ανατολικότερα) προτείνεται από τους μελετητές το εκάστοτε όριο προστασίας και αφού επαναδιατυπώθηκαν οι αναγκαίες διευκρινίσεις, ακολούθησε σύσκεψη τη Δευτέρα σε επίπεδο υπηρεσιακό, η οποία κατέληξε στην απόφαση της αύξησης της έκτασης προστασίας του θαλάσσιου πάρκου στο Νότιο Αιγαίο, μέσω της προσθήκης και κατοικημένων νησιών (Φολέγανδρος, Ανάφη) στις προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές – όσον αφορά (πάντα) τα σημεία εκείνα όπου τρέφονται και φωλιάζουν θαλασσοπούλια και άλλα υπό προστασία θαλάσσια είδη.

Πλέον η ομάδα που είναι επιφορτισμένη με το εν λόγω πάρκο (και η οποία είχε υποβάλει την αρχική της μελέτη στα τέλη του Σεπτεμβρίου προκειμένου να έχει ολοκληρωθεί η χωροθέτηση εντός του 2024 όπως ήταν ο αρχικός κυβερνητικός προγραμματισμός), υποχρεούται εντός της επόμενης εβδομάδας να μετρήσει εκ νέου την έκταση των προστατευόμενων περιοχών, μετά και την προσθήκη των νέων περιοχών που προέκριναν οι αρμόδιοι αξιωματούχοι από το υπουργείο Περιβάλλοντος, προκειμένου το καινούργιο – «πιο φιλόδοξο» όπως χαρακτηρίζεται – σχέδιο μελέτης να επανακατατεθεί εντός δύο-τριών εβδομάδων το πολύ.

Θαλάσσια πάρκα: Η ακινησία

Ενα πρακτικό, χρονικό εμπόδιο είναι πως με την «ακινησία» που μεσολάβησε και παρά την τρίμηνη παράταση που δόθηκε στη σύμβαση των μελετητών με τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), η «παρατεταμένη» σύμβαση εκπνέει ξανά στις 15 Φεβρουαρίου και νομικά τουλάχιστον δεν προβλέπεται τρίτη παράταση.

Οταν η νέα μελέτη με την επικαιροποιημένη έκταση προστασίας – που μορφολογικά θα αποτελείται από τις ήδη κατατεθειμένες περιοχές (τα κατακερματισμένα σημεία προστασίας γύρω από ακατοίκητες νησίδες, βραχονησίδες και τις θαλάσσιες περιοχές τους), καθώς επίσης και από τις νέες θαλάσσιες περιοχές προστασίας γύρω από νησιά κατοικημένα όπως η Ανάφη και η Φολέγανδρος – ολοκληρωθεί, τότε θα επανακατατεθεί προς τελική έγκριση από τις ηγεσίες των συναρμόδιων υπουργείων (Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ΥΠΕΞ, υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) προτού τελικά αναρτηθεί προς την αναγκαία – διάρκειας ενός μήνα – ηλεκτρονική διαβούλευση.

Το ταξίδι Μητσοτάκη στην Αγκυρα

Εχοντας πλέον ξεπεράσει σε έκταση την αρχικά υπολογισμένη περιοχή των 8.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το νέο σχέδιο μελέτης για το θαλάσσιο πάρκο στο Νότιο Αιγαίο με τις προσθήκες των νέων προστατευόμενων περιοχών πέριξ κατοικημένων νησιών, παραμένει ακόμα άγνωστο αν θα επιλεγεί να δοθεί στη δημοσιότητα από τον Μάρτιο, που όπως όλα δείχνουν θα είναι έτοιμο, και σε χρόνο προγενέστερο της επικείμενης συνάντησης κορυφής Μητσοτάκη – Ερντογάν στην Αγκυρα στο πλαίσιο του 6ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας.

Μετά την πτώση του Ασαντ στη Συρία και τις τουρκικές εξαγγελίες για παράνομη τουρκοσυριακή ΑΟΖ, οι προπαρασκευαστικές διεργασίες για την επίσκεψη του έλληνα Πρωθυπουργού στην Αγκυρα κινούνται με χαμηλή ταχύτητα, ενώ και οι διαβουλεύσεις για εξεύρεση ημερομηνίας διεξαγωγής του ΑΣΣ στην Τουρκία μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών δεν φαίνεται να έχουν καταγράψει τις τελευταίες εβδομάδες την παραμικρή πρόοδο.

Θαλάσσια πάρκα: Γκρίζα σύννεφα

Γεγονός είναι πάντως πως η κινητικότητα ως προς τον στόχο της χωροθέτησης και θεσμοθέτησης των θαλάσσιων πάρκων σε Ιόνιο και Ν. Αιγαίο σημειώνεται σε μια περίοδο που έχουν συγκεντρωθεί πάνω από τα «ήρεμα νερά» του ελληνοτουρκικού διαλόγου αρκετά γκρίζα σύννεφα, τόσο σε επίπεδο ρητορικής όξυνσης με τις πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις Μπαχτσελί για τα Δωδεκάνησα, όσο και στο ίδιο το πεδίο, με την τουρκική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα 2025» που ολοκληρώθηκε προχθές και η οποία προέβλεπε ως κεντρικό της σενάριο, μεταξύ άλλων, στο Αιγαίο και την κατάληψη νησιού.

Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έχει επανειλημμένα τονίσει, ωστόσο, πως το πρότζεκτ «θαλάσσια πάρκα» που εξαγγέλθηκε στο πλαίσιο της Διεθνούς Διάσκεψης των Ωκεανών τον περασμένο Απρίλιο έχει να κάνει «με καθαρά περιβαλλοντικούς σκοπούς».

Και πως παρά τις αντιδράσεις της Αγκυρας, που μέσω του τουρκικού ΥΠΕΞ είχε κάνει λόγο τότε για «γεωγραφικούς σχηματισμούς με αδιευκρίνιστη κυριαρχία» (υπογραμμίζοντας, ταυτόχρονα, πως η Ελλάδα «χρησιμοποιεί περιβαλλοντικά ζητήματα για να προωθήσει την ατζέντα της στα ζητήματα του Αιγαίου»), «τα θαλάσσια πάρκα θα γίνουν», με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να επισημαίνει, επιπλέον, πως «η επέκταση των θαλάσσιων πάρκων εντός χώρου ελληνικής κυριαρχίας δεν αφορά την Τουρκία» και πως η Ελλάδα, ως προς την άσκηση εθνικής κυριαρχίας, δεν ζητεί «την άδεια κανενός».

Θαλάσσια πάρκα: Εντονες αντιδράσεις

Με δεδομένες πάντως τις έντονες – παράλογες κατά τα άλλα – αντιδράσεις που είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο πως θα προκύψουν από τη γείτονα χώρα στη θέα της ολοκληρωμένης μελέτης του θαλάσσιου πάρκου στο Ν. Αιγαίο σε περίπτωση που επιλεγεί να αναρτηθεί προς δημόσια διαβούλευση πριν από τη συνάντηση των δύο ηγετών Ελλάδας και Τουρκίας στην Αγκυρα (η οποία χρονικά προσώρας τοποθετείται κι αυτή εντός Μαρτίου), αυτό που μένει να φανεί είναι η στάθμιση που θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα.

Κατά πόσο, δηλαδή, θα επιλέξει να προκαλέσει «φουρτούνα» στον δρόμο προς το ΑΣΣ με κίνδυνο αυτή να επηρεάσει και το τετ α τετ Μητσοτάκη – Ερντογάν – χωρίς βεβαίως αυτό να αποτελεί το μόνο τρέχον επίδικο μεταξύ των δύο ηγετών – ή αν θα προκρίνει τελικά τη μετάθεση της δημοσιοποίησης και ολοκλήρωσης του πρότζεκτ «θαλάσσια πάρκα» σε χρόνο μεταγενέστερο της επικείμενης επίσημης πρωθυπουργικής επίσκεψης στην Αγκυρα.

Η ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΙΣ τῆς τελευταίας ἐκθέσεως τῆς ὀργανώσεως Human Rights Watch ἐπαναφέρει στήν ἐπικαιρότητα τό ἐρώτημα, ποιός ὁ λόγος ὑπάρξεως αὐτῶν τῶν μορφωμάτων, τά ὁποῖα ὀνομάζονται ΜΚΟ (μή κυβερνητικές ὀργανώσεις), ἀλλά διεκδικοῦν τόν ρόλο τῶν ἐλεγκτῶν καί τιμητῶν, χωρίς νά ἔχουν οὔτε τήν ὑποδομή οὔτε τά ἐχέγγυα γιά κάτι τέτοιο.

Πόσῳ μᾶλλον, πού διά τῆς μέχρι σήμερα πολιτείας τους ἔχουν ἀπολέσει καί τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία. Ὁ μέσος λογικός ἄνθρωπος διαβάζοντας τούς κατά καιρούς ἰσχυρισμούς τους διερωτᾶται ποιός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο τά κείμενα τά ὁποῖα συντάσσουν, τυγχάνουν τόσο εὐρείας δημοσιότητος καί ποιός εἶναι ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἐκλεγμένες κυβερνήσεις θά πρέπει νά δίδουν τήν παραμικρή σημασία στά λεγόμενά τους. Ἀκόμη χειρότερα δέ ἀναρωτιέται ὁ μέσος λογικός ἄνθρωπος, γιά ποιόν λόγο αὐτές οἱ ΜΚΟ χρηματοδοτοῦνται ἀπό τίς ἴδιες κυβερνήσεις;

• Tοῦ Εὐθ. Π. Πέτρου, ΕΣΤΙΑ

Γιατί τίς πληρώνουν; Γιά νά τίς ὑβρίζουν; Ἤ μήπως κάποιες (ἤ κάποιοι ὑπερεθνικοί γραφειοκρατικοί ὀργανισμοί) θέλουν τίς ΜΚΟ καί τήν κριτική τους ὡς «ἄλλοθι» εἴτε γιά νά συγκαλύψουν κάτι εἴτε γιά νά τίς χρησιμοποιήσουν ὡς ἐφαλτήρια γιά τήν ἐφαρμογή ἀνομολογήτων σχεδίων;

Ἄς δοῦμε λοιπόν τί λέγει ἡ τελευταία ἔκθεσις ὑπό τόν βαρύγδουπο τίτλο «World Report 2025». Στά συμπεράσματα τῆς ἐκθέσεως τῆς HRW ἀναφέρεται ὅτι οἱ πολιτικές τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως γιά τήν Μετανάστευση καί τό Ἄσυλο τό 2024 ἐπικεντρώθηκαν περισσότερο στήν ἀποτροπή, ὑπονομεύοντας τά δικαιώματα τῶν ἀνθρώπων στά σύνορά της καί πέραν αὐτῶν. Οἱ πολιτικές αὐτές εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τήν αὔξηση τῶν θανάτων στήν θάλασσα, τίς παράνομες ἀπωθήσεις (pushbacks) στά σύνορα καί τήν ἐπιστροφή αἰτούντων ἄσυλο σέ χῶρες ὅπου ἀντιμετωπίζουν κακομεταχείριση…

Στό κεφάλαιο γιά τήν Ἑλλάδα ἀναφέρεται εἰσαγωγικά ὅτι ἡ χώρα ἀντιμετωπίζει συνεχεῖς προκλήσεις γιά τό κράτος δικαίου, πού ἀπορρέουν ἀπό κρατικές ἐνέργειες πού ὑπονομεύουν τούς δημοκρατικούς θεσμούς καί πλήττουν τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης τῆς παρεμβάσεως στήν ἐλευθερία τῶν μέσων ἐνημερώσεως, τῆς κρατικῆς ἐπιτηρήσεως δημοσιογράφων καί τοῦ ἐχθρικοῦ περιβάλλοντος γιά τούς ὑπερασπιστές τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Οἱ παραβιάσεις τῶν δικαιωμάτων τῶν αἰτούντων ἄσυλο καί τῶν μεταναστῶν ἐσυνεχίσθησαν τό 2024, μέ ἀναφορές γιά ἀπωθήσεις (pushbacks), κακές συνθῆκες κρατήσεως τῶν μεταναστῶν καί ἀνεπαρκεῖς ἐγκαταστάσεις ὑποδοχῆς γιά τούς αἰτοῦντες ἄσυλο.

Ἐν συνεχείᾳ, γίνεται ἀναλυτική παρουσίασις σχετικῶν πολιτικῶν καί γεγονότων σέ 10 θεματικές: «Ἐλευθερία ΜΜΕ», «Παρακολουθήσεις», «Ἐπιθέσεις κατά τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν», «Φτώχεια καί ἀνισότητες», «Μετανάστες καί αἰτοῦντες ἀσύλου», «Ἀνήλικοι μετανάστες», «Ρατσισμός καί Μισαλλοδοξία», «Σεξουαλικός προσανατολισμός καί Ταυτότητα φύλου», «Δικαιώματα Γυναικῶν».

Ὅλα αὐτά τά «ἐξαιρετικά» ὑποστηρίζονται γιά τήν ΕΕ καί τήν Ἑλλάδα. Παρατηρεῖ ὅμως κανείς ὅτι ὅλα ξεκινοῦν ἀπό μιά προσπάθεια συκοφαντήσεως τῆς προσπαθείας τῶν κρατῶν νά ὑπερασπισθοῦν τά σύνορά τους ἔναντι παράνομων εἰσόδων. Ὅλα τά ἄλλα περί «κράτους δικαίου», «παρακολουθήσεων» καί «κρατικῆς ἐπιτηρήσεως» χρησιμοποιοῦνται ἁπλῶς γιά νά στηρίξουν τόν ἰσχυρισμό, ὅτι τό περιβάλλον εἶναι «ἐχθρικό» γιά τούς «ὑπερασπιστές τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων». Ὅπου «ὑπερασπιστές τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων» νοοῦνται οἱ ὑπερασπιστές τῆς παρανομίας. Διότι παρανομία εἶναι ἡ αὐθαίρετη εἴσοδος σέ μιά χώρα. Παράνομοι μετανάστες λέγονται. Οἱ ἐπινοήσεις τοῦ τύπου νά τούς ὀνομάζουν «παρατύπους» μετανάστες εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἡ μόνη ὑποχρέωσις τήν ὁποία ἔχουν τά κράτη εἶναι αὐτή πού ἀπορρέει ἀπό τήν διεθνῆ συνθήκη SOLAS (Safety Of Life At Sea), δηλαδή νά μήν τούς ἀφήνει νά πνίγονται. Οὔτε νά τούς ἐγκαθιστοῦν στό ἔδαφός τους ἔχουν ὑποχρέωση, οὔτε νά τούς παρέχουν ἄσυλο. Ἄλλως τε οἱ πλεῖστοι τῶν ἐπιχειρούντων νά εἰσέλθουν παρανόμως στά ἐδάφη μας ἔρχονται ἀπό ἀσφαλεῖς χῶρες. Ἀπό τό Μαρόκο, ἀπό τήν Τουρκία, ἀπό τό Πακιστάν καί ἀπό ἄλλες χῶρες, οἱ ὁποῖες ὄχι μόνον δέν εἶναι σέ πόλεμο, ἀλλά θεωροῦνται καί «σοβαροί ἐμπορικοί ἑταῖροι» ἀπό τήν γραφειοκρατία τῶν Βρυξελλῶν!

Γιατί ὅμως δυσανασχετοῦν ἡ Human Rights Watch καί οἱ λοιπές ΜΚΟ; Γιά τόν ἁπλούστατο λόγο, ὅτι κατά τό 2024 μειώθηκε ὁ ἀριθμός τῶν εἰσερχομένων μεταναστῶν καί ὡς ἐκ τούτου ὑποχωρεῖ ἡ προσπάθεια ἀλλοιώσεως τῆς δημογραφικῆς συνθέσεως τῆς Γηραιᾶς Ἠπείρου. Πράγματι, ἡ Frontex ἐξέφρασε προσφάτως τήν ἱκανοποίησή της γιά τήν μείωση κατά 38% τῶν «παράτυπων» συνοριακῶν διελεύσεων στήν ΕΕ τό 2024, ἐπίπεδο πού δέν ἔχει παρατηρηθεῖ ἐδῶ καί τέσσερα ἔτη.

Μέ συντριβή λοιπόν σχολιάζουν οἱ «τεθλιμμένες» ΜΚΟ: «Τά τελευταίῖα χρόνια, τείχη καί ἀδιάβατοι φράχτες ἔχουν ἀνεγερθεῖ στά ἐξωτερικά σύνορα τῆς ΕΕ. Σήμερα ὑπάρχουν περισσότερα ἀπό 2.000 χιλιόμετρα φραχτῶν γύρω ἀπό τήν ΕΕ, μιά αὔξηση ἄνω τοῦ 500% σέ σύγκριση μέ τό 2014. Ὄχι λιγότερες ἀπό δώδεκα χῶρες ἔχουν ἐπιλέξει αὐτή τήν ἐπιλογή, μεταξύ τῶν ὁποίων ἡ Γαλλία, ἡ Ἱσπανία, ἡ Ἑλλάδα, ἡ Οὑγγαρία καί ἡ Πολωνία…».

Ἐμεῖς ἐπικροτοῦμε τούς φράκτες καί τήν ἀποτροπή τῆς παρανομίας στά χερσαῖα καί θαλάσσια σύνορα τῆς Εὐρώπης. Καί περιμένουμε ἀπό τίς κυβερνήσεις πού ἀνεγείρουν τούς φράκτες νά ἐγείρουν καί φραγμό στήν δράση τῶν ΜΚΟ, οἱ ὁποῖες κατ’ οὐσίαν ὑπονομεύουν τήν ἀσφάλειά μας. Ἁπλά πράγματα. Νά σταματήσουν νά τίς πληρώνουν μέ τά χρήματα τῶν Εὐρωπαίων φορολογουμένων.

Από το 2010 είχαν γίνει γνωστές αλλά είχαν εξαφανιστεί κυριολεκτικά οι σοβαρές ενστάσεις του Στρος Καν για το σχέδιο Παπανδρέου που εντέλει υλοποίησε ο Παπαδήμος. Τότε, ο ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ του έλεγε ρητά στον ολετήρα πρωθυπουργό: «Με αυτά που κάνεις, θα καταστρέψεις το έθνος σου»!

Δικαιώθηκε απόλυτα. Με το μνημόνιο Παπανδρέου, η Ελλάδα εισήλθε σε μία περίοδο παρατεταμένης γενοκτονίας, ασύλληπτης οικονομικής καταστροφής, αλλά κυρίως της μεγαλύτερης μείωσης πληθυσμού από την σύσταση του ελληνικού κράτους.

Με μία μικρή διαφορά: Σήμερα γνωρίζουμε –από το εκπληκτικό βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη για τους απόρρητους φακέλους Καραμανλή– ότι πίσω από την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν το βαθύ κράτος Τουρκίας – Αζερμπαϊτζάν.

Δείτε πού βρίσκεται σήμερα ο Μάθιου Μπράιζα, ο οποίος στρατολογήθηκε τότε από τον Αλίεφ, με σκοπό να γκρεμίσει την κυβέρνηση Καραμανλή λόγω της πολιτικής των αγωγών. Επηρεάζοντας δυστυχώς την κυβέρνηση των ΗΠΑ προς αυτήν την κατεύθυνση.

Δείτε ποιοι θησαυρίζουν σήμερα από την ακύρωση της πολιτικής των αγωγών, όπου η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν έχουν καταστήσει την Ελλάδα, ενεργειακό όμηρο.

Το ότι η σημερινή κυβέρνηση αποθεώνει επισήμως τον Turk stream δείχνει το βάθος του εκμαυλισμού του ελληνικού πολιτικού συστήματος από το τουρκικό βαθύ κράτος.

Η αποκάλυψη από την ΕΣΤΙΑ της Κυριακής