Ακολουθήστε μας

Πολιτική

Δημοσίευμα στην TAZ δημιουργεί θέμα για τις νησίδες στον Έβρο

Aναφέρεται σε έρευνα της ΜΚΟ Forensis που δείχνει «πως πρόσφυγες γίνονται θύματα των ανεπίλυτων συνοριακών διενέξεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας»

Δημοσιεύτηκε στις

Με τίτλο «Σε ποιον ανήκει το νησάκι;» άρθρo της taz αναφέρεται σε έρευνα της ΜΚΟ Forensis που δείχνει «πως πρόσφυγες γίνονται θύματα των ανεπίλυτων συνοριακών διενέξεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας». H γερμανική εφημερίδα παρατηρεί: «Στις 16 Μαρτίου του 2022 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) στο Στρασβούργο εξέδωσε προσωρινά μέτρα κατά της ΕλλάδαςΣε μια ομάδα 30 αιτούντων άσυλο που είχαν εγκλωβιστεί σε νησάκι στον συνοριακό ποταμό Έβρο για έξι ημέρες έπρεπε να δοθεί πρόσβαση σε “τροφή, νερό, ρουχισμό και κατάλληλη ιατρική περίθαλψη, εάν το νησάκι είναι ελληνικό έδαφος», αναφέρονταν στην απόφαση.

Ο ομολογουμένως κάπως περίεργος περιορισμός “εάν“ που θέτει το δικαστήριο αποκαλύπτει μια ιδιαίτερη κατάσταση. Τα σύνορα Τουρκίας – Ελλάδας στον Έβρο, που καθορίστηκαν το 1923 μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν έχουν ακόμη αποσαφηνιστεί επίσημα. Στους χάρτες του Google Maps υπάρχει μία συνοριακή γραμμή, ενώ στην ιστοσελίδα του ελληνικού κτηματολογίου τρεις παράλληλες. Στην πραγματικότητα τα σύνορα δεν έχουν οριοθετηθεί επίσημα, δηλώνει ο Στέφανος Λεβίδης και προσθέτει ότι “η εδαφική σύγχυση χρησιμοποιείται καταχρηστικά για την αφαίρεση δικαιωμάτων προσφύγων“.

Η γραμμή συνόρων δεν έχει αποσαφηνισθεί επίσημα

Φράχτης στην ελληνική πλευρά των συνόρων στην περιοχή του Έβρου
Αυστηρή η φύλαξη συνόρων στον ΈβροΕικόνα: Nicolas Economou/NurPhoto/picture alliance

Ο οπτικός και χωρικός ερευνητής Στέφανος Λεβίδης εργάζεται για τη ΜΚΟ Forensis, ένα γερμανοελληνικό παράρτημα της ομάδας Forensic Architecture με έδρα στο Goldsmith College του Λονδίνου. Από το 2021 δραστηριοποιείται με δική του πρωτοβουλία, όπως δηλώνει, στον προσδιορισμό της ακριβούς γραμμής των συνόρων. Την περασμένη Τετάρτη, η Forensis δημοσιοποίησε τον διαδικτυακό χάρτη για τα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα μήκους 159 χιλιομέτρων, που χρηματοδοτείται από το Open Society Foundation και το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Η ομάδα με επικεφαλής τον Στέφανο Λεβίδη ψηφιοποίησε τους ιστορικούς χάρτες του 1926 από την British Library και τους συνέκρινε με τα σημεία αναφοράς που υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Με αυτόν τον τρόπο προσδιόρισε μια συνοριακή γραμμή που ανταποκρίνεται στους κανονισμούς της εποχής, αλλά και στις σημερινές γεωγραφικές συνθήκες. Ο Στέφανος Λεβίδης πιστεύει ότι η Ελλάδα “δεν θα αμφισβητήσει“ σε νομικές διενέξεις τη νέα συνοριακή γραμμή που καθόρισε η Forensis. Ελλάδα και Τουρκία όμως δεν την έχουν αναγνωρίσει».

ΠΗΓΗ: DW

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Άμυνα

Κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει για την αποδυνάμωση της ελληνικής άμυνας λόγω Ουκρανίας!

Βάλατε τη χώρα σε τεράστιους κινδύνους. Πρέπει να εξηγήσετε το γιατί.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Η αποκατάσταση των σχέσεων Αμερικής – Ρωσίας και η δρομολόγηση της τελικής λύσης του εδαφικού καθεστώτος της Ουκρανίας αποτελούν πολύ μεγάλη ήττα για τη Δύση των Δημοκρατικών και των πολιτικών παραρτημάτων τους στην Ευρώπη. Πολύ μεγάλη ήττα για την προπαγάνδα τους στην Ευρώπη και τον «μακαρθισμό» νέου τύπου. Πολύ μεγάλη ήττα και για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας έχασε. H Kομισιόν, στην έδρα των οποίας στις Βρυξέλλες ανεμίζει η ουκρανική σημαία ακόμα και σήμερα, έχασε. Η Ελλάς έχασε. Και δεν έχασε απλώς επειδή μετείχε με φανατισμό ανόητου στο στρατόπεδο των ηττημένων. Εχασε γιατί βγαίνει ζημιωμένη, με το γόητρό της πληγωμένο και τις προσβάσεις της στη νέα εξουσία των ΗΠΑ για την ώρα περιορισμένες. Δεν ενεπλάκημεν απλώς – κατέστημεν η ανόητη εμπροσθοφυλακή. Διαρρήξαμε σχέσεις και δεσμούς δεκαετιών με φίλες χώρες. Επιτεθήκαμε προσωπικά σε ηγέτη χώρας με την οποία μας δένουν ιστορικοί πολιτισμικοί δεσμοί.

Fake News

Ζητήσαμε την παραπομπή του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, αλλά για άλλους, που φέρεται ότι εξόντωσαν μωράκια, δεν τολμήσαμε.

Κάναμε την απρέπεια να αποκλείσουμε τη ρωσική αντιπροσωπία από τους εορτασμούς για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου στη Μεσσηνία. Κυνηγήσαμε τα Μπαλέτα Μπολσόι. Δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός μας επί των Εξωτερικών ότι οι οικονομικές κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας έχουν στόχο την πρόκληση λαϊκής εξέγερσης και την ανατροπή του Πούτιν. Ομολογήσαμε σε επίπεδο πρωθυπουργού στην Ουάσινγκτον, σε δημόσια συνομιλία του με την αναπληρώτρια γενική γραμματέα του ΝΑΤΟ, ότι «αδυνατίσαμε την αμυντική μας ικανότητα για να βοηθήσουμε με όπλα την Ουκρανία». Πειθαρχήσαμε στις υποδείξεις και δεν ανακηρύξαμε ΑΟΖ, δεν εξορύξαμε τους υδρογονάνθρακές μας, διώξαμε την Total και την Chevron προ διετίας, και δεν επεκταθήκαμε στα 12 μίλια για να υπηρετήσουμε βλακωδώς την πράσινη πολιτική των Δημοκρατικών.

Χειροκροτούσαμε κάθε μέρα τα fake news ότι οι ολιγάρχες ρίχνουν τον Πούτιν, ο στρατός ρίχνει τον Πούτιν, ο λαός ρίχνει τον Πούτιν, και τελικώς αυτοί που έπεσαν ήταν ο Μπάιντεν, ο Σολτς και προσεχώς ο Μακρόν και η Ούρσουλα. Υπήρξαμε τελικώς οι άθλιοι των αθλιοτέρων. Μετατρέψαμε το διεθνές και το διακρατικό σε προσωπικό. Και άλλοι μετείχαν στον πόλεμο στο πλευρό της Δύσης, αλλά δεν έκαναν τέτοια. Δεν έγιναν οι «αυτοφωράκηδες» του κατεστημένου. Σεβάστηκαν. Τώρα έρχεται η ώρα να πιούμε το πικρό ποτήριον… Διπλά. Πρώτον, γιατί ως ηττημένοι (που, όταν είχαμε το πάνω χέρι, δεν ζητήσαμε ποτέ εθνικά ανταλλάγματα, εκτός από ιστορικές ομιλίες στο Κογκρέσο) δεν έχουμε δικαίωμα στη διανομή των λαφύρων. Δεύτερον, διότι ο άφρων τρόπος που πολιτεύτηκε η ελληνική εξωτερική πολιτική την αποξένωσε εντελώς από τον πρόεδρο Τραμπ.

Στις 7 Ιανουαρίου 2020 μόλις είχε αναλάβει την εξουσία, κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Κυριάκος Μητσοτάκης και περνούσε την πόρτα του Λευκού Οίκου. Σήμερα, 14 Φεβρουαρίου 2025, και μετά την ομιλία στο Κογκρέσο με την οποία ο πρωθυπουργός «έβαλε» κατά του Τραμπ για τα γεγονότα του Καπιτωλίου, η Ελλάς προσπαθεί να προσεγγίσει τον Αμερικανό πρόεδρο προσλαμβάνοντας εταιρία λόμπι φίλων του Μπους και του Ρέιγκαν. Τέτοια ντροπή, τέτοιο ρεζίλι! Στοιχειώδης μελέτη όλων των πολέμων στους οποίους ενέπλεξαν οι Δημοκρατικοί τη χώρα τους (Αφγανιστάν, Αραβική Ανοιξη, Βαλκάνια, Ουκρανία τώρα) θα έδειχνε στους φωστήρες της εξωτερικής μας πολιτικής ότι αυτό το κόμμα ξέρει να «βάζει» την Αμερική σε πολέμους, αλλά δεν ξέρει να τη «βγάζει». Με συνέπεια να την πληρώνουν οι Ηρακλείς του στέμματος. Εμείς πήγαμε και γίναμε ένα με αυτούς. Κατά τα άλλα, η εξωτερική πολιτική είναι το δυνατό στοιχείο του κυρίου πρωθυπουργού… Βοήθειά μας!

Σε κάθε περίπτωση, κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει για την… ακινησία της εξωτερικής μας πολιτικής προς χάριν του Μπάιντεν και της Ούρσουλα. Για την ακινητοποίηση και την ουσιαστική παραίτηση της Ελλάδος από την άσκηση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και αυτό μπορεί να γίνει με έναν και μόνο τρόπο: προανακριτική για την Ουκρανία. Τώρα. Βάλατε τη χώρα σε τεράστιους κινδύνους. Πρέπει να εξηγήσετε το γιατί.

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Δεν υπάρχει οντότητα Ευρώπη

Η “Ευρώπη” καλείται σήμερα να “ανασυνταχθεί” και να αποκτήσει κοινή άμυνα και εξωτερική πολιτική, για να αντιμετωπίσει τη νέα εποχή που διαγράφεται στις διεθνείς σχέσεις.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Χρήστος Κίσσας

Όσοι μιλάνε για “αναβίωση” της Ευρώπης, “αφύπνιση” της Ευρώπης και τα σχετικά, κάνουν ένα σοβαρό εννοιολογικό λάθος όσον αφορά το υποκείμενο της πρότασης: τη λέξη “Ευρώπη”.

Δεν υπάρχει οντότητα Ευρώπη με την έννοια που της αποδίδουν· δηλαδή αυτήν μιας παραδοσιακής κρατικής δομής, με ιεραρχική διοίκηση και μηχανισμό λήψης αποφάσεων αντίστοιχο ενός ενιαίου κράτους. Η “Ευρώπη” στην οποία συνήθως αναφέρονται αυτοί που αναζητούν την “αναβίωσή” της, (και προφανώς εννοούν την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τη Βρετανία, πράγμα εξαρχής προβληματικό), δεν έχει ούτε κυβέρνηση, ούτε πρωθυπουργό, ούτε αρχηγό κράτους, ούτε καν δημόσια διοίκηση.

Έχει υποκατάστατα, τα οποία όμως δεν έχουν καμία λειτουργία ανάλογη με τα αντίστοιχα όργανα ενός κράτους. Με απλά λόγια, δεν μπορεί να βγάλει μια ΚΥΑ ή ένα Προεδρικό Διάταγμα. Δεν έχει υπουργικό συμβούλιο ή κυβερνητική επιτροπή, ούτε υπουργούς με καθορισμένες αρμοδιότητες. Έχει βέβαια Επιτρόπους· που όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα λήψης αποφάσεων, διότι ούτε εκπροσωπούν ο καθένας μια χώρα, (απαγορεύεται δια ροπάλου η εκπροσώπηση της χώρας καταγωγής του Επιτρόπου), ούτε μπορούν να εκδώσουν “Επιτροπική Απόφαση”, άμεσα εκτελεστή, όπως κάνει και ο τελευταίος τη τάξη υπουργός της πιο μικρής χώρας.

Υπάρχει φυσικά το Συμβούλιο Αρχηγών Κρατών, που αποφασίζει για τα σημαντικά θέματα· το οποίο όμως δεν έχει κατανομή αρμοδιοτήτων, ούτε δομή υπουργικού συμβουλίου. Αντίθετα, όλοι έχουν απόφαση (και δικαίωμα βέτο) σε όλα, και πρέπει όλοι να ικανοποιηθούν για να περάσει ένα θέμα. Φανταστείτε ένα εθνικό υπουργικό συμβούλιο, όπου ο κάθε υπουργός θα έπρεπε να πειστεί για κάθε θέμα, στο οποίο θα μπορούσε να προβάλει βέτο, και όπου κάθε απόφαση θα ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης όλων με όλους. Αυτό είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Το χειρότερο, δε, είναι πως δεν θα μπορούσε να ήταν κάτι άλλο. Διότι αν προχωρούσαμε, όπως λένε πολλοί, μάλλον από άγνοια, στην ολοκλήρωση της Ευρώπης που φαντάζονται, θα διενεργείτο μεταφορά αρμοδιοτήτων από εθνική σε υπερεθνική κλίμακα, τέτοιας έκτασης που η Ευρώπη θα διαλυόταν εις τα εξ ων συνετέθη τον πρώτο κιόλας μήνα της λειτουργίας της. Για να πάρω ένα γλαφυρό παράδειγμα, ας φανταστούμε αυτή την “αναγεννημένη” Ευρώπη, με δικό της υπουργικό συμβούλιο, όπου ένας πχ. Εσθονός θα πάγωνε τις προσλήψεις των νοσοκομείων σε όλες τις χώρες για δημοσιονομικούς λόγους – και στη δική μας. Η, πιο παραστατικά, εάν η Ένωση έκρινε σκόπιμο, στα πλαίσια της κοινής εξωτερικής της πολιτικής, να εξομαλύνει περισσότερο τις σχέσεις της με την Τουρκία, να ελάμβανε την απόφαση (χωρίς δικαίωμα βέτο της Ελλάδας) να της παραχωρήσει δικαιώματα εκμετάλλευσης στο Αιγαίο. Πώς θα σας φαινόταν;

Αυτή είναι η “Ευρώπη” που καλείται σήμερα να “ανασυνταχθεί” και να αποκτήσει κοινή άμυνα και εξωτερική πολιτική, για να αντιμετωπίσει τη νέα εποχή που διαγράφεται στις διεθνείς σχέσεις.

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Οι δηλώσεις του Βανς επιβεβαιώνουν, ότι ο Τραμπ είναι ευλογία για την Ευρώπη!

Η Διάσκεψη του Μονάχου έστειλε το μήνυμα του τέλους της Αμερικανικής στρατιωτικής υποστήριξης.

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης

Είχα γράψει ένα άρθρο πριν λίγες ημέρες με τίτλο: ο Τράμπ ως ευλογία για την Ευρώπη.

Η Διάσκεψη του Μονάχου και όσα είπε ο αντιπρόεδρος της Αμερικανικής κυβέρνησης το επιβεβαιώνουν.

Η επιλογή της Ελλάδας για ένταξη στην ΕΟΚ και στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. ήταν περισότερο στρατηγική παρά οικονομική.

Τα τελευταία αρκετά χρόνια μετά τις ηγεσίες Μιτεράν, Κόλ, Ντελόρ η Ευρώπη έπεσε στα χέρια πολιτικών νάνων.

Η Διάσκεψη του Μονάχου έστειλε το μήνυμα του τέλους της Αμερικανικής στρατιωτικής υποστήριξης. Ό,τι και να λένε οι Αμερικανοί για να καθησυχάσουν τους Ευρωπαίους, σε πόλεμο για σύμμαχο με βάση το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ δεν θα εμπλακούν αν δεν διακυβεύονται μείζονα αμερικανικά συμφέροντα.

Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει σύνορα και στρατό να τα υποστηρίξει.

Αυτή η θέση πρέπει να αποτελέσει τον πυρήνα για έναν νέο εσωτερικό κύκλο μελών της Ε.Ε. ακόμη περισσότερο προς τον πυρήνα απο την ΟΝΕ.

Όσοι πιστοί προσέλθετε..

Μια τέτοια Ευρώπη θα άξιζε τον κόπο να συγκροτηθεί.

Η σημερινή μάλλον σαν ανέκδοτο ακούγεται.

Αλλά την Ευρώπη με σύνορα και στρατό, υπάρχει ηγεσία να την υποστηρίξει;

Εδώ είναι το πρόβλημα.

Με γραμματείς και λογιστές οραματική Ευρώπη δεν συγκροτείται.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Άμυνα3 ώρες πριν

Κάποιος πρέπει να λογοδοτήσει για την αποδυνάμωση της ελληνικής άμυνας λόγω Ουκρανίας!

Βάλατε τη χώρα σε τεράστιους κινδύνους. Πρέπει να εξηγήσετε το γιατί.

Αναλύσεις5 ώρες πριν

Η Νέα Αμερικανική Οικονομική Πολιτική: Aυτάρκεια ή Ηγεμονία

Μια στροφή των ΗΠΑ προς την αυτάρκεια ίσως δώσει μηνύματα απομονωτισμού σε σύμμαχες χώρες ενώ η επιβολή δασμών σε αυτές...

Ενδιαφέροντα6 ώρες πριν

Περιέργο φαινόμενο στη θαλάσσια περιοχή του Πατραϊκού Κόλπου! «Εξαφανίστηκαν» τα ψάρια – Υπάρχει συσχέτιση με τους σεισμούς στις Κυκλάδες;

Περιέργο φαινόμενο στη θαλάσσια περιοχή του Πατραϊκού Κόλπου, με μείωση των ψαριών. Αλιείς: «Τις τελευταίες μέρες έχουμε μεγάλη μείωση του...

Άμυνα6 ώρες πριν

Η χαμένη ευκαιρία της Ελλάδας να γίνει συμπαραγωγός Eurofighter

Με την Τουρκία να επιδιώκει την αγορά των μαχητικών ευρωπαϊκής συμπαραγωγής Eurofighter και των γαλλικών πυραύλων Meteor, η χώρα μας...

Άμυνα7 ώρες πριν

Η ρωσική δυναμική στη διεθνή αεροδιαστημική έκθεση Aero India

Η Ρωσία παρουσίασε την έκδοση εξαγωγής του συστήματος μη επανδρωμένων αεροσκαφών Lancet-E

Δημοφιλή