Ακολουθήστε μας

Πολιτική

Για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

H κυβέρνηση θα πρέπει να δράσει στρατηγικά και να δημιουργήσει αφ’ ενός τις προϋποθέσεις αναβάθμισης του τομέα και αφ’ ετέρου το καλύτερο δυνατό θεσμικό πλαίσιο για τη καλύτερη δυνατή λειτουργία και συμβίωση κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Δημοσιεύτηκε στις

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η έρευνα αποτελούν σημαντικούς τομείς δράσης. Εξ ορισμού το κράτος έχει καθοριστικό ρόλο να διαδραματίσει.

H κυβέρνηση θα πρέπει να δράσει στρατηγικά και να δημιουργήσει αφ’ ενός τις προϋποθέσεις αναβάθμισης του τομέα και αφ’ ετέρου το καλύτερο δυνατό θεσμικό πλαίσιο για τη καλύτερη δυνατή λειτουργία και συμβίωση κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Γράφει ο Ανδρέας Θεοφάνους*

Κατ’ επανάληψιν έχω σημειώσει ότι αρκετές φορές στην Κύπρο γίνονται κινήσεις για συγκεκριμένα ζητήματα χωρίς ολοκληρωμένη στρατηγική προσέγγιση. Το κείμενο αυτό εγείρει κάποια θέματα σε σχέση με την κυβερνητική πολιτική για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Για χρόνια τώρα γίνεται λόγος για μετατροπή της Κύπρου σε περιφερειακό ακαδημαϊκό κέντρο. Όμως παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε αρκετούς τομείς η Κύπρος δεν έχει υλοποιήσει τον συγκεκριμένο στόχο. Στη σημερινή συγκυρία η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιολογήσει τις κατάλληλες κινήσεις που θα συμβάλουν προς την περαιτέρω αναβάθμιση του τομέα. Αυτό περιλαμβάνει και τη θέσπιση νομοθεσίας για την κάθοδο ξένων πανεπιστημίων στην Κύπρο σύμφωνα με την κυβερνητική πολιτική.

Στην ελεύθερη Κύπρο λειτουργεί σχετικά μεγάλος αριθμός πανεπιστημίων και κολεγίων. Η ανάπτυξη έχει πάρει μια άναρχη μορφή. Με τα υφιστάμενα δεδομένα δεν εξυπηρετούνται καλύτερα οι επιδιώξεις της χώρας. Είναι, μεταξύ άλλων, σημαντικό να αξιολογήσουμε την αξία των πτυχίων που προσφέρονται τόσο σε πανεπιστημιακό όσο και σε κολεγιακό επίπεδο, καθώς και το αντίκρισμά τους στην αγορά εργασίας.

Στα κρατικά πανεπιστήμια υπάρχει η αίσθηση ότι υπάρχουν απεριόριστοι πόροι οι οποίοι πρέπει να καταβάλλονται για τη λειτουργεία τους και την υλοποίηση των στόχων που θέτει η εκάστοτε ακαδημαϊκή ηγεσία. Σημειώνω επίσης ότι δεν φαίνεται να υπάρχει επαρκής λογοδοσία ούτε το επιβαλλόμενο σύστημα των checks and balances (σύστημα ελέγχων και ισορροπιών). Άλλωστε ούτε και συναφείς αποφάσεις Δικαστηρίων είναι σεβαστές πάντοτε.

Στα ιδιωτικά πανεπιστήμια ο ρόλος των ακαδημαϊκών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων είναι περιορισμένος. Οι αποφάσεις εν πολλοίς λαμβάνονται από τη διεύθυνση η οποία αντικατοπτρίζει την ιδιοκτησία. Και εδώ τίθεται το θέμα των στόχων και των προτεραιοτήτων των εν λόγω ιδρυμάτων. Υπογραμμίζω επίσης ότι τα ιδρύματα αυτά πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με το πνεύμα του Νόμου δια του οποίου δημιουργήθηκαν.

Και ενώ όπως έχω ήδη αναφέρει η Πολιτεία επιθυμεί να αναβαθμίσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα πρέπει να έχει συγκεκριμένους στόχους. Μεταξύ άλλων, αφού αναγνωρίσει το προφανές – τον μεγάλο αριθμό κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων και κολλεγίων – θα πρέπει να υιοθετηθεί πολιτική για τη μείωσή τους μέσω κινήτρων για συγχωνεύσεις. Μια τέτοια προσέγγιση θα συμβάλει και στη δημιουργία ή και την ενίσχυση της απαιτούμενης κρίσιμης μάζας στα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ένα άλλο ζήτημα που τίθεται είναι η κατανομή του κρατικού προϋπολογισμού για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θα πρέπει να υπάρχει ισοτιμία έναντι όλων των ακαδημαϊκών και φοιτητών. Σημειώνεται ταυτόχρονα ότι ως ιδρύματα, τα ιδιωτικά κερδοσκοπικά πανεπιστήμια δεν μπορούν να διεκδικήσουν δημόσιους πόρους. Εκείνα τα οποία θα λειτουργούν ως μη κερδοσκοπικά νομιμοποιούνται να διεκδικούν μέρος του συναφούς κρατικού προϋπολογισμού.

Όταν συζητείτο η πανεπιστημοποίηση ιδιωτικών κολλεγίων είχα εκφράσει δημόσια και γραπτώς θετική γνώμη επί τούτου, θέτοντας ταυτόχρονα κάποιες προϋποθέσεις:

(α) να υπάρχουν σημαντικά κριτήρια ποιότητας

(β) τα ιδιωτικά πανεπιστήμια να είναι μη κερδοσκοπικά ιδρύματα

(γ) να υπάρχουν τα αναγκαία checks and balances (συστήματα ελέγχων και ισορροπιών)

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το τι έχει λάβει χώρα έκτοτε θεωρώ ότι τα κριτήρια που είχα θέσει τότε εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και σήμερα. Το ερώτημα είναι πως προχωρούμε στη σημερινή συγκυρία. Κατά τη δική μου άποψη η πολιτεία θα πρέπει να δώσει κίνητρα για να κινηθούν τα εν λόγω ιδρύματα προς αυτή την κατεύθυνση. Μια τέτοια εξέλιξη θα ενθαρρύνει επίσης την ισότιμη αντιμετώπιση κρατικών και μη κρατικών ιδρυμάτων, ακαδημαϊκών και φοιτητών.

Πέραν τούτων, θα ήταν παράληψη να μην αναφερθώ και στη σημασία της ποιότητας της δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δυστυχώς, και μεταξύ άλλων, τα αποτελέσματα Κυπρίων μαθητών σε ευρωπαϊκούς και διεθνείς διαγωνισμούς, για τα μαθηματικά για παράδειγμα, δεν είναι ικανοποιητικά. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αντιστραφεί. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό είναι ένα ξεχωριστό θέμα από μόνο του το οποίο χρήζει επιπρόσθετης ανάλυσης.

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση και η έρευνα αποτελούν σημαντικούς τομείς δράσης. Εξ ορισμού το κράτος έχει καθοριστικό ρόλο να διαδραματίσει. Ως εκ τούτου η κυβέρνηση θα πρέπει να δράσει στρατηγικά και να δημιουργήσει αφ’ ενός τις προϋποθέσεις αναβάθμισης του τομέα και αφ’ ετέρου το καλύτερο δυνατό θεσμικό πλαίσιο για τη καλύτερη δυνατή λειτουργία και συμβίωση κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μεταξύ των ζητημάτων που είναι σημαντικό να επιλυθούν είναι αυτό του αθέμιτου ανταγωνισμού στον βαθμό που υφίσταται καθώς και των συναφών οικονομικών ζητημάτων, περιλαμβανομένων της ορθολογιστικής κατανομής των πόρων. Με μια τέτοια προσέγγιση είναι δυνατό να καταστεί τελικά εφικτή η μετατροπή της Κύπρου σε περιφερειακό ακαδημαϊκό κέντρο, η προώθηση της αριστείας και η αύξηση της συμβολής του τομέα στο ΑΕΠ.

* Ο Καθηγητής Ανδρέας Θεοφάνους είναι Πρόεδρος του Κυπριακού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων καθώς και του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Πολιτική

Παναγιωτόπουλος: Ριζική αλλαγή φιλοσοφίας σε Ευρώπη και Ελλάδα για το μεταναστευτικό

Ο φράκτης στον Έβρο θα γίνει με ή χωρίς κονδύλια λέει ο Υπουργός Μετανάστευσης

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τη ριζική αλλαγή φιλοσοφίας στην αντιμετώπιση και διαχείριση του Μεταναστευτικού σε Ευρώπη και Ελλάδα εξηγεί στο «Βήμα» ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής και Ασύλου Νίκος Παναγιωτόπουλος.

Πώς αντιμετωπίζει το υπουργείο την αύξηση 22% των ροών στη χώρα το 2024 σε σύγκριση με το 2023;

«Ηρθαν γύρω στις 56.000 συνολικά. Λόγω των γεωπολιτικών συγκυριών, οι ροές αναμένεται να αυξηθούν κι άλλο. Η κύρια είσοδος στη χώρα είναι πλέον τα Δωδεκάνησα. Το ζήτημα παραμένουν οι οργανωμένοι διακινητές από τα τουρκικά παράλια, οι οποίοι με ταχύπλοα, υπό οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, χωρίς δισταγμό, θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές».

Ειδικότερα τις αυξημένες ροές στην Κρήτη πώς θα τις διαχειριστείτε;

«Ενώ οι ροές στο Βορειοανατολικό Αιγαίο έχουν μηδενιστεί, η Κρήτη, ο λεγόμενος Νότιος Διάδρομος, είναι ένα σημείο που προκαλεί ανησυχία. Φαίνεται ότι δημιουργήθηκε το 2024 από τη Λιβύη προς την Κρήτη, με πρώτη στάση τη Γαύδο, και εξυπηρετεί αιγύπτιους λαθρομετανάστες. Αυτό που σκεφτόμαστε είναι να δημιουργήσουμε έναν ειδικό χώρο φύλαξης, και όχι μια δομή, σε τοποθεσία που θα μας υποδειχθεί στην Κρήτη ώστε όσοι εισέρχονται παράνομα στην ελληνική επικράτεια, με πρώτο σταθμό την Κρήτη, να φυλάσσονται εκεί από την Ελληνική Αστυνομία έως ότου μεταφερθούν στην ενδοχώρα».

«Καταπέλτης» ήταν για το Λιμενικό Σώμα το πρόσφατο πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη για το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο το 2023.

Παράλληλα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε την πρώτη καταδίκη εναντίον της Ελλάδας (7.1.25) για τη «συστηματική πρακτική» των επαναπροωθήσεων.

«Παρά τις καταγγελίες, οι λιμενικές αρχές διασώζουν, σε πολλές περιπτώσεις, αυτούς που κινδυνεύουν στη θάλασσα. Ατυχήματα όμως θα γίνονται όταν ο διακινητής οδηγεί ένα ταχύπλοο με 40 μίλια σε τρικυμία. Η Πύλος ωστόσο είναι ένα σοβαρότατο δυστύχημα και προφανώς πρέπει να διερευνηθούν τα αίτια και να δούμε αν υπάρχουν ευθύνες ή όχι. Αλλά δεν μπορούμε να δείχνουμε διαρκώς με το δάχτυλο το Λιμενικό ως υπεύθυνο. Το φως των ερευνών πρέπει να πέσει στα εγκληματικά δίκτυα των διακινητών.

Θα μου επιτρέψετε όμως να επανέλθω στην αύξηση των ροών. Καταλαβαίνω ότι η τάση είναι να υπολογίζουμε καθημερινά τους αριθμούς των εισερχομένων. Ομως, αυτή τη στιγμή, παρά την αύξηση των ροών, οι φιλοξενούμενοι στις δομές είναι λιγότεροι από όσοι πριν από δύο μήνες: 26.000 από 28.000».

Αυτό τι σημαίνει;

«Οτι αρκετοί, αφού λάβουν ταξιδιωτικά έγγραφα, διοχετεύονται σε άλλες χώρες, προς τον τελικό ευρωπαϊκό προορισμό τους. Το σύστημα υποδοχής, ταυτοποίησης, παροχής ασύλου λειτουργεί. Επίσης, γίνονται και επιστροφές. Είμαστε στην τέταρτη θέση στην Ευρώπη στις επιστροφές απορριφθέντων αιτούντων άσυλο».

Την περασμένη Τρίτη είχατε 40 επιστροφές.

«Δέκα υπηκόων Γεωργίας και τριάντα Πακιστάν στις χώρες καταγωγής τους, καθώς απορρίφθηκαν τελεσίδικα τα αιτήματα ασύλου που είχαν υποβάλει. Ολα αυτά συμβαίνουν παρά το γεγονός ότι η Τουρκία αρνείται να δεχτεί επιστροφές από την Ελλάδα από το 2019, στο πλαίσιο της συμφωνίας της με την ΕΕ.

Το ζήτημα των επιστροφών αποτελεί «αγκάθι». Δεν θέλουμε να γίνονται επιστροφές μόνο προς την Ελλάδα. Αναφέρονται οι Ευρωπαίοι σε δευτερογενείς ροές. Τους εξήγησα ότι όσους επιστρέφουν στην Ελλάδα θα τους ξαναβρούν σε έναν μήνα στα πόδια τους. Θα δημιουργηθούν τριτογενείς ροές. Δεν λύνεται το πρόβλημα στέλνοντας στην Ελλάδα 10.000 άτομα παραπάνω. Η αλλαγή στάσης από χώρες όπως η Γερμανία ασφαλώς περιπλέκει περαιτέρω το πρόβλημα».

Η δομή στη Βάστρια της Λέσβου δεν έχει λειτουργήσει παρά τις πιέσεις της ΕΕ. Τι συμβαίνει;

«Πρέπει να γίνουν τεχνικής φύσεως παρεμβάσεις για να λειτουργήσει μέσα στο 2025. Είναι ο λόγος της μετάβασής μου στη Λέσβο».

Η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τον φράχτη στον Εβρο με ευρωπαϊκά χρήματα;

«Ο φράχτης θα επεκταθεί είτε τον χρηματοδοτήσει η Ευρώπη είτε όχι. Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να τον επεκτείνει. Δεκαπέντε χιλιόμετρα είναι υπό διεκπεραίωση. Υπάρχει, πάντως, βάσιμη πιθανότητα τα κεφάλαια να δοθούν από την ΕΕ, αφού την αυξημένη προτεραιότητα στην ασφάλεια των συνόρων και στην εξωτερική φύλαξή τους έθεσε και η πολωνική προεδρία στο άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Εσωτερικών και Μετανάστευσης στη Βαρσοβία.

Το Μεταναστευτικό μεταβάλλεται σε πρόβλημα πρωτίστως ασφάλειας για τα ευρωπαϊκά κράτη και δευτερευόντως μεταχείρισης των ροών με όρους ανθρωπιστικούς, όπως ίσχυε πριν από μερικά χρόνια. Οι Πολωνοί, επειδή έχουν τεράστιο ζήτημα με την ασφάλεια των συνόρων τους, καταλαβαίνουν.

Οι ευρωπαϊκές χώρες πλέον συμφωνούν ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν με νέο πρίσμα οι επιστροφές, το άσυλο και η ασφάλεια των συνόρων. Χρειάζεται κοινή ευρωπαϊκή προσέγγιση για τον περιορισμό των ροών και στο πλαίσιο του αποτρεπτικού μηνύματος που πρέπει να εκπέμψει η Ευρώπη ενωμένη».

Υπάρχουν πιέσεις από εργοδοτικούς φορείς για την κάλυψη θέσεων εργασίας από μετανάστες;

«Σύμφωνα με την πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας και υποστήριξε το υπουργείο Μετανάστευσης προσφάτως, υπάρχουν επείγουσες ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, ειδικά στους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής, των κατασκευών και του τουρισμού – περί τις 90.000 θέσεις εργασίας από αλλοδαπούς με νόμιμη άδεια εργασίας στη χώρα το 2025.

Εκτιμώ ότι θα προέλθουν από τρίτες χώρες που στο παρελθόν είχαν καλύψει ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, όπως η Αίγυπτος, οι Φιλιππίνες, το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές κ.ά. Σήμερα το υπουργείο επικεντρώνεται στη διαπραγμάτευση και την υπογραφή διμερών συμφωνιών με χώρες υψηλού ενδιαφέροντος, όπως η Ινδία, το Βιετνάμ και οι Φιλιππίνες, εκτός από τις υφιστάμενες διμερείς συμφωνίες με την Αίγυπτο και το Μπανγκλαντές, τις οποίες προσπαθούμε να βελτιώσουμε ώστε να γίνουν πιο αποτελεσματικές ως προς τον αριθμό των ατόμων που έρχονται νόμιμα να εργαστούν στη χώρα».

Υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στις άδειες παραμονής – τον Δεκέμβριο ανέρχονταν στις 280.000.

«Υπάρχουν όντως μεγάλες καθυστερήσεις που οφείλονται στον αυξημένο αριθμό των αιτήσεων και στις γραφειοκρατικές δυσλειτουργίες σε όλο το φάσμα της διοίκησης, δεδομένου ότι εμπλέκονται πολλά υπουργεία – Εξωτερικών για τις θεωρήσεις, Εσωτερικών για τις άδειες διαμονής, Εργασίας για τις άδειες εργασίας, Μετανάστευσης για τη διεκπεραίωση των εκκρεμοτήτων και για την έκδοση διαφόρων ειδών αδειών (φοιτητικές, για στελέχη επιχειρήσεων, για ανθρωπιστικούς λόγους κ.ο.κ.)».

Μόλις αναλάβατε το υπουργείο Μετανάστευσης, τον Ιούλιο του 2024, επιδιώξατε να λύσετε το ζήτημα των συσσωρευμένων χρεών. Εχουν ληφθεί μέτρα;

«Τα οικονομικά ήταν προτεραιότητα όταν ανέλαβα. Υπήρχαν καθυστερήσεις στις πληρωμές. Καταφέραμε να ξεπληρώσουμε μεγάλο μέρος των χρεών του παρελθόντος, αλλά, κυρίως, να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας σε όλους τους αντισυμβαλλόμενους. Υπάρχουν ακόμα εκκρεμότητες, αλλά πλέον σταδιακά εξοφλούνται.

Τον περασμένο Δεκέμβριο λύσαμε το πρόβλημα της διερμηνείας, που μπλόκαρε την Υπηρεσία Ασύλου επειδή η αρμόδια MΚO ήταν απλήρωτη επί μήνες. Ο αγώνας είναι συνεχής».

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτική

Παρέμβαση στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τους αγνοούμενους Ελληνοκύπριους της τουρκικής εισβολής του 1974

Η ανάγκη να συμβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης των αγνοουμένων σε πολέμους και συγκρούσεις

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το εγκλήματα της Τουρκίας που σχετίζονται με την τύχη των Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων κατά την τουρκική εισβολή του 1974, ανέδειξε με παρέμβασή του ο Ευρωβουλευτής Κώστας Μαυρίδης (ΔΗΚΟ – S&D) στη συζήτηση με θέμα «Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: η ανάγκη να συμβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης των αγνοουμένων σε πολέμους και συγκρούσεις», στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

Στην παρέμβασή του ο κ. Μαυρίδης υπογράμμισε πως «Το 2001 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε την Τουρκία ένοχη για συνεχιζόμενη παραβίαση αρκετών άρθρων της σχετικής Σύμβασης, ειδικά όσον αφορά την τύχη των Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων κατά την τουρκική εισβολή του 1974. Έκτοτε, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε ψήφισμά μας καταδικάσαμε την Τουρκία για τις ενέργειές της, και συγκεκριμένα για την σκόπιμη μετακίνηση ανθρωπίνων οστών στην επιδίωξή της να συγκαλύψει τα αρχικά εγκλήματα που διέπραξε ο τουρκικός στρατός υπό τις εντολές του τουρκικού κράτους.» Συνεχίζοντας, ο Κύπριος Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στους λόγους που η διαδικασία της εξακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων παρεμποδίζεται, υπογραμμίζοντας πως «παρά τις δικαστικές αποφάσεις, η Τουρκία αρνείται μέχρι και σήμερα να παράσχει κρίσιμες πληροφορίες, όπως πρόσβαση σε στρατιωτικά αρχεία και πρόσβαση στις λεγόμενες στρατιωτικές ζώνες.»

Καταλήγοντας ο κ. Μαυρίδης τόνισε πως «αυτή η συμπεριφορά είναι απλώς μια προέκταση του αρχικού εγκλήματος που διαπράχθηκε πριν από 50 χρόνια… Και αυτή η χώρα παραμένει ακόμη σε διαδικασία ένταξης.»

Συνέχεια ανάγνωσης

Απόψεις

Η επίσκεψη Γεραπετρίτη στη Συρία και οι προσπάθειες του ¨”Γκολάνι” κατά κόσμον Αλ Σάραα

Η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην Συρία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν

Τη Συρία επισκέφθηκε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης. Εκεί συναντήθηκε με τον Σύρο ομόλογό του, καθώς και με τον (αυτοανακηρυχθέντα) μεταβατικό πρόεδρο al-Sharaa (al-Jolani).
Η επίσκεψη γίνεται σε μια κρίσιμη, για την Συρία, περίοδο.
Πιο συγκεκριμένα:

1. Γίνονται εντατικές διαπραγματεύσεις για την διάλυση των ενόπλων οργανώσεων και την δημιουργία νέου συριακού τακτικού στρατού.

2. Ο al-Sharaa προσπαθεί να βρει μια πολιτική λύση για το ζήτημα των κουρδικών ενόπλων οργανώσεων και την ειρηνική ενσωμάτωση της de-facto αυτόνομης βορειοανατολικής Συρίας. Ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να μην επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας, τουλάχιστον για την ώρα.

3. Ταυτόχρονα, το νέο καθεστώς επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Δεν είναι μόνο οι κουρδικές περιοχές. Υπάρχει ακόμη το ζήτημα των ένοπλων Δρούζων, των νότιων ενόπλων οργανώσεων (SOR), του Συριακού Ελεύθερου Στρατού (SFA) που ελέγχει την Παλμύρα, καθώς και του τουρκοκίνητου «Συριακού Εθνικού Στρατού» (SNA). Ο τελευταίος αποχώρησε κατ’ εντολή της Τουρκίας από το Αφρίν στην βορειοδυτική Συρία και το οποίο πέρασε στον έλεγχο των δυνάμεων του νέου καθεστώτος (πρώην HTS). Υπενθυμίζω ότι η περιοχή βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή από το 2018. Μετά την κατάληψη της περιοχής, η Τουρκία και ο Συριακός Εθνικός Στρατός πραγματοποίησαν εγκλήματα εναντίον του τοπικού κουρδικού πληθυσμού.

4. Το νέο καθεστώς καλείται να αντιμετωπίσει και άλλα ζητήματα. Αναφέρω να σημαντικότερα: α) την δράση ενόπλων ομάδων που υποστηρίζουν το πρώην καθεστώς Άσαντ, β) την δραστηριότητα της Χεζμπολάχ στα σύνορα με τον Λίβανο και γ) την δράση των Ισραηλινών οι οποίοι ξεκίνησαν πάλι τους βομβαρδισμούς.

5. Τέλος, το νέο καθεστώς προσπαθεί να εξασφαλίσει τη νομιμοποίηση της διεθνούς κοινότητας.

Προσωπικό σχόλιο: ανεξάρτητα από το ποιοι βρίσκονται στην εξουσία στην Δαμασκό, η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην Συρία, ιδίως από την στιγμή που οι βασικοί περιφερειακοί και διεθνείς παίκτες βρίσκονται σε στενές επαφές με το νέο συριακό καθεστώς.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Δημοφιλή