Σταύρος Καλεντερίδης: Ουκρανία και ΗΠΑ υπέγραψαν συμφωνία εκεχειρίας και επιχειρούν να την επιβάλουν στην Ρωσία. Πώς θα αντιδράσει η Μόσχα και ποια είναι η συνωμοσία των Ευρωπαίων;

Πώς κατάφεραν οι ρωσικές δυνάμεις να απελευθερώσουν το μεγαλύτερο μέρος του Κουρσκ;

Γράφει ο Βαγγέλης Μπασάρ Μούσσα

Σε μια προσπάθεια να απορροφήσουν μέρος της τοπικής και διεθνούς οργής για τη σεχταριστική σφαγή στην ακτή, όπως έγινε γνωστό, συμμορίες που συνδέονται με τον Τζολάνι κυκλοφόρησαν μια γελοία επίσημη αφήγηση ότι η αιτία της σφαγής ήταν μια «απόπειρα πραξικοπήματος» και μια «ενέδρα» στην οποία υποβλήθηκαν οι συμμορίες τους στην ακτή.

Στην άθλια προώθηση φωτογραφιών όπλων που τοποθετήθηκαν δίπλα στα πτώματα των θυμάτων, με τον ισχυρισμό ότι ανήκαν σε «απομεινάρια και νεκρούς Αλαουίτες πολίτες που βοήθησαν τους πραξικοπηματίες». Οι φατρίες μέσω της εγκληματικότητας τους έφτασαν στο σημείο να ισχυρίζονται ότι οι χιλιάδες αθώοι πολίτες που είχαν καταφύγει στην Αεροπορική Βάση #Χμεϊμίμ (βλέπε φωτογραφία) ήταν «απομεινάρια του καθεστώτος» και να χαρακτηρίζουν μερικούς από αυτούς ως «ανώτεροι αξιωματικοί από τα υπολείμματα του καθεστώτος», για να ανακαλύψουν αργότερα ότι ήταν απλοί εργάτες που εργάζονταν στο λιμάνι της Λαττάκειας και σε άλλα πολιτικά ιδρύματα!

Στην πραγματικότητα ένα πραξικόπημα, οποιοδήποτε πραξικόπημα, γίνεται στην πρωτεύουσα της χώρας και τους κεντρικούς «κυρίαρχους» θεσμούς της (Υπουργείο Άμυνας, ΓΕΣ, παλάτι, ραδιόφωνο και τηλεόραση κ.λπ.), όχι σε κοιλάδες, βουνά και δάση εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα, όπου ζουν μόνο αλεπούδες.

Υπάρχει το βρετανικό έγγραφο που δημοσίευσα νωρίτερα, το οποίο καταλήγει λογικά στο συμπέρασμα ότι ο Τζολάνι προετοιμαζόταν για τη σφαγή τουλάχιστον από τις 24 Φεβρουαρίου, σε συνεργασία με άλλες συμμορίες Τσετσένων, Ουιγούρων και Τουρκμενών.

Αν δεν υπήρχε το αίμα των ακτών και η αποκάλυψη των δραστών και των σχεδιαστών, τα δύο μέρη, ο Τζολάνι και ο Mαζλούμ Αμπντί, δεν θα είχαν βιαστεί να υπογράψουν τη συμφωνία.

Συγκεκριμένα, ο Τζολάνι θέλει να δραπετεύσει προς τα εμπρός μετά από στοιχεία για την «προσωπική» του συμμετοχή στην έκδοση εντολών για θρησκευτικές δολοφονίες με την ομάδα του, σύμφωνα με την αμερικανική έκθεση που τρόμαξε τον Τζολάνι και τον έκανε να τρέξει προς τις SDF.

Η Μεραρχία Σουλεϊμάν Σαχ και η Μεραρχία Χαμζά συμμετείχαν άμεσα στις σφαγές που διαπράχθηκαν εναντίον αμάχων, ιδιαίτερα στην παράκτια πόλη Μπανίγιας. Οι δύο ομάδες λαμβάνουν άμεση υποστήριξη από την Τουρκία και λαμβάνουν εντολές από τον Τζολάνι.

Για τον Μαζλούμ Αμπντί, είναι μια ιστορική ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτεί εις βάρος του αίματος χιλιάδων αθώων στις ακτές της Συρίας, γιατί αυτό που έχει σημασία είναι να αναγνωριστεί το κόμμα του μετά την κατάρρευση του PKK και να φτάσει στη Μεσόγειο προκειμένου να εξάγει το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο.

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν

Σημαντικές εξελίξεις στον Καύκασο:

Τα Υπουργεία Εξωτερικών Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσαν ότι οι δύο πλευρές ολοκλήρωσαν το σχέδιο της συνθήκης ειρήνης μεταξύ των δύο κρατών.

Αυτό επετεύχθη μετά από αποδοχή εκ μέρους της Αρμενίας, των δύο τελευταίων όρων που είχε θέσει το Αζερμπαϊτζάν. Δηλαδή:
1. Την απόσυρση των προσφύγων κατά του Αζερμπαϊτζάν στο Διεθνές Δικαστήριο.
2. Την αναθεώρηση του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Αρμενίας με σκοπό την αφαίρεση κάθε αναφοράς στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Από την έναρξη των διαπραγματεύσεων, η Αρμενία έχει υποκύψει σε όλες τις απαιτήσεις του Αζερμπαϊτζάν, το οποίο από τη μεριά του δεν έχει προχωρήσει σε κανέναν συμβιβασμό. Αυτό επετεύχθη μέσω της επιθετικότητας του Αζερμπαϊτζάν (χρήση και απειλή χρήσης βίας), καθώς και της απόφασης της αρμενικής κυβέρνησης να προχωρήσει στην όσο πιο δυνατόν συντομότερη ομαλοποίηση των σχέσεων με το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία ανεξαρτήτως των μονομερών παραχωρήσεων που χρειάζεται να γίνουν.

Αν δεν αλλάξει κάτι το αμέσως επόμενο διάστημα, τα δύο κράτη θα υπογράψουν την συνθήκη ειρήνης εντός του 2025.

Από τη μία, η υπογραφή μιας τέτοιας συνθήκης είναι θετική, διότι μειώνει σημαντικά την πιθανότητα μιας νέας επίθεσης του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας.

Από την άλλη, ωστόσο, η ιστορία έχει δείξει ότι για να έχουμε μία βιώσιμη και δίκαιη ειρήνη, χρειάζονται αμοιβαίες παραχωρήσεις. Πώς μπορούμε να έχουμε ειρήνη στο Νότιο Καύκασο όταν, για παράδειγμα, το Αζερμπαϊτζάν κρατεί παρανόμως 23 Αρμενίους τους οποίους θα φυλακίσει με την διεξαγωγή δικών-παρωδιών και δεν έχει κάνει πίσω σε κανένα ζήτημα;

Ένα ακόμη μελανό σημείο αποτελεί το γεγονός ότι οι Αρμένιοι πρόσφυγες από το Ναγκόρνο Καραμπάχ θα χάσουν για πάντα τις περιουσίες τους και το δικαίωμα της επιστροφής χωρίς να λάβουν καμία αποζημίωση. Η δε αρμενική πολιτισμική και θρησκευτική κληρονομιά θα καταστραφεί ολοσχερώς.

Οι γεωπολιτικές συνθήκες, πάντως, ευνοούν το Αζερμπαϊτζάν. Η περαιτέρω αναβάθμιση της Τουρκίας, η ανικανότητα της Ε.Ε., οι εξελίξεις γύρω από το ουκρανικό, η συμμαχία Αζερμπαϊτζάν – Ισραήλ, οι πολιτικές Τραμπ, καθώς και η συνεχιζόμενη αγορά εξοπλισμών εκ μέρους του Αζερμπαϊτζάν, δεν δίνουν πολλά περιθώρια στην Αρμενία.

Μένει να δούμε τι ακριβώς θα περιλαμβάνει η περιβόητη αυτή συνθήκη ειρήνης και αν θα εφαρμοστεί.