Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ, Στιβ Γουίτκοφ, χαρακτήρισε την πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως «εξαιρετική» και «μεταμορφωτική», αλλά όπως σημειώνει το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων “Anadolu“, σε μεγάλο βαθμό παραβλέπεται από τα Μέσα Ενημέρωσης.

Ο Γουίτκοφ, ήταν προσκεκλημένος στο διαδικτυακό πρόγραμμα του Αμερικανού δημοσιογράφου Τάκερ Κάρλσον την Παρασκευή (21/3) και μοιράστηκε τις απόψεις του για τις παγκόσμιες υποθέσεις, υποδηλώνοντας ότι η συζήτηση μεταξύ Τραμπ και Ερντογάν θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικές διπλωματικές εξελίξεις.

“Νομίζω ότι ο πρόεδρος είχε μια υπέροχη συνομιλία με τον Ερντογάν πριν από μερικές ημέρες. Πραγματικά εποικοδομητική, θα την περιέγραφα”, είπε ο Βίτκοφ.

“Πιστεύω ότι δεν έχει αναφερθεί ελάχιστα, για να σας πω την αλήθεια… εξαιτίας αυτού που συνέβη με το Ισραήλ και λόγω του τι συμβαίνει με τη Ρωσία, την Ουκρανία.”

Ο Ερντογάν μίλησε με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ την περασμένη Κυριακή, εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι η Τουρκία και οι ΗΠΑ θα ενισχύσουν τη διμερή συνεργασία με μια σταθερή προσέγγιση με γνώμονα τα αποτελέσματα στη νέα εποχή των σχέσεών τους.

Η συνομιλία, όπως αναφέρθηκε από τη Διεύθυνση Επικοινωνιών της Τουρκίας, κάλυψε διμερείς δεσμούς καθώς και περιφερειακά και παγκόσμια θέματα. Οι δύο ηγέτες μίλησαν για τελευταία φορά τον Νοέμβριο, όταν ο Ερντογάν συνεχάρη τον Τραμπ για την επανεκλογή του.

Επαίνεσε τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία Τομ Μπαράκ για τον ρόλο του στην ενίσχυση των σχέσεων Ουάσιγκτον-Άγκυρας και εξέφρασε αισιοδοξία για τα αποτελέσματα των συνομιλιών.

«Πιστεύω ότι ο Τομ Μπάρακ, ο οποίος είναι ο πρεσβευτής εκεί, έχει κάνει και θα κάνει εξαιρετική δουλειά», δήλωσε. “Πιστεύω ότι ο πρόεδρος έχει μια σχέση με τον Ερντογάν και αυτό θα είναι σημαντικό. Και νομίζω ότι έρχονται κάποια καλά.”

Πρόσθεσε ότι «υπάρχουν απλώς πολλά καλά θετικά νέα» από την Τουρκία «ως αποτέλεσμα αυτής της συνομιλίας».

Ο Γουίτκοφ δεν έδωσε λεπτομέρειες για τα συγκεκριμένα θέματα που συζήτησαν οι δύο πρόεδροι, ούτε ο Τραμπ σχολίασε δημόσια τη συνομιλία. Ωστόσο, πρότεινε ότι σύντομα θα υπάρξουν περαιτέρω εξελίξεις.

«Πιστεύω ότι θα το δείτε στο ρεπορτάζ τις επόμενες ημέρες», είπε.

Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου

 Άρχισαν να εξαντλούνται, ως φαίνεται, τα χοληφόρα πυρομαχικά εχθροπάθειας κατά της κυβέρνησης από τη φαρέτρα αντικυβερνητικών εφημερίδων της Δεξιάς, για να φτάνουν σήμερα στο σημείο κάποιες από αυτές να αποκαλύπτουν θριαμβικά τις πηγές πληροφόρησής τους, αν και δεν είναι συμβατές με την ιδεολογία τους.

   Πηγές που τους τροφοδοτούσαν με αποκαλύψεις μήνες πριν (καλοκαίρι του ’24), για ό,τι συνέβαινε στην Κάσο (σ.σ: τουρκικά πολεμικά παραβίασαν την ελληνική ΑΟΖ ανεμπόδιστα από τα παρόντα ελληνικά) και παρέπεμπαν στη ”φινλανδοποίηση” της Ελλάδας…

   Και οι πηγές έχουν ονοματεπώνυμο: ‘Χρήστος Ροζάκης” (”Ζητάμε την άδεια των Τούρκων για ό,τι κάνουμε στο Αιγαίο”, άρα απεμπολήσαμε στην Κάσο κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας εφαρμόζοντας στην πράξη τη ”συνεκμετάλλευση”. Την απαγορευμένη λέξη που εκστόμισε πρώτος ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος τον Φεβρουάριο του 2020)…

   Έτσι ο Χρήστος Ροζάκης έγινε πρωτοσέλιδο όχι σε ρόλο… ”οξαποδώ” (όπως συνηθιζόταν άλλοτε στον δεξιό Τύπο εξαιτίας του φιλοτουρκισμού του), αλλά σε ρόλο… έγκυρου πληροφοριοδότη που αποκάλυπτε το… έλλειμα πατριωτισμού Μητσοτάκη (βλ. πρωτοσέλιδα: ”Η Κάσος χειρότερη από τα Ίμια…” [δώρο Ροζάκη στον Κώστα Σημίτη] //”Μεταξύ εθνικής ταπεινώσεως και εθνικής τραγωδίας”// ”Η ατίμωση βήμα βήμα” // ”Διατάξατε τον Α/ΓΕΕΘΑ να μην εμπλακεί στην Κάσο, κ. πρωθυπουργέ”)!!!

   Ο αγώνας του ”σκληρού” δεξιού/ακροδεξιού Τύπου να προλειάνει το έδαφος για πραγμάτωση των σχεδίων κάποιου ή κάποιων οι οποίοι κινούν στα παρασκήνια (από έτους σχεδόν) τα νήματα συνωμοσίας (με όχημα τα αριστεροδεξιά ΜΜΕ) προς αντικατάσταση ”εν πλω” του αήττητου σε εκλογές πρωθυπουργού, είναι προφανής.

  Είναι προφανής η επιδίωξή τους να ροκανίσουν την καρέκλα του με αιχμές για μειοδοσία, ώστε να διεγείρουν το θυμικό των ”Σαμαρικών” και ”Καραμανλικών” βουλευτών, οι οποίοι δείχνουν να έχουν συμβιβαστεί με το πνεύμα και την πολιτική Μητσοτάκη στην  κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

   Κάτι που πάει κόντρα στα σχέδια των εθνολαϊκιστικών εφημερίδων και ιστοσελίδων που εξυφαίνουν από καιρό σχέδια αντικατάστασής του εκ των έσω στην αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία από έναν ”πατριώτη” δικό τους, αν δεν ευδοκιμήσει  η πίεση που του ασκείται ένθεν κακείθεν – μέσω ”Τεμπών” – για να προσφύγει πρόωρα στις κάλπες, ώστε να βγει ακόμα και αριστερός εν ανάγκη στη θέση του…

   Η υποβόσκουσα από καιρό πικρία (που εκδηλώνεται με δόσεις… επικαιροποίησης της αλήθειας στα Μέσα) του εκπαραθυρωθέντα… ευγενικά προ πενταετίας από τη θέση συμβούλου στο ΥΠΕΞ πρώην ΥΦΕΞ του Σημίτη Χρήστου Ροζάκη, θα έπρεπε λογικά να χαροποιεί τους έχοντες γνώση επί των εθνικών μας θεμάτων Έλληνες οι οποίοι απεύχονται την παρουσία εθνομηδενιστών και τουρκόφιλων της ”Σχολής” του ΕΛΙΑΜΕΠ στη χάραξη της εθνικής στρατηγικής  μας, 

   Και, όντως, χαροποιεί τους ανιδιοτελείς Έλληνες η μη ανανέωση της θητείας του εν λόγω πανεπιστημιακού στο ΥΠΕΞ, όχι όμως – ως φαίνεται – τους ιδιοτελείς των εν λόγω Μέσων, οι οποίοι έβρισκαν σε αυτόν μέχρι τώρα μια αθέατη και έγκυρη πηγή πληροφόρησης, για να ”χτυπήσουν”  τον… Μητσοτάκη.

   Ο Ροζάκης έμεινε, προφανώς στα… αζήτητα της εξουσίας από πενταετίας και αναζητά δημοσιότητα, με δόσεις αλήθειας, στην προσπάθειά του να αποκαταστήσει την αρνητικά προδιαγραφόμενη υστεροφημία του. Να την αποκαταστήσει  παριστάνοντας ετεροχρονισμένα τον ”πατριώτη” και, εκμεταλλευόμενος  την αρνητική συγκυρία για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, να γίνει βακτηρία εκείνων που μέμφονταν άλλοτε το έλλειμμα πατριωτισμού του.

    Βακτηρία παροχής πληροφοριών σε δόσεις, μέχρι να ξεχαστούν τα ανείπωτα που ξεστόμιζε κατά καιρούς περί ”μαξιμαλιστικών θέσεων της Ελλάδας”, ”απομονωμένου Καστελόριζο, που είναι – έτσι κι αλλιώς – κοντύτερα στην Τουρκία” κλπ), αν και έχει ανανεωθεί η μαγιά που μας άφησε, δυστυχώς, με ανθρώπους που κατέχουν θέσεις κλειδιά σε γενικές γραμματείες και υφυπουργεία…

  ”Οὐδέ γρ ἐνταῦθα το κακόν ἀμιγές καί τοῦ ἀγαθοῦ  ουδέν κακόν αμιγές καλού”, έλεγε ο φιλόσοφος Πρόκλος τον 5ο αι. π Χ. Με άλλα λόγια ”ουδέν κακό αμιγές καλού”, κάτι που αποδεικνύεται χρήσιμο μέχρι και τώρα για διττούς, επαμφοτερίζοντες στόχους:

   Ο πρώτος έχει αποδέκτη την εξουσία (”καμπανάκι” για τους παροικούντες το Μαξίμου και το ΥΠΕΞ ότι ”ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον” στα εθνικά μας θέματα) και ο δεύτερος τον εθνολαϊκιστικό Τύπο ο οποίος πάσχει από το σύνδρομο των δύο μέτρων και δύο σταθμών, όταν πρόκειται να ασκήσει κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

    Τον πρωθυπουργό ο οποίος, αν και αντιμετωπίζει με ευγένεια, λογική επιχειρηματολογία και αυτοκυριαρχία τους εχθροπαθείς αντιπάλους του, δέχεται επί μήνες αήθεις επιθέσεις πανταχόθεν, (με πρωτοστάτες είτε δημαγωγούς και λαοπλάνους κομματάρχες είτε φερέφωνά τους στον Τύπο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ), όπου περισσεύει η υποκρισία και η χυδαιότητα σπιθαμιαίων πολιτικών, οι οποίοι παροτρύνουν – μέσω των τρολ των κομμάτων τους, που γέρνουν επικίνδυνα προς τα άκρα – να ρίξουν τον πρωθυπουργό, για να έρθουν μετά (εξ ευωνύμων ή εκ δεξιών) να τον αντικαταστήσουν δια της κάλπης ή μη ως… σωτήρες.

    ”Σωτήρες”, αν και έχουν χρηματίσει  από επαγγελματίες εργαλειοποιητές έως πατριδοκάπηλοι τσαρλατάνοι και θεομπαίχτες… Ο ενταγμένος πολιτικά στην αριστεροδεξιά αντιπολίτευση λαός των συλλαλητηρίων, έχοντας την ομόθυμη ”συμπαράσταση” των κομματαρχών-καθοδηγητών του, δεν εξετίμησε προφανώς τη δήλωση ταπεινότητας και συντριβής του πρωθυπουργού για την τραγωδία των Τεμπών (κάτι που δεν έκανε ο Τσίπρας στο Μάτι) και γι’ αυτό συνεχίζει να καταφέρεται με τέτοια σφοδρότητα εναντίον του.

   Συνεχίζει να καταφέρεται εναντίον του –  στα ΜΜΕ και τα κοινωνικά δίκτυα (ΜΚΔ) – με ανοίκειους χαρακτηρισμούς που ευτελίζουν τους ίδιους που τους εκφέρουν και τους δόλιους υποβολείς τους απ’ τα παρασκήνια. Αυτούς οι οποίοι – από κομματικό φανατισμό ή  εν ονόματι της Δικαιοσύνης – διασύρουν σε ευρωπαϊκό έδαφος την Ελληνική Δημοκρατία και τους θεσμούς της, ώστε να πληγεί καίρια – ηθικά και οικονομικά –  το ελληνικό κράτος.

   Το ελληνικό κράτος που παρουσιάζεται ως ανάλγηττο και άδικο στα μάτια των ξένων δια στόματος Ελλήνων ευρωβουλευτών (βλ. ΣΥΡΙΖΑ και Σία), ακτιβιστών-φιλομεταναστών και της εκπροσώπου του Συλλόγου των συγγενών των Τεμπών), με αφορμή τους 57 νεκρούς του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος προ διετίας και όχι μόνο, γιατί οι αριστεροί ευρωβουλευτές μας στην Ε.Ε πρόσθεσαν σε αυτούς τους προ διετίας μετανάστες του ναυαγίου της Πύλου, για τον πνιγμό των οποίων καταγγέλλουν τους Έλληνες λιμενικούς.

  Καταγγέλλουν άδικα με ανθελληνικό οίστρο τους άγρυπνους φρουρούς των θαλασσίων συνόρων μας, αν και είναι αποδεδειγμένο ότι το ναυάγιο του σαπιοκάραβου των λαθρεμπόρων έγινε σε διεθνή ύδατα και με κατεύθυνση την Ιταλία (Ιούνιος 2023), ενώ οι επιβάτες του είχαν αρνηθεί κάθε εκδήλωση προσφοράς βοήθειας από ελληνικής πλευράς.

   Όμως, δυστυχώς, η κομματική προκατάληψη  δεν τα λογαριάζει αυτά και κάνει τα θύματά της να σκέφτονται και να εκφράζονται μεροληπτικά,  ”χορεύοντας” μηχανικά στον ρυθμό των ποδηγετών τους, όπως… ”χορεύαμε” εμείς κάποτε – αντί για τις Αγορές – ακούγοντας το νταούλι και τον ζουρνά  του Τσίπρα (2015/’16)…

   Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο σήμα αφύπνισης το οποίο εξέπεμψε το πιο… επικοινωνιακό απ’ τα ”ορφανά” του Σημίτη,  που πλαισίωσε με θορυβώδη τρόπο συμβουλευτικά το ΥΠΕΞ κατά την πρώτη διετία διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.

   Ας ξαναγυρίσουμε στον Χρήστο Ροζάκη ο οποίος έκανε τελευταία μια δήλωση τροχιοδεικτική προς αποκατάσταση της υστεροφημίας του, με στόχο να  απεκδυθεί – έστω κι αργά – τον μανδύα του φιλότουρκου και να ξιφουλκήσει – ως… μεταχρονολογημένος πατριώτης – αποκαθιστώντας τη χαμένη τιμή του Έλληνα μέσα του με μια βαριά ομολογία: αυτήν που εκστόμισε περί κατάλυσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην Κάσο το καλοκαίρι του ’24.

   Έτσι άρχισε νέος κύκλος επιθετικότητας κατά του πρωθυπουργού με κυρίαρχη την κρεμασμένη στα μανταλάκια του πρωτοσέλιδου-καταγγελία Ροζάκη: ”Απεμπολήσαμε δικαιώματα στην Κάσο”, ενώ μήνες πριν ο λαλίστατος εκδότης της εφημερίδας είχε φτάσει αρθρογραφικά  σε σημείο αβάσταχτης υπερβολής, συνώνυμης με συνειδητή στρεψοδικία σε κλιμάκωση ανιούσα  (”Η Κάσος χειρότερη από τα Ίμια…”), ενώ γνώριζε και γνωρίζει  καλά ότι στην Κάσο απεμπολήσαμε κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας  (βλ. αναβολή επ’ αόριστον της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ), αλλά στα Ίμια χάσαμε ελληνική κυριαρχία!!!

   Χάσαμε έδαφος της ελληνικής επικράτειας για πρώτη φορά  από τον Β’ ΠΠ, αν και δεν τόλμησε κανείς τότε (1996) του Τύπου (πολύ περισσότερο πολιτικός αντίπαλος του Κώστα Σημίτη) να εκτοξεύσει εναντίον του και εναντίον του υπουργού Εξωτερικών του (Θεόδωρου Πάγκαλου) τις βαρύτατες ύβρεις που ακούμε σήμερα κατά του πρωθυπουργού για μη εθνικό θέμα, με αφορμή τα πρόσφατα κοινωνικά και δικαιωματικά συλλαλητήρια.

   Συλλαλητήρια τα οποία ξεκίνησαν με αίτημα τη Δικαιοσύνη στην μη εκδικασθείσα ακόμα υπόθεση των Τεμπών και μετατράπηκαν ασκαρδαμυκτί σε ”αντικυβερνητικά”, ελέω αντιπολίτευσης και υφέρπουσας  προπαγάνδας. 

   Φευ! Η πολιτική τυμβωρυχία του τραγικού δυστυχήματος του ’23 έχει τόνο αντιπολιτευτικό, λόγο απολιτικό και… αγαπησιάρικο, για να παγιδεύει ευκολότερα τα θύματά της, που αδυνατούν να δουν τα πρόσωπα του Ιανού στον Τύπο και την εκκολαπτόμενη εξουσία…

Μανώλης Κοττάκης: Σκίζουν το σύνταγμα σελίδα σελίδα! Εκεί αλλάζει όλο το έργο. Κωλοτούμπες αλά Κομανέτσι από την κυβέρνηση. Με σταματούν στον δρόμο και με ρωτούν, αν θέλουμε να ρίξουμε τον Μητσοτάκη με τις αντιδράσεις για τα Τέμπη. Το ζήτημα είναι αυτό;