Άμυνα
Το Πολεμικό Ναυτικό και η Δόξα του 1821
Η γεωγραφία των θαλασσών είναι αυτή που διαμορφώνει τη μοίρα των εθνών.

Γράφει η εκπαιδευτικός και συγγραφέας Κρινιώ Καλογερίδου
Η αναγγελία σαρκώσεως του Θεανθρώπου Χριστού από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Παρθένο Μαρία και τα χρόνια της Νεότερης Ιστορίας μας με επίκεντρο τον 19ο αιώνα, έρχονται πιο κοντά τούτες της μέρες της Άνοιξης με αφορμή τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την επέτειο έναρξης της Ελληνικής Επανάστασης (25η Μαρτίου 1821), η οποία αποτελεί φωτεινό μετέωρο της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας.
Φωτεινό μετέωρο του δεκαετούς σκληρού αγώνα απελευθέρωσης των επαναστατημένων Ελλήνων από τον τουρκικό ζυγό, στο διάβα των 400 χρόνων Τουρκοκρατίας (1453-1821), που έγιναν 500 για το μη απελευθερωμένο κομμάτι της πατρίδας μας (Ήπειρο, Μακεδονία, Θράκη, νησιά).
Του αγώνα των επαναστατημένων Ελλήνων οι οποίοι – στα χρόνια υποταγής τους στον Τούρκο κατακτητή – είχαν υποστεί ταπεινώσεις σκληρής σκλαβιάς, βίαιο εξισλαμισμό, παιδομάζωμα, αρπαγές, σφαγές, βαριά φορολογία και αναγκαστική ναυτολογία.
Παρά την μαρτυρική ζωή όμως που πέρασαν, κατόρθωσαν να διατηρήσουν την εθνική τους συνείδηση, να μην αλλαξοπιστήσουν (πλην των θυμάτων παιδομαζώματος που δέχθηκαν εξαναγκασμό) και να μη χάσουν τη γλώσσα τους, την ελληνική γλώσσα.
Κατόρθωσαν να διατηρήσουν ηρωικό πνεύμα, διάθεση για αυτοθυσία και αυταπάρνηση στο όνομα της σκλαβωμένης Ελλάδας. Να διατηρήσουν, προπάντων, υψηλό φρόνημα που γεννούσε Κολοκοτρώνηδες, Παπαφλέσσες, Καραϊσκάκηδες. Μποτσαραίους και Διάκους στην ξηρά, και στη θάλασσα Μιαούληδες, Κανάρηδες και Μπουμπουλίνες, κατά τα πρότυπα των Μαραθωνομάχων (490 π Χ) και Σαλαμινομάχων /(480 π Χ), οι οποίοι κατανίκησαν τον περσικό στρατό και στόλο στους κλασικούς χρόνους (βλ. Περσικοί Πόλεμοι), αν και οι δυνάμεις του εχθρού υπερτερούσαν αριθμητικά έναντι των αρχαίων προγόνων μας.
Οι ήρωες της ναυτοσύνης του 1821 κατόρθωσαν με τα πυρπολικά τους να αναδείξουν κάτι από τη δύναμη της αρχαίας κληρονομιάς τους, συνεχιστής της οποίας είναι σήμερα το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ως δύναμη υπεράσπισης της θαλάσσιας επικράτειας των συνόρων μας και γεωπολιτικός πυλώνας ισχύος με έμβλημα (στο θυρεό) τη φράση του Θουκυδίδη δια στόματος Περικλή (Θουκυδίδης: Ἱστορίαι).: “Μέγα το της Θαλάσσης Κράτος” (”Μεγάλη είναι η δύναμη του κράτους που ελέγχει την θάλασσα»).
Η γεωγραφία των θαλασσών, άλλωστε, είναι αυτή που διαμορφώνει τη μοίρα των εθνών. Πολύ περισσότερο όταν η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι άλλων για την απόκτηση ναυτικής ισχύος. Κι αυτό της δίνει το δικαίωμα να είναι συνεχιστής της αρχαιοελληνικής και βυζαντινής παρουσίας στις θάλασσες της Μεσογείου.
Παρουσίας που ήταν εμφανής και στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, έστω κι αν η δυναμική των τουρκικών πλοίων ήταν χαώδης, αφού οι δικοί μας δρούσαν με πυρπολικά και μ’ αυτά τορπίλιζαν τουρκικές ναυαρχίδες (πυρπολικά με κυβερνήτη τον Παπανικολή, τον Ψαριανό Καλαφάτη, τον Κανάρη κλπ).
Σε κάθε περίπτωση, οι Έλληνες μαχητές-επαναστάτες και ναύαρχοι στην ξηρά και τη θάλασσα δεν ένιωθαν φοβικά, γιατί είχαν υψηλό φρόνημα και μεγάλη πίστη. Πίστη στην κιβωτό του έθνους Ορθόδοξη Εκκλησία μας, όταν ξέσπασε η εθνικοαπελευθερωτική εξέγερσή τους το 1821.
Τροφοδότες του φρονήματος και της πίστης τους ήταν το ελληνορθόδοξο πνεύμα που διαπερνούσε τα πάντα. Από το ”Κρυφό σχολειό” και την Εκκλησία ως τους δασκάλους του Γένους (Κοσμά Αιτωλό, Ρήγα Φερραίο Άνθιμο Γαζή, Αδαμάντιο Κοραή, Ευγένιο Βούλγαρη, Κωνσταντίνο Κούμα, Οικονόμο τον εξ Οικονόμων κλπ). οι οποίοι πότισαν με το αίμα τους τον σπόρο ελευθερίας που έσπειραν.
Έγιναν, στην ουσία, φάροι της ακατάλυτης ψυχής των Ελλήνων και της ελληνικής αρετής διαιωνίζοντας την ένδοξη παράδοση του 1821. Τη σύζευξη αμφοτέρων είχε εγκιβωτίσει στο όραμά του το Πολεμικό Ναυτικό τα επόμενα χρόνια τόσο κατά τους Βαλκανικούς, όσο και κατά τους Παγκοσμίους Πολέμους, όπου η συμβολή του στην απελευθέρωση της Ελλάδας ήταν μεγάλη.
Ήταν μεγάλη και άνοιξε δρόμο θριαμβικά για την εποποιία του 1940-’41, το απαύγασμα της οποίας υπερίπταται ως όραμα πάνω απ’ τον σύγχρονο ελληνικό Στόλο στα χρόνια μας. Τον Στόλο που προσπαθεί να αποκαταστήσει εξοπλιστικά και επιχειρησιακά – κατά την τελευταία πενταετία – την οκτάχρονη καθήλωσή του επί μνημονίων (2010-’18) λόγω δυσμενών οικονομικών συγκυριών.
Προσπαθεί να αποκαταστήσει την χαμένη ”ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο” λόγω της εξοπλιστικής αυτάρκειας στην οποία κατατείνει η Τουρκία. Αυτάρκειας που της επιτρέπει να κατασκευάζει με δική της τεχνογνωσία πάνω από το 60% των εξοπλισμών της, τη στιγμή που η Ελλάδα βλέπει σαν βάρος την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ, οι οποίες θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εθνική μας Άμυνα, αν δεν τις απαξίωναν οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης στις ξένες αγορές.
Ωστόσο η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και σ’ αυτήν την περίπτωση. Το προσάναμμα της φλόγας της το άναψαν οι ελληνικές κανονιοφόροι που είναι ενταγμένες στη Διοίκηση Κανονιοφόρων η οποία συστάθηκε το 2002 και υπάγεται στο Αρχηγείο του Στόλου μας. Σηματωρός της ελπίδας αυτής είναι το ”εθνικό πλοίο”. Το φιλόδοξο όνειρο κατασκευής ενός λειτουργικού συστήματος βγαλμένου από ελληνικά χέρια και συναρμολογημένου με εγχώρια μέσα.
Ήδη το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) εκδήλωσε ενδιαφέρον για την ανάπτυξη και κατασκευή εγχώριου Συστήματος Διαχείρισης Μάχης (ΣΔΜ) – αξίας 1,4 εκατ. ευρώ σε χρονοδιάγραμμα 18 μηνών – το οποίο θα συνθέτει στοιχεία από τους αισθητήρες του υπό αναβάθμιση σκάφους του ΠΝ, για να ελέγχονται τα όπλα του.
Σημειωτέον ότι, σε πρώτη φάση, θα υπάρχει συνεργασία με το υπό ανάπτυξη υποσύστημα επίλυσης προβλήματος διεύθυνσης βολής του ΠΝ με στόχο την αναβάθμιση των κανονιοφόρων κλάσης κλάσης Osprey-55 (βλ. ”Αρματολός” και ”Ναυμάχος”).
Όπερ σημαίνει ότι – βάσει του συστήματος αυτού – θα μπορεί να επιτυγχάνεται ο ”αυτοματισμός ενεργειών και λειτουργιών εντοπισμού, αναγνώρισης και προσβολής με πυροβόλο”, ενώ θα διασφαλιστεί η διασύνδεση που απαιτείται σε κάθε αναβαθμισμένο πλοίο, ώστε να λαμβάνονται στοιχεία στόχων από αισθητήρες και να γίνεται γνωστή η τακτική εικόνα του σκάφους, το οποίο θα έχει τη δυνατότητα ανταλλαγής της με άλλες μονάδες του στόλου για επιχειρησιακούς λόγους.
Εικόνα που θα αντικατοπτρίζει την αναβάθμιση του πλοίου σε επίπεδο εκτέλεσης επιχειρήσεων (αναγνώρισης και δικτυοκεντρικών), υποστήριξης επιχειρήσεων ξηράς, έρευνας και διάσωσης, επιτήρησης και συλλογής πληροφοριών, εμπλοκής και ελέγχου όπλων, αναγνώρισης στόχων ανεξαρτήτως συνθηκών φωτισμού.
Θα είναι μια καλή αρχή για τη δημιουργία (μακροπρόθεσμα) ενός ελληνικού ενοποιημένου, δικτυοκεντρικού και διαλειτουργικού συστήματος (σ.σ: τα υπάρχοντα συστήματα μάχης του ΠΝ είναι ξένης προέλευσης: TACTICOS, SETIS). Συστήματος το οποίο θα μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε τύπο κατασκευασμένου από ελληνικά χέρια πλοίου επιτρέποντας την αποτελεσματική διαχείριση των δεδομένων από αισθητήρες, οπλικά συστήματα και επικοινωνιακά μέσα, είτε σε τοπικό επίπεδο (μονάδα επιφανείας, φερ’ ειπείν), είτε ως κομμάτι ενός ευρύτερου ναυτικού, αλλά και διακλαδικού δικτύου.
Προ το παρόν, ωστόσο – πέραν των διασφαλισθέντων 3 γαλλικών φρεγατών FDI Belharra, και τη δυνητική απόκτηση αριθμού ιταλικών φρεγατών FREMM κλάσης Bergamin 12ετίας που συζητάμε στη θέση των παλαιών ελληνικών “S” (αν και άμεσο ζητούμενο είναι η απόκτηση 4ης Belharra) – ”τρέχει” ο εκσυγχρονισμός τεσσάρων υποβρυχίων ”214” κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ.
”Τρέχει” και η απόκτηση καινούργιων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού, την απόκτηση των οποίων θα ανακοινώσει στις 27 Μαρτίου από βήματος της Βουλής ο πρωθυπουργός, με την υπόμνηση ότι – έστω και καθυστερημένα – θα έρθουν στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας – αρχές του καλοκαιριού – οι 44 τορπίλες βαρέως τύπου που είχαμε παραγγείλει και περιμέναμε.
Ας σημειωθεί ότι υπό συζήτηση είναι η αγορά καινούργιων Μονάδων Επιφανείας για το ΠΝ, δεδομένου ότι υπάρχει οικονομικό περιθώριο γι’ αυτό λόγω της ”Λευκής Βίβλου” της ΕΕ για την άμυνα και τα εξοπλιστικά (βλ. ρήτρα διαφυγής για αύξηση των αμυντικών δαπανών χωρίς δημοσιονομική επιβάρυνση των κρατών-μελών της).
Περιθώριο που, στη δική μας περίπτωση, αναμένεται να οριστικοποιηθεί τον Ιούνιο και αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας για να μπει το Πολεμικό Ναυτικό στο πρόγραμμα της Ευρωκορβέτας, χωρίς να πάψει να παρακολουθεί την εξέλιξη του προγράμματος των φρεγατών Constellation από τις ΗΠΑ, αν και είναι πανάκριβες αυτές και προϋποθέτουν τεράστια καθυστέρηση έναντι των έτοιμων FREMM.
Υπενθυμίζεται, στο σημείο αυτό, ότι το καλοκαίρι του 2023 η διαχειρίστρια εταιρεία NAFS των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά του εφοπλιστή Γιώργου Προκοπίου είχε υπογράψει – για λογαριασμό του ΥΠΑΜ – σύμβαση (που ”τρέχει” ήδη) με τον γερμανικό κολοσσό ThyssenKrupp Marine Systems για την αναβάθμιση των ικανοτήτων τεσσάρων ελληνικών φρεγατών ΜΕΚΟ 200 (”Υδρα”, ”Σπέτσαι”, ”Ψαρά” και ”Σαλαμίς”).
Σημειωτέον, ότι η θυγατρική του εν λόγω κολοσσού (η ThyssenKrupp Marine Systems, Howaldtswerke-Deutsche Werft, δηλαδή) ήταν αυτή που ανέλαβε να αναβαθμίσει τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης 214 (”Παπανικολής”, ”Πιπίνος”, ”Ματρώζος” και ”Κατσώνης”).
Πλοίων αντάξιων όχι μόνο των θρυλικών πυρπολικών και των άλλων που συμμετείχαν στον κατά θάλασσα αγώνα της Απελευθέρωσης του 1821 (βλ. πλοία Ύδρας, Σπετσών, Ψαρών, Σάμου), αλλά και των εμπορικών και πολεμικών τα οποία έλαβαν μέρος στον πόλεμο του 1940, όπου πρώτευσαν τα υποβρύχια γράφοντας ναυτικό έπος με τα κατορθώματά τους και συνδέοντας την ιστορία τους με την αθάνατη Δόξα του Εικοσιένα!

Άμυνα
Reuters: Η SpaceX του Μασκ οδηγεί την κούρσα για τον αντιπυραυλικό «χρυσό θόλο» του Τραμπ

Η SpaceX του Έλον Μασκ και δύο εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται οδηγούν την κούρσα για να αναλάβουν ένα κρίσιμο μέρος της αντιπυραυλικής ασπίδας «Golden Dome» (Χρυσός θόλος) του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με έξι πηγές που επικαλείται το πρακτορείο Reuters.
Κατά δημοσίευμα του πρακτορείου, η εταιρεία πυραύλων και δορυφόρων του Μασκ συνεργάζεται με την εταιρεία Palantir που ειδικεύεται σε πλατφόρμες λογισμικού, καθώς και με την κατασκευάστρια drones και άλλων συστημάτων άμυνας Anduril, για να αναλάβουν βασικά μέρη του «χρυσού θόλου».
Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι μια πυραυλική επίθεση θα μπορούσε να είναι «η πιο καταστροφική απειλή που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες».
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Reuters, οι τρεις προαναφερθείσες εταιρείες ιδρύθηκαν από επιχειρηματίες που υπήρξαν σημαντικοί υποστηρικτές του Τραμπ κατά την προεκλογική περίοδο.
Παρά τα θετικά μηνύματα του Πενταγώνου προς τον όμιλο SpaceX, ορισμένες πηγές που επικαλείται το Reuters ανέφεραν ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων για το «Golden Dome» του Τραμπ βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, ενώ η τελική του δομή και ποιος θα επιλεγεί για να εργαστεί πάνω στο πρότζκετ θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά τους επόμενους μήνες.
Τι προβλέπει το σχέδιο
Κατά το δημοσίευμα, οι τρεις εταιρείες συναντήθηκαν με κορυφαίους αξιωματούχους της κυβέρνησης Τραμπ και του Πενταγώνου τις τελευταίες εβδομάδες για να παρουσιάσουν το σχέδιό τους, το οποίο προβλέπει την κατασκευή από 400 έως και άνω των 1.000 δορυφόρων που θα ανιχνεύουν πυραύλους.
Ένας διαφορετικός στόλος 200 οπλισμένων δορυφόρων θα κατέστρεφε στη συνέχεια τους εχθρικούς πυραύλους, ανέφεραν τρεις από τις πηγές, σύμφωνα με τις οποίες η SpaceX δεν αναμένεται να εμπλακεί στον εξοπλισμό των δορυφόρων με όπλα.
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο από τον Λευκό Οίκο ή από τις εταιρείες. Το Πεντάγωνο, σύμφωνα με το Reuters, σχολίασε ότι θα παραδώσει «επιλογές στον πρόεδρο για την απόφασή του σύμφωνα με το εκτελεστικό διάταγμα και σε ευθυγράμμιση με τις οδηγίες και τα χρονοδιαγράμματα του Λευκού Οίκου».
Exclusive: Elon Musk’s SpaceX and two partners have emerged as frontrunners to win a crucial part of President Donald Trump’s ‘Golden Dome’ missile defense shield, six people familiar with the matter said https://t.co/7Lx2gOILyK 1/8 pic.twitter.com/FTpAs7njSR
— Reuters (@Reuters) April 17, 2025
Άμυνα
Σημαντική εξέλιξη! «Μπλόκο» της Γερμανίας στην Τουρκία για τα Eurofighter
Αιτία, η φυλάκιση του Ιμάμογλου

Νέα πηγή εκνευρισμού για την Άγκυρα με⁷τά την δημοσιοποίηση του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Ελλάδας, είναι η απόφαση του Βερολίνου.
Σύμφωνα με γερμανικά και τουρκικά ΜΜΕ (turkiyetoday, Handelsblatt) η Γερμανία «μπλοκάρει» την απόκτηση των 4,5 γενιάς μαχητικών Eurofighter από την Τουρκία.
Ο λόγος; Η φυλάκιση του Εκρέμ Ιμάμογλου.
«Επίθεση στην τουρκική δημοκρατία»
Η γερμανική -προσωρινή- κυβέρνηση σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, επικαλούμενη πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά τις εξελίξεις γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, αναφέρουν πως ο κύριος λόγος για την αναστολή της άδειας εξαγωγής είναι η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου την οποία ανώτεροι αξιωματούχοι το Βερολίνου χαρακτήρισαν «επίθεση στην δημοκρατία».
Ενώ ο απερχόμενος καγκελάριος Όλαφ Σολτς είχε υποστηρίξει τις αμυντικές εξαγωγές προς την Τουρκία κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο του 2024, η σύλληψη του Ιμάμογλου προκάλεσε φαίνεται να έχει προκαλέσει μία ανατροπή.
Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία προσπαθεί να αποκτήσει διακαώς τα Eurofighter συνδυαστικά φυσικά με τους πυραύλους αέρος – αέρος Meteor από το 2022 εν μέσω προκλήσεων για τον εκσυγχρονισμό του γερασμένου στόλου της.
Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ στις 14 Δεκεμβρίου ο οποίος ανέφερε ότι «οι τεχνικές διαπραγματεύσεις σχετικά με την προμήθεια του Eurofighter εξελίσσονται θετικά» και επανέλαβε το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την επανένταξη στο πρόγραμμα F-35 και την άρση των αμερικανικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν βάσει του CAATSA.
Σύμφωνα με το turkeytoday, η Άγκυρα ήθελε να αποκτήσει έως και 40 μαχητικά αεροσκάφη, μεταξύ αυτών 20 μεταχειρισμένων αεροσκαφών Tranche 1 από το Ηνωμένο Βασίλειο και 20 νέων αεροσκαφών Tranche 4, που προορίζονται να τεθούν σε υπηρεσία έως το 2030.
Το.. μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες
Το συγκεκριμένο «μπλόκο» μπορεί να πει κανείς πως αποτελεί ένα μήνυμα και προς άλλα ευρωπαϊκά κράτη λόγω της φυλάκισης του Εκρέμ Ιμάμογλου.
Τούτο διότι αρχικά τα Eurofighter Typhoon είναι μία κοινοπραξία της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Δηλαδή μετέχουν κράτη τα οποία είναι και στην κοινοπραξία των Meteor. Συγκεκριμένα η Γαλλία έχει το 12,4%, η Αγγλία το 39,6%, η Γερμανία 16%, η Ιταλία 12%, η Ισπανία και η Σουηδία από 10%.
Αυτό σημαίνει πως δεν αποκλείεται να ξανά σκεφτούν διπλά τις εξαγωγές όπλων προς την Τουρκία.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως η περιοριστική πολιτική της Γερμανίας για τις εξαγωγές όπλων έχει δημιουργήσει εδώ και καιρό εντάσεις στο πλαίσιο της κοινοπραξίας, με το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία να επικρίνουν συχνά τη στάση του Βερολίνου.
Τα «δύσκολα» για την άμυνα της Τουρκίας
Η χρονικότητα που συμβαίνουν όλα αυτά δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από την Τουρκία καθώς έρχονται ως συνέχεια του «όχι» από την ΕΕ στη συμμετοχή τρίτων χωρών στην ευρωπαϊκή άμυνα, του αβέβαιου για την προμήθεια των F-35 από τις ΗΠΑ αλλά και του «περίμενε» για την απόκτηση των Meteor.
ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική
Άμυνα
«Ασπίδα του Αχιλλέα» – Σκέψεις με αφορμή τον μακροπρόθεσμο προγραμματισμό αμυντικών εξοπλισμών για την περίοδο 2025-36

Η παρουσίαση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια προς την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξοπλιστικών του νέου μακροπρόθεσμου προγραμματισμού αμυντικών εξοπλισμών, παρουσίασε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Πρόκειται για τον σχεδιασμό στοχευμένων βημάτων και δεν είναι απότοκος συγκυριακών εξάρσεων, οι οποίες προκαλούνται από τη συνειδητοποίηση της ανάγκης να αντιμετωπίσουμε διάφορες κατά καιρούς απειλές, έχοντας προηγουμένως ή αδρανήσει, ή υποτιμήσει την απειλή.
Οι εξοπλισμοί είναι αναμφισβήτητα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας, το οποίο συγκεντρώνει (και θα πρέπει να συγκεντρώνει) σχεδόν πάντοτε ομοφωνία, παρά κάποιες επί μέρους αντιρρήσεις ενίων. Κανονικά, θα πρέπει να ανανεώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να μη δημιουργούνται μεγάλα και δυσαναπλήρωτα κενά. Οι σχετικές όμως επιλογές, συνεπάγονται και δυσβάσταχτες δαπάνες, οι οποίες, μοιραία, δεσμεύουν και τις επόμενες γενιές. Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονισθεί ότι ένα οπλικό σύστημα είναι ιδιαίτερα δαπανηρό καθ’όλη τη διάρκεια ζωής του, κατά λόγο συχνά πολλαπλάσιο της αρχικής τιμής του. Επί πλέον, τα οπλικά συστήματα, όσο προoδεύουν τεχνολογικά, τόσο δαπανηρότερα καθίστανται. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι ο Norman Augustine, κατ’εξοχήν ειδικός σε αεροδιαστημικά θέματα, (ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της εταιρείας Lockheed Martin και για μια διετία Υφυπουργός Στρατού των ΗΠΑ), φέρεται ως ειπών ότι «οι τιμές των οπλικών συστημάτων θα βαίνουν αυξανόμενες συνεχώς. Κάποια στιγμή θα φθάσουν στο σημείο όπου όλος ο σχετικός προϋπολογισμός θα αρκεί για ένα αεροσκάφος, το οποίο θα χρησιμοποιούν εναλλάξ ο Στρατός, το Ναυτικό και η Αεροπορία»! Ίσως είναι γραφικό το παράδειγμα αυτό, αλλά παρουσιάζει αδρά, mutatis mutandis, μια πραγματικότητα, την οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός, ο οποίος καλό θα είναι να είναι ενήμερος για όλα αυτά.
Στο πλαίσιο τούτο, υπενθυμίζεται πως μεταξύ των σοβαροτέρων λόγων (αν όχι ο σοβαρότερος) , που προκάλεσαν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, συγκαταλέγεται ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών με τις ΗΠΑ και ειδικότερα ο αποκαλούμενος «Πόλεμος των Άστρων». Οι δαπάνες ήταν τόσο υψηλές, που έκαναν ακόμη και μια Υπερδύναμη να «γονατίσει». Βέβαια, το παράδειγμα τούτο είναι ακραίο, διότι η Ελλάς ούτε ΕΣΣΔ είναι, ούτε θα μπορούσε να γίνει. Ωστόσο, έχει έναν πολύ ισχυρό γείτονα, στον οποίο θα πρέπει να βρίσκεται πάντοτε σε θέση να προκαλέσει, αμυνόμενη, τόσο σοβαρή βλάβη, ώστε εκείνος να μη διανοηθεί να της επιτεθεί. Αυτή είναι, εξ άλλου, και η ουσία της αποτροπής. Ως εκ τούτου, η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να δαπανά τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, οι οποίοι την αφαιμάσσουν, όσο αναγκαίο και εάν κρίνεται τούτο. Για να αντιληφθούμε με ένα απλό παράδειγμα περί ποιάς τάξης μεγέθους γίνεται λόγος, ένας πύραυλος METEOR, πολυσυζητημένος πρόσφατα, κοστίζει 2 εκατομμύρια € (τιμή 2019) και το κόστος των οπλικών συστημάτων που προτιθέμεθα να αγοράσουμε προκαλεί ίλιγγο. Περισσότερα παραδείγματα περιττεύουν, διότι κατατείνουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Γνώμων της επιλογής των διαφόρων οπλικών συστημάτων με τα οποία θα εφοδιασθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, θα πρέπει να είναι οι πραγματικές αμυντικές ανάγκες της και οι ειδικότερες συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, όσον αφορά στη γεωγραφία της και στη γειτονία της. Ως παράδειγμα μπορεί εδώ να αναφερθεί πως ένα σκάφος, το οποίο έχει σχεδιασθεί με γνώμονα την παροχή προστασίας σε αεροπλανοφόρα, δεν είναι κατ’ανάγκη ενδεδειγμένο για τη γεωγραφική διαμόρφωση της Ελλάδος.
Συμπαραγωγή οπλικού συστήματος
Βαρύνον κριτήριο θα πρέπει, επίσης, να είναι το ζήτημα της ελληνικής συμμετοχής και συμπαραγωγής του οπλικού συστήματος που θα επιλεγεί. Η συμπαραγωγή αποφέρει κέρδη στην ελληνική οικονομία, αλλά, επίσης, και κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: τη δημιουργία δεξιοτήτων στους Έλληνες τεχνικούς οι οποίοι θα συμμετάσχουν στη συμπαραγωγή των συστημάτων. Η τεχνολογία και οι δεξιότητες αυτές είναι πολυτιμότατες για τη χώρα μας, μια κατ’εξοχήν ναυτική δύναμη, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε μια πλειάδα άλλων περιπτώσεων, είτε στο εμπορικό ναυτικό, είτε σε συνεργασίες με άλλες χώρες. Το αυτό ισχύει και για τον Στρατό, αλλά και για την Αεροπορία.
Ο πόλεμος έχει λάβει πλέον νέες, όλο και πιο απειλητικές μορφές. Σύγχρονα και πανάκριβα οπλικά συστήματα εξουδετερώνονται ή καταστρέφονται από μικρότερα, τα οποία κοστίζουν μικρό μόλις κλάσμα της αξίας ων πρώτων. Για τον λόγο αυτό, η χρήση τους είναι εκτεταμένη σε ασύμμετρες συρράξεις. Η φωτογραφία που έκανε τον γύρο του διαδικτύου, με το κατεστραμμένο ισραηλινό άρμα Merkava και τον μαχητή της Hamas να χορεύει επάνω του, κραδαίνοντας μια παλαιστινιακή σημαία, συγκλόνισε τον κόσμο. Τούτο συνέβη κατά την τρομοκρατική εισβολή της Hamas τον Οκτώβριο 2023 και τη θηριωδία που επακολούθησε. Για τους μη επαΐοντες, Merkava σημαίνει ένα από τα ισχυρότερα οπλικά συστήματα του είδους παγκοσμίως, για το οποίο οι Ισραηλινοί είναι υπερήφανοι. Επομένως, ανάλογα οδυνηρή ήταν και η εικόνα που προαναφέραμε. Όταν όπλο ολίγων δεκάδων χιλιάδων δολλαρίων, πλέον, μπορεί να κατισχύσει ενός πανίσχυρου συστήματος κόστους 3,5 – 6 εκατομμυρίων δολλαρίων (και αυτό ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών για κάθε είδους οπλικό σύστημα), θεμελιώδεις αλλαγές έχουν συμβεί, που πρέπει να συνυπολογισθούν σε οποιονδήποτε νέο προγραμματισμό.
Αφ’ης στιγμής ξεκινήσει αυτό το απαίσιο πράγμα που ονομάζεται πόλεμος, θέτει τους αντιμαχόμενους ενώπιον της πραγματικής, γυμνής πραγματικότητας και όχι της φτιασιδωμένης, εικονικής, η οποία μέχρι τότε καλλιεργείται με μεγαλαυχίες για παντός είδους σκοπιμότητες. Ο πόλεμος σημαίνει απώλεια ανθρώπινης ζωής και δεν περισσεύουν τα νιάτα. Επίσης, ο κορυφαίος θεωρητικός του πολέμου Carl von Clausewitz τον χαρακτήρισε ως «…..το βασίλειο της αβεβαιότητας. Τρία τέταρτα των παραγόντων επί των οποίων βασίζεται η πολεμική δράση, καλύπτονται από την ομίχλη μιας μεγαλύτερης ή μικρότερης αβεβαιότητας….ο πόλεμος είναι το βασίλειο της τύχης». Εν προκειμένω, δεν πρέπει να λησμονούμε την απώλεια 27 καταδρομέων και 4 αεροπόρων, όταν κατερρίφθη από φίλια πυρά μεταγωγικό αεροσκάφος Noratlas της Π.Α. στην Κύπρο, κατά τις πρώτες ώρες της 22ας Ιουλίου 1974 κατά την επιχείρηση «ΝΙΚΗ». Αντίστοιχα, τουρκικά αεροσκάφη εβύθισαν το τουρκικό αντιτορπιλλικό Kocatepe την 21η Ιουλίου 1974, προκαλώντας την απώλεια 80 ναυτών!
Αναφέρεται εδώ μόνο μόνο η Τουρκία, η οποία ήταν, είναι και θα είναι γείτονάς μας και, δυστυχώς, εν δυνάμει και εχθρός μας, αν και θα ήταν προτιμητέο το αντίθετο (το ίδιο και από μεγάλα τμήματα των δύο λαών, όταν γνωρίζονται μεταξύ τους). Δεν είναι σκόπιμο να αναζητούμε και άλλους εχθρούς.
Πολεμική ετοιμότητα
Ο πόλεμος δεν είναι κοινωνική εκδήλωση, με συγκεκριμένο προγραμματισμό και μπορεί να δείξει το φρικτό πρόσωπό του απροσδόκητα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να διαπιστώσουμε εν τοις πράγμασι πόσα αξιόμαχα πλοία μπορούν να αποπλεύσουν από τη Σαλαμίνα σε περίπτωση ξαφνικής σύρραξης, πόσα μαχητικά αεροσκάφη κάθε τύπου μπορούν να απογειωθούν, πόσα σκάφη, εν ολίγοις πόσο ετοιμοπόλεμη είναι η χώρας υπό τις παρούσες συνθήκες. Πρέπει να είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμη!
Si vis pacem para bellum, ήτοι εάν επιθυμείς την ειρήνη, προετοίμασε τον πόλεμο, όπως έγραφε τον 5ο μ.Χ. αιώνα ο Ρωμαίος Flavius Regetus Renatus. Στο ρητό αυτό, όμως, ας προστεθεί και το si vis pacem, para pacem, ήτοι για να έχεις ειρήνη, προετοίμασε την ειρήνη. Η εποχή μας είναι μια περίοδος αβεβαιότητας και αποδεικνύει ότι λίγοι πολιτικοί ηγέτες έχουν το βλέμμα στραμμένο και προς το μέλλον και όχι μόνο προς κοντόφθαλμες εσωτερικές σκοπιμότητες. Αλλά το μέλλον δεν ανήκει σε όλους αυτούς. Ανήκει στους νέους και ουδείς δικαιούται να το υπονομεύει. Θα είναι όμως τραγικό εάν, «προετοιμάζοντας πόλεμο για να έχουμε την ειρήνη», εν τέλει εξοντώσουμε τον λαό που φιλοδοξούμε να προστατεύσουμε μέσω αυτής! Το κοινωνικό κράτος είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το οποίο μας χωρίζει από τους αιώνες της ανθρώπινης αθλιότητας. Δεν πρέπει λοιπόν να κάνουμε βήματα επιστροφής προς τους αιώνες εκείνους.
Αν και είναι ευκταίο να είναι βέλτιστες για τον τόπο οι νέες αμυντικές επιλογές, δεν πρέπει να τεθούν με το κοινωνικό κράτος σε μια λογική διάζευξης, του τύπου «ή το ένα, ή το άλλο». Με γνώση, εντιμότητα, σύνεση, ευαισθησία, λογική και απεριόριστη αγάπη για τον τόπο και τον λαό του, ακόμη και αυτή η εξίσωση με τόσους αγνώστους μπορεί να λυθεί!
ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις4 εβδομάδες πριν
Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική2 εβδομάδες πριν
Τούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Πολιτική1 μήνα πριν
Έλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Πολιτική3 μήνες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Απόψεις3 μήνες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον