Σάββας Καλεντερίδης: Ποτέ μέχρι στιγμής δεν φτάσαμε τόσο κοντά στην ειρήνη τα τελευταία τρία χρόνια, γιατί φαίνεται, ότι ΗΠΑ και Ρωσία έχουν συμφωνήσει. Μένει να συμφωνήσουν ΕΕ και Ουκρανία. Κατά την άποψή μου δεν υπάρχει δίκαιη συμφωνία μετά από έναν πόλεμο. Επιβραβεύεται ο νικητής και ζημιώνεται ο ηττημένος, όπως έχει αποδείξει η ιστορία. Είναι κατανοητή και μέχρι έναν βαθμό δικαιλογημένη η αντίδραση του Ζελένσκι. Δεν μπορεί να δεχτεί απώλεια του 20% των εδαφών της Ουκρανίας. Τώρα είναι δύσκολο ο ηγέτης της χώρας να τη δεχτεί.

Αυτά που θέτει ο Τραμπ έχουν μία αμφισημία όσον αφορά τις εγγυήσεις και τις επανορθώσεις. Παρότι όλοι θέλουν να τελειώσει αυτός ο πόλεμος, όσο είναι ο Ζελένσκι στην κεφαλή της κυβέρνησης είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο. Πιθανόν να δρομολογηθούν άλλες εξελίξεις και να έρθει μια άλλη κυβέρνηση, ώστε να μη χρεωθεί ο ίδιος τη συνθηκολόγηση. Θα ήταν έκπληξη αν υπέγραφε ο Ουκρανός πρόεδρος μια συμφωνία. Πιθανόν να οδηγηθούμε σε αλλαγή φρουράς.

Όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά, βλέπουμε να αναθερμαίνεται η ιστορία για συνάντηση μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν. Μόνο από την ελληνική πλευρά ακούμε για το καλώδιο. Στην τουρκική πλευρά η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Η κυβέρνηση Ερντογάν είναι σε δύσκολη θέση. Θεωρούν στην Τουρκία, ότι η εξωτερική της πολιτική για την Κύπρο απέτυχε, μετά την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τρεις χώρες που ανήκουν στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, οι οποίες αναγνώρισαν ως κατοχική δύναμη την Τουρκία και δεσμεύτηκαν να μην αναγνωρίσουν ποτέ το ψευδοκράτος.

Επίσης υπάρχει το σκάνδαλο με τον μαφιόζο Αλί Φαλγιαλί στα Κατεχόμενα, τον οποίο σκότωσε το ίδιο το τουρκικό κράτος. Το τελευταίο διάστημα έχουμε αποκαλύψεις για τον Φουάτ Οκτάι, πρώην αντιπρόεδρος της Τουρκίας, για τον πρώην ΥΠΕΣ, Σουλεϊμάν Σοϊλού, αλλά και τον γιο του Χακάν Φιντάν. Αποδείχτηκε, ότι όλος ο στενός κύκλος του Ερντογάν είναι πνγιμένη μέχρι τον λαιμό στη διαφθορά. Επίσης υπάρχουν αντιδράσεις στα κατεχόμενα με την επιβολή της μαντήλας. ΤΟ κλίμα είναι επιβεβαρημένο.

Η επιβολή του ΘΧΣ παρότι δεν λύνει κανένα πρόβλημα, ο χάρτης ανακοινώνεται και στις 26 χώρες της ΕΕ, οι οποίες είναι κοινωνοί και ενστερνίζονται τις θέσεις της Ελλάδας για τις θέσεις της. Αυτά η Τουρκία θα προσπαθήσει να τα ξεπεράσει είτε με τον δικό της ΘΧΣ. Έχουμε πληροφορίες που λένε, ότι πιέζει τη Λιβύη για τον ΘΧΣ αλά τούρκα. Επιβαρύνει επίσης το κλίμα, η πρόοδος της εγκατάστασης σε νησιά του Αιγαίου ισραηλινών εξοπλισμών για τον θόλο του Ισραήλ. Μια τέτοια κυβέρνηση που βρίσκεται μέχρι και 8 μονάδες πίσω από το κόμα της αντιπολίτευσης, ο Ερντογάν και ο Φιντάν είναι αποδυναμωμένοι αυτό το διάστημα και θα είναι δυσκολο να διαπραγματευτεί με την Ελλάδα, για να μην κατηγορηθεί για προδοσία. Ήδη κατηγορείται, ότι εγκατέλειψε το Κυπριακό.

Όσον αφορά τα F-35 είναι ένα άλλο θέμα. Ο Νετανιάχου στην τελευταία συνάντηση με τον Τραμπ ζήτησε να μην τα πάρει η Τουρκία και ο Αμερικανός πρόεδρος την απέρριψε. Εκεί όμως πνέει άλλος αέρας…

Παρέμβαση του στρατηγικού αναλυτή Σάββα Καλεντερίδη στην τηλεόραση της “Ναυτεμπορικής”:

Γράφει ο Λάμπρος Τζούμης

Επικείμενη συμφωνία μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας με την επιδιαιτησία των ΗΠΑ και χρήσιμα συμπεράσματα για τη χώρα μας.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες η συμφωνία θα περιλαμβάνει :
– Την de jure αναγνώριση από τις ΗΠΑ, της ρωσικής κατοχής της Κριμαίας.
– Την de facto κατοχή των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία μετά την εισβολή, δηλ. το 20 τοις εκατό της ουκρανικής επικράτειας.
– Η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.
– Το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια θα ελέγχεται από τις ΗΠΑ.
– Θα εξασφαλιστεί ο διάπλους του ποταμού Δνείπερου από την Ουκρανία.
– Θα παρέχονται εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Συμπεράσματα – εκτιμήσεις αν υπογραφεί η παραπάνω συμφωνία :

– Ο Θουκυδίδης είναι διαχρονικά επίκαιρος. Ο ρεαλισμός διέλυσε για μια ακόμα φορά τις ψευδαισθήσεις που επικρατούν και στη χώρα μας ότι το διεθνές δίκαιο αποτελεί το ιερό φυλαχτό που θα μας προστατεύσει από τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, η οποία το γράφει κυριολεκτικά στα παλαιά της υποδήματα.

– Η Ουκρανία θα αποτελέσει ένα υποτελές κράτος. Η εθνική ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα δεν εξασφαλίζεται από ξένες δυνάμεις και φιλικές διαβεβαιώσεις. Όταν αποδέχεσαι την ανάθεση της κυριαρχίας σου σε προστάτιδες δυνάμεις (νταβατζήδες) δεν αποτελείς κυρίαρχο κράτος, αλλά προτεκτοράτο μιας ξένης δύναμης.

– Ο Ζελένσκι πολύ δύσκολα θα παραμείνει στη θέση του αν υπογράψει τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας και όσα προαναφέρθηκαν.

– Στον 21ο αιώνα γίνονται πόλεμοι και επί ευρωπαϊκού εδάφους και δεν κρατούν λίγα 24ωρα αλλά χρόνια, παρά τις ψευδαισθήσεις που έχουν ορισμένοι.

Η Τουρκία εφαρμόζει στρατηγική πλήρους τουρκοποίησης των κατεχομένων μέσω εποικισμού, ισλαμοποίησης και ελέγχου της τοπικής κοινωνίας. Η αλλοίωση του πληθυσμού, η ενίσχυση της θρησκευτικής παρουσίας και τα έργα εξάρτησης συνθέτουν ένα οργανωμένο σχέδιο ενσωμάτωσης. Πρόκειται για μια μακροχρόνια διαδικασία με σαφείς γεωπολιτικές στοχεύσεις.

Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος, Hellas Journal

Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων, η πλήρης εναρμόνιση της κοινωνίας με την τουρκική, η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού με νέους εποίκους, συνιστούν τον σχεδιασμό της Άγκυρας, που δεν είναι τωρινός, αλλά συνεχίζεται με στόχο την πλήρη τουρκοποίηση της περιοχής. Είναι προφανές πως την τελευταία περίοδο υπάρχουν ενδείξεις ότι εντείνονται οι προσπάθειες για υλοποίηση των στρατηγικών επιδιώξεων της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο. Σε αυτό το σχέδιο, λοιπόν, εντάσσονται και η εκπαίδευση, η θρησκεία, η εδραίωση της δημογραφικής αλλοίωσης, η αλλαγή κουλτούρας, απόκτησης ισλαμικής συνείδησης και προτύπων (μαντήλα), όπως και τα έργα υποδομής-εξάρτησης.

Η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού στα κατεχόμενα αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας, που μεθοδικά προωθείται και υλοποιείται βαθμηδόν από την περίοδο αμέσως μετά την εισβολή του 1974. Προ ημερών υπήρξε επίσημη τοποθέτηση από πλευράς της Άγκυρας για αύξηση του εκ Τουρκίας πληθυσμού στην κατεχόμενη Κύπρο ενόψει και «της κατασκευής κοινωνικών κατοικιών».

Υπενθυμίζεται ότι ο Τούρκος Υπουργός Περιβάλλοντος, Αστικοποίησης και Κλιματικής Αλλαγής, Μουράτ Κουρούμ, ανακοινώνοντας νέα έργα στα κατεχόμενα, ανέφερε πως «θα ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας στο νησί». Στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ενδεχομένως στη μεταφορά εργατών από την Τουρκία για την κατασκευή έργων με στόχο, βέβαια, να μην είναι εποχιακή η παρουσία τους.

Ο πληθυσμός και η δημογραφική αλλοίωση

Σύμφωνα με στοιχεία που κατέχουμε, οι Τουρκοκύπριοι πληθυσμιακά είναι μειοψηφία και ο αριθμός τους ανέρχεται περίπου στις 135.000. Σε σχέση με εκείνους που έχουν τη λεγόμενη υπηκοότητα, οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι είναι αριθμητικά σχεδόν ίσοι. Υπολογίζεται ότι τη λεγόμενη υπηκοότητα έχουν περίπου 270.000. Εκεί που φαίνεται ότι οι αριθμοί ανατρέπονται είναι όταν στον πληθυσμό προστίθενται οι Τούρκοι που διαμένουν στα κατεχόμενα αλλά δεν έχουν υπηκοότητα, οι οποίοι είναι περισσότεροι.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εποχιακοί εργάτες, που έρχονται και οι πλείστοι παραμένουν, οι φοιτητές, ο στρατός κατοχής (35.000), οι οικογένειες των αξιωματικών (5.000). Σκοπίμως δεν δίνονται πλήρη στοιχεία ή, εάν δίνονται, προκαλούν σύγχυση. Κάποιοι υποστηρίζουν πως στα κατεχόμενα ζουν σήμερα περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι, αριθμός που φαντάζει υπερβολικά μεγάλος. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς τεκμηριωμένα να τον αμφισβητήσει αλλά ούτε και να τον επιβεβαιώσει. Σημειώνεται πως ο εκλογικός κατάλογος το 2018 περιλάμβανε 190.553 ψηφοφόρους, ενώ το 2023 210.000.

Υπενθυμίζεται ότι το καθεστώς Ερντογάν πιέζει συνεχώς για «πολιτογράφηση» εποίκων. Τούτο συνδέεται με τον πολιτικό και τον οικονομικό έλεγχο των κατεχομένων. Συνδέεται με τη διαμόρφωση συνθηκών για να έχουν το πάνω χέρι οι έποικοι, εκτοπίζοντας τους Τουρκοκύπριους. Η επιδίωξη αυτή δεν αφορά, όμως, μόνο την αριθμητική ενίσχυση. Αυτός ο στόχος συνδυάζεται, όπως φαίνεται, από παράλληλες κινήσεις για ισλαμοποίηση των κατεχομένων και την πλήρη ενσωμάτωση των Τουρκοκυπρίων στην τουρκική κοινωνία.

Σημειώνεται συναφώς ότι ο πληθυσμός, η αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα, ήταν η πρώτη κίνηση που έκανε η Τουρκία, αμέσως μετά την εισβολή. Η μεταφορά εποίκων ήταν εύκολη, μπορούσε να γίνει γρήγορα, ενώ με την ενέργεια αυτή, που γινόταν για να κατοικηθούν τα σπίτια των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί βιαίως, είχε κι άλλο σκοπό, που αφορούσε τη βιωσιμότητα της περιοχής: να δουλέψουν στη γεωργία, στη βιομηχανία αλλά και να μεταφέρουν και την κουλτούρα τους.

Η θρησκεία και η εκπαίδευση ως εργαλεία επιρροής

Η θρησκεία είναι το άλλο όπλο. Στα κατεχόμενα λειτουργούν 213 τζαμιά. Σε αναλογία πληθυσμού και χώρου, ο αριθμός είναι υπερβολικά μεγάλος. Κτίζουν τζαμιά αντί σχολείων, ενώ μεγάλος είναι και ο αριθμός των ιμάμηδων. Υπολογίζεται ότι 240 άτομα απασχολούνται ως προσωπικό στη «διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων», ενώ οι 120 από αυτούς είναι ιμάμηδες. Στα κατεχόμενα δρουν πλέον διάφορα «ισλαμικά τάγματα».

Την ίδια ώρα, η εκπαίδευση και η θρησκεία δεν λειτουργούν αποκομμένα αλλά συνδέονται. Εξ ου και η υπόθεση με τη μαντήλα, που δεν μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένη αλλά εντάσσεται στη μεγάλη εικόνα και το σχεδιασμό για την ισλαμοποίηση. Είναι σαφές, όπως αναφέρεται και σε σημείωμα του Τουρκικού Κλάδου του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών του Ιανουαρίου 2023, ότι ο στόχος είναι να καταστεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα πιο «τουρκική» και πιο «μουσουλμανική». Ως εγχείρημα παραμένει δύσκολο προς υλοποίηση, καθώς οι Τουρκοκύπριοι είναι κοσμικοί. Είναι, όμως, εύκολο σε σχέση με τους εποίκους, που όπως σημειώνεται είναι η πλειοψηφία.

Για να γίνει εφικτός ο σχεδιασμός, πρέπει να ενισχύεται και η εξάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία. Κι αυτό γίνεται μέσα από τη μόνιμη οικονομική εξάρτηση, κυρίως σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της αποσχιστικής οντότητας, του «κράτους», αλλά και τα έργα υποδομής. Όπως η μεταφορά νερού με υποθαλάσσιο αγωγό από την Τουρκία στα κατεχόμενα. Αλλά και ο σχεδιασμός για μεταφορά ηλεκτρισμού, που μέχρι στιγμής δεν έχει υλοποιηθεί.

Με όλα αυτά, η κατοχική δύναμη θέλει να δημιουργήσει ένα μη ανατρέψιμο τετελεσμένο, το οποίο θα αφορά «τα δεδομένα» επί του εδάφους. Θέλει να καταστήσει τα κατεχόμενα τουρκική επαρχία, μια περιοχή-«πλυντήριο» για παράνομες συναλλαγές και δράσεις. Μια περιοχή, ένα ψευδοκράτος, που θα λειτουργεί ως δομή και κουλτούρα, με πρότυπο την τουρκική κοινωνία. Πλήρης, δηλαδή, τουρκοποίηση. Την ίδια ώρα, είναι σαφές πως εάν την Τουρκία την εξυπηρετεί να προχωρήσει σε μια συμφωνία στο Κυπριακό, θα επιδιώξει ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο, στο οποίο μέσω του τουρκικού μουσουλμανικού συνιστώντος κρατιδίου, θα ελέγχει και το ελληνοκυπριακό και θα είναι και στην ΕΕ!

Ενδείξεις πληθυσμού μέσω κινητής τηλεφωνίας

Διαχρονικά χρησιμοποιείται ο αριθμός των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας για να εξαχθούν συμπεράσματα για τον πληθυσμό στα κατεχόμενα. Αυτό μπορεί να δώσει μια ένδειξη, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί βασικό στοιχείο. Δεν μπορεί να θεωρηθεί κρίσιμης σημασίας στους υπολογισμούς που γίνονται. Κι αυτό επειδή κάποιοι που επισκέπτονται τα κατεχόμενα αλλά δεν μένουν μόνιμα, όπως Τούρκοι επιχειρηματίες, ενδέχεται να είναι συνδρομητές σε εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Ή άλλοι να έχουν περισσότερες από μία συνδρομές. Τα τελευταία στοιχεία που υπάρχουν δίνουν ένα στίγμα, που πρέπει ασφαλώς να ληφθεί υπόψη.

Σημειώνεται ότι το «Ίδρυμα Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας – Bilgi Teknolojileri ve Haberleşme Kurumu (BTHK)» του κατοχικού καθεστώτος, δημοσιοποίησε την έκθεση δεδομένων του τομέα ηλεκτρονικής επικοινωνίας για το τέταρτο τρίμηνο του 2024 (περίοδος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου).

Με βάση την έκθεση, στη συγκεκριμένη περίοδο υπήρχαν 1.062.691 εγγεγραμμένες συνδρομές κινητής τηλεφωνίας, εκ των οποίων οι 846.039 ήταν ενεργές. Στην έκθεση καταγράφονται και οι εταιρείες στις οποίες είναι εγγεγραμμένες οι συνδρομές (το 57% των συνδρομών κινητής τηλεφωνίας ήταν εγγεγραμμένες στην «εταιρεία» τηλεπικοινωνιών «Kuzey Kıbrıs Turkcell» και το υπόλοιπο 43% στην «Telsim»). Την ίδια περίοδο, υπήρχαν εγγεγραμμένες στο «τμήμα τηλεπικοινωνιών της ‘’τ.δ.β.κ.’’» συνολικά 74.928 συνδρομές σταθερής τηλεφωνίας.

Ενδιαφέρον, πάντως, έχουν και τα στοιχεία σε σχέση με την κινητικότητα των τηλεφωνικών κλήσεων. Σύμφωνα με την έκθεση, οι χώρες προς τις οποίες καταγράφεται η περισσότερη κίνηση από τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας των κατεχομένων είναι η Τουρκία, η Βρετανία, η Νιγηρία, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν. Οι δε χώρες από τις οποίες καταγράφεται η περισσότερη κίνηση προς τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας των κατεχομένων είναι η Τουρκία, η Βρετανία και η Νιγηρία. Σε σχέση με τη Νιγηρία, φαίνεται πως οι τηλεφωνικές κλήσεις έχουν σχέση και με την παρουσία φοιτητών από τη χώρα αυτή σε «πανεπιστήμια» των κατεχομένων.