Παραφράζοντας την ιστορική ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή θα μπορούσαμε να πούμε ότι έξω δεν πάμε καλά.

Η εξωτερική πολιτική της χώρας στην παρούσα συγκυρία δέχεται γκολ, απανωτά. Από την τοποθέτηση στο Ουκρανικό, την Σύρια και την Παλαιστίνη, από τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και την Ρωσία, μέχρι την Μονή Σινά και την μεταστροφή του Χαφτάρ που τείνει να ρίξει ολοκληρωτικά την Λιβύη στην αγκαλιά της Τουρκίας.

Η Αθήνα έχει πετύχει να διαρρήξει τις σχέσεις της με την Ρωσία λόγω της ταύτισης με τον Ζελένσκι και να έχει κακές σχέσεις με την κυβέρνηση Τραμπ. Παράλληλα οι βασικές ευρωπαϊκές χώρες δεν δείχνουν να σέβονται τις ελληνικές ευαισθησίες, τουλάχιστον σε ότι αφορά το ισοζύγιο με την Τουρκία.

Εάν η Τουρκία είναι η ιστορική και υπαρξιακή απειλή για την χώρα, η ένταξή της στο πρόγραμμα SAFE που αποτελεί τον πυρήνα της αμυντικής αρχιτεκτονικής της Ευρώπης αποτελεί ήττα της ελληνικής διπλωματίας. Η φράση του Έλληνα υπουργού Αμύνης ότι «το SAFE αποτελεί την κερκόπορτα για την είσοδο της Τουρκίας», στέρησε το πολιτικό κέντρο του Μαξίμου από τους συνήθεις εξωραϊσμούς για εσωτερική κατανάλωση. Η συμμετοχή της Τουρκίας στην άμυνα της Ευρώπης αναιρεί έναν από τους βασικούς λόγους της ένταξης της χώρας στην ΕΕ που ήταν η διασφάλιση των συνόρων μας. Ελλάδα και Τουρκία θα αντιμετωπίζονται επί ίσοις όροις ως δύο κράτη της κοινής άμυνας, όπως και στο ΝΑΤΟ.

Στην Σύρια με την πτώση του Άσαντ, η Τουρκία που την προκάλεσε ενίσχυσε την θέση της. Η Ελλάδα περιορίστηκε να χαιρετίσει την πτώση του δικτάτορα εκφράζοντας την ευχή ότι η άνοδος στην εξουσία των Ισλαμιστών που ελέγχονται από την Άγκυρα, θα χαρακτηριστεί από «συμπεριληπτικότητα» στις σχέσεις με τις μειονότητες.

Στα πιο πρόσφατα δεν πρόλαβε να περάσει μήνας από το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας Αιγύπτου και την επίσκεψη του Αλ Σίσι στην Αθήνα και οι δικαστικές αρχές της Αιγύπτου εξέδωσαν την απόφαση για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής Σινά. Η δήλωση του Γιώργου Γεραπετρίτη μετά την αποτυχημένη αποστολή, δείχνει την αμηχανία της Αθήνας που δεν πέτυχε να προστατεύσει τα ιστορικά και πνευματικά της ερείσματα στην Ανατολή, που αποτελούν μέρος του άυλου εθνικού κεφαλαίου. Αφήνει δε ερωτηματικά για το πόσο σεβαστή είναι η χώρα μας στις διεθνείς της συμμαχίες.

Αρνητική εξέλιξη συνιστά και η μεταστροφή του στρατάρχη Χαφτάρ στην Λιβύη υπέρ της Τουρκίας με την μεσολάβηση της Μόσχας που την έχουμε αναγορεύσει σε εχθρό. Η κυβέρνηση της Βεγγάζης θα αναγνωρίσει και αυτή το τουρκολυβικό μνημόνιο. Θα έπρεπε να το είχε δει η Αθήνα από την επίσκεψη του Χαφτάρ στην Άγκυρα τον περασμένο Απρίλιο. Έτσι ακόμη και αν αλλάξει η κατάσταση στην Λιβύη, η Τουρκία θα είναι κερδισμένη.

Ένα ακόμη κεφάλαιο είναι οι προμήθειες εξοπλισμών από την Γαλλία. Παρότι η χώρα προμηθεύεται και τέταρτη φρεγάτα οι γαλλικές διαβεβαιώσεις περί «αποκλειστικής χρήσης» των Meteor από τα ελληνικά Rafale, αποδεικνύονται στην πράξη κενές περιεχομένου. Η καθυστέρηση στην παράδοση των πυραύλων Meteor για τα ελληνικά Rafale και η πρόθεση της Γαλλίας να προμηθεύσει τους ίδιους πυραύλους στην Τουρκία, αλλοιώνει το στρατηγικό ισοζύγιο καθώς θα υπονομευθεί το θεωρούμενο έως πρότινος αεροπορικό πλεονέκτημα της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η αλλαγή υποδείγματος της ηγεσίας Τραμπ σηματοδοτεί την μετάβαση από τον μονοπολικό κόσμο της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του δικαιωματισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, στην ρεαλιστική πολιτική. Η ισχύς και η ισορροπία ισχύος μεταξύ των κρατών επανέρχεται ως πυρήνας της ρεαλιστικής πολιτικής παράλληλα με την διαμόρφωση του πολυπολικού κόσμου.

Η νέα κατάσταση επιτείνει την ρευστότητα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία ήδη τοποθετείται επιδιώκοντας να γίνει ισότιμος συνομιλητής όλων των μεγάλων παικτών, από τις ΗΠΑ και την Ρωσία, μέχρι το Ισραήλ και το Ιράν και φυσικά την ΕΕ. Απόδειξη της διπλωματικής της αναβάθμισης ήταν οι συνομιλίες της Κωνσταντινούπολης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

Οι συσχετισμοί που τείνουν να διαμορφωθούν δεν είναι οπωσδήποτε υπέρ της Άγκυρας, ενώ η υπερεπέκταση που επιχειρεί σε πολλά, διαφορετικά και ενίοτε αντιφατικά πεδία από τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, αργά η γρήγορα θα γίνει μπούμερανγκ. Η Τουρκία συμπεριφέρεται ως διεθνής ταραξίας και δημιουργεί προβλήματα. Ωστόσο επί του παρόντος η Ελλάδα συνάπτει σύμφωνα φιλίας μαζί της – προσφέροντας άλλοθι στην Άγκυρα – και παρακολουθεί αμήχανη την διπλωματική της αναβάθμιση.

Η Ελλάδα μένει στάσιμη σε ένα περιβάλλον διαρκούς ρευστότητας και μετασχηματισμού. Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης σε όλες αυτές τις εξελίξεις παραμένει σταθερή: Η Ελλάδα που σέβεται το διεθνές δίκαιο, αποτελεί αξιόπιστο εταίρο, παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.

Θυμίζει τους οπαδούς που όταν χάνει με μεγάλη διαφορά η ομάδα τους λένε: γκολ εσείς σέντρα εμείς.

Επί ποδός τις τελευταίες ώρες οι ελληνικές Αρχές και οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. Βαρύς οπλισμός εντοπίστηκε την Παρασκευή σε φορτηγό με προορισμό την Ελλάδα, στα σύνορα της Τουρκίας στον Έβρο.

Οι συνοριοφύλακες της γειτονικής χώρας σταμάτησαν στο τελωνείο Κήπων όχημα ψυγείο, το οποίο μετέφερε ψάρια. Ωστόσο, κατά τον έλεγχο βρέθηκε βαρύς οπλισμός και συγκεκριμένα 30 όπλα.

Αυτό που είναι γνωστό προς ώρας είναι πως το φορτηγό οδηγούσε Τούρκος και οι ελληνικές Αρχές αναμένουν ενημέρωση από τις τουρκικές για περισσότερες πληροφορίες.

Εν τω μεταξύ, συνελήφθη δυνάμει εντάλματος που είχε εκδοθεί σε βάρος του Τούρκος που εμπλέκεται στην διπλή δολοφονία ομοεθνών του στην Γλυφάδα πριν από 1 περίπου χρόνο.

Ο εν λόγω είχε συλληφθεί τον περασμένο Μάρτιο και στην κατοχή του είχε βρεθεί μικροποσότητα ναρκωτικών. Είχε τεθεί υπό κράτηση για διοικητική απέλαση, καθώς δεν είχε έγγραφα.

Κατά την πορεία των ερευνών της ΕΛ.ΑΣ διαπιστώθηκε ότι το όχημα που οδηγούσε είχε εμπλοκή στο μακελειό της Γλυφάδας.

Ο συλληφθείς φέρεται να μετέφερε τους δράστες.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τόλιας, Hellenic Defence

Πιο συγκεκριμένα από επιχείρηση της Ουκρανικής SBU, φέρεται να επλήγησαν 4-5 αεροπορικές βάσεις εντός ρωσικού εδάφους καθώς και μια ναυτική βάση του Βόρειου Στόλου, όπου ναυτολοχούν πυρηνοκίνητα υποβρύχια. Αν και η εικόνα για τα αποτελέσματα των επιθέσεων είναι προς ώρα συγκεχυμένη φαίνεται από εικόνες και βίντεο που διαμοιράστηκαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως τουλάχιστον 40 ρωσικά αεροσκάφη (στρατηγικά βομβαρδιστικά, μεταγωγικά, αεροσκάφη εγκαίρου προειδοποιήσεως και ελέγχου) επλήγησαν, με τουλάχιστον 10 να έχουν καταστραφεί.

Η εξέλιξη αυτή θέτει μείζονα προβληματισμό για το ελληνικό σύστημα άμυνας και ασφάλειας για λόγους που θα εξηγήσουμε παρακάτω.

Είναι γνωστή η δραστηριότητα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (MIT και όχι μόνο) στην χώρα μας που εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια και πιο συγκεκριμένα από το 2016 και το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν και τις ακολουθούσες διώξεις αντιφρονούντων κεμαλιστών και γκιουλενιστών, την εμφάνιση τους στην ελληνική επικράτεια έκαναν και Τούρκοι πολίτες οι οποίοι ζουν στην Ελλάδα υπό το καθεστώς του “πρόσφυγα”. Η δε άρση της βίζας που απαιτούνταν για την επίσκεψη Τούρκων στην Ελλάδα, επίτρεψε την δραστηριοποίηση μεγάλου αριθμού Τούρκων στην χώρα μας ως εμπόρων, επενδυτών, ταξιδιωτικών πρακτόρων ή και απλών επισκεπτών.

Θεωρείται βέβαιο πως στους κόλπους του μεγάλου αριθμού Τούρκων που ζουν ή δραστηριοποιούνται στην χώρα, υπάρχουν στοιχεία που λειτουργούν κεκαλυμμένα ως άτομα του οργανωμένου εγκλήματος, ως πράκτορες και δολιοφθορείς του εχθρού ή ως ανθρώπους κινούμενους στην “γκρίζα ζώνη” ανάμεσα στις δύο αυτές κατηγορίες. Παράλληλα, μεγάλο πλήθος από παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες μουσουλμανικού θρησκεύματος, πολλοί από αυτούς από χώρες που διατηρούν καλές σχέσεις με την Τουρκία (π.χ Πακιστάν), ενίοτε και με στρατιωτικό παρελθόν κάποιοι από αυτούς, ζουν και εργάζονται στην χώρα εδώ και χρόνια.

Ένας ακόμη λόγος ανησυχίας αποτελεί η αποδεδειγμένη διαπλοκή του τουρκικού κράτους και παρακράτους με αλβανικές παραστρατιωτικές/μαφιοζικές οργανώσεις εν Ελλάδι, κάτι που συνιστά μείζονα απειλή για την εθνική άμυνα και ασφάλεια και επιβάλλει τη συνολική αναθεώρηση του ελληνικού μοντέλου ασφαλείας. Η αναφορά σ’ αυτή τη μορφή απειλής αυτή είναι επιβεβλημένη καθώς προσφέρει στον αντίπαλο πολλαπλές επιλογές δράσης δύσκολα αντιμετωπιζόμενες από τις υπάρχουσες οργανωτικές δομές ασφαλείας.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, η παρουσία δυνητικών συνεργατών του εχθρού εντός του ελληνικού εδάφους μεγιστοποιεί τις δυνατότητες του αντίπαλου στους τομείς της αφανούς διείσδυσης, της υποδοχής, της κάλυψης και της τελικής ενέργειας επί του στόχου από κατάλληλα στημένα δίκτυα κατασκόπων-δολιοφθορέων. Είναι γνωστή η διείσδυση που έχουν πετύχει οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στους κόλπους της αλβανικής μαφίας καθώς και η διασύνδεση της τελευταίας με τον UCK με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ταυτόχρονα η ενεργή παρουσία στοιχείων και ομάδων των Τουρκικών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων έχει επισημανθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας, ενώ δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής και η παρουσία και η δραστηριοποίηση που έχουν επιδείξει οι τουρκικές υπηρεσίες τόσο σε περιοχές όπου διαβιούν εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες εν Ελλάδι, όσο και η διασύνδεση τους με στοιχεία και ομάδες ελληνόφωνων που διέπονται από ακραία αντικρατική και αντεθνική ιδεολογία.

Εμείς απλώς ερωτώμαστε:

-Πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο ενεργοποίησης “θυλάκων” πρακτόρων και δολιοφθοριέων σε ελληνικό έδαφος από τον τουρκικό παράγοντα, είτε ανεξάρτητα, είτε με την εκδήλωση συμβατικής τουρκικής επίθεσης; Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θεωρείται βέβαιο, πως η ΜΙΤ και η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων του τουρκικού Γενικού Επιτελείου έχουν προετοιμάσει ήδη από τον καιρό της ειρήνης, παραστρατιωτικές ομάδες εξτρεμιστών, οι οποίες αναμένεται να δράσουν εναντίον της Ελλάδος, στα πλαίσια μιας πιθανής ελληνοτουρκικής ένοπλης σύγκρουσης ή και να αποτελέσουν τον φορέα πυροδότησης μιας τέτοιας, αναπτύσσοντας ανατρεπτική δράση. Στόχοι τους εκτιμάται πως θα είναι στρατόπεδα και γενικότερα στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αεροδρόμια, ναύσταθμοι, λιμάνια, στρατιωτικά τμήματα ευρισκόμενα στους Εγγύς Χώρους Διασποράς (ΕΧΔ) ή στους Χώρους Τελικού Προορισμού (ΧΤΠ), σταθμοί ραντάρ, αγωγοί τροφοδοσίας καυσίμων, αποθήκες καυσίμων, πυρομαχικών και υλικού, στρατιωτικές φάλαγγες, αστυνομικά τμήματα και σταθμοί, γέφυρες, οδικοί και σιδηροδρομικοί κόμβοι και άξονες, Πρόσωπα Υψηλής Αξίας ευρισκόμενα σε καίριες θέσεις του στρατιωτικού και πολιτικού οργανισμού ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κτλ.

Σκοπός τους η πρόκληση χάους, ανομίας και αναρχίας, η δημιουργία εικόνας παράλυσης του κράτους, η πρόκληση απωλειών, η δέσμευση και διασπορά των ελληνικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση τους και γενικά η υποβοήθηση της προσπάθειας του αντιπάλου.

Η ελληνική πλευρά είναι αναγκασμένη να δεσμεύσει σημαντικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση παρόμοιας απειλής, ώστε αυτή να εξαλειφθεί ή έστω να περιοριστεί σε επίπεδο απλώς “εστίας ενόχλησης”.

-Έχουν επεξεργαστεί οι αρμόδιες υπηρεσίες άμυνας και ασφάλειας παρόμοια σενάρια ασύμμετρης και υβριδικής δράσεως εκ μέρους του πλέουν πιθανού αντιπάλου και όχι μόνο; Για παράδειγμα, όπως έδειξαν και οι ουκρανικές επιθέσεις στην Ρωσία, φορτηγά με τουρκικές ή άλλες πινακίδες, σαν κι αυτά που κινούνται επί των εθνικών και μη οδών σε καθημερινή βάση, έμφορτα με FPVs ή “περιφερόμενα πυρομαχικά” σε κάνιστρα, μπορούν να τα εξαπολύσουν την κατάλληλη στιγμή σπέρνοντας κυριολεκτικά το χάος! Ή μπορεί να εξαπολυθούν σμήνη FPVs και loitering munitions από παραπλέοντα πλοία και σκάφη σε Αιγαίο και Ιόνιο που μπορεί να φέρουν, εκτός από εκρηκτικές/εμπρηστικές/θραυσματογόνες κεφαλές και κεφαλές με βιοχημικούς παράγοντες. Εφιαλτικά σενάρια στα αλήθεια…

-Έχουν σκεφτεί οι καθ’ ύλην αρμόδιοι το ενδεχόμενο να γίνουν οι ίδιοι στόχοι πιθανών επιθέσεων στα πλαίσια κάποιας απόπειρας “αποκεφαλισμού ηγεσίας”;

-Έχουν ελεγχθεί οι φορείς και τα στελέχη που αποδίδουν “ελαφρά τη καρδία” καθεστώς πρόσφυγα σε παράνομα εισέρχοντες αλλοδαπούς για την νομιμότητα των ενεργειών τους και για την πίστη τους στην ελληνική Πολιτεία; Για του λόγου του αληθές, το ποσοστό όσων αλλοδαπών λαμβάνουν άσυλο ξεπερνά το 70% των εξεταζόμενων, ποσοστό εξωφρενικό και ύποπτο.

Ως μέτρα αντιμετώπισης τέτοιων ενεργειών θα λέγαμε πως με δεδομένη την ανάγκη αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών είναι επιτακτική η ανάγκη πύκνωσης του δικτύου πληροφοριών του 2ου γραφείου κάθε μονάδος/συγκροτήματος/σχηματισμού από κοινού με την Κρατική Ασφάλεια και την ΕΥΠ ώστε να εξασφαλίζεται έγκαιρη προειδοποίηση και γνώση για πιθανές εχθρικές ενέργειες.

Επίσης θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την παθητική και ενεργητική προστασία των διαφόρων εγκαταστάσεων των ΕΕΔ. Συστήματα C-RAM και C-UAS, παρεμβολείς (jammers), επένδυση ΣΑΕ, μετακινήσεις στρατιωτικών μονάδων μακριά από αστικά κέντρα, μετακινήσεις παραβατικών πληθυσμών μακριά από κρίσιμες υποδομές του κράτους όπως είναι τα Διυλιστήρια, εγκαταστάσεις ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, λιμάνια και λοιπές βιομηχανίες είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που πρέπει να εξεταστούν.

Εδώ θα καταθέσουμε μια ενδεικτική πρόταση για συστήματα C-UAS για την προστασία των βάσεων της ΠΑ και του ΠΝ. Είναι γνωστό πως υπάρχει συνολικά ένα απόθεμα 60 ΜΠΠ του συστήματος “ΑΡΤΕΜΙΣ-30” (38 της Π.Α, 17 του Ε.Σ και 5 του Π.Ν). Εκτός αυτών υπάρχουν άλλες 120 ανταλλακτικές κάνες βάσει των οποίων θα μπορούσαν να κατασκευαστούν άλλες 60 ΜΠΠ. Αυτά οι ΜΠΠ θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση ενός συστήματος “ΑΡΤΕΜΙΣ-30 C-UAS”, λαμβάνοντας την τροποποίηση AHEAD, τοποθετούμενες σε φορτηγό όχημα 6Χ6 ή 8Χ8 και διασυνδεούμενες από κοινού με Η/Ο ΣΕΠ, ένα τυπικό ραντάρ έρευνας, ένα μικρότερο ραντάρ έρευνας για την αποκάλυψη στόχων επιπέδου FPV ή Class 1 drones όπως π.χ το “ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ” της ΕΑΒ δημιουργώντας ένα “hard kill” σύστημα C-UAS, εργασία σαφώς εντός των δυνατοτήτων της ΕΑΒΙ.

Παράλληλα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν επίσης σε φορτηγό όχημα, ένα “soft kill” σύστημα C-UAS με ραντάρ έρευνας “ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ” και παρεμβολείς ζεύξεων FPV ή δρόνων και ένα σύστημα C2 που θα ελέγχει αυτά τα δύο διακριτά οχήματα συγκροτώντας ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιμετώπισης UAS.

Αυτά τα συστήματα θα μπορούσαν να αναπτύσσονται ανά δύο ή τρία σε κάθε κύρια βάση (ΠΜ ή ΣΜ) της Π.Α και σε κάθε Ναύσταθμο του Π.Ν, εξασφαλίζοντας προστασία από ανάλογες απειλές.