Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Είναι το Ιράν κοντά στην απόκτηση πυρηνικών όπλων;

Τα αρχεία που διέρρευσαν το 2018 από την ισραηλινή Μοσάντ αποκάλυψαν κάτι που πολλοί υποπτεύονταν: ότι τη δεκαετία του 1990, το Ιράν είχε εγκρίνει σχέδιο κατασκευής πέντε πυρηνικών όπλων και διενέργειας υπόγειας δοκιμής.

Δημοσιεύτηκε στις

Στις 13 Ιουνίου 2025, το Ισραήλ εξαπολύει κύμα αεροπορικών επιδρομών εναντίον στρατιωτικών και πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Ιράν, με επίκεντρο το υπόγειο συγκρότημα εμπλουτισμού ουρανίου στη Νατάνζ. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δηλώνει ότι η Τεχεράνη είναι «σε απόσταση μηνών, ίσως και εβδομάδων» από την παραγωγή μιας πυρηνικής βόμβας.

Το Ιράν, από την πλευρά του, απορρίπτει κάθε κατηγορία περί εξοπλισμού και κάνει λόγο για «ανεύθυνα χτυπήματα» σε «ειρηνικές εγκαταστάσεις». Ποια είναι όμως η αλήθεια; Ήταν πράγματι το Ιράν τόσο κοντά στο πυρηνικό όπλο; Ή πρόκειται για άλλη μία πράξη ενός γεωπολιτικού θεάτρου που διαρκεί δεκαετίες;

Το Project AMAD και η αλήθεια για το παρελθόν

Τα αρχεία που διέρρευσαν το 2018 από την ισραηλινή Μοσάντ αποκάλυψαν κάτι που πολλοί υποπτεύονταν: ότι τη δεκαετία του 1990, το Ιράν είχε εγκρίνει σχέδιο κατασκευής πέντε πυρηνικών όπλων και διενέργειας υπόγειας δοκιμής.

Το πρόγραμμα, γνωστό ως Project AMAD, είχε επίσημη πολιτική κάλυψη και είχε ήδη περάσει σε προχωρημένο στάδιο έως το 2003, οπότε και ανεστάλη. Η αναστολή του συνδέεται με την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν και την παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων εκατέρωθεν των ιρανικών συνόρων.

Ωστόσο, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Belfer Center του Χάρβαρντ και της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (IAEA), μέρος της τεχνογνωσίας και των ομάδων του AMAD μεταφέρθηκε σε νέα σχήματα με πολιτική κάλυψη, όπως το SPND του Μόχσεν Φαχριζαντέχ, ο οποίος δολοφονήθηκε το 2020 – πιθανότατα από το Ισραήλ.

Το πυρηνικό πρόγραμμα μετά το 2015: από την ελπίδα στη διάλυση

Το 2015, η υπογραφή της πολυμερής συμφωνία JCPOA μεταξύ του Ιράν και των μεγάλων δυνάμεων περιόρισε δραστικά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Η εμπλουτισμένη ποσότητα ουρανίου, το ποσοστό καθαρότητας, οι εγκαταστάσεις και οι φυγοκεντρητές ετέθησαν υπό αυστηρό έλεγχο της IAEA. Η συμφωνία επέτρεπε στο Ιράν να διατηρεί μόνο μικρές ποσότητες ουρανίου εμπλουτισμένου στο 3,67%.

Όμως το 2018, ο Ντόναλντ Τραμπ απέσυρε μονομερώς τις ΗΠΑ από τη συμφωνία και επέβαλε νέες κυρώσεις. Το Ιράν απάντησε κλιμακώνοντας σταδιακά τις παραβιάσεις. Σήμερα, το Ιράν διαθέτει περίπου 400 κιλά ουρανίου εμπλουτισμένου στο 60% – μία «τεχνική ανάσα» από το 90% που απαιτείται για χρήση σε πυρηνικά όπλα. Η ποσότητα αυτή θα μπορούσε, θεωρητικά, να επαρκεί για εννέα βόμβες, σύμφωνα με την IAEA.

Ούτε διαψεύσεις ούτε αποδείξεις

Το Ισραήλ υποστηρίζει ότι το Ιράν έχει πραγματοποιήσει τεχνικά άλματα, όπως την παραγωγή μεταλλικού ουρανίου και τον σχεδιασμό πυροδοτικών μηχανισμών. Ωστόσο, ούτε η IAEA ούτε οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών επιβεβαιώνουν ότι υπάρχει ενεργό πρόγραμμα κατασκευής όπλων.

Η Αμερικανίδα διευθύντρια Εθνικής Πληροφόρησης Τάλσι Γκάμπαρντ δήλωσε στο Κογκρέσο τον Μάρτιο ότι το Ιράν δεν κατασκευάζει αυτή τη στιγμή πυρηνικό όπλο, και ότι δεν υπάρχει έγκριση από τον ανώτατο ηγέτη Χαμενεΐ για επανεκκίνηση του στρατιωτικού σκέλους. Παραδέχτηκε όμως ότι υπάρχει «διάβρωση της μέχρι πρότινος ισχυρής απαγόρευσης περί συζήτησης των πυρηνικών όπλων στην ιρανική ελίτ».

Η ίδια η IAEA, σε πρόσφατη έκθεσή της, αναφέρει ότι δεν μπορεί να διαβεβαιώσει πως το ιρανικό πρόγραμμα είναι αποκλειστικά ειρηνικό, κυρίως λόγω της άρνησης του Ιράν να συνεργαστεί πλήρως στις έρευνες για παλιότερες δραστηριότητες.

Προληπτικό πλήγμα ή πολιτικός αντιπερισπασμός;

Η επίθεση της 13ης Ιουνίου χτύπησε κρίσιμες εγκαταστάσεις: το υπόγειο συγκρότημα της Νατάνζ, το ερευνητικό κέντρο στην Ισφαχάν, και –σύμφωνα με την Τεχεράνη– και το Φορντό. Η καταστροφή της μονάδας PFEP (που εμπλούτιζε ουράνιο στο 60%) θεωρείται σημαντικό πλήγμα, αλλά δεν είναι βέβαιο αν επηρεάστηκε το απόθεμα.

Αναλυτές, όπως η Kelsey Davenport της Arms Control Association, υποστηρίζουν ότι τα πλήγματα θα μπορούσαν να επιβραδύνουν το πρόγραμμα, αλλά δεν μπορούν να εξαλείψουν τη γνώση και τις υποδομές. «Το Ιράν μπορεί να ξαναχτίσει, ίσως πιο γρήγορα απ’ ό,τι στο παρελθόν», σημειώνει.

Παράλληλα, αρκετοί παρατηρητές εκτιμούν ότι στόχος του Νετανιάχου δεν ήταν μόνο η πυρηνική απειλή αλλά και η αποτροπή μιας ενδεχόμενης διπλωματικής προσέγγισης ΗΠΑ–Ιράν ή και η διάσωση της δικής του κυβέρνησης εν μέσω εσωτερικών πιέσεων.

Η πυρηνική αβεβαιότητα ως γεωπολιτικό εργαλείο

Το Ιράν έχει κρατήσει την πόρτα μισάνοιχτη προς την πυρηνική οδό. Δεν έχει ενεργό πρόγραμμα κατασκευής όπλου – τουλάχιστον σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες – αλλά έχει φροντίσει να διατηρεί γνώσεις, υλικό και επιλογές. Το Ισραήλ, εν μέσω μιας εκρηκτικής στρατηγικής αβεβαιότητας, επιλέγει την επιθετική αποτροπή, ενώ η Δύση χάνει την πρόσβαση και την επιρροή που είχε αποκτήσει με τη συμφωνία του 2015.

Όλα τα νέα γύρω από τη σύγκρουση Ισραήλ – Ιράν και η ανάλυσή τους στο liveblog της Ναυτεμπορικής. 

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Αναλύσεις

Die Welt: Το Χαλιφάτο έχει μόνο έναν στόχο

Το ένα τρίτο όλων των Βρετανών Μουσουλμάνων θέλει να εισαγάγει τον νόμο της Σαρία. Στους δρόμους του Βερολίνου, επίσης, οι υποστηρικτές του χαλιφάτου απαιτούν την υποδούλωση των απίστων από τους πιστούς. Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα στη Γερμανία όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο ;

Δημοσιεύτηκε

στις

Στο Βερολίνο, οι Μουσουλμάνοι ζήτησαν την εγκαθίδρυση ενός χαλιφάτου. Θα μπορούσαν να είχαν παραμείνει σιωπηλοί γι’ αυτό ή να είχαν προσπαθήσει να κατανοήσουν τις ιδέες που επικρατούσαν στη Μέση Ανατολή τον έβδομο και όγδοο αιώνα. Θα μπορούσαν να είχαν τοποθετήσει το φαινόμενο του χαλιφάτου σε ένα ιστορικό πλαίσιο – αλλά δεν το έκαναν και δεν κάνουν τίποτα από αυτά. Έκαναν μια σαφή επιλογή : οι δυτικές πολιτικές ελευθερίες είναι ένα απόστημα που πρέπει να φύγει για τους υποστηρικτές του χαλιφάτου. Γι’ αυτό το ζητούν δυνατά μπροστά σε όλους τους Βερολινέζους που συχνά δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει αυτή η επιθυμία για το χαλιφάτο.
Το Ισλάμ σημαίνει κυριολεκτικά «υποταγή» και αυτό, πιστεύουν, πρέπει να επιβληθεί στους απίστους. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω εξαναγκασμού, μέσω της επιβολής ειδικών φόρων ή ακόμα και μέσω της δολοφονίας απίστων. Το χαλιφάτο επιδιώκει μόνο έναν στόχο : την απόλυτη κυριαρχία ενός Υπέρτατου Πιστού που υπηρετεί τον Αλλάχ και τον Προφήτη του, τον Μωάμεθ. Ο προφήτης δεν ήταν σε καμία περίπτωση οπαδός των ειρηνευτικών διδασκαλιών του Ιησού Χριστού. Ήταν πολέμαρχος και ιδιοκτήτης σκλάβων. Σύμφωνα με το ChatGPT, ο Μωάμεθ «είχε συνολικά έντεκα συζύγους κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά ποτέ περισσότερες από εννέα κάθε φορά». Αυτή η διατύπωση είναι σχεδόν ευφημιστική. Σύμφωνα με τους φυλετικούς κανόνες του έβδομου αιώνα στην Αραβική Χερσόνησο, αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο, αλλά σε σύγκριση με τις κοινωνικοπολιτισμικές ιδέες της Γερμανίας του 21ου αιώνα, φαίνεται σοκαριστικό.
Όταν κάποιος λέει «χαλιφάτο», εννοεί επίσης χαρέμια, τη Σαρία, την κατάργηση όλων των αστικών νόμων, τη τζιχάντ και την κυριαρχία των θρησκευτικών ηγετών με βάση το πρότυπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μόλις το χαλιφάτο εγκαθιδρυθεί με επιτυχία, υποτίθεται ότι θα βασιλεύει αιώνια ειρήνη – γιατί κανείς δεν θα τολμούσε να αμφισβητήσει τους νόμους του Αλλάχ. Η θανατική ποινή καθιστά δύσκολη οποιαδήποτε αντίθεση.
Στη Γερμανία ζουν 5,5 εκατομμύρια μουσουλμάνοι. Σύμφωνα με έκθεση της Γερμανικής Ισλαμικής Διάσκεψης, το 38% εξ αυτών προσεύχεται καθημερινά. Ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία για την καθημερινή χριστιανική ευσέβεια στη Γερμανία, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι είναι εξίσου υψηλή. Μια βρετανική μελέτη του περασμένου έτους διαπίστωσε ότι «σχεδόν το ένα τρίτο των Βρετανών μουσουλμάνων θεωρούν επιθυμητή την εισαγωγή του νόμου της Σαρία μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες». Ενώ η εισαγωγή του νόμου της Σαρία δεν είναι το ίδιο με την εγκαθίδρυση ενός χαλιφάτου, όπου βασιλεύει ο νόμος της Σαρία, δεν υπάρχει δημοκρατία και ελευθερία έκφρασης.
Υπάρχουν φιλελεύθεροι Μουσουλμάνοι, αλλά όχι φιλελεύθερο Ισλάμ. Οι υποστηρικτές ενός χαλιφάτου στη Γερμανία δεν απαιτούν τίποτα άλλο από αυτό που ορίζει η θρησκεία τους. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί : Δεν είναι οι φιλελεύθεροι, αλλά οι αληθινοί πιστοί που θέλουν να ζουν αυστηρά σύμφωνα με τις ισλαμικές διδασκαλίες. Οι νόμοι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας δεν είναι δεσμευτικοί γι’ αυτούς. Επί του παρόντος, οι ευσεβείς Μουσουλμάνοι υποτάσσονται στο γερμανικό δίκαιο επειδή εξακολουθούν να είναι πολύ λίγοι και δεν έχουν άλλη επιλογή. Αλλά η αύξηση της επιρροής τους είναι μόνο θέμα χρόνου.
Οι ευσεβείς Μουσουλμάνοι έχουν περισσότερα παιδιά από τους μη πιστούς, και η μετανάστευση από ισλαμικές χώρες επιταχύνει αυτή την αύξηση. Ο ακριβής αριθμός Μουσουλμάνων στη Γερμανία το 2100 δεν μπορεί να προβλεφθεί, αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: ο αριθμός των Μουσουλμάνων αυξάνεται ενώ ο αριθμός των μη Μουσουλμάνων μειώνεται. Είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς πότε αυτές οι τάσεις θα τέμνονται. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι μια δραματική στιγμή : χωρίς να σταματήσει η κυρίως μουσουλμανική μετανάστευση και χωρίς μια ασυμβίβαστη διατήρηση του διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους, η ανοιχτή κοινωνία είναι καταδικασμένη.
Εγώ ο ίδιος είμαι ξένος και μπορώ να εκφράσω ελεύθερα αυτά τα λόγια. Ένας Γερμανός διανοούμενος, ωστόσο, θα ήταν πολύ προσεκτικός. Η τιμωρία για τη δημόσια έκφραση απόψεων που ασκούν κριτική στη μετανάστευση είναι συχνά ο κοινωνικός αποκλεισμός. Τέλος στα άρθρα σε εφημερίδες, στις προσκλήσεις σε ομιλίες, στις διαλέξεις, στα σεμινάρια σε πανεπιστήμια – για έναν διανοούμενο, αυτή είναι μια κοινωνική θανατική ποινή.
Πριν από μια εβδομάδα, οι υποστηρικτές του χαλιφάτου βγήκαν στους δρόμους του Βερολίνου, αφού ένα δικαστήριο ανέτρεψε μια απαγόρευση που είχε επιβάλει η Γερουσία του Βερολίνου. Το γεγονός ότι οι δικαστές το επέτρεψαν αυτό αποτελεί έκφραση της απεριόριστης δυτικής πίστης στις δικές της ελευθερίες. Ταυτόχρονα, αποτελεί και έκφραση μιας επικίνδυνης αφέλειας. Στην Ολλανδία, οι περισσότεροι δικαστές φαίνεται να έχουν αριστερές-φιλελεύθερες απόψεις και είναι πιθανό να μην ισχύει κάτι διαφορετικό στη Γερμανία. Είναι πολύ απρόθυμοι να αναγνωρίσουν την πολιτιστική και θρησκευτική σκοτεινή πλευρά της μετανάστευσης. Κανείς δεν θέλει να θεωρείται ισλαμοφοβικός ή ρατσιστής.
Αυτό είναι ένα αμφιλεγόμενο έδαφος: τα πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά των νέων πολιτών από μη δυτικές χώρες. Η προσκόλληση στην ευγενή ιδέα ότι όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσοι σημαίνει πολιτιστική αυτοκτονία μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν κουλτούρες που βλέπουν τις πολιτικές ελευθερίες εντελώς διαφορετικά και θεωρούν το χαλιφάτο την υψηλότερη μορφή κοινωνικής συνύπαρξης. Η έλλειψη ελευθερίας που φέρνει το χαλιφάτο είναι συνειδητά ευπρόσδεκτη από αυτούς τους διαδηλωτές μουσουλμάνους πολίτες. Θέλουν να απελευθερωθούν από τις δυτικές ελευθερίες.
ΠΗΓΗ: Die Welt
Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Άνοιξε η αυλαία στο γεωπολιτικό θέατρο του Ινδο-Ειρηνικού Ωκεανού

Tο παγκόσμιο γεωπολιτικό κέντρο βάρους μεταφέρεται, όπως όλα δείχνουν, στη Νότια Σινική Θάλασσα, όπου οι συγκρούσεις μεταξύ πλοίων της Κίνας και των Φιλιππίνων έχουν κλιμακωθεί, με πρόσφατα επεισόδια βίας και αλληλοκατηγορίες για παραβιάσεις συμφωνιών εφοδιασμού.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μάριος Πούλλαδος, SigmaLive

Tο παγκόσμιο γεωπολιτικό κέντρο βάρους μεταφέρεται, όπως όλα δείχνουν, στη Νότια Σινική Θάλασσα, όπου οι συγκρούσεις μεταξύ πλοίων της Κίνας και των Φιλιππίνων έχουν κλιμακωθεί, με πρόσφατα επεισόδια βίας και αλληλοκατηγορίες για παραβιάσεις συμφωνιών εφοδιασμού. Η Ταϊβάν παραμένει στο επίκεντρο, με τις ΗΠΑ να προειδοποιούν για σοβαρές συνέπειες σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης, ενώ η Κίνα αυξάνει τη ρητορική και τις στρατιωτικές της κινήσεις.

Βομβαρδιστικά B52 στο Γκουάμ

Στις 8 Ιουλίου 2025, μια δύναμη βομβαρδιστικών B-52 Stratofortress της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ από τη Βόρεια Ντακότα αναπτύχθηκε στη Βάση Άντερσεν στο Γκουάμ, στο πλαίσιο της αποστολής Bomber Task Force (BTF).

Η αποστολή εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική εκπαίδευσης των ΗΠΑ με συμμάχους και εταίρους στον Ινδο-Ειρηνικό. Από την πλευρά της η Κίνα έχει ενισχύσει σημαντικά την παρουσία της στις νησιωτικές χώρες του Ειρηνικού, επηρεάζοντας βαθιά τις γεωπολιτικές, οικονομικές και θεσμικές ισορροπίες της περιοχής. Η στρατηγική της βασίζεται σε πολυδιάστατη εμπλοκή, που περιλαμβάνει αναπτυξιακή βοήθεια, έργα υποδομής, διπλωματικές σχέσεις, συμφωνίες ασφάλειας, ψηφιακές τεχνολογίες και εξόρυξη βαθέων θαλάσσιων πόρων.

Ταϊβάν χαιρετίζει στάση ΝΑΤΟ

Το Υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Κίνας (Ταϊβάν) εξέφρασε την Παρασκευή την ικανοποίησή του για τις πρόσφατες δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ο οποίος προειδοποίησε για τις επεκτατικές βλέψεις της Κίνας στην περιοχή. Σύμφωνα με τον Ρούτε, η ενίσχυση του ναυτικού και του πυρηνικού οπλοστασίου της Κίνας υποδηλώνει ξεκάθαρη φιλοδοξία για την κατάληψη της Ταϊβάν. Σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ταϊβάν δήλωσε ότι, απέναντι στις απειλές των αυταρχικών καθεστώτων, η χώρα στέκεται στο πλευρό του ΝΑΤΟ και άλλων δημοκρατιών για την προστασία της ειρήνης στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού. «Η Ταϊβάν παραμένει προσηλωμένη στη συνεργασία με τις δημοκρατικές δυνάμεις για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ειρήνης», τονίζεται στην ανακοίνωση.

«Η ιστορία του 21ου αιώνα
θα γραφτεί στον Ινδο-Ειρηνικό»

Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο επανέλαβε τη δέσμευση των ΗΠΑ για ενίσχυση των στρατηγικών και οικονομικών σχέσεων στον Ινδο-Ειρηνικό, με ιδιαίτερη έμφαση στη Νοτιοανατολική Ασία. Τόνισε τη στενή συνεργασία με την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες σε θέματα θαλάσσιας ασφάλειας, κυριαρχίας και οικονομικών διαδρόμων, ενώ σημείωσε πως σύντομα ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον.

Μεταξύ άλλων, επεσήμανε τη σημασία της περιοχής, όπου δραστηριοποιούνται πάνω από 6.000 αμερικανικές εταιρείες, υπογραμμίζοντας ότι «η ιστορία του 21ου αιώνα θα γραφτεί στον Ινδο-Ειρηνικό».

Παράλληλα, την Παρασκευή οι Αρχηγοί Άμυνας της Νότιας Κορέας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας συναντήθηκαν στη Σεούλ για την 22η Τριμερή Συνάντηση Αρχηγών Άμυνας. Οι τρεις αρχηγοί επανεπιβεβαίωσαν τη σημασία της τριμερούς συνεργασίας για την ειρήνη και σταθερότητα στην Κορεατική Χερσόνησο και τον Ινδο-Ειρηνικό και συζήτησαν τρόπους ενίσχυσης της συνεργασίας τους.

Επαναχάραξη στρατηγικής ΗΠΑ;

Από την άλλη, ορισμένοι αναλυτές κάνουν λόγο για επαναχάραξη της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ινδο-Ειρηνικό, με αφορμή τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και την αυξανόμενη απειλή από την Κίνα. Οι ΗΠΑ καλούνται, ουσιαστικά, να επικεντρωθούν στην υπεράσπιση των δικών τους εδαφών στον Ειρηνικό – όπως η Αλάσκα, η Χαβάη, το Γκουάμ, οι Βόρειες Μαριάνες και η Αμερικανική Σαμόα – καθώς και στις χώρες που βρίσκονται υπό συμφωνίες Ελεύθερης Σύνδεσης, όπως το Παλάου και τα Νησιά Μάρσαλ.

Στο πλαίσιο αυτό, αναλυτές κάνουν λόγο για ένα «Δόγμα Τραμπ» παρόμοιο με το Δόγμα Μονρόε, το οποίο θα επαναπροσδιορίσει τις βασικές γεωστρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ στον Ειρηνικό. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνει τη σταδιακή αποχώρηση από τις υφιστάμενες συμφωνίες ασφάλειας με χώρες όπως η Ταϊβάν, η Νέα Ζηλανδία, η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Αυστραλία.

Δίκτυο Logistics Ινδο-Ειρηνικού

Ο Τετραμερής Διάλογος Ασφαλείας (Quad) – που αποτελείται από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ινδία και την Ιαπωνία – προχωρεί στην ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της στρατιωτικής υλικοτεχνικής υποστήριξης (logistics), μέσω του Δικτύου Logistics του Ινδο-Ειρηνικού (IPLN). Η πρωτοβουλία αυτή στοχεύει στην ταχύτερη και πιο συντονισμένη αντίδραση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα με αναλυτές και στρατιωτικούς αξιωματούχους, το εγχείρημα αυτό όχι μόνο ενισχύει την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και διευρύνει τη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των χωρών του Quad. Εντάσσεται σε ευρύτερες πρωτοβουλίες, όπως το MAITRI και η Συνεργασία για την Επίγνωση του Θαλάσσιου Χώρου, οι οποίες στοχεύουν στη θαλάσσια ασφάλεια και διακυβέρνηση στην περιοχή.

Κοινή ανακοίνωση Γαλλίας – ΗΒ

Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία επανέλαβαν τη στρατηγική σημασία του Ινδο-Ειρηνικού για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, καθώς και τη δέσμευσή τους για τη σταθερότητα της περιοχής, κατά τη διάρκεια συνόδου κορυφής στο Λονδίνο μεταξύ του Βρετανού Πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ και του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν.

Στο κοινό ανακοινωθέν, οι δύο ηγέτες τόνισαν τη σημασία της ειρήνης και σταθερότητας στην κορεατική χερσόνησο, στη Νότια και Ανατολική Σινική Θάλασσα, και στα Στενά της Ταϊβάν, ζητώντας ειρηνική επίλυση των διαφορών στην περιοχή.

Τόνισαν ότι η ασφάλεια της Ευρώπης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ασφάλεια στον Ινδο-Ειρηνικό και δεσμεύτηκαν να προωθήσουν έναν ελεύθερο, ανοικτό και κυρίαρχο Ινδο-Ειρηνικό μέσω κοινών εκπαιδεύσεων ναυτικής ασφάλειας και αμοιβαίας πρόσβασης σε στρατιωτικές Βάσεις.

Η μεγάλη στροφή της Γαλλίας;

Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση δημοσίευσε στις 17 Ιουνίου μια εκτενή έκθεση 153 σελίδων, η οποία προτείνει μια ριζική στρατηγική αναδιάταξη της Ευρώπης. Το έγγραφο, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ιστορικό, κατακρίνει τη σημερινή γεωπολιτική θέση της ΕΕ, την οποία χαρακτηρίζει ως «υποτελή» προς τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα -σύμφωνα με την έκθεση- την υποβάθμιση της επιρροής της Ευρώπης και την ανεπαρκή προάσπιση των συμφερόντων της.

Η έκθεση περιλαμβάνει 50 συστάσεις, μεταξύ των οποίων:

Η δημιουργία κοινής παγκόσμιας νομισματικής μονάδας (Σύσταση #14), με στόχο την αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας.
Η αντικατάσταση της στρατηγικής της ΕΕ στον Ινδο-Ειρηνικό με μια προσέγγιση συνεργασίας, που θα περιλαμβάνει και την Κίνα (Σύσταση #11).
Η κεντρική πρόταση είναι η απελευθέρωση της Ευρώπης από την ατλαντική εξάρτηση και η επίτευξη στρατηγικής αυτονομίας μέσω συνεργασίας με την Κίνα, σηματοδοτώντας μια ιστορική μεταστροφή: την πρώτη φορά που η Δύση θα επιδιώξει ισότιμη στρατηγική σύμπραξη με χώρα του Παγκόσμιου Νότου, αντί για παραμονή σε παραδοσιακές Δυτικές συμμαχίες.

Η έκθεση αντιμετωπίζεται ως η τελευταία ίσως ευκαιρία της Ευρώπης να διατηρήσει παγκόσμια σημασία σε έναν πολυπολικό κόσμο.

Πηγή: Sigmalive

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Ως πότε θα είναι η Ελλάδα το πειραματόζωο;

Παρέμβαση του διευθυντή της ΕΣΤΙΑΣ Μανώλη Κοττάκη στην τηλεόραση της Ναυτεμπορικής

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Την έκρηξη των μεταναστευτικών ροών αλλά και τη διακήρυξη των 91 σχολίασε ο διευθυντής της ΕΣΤΙΑΣ Μανώλης Κοττάκης

Τα κυριότερα σημεία της παρέμβασης του Μανώλη Κοττάκη:

Όλα όσα συμβαίνουν με το μεταναστευτικό απο τη Λιβύη ευνοούν την Τουρκία. Από τον Μάρτιο είπαμε, ότι η έλευση της Chevron νότια της Κρήτης φέρνει περίοδο μεγάλης διευθέτησης.

Η Λιβύη αμφισβητεί το θαλασσοτεμάχιο νότια της Κρήτης. Δημιουργεί νομική διαφορά προς επίλυση με διαπραγματεύσεις. Πρέπει να θυμηθούμε τη μάχη του 2019 όταν υπογράφηκε το τουρκολιβυκό μνημόνο εάν θα παραληφθεί από τον ΟΗΕ.

Όταν φτάνει η Λιβύη να κάνει ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο έχει γίνει αποδεκτό. Στην πραγματικότητα ενώ εμείς λέμε, ότι δεν παράγει αξιώσεις, στην πράξη φαίνεται πως λειτουργεί. Π

αράγει και τετελεσμένα. Δεν αμφισβητεί μόνο τη μέση γραμμή, αλλά δεν αναγνωρίζει στα νησιά υφαλοκρηπίδα.

Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι πίσω από την υπόθεση αυτή κρύβεται η Τουρκία. Εάν πάμε και στη Χάγη με τη Λιβύη. Σε περίπτωση που νικήσει η Λιβύη πανηγυρίζει η Τουρκία και εάν χάσει θα πει “δεν είναι δική μας νομική διαφορά”.

Η Αφρική έχει χαθεί. Η Λιβύη έχει καταστεί προτεκτοράτο της Τουρκίας, η οποία βάζει τα… δεύτερα να μας ατιμάζουν.

Δεν μπορεί η Ελλάδα να φυλάει τα σύνορα της Βιέννης και του Βερολίνου σε Κρήτη και Έβρο και να είναι το μόνιμο πειραματόζωο του μεταναστευτικού και να μην μιλά κανείς στην Ευρώπη. Όσο για τη διακήρυξη των 91, είναι νωρίς να μιλάμε για κόμμα Σαμαρά, ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν έχει τοποθετηθεί. Προφανώς είναι ένα κομμάτι πίεσης προς την πλευρά του.

Η δημοκρατία όπως έχει εξελιχθεί δεν είναι αποτελεσματική για αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας. Οι χειρισμοί της κυβέρνησης δεν ευνοούν… Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο. Χρειάζεται νέα ανάλυση.

Δείτε την παρέμβαση του Μανώλη Κοττάκη:

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτική19 λεπτά πριν

Δύο αιτήματα για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής σχετικά με την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ 

Κοινή πρόταση προανακριτικής από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά. Οι κατηγορίες για τις οποίες ζητούν να ελεγχθούν οι Λευτέρης Αυγενάκης και...

Πολιτική48 λεπτά πριν

Επιβεβαίωση Geopolitico από Πούτιν

Ο Ρώσος πρόεδρος απαριθμεί σε μια συνέντευξη του όλες τις φορές που η Δύση υπήρξε κακόπιστη.

Αναλύσεις1 ώρα πριν

Die Welt: Το Χαλιφάτο έχει μόνο έναν στόχο

Το ένα τρίτο όλων των Βρετανών Μουσουλμάνων θέλει να εισαγάγει τον νόμο της Σαρία. Στους δρόμους του Βερολίνου, επίσης, οι...

Ενδιαφέροντα2 ώρες πριν

Μια νέα πατρίδα για τους δυσαρεστημένους της Δύσης! Η «Anti-Woke Visa» της Ρωσία

Οι αιτούντες δεν χρειάζεται να γνωρίζουν ρωσικά ή τον ρωσικό πολιτισμό, αλλά καλούνται να δηλώσουν ρητά τη διαφωνία τους με...

Πολιτική2 ώρες πριν

Η συνωμοσία που επιστρέφει! Ο Τραμπ στο στόχαστρο του ίδιου του κινήματός του

Η υπόθεση Τζέφρι Έπσταϊν – το σκοτεινό μυστήριο που εδώ και χρόνια γεννά υποψίες και ψιθύρους – επιστρέφει με τρόπο...

Δημοφιλή