Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Η πραγματικότητα του Ισραήλ που θέτει τον Ερντογάν και την Τουρκία σε συναγερμό

Το κρυφό αντικείμενο στη σύνδεση του στόχου του Ερντογάν να αυξήσει το απόθεμα πυραύλων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς της Τουρκίας στο επίπεδο «αποτροπής» το συντομότερο δυνατό

Δημοσιεύτηκε στις

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Το Ισραήλ έχει πλήρη αεροπορική ισχύ έναντι του Ιράν λόγω του πολυετούς εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ και γενικότερα η Δύση στην Τεχεράνη –στην ουσία στερείται μαχητικών αεροσκαφών. Ωστόσο με τα άλματα που έχει κάνει το Ιράν στον τομέα των υπερηχητικών πυραύλων, τείνει να εξισορροπήσει την ισραηλινή αεροπορική υπεροχή, ενώ προκαλεί σοβαρές καταστροφές σε στρατηγικούς ισραηλινούς στόχους.

Ιρανικοί πύραυλοι έχουν διαπεράσει τους αντιπυραυλικούς θόλους του Ισραήλ και έχουν πλήξει κτήρια του υπουργείου Άμυνας, της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, της Μοσάντ, το χρηματιστήριο του Ισραήλ, το διυλιστήριο στη Χάιφα και άλλους σημαντικούς στόχους. Μάλιστα, ένας από τους λόγους που πιέζεται ο Ντόναλντ Τραμπ να εισέλθουν οι ΗΠΑ στον πόλεμο, ίσως να είναι η επιβράδυνση των πυραυλικών επιθέσεων του Ιράν κατά στόχων στο Ισραήλ, η εικόνα του οποίου ως απρόσβλητου κράτους, δοκιμάζεται σοβαρά.

Με βάση τα παραπάνω, ο Ερντογάν, που ανησυχεί ότι ο επόμενος στόχος πιθανόν είναι η Τουρκία, μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στις 16 Ιουνίου, έκανε τις ακόλουθες παρατηρήσεις σχετικά με το απόθεμα πυραύλων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς της Τουρκίας:

«Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων έχουμε θέσει σε εφαρμογή σχέδια παραγωγής που θα φέρουν το απόθεμα πυραύλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς μας σε αποτρεπτικό επίπεδο. Αν θέλει ο Θεός, σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα έχουμε φτάσει σε μια αμυντική ικανότητα όπου κανείς, απολύτως κανείς, δεν θα τολμάει καν να μας αψηφήσει».

Σύμφωνα με τον Τούρκο αρθρογράφο Μουράτ Γετκίν, η Τουρκία δεν διαθέτει βαλλιστικό πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς. Ωστόσο, αναφέρθηκε στα μέσα ενημέρωσης ότι ο πρώτος Πύραυλος Μεσαίου Βεληνεκούς (MRBM) της Τουρκίας, ο πύραυλος με την ονομασία «Cenk», που κατασκευάζεται από την ROKETSAN, βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό κατασκευή, επεκτείνοντας το μέγιστο βεληνεκές του από 2.000 χλμ. σε πάνω από 3.500 χλμ.. Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα νέο μοντέλο πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς. Ο Ερντογάν πιθανότατα αναφέρεται στην δημοσιοποίηση αυτού του πυραύλου «σε σύντομο χρονικό διάστημα». Ο πύραυλος Cenk προήλθε επίσης από τη βελτίωση του Πυραύλου Μικρής Εμβέλειας (SRBM) που κατασκευάζεται από την ROKETSAN με εμβέλεια 500+ χλμ., ο οποίος είναι γνωστός με το όνομα «Tayfun», με τον οποίον ο Ερντογάν είχε απειλήσει την Αθήνα. Υπάρχει επίσης ο Τακτικός Πύραυλος Μικρής Εμβέλειας (280+ χλμ.) «Bora» που χρησιμοποιείται ήδη εναντίον στόχων του PKK στη Συρία και το Ιράκ.

Επίσης, η αναφορά του Ερντογάν σε «σχεδιασμό παραγωγής που θα φέρει την Τουρκία στο επίπεδο της αποτροπής» δείχνει ότι αυτό το επίπεδο δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, αλλά ότι η πυραυλική άμυνα της χώρας θα επιταχυνθεί.

Το πρώτο ενοποιημένο σύστημα αεράμυνας της Τουρκίας, το Çelik Kubbe (Ατσάλινος Θόλος), που ανακοινώθηκε πέρυσι, με βάση το σχεδιασμό αναμένεται να είναι πιο αποτελεσματικό από το αμυντικό σύστημα Iron Dome του Ισραήλ.

Πέρα από τη Ρωσία, υπάρχουν δύο χώρες γύρω από την Τουρκία που μπορεί να εκληφθούν ως πυραυλικές απειλές: το Ιράν και το Ισραήλ.

Το Ιράν χρησιμοποιεί σχεδόν όλο το πυραυλικό του απόθεμα για να απαντήσει στις επιθέσεις του Ισραήλ που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ. Τα αποθέματα της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και των Χούθι στην Υεμένη, από τους οποίους το Ιράν προμηθεύεται πυραύλους, μπορεί σύντομα να εξαντληθούν.

Άρα, η μόνη δυνητική πυραυλική για την Τουρκία, είναι το Ισραήλ.

Το περιοδικό American Foreign Policy έγραψε ότι ο στόχος του Ισραήλ είναι να αναλάβει τον έλεγχο ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, αφού πρώτα εξαλείψει και το Ιράν. Ωστόσο, το περιοδικό εικάζει επίσης ότι το Ισραήλ δεν θα μπορέσει να επιτύχει αυτόν τον στόχο επειδή εξαρτάται πλήρως από ξένες πηγές.

Ο Νετανιάχου, ακόμη και με το αμερικανικό σφυρί στο χέρι του, δεν είναι σε θέση να ελέγξει το σύνολο της Μέσης Ανατολής.

Ο Τραμπ θέλει να απαλλαγεί από τη Μέση Ανατολή το συντομότερο δυνατό και να επικεντρωθεί στην περιοχή του Ειρηνικού και την Κίνα, ενώ ο Νετανιάχου θέλει να χρησιμοποιήσει την επιρροή του ισραηλινού λόμπι στον Τραμπ για να ανατρέψει το καθεστώς στο Ιράν και να καταστήσει τη Μέση Ανατολή περιοχή δικής του ευθύνης. Αυτή η επιθυμία ενισχύεται επίσης από το γεγονός ότι η Σαουδική Αραβία και άλλες σουνιτικές αραβικές αυταρχικές κυβερνήσεις, που μισούν το σιιτικό Ιράν αφενός και φοβούνται να εξοργίσουν τις ΗΠΑ αφετέρου, καταδικάζουν με μισή καρδιά ό,τι κάνει το Ισραήλ και παραμένουν αδρανείς.

Συνεχίζοντας ο Μουράτ Γετκίν λέει ότι το κρυφό αντικείμενο στη σύνδεση του στόχου του Ερντογάν να αυξήσει το απόθεμα πυραύλων μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς της Τουρκίας στο επίπεδο «αποτροπής» το συντομότερο δυνατό με το ζήτημα της «καυχησιολογίας» της Τουρκίας είναι στην πραγματικότητα το Ισραήλ. Εδώ να σημειώσουμε ότι η Τουρκία έχει ένα πλεονέκτημα έναντι του Ισραήλ, επειδή διαθέτει δική της αυτόνομη αμυντική βιομηχανία.

Συμπερασματικά, αν πέσει το Ιράν, εκ των πραγμάτων έρχεται η σειρά της Τουρκίας.

Ο Σάββας Καλεντερίδης γεννήθηκε στη Βέργη Σερρών το 1960. Το 1977 εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1981, ως ανθυπίλαρχος. Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες των τεθωρακισμένων και των καταδρομών και σε κρίσιμες θέσεις στο εξωτερικό. Το Μάρτιο του 2000, ενώ φοιτούσε στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, παραιτήθηκε από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Από το φθινόπωρο του 2000 ίδρυσε και διευθύνει τον εκδοτικό οίκο Ινφο-Γνώμων. Με το ψευδώνυμο Κώστας Νικοπολίδης μετέφρασε από τα τουρκικά και επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Κράτος συμμορία", Εκδόσεις Τουρίκη, ενώ μετέφρασε από τα τουρκικά και την "Έκθεση Σουσουρλούκ", που συμπεριλήφθηκε στο ομώνυμο βιβλίο των Εκδόσεων Α.Α. Λιβάνη. Σε συνεργασία με το ίδρυμα "Φίλοι Λαογραφικού Μουσείου Μέλπως Μερλιέ" συμμετείχε και προλόγισε την έκδοση του διπλού CD "Τραγούδια του Πόντου, Ηχογραφήσεις του 1930" και του CD "Τραγούδια από τις παράλιες πόλεις του Πόντου και της Μικράς Ασίας". Επιμελήθηκε επίσης της έκδοσης του δίτομου έργου "Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, Μύθος και πραγματικότητα", του βιβλίου "Οι μειονότητες στην Τουρκία" και των ιστορικών ταξιδιωτικών οδηγών "Κάτω Ιταλία - Μεγάλη Ελλάδα", "Σικελία", "Ρόδος - Σύμη - Καστελόριζο - Καρία - Λυκία", "Χίος - Σμύρνη", "Βουλγαρία - Ανατολική Ρωμυλία", "Καππαδοκία - Κεντρική Ανατολία" και "Κωνσταντινούπολη - Μαρμαράς". Έγραψε τους ιστορικούς ταξιδιωτικούς οδηγούς "Κοζάνη, στην αγκαλιά των βουνών", "Ιωνία, Σάμος - Έφεσος - Μίλητος - Πριήνη", "Δυτικός Πόντος, Βιθυνία - Παφλαγονία" και "Ανατολικός Πόντος, Κοτύωρα - Κερασούντα - Τραπεζούντα - Αργυρούπολη - Καρς". Αναλύσεις και άρθρα του Σάββα Καλεντερίδη, με κύριο θέμα την Τουρκία και άλλα περιφερειακά ζητήματα, έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" και "Παρόν" και στα περιοδικά "Άμυνα και διπλωματία", "Απόρρητο Δελτίο" και "Διπλωματία".

Αναλύσεις

Κάντε το όπως ο Παπάγος και ο Καραμανλής!

Παρέμβαση του Μελέτη Μελετόπουλου στην τηλεόραση της “Ναυτεμπορικής”

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για τη διακήρυξη των 91 μίλησε στην τηλεόραση της “Ναυτεμπορικής” ο Μελέτης Μελετόπουλος.

Τα κυριότερα σημεία της παρέμβασης Μελετόπουλου:

Η διακήρυξη των 91 ζητά να δημιουργηθεί μια παράταση που θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο που βρίσκεται. Είναι μια έκκληση προς κάποια προσωπικότητα που έχει αποστρατευθεί, αλλά έχει εμπειρία διακυβέρνησης, με τεχνογνωσία, πόρους και εμπειρία, εισάγοντας στο προσκήνιο προσωπικότητες κυρίως από τη νέα γενιά, η οποία δεν έχει θέση στην εξουσία. Ευελπιστώ να γίνει πράξη, γιατί υπάρχει τεράστιο κενό εξουσίας. Η δημογραφική κατάρρευση και της οικονομίας και ο αθόρυβος εποικισμός από πληθυσμούς που δεν μπορούν να ενσωματωθούν χτυπούν καμπανάκι. Η διακήρυξη καλύπτει όλο το φάσμα της κοινωνικής πραγματικότητας. Περιμένουμε αντιδράσεις, εάν εμφανιστεί πολιτικό πρόσωπο που θα αναλάβει, όπως έκανε ο στρατηγός Παπάγος και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Δείτε την παρέμβαση Μελετόπουλου:

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Die Welt: Το Χαλιφάτο έχει μόνο έναν στόχο

Το ένα τρίτο όλων των Βρετανών Μουσουλμάνων θέλει να εισαγάγει τον νόμο της Σαρία. Στους δρόμους του Βερολίνου, επίσης, οι υποστηρικτές του χαλιφάτου απαιτούν την υποδούλωση των απίστων από τους πιστούς. Είναι τόσο άσχημα τα πράγματα στη Γερμανία όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο ;

Δημοσιεύτηκε

στις

Στο Βερολίνο, οι Μουσουλμάνοι ζήτησαν την εγκαθίδρυση ενός χαλιφάτου. Θα μπορούσαν να είχαν παραμείνει σιωπηλοί γι’ αυτό ή να είχαν προσπαθήσει να κατανοήσουν τις ιδέες που επικρατούσαν στη Μέση Ανατολή τον έβδομο και όγδοο αιώνα. Θα μπορούσαν να είχαν τοποθετήσει το φαινόμενο του χαλιφάτου σε ένα ιστορικό πλαίσιο – αλλά δεν το έκαναν και δεν κάνουν τίποτα από αυτά. Έκαναν μια σαφή επιλογή : οι δυτικές πολιτικές ελευθερίες είναι ένα απόστημα που πρέπει να φύγει για τους υποστηρικτές του χαλιφάτου. Γι’ αυτό το ζητούν δυνατά μπροστά σε όλους τους Βερολινέζους που συχνά δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει αυτή η επιθυμία για το χαλιφάτο.
Το Ισλάμ σημαίνει κυριολεκτικά «υποταγή» και αυτό, πιστεύουν, πρέπει να επιβληθεί στους απίστους. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω εξαναγκασμού, μέσω της επιβολής ειδικών φόρων ή ακόμα και μέσω της δολοφονίας απίστων. Το χαλιφάτο επιδιώκει μόνο έναν στόχο : την απόλυτη κυριαρχία ενός Υπέρτατου Πιστού που υπηρετεί τον Αλλάχ και τον Προφήτη του, τον Μωάμεθ. Ο προφήτης δεν ήταν σε καμία περίπτωση οπαδός των ειρηνευτικών διδασκαλιών του Ιησού Χριστού. Ήταν πολέμαρχος και ιδιοκτήτης σκλάβων. Σύμφωνα με το ChatGPT, ο Μωάμεθ «είχε συνολικά έντεκα συζύγους κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά ποτέ περισσότερες από εννέα κάθε φορά». Αυτή η διατύπωση είναι σχεδόν ευφημιστική. Σύμφωνα με τους φυλετικούς κανόνες του έβδομου αιώνα στην Αραβική Χερσόνησο, αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο, αλλά σε σύγκριση με τις κοινωνικοπολιτισμικές ιδέες της Γερμανίας του 21ου αιώνα, φαίνεται σοκαριστικό.
Όταν κάποιος λέει «χαλιφάτο», εννοεί επίσης χαρέμια, τη Σαρία, την κατάργηση όλων των αστικών νόμων, τη τζιχάντ και την κυριαρχία των θρησκευτικών ηγετών με βάση το πρότυπο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μόλις το χαλιφάτο εγκαθιδρυθεί με επιτυχία, υποτίθεται ότι θα βασιλεύει αιώνια ειρήνη – γιατί κανείς δεν θα τολμούσε να αμφισβητήσει τους νόμους του Αλλάχ. Η θανατική ποινή καθιστά δύσκολη οποιαδήποτε αντίθεση.
Στη Γερμανία ζουν 5,5 εκατομμύρια μουσουλμάνοι. Σύμφωνα με έκθεση της Γερμανικής Ισλαμικής Διάσκεψης, το 38% εξ αυτών προσεύχεται καθημερινά. Ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία για την καθημερινή χριστιανική ευσέβεια στη Γερμανία, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι είναι εξίσου υψηλή. Μια βρετανική μελέτη του περασμένου έτους διαπίστωσε ότι «σχεδόν το ένα τρίτο των Βρετανών μουσουλμάνων θεωρούν επιθυμητή την εισαγωγή του νόμου της Σαρία μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες». Ενώ η εισαγωγή του νόμου της Σαρία δεν είναι το ίδιο με την εγκαθίδρυση ενός χαλιφάτου, όπου βασιλεύει ο νόμος της Σαρία, δεν υπάρχει δημοκρατία και ελευθερία έκφρασης.
Υπάρχουν φιλελεύθεροι Μουσουλμάνοι, αλλά όχι φιλελεύθερο Ισλάμ. Οι υποστηρικτές ενός χαλιφάτου στη Γερμανία δεν απαιτούν τίποτα άλλο από αυτό που ορίζει η θρησκεία τους. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί : Δεν είναι οι φιλελεύθεροι, αλλά οι αληθινοί πιστοί που θέλουν να ζουν αυστηρά σύμφωνα με τις ισλαμικές διδασκαλίες. Οι νόμοι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας δεν είναι δεσμευτικοί γι’ αυτούς. Επί του παρόντος, οι ευσεβείς Μουσουλμάνοι υποτάσσονται στο γερμανικό δίκαιο επειδή εξακολουθούν να είναι πολύ λίγοι και δεν έχουν άλλη επιλογή. Αλλά η αύξηση της επιρροής τους είναι μόνο θέμα χρόνου.
Οι ευσεβείς Μουσουλμάνοι έχουν περισσότερα παιδιά από τους μη πιστούς, και η μετανάστευση από ισλαμικές χώρες επιταχύνει αυτή την αύξηση. Ο ακριβής αριθμός Μουσουλμάνων στη Γερμανία το 2100 δεν μπορεί να προβλεφθεί, αλλά ένα πράγμα είναι σαφές: ο αριθμός των Μουσουλμάνων αυξάνεται ενώ ο αριθμός των μη Μουσουλμάνων μειώνεται. Είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς πότε αυτές οι τάσεις θα τέμνονται. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι μια δραματική στιγμή : χωρίς να σταματήσει η κυρίως μουσουλμανική μετανάστευση και χωρίς μια ασυμβίβαστη διατήρηση του διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους, η ανοιχτή κοινωνία είναι καταδικασμένη.
Εγώ ο ίδιος είμαι ξένος και μπορώ να εκφράσω ελεύθερα αυτά τα λόγια. Ένας Γερμανός διανοούμενος, ωστόσο, θα ήταν πολύ προσεκτικός. Η τιμωρία για τη δημόσια έκφραση απόψεων που ασκούν κριτική στη μετανάστευση είναι συχνά ο κοινωνικός αποκλεισμός. Τέλος στα άρθρα σε εφημερίδες, στις προσκλήσεις σε ομιλίες, στις διαλέξεις, στα σεμινάρια σε πανεπιστήμια – για έναν διανοούμενο, αυτή είναι μια κοινωνική θανατική ποινή.
Πριν από μια εβδομάδα, οι υποστηρικτές του χαλιφάτου βγήκαν στους δρόμους του Βερολίνου, αφού ένα δικαστήριο ανέτρεψε μια απαγόρευση που είχε επιβάλει η Γερουσία του Βερολίνου. Το γεγονός ότι οι δικαστές το επέτρεψαν αυτό αποτελεί έκφραση της απεριόριστης δυτικής πίστης στις δικές της ελευθερίες. Ταυτόχρονα, αποτελεί και έκφραση μιας επικίνδυνης αφέλειας. Στην Ολλανδία, οι περισσότεροι δικαστές φαίνεται να έχουν αριστερές-φιλελεύθερες απόψεις και είναι πιθανό να μην ισχύει κάτι διαφορετικό στη Γερμανία. Είναι πολύ απρόθυμοι να αναγνωρίσουν την πολιτιστική και θρησκευτική σκοτεινή πλευρά της μετανάστευσης. Κανείς δεν θέλει να θεωρείται ισλαμοφοβικός ή ρατσιστής.
Αυτό είναι ένα αμφιλεγόμενο έδαφος: τα πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά των νέων πολιτών από μη δυτικές χώρες. Η προσκόλληση στην ευγενή ιδέα ότι όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσοι σημαίνει πολιτιστική αυτοκτονία μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν κουλτούρες που βλέπουν τις πολιτικές ελευθερίες εντελώς διαφορετικά και θεωρούν το χαλιφάτο την υψηλότερη μορφή κοινωνικής συνύπαρξης. Η έλλειψη ελευθερίας που φέρνει το χαλιφάτο είναι συνειδητά ευπρόσδεκτη από αυτούς τους διαδηλωτές μουσουλμάνους πολίτες. Θέλουν να απελευθερωθούν από τις δυτικές ελευθερίες.
ΠΗΓΗ: Die Welt
Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Άνοιξε η αυλαία στο γεωπολιτικό θέατρο του Ινδο-Ειρηνικού Ωκεανού

Tο παγκόσμιο γεωπολιτικό κέντρο βάρους μεταφέρεται, όπως όλα δείχνουν, στη Νότια Σινική Θάλασσα, όπου οι συγκρούσεις μεταξύ πλοίων της Κίνας και των Φιλιππίνων έχουν κλιμακωθεί, με πρόσφατα επεισόδια βίας και αλληλοκατηγορίες για παραβιάσεις συμφωνιών εφοδιασμού.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μάριος Πούλλαδος, SigmaLive

Tο παγκόσμιο γεωπολιτικό κέντρο βάρους μεταφέρεται, όπως όλα δείχνουν, στη Νότια Σινική Θάλασσα, όπου οι συγκρούσεις μεταξύ πλοίων της Κίνας και των Φιλιππίνων έχουν κλιμακωθεί, με πρόσφατα επεισόδια βίας και αλληλοκατηγορίες για παραβιάσεις συμφωνιών εφοδιασμού. Η Ταϊβάν παραμένει στο επίκεντρο, με τις ΗΠΑ να προειδοποιούν για σοβαρές συνέπειες σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης, ενώ η Κίνα αυξάνει τη ρητορική και τις στρατιωτικές της κινήσεις.

Βομβαρδιστικά B52 στο Γκουάμ

Στις 8 Ιουλίου 2025, μια δύναμη βομβαρδιστικών B-52 Stratofortress της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ από τη Βόρεια Ντακότα αναπτύχθηκε στη Βάση Άντερσεν στο Γκουάμ, στο πλαίσιο της αποστολής Bomber Task Force (BTF).

Η αποστολή εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική εκπαίδευσης των ΗΠΑ με συμμάχους και εταίρους στον Ινδο-Ειρηνικό. Από την πλευρά της η Κίνα έχει ενισχύσει σημαντικά την παρουσία της στις νησιωτικές χώρες του Ειρηνικού, επηρεάζοντας βαθιά τις γεωπολιτικές, οικονομικές και θεσμικές ισορροπίες της περιοχής. Η στρατηγική της βασίζεται σε πολυδιάστατη εμπλοκή, που περιλαμβάνει αναπτυξιακή βοήθεια, έργα υποδομής, διπλωματικές σχέσεις, συμφωνίες ασφάλειας, ψηφιακές τεχνολογίες και εξόρυξη βαθέων θαλάσσιων πόρων.

Ταϊβάν χαιρετίζει στάση ΝΑΤΟ

Το Υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Κίνας (Ταϊβάν) εξέφρασε την Παρασκευή την ικανοποίησή του για τις πρόσφατες δηλώσεις του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, ο οποίος προειδοποίησε για τις επεκτατικές βλέψεις της Κίνας στην περιοχή. Σύμφωνα με τον Ρούτε, η ενίσχυση του ναυτικού και του πυρηνικού οπλοστασίου της Κίνας υποδηλώνει ξεκάθαρη φιλοδοξία για την κατάληψη της Ταϊβάν. Σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ταϊβάν δήλωσε ότι, απέναντι στις απειλές των αυταρχικών καθεστώτων, η χώρα στέκεται στο πλευρό του ΝΑΤΟ και άλλων δημοκρατιών για την προστασία της ειρήνης στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού. «Η Ταϊβάν παραμένει προσηλωμένη στη συνεργασία με τις δημοκρατικές δυνάμεις για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της ειρήνης», τονίζεται στην ανακοίνωση.

«Η ιστορία του 21ου αιώνα
θα γραφτεί στον Ινδο-Ειρηνικό»

Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο επανέλαβε τη δέσμευση των ΗΠΑ για ενίσχυση των στρατηγικών και οικονομικών σχέσεων στον Ινδο-Ειρηνικό, με ιδιαίτερη έμφαση στη Νοτιοανατολική Ασία. Τόνισε τη στενή συνεργασία με την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες σε θέματα θαλάσσιας ασφάλειας, κυριαρχίας και οικονομικών διαδρόμων, ενώ σημείωσε πως σύντομα ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον.

Μεταξύ άλλων, επεσήμανε τη σημασία της περιοχής, όπου δραστηριοποιούνται πάνω από 6.000 αμερικανικές εταιρείες, υπογραμμίζοντας ότι «η ιστορία του 21ου αιώνα θα γραφτεί στον Ινδο-Ειρηνικό».

Παράλληλα, την Παρασκευή οι Αρχηγοί Άμυνας της Νότιας Κορέας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας συναντήθηκαν στη Σεούλ για την 22η Τριμερή Συνάντηση Αρχηγών Άμυνας. Οι τρεις αρχηγοί επανεπιβεβαίωσαν τη σημασία της τριμερούς συνεργασίας για την ειρήνη και σταθερότητα στην Κορεατική Χερσόνησο και τον Ινδο-Ειρηνικό και συζήτησαν τρόπους ενίσχυσης της συνεργασίας τους.

Επαναχάραξη στρατηγικής ΗΠΑ;

Από την άλλη, ορισμένοι αναλυτές κάνουν λόγο για επαναχάραξη της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ινδο-Ειρηνικό, με αφορμή τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και την αυξανόμενη απειλή από την Κίνα. Οι ΗΠΑ καλούνται, ουσιαστικά, να επικεντρωθούν στην υπεράσπιση των δικών τους εδαφών στον Ειρηνικό – όπως η Αλάσκα, η Χαβάη, το Γκουάμ, οι Βόρειες Μαριάνες και η Αμερικανική Σαμόα – καθώς και στις χώρες που βρίσκονται υπό συμφωνίες Ελεύθερης Σύνδεσης, όπως το Παλάου και τα Νησιά Μάρσαλ.

Στο πλαίσιο αυτό, αναλυτές κάνουν λόγο για ένα «Δόγμα Τραμπ» παρόμοιο με το Δόγμα Μονρόε, το οποίο θα επαναπροσδιορίσει τις βασικές γεωστρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ στον Ειρηνικό. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνει τη σταδιακή αποχώρηση από τις υφιστάμενες συμφωνίες ασφάλειας με χώρες όπως η Ταϊβάν, η Νέα Ζηλανδία, η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Αυστραλία.

Δίκτυο Logistics Ινδο-Ειρηνικού

Ο Τετραμερής Διάλογος Ασφαλείας (Quad) – που αποτελείται από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ινδία και την Ιαπωνία – προχωρεί στην ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της στρατιωτικής υλικοτεχνικής υποστήριξης (logistics), μέσω του Δικτύου Logistics του Ινδο-Ειρηνικού (IPLN). Η πρωτοβουλία αυτή στοχεύει στην ταχύτερη και πιο συντονισμένη αντίδραση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα με αναλυτές και στρατιωτικούς αξιωματούχους, το εγχείρημα αυτό όχι μόνο ενισχύει την ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά και διευρύνει τη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των χωρών του Quad. Εντάσσεται σε ευρύτερες πρωτοβουλίες, όπως το MAITRI και η Συνεργασία για την Επίγνωση του Θαλάσσιου Χώρου, οι οποίες στοχεύουν στη θαλάσσια ασφάλεια και διακυβέρνηση στην περιοχή.

Κοινή ανακοίνωση Γαλλίας – ΗΒ

Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία επανέλαβαν τη στρατηγική σημασία του Ινδο-Ειρηνικού για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, καθώς και τη δέσμευσή τους για τη σταθερότητα της περιοχής, κατά τη διάρκεια συνόδου κορυφής στο Λονδίνο μεταξύ του Βρετανού Πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ και του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν.

Στο κοινό ανακοινωθέν, οι δύο ηγέτες τόνισαν τη σημασία της ειρήνης και σταθερότητας στην κορεατική χερσόνησο, στη Νότια και Ανατολική Σινική Θάλασσα, και στα Στενά της Ταϊβάν, ζητώντας ειρηνική επίλυση των διαφορών στην περιοχή.

Τόνισαν ότι η ασφάλεια της Ευρώπης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ασφάλεια στον Ινδο-Ειρηνικό και δεσμεύτηκαν να προωθήσουν έναν ελεύθερο, ανοικτό και κυρίαρχο Ινδο-Ειρηνικό μέσω κοινών εκπαιδεύσεων ναυτικής ασφάλειας και αμοιβαίας πρόσβασης σε στρατιωτικές Βάσεις.

Η μεγάλη στροφή της Γαλλίας;

Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση δημοσίευσε στις 17 Ιουνίου μια εκτενή έκθεση 153 σελίδων, η οποία προτείνει μια ριζική στρατηγική αναδιάταξη της Ευρώπης. Το έγγραφο, το οποίο πολλοί χαρακτηρίζουν ιστορικό, κατακρίνει τη σημερινή γεωπολιτική θέση της ΕΕ, την οποία χαρακτηρίζει ως «υποτελή» προς τις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα -σύμφωνα με την έκθεση- την υποβάθμιση της επιρροής της Ευρώπης και την ανεπαρκή προάσπιση των συμφερόντων της.

Η έκθεση περιλαμβάνει 50 συστάσεις, μεταξύ των οποίων:

Η δημιουργία κοινής παγκόσμιας νομισματικής μονάδας (Σύσταση #14), με στόχο την αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας.
Η αντικατάσταση της στρατηγικής της ΕΕ στον Ινδο-Ειρηνικό με μια προσέγγιση συνεργασίας, που θα περιλαμβάνει και την Κίνα (Σύσταση #11).
Η κεντρική πρόταση είναι η απελευθέρωση της Ευρώπης από την ατλαντική εξάρτηση και η επίτευξη στρατηγικής αυτονομίας μέσω συνεργασίας με την Κίνα, σηματοδοτώντας μια ιστορική μεταστροφή: την πρώτη φορά που η Δύση θα επιδιώξει ισότιμη στρατηγική σύμπραξη με χώρα του Παγκόσμιου Νότου, αντί για παραμονή σε παραδοσιακές Δυτικές συμμαχίες.

Η έκθεση αντιμετωπίζεται ως η τελευταία ίσως ευκαιρία της Ευρώπης να διατηρήσει παγκόσμια σημασία σε έναν πολυπολικό κόσμο.

Πηγή: Sigmalive

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Διεθνή5 ώρες πριν

ΟΗΕ: Κατεπείγουσα έκκληση για τερματισμό της ρωσικής εισβολής! Ο Ιούνιος πιο φονικός μήνας για αμάχους από το 2022

Τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε ο ΟΗΕ είναι σοκαριστικά.

Αναλύσεις5 ώρες πριν

Κάντε το όπως ο Παπάγος και ο Καραμανλής!

Παρέμβαση του Μελέτη Μελετόπουλου στην τηλεόραση της "Ναυτεμπορικής"

Πολιτική6 ώρες πριν

Δύο αιτήματα για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής σχετικά με την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ 

Κοινή πρόταση προανακριτικής από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά. Οι κατηγορίες για τις οποίες ζητούν να ελεγχθούν οι Λευτέρης Αυγενάκης και...

Πολιτική6 ώρες πριν

Επιβεβαίωση Geopolitico από Πούτιν

Ο Ρώσος πρόεδρος απαριθμεί σε μια συνέντευξη του όλες τις φορές που η Δύση υπήρξε κακόπιστη.

Αναλύσεις7 ώρες πριν

Die Welt: Το Χαλιφάτο έχει μόνο έναν στόχο

Το ένα τρίτο όλων των Βρετανών Μουσουλμάνων θέλει να εισαγάγει τον νόμο της Σαρία. Στους δρόμους του Βερολίνου, επίσης, οι...

Δημοφιλή