Αναλύσεις

Υποκριτική παρουσίαση! Θολώνουν τα νερά

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Κωνσταντίνου Λουκόπουλου στο Ράδιο984 και τον Γιώργο Σαχίνη

Δημοσιεύτηκε στις

10 Ιουνίου 2025 στις 10:30

από τον

Κ. Λουκόπουλος : ” Η Ελλάδα σύρεται πίσω από τα γεγονότα, υποχωρούμε διεθνώς σε όλα τα πεδία ”

Ο αντιστράτηγος ε.α. και γεωπολιτικός αναλυτής, Κωνσταντίνος Λουκόπουλος , μίλησε σήμερα για ατολμία και ανυποληψία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε όλα πλέον τα ανοιχτά μέτωπα που μας αφορούν , από την Μονή Σινά και την Λιβύη με τις εξελίξεις από τον Χάφταρ για το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, μέχρι την Τουρκία , την Ε.Ε. για την ευρωάμυνα και την Ουκρανία. Ζούμε στην εποχή όπου οι “Κάσιοι” έχουν γίνει στρατηγική επιλογή στην Ελλάδα, “μην παροξύνουμε ακόμη και στα δίκαια μας την γείτονα” , την ώρα που πλέον γίνεται εμφανής η αδυναμία μας να δώσουμε τον τόνο στις εξελίξεις ακόμη και στην Ε.Ε. όπου αν και συστατικό μέλος της, δεν μας ακούνε και προτιμούν να ακούν την Τουρκία και τις προσφορές της .

Σχετικά θέματαΑίγυπτος Ελλάδα Λιβύη Τουρκία

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος

Είναι Αντιστράτηγος ε.α. και γεωστρατηγικός αναλυτής. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων το 1981. Είναι απόφοιτος της Σχολής Εθνικής Αμύνης. Υπηρέτησε σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις στην Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ. Διατέλεσε εκπρόσωπος Τύπου του Α/ΓΕΕΘΑ, Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στο ΥΠΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ, εκπαιδευτής και διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στη Σχολή του ΝΑΤΟ (NATO School) στο Oberammergau στην Γερμανία (2001-2004). Ήταν επισκέπτης διδάσκων στην ουκρανική Σχολή Εθνικής Άμυνας. Επί τριετία ήταν Συντονιστής Αμυντικής Σχεδίασης στο Διεθνές Στρατιωτικό Επιτελείο (IMS) στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και πρόεδρος της αρμόδιας ομάδας εργασίας της Στρατιωτικής Επιτροπής. Έχει περατώσει στρατηγικές σπουδές ασφάλειας στο George Marshall Center of Security Studies. Έχει, επίσης, αποφοιτήσει από Σχολή Πολιτικών Υποθέσεων και Ψυχολογικών Επιχειρήσεων του Στρατού των ΗΠΑ κι από τη Σχολή Πληροφοριών και Επικοινωνίας των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Μεσογειακής Γεωστρατηγικής και Ασφάλειας και αναλυτής-εμπειρογνώμων στο αμερικανικό International Security and Strategy Group.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Εγκληματική συμμορία Παλαιστινίων στη Γάζα εξοπλίζει ο Νετανιάχου

Το καθεστώς – πειρατής του Νετανιάχου ετοιμάζει την νέα τρομοκρατική οργάνωση στην Γάζα.

Δημοσιεύτηκε

16 λεπτά πριν

στις

10 Ιουνίου 2025

από τον

Σταύρος Καλεντερίδης

Σταύρος Καλεντερίδης: Το καθεστώς – πειρατής του Νετανιάχου ετοιμάζει την νέα τρομοκρατική οργάνωση στην Γάζα.

👉 Πώς συνεργάζεται ο Ισραηλινός με τους τρομοκράτες
👉 Τέλος στα ειδικά προνόμια των Ουκρανών στην ΕΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Τουρκική εισβολή σε όλον τον πλανήτη μέσω της αμυντικής βιομηχανίας

Πωλεί όπλα σε όλες τις ηπείρους με εισπράξεις 7,2 δις δολαρίων, συμπαραγωγές και γεωπολιτικά κέρδη παγκοσμίων διαστάσεων

Δημοσιεύτηκε

16 ώρες πριν

στις

9 Ιουνίου 2025

από τον

ΧΑΚ

Όταν ο Ταγίπ Ερντογάν αναφέρεται στην Τουρκία εκτός των τειχών, δηλαδή της κρατικής της επικράτειας, ξέρει τι λέει. Δεν είναι μόνο οι στρατιωτικές Βάσεις που διαθέτει στην Αλβανία, στη Λιβύη, στη Σομαλία και στο Κατάρ ή ο έλεγχος των τουρκογενών κρατών, αλλά είναι και η πολεμική του βιομηχανία, που κάνει άλματα για να κατακλύσει τον κόσμο. Γιγαντώνεται.

Γράφει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης, Σημερινή

Εργαλείο διπλωματίας και ισχύος

Αυτή του η πολεμική βιομηχανία συνιστά στρατηγικό, διπλωματικό και οικονομικό, καθώς και τεχνολογικό γεωπολιτικό εργαλείο, του οποίου η σημασία αποτυπώνεται σήμερα στο SAFE και στον σχετικό κανονισμό, που έχει φτιαχτεί επί τη βάσει του άρθρου 122 της Συνθήκης της Λειτουργίας της ΕΕ, κατά τρόπον ώστε να δύναται η Τουρκία, υπό προϋποθέσεις, να λαμβάνει μέρος στην απορρόφηση των 150 δις ευρώ ετησίως από συμπαραγωγές οπλικών συστημάτων. Όταν αναφερόμαστε σε Τουρκία, εννοούμε: 1. Τη γεωπολιτική της θέση και τον στρατό της, ο οποίος θεωρείται και ετοιμοπόλεμος, αλλά και την ίδια τη χώρα ως σημαντικό παράγοντα ανάσχεσης τόσο για το ΝΑΤΟ όσο και για την ΕΕ έναντι της ρωσικής απειλής. 2. Τις πολεμικές βιομηχανίες εντός της χώρας, αυτές που έχουν ήδη προχωρήσει σε συμφωνίες με ευρωπαϊκές βιομηχανίες για συμπαραγωγές, αυτές που έχουν αγοράσει ευρωπαϊκές εταιρείες και αυτές που ενδεχομένως να ιδρυθούν στην ΕΕ με τουρκικά κεφάλαια και άλλα ευρωπαϊκά.

^{Χάρτης που δείχνει σε ποιες χώρες η Τουρκία πωλεί βαρύ πολεμικό υλικό, από μη επανδρωμένα, έως και τεθωρακισμένα οχήματα, καθώς και πυροβόλα}

Γεωπολιτικά και άλλα κέρδη

Η εισβολή των τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών δεν είναι μόνο μέσω του αμφίσημου χαρακτήρα του SAFE. Έχει παγκόσμιο χαρακτήρα. Η Τουρκία εξάγει σε 180 χώρες, οι απολαβές της για το 2024 έχουν φτάσει τα 7,2 δις δολάρια και κατέχει την 11η θέση παγκοσμίως. Οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας είναι απεξαρτημένες σε ποσοστό, κατ’ ελάχιστον, της τάξης του 70%. Την τελευταία πενταετία η Άγκυρα μείωσε τις εισαγωγές της κατά 33%. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την αύξηση των εξαγωγών της κατά 29% το τελευταίο έτος και μόνο, δείχνει την αλματώδη πορεία της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, που έχει, εκτός των άλλων, τις εξής θετικές επιπτώσεις: Α) Οικονομικά οφέλη. Μείωση εισαγωγών, αύξηση εξαγωγών. Β) Αύξηση του δείκτη αμυντικής αυτοδυναμίας και της ανεξαρτησίας του κράτους. Γ) Ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας και της αξιοπιστίας της διεθνώς. Εντός και εκτός ΝΑΤΟ, καθώς και πέραν της Ευρώπης σε όλες της ηπείρους. Δ) Συνεργασίες και δημιουργία δεσμών βιομηχανικής και τεχνολογικής αλληλεξάρτησης, που αποτυπώνονται επί της πολιτικής στάσης άλλων κρατών και δη της ΕΕ έναντι της Τουρκίας με θετικό τρόπο, ανεξαρτήτως του χαμηλού δημοκρατικού δείκτη της χώρας και του αντίστοιχου αυξημένου δείκτη τής ιμπεριαλιστικής της πολιτικής. Ε) Γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά οφέλη, που εκτείνονται πέραν της Γαλάζιας Πατρίδας.

thumbnail_ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ.jpg

^{Χάρτης που αποτυπώνει πού πωλεί η Τουρκία στρατιωτικό υλικό, ανεξαρτήτως ποιότητας, από βίδες έως τυφέκια και πυραύλους. Κοκκινίζει ο πλανήτης.}

Οι κορυφαίες τουρκικές αμυντικές εταιρείες το 2024 ήταν:

• Baykar: 1,8 δις δολάρια.
• TUSAŞ Aviation: 750 εκατ. δολάρια.
• ASFAT: 644 εκατ. δολάρια.
• MKE: 610 εκατ. δολάρια.
• Arca Defense: 600 εκατ. δολάρια.

Καλύπτει όλες τις ηπείρους

Το 2024, οι κύριες εξαγωγές της Τουρκίας είχαν ως εξής:

Οι κύριοι αποδέκτες των τουρκικών αμυντικών προϊόντων για το 2024 ήταν η Ευρώπη και οι ΗΠΑ, αλλά και χώρες της Ασίας και της Αφρικής.

• Ευρώπη: 27% (περίπου 1,93 δις δολάρια), με χώρες όπως η Πολωνία, η Ρουμανία, η Κροατία, η Αλβανία και η Πορτογαλία, οι οποίες αγοράζουν UAVs (Bayraktar TB2), ελικόπτερα (T129 ATAK), πλοία και άλλα οπλικά συστήματα.
• ΗΠΑ: 25% (1,79 δις δολάρια), που αφορά συνεργασίες για παραγωγή πυρομαχικών (Repkon) και προώθηση UAVs της Baykar.
• Ασία: Σημαντικές πωλήσεις σε Πακιστάν (T129 ATAK και συνεργασία στο μαχητικό KAAN), Ιράκ, Ινδονησία, Φιλιππίνες και Κατάρ.
• Αφρική: Πωλήσεις UAVs και άλλων οπλικών συστημάτων σε χώρες όπως η Νιγηρία, ο Νίγηρας, το Μάλι, η Τυνησία και η Σομαλία.

Αναλυτικά σε όλες τις ηπείρους, και με βάση τα στοιχεία που κατατίθενται στον ΟΗΕ, καταγράφουμε τον εξής πίνακα του 2024 για την Τουρκία, που βάζει χέρι παντού.

Ως προς την Ευρώπη υπάρχουν οι εξής λεπτομέρειες: Οι παραγγελίες της Ρουμανίας αγγίζουν τα 321 εκατομμύρια δολάρια και της Κροατίας τα 67 εκατομμύρια δολάρια. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι προς την Αλβανία έχουν παραχωρηθεί τα drones YIHA-III, τύπου καμικάζι.

Συμφωνίες με χώρες της Ευρώπης

Πέραν τούτων, είναι σημαντικό να εξεταστούν οι συμφωνίες που καθορίζουν και τη στάση των εταίρων μας όταν λαμβάνονται οι αποφάσεις εντός της ΕΕ είτε για το SAFE είτε για άλλα συναφή ζητήματα της νέας αρχιτεκτονικής για την άμυνα και την ασφάλεια σε δυο επίπεδα. Το πρώτο είναι τι πωλούν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας στην Άγκυρα. Το δεύτερο είναι οι συνεργασίες με κράτη μέλη της ΕΕ και τι όπλα πωλεί η Τουρκία στην Ευρώπη. Επί των συμφωνιών και συμπαραγωγών μπορούν να επισημανθούν τα ακόλουθα:

Σε ό,τι αφορά την Ιταλία: 1. Συνεργάζεται με την Τουρκία σε επίπεδο των εταιρειών Baykar και Leonardo. Η τουρκική Baykar, που φτιάχνει τα drones Bayraktar, συνήψε στρατηγική συνεργασία με την ιταλική Leonardo για τη συμπαραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAVs). Ποιος είναι ο στόχος αυτής της συνεργασίας; Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής παραγωγής drones προκειμένου να καλυφθούν οι αυξανόμενες ανάγκες και δη η ζήτηση που υπάρχει στην ευρωπαϊκή αγορά. 2. Η τουρκική Baykar αγόρασε την ιταλική Piaggio Aerospace, ενισχύοντας την παρουσία της στην ευρωπαϊκή αεροδιαστημική βιομηχανία
• Σε ό,τι αφορά την Ισπανία, υπάρχει συμφωνία μεταξύ της τουρκικής TAI και των Ισπανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Πιο συγκεκριμένα, η Turkish Aerospace Industries (TAI) συνεργάζεται με την Ισπανία για τη χρήση του εκπαιδευτικού αεροσκάφους HÜRJET στο κέντρο εκπαίδευσης πιλότων του ΝΑΤΟ στην Badajoz. Μια τέτοια συνεργασία ενισχύει τους δεσμούς στον τομέα της αεροπορικής εκπαίδευσης και τεχνολογίας.
• Σε ό,τι αφορά τη Φινλανδία, η χώρα αυτή υπέγραψε λίαν προσφάτως, στις 2 Ιουνίου, συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας με την Τουρκία. Πρόκειται για μνημόνιο συνεργασίας και συμπαραγωγής στον αμυντικό τομέα, που σχετίζεται με την τεχνολογία και την ανάπτυξη ικανοτήτων. Οι δυο χώρες πιστεύουν ότι η συμφωνία αυτή βοηθά το ΝΑΤΟ, αλλά και την εμβάθυνση των σχέσεων της Τουρκίας με την ΕΕ στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας και στη νέα αρχιτεκτονική και ασφάλεια.
• Σε ό,τι αφορά την Πολωνία, υπάρχει διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη με την τουρκική κρατική εταιρεία MKE, για τη δημιουργία κοινοπραξίας και συμπαραγωγής πυρομαχικών και δη οβίδων για πυροβόλα 155 χιλιοστών. Σημαντικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση διαδραματίζει η Γαλλία, η οποία είχε καλέσει την Τουρκία να συμμετάσχει.
• Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, η χώρα αυτή έχει προχωρήσει σε συνεργασία με την τουρκική εταιρεία Repkon, για την παραγωγή πυρομαχικών, ενισχύοντας την ευρωπαϊκή αμυντική εφοδιαστική αλυσίδα. Οι σχέσεις των δυο χωρών είναι πολύ πιο στενές στην παροχή τεχνογνωσίας και ποιοτικής αναβάθμισης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
• Σε ό,τι αφορά τη Βρετανία, η χώρα αυτή έχει συνεργασία με την τουρκική FNSS, που κατασκευάζει τεθωρακισμένα οχήματα και υπάρχει συναφής κοινοπραξία με την BAE Systems. Η τελευταία διαθέτει το 49% των μετοχών. Είναι πρόδηλον ότι μια τέτοια συνεργασία ενισχύει τους δεσμούς των δυο χωρών εντός ΝΑΤΟ και τους επιτρέπει να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους εντός και εκτός της ευρωπαϊκής αγοράς, παρότι ούτε η μία ούτε η άλλη είναι κράτη μέλη τής ΕΕ, αλλά εκ της φύσεως και της ισχύος τους θεωρούνται αναγκαίες για τη νέα αρχιτεκτονική της Ένωσης και της Ευρώπης γενικότερα.
• Σε ό,τι αφορά τη Γαλλία, υπάρχει συνεργασία μεταξύ της Turkish Aerospace Industries (TAI) και της Eurocopter (Airbus Helicopters), με στόχο τη συμπαραγωγή ελικοπτέρων Cougar εντός της Τουρκίας μέσω της κοινοπραξίας EUROTAI. Αυτή η συνεργασία ενίσχυσε την τουρκική αεροδιαστημική βιομηχανία και προώθησε την τεχνολογική ανταλλαγή.

Οι καλύτεροι πελάτες

Ο πόλεμος στην Ουκρανία

Σημαντική είναι η πολιτική της Τουρκίας και στον πόλεμο της Ουκρανίας, που κρατά και τα δυο σχοινιά. Έχει καλές σχέσεις με τη Μόσχα και δη οικονομικές και εμπορικές, την ώρα που η ΕΕ επιβάλλει εμπάργκο και άλλες κυρώσεις, αλλά και με την Ουκρανία, στην οποία έχει πωλήσει διάφορα οπλικά συστήματα. Οι συνολικές εισπράξεις για την Άγκυρα φτάνουν, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα 350 με 400 εκ. δολάρια. Εκτός όμως του οικονομικού σκέλους, ο Ταγίπ Ερντογάν, με την πολιτική του, έχει εμφανιστεί ως ειρηνοποιός, αφού η Κωνσταντινούπολη έχει καταστεί το κέντρο των συνομιλιών για ειρήνευση και τερματισμό του πολέμου.

Ανοχύρωτη πολιτεία και αφύπνιση

Η Τουρκία προχωρεί και έχει ήδη εμπεδωθεί ως περιφερειακή δύναμη. Μέσω των στρατιωτικών Βάσεων που διαθέτει εκτός των εδαφών της και της πολεμικής της βιομηχανίας επιδιώκει να θεμελιωθεί ως παγκόσμια υπερδύναμη, αλλάζοντας συνεχώς τους δείκτες ισχύος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εταίροι μας την θεωρούν αναγκαία. Ο Ερντογάν το επιδίωξε, το οικοδόμησε και το οικοδομεί, σε αντίθεση με την Κύπρο και την Ελλάδα, που υιοθέτησαν τον εξευμενισμό. Κυρίως η Λευκωσία αφέθηκε στο έλεος της ανοχύρωτης πολιτείας. Η δε Ελλάδα, τώρα που άρχισε να βρέχει επενδυτικά δάνεια μέσω του SAFE της ΕΕ, θυμήθηκε την ανάγκη της εθνικής και ιδιωτικής πολεμικής βιομηχανίας ως εργαλείου ισχύος, αποτροπής και αύξησης της εθνικής κυριαρχίας και απεξάρτησης από ξένα βαρίδια. Ας ελπίσουμε ότι ο τουρκικός γίγαντας, που βαρά τα ταμπούρλα του εντός και εκτός τουρκικών συνόρων, εντός και εκτός της Γαλάζιας Πατρίδας, θα αφυπνίσει και τους ημετέρους. Προτού να είναι αργά. Ήδη έχουν πιαστεί στον ύπνο…

Screenshot 2025-06-08 at 11.45.16 AM.png

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

China’s expanding economic footprint in South America

While these engagements are often presented as mutually beneficial, a closer examination reveals a pattern of exploitative practices that prioritize China’s strategic interests over the well-being of host nations.

Δημοσιεύτηκε

17 ώρες πριν

στις

9 Ιουνίου 2025

από τον

ΧΑΚ

China’s expanding economic footprint in South America, particularly in Argentina, has raised significant concerns about the implications of its investments and financial strategies. While these engagements are often presented as mutually beneficial, a closer examination reveals a pattern of exploitative practices that prioritize China’s strategic interests over the well-being of host nations.

China’s approach towards international finance is often termed “debt-trap diplomacy,” which involves extending substantial loans to countries for infrastructure and development projects. In Argentina, this strategy has manifested through a $18 billion currency swap agreement, which has become a critical component of the country’s financial stability. While this arrangement provides immediate relief, it also increases Argentina’s dependence on China, potentially compromising its economic sovereignty.

Critics argue that such financial entanglements are less about genuine development assistance and more about expanding China’s geopolitical influence. By tying countries into complex financial obligations, China gains leverage that can be used to extract favorable terms in other areas, such as trade and resource extraction.

Along with Bolivia and Chile, Argentina is a part of “Lithium Triangle.” The area is very rich in lithium ores used mainly in the production of battery. Chinese companies, notably Ganfeng Lithium and Zijin Mining, have aggressively invested in Argentina’s lithium sector, securing significant control over this strategic resource.

While these investments are often touted as opportunities for economic growth, the reality is more complex. The extraction process used by these companies raiseenvironmental and social concerns. Water depletion, pollutionand adverse effects on local communities is clear. Moreover, the profits from these operations are largely repatriated, offering limited economic benefits to Argentina.

The environmental impact of lithium mining in Argentina has been significant. The production of Lithium involves use of large amount of water thereby resulting water scarcity in the neighbourhood which is already arid. This has led to conflicts with local communities, particularly Indigenous groups, who face threats to their traditional ways of life.

Additionally, there have been reports of inadequate safety measures and labour rights violations in Chinese-operated mining projects. Such practices not only harm the environment and local populations but also undermine Argentina’s long-term development prospects by prioritizing short-term gains over sustainable growth.

China’s deepening involvement in Argentina’s economy extends beyond resource extraction. Through initiatives like the Belt and Road Initiative, China has invested in various sectors, including infrastructure and energy. While these projects can offer developmental benefits, they also serve to entrench China’s influence, potentially limiting Argentina’s policy autonomy.

The concentration of critical industries under Chinese control raises concerns about national sovereignty. As China becomes a dominant player in key sectors, Argentina may find its ability to make independent policy decisions constrained by economic dependencies.

Argentina is not the only country which is grappling with the once-sided policies of the Chinese government. Across South America, several countries have raised concerns about China’s growing influence and its implications.

In Venezuela, China has extended approximately $60 billion in loans, primarily tied to oil exports. Critics argue that this financial support has bolstered the Maduro regime, enabling it to resist international pressures despite widespread allegations of electoral fraud and human rights abuses.

Since 2008, Ecuador has borrowed over $11 billion from China. A major part of this money was used for infrastructure, oil, mining, and energy projects. In exchange, China has claimed nearly 90% of the country’s oil shipments over the next few years. Critics argue that such arrangements compromise Ecuador’s sovereignty and force the country to drill for oil in its natural and ethnic reserves to repay its debts, violating indigenous peoples’ rights and harming some of the most biodiverse areas in the world.

In Suriname, investigations have uncovered illegal jaguar trafficking linked to Chinese criminal networks. This illicit trade, driven by demand for traditional Chinese medicine, threatens local wildlife and highlights the challenges of enforcing environmental protections amid significant Chinese economic influence.

Chile has seen Chinese entities gain control over significant portions of its electrical transmission infrastructure. This concentration of control raises national security concerns, as it could potentially allow China to exert undue influence over critical infrastructure.

Brazilian officials have expressed apprehensions about China’s growing technological footprint, particularly regarding companies like Huawei. Issues such as intellectual property violations and data security have been at the forefront of these concerns.

China’s economic engagement with Argentina and the broader South American region presents a complex tapestry of opportunities and challenges. While investments and financial agreements can offer immediate economic benefits, they often come with long-term costs, including environmental degradation, social unrest, and diminished sovereignty.

For Argentina and its neighbours, it is imperative to critically assess the terms of foreign investments, ensuring that development strategies are sustainable, inclusive, and safeguard national interests. By doing so, these nations can strive for economic growth that does not compromise their environmental integrity, social fabric, or political autonomy.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολιτική2 μήνες πριν

Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της

Αναλύσεις3 μήνες πριν

Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!

Πολιτική2 εβδομάδες πριν

Ανατροπή στην ανατροπή! Ο Σίσι βάζει τα πράγματα στη θέση τους για το Σινά – Καμία προσβολή της μοναδικής και ιερής θρησκευτικής θέσης της Μονής -Δεν αλλάζει πουθενά το καθεστώς