Η Αρμενία δεν μπορεί πλέον να βασίζεται στη Ρωσία ως κύριο αμυντικό και στρατιωτικό εταίρο της επειδή η Μόσχα την έχει επανειλημμένα απογοητεύσει, έτσι το Γερεβάν πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να σφυρηλατήσει στενότερους δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γαλλία, δήλωσε ο πρωθυπουργός Νικόλ Πασινιάν.
Η Αρμενία, μια μικρή πρώην σοβιετική δημοκρατία που συνορεύει με τη Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν και την Τουρκία, βασιζόταν στη Ρωσία ως μεγάλη συμμαχική δύναμη, αν και ο Πασινιάν έχει προκαλέσει το θυμό του Κρεμλίνου αμφισβητώντας τα θεμέλια της συμμαχίας.
«Χρειάζεται να κατανοήσουμε με ποιόν μπορούμε πραγματικά να διατηρήσουμε στρατιωτικοτεχνικές και αμυντικές σχέσεις», είπε ο Πασινιάν μιλώντας στο δημόσιο ραδιοσταθμό Armenian Public Radio, όταν ερωτήθηκε σχετικά με τη μεταρρύθμιση των ενόπλων δυνάμεων της Αρμενίας.
«Προηγουμένως το πρόβλημα αυτό ήταν απλό επειδή δεν υπήρχε τέτοιο ζήτημα (…) Προηγουμένως 95-97% των αμυντικών σχέσεών μας ήταν με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Τώρα αυτό δεν μπορεί να γίνει τόσο για αντικειμενικούς όσο και για υποκειμενικούς λόγους», δήλωσε.
Σύμφωνα με τον Πασινιάν, η Αρμενία θα πρέπει να σκεφτεί ποιούς δεσμούς ασφαλείας θα πρέπει να οικοδομήσει με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, την Ινδία και τη Γεωργία.
Ο Πασινιάν λέει πως η Ρωσία εγκατέλειψε την Αρμενία, όταν το Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσε μια στρατιωτική επιχείρηση αστραπή, με την οποία ανέκτησε τον έλεγχο του αποσχισθέντος θύλακα Ναγκόρνο Καραμπάχ, προκαλώντας την έξοδο των Αρμενίων που ζούσαν εκεί.
Η Ρωσία υποστηρίζει πως η αποτυχία του ίδιου του Πασινιάν να διευθετήσει τις περίπλοκες αντιπαλότητες στο Νότιο Καύκασο ευθύνεται για την ήττα, το 2023, των αρμένιων μαχητών στο Καραμπάχ.
Το Αζερμπαϊτζάν έχει κατηγορήσει τη Γαλλία ότι σπέρνει τους σπόρους ενός νέου πολέμου προμηθεύοντας όπλα στην Αρμενία, με την οποία φλερτάρουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό.
Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων).
Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας).
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει κρύψει την «όρεξή» του για τα κρίσιμα ορυκτά, ήδη από την αρχή της δεύτερης θητείας του, με ιαχές προσάρτησης των -πλούσιων σε φυσικούς πόρους- κρατών της Γροιλανδίας και του Καναδά.
Ανάλογο ενδιαφέρον είχαν δείξει οι Αμερικανοί σχετικά με το ευρύ φάσμα ορυκτών του Αφγανιστάν, όπως είχαν αποκαλύψει μεγάλες σοβιετικές γεωλογικές έρευνες που έλαβαν χώρα μεταξύ των δεκαετιών 1960 και 1970. Τα σχέδια ωστόσο εγκαταλείφθηκαν όταν έγινε σαφές ότι οι δεκαετίες πολιτικής βίας, κατέστησαν αδύνατη την εξόρυξή τους.
Το τελευταίο επεισόδιο στις αμερικανικές βλέψεις είναι η γνωστή προσπάθεια σύναψης μιας «αποικιοκρατικού τύπου» συμφωνίας με το Κίεβο, δίνοντας ως αντάλλαγμα ασαφείς διαβεβαιώσεις για την υποστήριξη των ΗΠΑ. Σίγουρα, όχι τις εγγυήσεις ασφαλείας που ζητά ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Το ζήτημα έχει προς το παρόν παγώσει, ιδίως μετά την επεισοδιακή συνάντηση του Ουκρανού προέδρου με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Μήπως όμως ο όρος «Ουκρανικές σπάνιες γαίες» είναι μια μεγάλη παρεξήγηση;
Μήπως οι προσδοκίες για το τι διαθέτει η Ουκρανία, καθώς και για το πόσο σύντομα μπορούν να αξιοποιηθούν αυτοί οι ορυκτοί πόροι, είναι μη ρεαλιστικές;
Πόσο πιθανό είναι ο Τραμπ -αλλά και τα ΜΜΕ- να συγχέουν τα μέταλλα σπάνιων γαιών με την ευρύτερη ομάδα των κρίσιμων ορυκτών.
Ας δούμε τα δεδομένα
Οι υλικοτεχνικές συνθήκες στο έδαφος της Ουκρανίας- καθιστούν εξαιρετικά απίθανο τα περιουσιακά αυτά στοιχεία να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στην εθνική και οικονομική ασφάλεια των ΗΠΑ βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα.
Ελάχιστα τα στοιχεία
Πρώτον, η έκταση των πόρων και των γνωστών αποθεμάτων της Ουκρανίας είναι αποσπασματική, λαμβάνοντας υπόψη τα περιορισμένα δεδομένα.
Η τελευταία γνωστή εκτίμηση του αποθέματος ορυκτών πόρων της χώρας έγινε κατά τη διάρκεια των σοβιετικών γεωλογικών ερευνών που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1960 και 1980 με τη χρήση παρωχημένων μεθόδων εξερεύνησης.
Σύμφωνα με συνέντευξη της S&P Global με τον γεωλόγο Tony Mariano, η Ουκρανία δεν έχει δημοσιοποιήσει οικονομικά βιώσιμα κοιτάσματα σπάνιων γαιών – αν και μπορεί να διαθέτει κάποια κοιτάσματα σκανδίου. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση οι πληροφορίες είναι περιορισμένες καθώς ίναι απόρρητες από την ουκρανική κυβέρνηση.
Θα χρειαστεί πολύ πιο ολοκληρωμένη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η παρουσία τους
Η Ουκρανία διαθέτει ορισμένα εμπορικά βιώσιμα κοιτάσματα τιτανίου και γαλλίου, τα οποία είναι και τα δύο στρατηγικής σημασίας με πολιτικές και στρατιωτικές εφαρμογές.
Ορισμένοι ερευνητές έχουν υποστηρίξει ότι τα επιβεβαιωμένα κοιτάσματα μεταλλευμάτων τιτανίου της Ουκρανίας έχουν σύνθετη φύση και μπορεί να περιέχουν σπάνιες γαίες, αλλά θα χρειαστεί πολύ πιο ολοκληρωμένη έρευνα για να επιβεβαιωθεί η παρουσία τους και η εμπορική τους βιωσιμότητα.
Στη χώρα έχει γίνει στο παρελθόν εξόρυξη γραφίτη και μαγγανίου.
Το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ κατατάσσει επίσης την Ουκρανία στην πέμπτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών όσον αφορά τα καταμετρημένα κοιτάσματα λιθίου.
Αλλά υπάρχουν και πολλές άλλες χώρες που διαθέτουν σημαντικά κοιτάσματα του ορυκτού – το πρόβλημα είναι ότι η εξόρυξή τους δεν είναι πάντα εμπορικά ή πολιτικά βιώσιμη. Για παράδειγμα, το ορυχείο λιθίου Jadar της Σερβίας βρίσκεται σε ανάπτυξη από τότε που ανακαλύφθηκε το κοίτασμα το 2004, αλλά το 2022 η άδεια λειτουργίας του ανακλήθηκε από τη σερβική κυβέρνηση μετά από μαζικές περιβαλλοντικές διαμαρτυρίες.
Έως και δύο δεκαετίες για να αρχίσουν να παράγονται αποτελέσματα
Ακόμη και αν μια νέα γεωλογική έρευνα επιβεβαιώσει σημαντικούς πόρους σπάνιων γαιών και κρίσιμων ορυκτών στην Ουκρανία, η εμπορική βιωσιμότητα της εξόρυξής τους μπορεί να είναι χαμηλή.
Πρώτον, η ανάπτυξη νέων ορυχείων, είτε πρόκειται για ανοιχτά είτε για ορυχεία με βαθιές σήραγγες, είναι μια αργή διαδικασία. Ακόμα και αν ξεκινούσαν οι εργασίες για την δημιουργία τους σε νέες τοποθεσίες στην Ουκρανία, αύριο, ενδέχεται να χρειαστεί μία ή και δύο δεκαετίες μέχρι να αρχίσουν να αποδίδουν αποτελέσματα.
Δύσκολη προσβασιμότητα
Η εξόρυξη ορυκτών είναι ακόμη πιο δύσκολη όταν υπάρχουν συνεχιζόμενες στρατιωτικές εχθροπραξίες, και ένας αριθμός από τις γνωστές περιοχές εξόρυξης ορυκτών βρίσκεται στα ανατολικά τμήματα της χώρας, που επι του παρόντος τελούν υπό την κατοχή των Ρώσων, γεγονός που καθιστά δύσκολη την προσβασιμότητά τους εκτός αν γίνει ανακατάληψη των εδαφών.
Χωρίς υποδομές, και αποδυναμωμένο εργατικό δυναμικό
Επειδή η εξόρυξη είναι μια εξαιρετικά ενεργοβόρα βιομηχανία, τα όποια έργα θα απαιτούσαν πρώτα μια σημαντική ανασυγκρότηση της ενεργειακής υποδομής της Ουκρανίας. Ο πόλεμος έχει εξάλλου αποδυναμώσει σημαντικά το εργατικό δυναμικό της χώρας.
Κίνα: Ο παράγοντας -κλειδί
Επιπλέον, είτε εξορύσσονται στην Ουκρανία, είτε στη Γροιλανδία, είτε οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, τα ορυκτά πρέπει να τύχουν επεξεργασίας προκειμένου να είναι χρήσιμα.
Στην πραγματικότητα, το βασικότερο σημείο στον εφοδιασμό των κρίσιμων ορυκτών κρίσιμα ορυκτά δεν είναι η εξόρυξη, αλλά η επεξεργασία και ο διυλισμός τους, τα οποία ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα.
Ακόμα και αν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στα ορυκτά η Κίνα κατέχει την πλειοψηφία της παγκόσμιας ικανότητας διύλισης.
Για παράδειγμα, ερευνητές της αμερικανικής κυβέρνησης διαπίστωσαν ότι παρόλο που η Κίνα εξόρυξε λιγότερο από το 20 τοις εκατό της συνολικής παγκόσμιας προσφοράς λιθίου το 2019, ήλεγχε περισσότερο από το 60 τοις εκατό της παραγωγικής του ικανότητας.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν προέβη σε μέτριες επενδύσεις στην εκμετάλλευση και την επεξεργασία ορυκτών. Αντιθέτως, με εκτελεστικό διάταγμα, ο Τραμπ διακήρυξε την πρόθεση να καταστεί ο κορυφαίος παραγωγός και μεταποιητής ορυκτών.
Εντολή εκκένωσης οικισμών κοντά στα σύνορα με τη ρωσική περιφέρεια Κουρσκ στην Ουκρανία!
«Λόγω της επιδείνωσης της επιχειρησιακής κατάστασης στην περιοχή και των συνεχών βομβαρδισμών, αποφασίστηκε σήμερα (…) η υποχρεωτική εκκένωση οκτώ οικισμών» στην ουκρανική περιφέρεια Σούμι, σύμφωνα με ανάρτηση της στρατιωτικής διοίκησης στο Facebook.
Εντολή εκκένωσης οκτώ οικισμών έδωσαν οι αρχές της Ουκρανίας στην περιφέρεια Σούμι οι οποίοι βρίσκονται κοντά στα σύνορα με τη ρωσική περιφέρεια Κουρσκ, όπου τις τελευταίες ημέρες τα στρατεύματα της Μόσχας έχουν υποχρεώσει τις ουκρανικές δυνάμεις να υποχωρήσουν.
«Λόγω της επιδείνωσης της επιχειρησιακής κατάστασης στην περιοχή και των συνεχών βομβαρδισμών, αποφασίστηκε σήμερα (…) η υποχρεωτική εκκένωση οκτώ οικισμών» στην ουκρανική περιφέρεια Σούμι, σύμφωνα με ανάρτηση της στρατιωτικής διοίκησης στο Facebook.
Ουκρανικές δυνάμεις εισέβαλαν αιφνιδιαστικά τον περασμένο Αύγουστο στη ρωσική περιφέρεια Κουρσκ, καταλαμβάνοντας ένα τμήμα της. Το Κίεβο θεωρούσε πως η Μόσχα θα κινητοποιούσε στρατιώτες από το μέτωπο της ανατολικής Ουκρανίας, ευελπιστώντας επίσης πως ενδεχομένως θα αποκτούσε ένα ισχυρό διαπραγματευτικό ατού σε μελλοντικές ειρηνευτικές συνομιλίες.
Ύστερα από μήνες συγκρούσεων, ο ρωσικός στρατός απελευθέρωσε το μεγαλύτερο τμήμα των εδαφών που ήλεγχαν τα ουκρανικά στρατεύματα, υποχρεώνοντάς τα να υποχωρήσουν. Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας, ο στρατηγός Βαλέρι Γκεράσιμοφ, διαβεβαίωσε χθες ότι τα στρατεύματά του έχουν απελευθερώσει «πάνω από το 86%» των εδαφών που είχαν καταλάβει προσωρινά ουκρανικές δυνάμεις.
Σε κεντρικό ρόλο ο ισλαμικός νόμος στη Συρία σύμφωνα με συνταγματική δήλωση
Η διακήρυξη έχει σχεδιαστεί για να χρησιμεύσει ως το θεμέλιο για την ενδιάμεση περίοδο που ηγείται ο Πρόεδρος Αχμέντ αλ-Σάρα, ένας σουνίτης ισλαμιστής που πρωτοστάτησε σε μια αστραπιαία επίθεση που ανέτρεψε τον Μπασάρ αλ Άσαντ από την εξουσία τον Δεκέμβριο.
Η Συρία διατηρεί κεντρικό ρόλο στον ισλαμικό νόμο, όπως αναφέρεται σε συνταγματική δήλωση που εκδόθηκε την Πέμπτη, η οποία εγγυάται τα δικαιώματα των γυναικών και την ελευθερία της έκφρασης κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς μεταβατικής περιόδου, σύμφωνα με μια περίληψη που διαβάστηκε στην τηλεόραση.
Η διακήρυξη έχει σχεδιαστεί για να χρησιμεύσει ως το θεμέλιο για την ενδιάμεση περίοδο που ηγείται ο Πρόεδρος Αχμέντ αλ-Σάρα, ένας σουνίτης ισλαμιστής που πρωτοστάτησε σε μια αστραπιαία επίθεση που ανέτρεψε τον Μπασάρ αλ Άσαντ από την εξουσία τον Δεκέμβριο.
Η ισλαμική νομολογία θα είναι «η κύρια πηγή» της νομοθεσίας, σύμφωνα με την περίληψη που διαβάστηκε κατά την τελετή υπογραφής. Αυτό φαινόταν να διαφέρει από το προηγούμενο σύνταγμα που το αποκαλούσε «κύρια πηγή» νομοθεσίας.
«Διατηρήσαμε την ισλαμική νομολογία ως την κύρια πηγή νομοθεσίας μεταξύ των πηγών νομοθεσίας», ανέφερε η περίληψη, την οποία διάβασε ένα μέλος της επιτροπής που συνέταξε τη δήλωση. «Αυτή η νομολογία είναι ένας αληθινός θησαυρός που δεν πρέπει να σπαταληθεί», ανέφερε.
Οι δεσμεύσεις του αλ-Σάρα για διοίκηση χωρίς αποκλεισμούς
Ο αλ-Σάρα, ο οποίος έχει υποσχεθεί να διοικήσει τη Συρία με τρόπο χωρίς αποκλεισμούς, έχει αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη δοκιμασία της ηγεσίας του στον απόηχο ενός κύματος θρησκευτικών δολοφονιών στην παράκτια περιοχή, για τις οποίες κατηγορούνται μαχητές που ευθυγραμμίζονται με την κυβέρνησή του.
Διόρισε την επιτροπή για τη σύνταξη της δήλωσης πριν από λιγότερο από δύο εβδομάδες.
Η διακήρυξη εγγυάται το «δικαίωμα των γυναικών στην εκπαίδευση και τη συμμετοχή στην εργασία και εγγυάται τα πολιτικά δικαιώματα» και προβλέπει «την ελευθερία της γνώμης, της έκφρασης, των μέσων ενημέρωσης, της δημοσίευσης και του τύπου», σύμφωνα με τη σύνοψη.
«Ελπίζουμε ότι αυτό θα είναι μια καλή αρχή για τον συριακό λαό στο μονοπάτι της οικοδόμησης και της ανάπτυξης», δήλωσε ο αλ-Σάρα σε τηλεοπτικές δηλώσεις κατά τη διάρκεια της τελετής υπογραφής.
Ο αλ-Σάρα τον Φεβρουάριο είπε ότι θα χρειαστούν τέσσερα έως πέντε χρόνια για να διεξαχθούν προεδρικές εκλογές.
Το προηγούμενο σύνταγμα της Συρίας, το οποίο έγινε νόμος το 2012, ανεστάλη τον Ιανουάριο.
