Γενικά θέματα
«Η Κύπρος δεν μπορεί να ζει στην απομόνωση…»

ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΤΣΟΥΡΟΥΛΛΗ
Το σκεπτικό της απόφασής του ν’ αναλάβει πρωτοβουλία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προς προώθηση της ένταξης της Κύπρου στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη», αναλύει σε συνέντευξή του στη «Σ» ο ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Γιαννάκης Μάτσης.
Ο κ. Μάτσης τονίζει πως η ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας είναι αποτέλεσμα…συνδυασμού πολλών παραμέτρων που αφορούν στο γεωστρατηγικό έλεγχο της Κύπρου. «Θεωρώ», υπογραμμίζει, «ότι με την πρωτοβουλία μου αυτή, η οποία έτυχε στήριξης απ’ όλες τις πολιτικές ομάδες πλην της Αριστεράς, διευκολύνεται η Κυπριακή Δημοκρατία εντός της Ε.Ε. και αποφεύγει τάσεις απομονωτισμού, αποκρούοντας ταυτοχρόνως ισχυρισμούς για ευθύνες που δεν της ανήκουν». Ο Κύπριος ευρωβουλευτής τονίζει, μάλιστα, πως οι κυβερνητικές οδηγίες που δόθηκαν προς τη Μόνιμη Αντιπροσωπία, ήταν όπως η τροπολογία του καταψηφιστεί.
Πόσο σημαντική είναι η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για το θέμα της συμμετοχής της Κύπρου στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη στην Ευρώπη;
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί το μοναδικό θεσμό της Ε.Ε., του οποίου τα μέλη εκλέγονται απευθείας από τους λαούς της Ευρώπης. Συνεπώς, διαθέτει και την πολιτική και τη νομική νομιμοποίηση, ώστε να μπορεί κάποιος να ισχυριστεί με ασφάλεια ότι κάθε απόφαση της Ευρωβουλής, ειδικά όταν λαμβάνεται με μεγάλες πλειοψηφίες, αποτυπώνει, κατ’ αναλογίαν, τη βούληση της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων πολιτών. Συνεπώς, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει στα χέρια της ένα πολιτικό εργαλείο διεκδίκησης. Υπάρχει δηλαδή ήδη διατυπωμένη πολιτική θέση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στον PFP. Επαφίεται στην Κυβέρνηση εάν θα προχωρήσει στην υλοποίηση ή όχι αυτής της πολιτικής θέσης. Στην απόφαση, δηλαδή στην τροπολογία που κατέθεσα, υπάρχουν δύο σκέλη. Στο ένα, καλείται η Κυπριακή Δημοκρατία να επανεξετάσει την υφιστάμενη αρνητική στάση της για ένταξη της Κύπρου στον PFP. Στο δεύτερο σκέλος, καλούνται τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, να μην ασκήσουν βέτο σε κράτη μέλη της Ε.Ε. που θέλουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και κατ’ αναλογίαν στον PFP. Συνεπώς, η Ευρωβουλή προχωρεί σε μια προσπάθεια εξουδετέρωσης του τουρκικού βέτο, σε περίπτωση που η Κυπριακή Δημοκρατία θα ήθελε να ενταχθεί στον PFP ή ακόμα και στο ΝΑΤΟ. Διότι αυτό επιβάλλει το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον.
Γιατί αναλάβατε αυτή την πρωτοβουλία;
Η ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας είναι αποτέλεσμα συνδυασμού πολλών παραμέτρων που αφορούν στο γεωστρατηγικό έλεγχο της Κύπρου, στην άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Κυπριακή Δημοκρατία, στον περιορισμό του γεω-στρατηγικού μας ελέγχου από Τούρκους και Βρετανούς, στη διευκόλυνση των προσπαθειών που γίνονται για ενίσχυση του αμυντικού βραχίονα της Ευρώπης σε σχέση με το ΝΑΤΟ και στη δημιουργία κοινών συμφερόντων σταθερότητας και μεγαλύτερης ασφάλειας στην περιοχή μας, με απώτερο στόχο την αποτροπή ανεπιθύμητων επεισοδίων. Πρόκειται ταυτοχρόνως για μια προσπάθεια που είναι συναφής με την ομαλή και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, το οποίο ανέκαθεν ήταν πρόβλημα γεωστρατηγικό. Σε αυτούς τους παράγοντες οφείλουμε να προσθέσουμε ακόμα δύο. Την ισότιμη συμμετοχή μας σε όλους τους θεσμούς της Ε.Ε. και τη διάσωση της αξιοπιστίας και της αξιοπρέπειάς μας ως κράτους, αλλά και των λειτουργών μας, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να αποχωρούν από τις αίθουσες της Ε.Ε. και να εισέρχονται ταυτοχρόνως σε αυτές, Τούρκοι ομόλογοί τους, που δεν ανήκουν στην Ε.Ε., κατά την περίπτωση εκείνη που συζητούνται στο πλαίσιο του αμυντικού βραχίονα της Ε.Ε. διαβαθμισμένες πληροφορίες προερχόμενες από τό ΝΑΤΟ. Σε αυτά τα σημεία που έχουμε θίξει θέλω να είμαι συγκεκριμένος:
1) Όταν απεφασίζετο στις 12 Δεκεμβρίου του 2002, στην Κοπεγχάγη, η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε., με τη δική μας ανοχή, σύμφωνη γνώμη, καθώς και των Αθηνών, η Κύπρος αποκλειόταν από τις συνεδριάσεις εκείνες της Ε.Ε. στις οποίες θα συζητούνταν διαβαθμισμένες πληροφορίες προερχόμενες από το ΝΑΤΟ. Επρόκειτο περί τουρκικής και βρετανικής παρεμβάσεως, που στόχευε στο γεωστρατηγικό έλεγχο της Κύπρου από το Λονδίνο και την Άγκυρα, και εδράζετο κάτω από τον εξής ισχυρισμό:
Η Κύπρος και η Μάλτα δεν μπορούν να συμμετέχουν στις συνεδριάσεις διαβαθμισμένων πληροφοριών, προερχομένων από το ΝΑΤΟ, διότι δεν ήταν μέλη ούτε του ΝΑΤΟ αλλά και ούτε άλλων οργανισμών συνδεδεμένων με αυτό, όπως ο PFP. Ως αποτέλεσμα τούτων, είναι να εξέρχονται των αιθουσών της Ε.Ε. αξιωματικοί, διπλωμάτες, ακόμα και Υπουργοί της Κυπριακής Δημοκρατίας, και να εισέρχονται σε αυτές Τούρκοι ομόλογοί τους, που δεν ανήκουν στην Ε.Ε. Υπήρξε και περιστατικό κατά το οποίο πρώην Υπουργός Άμυνας της Κύπρου αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την αίθουσα. Δεν θα πρέπει, επιτέλους, να υπερασπιστούμε την ισότιμη συμμετοχή μας και την αξιοπρέπειά μας εντός όλων των θεσμών της Ε.Ε.; Για να αποφύγουμε αυτές τις καταστάσεις, η λύση είναι η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στον PFP, στον οποίο συμμετέχουν όλες οι χώρες της Ευρώπης, ακόμη και η Ρωσία, η Ελβετία και η Σερβία, που βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ, πλην της Κύπρου. Η Μάλτα, προ ολίγων μηνών, συνιστά μέλος του PFP και, ως εκ τούτου, εμείς βρισκόμαστε στο συγκεκριμένο θέμα αυτοκαταδικασμένοι στη μοναξιά μας, με απομονωτικές τάσεις.
2) Το Κυπριακό ήταν ανέκαθεν γεωστρατηγικό πρόβλημα. Η μη συμμετοχή της Κύπρου στους αμυντικούς σχεδιασμούς της Ευρώπης, που συνδέονται θεσμικά, κατόπιν αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με το ΝΑΤΟ, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα και την κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η δική μας απουσία δίδει ή δεν δίδει την ευκαιρία στους Βρετανούς και τους Τούρκους, που αποτελούν κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ (οι Βρετανοί μάλιστα είναι και μέλη της Ε.Ε.) να χρησιμοποιούν το γεωστρατηγικό χώρο της Κύπρου για την εξυπηρέτηση των δικών τους εθνικών συμφερόντων; Με τον τρόπο αυτό, δεν ανεχόμαστε την άσκηση τμήματος των δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων σε διεθνές επίπεδο από τη Βρετανία και την Τουρκία;
Η Κύπρος δεν είναι ούτως ή άλλως ΝΑΤΟ, λόγω των τουρκικών βάσεων και του στρατού κατοχής; Αυτή είναι ή δεν είναι μια πραγματικότητα, από την οποία θα πρέπει ή δεν θα πρέπει να απαλλαγούμε; Εγώ υποστηρίζω ότι πρέπει να απαλλαγούμε. Και η απαλλαγή αυτή μπορεί, μεταξύ άλλων, να γίνει εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία ενταχθεί αρχικώς στον PFP και εν συνεχεία στο ΝΑΤΟ, για να ασκεί αυτή κυριαρχία επί του εδάφους της και να εκπροσωπεί αυτή με όλα τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ακόμη και την άρνηση συμμετοχής σε μη ειρηνευτικές επιχειρήσεις, παρά να ανέχεται άσκηση τμήματος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ από Βρετανούς και Τούρκους.
3) Η ένταξη της Κύπρου στο PFP ή ακόμα και στο ΝΑΤΟ φέρνει την Κυπριακή Δημοκρατία στο ίδιο τραπέζι ακόμα και με την Τουρκία, ή κατά το ορθότερο, υποχρεώνει την Τουρκία να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με την Κυπριακή Δημοκρατία και να την αναγνωρίσει. Το θέλουμε ή δεν το θέλουμε; Προσωπικά το θέλω και το επιδιώκω.
Υπήρξαν αντιδράσεις από τους εταίρους μας;
Το κλίμα μεταξύ των εταίρων μας (επειδή κάποιοι μάλιστα ηθελημένα θέλουν να αποσυνδέσουν τις σχέσεις ΝΑΤΟ -Ε.Ε. από την κατοχή), διαμορφώνεται επί τη βάσει του ότι το Κυπριακό και η αντιπαράθεση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Τουρκίας προκαλούν προβλήματα στις σχέσεις Ε.Ε. – ΝΑΤΟ. Εάν εξηγήσει κάποιος στους εταίρους μας και στους συναδέλφους μου ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι, ότι στην Κύπρο υπάρχει κατοχή, παραβίαση διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Τουρκία. και ότι η ένταξη στο PFP διευκολύνει την Ε.Ε., τότε ο ισχυρισμός των οποιωνδήποτε καλοθελητών, ότι είμαστε συνυπεύθυνοι στα προβλήματα της διαμόρφωσης του κοινού αμυντικού συστήματος στην Ευρώπη, αποδυναμώνεται και σε αρκετές περιπτώσεις εξουδετερώνεται. Γι’ αυτό, άλλωστε, θεωρώ ότι με την πρωτοβουλία μου αυτή, η οποία έτυχε στήριξης απ’ όλες τις πολιτικές ομάδες πλην της Αριστεράς, διευκολύνεται η Κυπριακή Δημοκρατία εντός της Ε.Ε. και αποφεύγει τάσεις απομονωτισμού, αποκρούοντας ταυτοχρόνως ισχυρισμούς για ευθύνες που δεν της ανήκουν.
ΚΑΤΟΠΙΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΑ
Έκαναν εκστρατεία για καταψήφιση της τροπολογίας
Υπήρξε συνδρομή στην πρωτοβουλία σας από την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών;
Λόγω κακών, νομίζω, εκτιμήσεων, πιθανόν και πληροφόρησης, ή ανεπαρκούς κατανόησης του κλίματος που επικρατεί στην Ευρώπη και του τρόπου αποτελεσματικής εξυπηρέτησης των εθνικών μας συμφερόντων, οι κυβερνητικές οδηγίες που δόθηκαν προς τη Μόνιμη Αντιπροσωπία, ήταν όπως η τροπολογία Μάτση καταψηφιστεί. Έγινε, μάλιστα, εκστρατεία επί του θέματος εντός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όμως, η κοινωνία κοινών συμφερόντων και η παράθεση ορθολογιστικών επιχειρημάτων είχαν ως αποτέλεσμα να κατανοήσουν οι πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η τροπολογία μου και η ένταξη της Κύπρου στο PFP είναι προς το συμφέρον όλων.
Μήπως τυχόν αίτηση δημιουργήσει προβλήματα στις συνομιλίες; Δεν θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη η αντίδραση της Άγκυρας; Είναι η κατάλληλη στιγμή για μιαν αντιπαράθεση με την Άγκυρα;
Αλίμονο εάν η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας καθορίζεται από τις συνομιλίες ή τις τουρκικές αντιδράσεις. Τότε δεν θα ήμασταν κράτος κυρίαρχο αλλά κράτος υπό την τουρκική κηδεμονία ή υπό την κηδεμονία οποιουδήποτε άλλου χρησιμοποιεί τις συνομιλίες για να μας στερήσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Προφανώς, αυτή είναι η θέση της Τουρκίας και του κ. Ταλάτ. Εξ ου και οι αντιδράσεις του, όταν ο Πρόεδρος Χριστόφιας επισκέφθηκε τη Βρετανία και ακολούθως τη Μόσχα. Άλλωστε, η ένταξη της Κύπρου στον PFP μπορεί να διευκολύνει τη λύση του Κυπριακού στον τομέα της ασφάλειας. Η συμμετοχή της Κύπρου στους αμυντικούς μηχανισμούς και οργανισμούς της Ευρώπης και γενικότερα, ουδόλως θα δικαιολογεί την παρουσία και παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, ούτε πριν ούτε μετά τη λύση. Βεβαίως, αυτή η παράνομη παρουσία δεν δικαιολογείται ούτως ή άλλως από το Διεθνές Δίκαιο και τις αρχές της Ε.Ε. Όμως θα πρέπει, ρεαλιστικά δρώντες, να ενισχύσουμε τις αρχές και τις αξίες της Ε.Ε. με επιχειρήματα και πολιτικές που στηρίζονται σε συμφέροντα.
tsouroullis@sigmatv.com
Γενικά θέματα
Ηθική γεωμετρία: Η Ευρώπη τιμωρεί τη Μόσχα, ανέχεται την Άγκυρα
Οι Βρυξέλλες επιβάλλουν κυρώσεις στη Μόσχα μέσα σε λίγες ώρες, αλλά αποφεύγουν να αποκαλέσουν την Άγκυρα αυτό που είναι — ένα κράτος που κατέχει έδαφος της ΕΕ. Αν η Ευρώπη δεν μπορεί να προστατεύσει τα δικά της, η κυριαρχία της είναι ψευδαίσθηση.
Γράφει ο Σάι Γκαλ, tovima.com
Από την Αθήνα ως τη Λευκωσία, από τις Βρυξέλλες ως τους διαδρόμους του ΝΑΤΟ, η Ευρώπη είναι προσηλωμένη στη Μόσχα: στα τανκς στο Ντονμπάς, στο αέριο στο Βερολίνο, στις κυβερνοεπιθέσεις στο Ταλίν. Μια βαθύτερη πρόκληση όμως βρίσκεται εντός: ένας σύμμαχος του ΝΑΤΟ και υποψήφιο κράτος-μέλος της ΕΕ, του οποίου ο έλεγχος στη μετανάστευση, την ενέργεια και την άμυνα ξεπερνά πλέον εκείνον του Κρεμλίνου. Η πραγματική γραμμή του μετώπου είναι ελληνική και κυπριακή.
Η αντίθεση πολιτικής είναι κραυγαλέα. Η ΕΕ έχει υιοθετήσει δεκαεννέα πακέτα κυρώσεων κατά της Ρωσίας —το πιο πρόσφατο (23 Οκτωβρίου 2025) απαγορεύει το ρωσικό LNG και ενισχύει τους περιορισμούς στη «σκιώδη ναυτιλία». Εναντίον της Τουρκίας, η αντίδραση είναι ως επί το πλείστον συμβολική. Το 2022, η Αθήνα κατέγραψε 11.258 παραβιάσεις του εναέριου χώρου, συμπεριλαμβανομένων 234 υπερπτήσεων κατοικημένων νησιών, και 1.581 παραβιάσεις χωρικών υδάτων —περίπου τριάντα την ημέρα. Ακόμη και μετά τη μείωση στις 1.172 το 2023, η Ελλάδα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τρεις εισβολές ημερησίως. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ κατέγραψε περίπου 300 αναχαιτίσεις ρωσικών αεροσκαφών το 2023, κυρίως σε διεθνή εναέρια ζώνη· παραβιάσεις συνόρων, όπως ένα MiG-31 που εισήλθε στην Εσθονία τον περασμένο Σεπτέμβριο, παραμένουν σπάνιες.
Η Ρωσία απομονωμένη για τους πολέμους της· η Τουρκία ανεκτή λόγω της επιρροής της.
Η τουρκική επιρροή στηρίζεται σε έξι μοχλούς που η Ρωσία δεν διαθέτει:
- ένα βέτο στο ΝΑΤΟ που μπορεί να καθυστερήσει τον σχεδιασμό για τη Βαλτική και τις Νορδικές χώρες·
- έναν έλεγχο της μετανάστευσης μέσω της συμφωνίας ΕΕ–Τουρκίας του 2016
- τον έλεγχο του TurkStream, του τελευταίου ενεργού αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου προς την ΕΕ·
- εξαγωγές αμυντικού υλικού που συνδέουν Ευρωπαίους αγοραστές με την τουρκική βιομηχανία·
- κρατικά υποστηριζόμενα δίκτυα DİTİB που επηρεάζουν μουσουλμανικές κοινότητες σε βασικά κράτη-μέλη·
- και ελεύθερα περάσματα που χρησιμοποιούν κυρωμένοι δρώντες από το Ιράν έως τους Χούθι.
Η Μόσχα εξαναγκάζει απ’ έξω· η Άγκυρα χειραγωγεί από μέσα. Αν η Ρωσία χρησιμοποιεί πυραύλους, η Τουρκία χρησιμοποιεί αγορές, λιμάνια και ψήφους.
Εν τω μεταξύ, η Κύπρος παραμένει κατεχόμενη κατά 37%, με 40.000 Τούρκους στρατιώτες και UAVs από το Γκετζιτκαλέ να επιχειρούν εντός του εναέριου χώρου της ΕΕ, ενώ η παράνομη γεώτρηση συνεχίζεται παρά το πλαίσιο κυρώσεων της ΕΕ του 2019· τα Bayraktar TB2 που πετούν εκεί είναι του ίδιου τύπου με αυτά που διαθέτουν πλέον κράτη-μέλη της ΕΕ όπως η Πολωνία και πιο πρόσφατα η Κροατία —ένας παράλογος βρόχος εφοδιασμού που συνδέει την Ευρώπη με συστήματα που επιτηρούν το ίδιο της το έδαφος.
Στη θάλασσα, υποβρύχια τύπου Type-214 γερμανικού σχεδιασμού εντάχθηκαν στην τουρκική υπηρεσία το 2024, δίνοντας στην Άγκυρα πλεονέκτημα απόκρυψης στο Αιγαίο, ενώ το Βερολίνο κηρύττει αυτοσυγκράτηση. Η Ευρώπη τιμωρεί τη Ρωσία για πυρηνικό τυχοδιωκτισμό, όμως το Άκκουγιου —κατασκευασμένο από τη Rosatom στις τουρκικές ακτές της Μεσογείου— προχωρά, αφού οι δυτικοί προμηθευτές απέσυραν κρίσιμα εξαρτήματα, αναγκάζοντας την Τουρκία και τη Ρωσία να στραφούν στην Κίνα· η έναρξη λειτουργίας μετατίθεται πέραν του 2025. Η Τουρκία αγόρασε το S-400, αποβλήθηκε από το πρόγραμμα F-35, όμως εξασφάλισε εκσυγχρονισμό F-16. Σε κλίμακα και συχνότητα, η τουρκική πίεση στην ευρωπαϊκή επικράτεια ξεπερνά πλέον τη ρωσική στο βαλτικό μέτωπο —μια ευρωπαϊκή αντιστροφή αποτυπωμένη σε μία φράση.
Στα είκοσι τρία κράτη-μέλη της ΕΕ που ανήκουν και στο ΝΑΤΟ, η αντίληψη της απειλής είναι κατακερματισμένη. Η ανατολική πτέρυγα —Πολωνία, οι τρεις Βαλτικές, Φινλανδία, Σουηδία— αντιμετωπίζει τη Ρωσία ως υπαρξιακή απειλή, δαπανώντας έως και 4,5% του ΑΕΠ για άμυνα και αγοράζοντας τουρκικά drones με ωφελιμιστικό πνεύμα. Η κεντρική και δυτική Ευρώπη —Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο— μιλούν δυνατά κατά της Μόσχας αλλά προχωρούν προσεκτικά με την Άγκυρα. Το Βερολίνο συν-κατασκευάζει υποβρύχια· το Παρίσι αναβιώνει το SAMP/T· η Μαδρίτη διατηρεί πυροβολαρχία Patriot στην Τουρκία από το 2015 και, μέσω της Navantia, συνεργάζεται στα προγράμματα TCG Anadolu και HÜRJET του 2025, εντασσόμενη στις τουρκικές ναυπηγικές και αεροναυτικές αλυσίδες. Η Ουγγαρία και η Σλοβακία διατηρούν ρωσικό αέριο και φλερτάρουν με την Άγκυρα. Η πρόσφατη σύνοδος του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών υπογράμμισε την απόκλιση: ο Βίκτορ Όρμπαν παρέστη ως παρατηρητής, επαινώντας την «γέφυρα» Τουρκία, ενώ ο Ερσίν Τατάρ —ηγέτης του κατεχόμενου βόρειου τμήματος της Κύπρου— παρουσιάστηκε ως αρχηγός κράτους, μια σχεδόν ντε φάκτο αναγνώριση μιας οντότητας που η ΕΕ θεωρεί παράνομη.
Το πρόγραμμα SAFE αποτυπώνει το δίλημμα.
Ξεκίνησε τον Μάιο του 2025, με προϋπολογισμό 150 δισ. ευρώ για κοινές αμυντικές προμήθειες (65% ευρωπαϊκό περιεχόμενο, χωρίς έλεγχο από τρίτες χώρες). Δεκαεννέα κράτη έχουν αιτηθεί 127 δισ. ευρώ, με εθνικά σχέδια που πρέπει να κατατεθούν ως τις 30 Νοεμβρίου.
Η Επιτροπή επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον της Τουρκίας, αλλά σε αντίθεση με το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Καναδά —για τους οποίους το Συμβούλιο εξουσιοδότησε διαπραγματεύσεις— δεν υπάρχει εντολή για την Άγκυρα. Η Ελλάδα και η Κύπρος χάραξαν κόκκινη γραμμή: «μια δύναμη κατοχής δεν μπορεί να αντλεί κεφάλαια της ΕΕ για την άμυνα». Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης δήλωσε ότι η θέση αυτή είναι «τυπικά υιοθετημένη», ενώ ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης προειδοποίησε ότι, όσο η Τουρκία διατηρεί το casus belli στο Αιγαίο, «η συμμετοχή της στο SAFE είναι εκτός συζήτησης».
Κι όμως, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε κάλεσε τις Βρυξέλλες να μην υψώσουν «βιομηχανικά τείχη» απέναντι σε μη κράτη-μέλη, επιμένοντας ότι «η Ρωσία παραμένει η μακροπρόθεσμη απειλή του ΝΑΤΟ». Ένας ηγέτης στρατιωτικής συμμαχίας που πιέζει μια πολιτική ένωση να ανταμείψει ένα κράτος που κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος: ελάχιστες εικόνες περιγράφουν καλύτερα την ευρωπαϊκή αντιστροφή.
Μέχρι και 35% κάθε έργου SAFE μπορεί ακόμη να περιλαμβάνει μη ευρωπαϊκούς προμηθευτές μέσω διμερών εγκρίσεων. Η Άγκυρα πιέζει για «ευνοϊκούς όρους», με τη δημόσια στήριξη του Βερολίνου. Ωστόσο, το Άρθρο 16 δίνει στην Επιτροπή την εξουσία να αποκλείει κάθε κράτος που απειλεί μέλος της Ένωσης. Το SAFE δημιουργήθηκε για να τερματίσει την εξάρτηση από Μόσχα, Πεκίνο και Ουάσιγκτον —όχι για να την αναπαράγει με την Άγκυρα.
Όταν η Ρωσία χρησιμοποιεί την ενέργεια ως όπλο, η Ευρώπη την καταδικάζει· όταν το κάνει η Τουρκία μέσω του TurkStream ή του μεταναστευτικού μοχλού, ονομάζεται «εταιρική σχέση». Η ρωσική RT έχει απαγορευθεί σε όλη την ΕΕ, αλλά τα τουρκικά κρατικά μέσα και τα δίκτυα επιρροής της λειτουργούν χωρίς έλεγχο. Η Ευρώπη τιμωρεί τον ορατό εισβολέα και ανέχεται τον οικείο γείτονα —μέχρι ο εσωτερικός κίνδυνος να ξεπεράσει τον εξωτερικό.
Το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι το δίκαιο, αλλά η βούληση.
Το Άρθρο 42(7) —το ισοδύναμο του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, δεσμευτικό και όχι προαιρετικό— γράφτηκε για τέτοιες στιγμές. Κι όμως, η Ένωση το επαναλαμβάνει τελετουργικά και ενεργεί σαν να μην υπάρχει.
Οι Βρυξέλλες επιβάλλουν κυρώσεις στη Μόσχα μέσα σε ώρες, αλλά αποφεύγουν να αποκαλέσουν την Άγκυρα αυτό που είναι —ένα κράτος που κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος. Αν η Ευρώπη δεν μπορεί να προστατεύσει τα δικά της, η κυριαρχία της είναι ψευδαίσθηση. Η πραγματική δοκιμασία δεν βρίσκεται στο Καλίνινγκραντ, αλλά στις ίδιες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Γενικά θέματα
ΗΠΑ: Δικαστής ακύρωσε διατάγμα Τραμπ που απαιτούσε ταυτοποίηση της υπηκοότητας
Ομοσπονδιακό δικαστήριο μπλόκαρε οριστικά ένα μέρος ενός εκτελεστικού διατάγματος του Ντόναλντ Τραμπ, κρίνοντας ότι ο πρόεδρος δεν μπορεί να απαιτεί από τους ψηφοφόρους να επιδεικνύουν διαβατήρια ή παρόμοια έγγραφα για να αποδείξουν την υπηκοότητά τους πριν ψηφίσουν.
Ομοσπονδιακό δικαστήριο μπλόκαρε οριστικά ένα μέρος ενός εκτελεστικού διατάγματος του Ντόναλντ Τραμπ, κρίνοντας ότι ο πρόεδρος δεν μπορεί να απαιτεί από τους ψηφοφόρους να επιδεικνύουν διαβατήρια ή παρόμοια έγγραφα για να αποδείξουν την υπηκοότητά τους πριν ψηφίσουν.
Πολλές προσφυγές είχαν κατατεθεί και αμφισβητούσαν τη νομιμότητα του εκτελεστικού διατάγματος της 25ης Μαρτίου, με το οποίο ο Τραμπ αποσκοπούσε να αναθεωρήσει τη διαδικασία των ομοσπονδιακών εκλογών. Τα δικαστήρια είχαν ήδη μπλοκάρει προσωρινά την εφαρμογή του. Η δικαστής Κολίν Κόλαρ-Κότλι της Ουάσινγκτον είναι η πρώτη που καταλήγει σε τελεσίδικη απόφαση, με την οποία ακυρώνει την εντολή.
Η Κόλαρ-Κότλι ακύρωσε εκείνο το μέρος του διατάγματος που απαιτεί από τους ψηφοφόρους να αποδεικνύουν την υπηκοότητά τους προκειμένου να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους. Προηγουμένως, απέφυγε να μπλοκάρει το τμήμα του εκτελεστικού διατάγματος που απαγορεύει στις Πολιτείες να καταμετρούν τις επιστολικές ψήφους που παραδίδονται μετά την ημέρα των εκλογών.
Εναντίον του διατάγματος είχαν προσφύγει μεταξύ άλλων η Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών, η Ένωση των Λατινοαμερικάνων Πολιτών και η Ένωση του Εκπαιδευτικού Ταμείου Γυναικών Ψηφοφόρων.
Το διάταγμα όριζε ότι ένα μη κομματικό, ομοσπονδιακό εκλογικό όργανο θα τροποποιούσε την τυποποιημένη αίτηση εγγραφής ψηφοφόρων ώστε να απαιτείται και η επίδειξη κάποιου εγγράφου, όπως διαβατηρίου, που να αποδεικνύει την υπηκοότητα. Ομοσπονδιακοί αξιωματούχοι θα «αξιολογούσαν» την υπηκοότητα ατόμων που λαμβάνουν κρατική βοήθεια πριν τους δώσουν τα έντυπα για την εγγραφή τους.
Οι ενάγοντες ισχυρίζονταν ότι τα μέτρα αυτά θα αποθάρρυναν ή θα εμπόδιζαν πρόσωπα που πληρούν τις προϋποθέσεις να εγγραφούν.
Η Κόλαρ-Κότλι έκρινε ότι αυτό το μέρος της εντολής είναι παράνομο επειδή το Σύνταγμα των ΗΠΑ δίνει τις Πολιτείες και ότι στον πρόεδρο την εξουσία να επιβλέπουν τις εκλογές.
Γενικά θέματα
Τα «ρομποταξί» έρχονται σύντομα και στην Ευρώπη, λέει ο CEO της Uber
Ο επικεφαλής της Uber ανέφερε στο podcast «MD Meets» του Ματίας Ντέπφνερ ότι η Ευρώπη άρχισε να ανοίγεται στην αυτόνομη οδήγηση, προσθέτοντας ότι «στην πραγματικότητα, οι κανονισμοί στη Γερμανία είναι αρκετά προοδευτικοί», όπως αναφέρει το Politico.
Η Ελβετία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ενδέχεται να αποκτήσουν στόλους ταξί χωρίς οδηγό στους δρόμους τους «νωρίτερα παρά αργότερα», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Uber, Ντάρα Κοσροσαχί, που ηγείται της υπηρεσίας από το 2017.
Ο επικεφαλής της Uber ανέφερε στο podcast «MD Meets» του Ματίας Ντέπφνερ ότι η Ευρώπη άρχισε να ανοίγεται στην αυτόνομη οδήγηση, προσθέτοντας ότι «στην πραγματικότητα, οι κανονισμοί στη Γερμανία είναι αρκετά προοδευτικοί», όπως αναφέρει το Politico.
«Υπάρχουν μερικές χώρες, όπως η Ελβετία κ.λπ., όπου πιστεύουμε ότι η αυτόνομη οδήγηση θα γίνει πραγματικότητα, τουλάχιστον σε μικρή κλίμακα, νωρίτερα παρά αργότερα», σημείωσε.
Η Ευρώπη έμεινε πίσω στο συγκεκριμένο κομμάτι
Στις ΗΠΑ, εταιρείες όπως η Waymo επιτρέπουν στους καταναλωτές να καλούν αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, τα οποία αποτελούν ολοένα και πιο συνηθισμένο θέαμα στους δρόμους πόλεων όπως το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες. Αυτόν τον μήνα, η εταιρεία ανακοίνωσε το σχέδιό της για την επέκταση στο Λονδίνο το επόμενο έτος.
Η τεχνολογία έχει επίσης γνωρίσει άνθηση στην Κίνα, με το Πεκίνο να αποτελεί παγκόσμιο ηγέτη στην αγορά. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αναγνώρισε νωρίτερα αυτόν τον μήνα ότι η Ευρώπη έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Κίνα στην ανάπτυξη των οχημάτων χωρίς οδηγό.
Διαφορετικοί κανονισμοί μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ έχουν πολύ διαφορετικούς κανονισμούς για τη συγκεκριμένη τεχνολογία αυτή. Η ΕΕ ακολουθεί κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί από τα Ηνωμένα Έθνη, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ.
Στις ΗΠΑ ισχύει ένα μοντέλο αυτοπιστοποίησης, όπου οι κατασκευαστές ουσιαστικά δηλώνουν ότι τα οχήματά τους συμμορφώνονται με τα πρότυπα. Στην ΕΕ, αντιθέτως, τα οχήματα περνούν από διαδικασία «έγκρισης τύπου», κατά την οποία οι αρχές επαληθεύουν ότι τα αυτοκίνητα πληρούν τα πρότυπα.
«Τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγό είναι ήδη πραγματικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και εδώ, στην Ευρώπη», δήλωσε η φον ντερ Λάιεν σε τεχνολογικό συνέδριο στο Τορίνο.
Αυτόνομα όλα τα αυτοκίνητα στο μέλλον
Ωστόσο, ο Κοσροσαχί πρόσθεσε ότι θεωρεί πως «όλα τα αυτοκίνητα θα είναι αυτόνομα», ωστόσο θα χρειαστούν «περισσότερα από 20 χρόνια».
«Θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να φτάσουμε εκεί. Πρέπει να μειωθεί το κόστος, να αυξηθούν, όσο χρειάζεται, οι δείκτες ασφαλείας, αλλά αναμφίβολα αυτό θα συμβεί», είπε, προσθέτοντας ότι στο μέλλον η οδήγηση θα είναι «κάτι σαν την ιππασία».
Πρώτο Θέμα
-
Αναλύσεις3 μήνες πρινΜάζης: Ετοιμάζεται τεράστια έκρηξη Τουρκίας – Ισραήλ – «Είμαστε στο και δέκα στην Ελλάδα»
-
Άμυνα3 εβδομάδες πρινΑποκάλυψη Ινδού στρατηγού! Πως ινδική φρεγάτα εξανάγκασε σε οπισθόχωρηση τρία τουρκικά πολεμικά πλοία
-
Δημοκρατία1 μήνα πρινΜε τη σημαία δεν παίζουμε! Η Pizza Fan διέκοψε τη συνεργασία με κωμικό που προσέβαλε την ελληνική σημαία
-
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΣΗΜΑΣΙΑ3 μήνες πρινΣημαντικό ορόσημο στην Αγγλία! Ολόκληρη ενορία Προτεσταντών στο Χάλιφαξ μεταστράφηκε στην Ορθοδοξία
-
Αναλύσεις2 εβδομάδες πρινΠολλαπλά «εγκεφαλικά» μοίρασε ο μεγάλος Εμίρ Κουστουρίτσα με όσα είπε για τη woke ατζέντα
-
Πολιτική2 μήνες πρινΕνδιαφέρουσα στιχομυθία Μαρινάκη-Τζονσον! “Προτιμώ να κρατήσει κομμάτια της Ουκρανίας η Ρωσία για να μην πεθαίνουν παιδιά” πρότεινε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού! “Ποια κομμάτια της Τσεχοσλοβακίας θα δίνατε στον Χίτλερ;” απάντησε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας
-
Άμυνα1 μήνα πρινΣτα κάγκελα τα τουρκικά ΜΜΕ! Η Ελλάδα “κλείδωσε” τουρκικά Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη
-
Γενικά θέματα3 μήνες πριν
Επικίνδυνο παιχνίδι Μακρόν εις βάρος της Ελλάδας