Γενικά θέματα
ΓΙΓΑΝΤΟΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ‘ΛΕΒΙΑΘΑΝ’

Μελέτης Η. Μελετόπουλος
(Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης)
Η πυρηνική τραγωδία στην Ιαπωνία οδηγεί άμεσα σε αναθεώρηση ή και αναστολή της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, υπό την πίεση της τρομοκρατημένης κοινής γνώμης. Η απελευθερωμένη ραδιενέργεια είναι ένας αόρατος δολοφόνος χωρίς σύνορα.
Ο πολιτισμός επιστρέφει λοιπόν προσώρας στο πετρέλαιο και κυρίως στο φυσικό αέριο. Οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας δεν έχουν ακόμα επαρκώς αναπτυχθεί ώστε να υποκαταστήσουν τις συμβατικές (και ρυπογόνες) . Η δε ανάπτυξή τους απαιτεί ακόμα χρόνο.
Υπ’αυτές τις συνθήκες, τα τεράστια (σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις) κοιτάσματα που βρίσκονται στην ζώνη νότιο Ιόνιο Πέλαγος-βόρειο Λιβυκό Πέλαγος- Καστελλόριζο-Κύπρος- ακτές Μέσης Ανατολής καθίστανται επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος και ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων και των μικρότερων περιφερειακών δυνάμεων.
Η Δύση, δηλαδή οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ο επίδοξος νομέας των κοιτασμάτων. Αλλά η πρόσβαση στα ενεργειακά κοιτάσματα περνάει από τα κράτη της περιοχής που ελέγχουν νομίμως τον χώρο(Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, Υφαλοκρηπίδα), δηλαδή την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, οριακά δε την Συρία, την Αίγυπτο και την Λιβύη. Επομένως προαπαιτούνται συμμαχίες και συμφωνίες διανομής μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών: οι μεγάλες δυνάμεις θα προσφέρουν την τεχνογνωσία και την γεωστρατηγική κάλυψη, οι εγχώριες δυνάμεις τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα εξόρυξης.
Ήδη στην περιοχή έχει διαμορφωθεί άξονας Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ (με γεωστρατηγική προέκταση το ημιανεξάρτητο Κουρδιστάν και την Αρμενία). Ο άξονας έχει δύο σκέλη: πολιτικο στρατιωτική συμμαχία και συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Αυτός ο άξονας είναι η αιχμή του δόρατος του δυτικού κόσμου στην πετρελαιοφόρο ζώνη.
Η Τουρκία στερείται προσβάσεων στις επίμαχες ενεργειοφόρες περιοχές και αισθάνεται περιεσφιγμένη γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά, ενώ διαβλέπει την προοπτική της περιθωριοποίησής της δίπλα στον ανερχόμενο ενεργειακό άξονα.
Αλλά η δυσχερής θέση της Τουρκίας αποτελεί προϊόν δικής της αποκλειστικά επιλογής. Αυτο-αποκλείστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιδεικνύοντας αδιαλλαξία στους γεωπολιτικούς όρους που ετέθησαν για την εισδοχή της. Αρνήθηκε να ομαλοποιήσει τις σχέσεις της με την Ελλάδα (μη άρση του casus beli) και την Κύπρο (όπου παραμένει ως κατοχική δύναμη). Το κυριώτερο, συγκρούσθηκε με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας το Ιράν και εμφανιζόμενη ως ηγέτις των Μουσουλμάνων της Ευρώπης αλλά και της Μέσης Ανατολής. Το αποτέλεσμα ήταν τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωκοινοβούλιο, συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών) να θέσουν στις αρχές του χρόνου ανυπέρβλητα εμπόδια στην συνέχιση της ενταξιακής διαδικασίας.
Η Τουρκία επιδιώκει να συμμετάσχει στην διανομή των κοιτασμάτων, παρακάμπτοντας και αποκλείοντας την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ, ως απευθείας συνομιλητής της Δύσης ή και ως αντίπαλος της Δύσης. Θέλει να σύρει την Δύση σε διαπραγμάτευση, εκβιάζοντάς την, με «αντίποινα» μία ειδική σχέση Τουρκίας-Ρωσσίας ή Τουρκίας-Ιράν ή και συσπειρώνοντας την Μέση Ανατολή εναντίον της Δύσης. Απειλεί επίσης, ευθέως και ρητώς (βλ. πρόσφατες δηλώσεις Ραούφ Ντενκτάς), με γεωστρατηγική αποσταθεροποίηση στην Ανατολική Μεσόγειο, στην περίπτωση που προχωρήσουν οι διαδικασίες αξιοποίησης των κοιτασμάτων από τις δυτικές εταιρείες που ήδη έχουν υπογράψει συμβόλαια με την Κύπρο και το Ισραήλ. Αξιοποιεί το πλαίσιο της «σύγκρουσης των πολιτισμών»,για να δημιουργήσει ιδεολογικό επικάλυμμα. Ασφαλώς θα αναζητήσει συμμάχους στον χώρο της Μέσης Ανατολής, επικαλούμενη τον κοινό αραβομουσουλμανικό παρονομαστή. Επίσης είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί πολιτικά και διπλωματικά την σαρωτική ανατροπή των αραβικών καθεστώτων της βορείου Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Η Τουρκία ενδεχομένως θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή στο ενεργειακό «κλαμπ» που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, εάν αναθεωρούσε την συγκρουσιακή της σχέση με το Ισραήλ. Αυτή η σύγκρουση αποτελεί όμως την βασική συνθήκη για την ανάδειξή της σε περιφερειακή μουσουλμανική δύναμη, όπως προβλέπει το όραμα Νταβούτογλου.
Επίσης η Τουρκία θα έπρεπε να αναγνωρίσει την Κύπρο, να παραδώσει την Αμμόχωστο και να αποσύρει τα στρατεύματά της από το βόρειο τμήμα, το οποίο θα καθίστατο μέρος μίας χαλαρής συνομοσπονδίας με την ελεύθερη Κύπρο, που όμως θα μετείχε στην νομή του ενεργειακού πλούτου. Αυτό θα οδηγούσε βεβαίως στην γεωστρατηγική αποδύναμωσή της, τουλάχιστον όπως το εννοούν οι ιθύνοντες του τουρκικού γεωστρατηγικού δόγματος.
Τέλος θα έπρεπε να άρει το casus beli έναντι της Ελλάδος, να παύσει αμέσως κάθε αμφισβήτηση της Ελληνικής εθνικής κυριαρχίας και τις σχετικές παραβιάσεις, παραβάσεις, υπερπτήσεις, «αβλαβείς διελεύσεις» και λοιπές προκλήσεις, όπως και την ανάμειξή της στην Δυτική Θράκη. Επίσης θα έπρεπε να αναγνωρίσει την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου και να επιτρέψει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Δηλαδή θα έπρεπε να εγκαταλείψει την εξωτερική της πολιτική των τελευταίων τριάντα χρόνων και να αποποιηθεί των ηγεμονικών νεο-οθωμανικών φιλοδοξιών της.Αυτές οι πραγματικά ριζοσπαστικές κινήσεις θα της επέτρεπαν όμως να εισπράξει τεράστια έσοδα από την συμμετοχή της στα ενεργειακά κονσόρτσιουμ που διαμορφώνονται ήδη.
Μία άλλη κοινωνία, χωρίς ψυχοπαθολογικές εμμονές, στρατοκρατική λογική και γεωπολιτικές ανασφάλειες, οργανωμένη στην βάση του ορθού λόγου και της επιδίωξης της ειρηνικής ανάπτυξης και καλής γειτονίας, ενδεχομένως θα επέλεγε ένα τέτοιο σενάριο.
Αλλά η Τουρκία, μία χώρα με εμφανή σύνδρομα ανωτερότητας, δεν αντέχει την λογική της διαπραγμάτευσης επί ίσοις όροις. Οι αυτοκρατορικές της αναμνήσεις και οι ηγεμονικές της ψευδαισθήσεις την ωθούν να υπαγορεύει τους όρους της ακόμη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η εξόρυξη φυσικού αερίου ή πετρελαίου σε χώρο που διεκδικεί έστω και χωρίς νομικά επιχειρήματα είναι κόκκινη γραμμή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Οι αντιδράσεις της επομένως θα κινηθούν από το επίπεδο των διπλωματικών πιέσεων, διλημμάτων και απειλών έως και πιθανά κλιμακούμενα θερμά επεισόδια. Φυσικά, η αντιπαράθεση της Τουρκίας με την Δύση και το Ισραήλ θα έχει τεράστιο κόστος γι’αυτήν.
Η έκβαση της διελκυστίνδας αυτής θα είναι κρίσιμη, το διακύβευμα είναι τεράστιο, και ο έλεγχος των κοιτασμάτων θα διαμορφώσει την παγκόσμια ενεργειακή άρα και γεωστρατηγική ισορροπία.
http://www.rieas.gr

Γενικά θέματα
Attica Group”: Πούλησε το πλοίο «ΚΡΗΤΗ Ι» για ανακύκλωση
Στην πώληση του επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου «ΚΡΗΤΗ Ι», ιδιοκτησίας θυγατρικής της εταιρείας, σε μονάδα ανακύκλωσης πλοίων που περιλαμβάνεται στον Ευρωπαϊκό Κατάλογο Μονάδων Ανακύκλωσης Πλοίων, προχώρησε η Attica Συμμετοχών Α.Ε.

Στην πώληση του επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου «ΚΡΗΤΗ Ι», ιδιοκτησίας θυγατρικής της εταιρείας, σε μονάδα ανακύκλωσης πλοίων που περιλαμβάνεται στον Ευρωπαϊκό Κατάλογο Μονάδων Ανακύκλωσης Πλοίων, προχώρησε η Attica Συμμετοχών Α.Ε.
Η πώληση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συμμόρφωσης με την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για την ασφαλή και περιβαλλοντικά ορθή ανακύκλωση πλοίων.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, το τίμημα της συναλλαγής ανήλθε σε 3,6 εκατ. δολάρια ΗΠΑ και αναμένεται να ενισχύσει τη ρευστότητα του Ομίλου. Από την πώληση προέκυψε λογιστικό κέρδος ύψους 0,5 εκατ. ευρώ.
Η συγκεκριμένη κίνηση εντάσσεται στη στρατηγική ανανέωσης και εκσυγχρονισμού του στόλου της Attica Group, με στόχο τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας και τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος.
Γενικά θέματα
Σάντσεθ: Να αποκλειστεί το Ισραήλ από τη Eurovision. Δεν γίνεται να έχουμε δύο μέτρα και σταθμά

Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ δηλώνει πως το Ισραήλ πρέπει να αποκλειστεί από τη Eurovision, για λόγους αλληλεγγύης στον «στον λαό της Παλαιστίνης που βιώνει την αδικία του πολέμου και των βομβαρδισμών».
Ο Σάντσεθ δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), η οποία διοργανώνει τη Eurovision, «επιτρέπει δύο μέτρα και σταθμά» συμπεριλαμβάνοντας το Ισραήλ, αλλά όχι τη Ρωσία.
«Η σύμπλευση της Ισπανίας με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό τους πρέπει να είναι συνεχής και συμπαγής. Κανείς δεν αιφνιδιάστηκε όταν πριν 3 χρόνια αποκλείστηκε η Ρωσία (από τον διαγωνισμό) λόγω της εισβολής στην Ουκρανία. Απαιτήθηκε ο αποκλεισμός της από διεθνείς διαγωνισμούς».
Η Ρωσία δεν επιτρέπεται να συμμετάσχει στον διαγωνισμό μετά την εισβολή της στην Ουκρανία το 2022, «επομένως ούτε το Ισραήλ θα έπρεπε, διότι αυτό που δεν μπορούμε να επιτρέψουμε είναι τα διπλά στάνταρ στον πολιτισμό», δήλωσε ο Σάντσεθ.
Ο Ισπανός ηγέτης έχει επικρίνει έντονα το Ισραήλ τις τελευταίες εβδομάδες, κάνοντας λόγο «για γενοκτονία που συντελείται από το Ισραήλ στη Γάζα» κατά τη διάρκεια κοινοβουλευτικών συζητήσεων την περασμένη εβδομάδα.
Κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού της Eurovision, ξέσπασε κόντρα μεταξύ της EBU και του RTVE, της κρατικής ισπανικής τηλεόρασης, η οποία και στον ημιτελικό και στον τελικό μετέδωσε μηνύματα υπέρ της κατάπαυσης του πυρός στη Γάζα.
Η EBU αντέδρασε και προειδοποίησε το RTVE με κυρώσεις. Από την πλευρά της η κρατική ισπανική τηλεόραση ζήτησε να γίνει έρευνα για το ότι το τραγούδι του Ισραήλ βγήκε πρώτο στην ψήφο του κοινού στην Ισπανία.
Γενικά θέματα
Νέο κεφάλαιο στο σύγχρονο δόγμα πολέμου η επιχείρηση “Sindoor” της Ινδίας
Το Νέο Δελχί αντέδρασε με μετριοπαθή στρατιωτική δράση, σηματοδοτώντας μια σημαντική απόκλιση από την ιστορικά προσεκτική προσέγγισή της.

Ως «μια αποφασιστική νίκη στον σύγχρονο πόλεμο» χαρακτήρισε την τετραήμερη επιχείρηση “Sindoor” της Ινδίας ο στρατιωτικός ακαδημαϊκός των ΗΠΑ και εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Αστικού Πολέμου και συν-συγγραφέας του βιβλίου “Understanding Urban Warfare” Τζον Σπένσερ.
Ο Σπένσερ αποκάλεσε την επιχείρηση «ένα μοντέλο περιορισμένου πολέμου με σαφώς καθορισμένους σκοπούς», υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο τα έθνη αντιδρούν στην κρατικά χρηματοδοτούμενη τρομοκρατία στην πυρηνική εποχή.
Η επιχείρηση Sindoor ξεκίνησε από την Ινδία στις 7 Μαΐου 2025, σε απάντηση σε μια θανατηφόρα τρομοκρατική επίθεση στην τουριστική πόλη Παχαλγκάμ, στο Τζαμού και Κασμίρ, στις 22 Απριλίου. Η σφαγή, η οποία σκότωσε 26 Ινδούς πολίτες, κυρίως Ινδουιστές προσκυνητές, ανέλαβε την ευθύνη για τη σφαγή από το Μέτωπο Αντίστασης (TRF), μια ομάδα που αναγνωρίζεται ευρέως ως πληρεξούσιος της Λασκάρ-ε-Τάιμπα (LeT) με έδρα το Πακιστάν και υποστηρίζεται από την ισχυρή Υπηρεσία Πληροφοριών (ISI) του Πακιστάν.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες ινδικές αντιδράσεις, αυτή τη φορά δεν υπήρξε διπλωματική αναμονή. Η Ινδία αντέδρασε με μετριοπαθή στρατιωτική δράση, σηματοδοτώντας μια σημαντική απόκλιση από την ιστορικά προσεκτική προσέγγισή της.
«Δεν ήταν απλώς μια συμβολική χειρονομία», έγραψε ο Σπένσερ. «Ήταν αποφασιστική δύναμη, σαφώς εφαρμοζόμενη».
Ενα νέο Δόγμα αποκαλύπτεται
Αυτό που καθιστά την Επιχείρηση Sindoor μοναδική, υποστήριξε ο Spencer, είναι το στρατηγικό δόγμα που την υποστήριξε. Ενώ η Ινδία δεν έχει κηρύξει επίσημα το τέλος της επιχείρησης, η στρατιωτική δραστηριότητα έχει σταματήσει σε αυτό που οι αξιωματούχοι αποκαλούν «παύση των πυρών» – μια προσεκτική σημασιολογική επιλογή που αποφεύγει τον όρο «εκεχειρία» και υπογραμμίζει την επιθυμία της Ινδίας να διατηρήσει την πρωτοβουλία και τον έλεγχο.
«Η διακοπή των επιχειρήσεων δεν είναι το τέλος», τόνισε ο Σπένσερ. «Είναι μια παύση. Η Ινδία έχει την πρωτοβουλία. Αν προκληθεί ξανά, θα χτυπήσει ξανά».
Σύμφωνα με την ανάλυση του Spencer, η Ινδία πέτυχε τέσσερις βασικούς στρατηγικούς στόχους:
Καταστροφή υποδομών τρομοκρατίας : Επιθέσεις ακριβείας στόχευσαν βασικούς κόμβους τρομοκρατών στο Μπαχαβαλπούρ, το Μουζαφαραμπάντ και το Μουρίντκε—πολύ πέρα από τη Γραμμή Ελέγχου.
Επίδειξη Στρατιωτικής Ανωτερότητας : Η ικανότητα της Ινδίας να εξαπολύει και να αμύνεται έναντι αντιποίνων -συμπεριλαμβανομένου ενός τεράστιου σμήνους πακιστανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών- ανέδειξε την αυξανόμενη ισχύ των εγχώρια ανεπτυγμένων και διεθνώς υποστηριζόμενων συστημάτων αεράμυνας.
Αποκατάσταση της αποτροπής : Απαντώντας δυναμικά αλλά περιορίζοντας την κλιμάκωση, η Ινδία έστειλε μήνυμα τόσο στους αντιπάλους όσο και στη διεθνή κοινότητα ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις δεν θα έμεναν πλέον αναπάντητες.
Διεκδίκηση Στρατηγικής Ανεξαρτησίας : Η Ινδία ενήργησε χωρίς να ζητήσει τη δυτική μεσολάβηση ή την παρέμβαση του ΟΗΕ, μια κίνηση που σηματοδότησε την ετοιμότητά της να θέσει και να επιβάλει τις δικές της κόκκινες γραμμές.
Τέσσερις Μέρες που Άλλαξαν την Περιοχή
Το χρονοδιάγραμμα της Επιχείρησης Sindoor ήταν γρήγορο και σκόπιμο:
- 7 Μαΐου : Η Ινδική Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε εννέα επιδρομές υψηλής ακρίβειας βαθιά μέσα στο πακιστανικό έδαφος.
- 8 Μαΐου : Το Πακιστάν ανταπέδωσε με μια μαζική επίθεση με σμήνος μη επανδρωμένων αεροσκαφών, η οποία αναχαιτίστηκε σε μεγάλο βαθμό από την ινδική αεράμυνα.
- 9 Μαΐου : Η Ινδία κλιμακώνει την ένταση με επιθέσεις σε έξι πακιστανικές στρατιωτικές αεροπορικές βάσεις και κόμβους συντονισμού UAV.
- 10 Μαΐου : Η Ινδία κήρυξε αναστολή των δραστηριοτήτων της, διατηρώντας τη δυνατότητα επανέναρξης ανά πάσα στιγμή.
Αυτή η ακολουθία, σημειώνει ο Σπένσερ, ήταν μια τυπική εκτέλεση περιορισμένου πολέμου – μια εκστρατεία σχεδιασμένη να επιτύχει πολιτικούς και στρατηγικούς στόχους χωρίς να οδηγηθεί σε σύγκρουση αορίστου χρόνου.
«Δεν επρόκειτο απλώς για τακτική επιτυχία», έγραψε. «Ήταν δογματική εκτέλεση υπό πραγματικά πυρά».
Δόγμα Μόντι: «Τέλος ο πυρηνικός εκβιασμός»
Η τόλμη της αντίδρασης της Ινδίας έγκειται επίσης στο δημόσιο μήνυμά της. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι κατά τη διάρκεια της επιχείρησης σηματοδότησαν μια απότομη στροφή σε σχέση με το παρελθόν.
«Η Ινδία δεν θα ανεχθεί κανέναν πυρηνικό εκβιασμό», δήλωσε ο Μόντι. «Η Ινδία θα χτυπήσει με ακρίβεια και αποφασιστικότητα τα κρησφύγετα των τρομοκρατών που αναπτύσσονται υπό το πρόσχημα του πυρηνικού εκβιασμού».
Ο Σπένσερ ερμηνεύει αυτό ως την καθιέρωση ενός νέου στρατηγικού δόγματος από την Ινδία – ενός δόγματος που διαχωρίζει την πυρηνική αποτροπή από την τρομοκρατία δι’ αντιπροσώπων και δεν επιτρέπει πλέον στην απειλή της πυρηνικής κλιμάκωσης να παραλύσει τις αντιτρομοκρατικές της αντιδράσεις.
Οι επικριτές της επιχείρησης -τόσο εγχώριοι όσο και ξένοι- έχουν εκφράσει ανησυχίες για πιθανή κλιμάκωση ή αποσταθεροποίηση. Ωστόσο, ο Σπένσερ αντιτείνει ότι αυτές οι επικρίσεις παραβλέπουν την σκόπιμη αυτοσυγκράτηση που επέδειξε η Ινδία.
«Η Ινδία ανταπέδωσε δυναμικά, αλλά σταμάτησε πριν από τον πλήρη πόλεμο», έγραψε. «Αυτό δεν είναι απερισκεψία – αυτό είναι έλεγχος. Είναι το θεμέλιο της σύγχρονης αποτροπής».
Ένα μοντέλο για περιορισμένο πόλεμο;
Ο έπαινος του Σπένσερ είναι σημαντικός όχι μόνο για το περιεχόμενό του αλλά και για την πηγή του. Ως κορυφαίος ειδικός στον αστικό πόλεμο και το στρατιωτικό δόγμα, τα λόγια του πιθανότατα θα μελετηθούν σε στρατιωτικές ακαδημίες παγκοσμίως.
«Σε μια εποχή που ορίζεται από «αέναους πολέμους» και κύκλους βίας χωρίς στρατηγική κατεύθυνση, το Sindoor ξεχωρίζει», έγραψε ο Spencer. «Προσφέρει ένα μοντέλο περιορισμένου πολέμου με σαφώς καθορισμένους σκοπούς, ταιριαστούς τρόπους και μέσα και ένα κράτος που δεν εγκατέλειψε ποτέ την πρωτοβουλία».
Αυτό θα μπορούσε να έχει ευρύτερες επιπτώσεις στην παγκόσμια στρατηγική καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Εάν η διεθνής κοινότητα αποδεχτεί το προηγούμενο της Ινδίας -ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις που προέρχονται από ένα γειτονικό κράτος θα αντιμετωπίζονται ως πράξεις πολέμου- αυτό θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια σεισμική μετατόπιση στους κανόνες εμπλοκής για την πολιτική δεξιοτεχνία υπό την πυρηνική ομπρέλα.
Η Επόμενη Φάση
Το τι θα συμβεί στη συνέχεια παραμένει αβέβαιο. Η Ινδία δεν έχει αποστρατεύσει τις δυνάμεις της και διατηρεί κατάσταση υψηλής επιφυλακής σε όλο το δυτικό μέτωπό της. Η δημόσια αντίδραση του Πακιστάν έχει μετριαστεί, πιθανώς λόγω της κλίμακας των εσωτερικών ζημιών του και της έλλειψης διεθνούς υποστήριξης. Και οι δύο χώρες έχουν αποφύγει να περάσουν τις πυρηνικές κόκκινες γραμμές, αλλά η απειλή περαιτέρω σύγκρουσης παραμένει.
Ο Σπένσερ τελειώνει το δοκίμιό του με μια έντονη προειδοποίηση—και μια έκκληση για την προσοχή άλλων δημοκρατιών που αντιμετωπίζουν κρατικά χρηματοδοτούμενη τρομοκρατία:
«Η Ινδία δεν απάντησε απλώς σε μια επίθεση. Άλλαξε τη στρατηγική εξίσωση».
Η επιχείρηση Sindoor, υποστηρίζει, δεν θα διαμορφώσει μόνο την πολιτική εθνικής ασφάλειας της Ινδίας – μπορεί κάλλιστα να επηρεάσει την παγκόσμια στρατηγική σκέψη σχετικά με τον περιορισμένο πόλεμο, την αποτροπή και τον ρόλο της συμβατικής δύναμης σε έναν πυρηνικό κόσμο.
Για την Ινδία, είναι μια δήλωση ότι η εποχή της παθητικής απορρόφησης έχει τελειώσει. Για τον κόσμο, είναι μια δοκιμασία στο σύγχρονο δόγμα του πολέμου. Και για το Πακιστάν, είναι μια υπενθύμιση ότι το παλιό εγχειρίδιο μπορεί να μην προσφέρει πλέον προστασία.
Αυτή δεν είναι μόνο η νίκη της Ινδίας, καταλήγει ο Σπένσερ. «Αυτή είναι η αποκατάσταση της αποτροπής. Αυτό είναι ένα δόγμα που αποκαλύφθηκε. Και θα πρέπει να μελετηθεί από όλα τα έθνη που αντιμετωπίζουν τη μάστιγα της κρατικά χρηματοδοτούμενης τρομοκρατίας».
ΠΗΓΗ: The Milli Chronicle
-
Πολιτική1 μήνα πριν
Ομολογία αποτυχίας! Οι Τούρκοι εγκαταλείπουν τη “Γαλάζια Πατρίδα” δια στόματος του εμπνευστή της
-
Αναλύσεις2 μήνες πριν
Μάικλ Ρούμπιν στη Hellas Journal: Η σύλληψη Ιμάμογλου σηματοδοτεί ότι ο Ερντογάν θα απελευθερώσει τον Οτζαλάν μέσα σε νεκροσακούλα!
-
Πολιτική2 μήνες πριν
Τούρκοι εισέβαλαν στην Καβάλα για να δείξουν «απειλητική» πινακίδα της ματωμένης Κύπρου! (video)
-
Άμυνα3 μήνες πριν
Ισραηλινή δημοσιογράφος: “Με τη διάλυση του NATO η Τουρκία θα βρεθεί σε μεγάλο κίνδυνο! Θα χωριστεί στα δύο”
-
Πολιτική3 μήνες πριν
Έλληνας από τον Δομοκό αιχμάλωτος των Ουκρανών
-
Άμυνα2 εβδομάδες πριν
Χειρουργική επιχείρηση! Η Ινδία χτύπησε το Πακιστάν με SCALP και HAMMER που εκτοξεύτηκαν από Rafale
-
Πολιτική3 μήνες πριν
Συναγερμός από τον δήμαρχο Αλεξανδρούπολης! “Αθόρυβος εποικισμός – Βούλγαροι και Τούρκοι αγοράζουν σπίτια στην περιοχή”
-
Διεθνή2 εβδομάδες πριν
Ινδός στρατηγός απειλεί με πυρηνικό αφανισμό την Τουρκία