ΠΙΓΚΟΥΙΝΟΣ είπε…

GeorgeTS Ptol, σε μεγάλο βαθμό είναι σωστά αυτά που επισημαίνεις. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που οι Έλληνες μέχρι τώρα έχουν αντιδράσει σχετικά ήπια σε σχέση με το τσεκούρωμα που πέφτει λόγω τής εφαρμογής τής μνημονιακής πολιτικής (ειδικά αν σκεφτείς πώς έκαναν οι Ιρλανδοί για 100 Ευρώ ΦΑΠ!). Από την άλλη μεριά όμως το ψάρι βρωμάει πάντα απ’ το κεφάλι. Είναι οι ηγεσίες αυτές που δίνουν τον τόνο (αλλά και το παράδειγμα), ξεκινώντας απ’ το: “είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι κι έτσι…” που είπε ο ΑΓΠ για τον Μαυράκη και τα 500.000.000 δραχμές.
Και βέβαια δεν ισχύει η γενίκευση που έκανε ο Πάγκαλος (“μαζί τα φάγαμε γιατί σάς διορίζαμε”) επειδή αφενός αυτοί διορίσανε περί τις 200 – 300 χιλιάδες σε σχέση με το σύνολο τού πληθυσμού που πληρώνει τα σπασμένα και αφετέρου η επιδίωξη ήταν καθαρά επικοινωνιακή, τού στυλ: “φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίνε και όλοι, άρα διαχέεται ισομερώς η ευθύνη, άρα δεν φταίει κανείς”!
Στη ρίζα όλων αυτών τών προβλημάτων και συμπεριφορών είναι η Παιδεία. Τη μετέτρεψαν σε απομνημόνευση, την κατέστρεψαν και την απογύμνωσαν από αρχές και αξίες, εστιάζοντας μόνο στα “τεχνικά” προσόντα. Πρόσθεσε και την ιδιωτική TV που μόνιμα σε βομβαρδίζει με μηνύματα τού τύπου: “όσο πιο πολλά κατέχεις και επιδεικνύεις (αδιάφορο με ποιό τρόπο τα απέκτησες) τόσο πιο πετυχημένος θεωρείσαι“. Καταλήγουμε πάλι στο κεφάλι τού ψαριού, δηλαδή πολιτική (αλλά και “πνευματική”) ηγεσία – οικονομική ελίτ – ΜΜΕ. Και το κυριότερο, αυτό που εξοργίζει τον κόσμο, είναι ότι την πληρώνουν τελικά (τελείως ασύμμετρα) αυτοί που δεν τα έφαγαν με τον Πάγκαλο και τώρα λιμοκτονούν, ενώ οι μεγαλοφαγάδες παραμένουν στο απυρόβλητο πίνοντας είς υγείαν τών κορόϊδων.
Τώρα, για το τελευταίο που λες περί υλισμού, υποθέτω ότι δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσουμε ιδιαίτερα για να το καταπολεμήσουμε. Αυτό ήδη γίνεται από μόνο του εκ των πραγμάτων, θέλουμε δεν θέλουμε… Από την άλλη πλευρά, για την παιδεία δεν είμαι και τόσο αισιόδοξος.25 Σεπτεμβρίου 2012 10:41 μ.μ. 

GeorgeTS Ptol είπε…
ΠΙΓΚΟΥΙΝΕ αυτό που στηλιτεύω είναι η στάση του λαού και πρωτίστως και την δική μου καθ’ ότι και εγώ συμμετείχα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σ’ αυτό το κατάντημα. Σίγουρα το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά στην Ελλάδα βρωμάνε όλα. Αν ήταν μόνο το κεφάλι όπως θέλουμε να νομίζουμε τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά. Θα κόβαμε το κεφάλι και θα ήμασταν μια χαρά. Πόσες φορές δεν αναρωτιόμαστε είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, γιατί δεν υπάρχει ένας σωστός άνθρωπος να ξεβρομίσει την χώρα? Γιατί ξανά και ξανά ψηφίζει ο κόσμος τα ίδια κόμματα με τις ίδιες καταστροφικές πολιτικές? Γιατί δεν μπορούμε να δούμε το προφανές όπως έκαναν στις υπόλοιπες χώρες και πέφτουμε ξανά στην παγίδα του διχασμού? Μένω έκπληκτος με την στάση των ελλήνων που μπροστά στην εθνική καταστροφή που έρχεται αντί να ενωθούμε για το κοινό καλό χωριζόμαστε ξανά σε δεξιούς και αριστερούς. Σε αυτό δεν μας φταίνε τα κεφάλια. Φταίμε ΕΜΕΙΣ που τους επιτρέπουμε να μας κάνουν ότι θέλουν. Όπως έλεγε και ο Απόστολος Παύλος «…κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει, αν δεν βλάψεις εσύ πρώτος τον εαυτό σου…». Φυσικά και οι ηγεσίες έχουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Αλλά μην ξεχνάς ότι έχουμε δημοκρατία (θεωρητικά), έχουμε εκλογές. Αν ήμασταν συνειδητοποιημένοι πολίτες που υπηρετούμε το κοινό συμφέρον δεν θα ψηφίζαμε ξανά και ξανά τους ίδιους. Μία φορά μπορείς να ψηφίσεις ένα κόμμα και να ισχυριστείς ότι σε εξαπάτησαν, ότι είπαν ψέματα. Εμείς ψηφίζουμε ξανά και ξανά τους ίδιους. Όπως έλεγε και ένας αρχαίος φιλόσοφος «…το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού…»
Πριν την επανάσταση του ’21 δεν υπήρχαν «κεφάλια». Μόνο ο πατρο-Κοσμάς υπήρχε που όργωνε την Ελλάδα, αφύπνιζε τον κόσμο και έβαλε τα θεμέλια για την επανάσταση. Ξύπνησε στην καρδιά του έλληνα την ελπίδα και το εθνικό όραμα. Έβαλε την θρησκεία και την παιδεία στην καρδιά των ελλήνων. Έτσι έγινε δυνατή η απελευθέρωση της Ελλάδος. Ας χτυπιούνται όσο θέλουν μερικοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα απελευθερώθηκε από ξένο χέρι. Αν οι έλληνες δεν ήταν ενωμένοι για τον κοινό αγώνα δεν θα μπορούσε κανείς να κάνει τίποτα. Τούρκοι θα ήμασταν όλοι σήμερα.
Όπως έγραψα και σε άλλη δημοσίευση μόνο μέσω της οικογένειας, της παιδείας και της θρησκείας θα δούμε άσπρη μέρα. Μόνο όταν ξυπνήσουμε και δούμε το προφανές θα βγούμε από την κρίση. Ας μην κατηγορούμε τους κυβερνώντες λοιπόν για το δικό μας κατάντημα. Εγώ επιλέγω να κατηγορήσω τον εαυτό μου για το κατάντημα της χώρας. Σίγουρα δεν θα την σώσω, μπορεί όμως να γίνω καλύτερος άνθρωπος.