Ενώ η κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, καθημερινά κορυφώνεται η αγωνία και το ενδιαφέρον του ΥΠΕΘΑ να εξασφαλίσει τα αναγκαία κονδύλια, ώστε και το αξιόμαχο των ΕΔ να διατηρηθεί, αλλά και να αποφευχθούν περαιτέρω περικοπές στους μισθούς των στρατιωτικών. Η ένταση την οποία η Άγκυρα αναπτύσσει την περίοδο αυτή, μόνο φιλολογική αξία έχει για τις  Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, οι οποίες από το 1974 έχουν ήδη διαγνώσει τον κίνδυνο της επεκτατικής στρατηγικής της Τουρκίας σε βάρος του ελληνισμού. Η τουρκική επιθετικότητα αποτέλεσε για την Ελλάδα και την αιτία πανάκριβων εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία συχνά στο πρόσφατο παρελθόν βρέθηκαν ψηλά στις θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης των στρατιωτικών προμηθειών.
Σήμερα που τα ταμειακά διαθέσιμα συνεχώς μειώνονται, αναφύεται επιτακτικότερο από ποτέ το ερώτημα, εάν θα μπορούσαν οι Ε.Δ να προβούν στην  ΄΄παραγωγή΄΄  οικονομίας από το εσωτερικό τους. Εάν θα μπορούσαν δηλαδή, με απλά εκσυγχρονιστικά, μεταρρυθμιστικά και κυρίως λογικά μέτρα, σε θέματα ΄΄χαμηλής πολιτικής΄΄ του καθημερινού τρόπου λειτουργίας τους, να περιορίσουν τις δαπάνες τους ώστε να εξοικονομηθούν  πιστώσεις για την υπηρεσία.
Μέσα  στον συντηρητισμό και στην χαώδη γραφειοκρατία, μοιάζει λίγο σουρεαλιστικό να πιστεύει κανείς, πως θα μπορούσε εύκολα ο στρατός να περιορίσει το λειτουργικό του κόστος, χωρίς προηγουμένως να θεσπιστούν οικονομοτεχνικά κριτήρια, τα οποία θα υποχρεώσουν  τις διοικήσεις όλων των επιπέδων, στην αναζήτηση τρόπων και μεθόδων οικονομικότερης λειτουργίας των μονάδων και των σχηματισμών.
Το 2010  στο πλαίσιο του προγράμματος FMS, δηλαδή των προμηθειών  από τον αμερικανι-κό στρατό, εντοπίσθηκε υπερκοστολογημένη σύμβαση  με το ποσό των 11 εκατομμυρίων δολαρίων περίπου, δηλαδή σε μια σύμβαση πληρώθηκαν 11 εκατομμύρια δολάρια παραπάνω στον Αμερικανικό Στρατό. Το λάθος όμως αυτό ουδέποτε διερευνήθηκε, κατά συνέπεια ουδέποτε αναζητήθηκαν τα αίτια του. Το τραγικότερο δεν είναι ότι ο Ελληνικός Στρατός πλήρωσε 11 εκ δολάρια παραπάνω, αλλά κυρίως ότι τα πλήρωσε κατόπιν υποδείξεως της Αμερικανικής πλευράς, χωρίς να προβεί προηγουμένως σε έλεγχο του ποσού της οφειλής του για την συγκεκριμένη σύμβαση. Ανάλογες συμβάσεις εκτιμάται πως είχε το Ναυτικό και η Αεροπορία, χωρίς όμως καμία συνεργασία μεταξύ των κλάδων, δυστυχώς ούτε και στο θέμα των προμηθειών ακόμα και από το εξωτερικό.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλα παραδείγματα, αλλά το παρόν κείμενο δεν έχει ούτε τον χώρο, αλλά ούτε και την πρόθεση αυτή. Λεπτομέρειες για τα οικονομικά στοιχεία των FMS στο http://www.dsca.mil/resources/dsca-historical-facts-book-fiscal-year-series
Το προαναφερόμενο γεγονός σαφώς και δεν είναι ενδεικτικό της αντίληψης, με την οποία αντιμετωπίζονται τα οικονομικά της υπηρεσίας, αποτελεί όμως ένα θέμα για προβληματισμό αναφορικά με την διασφάλιση και την ορθή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, της οποίας με ικανοποίηση άκουσα (έστω και καθυστερημένα) τις προθέσεις για εξοικονόμηση πιστώσεων, οφείλει να αναζητήσει πρωτίστως τεχνοκρατικούς τρόπους περιορισμού των δαπανών. Δεν μπορεί να στηρίζεται στις ΄΄πολεμικές΄΄ εμπειρίες και αποφάσεις των στρατηγών (11 αντιστράτηγους δεν ξέρω αν έχουν οι Αμερικανοί), οι οποίες δεν υπόκεινται σε καμία οικονομοτεχνική θεώρηση αλλά ούτε και σε ενδεχόμενη μελλοντική  λογοδοσία. Χρήσιμο επίσης θα ήταν να αφουγκραστεί τα χαμηλόβαθμα στελέχη που αποτελούν τα σπλάχνα του στρατού, αυτά που έχουν αποσυνδέσει την υπηρεσία από τα ΄΄αξιώματα’’ και κατά συνέπεια δεν θα θυσιάσουν την αλήθεια στο βωμό της προσωπικής τους ανέλιξης. Ρόλο στο θέμα αυτό θα μπορούσαν να έχουν και οι ενώσεις αποστράτων, με την προϋπόθεση να ξεπεράσουν τις ιδεοληψίες του ‘’ένδοξου’’ παρελθόντος τους ή ακόμα και οι θεσμοθετημένες πλέον ενώσεις στρατιωτικών εφόσον βέβαια δεν διολισθήσουν σε συντεχνιακές λογικές.
Παρακάτω παρατίθενται ορισμένες πολύ απλές σκέψεις, από τις δεκάδες που υπάρχουν μεταξύ των στελεχών, για την εξοικονόμηση πιστώσεων.
–  Εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των διαχειρίσεων των μονάδων, οι οποίες λειτουργούν με ‘’διάτρητο’’ για την εποχή μας γραφειοκρατικό τρόπο, στα πρότυπα της δεκαετίας του 60.
– Πλήρη και αμφίδρομη εκμετάλλευση όλων των κινήσεων, με προγραμματισμό και συντονισμό κατά σχηματισμό ή φρουρά και ενιαίο συντονισμό των οχημάτων μεγάλης μεταφορικής ικανότητας. Ας σταθεί κάποιος σ ένα σημείο της διαδρομής Αθήνας – Αλεξανδρούπολης και ας ελέγξει πόσες κινήσεις θα μπορούσαν να συνδυαστούν.
– Yλοποίηση προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας, ενεργειακής αποδοτικότητας και αποτελεσματικής διαχείρισης απορριμμάτων και θέσπιση πλαφόν χρήσης κάθε μορφής πόρων και ενέργειας.
– Κατάργηση του Διακλαδικού Κανονισμού Αλληλογραφίας και νέα τυποποίηση στα πρότυπα σύγχρονων στρατών. http://www.onalert.gr/stories/grafiokratia-sto-strateyma/47561
–  Τροποποίηση του καθεστώτος λειτουργίας των ΚΑΑΥ και των Λεσχών, με την ανάθεση της λειτουργίας τους σε ιδιώτες. Το θέμα αυτό έχει και ηθική διάσταση, καμία ελληνίδα μητέρα δεν θα αισθάνεται υπερήφανη που ο γιός της υπηρέτησε ως σερβιτόρος , άλλωστε τέτοια ειδικότητα δεν προβλέπεται.
– Πλήρη εξορθολογισμό της διάθεσης στρατιωτικών τμημάτων σε εορτές και τελετές κάθε είδους, τοπικές, θρησκευτικές, τοπικές.
–  Αποκατάσταση της  αρχαιότητας των στελεχών, με βάση το ημερολογιακό έτος     πρόσκτησης βαθμού (σε συνάρτηση χρόνων και εμπειρίας) και όχι την προέλευση και την ειδικότητα.  Δηλαδή  ένας αξιωματικός σήμερα, που ασχολείται με υλικά, εφόδια, κινήσεις, συντήρηση, πιστώσεις, οικονομικούς ελέγχους και επιθεωρήσεις, κλπ…, είναι νεώτερος από τους ομοιόβαθμούς του των όπλων, ανεξάρτητα από το χρόνο απόκτησης του βαθμού. Το θέμα αυτό μόνο προσκόμματα δημιουργεί στη λειτουργία της Διοικητικής Μέριμνας, αφού τα εξειδικευμένα στελέχη της είναι υποχρεωμένα να λογοδοτούν και να ελέγχονται από συναδέλφους τους που δεν γνωρίζουν από Διοικητική Μέριμνα. Παλαιότερα ο έλεγχος του στρατεύματος   ΄΄ έπρεπε ΄΄   να είναι συγκεντρωμένος σε λίγα και έμπιστα  στελέχη, σήμερα οι ανάγκες απαιτούν ο έλεγχος της κάθε υπηρεσίας, να διενεργείται από  τα πλέον εξειδικευμένα και έμπειρα στελέχη.
– Κoστολόγηση όλων των αποφάσεων και υλοποίησή τους βάσει οικονομοτεχνικών κριτηρίων.
–  Διασύνδεση  των σχολείων εφαρμογής   με συναφείς πανεπιστημιακές  σχολές  στα  πεδία  της οικονομίας, της έρευνας και της εφαρμοσμένης τεχνολογίας .
 -Το ουσιαστικότερο ζήτημα για την επίτευξη οικονομίας, αυτό της αναδιοργάνωσης,  λιμνάζει, ενώ η χώρα βουλιάζει, καθώς προσκρούει στα κομματικά συμφέροντα, δηλαδή σε λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς. Δεν εξηγείται διαφορετικά ο ΄΄παροπλισμός΄΄ αυτής της ιδέας, την οποία και η νυν πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ εξήγγειλε αμέσως μετά τις εκλογές.
Το 2016 η χώρα διέθεσε για αμυντικές δαπάνες 5,83 δισεκατομμύρια δολάρια, που αντιστοιχεί στο 2,4 % του ΑΕΠ της. Το ποσοστό αυτό εάν αληθεύει, είναι το πρώτο στην Ευρώπη και το δεύτερο στο ΝΑΤΟ, με βάση τα στοιχεία που δημοσίευσε η ερευνήτρια του Βruegel, Justine Feliu  (http://bruegel.org/2016/11/trump-nato-and-european-defence-spending/ ).
 Η ανάγκη και η κοινωνική απαίτηση για αλλαγές στο επίπεδο της οργάνωσης των λειτουργιών του κράτους στα πρότυπα των προηγμένων χωρών και εν προκειμένω του στρατού είναι έργο πρώτης προτεραιότητας, για το μέλλον και την ύπαρξη της Ελλάδας. Ο στρατός οφείλει να ξεπεράσει τα στερεότυπα του και να το ανταποδώσει στον δοκιμαζόμενο λαό και το ελληνικό έθνος.