Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Ο δικομματισμός με τα πήλινα πόδια

Δημοσιεύτηκε στις

(Φωτ.: Χριστίνα Κωνσταντάκη)

Απόστολος Αποστολόπουλος
Το απροσδόκητο ποσοστό (σχεδόν 32%) του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές έκανε πολλούς να μιλήσουν για νεκρανάσταση του δικομματισμού. Η έκπληξη ήταν δικαιολογημένη επειδή μόλις πριν από έναν μήνα, στις ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε προσγειωθεί ανώμαλα σε ένα απογοητευτικό 23% και οι προβλέψεις για τις εθνικές εκλογές δεν ήταν αισιόδοξες. Το αποτέλεσμα κλόνισε τουλάχιστον τους πιο λογικούς. Δηλαδή, σκέφτηκαν, ο λαός ξέχασε στις ευρωεκλογές αλλά ξαναθυμήθηκε στις εθνικές εκλογές ότι «δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» και έτσι παράτησε τη Μακεδονία και τις Πρέσπες, λησμόνησε την κωλοτούμπα στο δημοψήφισμα, αδιαφόρησε για τις συντάξεις και (κατά κυριολεξία) έγλειψε εκεί που μόλις είχε φτύσει. Κωλοτούμπες, σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, δεν κάνει μόνο ο Τσίπρας εναντίον του λαού, αλλά και ο λαός απαρνιέται τον εαυτό του καταψηφίζοντας όσα ο ίδιος είχε ψηφίσει μόλις πριν από έναν μήνα.
Είναι εντελώς παράλογο, αλλά όποιος έχει άλλη εξήγηση, κάποιον «από μηχανής θεό» (ή θεωρίες συνωμοσίας επί το σύγχρονο), ας μιλήσει.


Η αλυσίδα της εξάρτησης «κόμμα-ψήφος-συμφέρον», παγιωμένη επί ΠΑΣΟΚ και ενισχυμένη επί ΣΥΡΙΖΑ, με τον προφανή καιροσκοπισμό της, έπαιξε ασφαλώς το ρόλο της. Οι ιδεοληψίες του αρχικού μικρού ΣΥΡΙΖΑ συνδυάστηκαν αρμονικά με το ρεαλισμό (ή τον κυνισμό) των προσφύγων από το διαλυμένο ΠΑΣΟΚ. Εμπεδώθηκε ένας «πατριωτισμός της εξουσίας», όπου η διατήρηση της «καρέκλας» είναι εθισμός, προϋπόθεση πίστης, εφαλτήριο προσωπικής ανέλιξης. Αυτούς τους πρόσφυγες/ψηφοφόρους θέλει τώρα να εντάξει ο Τσίπρας στον ΣΥΡΙΖΑ (το κόμμα ίσως αλλάξει όνομα, όπως ο Μανωλιός τα ρούχα του), για να τους διαβεβαιώσει ότι θα έχουν σίγουρο κέρδος αν μείνουν πιστοί και στις οψέποτε γίνουν επόμενες εκλογές. Δεν θα γίνεται μόνο ο Φίλης υπουργός, θα γίνει π.χ. και ο Τζουμάκας – θρίαμβος της ανανέωσης.


Ο δικομματισμός μπορεί να εμφανιστεί κραταιός, όπως «ο υπαρκτός σοσιαλισμός» στα τελευταία του, αλλά να είναι εύθραυστος και σάπιος, τουλάχιστον στο ένα πόδι του. Τα περί σοσιαλισμού/σοσιαλδημοκρατίας καταρρέουν στην Ευρώπη, και στην Ελλάδα η μόδα φθάνει καθυστερημένα· όπως συμβαίνει πάντα στην επαρχία, στις αποικίες και στα προτεκτοράτα. Αν αφήσουμε τα ρούχα της ιδεολογίας, ο κόσμος δοκίμασε αυτούς του ΠΑΣΟΚ όταν ήταν νέοι. Και τους αποδοκίμασε όταν ήταν μεσόκοποι. Τώρα, «στα γεράματα, μάθε γέρο γράμματα», τι να σου κάνουν; Μέχρι που ο κραταιός Κουρουμπλής πάλεψε στα μαρμαρένια αλώνια –ποιος θα το ’λεγε– με τον Παπαχριστόπουλο και έχασε. Τα ανήμπορα γηρατειά.


Συνοπτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διαπρέψει ως ρακοσυλλέκτης των ΠΑΣΟΚικών υπολειμμάτων, όσων βρίσκονται εκτός ή εντός του ΚΙΝΑΛ, και να επιβληθεί ως ο άλλος γίγας του δικομματισμού. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η ΝΔ κινδυνεύουν από εσωτερικές ανταρσίες, την ενότητά τους διασφαλίζει η κατοχή ή η προοπτική της εξουσίας. Αν όμως κληθούν να επαναλάβουν τις «Πρέσπες» στα ελληνοτουρκικά, θα κινδυνεύσουν με κατάρρευση και η χώρα θα μπει σε περιπέτειες. Ο ΣΥΡΙΖΑ με τις Πρέσπες άνοιξε την αυλαία αναμόρφωσης της γειτονιάς μας. Έργο πολύπλοκο, άγνωστης διάρκειας, πλήθος ανταγωνιστικοί σκηνοθέτες και ηθοποιοί, με την Τουρκία μοναχική αλλά όχι απομονωμένη βεντέτα της σκηνής. Η κυβέρνηση έχει απέναντί της αυτόν τον Γόρδιο Δεσμό.


Οι πρώτες αντιδράσεις της κυβέρνησης δεν ήταν διόλου κακές – π.χ. στο μπουρίνι της Χαλκιδικής. Αλλά η κυβέρνηση θα κριθεί στην οικονομία, σε συνδυασμό με τις αντιδράσεις της στις γεωπολιτικές συγκρούσεις στη γειτονιά μας.


Οι Πρέσπες ήταν μόνο το ορεκτικό, τα ελληνοτουρκικά είναι δύσπεπτο δείπνο. ΗΠΑ και Βρυξέλλες/Γερμανία κρατάνε τα προσχήματα, αλλά συγκρούονται λυσσαλέα, υπογείως. Θα είναι πολύ γελασμένος (και περισσότερο ζημιωμένος) όποιος νομίζει ότι οι «χάρες», οι πιέσεις, οι συναλλαγές στην οικονομία θα διεξάγονται αεροστεγώς, ανεξάρτητα από τα γεωπολιτικά συμφέροντα. Στο τέλος-τέλος η Μικρασιατική Καταστροφή υπαγορεύτηκε από γεωπολιτικά συμφέροντα. Η γεωπολιτική ανάγκασε τον Μεταξά να συνταχθεί, αν και γερμανόφιλος, με τη Δύναμη της Θάλασσας, τη Βρετανία.


Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν η κυβέρνηση θα έχει καλύτερη τύχη από τον Τσίπρα με το ευρωιερατείο, αλλά τι θα ζητάνε Μέρκελ και Τραμπ από την κυβέρνηση και συνολικά από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Τώρα, και όχι αύριο. Επειδή τώρα διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή ανελέητη σύγκρουση, γεωπολιτική και οικονομική, ΕΕ-Γερμανίας/ΗΠΑ, με τη Ρωσία οιονεί παρούσα. Οι τουρκικές αταξίες κάνουν την Ελλάδα χρήσιμο κομμάτι στην παρτίδα. Αλλά για να μην είναι απλώς έρμαιο, θα μπορούσε π.χ. να ζητήσει το ελάχιστο και αυτονόητο από το ΝΑΤΟ, δηλαδή να επανέλθει σε όσα αναγνώριζε και έπραττε έναντι της Ελλάδας πριν ο Καραμανλής αποσύρει τη χώρα από τη Συμμαχία μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ειδικά στο θέμα της Λήμνου. Αλλιώς η λέξη αναβάθμιση είναι κενή περιεχομένου.


Ο Ερντογάν είπε για την Τουρκία: «θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε εδάφη». Ισχύει ακριβώς το ίδιο και για την Ελλάδα. Η διαφορά είναι ότι ο Ερντογάν το παλεύει, εμείς όχι. Δεξιές ή αριστερές κυβερνήσεις υπόκεινται σε ταπεινώσεις, αδυνατούν να υπερασπίσουν τα εθνικά συμφέροντα, ούτε καν μπορούν να λάβουν στοιχειώδεις αποφάσεις. Π.χ. δημοσιογραφικές πληροφορίες ανάφεραν ότι παλαιότερα, προ ΣΥΡΙΖΑ, μυστική διαβούλευση και κοινή απόφαση των πολιτικών αρχηγών για το διορισμό της ηγεσίας σε ένα από τα τρία Σώματα Ασφαλείας (Αστυνομία, Λιμενικό, Πυροσβεστική) απορρίφθηκε από τον «ξένο παράγοντα» που επέβαλλε τη δική του επιλογή.


Προσώρας, οι υπερκείμενες δυνάμεις φρόντισαν να μην μπορεί καν να εμφανιστεί, έξω από τον έλεγχό τους, ένας πολιτικός φορέας ή πρόσωπο, ειλικρινής κήρυκας της εθνικής ανεξαρτησίας. Ούτε υπάρχει κάποια μυστική Φιλική Εταιρία. Το κενό είναι απόλυτο. Αλλά δεν είναι αιώνιο.

Ο Σάββας Καλεντερίδης γεννήθηκε στη Βέργη Σερρών το 1960. Το 1977 εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1981, ως ανθυπίλαρχος. Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες των τεθωρακισμένων και των καταδρομών και σε κρίσιμες θέσεις στο εξωτερικό. Το Μάρτιο του 2000, ενώ φοιτούσε στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, παραιτήθηκε από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Από το φθινόπωρο του 2000 ίδρυσε και διευθύνει τον εκδοτικό οίκο Ινφο-Γνώμων. Με το ψευδώνυμο Κώστας Νικοπολίδης μετέφρασε από τα τουρκικά και επιμελήθηκε την έκδοση του βιβλίου "Κράτος συμμορία", Εκδόσεις Τουρίκη, ενώ μετέφρασε από τα τουρκικά και την "Έκθεση Σουσουρλούκ", που συμπεριλήφθηκε στο ομώνυμο βιβλίο των Εκδόσεων Α.Α. Λιβάνη. Σε συνεργασία με το ίδρυμα "Φίλοι Λαογραφικού Μουσείου Μέλπως Μερλιέ" συμμετείχε και προλόγισε την έκδοση του διπλού CD "Τραγούδια του Πόντου, Ηχογραφήσεις του 1930" και του CD "Τραγούδια από τις παράλιες πόλεις του Πόντου και της Μικράς Ασίας". Επιμελήθηκε επίσης της έκδοσης του δίτομου έργου "Ανάλυση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, Μύθος και πραγματικότητα", του βιβλίου "Οι μειονότητες στην Τουρκία" και των ιστορικών ταξιδιωτικών οδηγών "Κάτω Ιταλία - Μεγάλη Ελλάδα", "Σικελία", "Ρόδος - Σύμη - Καστελόριζο - Καρία - Λυκία", "Χίος - Σμύρνη", "Βουλγαρία - Ανατολική Ρωμυλία", "Καππαδοκία - Κεντρική Ανατολία" και "Κωνσταντινούπολη - Μαρμαράς". Έγραψε τους ιστορικούς ταξιδιωτικούς οδηγούς "Κοζάνη, στην αγκαλιά των βουνών", "Ιωνία, Σάμος - Έφεσος - Μίλητος - Πριήνη", "Δυτικός Πόντος, Βιθυνία - Παφλαγονία" και "Ανατολικός Πόντος, Κοτύωρα - Κερασούντα - Τραπεζούντα - Αργυρούπολη - Καρς". Αναλύσεις και άρθρα του Σάββα Καλεντερίδη, με κύριο θέμα την Τουρκία και άλλα περιφερειακά ζητήματα, έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" και "Παρόν" και στα περιοδικά "Άμυνα και διπλωματία", "Απόρρητο Δελτίο" και "Διπλωματία".

Γενικά θέματα

Μεταμόσχευση ήπατος από ζώντα δότη με ρομποτικό σύστημα πρώτη φορά στην Ελλάδα σε δημόσιο νοσοκομείο

Η τρίτη μεταμόσχευση ήπατος από ζώντα δότη στη χώρα μας, μετά την ολοκλήρωση του σχετικού πρωτοκόλλου, πραγματοποιήθηκε περασμένη Παρασκευή , με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Λαϊκό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, από τη χειρουργική ομάδα του καθηγητή Χειρουργικής Γιώργου Σωτηρόπουλου και την αναισθησιολογική ομάδα της διευθύντριας Αναισθησιολογικού Αικατερίνης Λαμπαδαρίου.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η τρίτη μεταμόσχευση ήπατος από ζώντα δότη στη χώρα μας, μετά την ολοκλήρωση του σχετικού πρωτοκόλλου, πραγματοποιήθηκε περασμένη Παρασκευή , με πολύ μεγάλη επιτυχία στο Λαϊκό Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, από τη χειρουργική ομάδα του καθηγητή Χειρουργικής Γιώργου Σωτηρόπουλου και την αναισθησιολογική ομάδα της διευθύντριας Αναισθησιολογικού Αικατερίνης Λαμπαδαρίου.

Αποτελεί την πρώτη φορά στα ελληνικά ιατρικά χρονικά που χρησιμοποιείται ρομποτικό σύστημα στο πλαίσιο της διαδικασίας μεταμόσχευσης συμπαγών οργάνων σε δημόσιο νοσοκομείο.

Δότρια ήταν μία 56χρονη μητέρα από την Πάτρα, της οποίας ο δεξιός λοβός του ήπατος χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να μεταμοσχευθεί με αυτόν ο γιος της Χ.-Π. Μ., 18 ετών, ο οποίος έπασχε από κίρρωση ήπατος σε έδαφος οικογενούς χολοστατικής ηπατοπάθειας.

Η μερική ηπατεκτομή στη δότρια του ηπατικού μοσχεύματος πραγματοποιήθηκε με τη χρήση του ρομποτικού συστήματος DaVinci.

Με την εφαρμογή της πιο σύγχρονης εφαρμοζόμενης μεθόδου ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής στην επέμβαση του δότη δίνεται ένα επιπλέον κίνητρο για την περαιτέρω διάδοση και εφαρμογή της μεταμόσχευσης ήπατος από ζώντα δότη στη χώρα μας.

Παράλληλα, αναφορικά με τη συγκεκριμένη εξειδικευμένη επέμβαση, η χρησιμοποίηση του ρομποτικού συστήματος τοποθετεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας στην πρώτη γραμμή των διεθνώς εφαρμοζόμενων αντίστοιχων τεχνικών. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται συστηματικά σε μόνο δύο μεταμοσχευτικά κέντρα της Ευρώπης, στην Ιταλία και στην Πορτογαλία, και σε ελάχιστα επιπλέον μεταμοσχευτικά κέντρα διεθνώς.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ελεύθερο αφέθηκε το ελληνικό δεξαμενόπλοιο – Ασφαλή όλα τα μέλη του πληρώματος

Απέπλευσε χωρίς κανένα πρόβλημα, μετά από 36 ώρες αναίτιας κράτησης, το δεξαμενόπλοιο «Green Admire» της ελληνικής εταιρείας Aegean Shipping του Γιώργου Μελισσανίδη.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Απέπλευσε χωρίς κανένα πρόβλημα, μετά από 36 ώρες αναίτιας κράτησης, το δεξαμενόπλοιο «Green Admire» της ελληνικής εταιρείας Aegean Shipping του Γιώργου Μελισσανίδη.

Το πλοίο είχε καταχρηστικά τεθεί «υπό κράτηση» από τις ρωσικές αρχές, μετά τον απόπλου του από εσθονικό λιμάνι.

Το απόγευμα της Δευτέρας και αφού ολοκληρώθηκαν όλοι οι έλεγχοι, το πετρελαιοφόρο σήκωσε άγκυρα από τα ανοιχτά του ρωσικού νησιού Γκόγκλαντ, όπου βρισκόταν, προκειμένου να συνεχίσει το δρομολόγιό του.

Όλα τα μέλη του πληρώματος είναι ασφαλή.

Το «Green Admire», υπό σημαία Λιβερίας, μετέφερε σχιστολιθικό πετρέλαιο και είχε τελικό προορισμό το Ρότερνταμ.

Χθες το Υπουργείο Μεταφορών της Εσθονίας, αναφερόμενο στο περιστατικό, σημείωνε ότι επρόκειτο για το πρώτο αυτού του είδους.

Συνέβη μάλιστα τρεις ημέρες μετά την αποστολή αεροσκάφους από τη Ρωσία, κατά την προσπάθεια της Εσθονίας να σταματήσει ένα ρωσικό πετρελαιοφόρο.

Συγκεκριμένα, στις 15 Μαΐου, το εσθονικό Ναυτικό επιχείρησε να ακινητοποιήσει το δεξαμενόπλοιο Jaguar, το οποίο κατευθυνόταν προς το ρωσικό λιμάνι του Πριμόρσκ.

Αρκετά σκάφη και ελικόπτερα συμμετείχαν στην επιχείρηση. Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις έστειλαν ένα μαχητικό Su-35 στην περιοχή του συμβάντος. Ως αποτέλεσμα, το δεξαμενόπλοιο έφτασε με ασφάλεια στο ρωσικό λιμάνι.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Προειδοποίηση Νταβούτογλου για Μέση Ανατολή: «Είτε θα είμαστε ασφαλείς όλοι μαζί είτε κανείς»

«Είτε θα είμαστε ασφαλείς όλοι, είτε κανείς», είπε από το βήμα του Delphi Forum Slemani, που διεξάγεται στη Σουλεϊμανίγια, 18–19 Μαΐου 2025, με αντικείμενο τον ρόλο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC) στην εξισορρόπηση περιφερειακών και παγκόσμιων σχέσεων.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Με μία προειδοποίηση άνοιξε τη συζήτηση για τις ραγδαίες γεωπολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και διεθνώς ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου.

«Είτε θα είμαστε ασφαλείς όλοι, είτε κανείς», είπε από το βήμα του Delphi Forum Slemani, που διεξάγεται στη Σουλεϊμανίγια, 18–19 Μαΐου 2025, με αντικείμενο τον ρόλο του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (GCC) στην εξισορρόπηση περιφερειακών και παγκόσμιων σχέσεων.

Βολές κατά Τραμπ για τη Γάζα

Ο Νταβούτογλου μίλησε για μια εποχή όπου «η ρεαλιστική ανάλυση είναι το μη προβλέψιμο» και χαρακτήρισε την αστάθεια ως δομική συνθήκη του διεθνούς περιβάλλοντος. Καυτηρίασε την αντίφαση στις τοποθετήσεις του Ντόναλντ Τραμπ – από την ειρήνη στη Γάζα, στην ιδέα «να μεταμορφωθεί σε Ριβιέρα» – και επισήμανε πως «ακόμα και τώρα η γενοκτονία στη Γάζα συνεχίζεται». Παράλληλες αντιφάσεις εντόπισε και στη ρητορική των ΗΠΑ για τους Χούθι και για το ουκρανικό ζήτημα.

Ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας σημείωσε την «πτώση στην αξία θεσμών όπως ο ΟΗΕ» και υπογράμμισε την ανάγκη για «συμπερίληψη και αλληλεξάρτηση», προτείνοντας ένα νέο περιφερειακό μοντέλο συνεργασίας που να δημιουργεί «λύσεις win-win».

Ως παράδειγμα αυτής της προσέγγισης ανέφερε το ζήτημα του PKK, το οποίο, όπως είπε, μπορεί να αποφέρει κοινά οφέλη για ολόκληρη την περιοχή. Σχολίασε επίσης ότι «με τον Τραμπ, οι αντιπροσωπείες ήταν γεμάτες με μεγάλες εταιρείες» και κάλεσε τις ΗΠΑ να «έρθουν στην Αίγυπτο για τη Γάζα». Αναφορικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, ζήτησε ισότιμη μεταχείριση, λέγοντας: «Αν πούμε στο Ιράν “σταμάτα”, τότε πρέπει να πούμε το ίδιο και στο Ισραήλ».

Η περίπτωση της Συρίας

Ακολούθησε ο Χόσιαρ Ζεμπάρι, πρώην Υπουργός Εξωτερικών του Ιράκ και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του KDP, ο οποίος έκανε λόγο για δραματικές εξελίξεις που επιβεβαιώνουν ότι, στη Μέση Ανατολή «οι μεταβολές είναι πάντα αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης». Τόνισε ότι, παρά τις αρχικές προσδοκίες για απομάκρυνση των ΗΠΑ, η διοίκηση Τραμπ ενίσχυσε την παρουσία της και «νομιμοποίησε» τη νέα συριακή πραγματικότητα.

Μίλησε δε θετικά για τη σταθεροποίηση της Συρίας, ως κρίσιμο παράγοντα για την ασφάλεια στο Ιράκ. Περιέγραψε τις κουρδικές εκλογές του Οκτωβρίου ως επιτυχημένες, με «συμμετοχή πάνω από 75%» και ειρηνικό χαρακτήρα. Τόνισε ότι το βασικό μήνυμα της διοίκησης Trump προς τον Κόλπο είναι η πρόθεση επενδύσεων και συνέχισης των σχέσεων. Επισήμανε ότι «το κλειδί για την περιοχή είναι η σταθερότητα που οδηγεί στην ευημερία» και προειδοποίησε ότι, σε ό,τι αφορά το Ιράν, «υπάρχει επισφάλεια – τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν από τον έλεγχο».

Delphi Forum Slemani

Μεταναστευτικό: Θα είναι μαζί μας για πολλές δεκαετίες ακόμη

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, πρώην Επίτροπος της ΕΕ και νυν βουλευτής, εστίασε στο μεταναστευτικό, τονίζοντας ότι πρόκειται για φαινόμενο «που θα είναι μαζί μας για πολλές δεκαετίες ακόμα». Επισήμανε την απουσία πραγματικής λύσης από τη διεθνή κοινότητα, την αδυναμία της ΕΕ να ανταποκριθεί στην κρίση του 2015, καθώς και τη στασιμότητα που κρύβεται πίσω από τη ρητορική.

Σημείωσε με ανησυχία ότι «ζούμε την πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μας με τρόπο φαταλιστικό». Υπογράμμισε τον κίνδυνο να οδηγηθεί η Ευρώπη σε αναδίπλωση, επισημαίνοντας ότι «αν η Ευρώπη γυρίσει στο παρελθόν, θα πρόκειται για τραγωδία», και έκλεισε με την παρατήρηση πως «ο κόσμος μας γίνεται όλο και πιο εύθραυστος».

Ο πρώην Πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάσιμο Νταλέμα ξεκίνησε λέγοντας πως «το επείγον για μένα είναι η Γάζα». Μοιράστηκε προσωπικές εικόνες από κηδείες παιδιών που πέθαναν λόγω της έλλειψης τροφής και προειδοποίησε ότι αυτά τα γεγονότα «στιγματίζουν τις σχέσεις της Δύσης με τον αραβικό κόσμο» και γεννούν μίσος και αστάθεια. Αναρωτήθηκε «πού είναι η φωνή της Ευρώπης» και εξήρε τον Ισπανό πρωθυπουργό Pedro Sánchez, ο οποίος «είπε με θάρρος ότι η Ισπανία δεν θα έχει εμπορικές σχέσεις με το Ισραήλ, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση». Σχολίασε ότι η ευρωπαϊκή δεξιά, από «παραδοσιακά αντισημιτική» έχει εξελιχθεί σε σύμμαχο του Νετανιάχου – όπως είπε, απειλεί τη σχέση της Ευρώπης με τον αραβικό κόσμο. Εξέφρασε επίσης την εκτίμηση ότι το Ιράν επιθυμεί συμφωνία, προκειμένου να αρθούν οι κυρώσεις. Κλείνοντας, επικαλέστηκε τον νέο Πάπα: «Το μέλλον ανήκει σε όσους χτίζουν γέφυρες και όχι τείχη».

Ο Σερ Νικ Κάρτερ, πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, μίλησε για την εποχή του απρόβλεπτου, κάνοντας αναφορά στη φράση του Γκράμσι: «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει, ο καινούργιος προσπαθεί να γεννηθεί — ζούμε σε εποχή των τεράτων». Αναλύοντας τη διεθνή διάσταση της πολιτικής Τραμπ, σημείωσε: «Βάζοντας τον Τραμπ στην εξίσωση της διεθνούς κατάστασης, βλέπουμε ότι δεν θέλει τον πόλεμο, αλλά την ειρήνη – βλέπουμε ότι θέλει να φέρει κοντά το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία – δεν βλέπω αυτό να συμβαίνει, δοθέντων όσων συμβαίνουν στη Γάζα. Βλέπουμε επίσης προσέγγιση με το Ιράν – περιμένουμε να δούμε αν υπάρχει μία συμφωνία στο τραπέζι ή μία αποστολή ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή». Συμπλήρωσε: «Ο Tραμπ προτιμά τις διμερείς συμφωνίες· δεν του αρέσει η πολυμέρεια».

Τη συζήτηση συντόνισε ο Νικ Γκάουινγκ, ιδρυτής και διευθυντής του «Thinking the Unthinkable», ο οποίος μίλησε για «στιγμή αναγνώρισης αλλά και ευκαιρίας» και αναφέρθηκε στις προοπτικές των διαπραγματεύσεων με το Ιράν υπό τη διοίκηση Τραμπ.

Το συνέδριο πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας του Υπουργείου Εξωτερικών και του Enterprise Greece.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις14 λεπτά πριν

GeoEurope: Πώς λειτουργούν οι εκεχειρίες;

H διαδικασία εκεχειρίας στην Ουκρανία δεν θα είναι τόσο απλή, όσο θεωρούσε μέχρι τώρα ο Ντόναλντ Τραμπ

Διεθνή28 λεπτά πριν

Μπάιντεν: Ο καρκίνος μας αγγίζει όλους, ευχαριστούμε για τη στήριξη

«Ο καρκίνος μας αγγίζει όλους», ανέφερε σε ανάρτησή του ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, στον απόηχο της δημοσιοποίησης...

Ενδιαφέροντα28 λεπτά πριν

Le Figaro : Είναι οι ψήφοι υπέρ του Ισραήλ στη Eurovision ένα νέο σημάδι του χάσματος μεταξύ των «ελίτ» και του «λαού» ;

Η ισχυρή υποστήριξη από το ευρωπαϊκό κοινό προς την Γιουβάλ Ραφαέλ, εκπρόσωπο του Ισραήλ στη Eurovision, έρχεται σε πλήρη αντίθεση...

Ιστορία - Πολιτισμός43 λεπτά πριν

Η ανάγκη για εκ νέου ανακάλυψη της παράδοσής μας

Μια καινούργια ανακάλυψη της παραδόσεώς μας και της δυνατής βεβαιότητος που προσφέρει. Αυτός είναι ο δρόμος. Και τον συλλαβίζει ένας...

Οικονομία58 λεπτά πριν

Wall Street: Νευρικότητα στην σκιά της Moody’s – Πτώση 100 μονάδων για τον Dow Jones

Οι μετοχές σημείωναν πτώση κατά το άνοιγμα της Wall Street τη Δευτέρα, καθώς η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ...

Δημοφιλή